Αρκετοί ορθόδοξοι, κοινωνικοί κ πολιτιστικοί Σύλλογοι (Γονέων, εκπαιδευτικών, Προστασίας του Αγέννητου Παιδιού κλπ) έδωσαν το παρόν για να εκφράσουν την αντίδρασή τους, με πλήθος κόσμου να τους συνοδεύει.
Μας ενίσχυσε κατόπιν υπενθυμίζοντας το χωρίον «τα πετεινά του ουρανού ούτε σπείρουν ούτε θερίζουν…», και μας δυνάμωσε με τέτοιο τρόπο που ούτε το ξανασυζητήσαμε αυτό το θέμα. Ευλογία είδαμε από την υπακοή στην συμβουλή του. Δι’ ευχών του τα παιδιά έμαθαν και στις ευλογημένες στερήσεις και στα ευλογημένα θαύματα που συνοδεύουν κάθε προσπάθεια ευλογημένης υπακοής.
Ἐν Κυθήροις τῇ 14ῃ Σεπτεμβρίου 2024
ΕΟΡΤΗ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Ἀριθ. Πρωτ.: 341
Σεβασμιώτατε ἅγιε Περιστερίου,
Εὐλογεῖτε·
Ἔλαβον πρό καιροῦ τήν ὑπό τόν τίτλον «Ἡ λανθασμένη θεολογική καί αὐθαίρετα μόνιμη τοποθέτηση τοῦ «Ἐσταυρωμένου τῆς Μ. Παρασκευῆς» μέσα στό Ἱερό Βῆμα καί πίσω ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα» πραγματείαν σας καί εἶδον τάς τοποθετήσεις σας, δι’ αὐτό τό φλέγον θεολογικόν ζήτημα.
Μέ πόνον ψυχῆς καί φιλάδελφον εἰλικρινῆ διάθεσιν, καί ὄχι μέ ἐπικριτικήν προαίρεσιν, σημειώνονται τά ἀκόλουθα, ἅγιε Ἀδελφέ.
Ὅπως διεπίστωσα κινεῖσθε εἰς τό ἀκόλουθον σχῆμα:
Γράφει ο Καππαδόκης
Ελλείψει πολιτικών αντιπαραθέσεων στην πατρίδα μας, μιας και
ιδεολογικά συμπλέουν όλα τα μεγάλα κόμματα προς την έλευση της Νέας Τάξης
Πραγμάτων και για το μόνο που ερίζουν είναι ποιος άφησε «μαξιλαράκι» σε ποιόν,
βρήκαμε στην Eκκλησία
αιτία αντιπαραθέσεων και δημιουργίας παρατάξεων: Ποιο άραγε είναι σημαντικότερο
γεγονός για τη σωτηρία μας; Η σταύρωση ή η ανάσταση;
Μάλιστα, λένε, ότι οι καθολικοί έχουν ως σημαντικότερη την σταύρωση, γιατί γι’ αυτούς η σωτηρία είναι νομικό ζήτημα, οπότε αφού με την σταύρωση ο Κύριος πλήρωσε για τις αμαρτίες μας και ξεχρέωσε, τελείωσε εκεί το θέμα της σωτηρίας μας και άρα η σταύρωση είναι το σημαντικότερο γεγονός. Ενώ εμείς οι ορθόδοξοι έχουμε ως σημαντικότερο γεγονός την Ανάσταση, διότι για εμάς η σωτηρία δεν είναι νομικό ζήτημα αλλά οντολογικό, οπότε η σωτηρία μας συνίσταται στην νίκη απέναντι στον θάνατο η οποία επετεύχθη με την Ανάσταση του Κυρίου.
[:Λουκά 8, 5-15]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
«ΟΙ ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΙ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 15-10-2000]
[Β423]
Βεβαίως ο Κύριος, αγαπητοί μου, είχε πάντοτε ένα πυκνό ακροατήριο. Όλοι εκρέμοντο από τα χείλη Του. Κάποιοι, όμως, απεσταλμένοι των Φαρισαίων που θέλησαν να Τον συλλάβουν, όταν Τον άκουσαν -κι αυτό είναι ένα δείγμα- γύρισαν και είπαν στους άρχοντές των, τους Φαρισαίους: «Οὐδέποτε οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος». «Ποτέ», λέγει, «δεν λάλησε άνθρωπος, σαν κι αυτόν τον άνθρωπον».
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 8, 4-15]
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΩΣ
«Εἶπε διὰ παραβολῆς (:μίλησε μὲ παραβολή)» [Λουκᾶ 8,4]
Οἱ μακάριοι προφῆτες παρουσίαζαν μὲ πολλοὺς τρόπους τοὺς λόγους τους γιὰ τὸν Χριστό. Γιατί ἄλλοι Τὸν προανήγγειλαν ὅτι θὰ ἔρθει ὡς φῶς, καὶ ἄλλοι ὅτι θὰ ἔρθει μὲ τάξη καὶ μεγαλοπρέπεια βασιλική. Καὶ πράγματι εἶπε κάποιος ἀπὸ αὐτούς: «Ἰδοὺ γὰρ βασιλεὺς δίκαιος βασιλεύσει, καὶ ἄρχοντες μετὰ κρίσεως ἄρξουσι. καὶ ἔσται ὁ ἄνθρωπος κρύπτων τοὺς λόγους αὐτοῦ καὶ κρυβήσεται ὡς ἀφ᾿ ὕδατος φερομένου· καὶ φανήσεται ἐν Σιὼν ὡς ποταμὸς φερόμενος ἔνδοξος ἐν γῇ διψώσῃ (:Διότι ἰδού, ἕνας βασιλέας δίκαιος θὰ βασιλεύσει στὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτοῦ θὰ κρίνουν καὶ θὰ ἀποφασίζουν μὲ δικαιοσύνη καὶ εὐθύτητα. Τότε ὁ ἄνθρωπος θὰ κρύπτει καὶ θὰ φυλάττει στὸ βάθος τῆς καρδιᾶς του ὡς θησαυρὸ τοὺς λόγους τῆς δικαιοσύνης καὶ προστατευόμενος γιὰ τὴ δικαιοσύνη του ἀπὸ τὸν Θεό, θὰ ἀποφύγει τὰ δεινά, τὰ ὁποῖα σὰν πλημμύρα ὕδατος θὰ ἐπέρχονται ἐναντίον του. Καὶ θὰ φανεῖ στὴν Ἱερουσαλὴμ σὰν πλούσιος ποταμός, περίφημος, σὲ ξηρὰ καὶ διψασμένη γῆ)» [Ἠσ.32,1-2].
[:Λουκά 8, 5-15]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
«ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΒΟΛΗΣ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 11-10-1998]
[Β384]
Ακούσαμε, σήμερα, αγαπητοί μου, την παραβολήν του σπορέως, που ο Κύριος με αυτήν ήθελε να δείξει εις τους ακροατάς Του ότι όλοι δεν ήσαν εξίσου διατεθειμένοι έναντι της διδασκαλίας Του. Και με την παραβολήν που τους είπε, δείχνει ότι ήσαν τέσσερις κατηγορίες ακροατών. Εκείνοι που είχαν μίαν πώρωση καρδιάς έναντι του λόγου του Θεού, εκείνοι που είχαν μια επιπολαιότητα, πάντα έναντι του λόγου του Θεού και εκείνοι που είχαν μια προσωπική ρηχότητα. Έπεσε, λέγει, ο σπόρος επάνω εις την πέτραν και «διά τό μή ἔχειν ἰκμάδα», μη έχοντας υγρασία, φύτρωσε αλλά ξεράθηκε. Εκείνοι που έχουν μία ρηχότητα. Και εκείνοι που οι μέριμνες του βίου τούτου δεν τους αφήνουν να αναπτύξουν την πνευματική ζωή. Είναι εκεί που έπεσε ο σπόρος στις αγκαθιές. Αλλά όμως, ευτυχώς, υπάρχει και «ἡ ἀγαθή γῆ», που είναι η καρδιά η αγαθή· «που εκεί έπεσε ο σπόρος», λέγει, «και απέφερε εκατονταπλάσια».
Ὑπέρμαχοι σοὶ τοῖς λόγων ὅπλοις, Λόγε,
Ἐχθροὺς τροποῦνται τῶν σεβαστῶν εἰκόνων.
Ταῖς τῶν Ἁγίων Πατέρων πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς.
Την Kυριακή μετά την ενδεκάτη Οκτωβρίου, μνήμη επιτελούμε των Aγίων Πατέρων της αγίας και Oικουμενικής Eβδόμης Συνόδου.
Η
Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος συνήλθε στη Νίκαια της Βιθυνίας από τις 24
Σεπτεμβρίου έως τις 13 Οκτωβρίου 787 μ.Χ., με πρωτοβουλία της
αυτοκράτειρας Ειρήνης, η όποια ασκούσε χρέη αντιβασιλέως. Υπό την
προεδρία του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Αγίου Ταρασίου (βλέπε 25 Φεβρουαρίου)
συγκεντρώθηκαν τριακόσιοι πενήντα ορθόδοξοι επίσκοποι, και σε αυτούς
προστέθηκαν άλλοι δεκαεπτά ιεράρχες, οι όποιοι αποκήρυξαν την αίρεση των
εικονομάχων.
[:Λουκά 8, 5-15]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
«ΟΙ ΑΝΑΙΣΘΗΤΟΙ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 16-10-1988]
[Β204]
Η παραβολή του σπορέως, αγαπητοί μου, που κάθε χρόνο τέτοιο καιρό μας δίνει την ευκαιρία να κοιτάξομε τον εαυτό μας, το πώς ακούμε τον λόγο του Θεού και πώς ο λόγος του Θεού, που μοιάζει κατά την παραβολή, με σπόρο, μπορεί να καρποφορεί ή να τελεσφορεί στο χωράφι της ψυχής μας. Είναι λοιπόν μία ευκαιρία να ξανακαθρεπτιστούμε. Και βέβαια η ποιότητα του σπόρου είναι μία. Και δεν υπάρχει καμία αμφισβήτησις, αφού είναι ο λόγος του Θεού.
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΩΣ
Στο ευαγγέλιο της Δ΄ Κυριακής του Λουκά που λέγει: «Ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ(:Βγήκε ο σποριάς στο χωράφι του, για να σπείρει τον σπόρο του)»· όπου γίνεται λόγος και για την καλλιέργεια που οφείλουμε να κάνουμε πριν από αυτήν την σπορά.
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός εξέλεξε τους μαθητές Του όχι από τους σοφούς, όχι από τους ευγενείς, όχι από τους πλούσιους ή ένδοξους, αλλά από αλιείς και σκηνορράφους, φτωχούς και αγράμματους· κι αυτό για να υποδείξει σε όλους ότι ούτε η φτώχεια, ούτε η απαιδευσία, ούτε η ευτέλεια, ούτε τίποτε άλλο τέτοιο είναι εμπόδιο για την απόκτηση της αρετής και την επίγνωση των θείων λόγων και των μυστηρίων του Πνεύματος· αλλά και ο φτωχότερος και ο ευτελέστερος και ο πιο αμόρφωτος, αν δείξει προθυμία και την απαραίτητη στροφή προς το καλό, μπορεί όχι μόνο να γνωρίσει σε βάθος την θεία διδασκαλία, αλλά και ο ίδιος να καταστεί διδάσκαλος δια της χάριτος του Θεού. Όσο για εκείνα που εμποδίζουν προς την σύνεση και την κατανόηση των πνευματικών διδαγμάτων είναι η ραθυμία μας και η με όλη την δύναμη προσκόλλησή μας στα πρόσκαιρα και στα βιοτικά, λόγω των οποίων δεν παρέχουμε τόπο και ευκαιρία για την ακρόαση και μελέτη και ανάμνηση όσων ακούστηκαν, ούτε φροντίζουμε για τα μέλλοντα και τα αιώνια.
[:Λουκά 8, 5-15]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
«ΟΙ ΕKKOΣΜΙΚΕΥΜΕΝΟΙ ΑΚΡΟΑΤΑΙ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 15-10-1995]
[Β323]
Όταν μιλούσε ο Κύριος, αγαπητοί μου, είχε πάντοτε μπροστά Του ένα πυκνό ακροατήριον. Και ο λόγος του Θεού έπεφτε στις καρδιές άλλοτε απαλά, άλλοτε συγκλονιστικά και άλλοτε υποκριτικά και αδιάφορα. Και ο λόγος ήταν πάντοτε ο ίδιος για όλους. Οι καρδιές, όμως, των ακροατών ήταν διαφορετικές. Ο σπόρος του λόγου έπεφτε σε διαφορετικά εδάφη. Γι'αυτό ο Κύριος είπε την παραβολή του σπορέως, που ακούσαμε στη σημερινή ευαγγελική περικοπή. Ήθελε οι ακροαταί Του να συνειδητοποιήσουν την ποιότητα του εδάφους που ο καθένας είχε.
ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ
[ἀπόδοση στὴν ἁπλὴ ἑλληνικὴ καὶ πρόσθετα σχόλια: Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης]
«Πιστὸς ὁ λόγος (:Τὸ ὅτι δικαιωθήκαμε καὶ ἀναγεννηθήκαμε καὶ θὰ κληρονομήσουμε τὴν αἰώνια ζωὴ εἶναι λόγος καὶ ἀλήθεια ἀξιόπιστη)» [Τίτ. 3,8].
Ἐπειδὴ παραπάνω εἶπε ὁ Ἀπόστολος γιὰ μέλλοντα πράγματα, τὸ δὲ μέλλον εἶναι ἄδηλο καὶ ἀόρατο, γι᾿ αὐτὸ ἐδῶ προσθέτει καὶ τὸ ἀξιόπιστο στὸν λόγο του καὶ λέγει ὅτι αὐτὸ ποὺ εἶπα εἶναι ἀξιόπιστο καὶ βέβαιο ἀπὸ τὰ περασμένα καὶ προηγούμενα ἀγαθά, ποὺ ἀπολαύσαμε· ἐπειδὴ ὁ Θεὸς ποὺ μᾶς ἔδωσε τόσα ἀγαθὰ στὸν προηγούμενο καιρό, Αὐτὸς θὰ μᾶς δώσει καὶ στὸν μέλλοντα.
[:Λουκᾶ 8, 5-15]
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
«Ο ΣΠΟΡΕΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΡΕΙΣ»
[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 12-10-1997]
(Β 363)
Ἐρχόμεθα καὶ πάλι, ἀγαπητοί μου, στὴ θαυμασία παραβολὴ τοῦ σπορέως, ὅπως τὴν ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ τοῦ Λουκᾶ. Ἐδῶ ὁ Κύριος, μὲ τέσσερις εἰκόνες, δείχνει τέσσερις κατηγορίες ἀκροατῶν. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι δὲν ἀκοῦν ἐξίσου τὰ εὐαγγελικὰ μηνύματα. Ὁ καθένας διαθέτει τὴ δική του προαίρεση ἢ τὴ δική του καλλιέργεια ψυχῆς. Ἄλλος εἶναι προσεκτικὸς ἀκροατής, ἄλλος ἐπιπόλαιος, ἄλλος πορωμένος, ἄλλος βρίσκει ἀνεπαρκῆ αὐτὰ ποὺ ἀκούει καὶ ἐπιδιώκει ἀναζήτηση ἔξω τοῦ εὐαγγελικοῦ χώρου, ἄλλος κάτι ἄλλο κ.ο.κ. Πάντως, βασικὰ στοιχεῖα τῆς παραβολῆς εἶναι:
Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 22.9//5.10.2024.
Ὁσίου Κοσμᾶ καὶ τῶν σὺν αὐτῷ 26 Ὁσιομαρτύρων.
Ἐν Ἄθω μαρτυρισάντων ἐπὶ τοῦ λατινόφρονος Πατριάρχου Βέκκου.
Ὑπὸ Ἁγιορειτῶν Κελλιωτῶν Πατέρων.
Εἰς τὸ Ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
Θύελλα, ταραχὴ καὶ σκάνδαλο στὴν μητρόπολη Περιστερίου. Αἰτία, ἡ ἀπομάκρυνση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἐκ τοῦ Ἱεροῦ τῶν ναῶν, ἀπὸ τὸν οἰκεῖο μητροπολίτη.
Ἐνῷ γιὰ τὸν Ἀπόστολο τῶν ἐθνῶν Παῦλο, καὶ γιὰ ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, ὁ Τίμιος Σταυρὸς τοῦ Κυρίου εἶναι καύχημα, γιὰ τοὺς ἄλλους, τοὺς ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας καὶ γιὰ κάποιους ἀπὸ τοὺς σύγχρονους γραμματεῖς, Φαρισαίους καὶ ἀρχιερεῖς, εἶναι μέγα «σκάνδαλο».1
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΕΩΣ
[Υπομνηματισμός στα εδάφια 13,1-30 του Κατά Ματθαίον ευαγγελίου]
«Ἐν δὲ τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς τῆς οἰκίας ἐκάθητο παρὰ τὴν θάλασσαν(:Την ίδια εκείνη ημέρα βγήκε ο Ιησούς από το σπίτι στο οποίο φιλοξενούνταν και κάθισε κοντά στη θάλασσα)»[Ματθ.13,1]. «Εάν θέλετε λοιπόν», λέγει, «να με δείτε και να ακούσετε τους λόγους μου, ορίστε, έρχομαι έξω και συζητώ μαζί σας». Επειδή δηλαδή έκανε πολλά θαύματα, στη συνέχεια τούς παρέχει και την ωφέλεια της διδασκαλίας Του. Και κάθεται κοντά στη θάλασσα αλιεύοντας και ελκύοντας πλησίον Του όσους κατοικούν στη γη. Δεν κάθισε τυχαία κοντά στη θάλασσα, πράγμα που και αυτό το υπαινίχτηκε ο Ευαγγελιστής. Στόχος του Ευαγγελιστή δηλαδή στο συγκεκριμένο σημείο ήταν να δείξει ότι ο Κύριος ήθελε με ακρίβεια να βάλει σε τάξη τους ακροατές Του. Πιο συγκεκριμένα, ο Κύριος προέβη σε αυτήν την ενέργειά Του, για να μην έχει κανένα πίσω Του, αλλά όλοι να βρίσκονται απέναντί Του.
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
«ΜΙΑ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ»
[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 15-10-1989]
(Β225)
Στέλνοντας, ἀγαπητοί μου, τὴν ἐπιστολή του ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὸν Τίτο, Ἐπίσκοπο Κρήτης, ὅπως ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ ἀποστολικὴ περικοπὴ καὶ ποὺ εἶναι γεμάτη ἀπὸ προτροπὲς ποιμαντικοῦ καὶ ἱεραποστολικοῦ χαρακτῆρος, ἀλλὰ καὶ προσωπικοῦ ἀκόμη χαρακτῆρος, τὴν κατακλείνει τὴν ἐπιστολή του μὲ δύο ἀκόμη λόγια ποιμαντικῶν προτροπῶν, ὅπως καὶ μὲ δύο λόγια ἱεραποστολικῶν προτροπῶν.
