Το τελευταίο τεύχος του New York Magazine αποτυπώνει τον κατηφορικό δρόμο που έχει πάρει ο (βορειοαμερικάνικος) φιλελευθερισμός, όπου η μια άρρωστη μόδα διαδέχεται την άλλη, η οποία με την σειρά της, μόλις εδραιωθεί στις συνειδήσεις των αποχαυνωμένων δυτικών μαζανθρώπων, θα αρχίσει να «παλιώνει» έτσι ώστε να δώσει την θέση της στην επόμενη εκφυλισμένη μόδα σε μια ατελείωτη κούρσα προς τα κάτω. [το Polyamory προβάλλεται στα ελληνικά ως “Πολυσυντροφικότητα”].
Μάνα – Μητέρα – Μανούλα ….
Είναι το όνομα του Θεού στα χείλη και στις καρδιές των μικρών παιδιών.
Ένας άγγελος ρώτησε κάποτε τον Θεό.
Πώς θα προστατεύσουμε στη γη τα αθώα παιδιά.
Και ο Θεός απάντησε: Έπλασα την Μητέρα.
Το πρόσωπο της Μητέρας είναι ένα πρόσωπο ίσως το πιο ιερό στην ζωή του ανθρώπου. Οι σκέψεις αυτές έρχονται σε μια περίοδο αποϊεροποίησης των πάντων, σε μια περίοδο που οι αξίες φαίνονται να περιφρονούνται από το λεγόμενο προοδευτικό κομμάτι της κοινωνίας μας, αλλά όχι από τους νέους ανθρώπους.
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
από την ερμηνεία του στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, κεφ.Β΄,εδάφια 22-26
«Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ καθαρισμοῦ αὐτῶν κατὰ τὸν νόμον Μωϋσέως, ἀνήγαγον αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα παραστῆσαι τῷ Κυρίῳ». «Όταν επληρώθησαν –δεύτερη πράξις τώρα- το πρώτο ἐπλήσθησαν αναφέρεται εις τις οκτώ ημέρες. Τώρα έχομε ένα δεύτερο ἐπλήσθησαν - δηλαδή συνεπληρώθησαν- τι; Οι σαράντα ημέρες του καθαρισμού. Τώρα, αυτός ο καθαρισμός αναφέρεται εις την μητέρα. Όχι εις το παιδί πλέον. Η μητέρα θεωρείται ακάθαρτος έως την τεσσαρακοστήν ημέραν, εφόσον το παιδί που θα γεννούσε θα ήτο αγόρι. Εάν ήτο κορίτσι, ο καθαρισμός της επληρούτο την ογδοηκοστήν ημέραν. Δηλαδή σε ογδόντα ημέρες. Διπλάσια απ’ ό,τι εις το αγόρι. Στις ογδόντα μέρες έπαιρνε η γυναίκα τον καθαρισμό της.
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Δεν φορεί μόνο σάρκα ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, αλλά και περιτέμνεται σύμφωνα με τον μωσαϊκό νόμο, για να μην έχει πρόφαση η απιστία των Ιουδαίων· γιατί έρχεται προς τον νόμο για χάρη του ίδιου του νόμου, για να ελευθερώσει τους μαθητές Του μέσω της πίστεως που βασιζόταν στον νόμο. Και παίρνει σάρκα και περιτέμνεται και Αυτός μαζί με τους Ιουδαίους. Πήρε το ίδιο με αυτούς σώμα, πήρε και την ίδια περιτομή. Έκανε αναντίρρητη την συγγένειά Του με αυτούς, ώστε να μη Τον αρνηθούν, Αυτόν, ο οποίος ήταν ο Χριστός που έρχεται από τη γενιά του Δαυίδ, και που αυτοί προσδοκούσαν. Έδειξε το γνώρισμα της συγγενείας Του με αυτούς. Γιατί, αν ακόμη και μετά την περιτομή Του «ἄλλοι ἔλεγον· οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός· ἄλλοι ἔλεγον· μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὁ Χριστὸς ἔρχεται; οὐχὶ ἡ γραφὴ εἶπεν ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαυΐδ καὶ ἀπὸ Βηθλεὲμ τῆς κώμης, ὅπου ἦν Δαυΐδ, ὁ Χριστὸς ἔρχεται; σχίσμα οὖν ἐν τῷ ὄχλῳ ἐγένετο δι᾿ αὐτόν(:άλλοι έλεγαν: “Αυτός είναι ο Μεσσίας Χριστός”· άλλοι έλεγαν: “Δεν είναι δυνατόν να είναι ο Μεσσίας˙ διότι μήπως ο Μεσσίας είναι να έρθει από τη Γαλιλαία; Δεν είπε η Αγία Γραφή ότι ο Μεσσίας Χριστός θα προέρχεται από το γένος του Δαβίδ και από το χωριό της Βηθλεέμ, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Δαβίδ;”.Προκλήθηκε λοιπόν διαίρεση και διαφωνία μεταξύ του λαού γι’ Aυτόν)»[πρβλ. Ιωάν. 7, 41-43], εάν δεν είχε περιτμηθεί κατά σάρκα, η άρνησή τους θα είχε κάποια εύλογη πρόφαση.
Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκη
Γιατὶ συνεχίζει ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὰ ἴδια, σχετικῶς μὲ τοὺς κιναίδους, καὶ στὴν τελευταῖα ἐγκύκλιό της;[1]
Τοὺς πολιτικούς μας καὶ τὴν κυβέρνησί μας τοὺς γνωρίζουμε. Ἐνδιαφέρονται μόνο γιὰ τὴν δική τους πολιτικὴ καριέρα καὶ καλοπέρασι. Δὲν εἶναι κυβερνῆτες εἶναι τύραννοι, διότι μόνον τύραννοι ἀδιαφοροῦν γιὰ τὴν κατάστασι τῶν ὑπηκόων τους. Καὶ στὸ θέμα τῶν κιναίδων ὑπακούουν στὶς ἐπιθυμίες καὶ ἐντολὲς τῶν ἀμερικανῶν, ὅσοι δὲν ἔχουν προσχωρήσει στὸ ἐν λόγῳ κίνημα.
Οἱ ἀμερικανικὲς ἐλίτ εἶναι ξεκάθαρες:
Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ[:Εβρ.7,7-17]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Ὃ δὲ μὴ γενεαλογούμενος ἐξ αὐτῶν δεδεκάτωκε τὸν Ἀβραάμ(:Ο Μελχισεδέκ όμως, ο οποίος δεν γενεαλογείται και δεν κατάγεται από τη γενεά του Λευί, έχει πάρει το ένα δέκατο από τον Αβραάμ)»[Εβρ.7,6].Στη συνέχεια δεν το προσπέρασε έτσι απλά, αλλά και πρόσθεσε: «καὶ τὸν ἔχοντα τὰς ἐπαγγελίας εὐλόγηκε (: και έχει ευλογήσει αυτός τον Αβραάμ που είχε δεχθεί τις θείες επαγγελίες)». Επειδή αυτό ήταν παντού το καύχημα των Ιουδαίων, δείχνει και από την κοινή κρίση όλων ότι ο Μελχισεδέκ ήταν σπουδαιότερος από τον Αβραάμ.
Το “Nitrogen 2000” είναι ένα σημαντικό ντοκιμαντέρ διάρκειας 45 λεπτών για τον αγώνα των Ολλανδών αγροτών το 2019-23. Οι Ολλανδοί κτηνοτρόφοι κατέχουν το 70% της ολλανδικής γης, αλλά το 2019, η κυβέρνηση άρχισε να πιέζει για αναγκαστική εξαγορά του 50% της γης τους, υποστηρίζοντας ότι είναι απαραίτητο «να μειωθεί η ρύπανση». Αλλά για τους περίπου 60.000 αγρότες στην Ολλανδία, η γεωργία είναι ένας τρόπος ζωής, που συχνά περνάει από γενιά σε γενιά – ένας τρόπος που είναι απαραίτητος για την παροχή τροφής στον πληθυσμό.
«Ζακχαίε, σπεύσας κατάβηθι·
σήμερον γαρ εν τω οίκω σου δει με μείναι»
Ο Ζακχαίος, αν και αρχιτελώνης, επειδή ταπείνωσε τον εαυτό του αξιώθηκε να φιλοξενήσει τον Θεάνθρωπο Χριστό, να γίνει Απόστολος του Χριστού και να πεθάνει μαρτυρικά γι’ αυτόν. Γι’ αυτό δεν πρέπει να κατακρίνουμε κανέναν για τις αμαρτίες του αλλά να προσευχόμαστε γι’ αυτόν και να θυμόμαστε την δική μας αμαρτωλότητα.
Μας κάνει εντύπωση πως ο Χριστός στάθηκε, κοίταξε τον Ζακχαίο και τον αποκάλεσε με το όνομά του: «Ζακχαίε». Κάθε άνθρωπος έχει ένα όνομα, το οποίο λαμβάνει από την Εκκλησία στην βάπτισή του. Ο Θεός από την άλλη μεριά είναι ανώνυμος και πολυώνυμος. Είναι απλά «ο ων», η πηγή της ζωής. Μας γνωρίζει με το όνομά μας, μας αναγνωρίζει σαν πρόσωπα, με τις ιδιαιτερότητές μας και την μοναδικότητά μας. Μας γνωρίζει από την κοιλιά της μάνας μας και υπήρχαμε στον «νου» του πριν υπάρξει αυτός ο κόσμος.
Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) είχε μεγάλες ελπίδες για τον εαυτό του. Η τοποθεσία του, εμπνευσμένη από το "Μαγικό Βουνό" του Τόμας Μαν*, ήταν το τέλειο σκηνικό για τον Klaus Schwab να φιλοξενήσει τους κορυφαίους φαντασιόπληκτους (fantasists) του κόσμου για την προώθηση του αποκρυφιστικού έργου τους για παγκόσμια κυριαρχία.
Από τις απαρχές του, που ξεκίνησε από τη σκοτεινή εξέχουσα θέση του Χένρι Κίσινγκερ, το Φόρουμ εξελίχθηκε από μια περιθωριακή λέσχη σκιερών παραγόντων σε κρατικό επίπεδο σε μια ετήσια βιτρίνα παγκόσμιων ηγετών. Γοητευμένο από τις υποσχέσεις μόνιμης ισχύος που προσφέρονται από τη Μεγάλη Επανεκκίνηση και μαγεμένο από την αντιεπιστημονική ανοησία της σέκτας του κλίματος, το WEF ήταν το κατάλληλο μέρος για την παγκόσμια ελίτ.
ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ
Ελληνικότητα και εθνική κυριαρχία
Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης*
Ο Ηρόδοτος, της Αλικαρνασσού και του Αιγαίου, της Ιωνίας και της Δωδεκανήσου, της γης και της θάλασσας, ζώντας και δημιουργώντας σε έναν τόπο ταυτισμένο με τη θάλασσα και με τα χιλιάδες νησιά της να την περιβάλλουν και να τα περιβάλλει, διατυπώνει τη μοναδικής αξίας και ουσίας παραδοχή: «Έχουμε γη και πατρίδα, όταν έχουμε πλοία και θάλασσα»! Μιλά, δηλαδή, μεταξύ των άλλων, για την κυριαρχία και για τον τρόπο επιβολής και εδραίωσής, αλλά και αντίστασης σε κάθε επίδοξο κατακτητή. Ενώ στο Θουκυδίδη διαβάζουμε για τον Περικλή που αναφέρεται στο «Μέγα το της Θαλάσσης Κράτος», αποδίδοντας την ερμηνεία ότι η «θαλάσσια ισχύς» στηρίζεται σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά όπως, η γεωγραφία, η ανάπτυξη της ακτογραμμής και το χαρακτήρα του λαού.
1. Ἡ αὐτοκέφαλη ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας δὲν ἔχει πανορθόδοξη ἀναγνώριση.
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει διαχρονικὰ τὴν συνείδηση ὅτι μόνον αὐτὴ εἶναι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, καὶ ὅτι ὅλες οἱ ἄλλες χριστιανικὲς κοινότητες, ἐκτός αὐτῆς, εἶναι αἱρέσεις καὶ σχίσματα. Καὶ αὐτὴ ἡ βεβαιότητα στηρίζεται εἰς τὸ ὅτι μόνον αὐτὴ ἐκράτησε καὶ διετήρησε διαχρονικὰ τὸν καθολικὸ κανόνα τῆς Πίστεως, ὅπως πραδόθηκε ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους, χωρὶς προσθῆκες, ἀφαιρέσεις καὶ ἀλοιώσεις. Μέχρι καὶ τὸν 19ο αἰώνα, μετὰ καὶ τὴν ἀπόσχιση τοῦ Παπισμοῦ ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς Μιᾶς Ἐκκλησίας τὸν 11ο αἰώνα καὶ την χειρότερη ἀπόσχιση τῶν Προτεσταντῶν ἀπὸ τὸν Παπισμὸ τὸν 16ο αἰώνα, ἡ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ὡς ἔχουσα τὰ πρεσβεῖα τιμῆς ἀνάμεσα στὶς λοιπὲς τοπικὲς ἐκκλησίες, πρωτοστατοῦσε στοὺς ἀγῶνες γιὰ τὴν ἑδραίωση καὶ ἐξάπλωση τῆς Ὀρθοδοξίας.
– Τὴν ἀρρώστια τὴν δική σου τὴν ξέρεις;
– Ὄχι.
– Γι᾿ αὐτὸ ξέρεις τὴν ἀρρώστια τῶν ἄλλων. Ἂν ἤξερες τὴν δική σου ἀρρώστια, δὲν θὰ ἤξερες τὴν ἀρρώστια τῶν ἄλλων. Δὲν λέω νὰ μὴ συμμετέχης στὸν πόνο τους, ἀλλὰ νὰ μὴν ἀσχολῆσαι μὲ τὰ σφάλματά τους. Ἂν ὁ ἄνθρωπος δὲν ἀσχολῆται μὲ τὸν ἑαυτό του, ὁ πειρασμὸς θὰ τοῦ ἀνοίξη δουλειὰ νὰ ἀσχολῆται μὲ τοὺς ἄλλους. Ἂν ὅμως κάνη δουλειὰ στὸν ἑαυτό του, τότε γνωρίζει τὸν ἑαυτό του, γνωρίζει καὶ τὸν ἄλλον. Διαφορετικά, μὲ τὰ λανθασμένα συμπεράσματα ποὺ βγάζει ἀπὸ τὸν ἑαυτό του κρίνει λανθασμένα καὶ τοὺς ἄλλους.
Ο άνθρωπος που μακροθυμεί έχει πολλή σύνεση (Παροιμ. 14:29), γιατί όλα όσα του συμβαίνουν τα συσχετίζει με το τέλος, και αυτό περιμένοντας, ανέχεται τα λυπηρά. Και το τέλος είναι η αιώνια ζωή, όπως λέει ο απόστολος (Ρωμ. 6:22). «Και αυτή είναι η αιώνια ζωή, το να γνωρίζουν εσένα, τον μόνο αληθινό Θεό, και αυτόν που έστειλες, τον Κύριο Ιησού Χριστό» (Ιω. 17:3).
Όταν είσαι μαζί με τους άλλους αδελφούς, πρόσεξε μήπως νοθέψεις τον συνηθισμένο έπαινο του αδελφού, λόγω της λύπης που κρύβεται μέσα σου εξαιτίας του, ανακατώνοντας κρυφά στα λόγια σου την κατηγορία. Αντίθετα, στη συνάντησή σας να τον επαινέσεις με ανόθευτους επαίνους, και να προσεύχεσαι ειλικρινά γι’ αυτόν όπως προσεύχεσαι για τον εαυτό σου, και έτσι θα απαλλαγείς πολύ γρήγορα από το ολέθριο μίσος.
Ἀφιερωμένο
Στήν ἀεί Παρούσα Δέσποινα στό Περιβόλι τ᾿ οὐρανοῦ, στοιχείωση εὐχαριστίας.
Γράφει ὁ Ἰωάννης Πελίτης ΘεολόγοςΤὰ προηγούμενα μέρη
Ἀκολούθησε ἡ ἐρώτησή μου, ἄν συγχωρεῖται μιά ἁμαρτία πού ξέχασε κάποιος νά ἐξομολογηθεῖ. Ἀπάντησε μέ βεβαιότητα πώς «συγχωρεῖται». Ἕνα ἀγκάθι ξεριζώθηκε ἀπό μέσα μου καί ἡ ψυχή μου ἐλευθερώθηκε. «Ἀλλά γιά νά μήν ἐνοχλεῖ ὁ λογισμός», συνέχισε, ἄς τό ἀναφέρει στήν ἑπόμενη ἐξομολόγηση». Κι’ ὅταν ἀμφιβάλει κάποιος ἄν διέπραξε μιάν ἁμαρτία, εἶναι προτιμότερο νά τήν ἐξομολογηθεῖ σά νά τήν διέπραξε; ξαναρώτησα.
