Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης
Καλάβρυτα, Ρωγοί,
Κερπινή, Άνω Ζαχλωρού, Κάτω Ζαχλωρού, Σούβαρδο, Βραχνί, Αγία Κυριακή, Αυλές,
Βυσωκά, Φτέρη, Κλαπατσούνα, Πυργάκι, Βάλτσα, Μελίσσια, Μονή Ομπλού, Λαπαναγοί,
Μάζι, Μαζέικα, Παγκράτι, Μορόχωβα, Δερβινή, Βάλτος, Πλανητέρο, Καλύβια, Μονή
Μεγάλου Σπηλαίου, Μονή Αγίας Λαύρας.
Ήταν
Δεκέμβριος του 1943, πριν ακριβώς ογδόντα χρόνια όταν οι Γερμανοί Ναζί με πρόσχημα (για
ακόμη μία φορά) την αντιστασιακή δράση των Ελλήνων σκότωναν, έκαιγαν, λεηλατούσαν,
τη φορά αυτή τα χωριά και την πόλη των
Καλαβρύτων. Η «Επιχείρηση Καλάβρυτα» της
117ης Μεραρχίας του Γερμανικού στρατού, που έδρευε στην Πελοπόννησο με
επικεφαλής τον υποστράτηγο Καρλ φον Λε Ζουίρ ξεκίνησε στις 4 Δεκεμβρίου από την
Πάτρα, το Αίγιο, τον Πύργο και την Τρίπολη, καίγοντας πόλεις, χωριά και μοναστήρια, δολοφονώντας πολίτες και
μοναχούς, υλοποιώντας ένα από
μεγαλύτερα εγκλήματα της Ναζιστικής Γερμανίας κατά τη διάρκεια του Β’
Παγκοσμίου Πολέμου.