Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου
Το Σύνταγμα της Ελλάδος στο άρθρο 3 αναφέρει: Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος, που γνωρίζει κεφαλή της τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό…
Παραδοσιακά ο λαός μας έζησε μετά την Επανάσταση του 1821, όταν αποτίναξε τον τουρκικό ζυγό από τις πλάτες του, με την ελληνορθόδοξο παράδοση που μεταφερόταν από γενιά σε γενιά!
Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης*
Έτσι το Δεκέμβριο του 1924, από τα Μουδανιά, από το σπουδαίο λιμένα της Θράκης, όπου είχε υπογραφεί η ανακωχή του ελληνικού στρατού που δεν είχε ηττηθεί (αλλά προδοθεί) διαδραματιζόταν η τελευταία και πιο φρικιαστική πράξη του Ελληνικού Ολοκαυτώματος. Μπορεί οι Νεότουρκοι, Τζεμάλ, Ενβέρ και Ταλαάτ πασά και ο Μουσταφά Κεμάλ, να δολοφόνησαν ένα εκατομμύριο Έλληνες και Ελληνίδες, αλλά φρόντισαν να τα εξαφανίσουν τα ίχνη τους, με ένα απάνθρωπο μηχανισμό, ο οποίος αφού δεν τιμωρήθηκε επαναλήφθηκε, λίγα χρόνια αργότερα, από τον πιστό τους μαθητή Χίτλερ.
Ω, πώς πρέπει να ζω για ν’ αξιώνομαι να βρίσκομαι σ’ αυτόν τον επίγειο ουρανό!
✶✶✶
Η Εκκλησία είναι η μητέρα όλης της ανθρωπότητας που πιστεύει σωστά στον Θεό. Ικανοποιεί τις ζωτικές ανάγκες της ψυχής και του σώματος. Βοηθάει τον άνθρωπο με τη δύναμη του Κυρίου Ιησού Χριστού και του Αγίου Πνεύματος.
Η βρετανική συντηρητική κυβέρνηση Edward Heath και οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες είχαν προσφέρει σημαντικές υπηρεσίες στον Χ. Κίσινγκερ λίγο πριν τα τραγικά γεγονότα του 1974 στη Κύπρο και που εξηγούν περαιτέρω την συμπόρευση του με τους Βρετανούς ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ της τραγωδίας της Κύπρου.
(Στόν Μέγα Ἅγιο πού τόσο δυσφημίζεται στήν ἐποχή μας μέ τή χρήση, ἀπό τούς ὀρθοδόξους, μιᾶς καρικατούρας)
Τὸ Α΄ Μέρος ΕΔΩ
Γράφει ὁ Πορφυρίτης
Ὁ Ἅγιος Βασίλειος προσκαλεῖ, μέ τήν ἐπιστολή του τούς «ἀδελφούς γνησιότατους»[1] Ἰταλούς καί Γάλλους συνεπισκόπους του, ζητῶντας τους νά δώσουν «χέρι στούς γονατισμένους»[2] ἀπό τόν «φανερό πόλεμο τῶν αἱρετικῶν»[3]. Σκοπός του εἶναι «νά δώσουν τό ‘‘παρών’’ περισσότεροι ἀδελφοί, ὥστε νά εἶναι ἀρκετοί γιά ν’ ἀπαρτίσουν σύνοδο...»[4]. Ἔτσι, «ὥστε ὅσοι ὁμολογοῦν τήν ἀποστολική πίστη, ἀφοῦ ἐξουδετερώσουν τά σχίσματα πού ἐπινόησαν, νά ὑποταχθοῦν ἀπό ἐδῶ καί πέρα στήν αὐθεντία τῆς Ἐκκλησίας.»[5]. Ὁ Μέγιστος Φωστῆρας συνεχίζει νά ποιμαίνει καί σήμερα τούς θέλοντας νά ποιμανθοῦν καί νά διδαχθοῦν τί ὁ Μεγάλος ἔπραττε γιά τήν ἐξάλειψη τῆς μιαρῆς αἱρέσεως.
Οι ιδιαιτερότητες και οι συνθήκες ζωής στη μεγάλη ηλικίας, δεν ευνοούν την ανθρώπινη προσέγγιση όπως παλαιότερα. Γνωρίζοντας τους παράγοντες που προκαλούν τη μοναξιά μπορούμε να την προλάβουμε αλλά και να την ανακουφίσουμε στους δικούς μας ή στους φίλους μας. Αυτό έχει μεγάλη αξία, καθώς η μοναξιά, με τη κατάθλιψη που προκαλεί, επιβαρύνει τη ψυχική και τη σωματική υγεία. Μετατρέπει έναν λειτουργικό και ευδιάθετο άνθρωπο, σε καθηλωμένο και αδρανή, που νιώθει να κυλά η ζωή του χωρίς περιεχόμενο.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 18η Δεκεμβρίου 2023
ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ, ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΥΝΔΥΝΗ Η «ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ»
Η ομοφυλοφιλία έχει πάρει τη θέση κυρίαρχης ιδεολογίας - ανθρωπολογίας, ως μια «νέα» θεώρηση της ανθρώπινης οντολογίας, με την εισαγωγή της «θεωρίας του φύλου». Η ανθρωπότητα, από το απώτερο παρελθόν ως τις τελευταίες δεκαετίες, γνώριζε ότι στην ανθρώπινη φύση υπάρχουν μόνον δύο φύλα, του άνδρα και της γυναίκας, όπως συμβαίνει και στο υπόλοιποζωϊκό και φυτικό βασίλειο. Με την ένωση άρρενος και θήλεος ολοκληρώνεται η αναπαραγωγική λειτουργία της ανθρώπινης φύσης,διότι χάρις σε αυτή έρχονται στη ζωή νέες υπάρξεις. Όπως είναι γνωστό από την βιβλική διήγηση της Γενέσεως: ο «Αδάμ έγνω Εύαν την γυναίκα αυτού» (Γεν.4,1), οι συζυγικές σχέσεις ανδρός και γυναικός υιοθετούνται από τον Θεό ως οι μόνες κατά την οντολογία και φυσιολογία ανθρώπινες σχέσεις, μέσα στους όρους της οικονομίας του Θεού και ως αντίδοτο, τρόπον τινά, του βιολογικού θανάτου, που ήταν αποτέλεσμα του πνευματικού θανάτου εξ’ αιτίας της αμαρτίας. Είναι προφανές, ότι συζυγικές σχέσεις ανδρός με άλλον άνδρα, ή γυναικός με άλλην γυναίκα αποτελούν μία παρά φύσιν κατάσταση, ένα είδος ανατροπής του αληθούς ερωτισμού, ξένη και άγνωστη στο αρχικό σχέδιο της δημιουργίας του ανθρώπου. Τούτο μαρτυρεί πέραν των άλλων η ίδια η οντολογία της κατασκευής του ανθρώπου. Η κατασκευή δηλαδή υπό του Θεού των γεννητικών οργάνων ανδρός και γυναικός αποτελούν ένα οδοδείκτη, που μας δείχνει ποιά είναι η κατά φύσιν σχέσις και ποιά η παρά φύσιν.
«… ἡ ἁμαρτία ἀποτελεσθεῖσα ἀποκύει θάνατον» (Ἰακ. 1, 15)
Ἡ φωτιὰ ἔτριξε καὶ σπίθες κόκκινες γέμισαν τὸν ἀέρα, καθὼς ὁ γέρος συδαύλισε τὰ κάρβουνα καὶ ἔριξε τὸ τελευταῖο κούτσουρο στὸ τζάκι. Ἔξω τὸ σούρουπο ἅπλωνε γοργὰ τὴν παγερή του μουντάδα, ἂν καὶ ἡ ἀσπράδα τοῦ χιονιοῦ πάλευε νὰ παρατείνει τὴν ψευδαίσθηση πὼς ἡ μέρα κρατοῦσε ἀκόμα.
Γύρω στὸ χριστουγεννιάτικο τραπέζι, στρωμένο, καθὼς τό ’χαν παράδοση, ὅλη τὴν ἡμέρα, βούιζε χαρούμενα στὴν ἀγκαλιὰ τῆς γιορτινῆς ζεστασιᾶς ἡ οἰκογένεια. Καὶ τί οἰκογένεια! Τριάντα τόσες ψυχές, ἀπὸ παπποῦδες μέχρι δισέγγονα, συγκεντρώθηκαν σήμερα γιὰ νὰ γιορτάσουνε μαζί.
Το διαβάσαμε κι αυτό με οργή: Η Κυπριακή Δημοκρατία και η Ελλάδα, μεταξύ άλλων ευρωπαϊκών χωρών, υποστηρίζουν παρακολούθηση των δημοσιογράφων για λόγους «κρατικής ασφάλειας»! Αν αναφερόμασταν σε αυταρχικά, απολυταρχικά ή και δεσποτικά καθεστώτα, θα υπήρχε κάποια δικαιολογία. Αλλά η δημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση; Ο εκλεκτός συνάδελφος Φάνης Μακρίδης αποκάλυψε («Φιλελεύθερος», 12/12/2023) ότι η Κύπρος στηρίζει κανονισμό που απασχολεί ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και προνοεί την παρακολούθηση δημοσιογράφων, για λόγους ασφαλείας, από κυβερνητικές υπηρεσίες πληροφοριών.
Κάθε χρόνο και χειρότερα – κάθε χρόνο και πιο αποχαρακτηρισμένα, αντιμετωπίζεται η μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων στην – κατά τα άλλα – Ορθόδοξη χριστιανική Ελλάδα. Αν αναρωτιέστε από που προκύπτει αυτό το συμπέρασμα, δεν έχετε παρά να ρίξετε μια ματιά στις ελληνικές πόλεις, τους οικισμούς και τις πλατείες. Οι Φάτνες τείνουν να εξαφανιστούν από τους δημόσιους χώρους. Ζήτημα αν θα συναντήσεις μία – δύο μπροστά σου, σε όσες μετακινήσεις κάνεις συνολικά στην εορταστική περίοδο. Και αν συναντήσεις Φάτνη, είναι αμφίβολο αν θα είναι κάποια φυσιολογική παράσταση της Γέννησης του Χριστού ή κάποιο μεταμοντέρνο έκτρωμα.
[…] Ἡ Ἑλλάδα μας ἔχει 10 ἑκατομμύρια κόσμο.
Πόσοι νομίζετε ὅτι πήγανε στὴν πρόσκληση αὐτὴ τὴ σημερινὴ τοῦ Χριστοῦ μας;
Πήγανε 2% , πήγανε 3%;
Δὲν πήγανε.
Δὲν λέω καὶ αὐτοὶ ποὺ πήγανε πῶς πήγανε.
Ἀλλὰ ἂς μείνουμε σὲ αὐτοὺς ποὺ πήγανε.
3%, 4%.
Καὶ σᾶς ἐρωτῶ, ἔτσι καὶ τὸν ἑαυτό μου μαζί.
Αφού ο άγιος Γρηγόριος συμπλήρωσε δεκατέσσερα χρόνια στη μονή του αρχιμανδρίτου και θείου του, τον παρεκάλεσε να συγκατανεύσει στην επιλογή από μέρους του μιας κατά μόνας κατοικίας, που θα ικανοποιούσε τις ελπίδες του για τον τέλειο μοναχικό βίο, και να κλεισθεί σ’ ένα σπιτάκι, όπου θα αφοσιωθεί πλήρως στον Θεό απαλλαγμένος από τις εξωτερικές φροντίδες.
Ο ποιμήν πείσθηκε από τα λόγια του και συγκατένευσε στην επιθυμία του, χωρίς να χρειασθεί πολλά λόγια για να πιστέψει ότι όντως ο σκοπός του αγίου ήταν σύμφωνος με το θέλημα του Θεού. Του επέτρεψε, λοιπόν, να κατοικήσει μέσα σ’ ένα απόκρημνο, βαθύτατο και κρεμασμένο στο χάος σπήλαιο, μέσα στο οποίο ζούσε αφοσιωμένος μόνον στον εαυτό του και στον Θεό έχοντας αποτινάξει κάθε είδος θορύβου.
