ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως

 Θεοῦ γινώσκειν ὀρθοδόξως οὐσίαν,
Χριστιανοῖς λεγάτον ἐκ Γρηγορίου.
Εἰκάδι Γρηγόριος Θεορρήμων ἔκθανε πέμπτῃ.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ἔζησε κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ βασιλέως Οὐάλεντος (364 – 378 μ.Χ.). Καταγόταν ἀπὸ τὸν Πόντο καὶ γεννήθηκε σὲ ἕνα μικρὸ χωριὸ τῆς περιοχῆς τῆς Ναζιανζοῦ, ποὺ λεγόταν Ἀριανζός, τὸ 330 μ.Χ.

Ναζιανζηνὸς ὀνομάσθηκε, ἐπειδὴ ἔζησε τὸν περισσότερο χρόνο τῆς ζωῆς του στὴ Ναζιανζό, ὅπου ἦταν καὶ τὸ πατρικό του σπίτι. Ὁ πατέρας του, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Ἐπίσκοπος Ναζιανζοῦ, ἦταν πρὶν γίνει Ἐπίσκοπος, ἕνας πολὺ πλούσιος ἄρχοντας τῆς Ναζιανζοῦ. 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ [: Α΄ Τιμ. 4,9-15] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΠΑΡΕΚΤΡΟΠΕΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ» [28-1-1990] (Β231)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ [:Α΄ Τιμ. 4,9-15]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΠΑΡΕΚΤΡΟΠΕΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 28-1-1990]

(Β231)

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἀγαπητοί μου, στέλνοντας τὴν πρώτη του ἐπιστολὴ στὸν πολὺ ἀγαπημένο του μαθητή, τὸν Τιμόθεο, τοῦ σημειώνει καὶ τοῦ γράφει: «Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος». «Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ», λέγει, «εἶναι πιστός, ἀξιόπιστος. Καὶ συνεπῶς, ἀφοῦ εἶναι ἀξιόπιστος, εἶναι ἄξιος κάθε ἀποδοχῆς».  «Εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν». «Γι᾿ αὐτὸν τὸν λόγο κουραζόμαστε καὶ κοπιάζουμε καὶ ὑφιστάμεθα ὀνειδισμούς, γιατί ἔχουμε ἐλπίσει σὲ Θεὸ ζωντανό, ὁ Ὁποῖος εἶναι σωτῆρας ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ἰδιαίτερα δέ, σωτῆρας τῶν πιστῶν». «Παράγγελλε ταῦτα καὶ δίδασκε». «Αὐτὰ ποὺ σοῦ γράφω νὰ τὰ παραγγέλλεις καὶ στοὺς ἄλλους καὶ νὰ τὰ διδάσκεις». «Μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω». «Κανεὶς νὰ μὴν πεῖ ὅτι εἶσαι νέος στὴν ἡλικία καὶ συνεπῶς νὰ μὴν σὲ προσέξει. Ἀντιθέτως θὰ σὲ προσέξουν ὅταν θὰ γίνεις τύπος τῶν πιστῶν».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκ. 19,1-10] Ὁμιλία ἁγίου Ἰωάννου, ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου, «Εἰς τόν Ζακχαῖον τόν τελώνην»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκ. 19,1-10]

Ὁμιλία ἁγίου Ἰωάννου, ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου,

«Εἰς τὸν Ζακχαῖον τὸν τελώνην»

Ὅσοι ποθοῦν ἔντονα καθετὶ καλό, καθόλου δὲν διαφέρουν ἀπὸ ὅσους αἰσθάνονται δίψα, ἀγαπητοί μου. Ὅσο πιὸ πολὺ δὲν βρίσκουν αὐτὸ ποὺ ἡ ψυχή τους ἐπιζητεῖ, τόσο περισσότερο ἀνάβει ἡ δίψα τους γιὰ αὐτὰ ποὺ ποθοῦν· καὶ τὴ νύχτα ὀνειρεύονται σὰν διψασμένοι τίς πηγὲς τῶν ὅσων ποθοῦν νὰ βροῦν· καὶ ὅταν ξημερώσει, περιερχόμενοι ἀπὸ τόπο σὲ τόπο, μὲ ἀεικίνητα μάτια κοιτάζοντας ἐρευνητικὰ γύρω, ἀναζητοῦν αὐτὰ ποὺ ποθεῖ ἡ καρδιά τους· καὶ εἶναι ὅπως ἀκριβῶς οἱ ὁδοιπόροι ποὺ σὲ ὥρα μεσημεριάτικου καύσωνα διασχίζουν τὴν ἄνυδρη γῆ, πιεσμένοι ἀπὸ τὴ δίψα, καὶ ποὺ ἐξετάζουν γύρω τους νὰ βροῦν πηγὲς νὰ δροσιστοῦν καὶ νὰ ξεδιψάσουν καὶ πολλὲς φορὲς θὰ τοὺς δεῖς νὰ ἀνεβαίνουν αὐτοὶ ἀκόμη καὶ βουνά, γιὰ νὰ φτάσουν ὅπου ὑπάρχει κάποια πηγή· κι ὅταν ἀπὸ μακριὰ τὴ δοῦν, χαίρονται καὶ σπεύδουν νὰ συνεχίσουν καὶ νὰ ὁλοκληρώσουν τὴν πορεία τους πρὸς αὐτήν· ἔπειτα φθάνουν στὴν πηγὴ καὶ σβήνουν μὲ τὸ νερὸ τὴ δίψα τους· τέτοιοι εἶναι καὶ οἱ ἄνθρωποι ποὺ εἶναι φίλοι τοῦ Χριστοῦ. Τὴν ἡμέρα ἀναζητοῦν τὸν ποθούμενό τους Χριστὸ μὲ καλὰ ἔργα καὶ τὴ νύχτα συνομιλοῦν μαζὶ Του μὲ τὴν προσευχὴ καὶ ὅταν κοιμοῦνται βλέπουν στὸ ὄνειρό τους ὅτι περπατοῦν μαζί Του· ὅταν στὰ ὁράματά τους Τὸν δοῦν ἀπὸ μακριά, χαίρονται καὶ ἀναγαλλιάζουν, ὅπως ἀκριβῶς οἱ διψασμένοι, ὅταν βροῦν τίς πηγὲς ποὺ ποθοῦν· καὶ πάλι ὅταν ξυπνήσουν, θέλουν νὰ ξανακοιμηθοῦν, γιὰ νὰ ἀντικρύσουν στὸν ὕπνο τους τὴν ἴδια πάλι ὀπτασία.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ [: Α' Τιμ. 4,9-16] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ [: Α' Τιμ. 4,9-16]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος· εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν (:Τὸ ὅτι οἱ ἀγῶνες τῆς εὐσεβοῦς καὶ ἁγίας ζωῆς μᾶς ὠφελοῦν καὶ στὴ ζωὴ αὐτὴ καὶ στὴ μελλοντικὴ εἶναι λόγος ἀξιόπιστος καὶ ἄξιος νὰ τὸν ἀποδεχθεῖ κανεὶς μὲ ὅλη του τὴν καρδιά. Κι ἐπειδὴ ὁ λόγος αὐτὸς εἶναι ἀξιόπιστος, γι᾿ αὐτὸ ἀκριβῶς κι ἐμεῖς ὑπομένουμε κόπους καὶ δεχόμαστε ὀνειδισμοὺς ὅτι εἴμαστε δῆθεν ἀνόητοι, ἐπειδὴ ἔχουμε στηρίξει τίς ἐλπίδες μας στὸν ζωντανὸ Θεό. Αὐτὸς εἶναι ὁ σωτῆρας ὅλων τῶν ἀνθρώπων, τοὺς ὁποίους συντηρεῖ μὲ τὴν πρόνοιά Του, προπαντὸς ὅμως τῶν πιστῶν, τοὺς ὁποίους σώζει ἀπὸ τὸν αἰώνιο θάνατο)» [Α΄ Τιμ. 4,9-10].

Ἅγιος Παΐσιος: Ὁ μοναχός καὶ τὰ σύγχρονα μέσα

– Γέροντα, πῶς πρέπει νὰ χρησιμοποιῆ ὁ μοναχός τὰ σύγχρονα μέσα;

– Νὰ κοιτάξη νὰ ἔχη πάντα λίγο κατώτερο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ χρησιμοποιεῖ ὁ κόσμος. Ἐμένα μὲ ἀναπαύει νὰ χρησιμοποιῶ τὰ ξύλα γιὰ ζέστη, γιὰ μαγείρευμα καὶ γιὰ ἐργόχειρο. Ὅταν ὅμως ἔτσι ποὺ πᾶνε μὲ τὸ ἐμπόριο τῶν δασῶν μᾶς ἐξαφανίσουν τὰ ξύλα καὶ θὰ εἶναι δυσεύρετα, τότε θὰ χρησιμοποιήσω τὸ κατώτερο ποὺ θὰ χρησιμοποιῆ ὁ κόσμος, σόμπα πετρελαίου ἤ δὲν ξέρω τί ἄλλο θὰ εἶναι φθηνό καὶ ταπεινό γιὰ θέρμανση, γκαζιέρα γιὰ τὸ ἐργόχειρο κ.λπ.

– Πῶς μπορεῖ νὰ διακρίνει κανεὶς μέχρι ποιό σημεῖο εἶναι κάτι ἀπαραίτητο σ' ἕνα Κοινόβιο;

– Ἄν σκέφτεται κανεὶς μοναχικά, μπορεῖ νὰ τὸ βρῆ. Ἄν δὲν σκέφτεται μοναχικά, ὅλα ἀπαραίτητα εἶναι καὶ μετά γίνεται κοσμικός καὶ χειρότερος ἀπὸ κοσμικός. Σάν μοναχοί θὰ πρέπη νὰ ζήσουμε τουλάχιστον λίγο κατώτερα ἀπ' ὅ,τι στὸν κόσμο ἤ τουλάχιστον ὅπως ζούσαμε στὸν κόσμο. Ὄχι νὰ ἔχω καλύτερα πράγματα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ εἶχα στὸ σπίτι μου. Τὸ Μοναστήρι κανονικά πρέπει νὰ εἶναι πιὸ φτωχό ἀπὸ τὸ σπίτι μου. Αὐτὸ βοηθάει ἐσωτερικά τὸν μοναχό καὶ βοηθάει καὶ τὸν κόσμο. Τὰ ἔχει κανονίσει ἔτσι ὁ Θεός, νὰ μή βρίσκουν ἀνάπαυση σ' αὐτὰ τὰ πράγματα οἱ ἄνθρωποι. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ἡ Ἁγία Ξένη

Ἀποξενοῦται τοῦδε τοῦ βίου Ξένη,

Οὗ ζώσα καὶ πρίν, ὡς ἀληθῶς ἦν ξένη.

Ἡ Ἁγία Ξένη καταγόταν ἀπὸ τὴ Ρώμη καὶ ἀπὸ γενιὰ τιμημένη καὶ εὔπορη. Οἱ γονεῖς της ἐπιθυμοῦσαν νὰ τὴν νυμφεύσουν. Ἐνῶ ὅμως εἶχαν τὰ πάντα ἑτοιμασθεῖ γιὰ τὸν γάμο, ἐκείνη ἐγκατέλειψε τὴ νυφικὴ παστάδα, παίρνοντας μαζί της καὶ δύο πιστές της θεραπαινίδες καὶ διὰ θαλάσσης ἔφθασε στὴν πόλη τῶν Μυλασῶν. Στὰ Μύλασα μᾶλλον πῆγε καὶ ἐγκαταστάθηκε, ὕστερα ἀπὸ συμβουλὴ τοῦ μακαρίου μοναχοῦ Παύλου, ὁ ὁποῖος ἐμφανίστηκε στὴν Ὁσία μετὰ ἀπὸ θεῖο φωτισμό, ὅταν ἐκείνη πέρασε ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια καὶ ἔγινε ὁ πνευματικός της καθοδηγητής.

Ὁ μακαριστός π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος εὔχεται γιά τήν οἰκογένεια καί τήν πατρίδα.

Εὔχομαι μέ ὅλη μου τήν καρδιά νά ἀγαπήσετε τήν οἰκογένειά σας καί νά τήν κάνετε ὄμορφη, ἀληθινά ὄμορφη! Ἀλλά γιά νά γίνει ὄμορφη, πρέπει νά ὑπάρχουν ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ, ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν Του καί ἡ ἔντιμη ἐργασία.

Ἀκόμη εὔχομαι νά ἀγαπήσουμε τήν πατρίδα μας, πού διαρκῶς ἀπειλεῖται, πού τήν ἐπιβουλεύονται πολλοί ἐχθροί, ἀλλά καί πολλοί ‘’φίλοι’’... νά τήν ἀγαπήσουμε μέ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς μας. Καί πατρίδα εἶναι οἱ ἄνθρωποί μας, πού μιλᾶμε τήν ἴδια γλῶσσα, ἔχουμε τήν ἴδια θρησκεία, ἔχουμε τόν ἴδιο χῶρο πού κατοικοῦμε, καί προπαντός τήν ἴδια ἱστορία.

«Ἡ Ἱερὴ εἰκόνα τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ» (Ὡς θέμα πίστεως)

Γράφει ὁ ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

 

Ὁ ἑορτασμὸς τῶν Χριστουγέννων, ὡς πηγὴ φωτισμοῦ καὶ σημεῖο ἀναφορᾶς τῆς σωτηρίας μας, μεταφέρει τὸν ἑαυτό μας σὲ κατάσταση οἰκοιώσεως μὲ τὸ Μυστήριο τῆς Γεννήσεως, κατὰ τρόπο βιωματικό, μὲ ἀδιαφοροποίητη θεολογικὴ θαλπωρή, ποὺ σὲ συνάπτει μὲ τὴν Μυστηριακὴ (διαχρονικὴ) Ἐκκλησία.
 

Ἡ Ὀρθόδοξη Εἰκόνα τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ ἔχει ἐκθαμβωτικὴ αἴγλη, γεμάτη θεία χάρι, ποὺ φωτίζει – περιλούζει τὶς ψυχὲς τῶν πιστῶν μὲ τὴ λάμψη τοῦ Μυστηρίου.
 

Ἀπόκοσμο καὶ ἰδιότροπο φαινόμενο εἶναι οἱ «προσθῆκες» στὴν Ἱερὰ εἰκόνα τὸ «λουτρὸ μὲ τὶς μαῖες».

Τό ἀμέτρητο ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

Γέρων Ἰωαννίκιος Κοτσώνης

Ἄν θέλουμε τήν θεραπεία μας γενικῶς ἀπό τά πάθη τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος, εἶναι ἀνάγκη νά ἀκολουθοῦμε πιστά τούς θεόπνευστους λόγους καί τίς θεόπνευστες ἀλλά καί ἐμπειρικές συνταγές πού μᾶς δίδουν οἱ ἅγιοι Πατέρες, ὡς ἀπλανεῖς καί διακριτικοί ὁδηγοί καί ἰατροί τῆς πνευματικῆς ζωῆς.

Κατ’ ἀρχήν ὅποιος θέλει νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό τήν κακή ἐπιθυμία ἤ σαρκική ἐπιθυμία ἤ πορνική ἐπιθυμία πρέπει νά γίνει ἀνώτερος ἀπό φαγητά καί χρήματα καί δόξες κοσμικές καί ἀνθρώπινες.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Μαζική παρακολούθηση μέσω AI: Απόλυτος τεχνοφασισμός στην ΕΕ με νέο νόμο – Οι τρομακτικές θέσεις που στήριξε η κυβέρνηση Μητσοτάκη

Βιομετρική παρακολούθηση και εντοπισμό συναισθημάτων φέρνει ο νόμος AI Act - Η Ελλάδα είχε την πιο σκληροπυρηνική θέση για τη ψηφιακή χούντα που επιβάλλει η ΕΕ!

 

 Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Βιομετρική επιτήρηση, προληπτική αστυνόμευση, παρακολούθηση συναισθημάτων, κατηγοριοποίηση των πολιτών βάσει ιδεολογίας, ανάλυση συμπεριφορών μέσω ΑΙ. Όλα αυτά δεν αφορούν κάποια δυστοπική ταινία επιστημονικής φαντασίας που έχει να κάνει με το μέλλον, αλλά ζητήματα του σήμερα, τα οποία συναινεί και επιδιώκει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Οι παρακολουθήσεις μέσω υποκλοπών δεν είναι τίποτα μπροστά στο δίκτυο μαζικής παρακολούθησης πολιτών που ετοιμάζουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, με την ελληνική κυβέρνηση να διακρίνεται για την προθυμία να αφαιρέσει όσες περισσότερες δικλείδες ασφαλείας γίνεται!

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Διονύσιος ὁ ἐν Ὀλύμπῳ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ὁ μοναχισμὸς ἀποτελεῖ γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας τὴν ἀδιάκοπη ἐδῶ καὶ εἴκοσι αἰῶνες μοναδικὴ πολιτεία, τὴν ὁποία, λάμπρυναν, σὲ ὅλες τίς ἐποχές, μεγάλες ἀσκητικὲς μορφές. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι καὶ ὁ ἅγιος Διονύσιος ὁ ἐν Ὀλύμπῳ, ἕνας ἀπὸ τοὺς σπουδαιότερους ἐκπροσώπους τοῦ μοναχισμοῦ στὴν Ἑλλάδα τὰ νεώτερα χρόνια.
 

Γεννήθηκε τὸ 1500 στὸ χωριὸ Σκλάταινα Μουζακίου Καρδίτσας, τὴ σημερινὴ Δρακότρυπα. Γονεῖς του ἦταν ὁ Νικόλαος καὶ ἡ Θεοδώρα πτωχοί, ἀλλὰ εὐσεβεῖς ἄνθρωποι. Σὲ αὐτοὺς χρωστοῦσε ὁ Διονύσιος τὴν δική του εὐσέβεια. Ἔβλεπαν στὴν κούνια του ἕναν φωτεινὸ σταυρό, ἐκτιμῶντας ὅτι ὁ Θεὸς τὸν προόριζε γιὰ μεγάλες τιμὲς καὶ προκοπή.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 23 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Οἱ Ἅγιοι Κλήμης καὶ Ἀγαθάγγελος οἱ Μάρτυρες

Ἀγαθαγγέλου καὶ Κλήμεντος αἱμάτων,

Τὸ τοῦ ξίφους δίψαιμον ἐπλήσθη στόμα.

Εἰκάδι δ’ ἐτμήθητε τρίτῃ, Ἀγαθάγγελε, Κλήμη.

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυρας Κλήμης καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἄγκυρα, ἀπὸ πατέρα Ἐθνικὸ καὶ μητέρα Χριστιανή, ποὺ ὀνομαζόταν Εὐφροσύνη. Σὲ ἡλικία δώδεκα ἐτῶν ἐκάρη μοναχὸς καὶ σὲ ἡλικία εἴκοσι ἐτῶν χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Ἀγκύρας.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Ἀπόστολος Τιμόθεος - Ὁ πιστός μαθητής καί ἀκόλουθος τοῦ Παῦλου

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ 

 

Μιὰ εὐγενικὴ μορφὴ τῆς πρώτης Ἐκκλησίας ὑπῆρξε καὶ ὁ ἅγιος ἀπόστολος Τιμόθεος, ὁ πιστὸς μαθητής, ἀκόλουθος καὶ πολύτιμος συνεργάτης τοῦ ἀποστόλου Παύλου.
 

Τίς περισσότερες πληροφορίες γι᾿ αὐτὸν τίς παίρνουμε ἀπὸ τὸ ἱερὸ βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων. Γεννήθηκε στὴν Λύστρα τῆς Λυκαονίας τῆς Μ. Ἀσίας, περὶ τὸ 30 μ. Χ., ἀπὸ πατέρα Ἕλληνα (εἰδωλολάτρη) καὶ Ἰουδαία μητέρα, τὴν θαυμάσια Εὐνίκη, ἡ ὁποία εἶχε μεταστραφεῖ στὸν Χριστιανισμό, ὅπως καὶ ἡ εὐσεβὴς γιαγιὰ του (ἀπὸ τὴ μητέρα του) Λωίδα. Τὰ ὀνόματά τους φανερώνουν πὼς στὰ μέρη ἐκεῖνα εἶχε συντελεστεῖ μιὰ σημαντικὴ ἐπιμειξία Ἰουδαίων καὶ Ἑλλήνων. Σὲ αὐτὲς τίς δύο ὑπέροχες γυναῖκες χρωστοῦσε τὴν βαθειὰ πίστη στὸ Θεό, τὴν ἠθική του ἀκεραιότητα καὶ τὸν ἀδαμάντινο χαρακτῆρα του. Ἡ Εὐνίκη, μορφωμένη καὶ εὐγενὴς γυναῖκα, δίδαξε στὸν Τιμόθεο ἀπὸ μικρὸ παιδὶ τὴν εὐσέβεια, ἀνατρέφοντάς τον θεοπρεπῶς. Μάλιστα, ὅπως ἀναφέρεται, ἀπὸ τὴ βρεφική του ἡλικία γνώριζε τίς Ἅγιες Γραφές. Ἄλλωστε καὶ τὸ ὄνομά του σημαίνει «αὐτὸς ποὺ τιμᾷ τὸν Θεό». Αὐτὴ ἡ θρησκευτικὴ ἀγωγὴ τὸν βοήθησε ἀργότερα νὰ ἀποδεχτεῖ τὴν χριστιανικὴ πίστη.

Οι πλάνες του διαβόλου

Ο διάβολος, επειδή έχασε τη γνώση του Θεού από αγνωμοσύνη και υπερηφάνεια, έμεινε αναγκαστικά χωρίς γνώση. Γι’ αυτό δε γνωρίζει από μόνος του τι να κάνει, αλλά βλέπει τι κάνει ο Θεός για να μας σώσει και πονηρεύεται και κάνει τα αντίθετα για να χαθούμε. Γιατί μισεί το Θεό και μη μπορώντας να τον πολεμήσει, πολεμά εμάς που είμαστε «κατ’ εικόνα Θεού» (Γεν. 1:26), νομίζοντας ότι με αυτό θα εκδικηθεί το Θεό, και μας βρίσκει υπάκουους στο θέλημά του, όπως λέει ο Χρυσόστομος.

Αφού δηλαδή είδε το Θεό που έπλασε την Εύα για βοήθεια του Αδάμ (Γεν. 2:18), ο διάβολος την έκανε συνεργό της παρακοής και της παραβάσεως (Γεν. 3:6). Έδωσε ο Θεός εντολή (Γεν. 2:16-17) στον Αδάμ, ώστε με την τήρησή της να θυμάται τις τόσες δωρεές και να ευγνωμονεί τον Ευεργέτη, κι ο διάβολος έκανε την εντολή να γίνει αφορμή παρακοής και θανάτου. Αντί προφήτες, ο διάβολος κάνει ψευδοπροφήτες· αντί Αποστόλους, ψευδαποστόλους· αντί νόμο, παρανομία· αντί αρετές, κακίες· αντί εντολές, παραβάσεις· αντί κάθε δικαιοσύνη, σιχαμερές αιρέσεις. 

Λάμπρος Σκόντζος: Ὁ Ἅγιος Ἰωσήφ Σαμάκος ὁ Ἡγιασμένος

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ 

 

Τὸ ἁγιασμένο νησὶ τῆς Ζακύνθου ἔχει τὴν εὐλογία νὰ κατέχει ὡς πολύτιμους θησαυρούς, ὡς «λίθων πολυτίμων πολυτιμότερα», δύο ἄφθαρτα ἱερὰ σκηνώματα, τοῦ ἁγίου Διονυσίου καὶ προστάτη τοῦ νησιοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Ἰωσὴφ τοῦ Ἡγιασμένου τοῦ Σαμάκου τοῦ Κρητός.  Τὸ ἱερὸ σκήνωμα τοῦ ἁγίου Ἰωσὴφ φυλάσσεται ἐδῶ καὶ πεντακόσια χρόνια στὸν Ἱερὸ Ναὸ Παντοκράτορος Γαϊτανίου Ζακύνθου, τὸ ὁποῖο θαυματουργεῖ καὶ ἁγιάζει τοὺς εὐλαβῶς προσερχόμενους προσκυνητές.

Ἀρχιμ. Μάξιμος Καραβᾶς: Βαίνουμε, λοιπόν, εἰς νέαν Εἰκονομαχίαν;

Πολὺ θόρυβος γίνεται μὲ τὸν ἀξιολύπητον ἐπίσκοπον Περιστερίου Γρηγόριο, ποὺ ἔβγαλε τὸν Ἐσταυρωμένο ἀπὸ τὴν ἀνατολικὴν πλευρὰν τῆς Ἁγίας Τραπέζης, μᾶλλον γιὰ νὰ φαίνονται τὰ πρόσωπα τῶν ἐπισκόπων, ὅταν κάθονται εἰς τὸ Σύνθρονον. Ἐγὼ μπῆκα στὰ ἐνενῆντα καὶ ἐνθυμοῦμαι ὅτι στὴν ἐκκλησία τοῦ χωριοῦ μου πάντα ὑπῆρχε ὁ Ἐσταυρωμένος πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα. Καὶ εἰς τὸ μέσον του Συνθρόνου, λίγο κάτω ἀπὸ τὸ παράθυρο τοῦ ἱεροῦ, εὑρίσκετο ἡ εἰκόνα τῆς ἁγίας Τριάδος· ὄχι τῆς παπικῆς, ἀλλὰ τῆς Ὀρθόδοξης μὲ τὴν φιλοξενία τοῦ Ἀβραάμ.

Καὶ ἐρωτῶ τὸν ἅγιο Περιστερίου: Σὲ τί τὸν ἐμποδίζει καὶ εἰς ποίαν ἀσέβειαν ὑποπίπτουν ἐκεῖνοι ποὺ διατηροῦν τὸν Ἐσταυρωμένον πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγίαν Τράπεζαν; Ποία ἡ ἀσέβεια στὸ νὰ ὑπάρχει –ἔστω καὶ ὡς νεωτερισμός– ὁ Ἐσταυρωμένος πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα καὶ ἐνοχληθήκατε τόσο πολύ;

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Τιμόθεος ὁ Ἀπόστολος

 Ἔρωτι θείων Τιμόθεος στεμμάτων,
Τυφθεὶς βάκλοις, ἔβαψε γῆν ἐξ αἱμάτων.
Εἰκάδι δευτερίῃ πνεῦμ’ ἤρθη Τιμοθέοιο.

Σύμφωνα μὲ τὶς πληροφορίες πού μας παρέχουν οἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων καὶ οἱ Ἐπιστολὲς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ὁ Τιμόθεος ἦταν ὁ πιὸ ἀγαπητὸς μαθητής του καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ στενοὺς συνεργάτες τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Τὸ ὄνομά του εἶναι ἑλληνικὸ καὶ σημαίνει αὐτὸς ποὺ τιμᾶ τὸν Θεό, ἀλλὰ καὶ αὐτὸν ποὺ τιμᾶ ὁ Θεός.

Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος: Διήγηση για έναν άγνωστο όσιο

Θα σας πω ένα παράδειγμα ενός νέου οσίου, ο οποίος ήταν μεν επιστήμων – ήταν γιατρός – και άφησε την ιατρική επιστήμη και έγινε μοναχός, πήγε στην Παλαιστίνη, στην Μονή του Χοζεβά, και εκεί έλαβε το αγγελικό σχήμα. Αλλά τόση αγάπη είχε στον Θεό, τόση φλόγα, και επειδή τότε στην Μονή Χοζεβά έτρεχαν άνθρωποι και δεν τον άφηναν σε ησυχία, σηκώνεται και φεύγει κρυφά.

Και πού πάει; Ήρθε στην πατρίδα μου, σ’ ένα μοναστηράκι στον Μαλέα, που ήταν παλιά ένας Γεώργιος, ο εν τω Μαλεώ, που λέει και ο συναξαριστής, και επειδή τον λέγανε και εκείνον Γεώργιο – ίσως ο άγιος Γεώργιος τον εφώτισε – πήγε και κατοίκησε εκεί.

Αλλά επειδή εκεί κατοίκησε, κι ήταν κοντά και πήγαιναν από τα χωριά, σηκώθηκε κι έφυγε· άφησε τα βιβλία του εκεί όπως ήτανε και πήγε και κατοίκησε στον Πάρνωνα, σε μια σπηλιά. Μια σπηλιά, η οποία έχει μικρή τρύπα και κάτω, όταν μπαίνει κανείς, είναι βαθύ· και εκεί έμενε άγνωστος.

Πόσο καιρό έμενε, δεν ξέρει κανείς. Αλλά όταν επήγα εγώ στο Μοναστήρι που έκανε, τον άγιο Γεώργιο, και τον έλεγαν και αυτόν Γεώργιο, έμαθα ότι εκεί στην σπηλιά τον βρήκε ένας βοσκός που είχε χάσει ένα πρόβατο, και περιπλανώμενος στα όρη και στα σπήλαια για να το εύρη, είδε την σπηλιά εκείνη και νόμισε μήπως κατέβηκε κάτω, και κατεβαίνει, και αντί να ιδεί το πρόβατο, είδε έναν άνθρωπο και τρόμαξε και παρ’ ολίγο να πεθάνει από τον φόβο του.

Τον ενίσχυσε ο άγιος και του λέγει: «Μην φοβάσαι, είμαι άνθρωπος, δεν είμαι σατανάς». Και πήρε θάρρος, του μίλησε και του είπε: «Σε παρακαλώ μη πεις τίποτε ότι είμαι εδώ, αλλά να μου φέρνεις κάθε 10-15 μέρες λίγο ψωμί και λίγο νερό». Πώς περνούσε; Όπως περνούσε ο προφήτης Ηλίας και οι άλλοι: με χόρτα, φαίνεται, και με νερό. Πήγαινε λίγο μακριά σε μια πηγή και έπινε.

✶✶✶

Επήγαινε λοιπόν ο βοσκός την τροφή, αλλά η γυναίκα του, περίεργη, λέει: «Πού την πας την τροφή και σε ποιον;» «Σε κάποιον, λέει, μην ρωτάς». «Όχι, του λέει, πρέπει να μάθω, να μου πεις. Μήπως πηγαίνεις σε κανέναν κακούργο και βρούμε τον μπελά μας». «Όχι, λέει, αλλά δεν μπορώ να σου πω, γιατί έχω εντολή». «Να μου πεις… να μου πεις…» «Τέλος πάντων, θα σου πω, της λέει, αλλά δεν θα το πεις σε κανέναν». «Δεν το λέγω», λέει. Και την άλλη μέρα βγήκε στο χωριό όλο και είπε: «Ο σύζυγός μου βρήκε ένα άγιο άνθρωπο και είναι πάνω στον Πάρνωνα».

Αμέσως άρχισαν να τρέχουν. Και αναγκάστηκε και τους εδέχετο και τους εδίδασκε. Πού; Πάνω στα βουνά, στα κρημνά, έτρεχαν οι άνθρωποι από τα πλησίον χωριά της Επιδαύρου. Κατόπιν πήγαιναν από την Μαντινεία και από την Κυνουρία. Και στο βουνό εκείνο, στη σπηλιά εκείνη δεν έπαυαν να πηγαίνουν άνθρωποι. Γιατί; Γιατί εθαύμαζαν τα καλά του έργα, την πίστη του, την αγάπη που είχε προς τον Θεό· διότι αν αυτός δεν είχε αγάπη, δεν ημπορούσε να κατοικεί εκεί στα βουνά. Θα πει ότι κάτι από μέσα του τον έφλεγε και όλα τα θλιβερά του βίου του τα εθεώρει ως τερπνά· και έτσι κατόπιν είδε μια οπτασία, τον άγιο Γεώργιο, και του λέει: «Να κατέβεις στην παραλία, εις ένα σχίνον· εκεί είναι η εικών μου και εκεί να μου κτίσεις εκκλησία». Κατέβηκε και βρήκε την εικόνα.

Διεδόθη εν τω μεταξύ ότι ευρέθη η εικών του Αγίου Γεωργίου και έτρεχαν από όλα τα μέρη. Έβαλαν αμέσως εργάτες και έβαλαν τα θεμέλια. Αλλά τα έβαλαν σ’ άλλο μέρος, δεν τα έβαλαν εκεί που ήταν κρεμασμένη στο σχινάρι. Και αφού άνοιξαν τα θεμέλια και ήθελαν να κτίσουν από την αρχή κι άφηναν τα εργαλεία εκεί, έφευγαν τα εργαλεία μοναχά τους και πήγαιναν από κάτω στην εικόνα. Και οι κτίστες απορούσαν.

Το είπαν στον Γέροντα, λέει, «φυλάξτε, να βάλετε φύλακες». Δεν τα έκλεβαν, αλλά πήγαιναν και τάβρισκαν εκει από κάτω στην εικόνα. Και αφού δυο-τρεις φορές επήγαν, έβαλαν φύλακες. Κι ακούει ένας, που είχε από ώρες φύλακας, και πήγε να αποκοιμηθεί, ακούει ένα κρότο και βλέπει όλα σαν να σηκώθηκαν, σαν να είχαν ψυχή, να είχαν ζωή, και περπατούσαν, οι αξίνες, οι κασμάδες, τα σφυριά, και πήγαιναν από κάτω στην εικόνα. Σου λέει ο άγιος, εδώ θα ‘ρθεις, θα κτισθεί εδώ η εκκλησία, εκεί που είναι σχινάρι θα τεθεί η εικόνα στο τέμπλο. Κι είναι μια μικρή εικόνα, αλλά θαυματουργός. Και πολύ δεν μπορεί να την δει κανείς, γιατί νομίζει ότι βλέπει κρέας ανθρώπου. Πήγα και την επροσκύνησα.

✶✶✶

Εκεί έμαθα λοιπόν και τα κατορθώματα αυτινού που τον έλεγαν διδάσκαλο εκεί οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι εκεί τριγύρω στα βουνά ήσαν άγριοι· αυτός τους έκανε πρόβατα κι έκανε και πολλούς αγίους. Πήγαιναν και εξομολογούντο και τους εδέχετο με μεγάλη αγάπη και ιλαρότητα και εθεράπευε τας ασθενείας των. Πολλοί πήγαιναν ασθενείς και τους θεράπευε με την προσευχή· αλλά για να μην φημίζεται ότι είναι άγιος, έκανε μερικά φάρμακα, μερικά χόρτα. «Θα πάρεις αυτό το φάρμακο και θα γίνεις καλά». Και πολλοί εγίνοντο καλά. Σ’ αυτό το ορεινό μέρος, σ’ όλα τα χωριά είχε παύσει η βλασφημία τελείως. Πού να βλασφημήσει άνθρωπος!

Μια φορά που πήγα, όταν ήμουνα μικρός, σε μια εκκλησία στο χωριό, δεν βρήκα κανέναν στο χωριό. Εγνώριζα τον παπά, πήγα στο σπίτι του, κανείς. Κοιτάζω τα άλλα σπίτια να δω κανέναν άνθρωπο, μα κανέναν δεν είδα.

Βγαίνω από την μία άκρη του χωριού και βλέπω ένα γέρο κι οδηγούσε κάτι ζώα. Λέγω, «Δεν μου λέγεις, παππούλη, πέθαναν όλοι οι άνθρωποι σε αυτό το χωριό;» «Όχι, λέει, δεν πέθαναν». «Μα πού είναι; Εγώ δεν βρήκα κανέναν», λέγω. «Είναι στην εκκλησία», (η εκκλησία ήταν έξω από το χωριό, σ’ έναν ελαιώνα και δεν εφαίνετο) «κι εγώ, λέει, πήγα και έφερα τα ζώα. Θα τα βάλω στη μάντρα και θα πάω στην εκκλησία. Είναι Κυριακή σήμερα».

Πάω να μπω στην εκκλησία – μπήκαμε μαζί – δεν μπορούσα να μπω γιατί ήταν στριμωγμένοι οι άνθρωποι. Φανταστείτε! Κανένας δεν ήταν στο σπίτι. Όλοι στην εκκλησία! Και τους έλεγε: «Την Κυριακή να μην κάνετε εργασία, γιατί είστε καταραμένοι. Πηγαίνετε πρώτα στην εκκλησία, και μετά την εκκλησία πηγαίνετε να ποτίσετε τα ζώα σας και ό,τι θέλετε να κάμετε». Και ό,τι τους έλεγε, επειδή έβλεπαν τα καλά του έργα, τον άκουαν.

✶✶✶

Εκείνος ο Γεώργιος που σας λέω, ο Στουρνάρας, ο διδάσκαλος, καίτοι είχε γίνει γιατρός, δεν έμεινε εις τον κόσμο, αλλά έμεινε στην Μονή, στην ερημιά, στα σπήλαια και πόσους ωφέλησε! Και πολλοί αγίασαν από αυτόν τον άνθρωπο, με τις συμβουλές του, με τις οδηγίες και περισσότερο με το παράδειγμά του.

Από το περιοδικό “Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ”, Έκδ. Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους, τ. 8 (1983), άρθρο: «Ούτω λαμψάτω το φως υμών», σελ. 9-12.

Πηγή:https://www.koinoniaorthodoxias.org/

«Πᾶνος»

Ελευθέριος Ανδρώνης: Αχρείοι έφτυσαν τον Κατσαντώνη, γιατί πρωτύτερα εμείς επιτρέψαμε να «φτύνουν» την ιστορία μας

Άραγε πόσα ελληνόπουλα γνωρίζουν ποιος υπήρξε ο Κατσαντώνης; - Οι «αφορισμοί» είναι εύκολοι, αλλά για το κατάντημα αυτό φταίμε όλοι...

 

Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

Στο εξοργιστικό περιστατικό του βανδαλισμού του αδριάντα του Κατσαντώνη στο Κορδελιό, το μεγάλο δράμα δεν είναι τόσο η πράξη του 15χρονου Ρομά, όσο η κατάντια μιας κοινωνίας που έχει απωλέσει κάθε κίνητρο να υπερασπιστεί τα ιερά και τα όσια της.

Μιας κοινωνίας που σε ένα τεράστιο ποσοστό ούτε την δίδαξαν, ούτε ενδιαφέρθηκε ποτέ να μάθει ποιος ήταν ο Αντώνης Κατσαντώνης ή οποιοσδήποτε άλλος ήρωας του αγώνα για την εθνική παλιγγενεσία.

Για να έρθει η στιγμή που ένας αχρείος έφτυσε τον Κατσαντώνη χωρίς να τον ενοχλεί κανείς, έχουν προηγηθεί χρόνια που το ελληνικό κράτος «φτύνει» τη μνήμη των προγόνων του. Με ψήφο στους απάτριδες,  με μηδενιστική προπαγάνδα, νερόβραστες επετείους, ανεπιθύμητες παρελάσεις, ροζ σημαίες, τουρκόφιλα ντοκιμαντέρ και «ήρεμα νερά» στον νεοελληνικό βούρκο μας, σιγά σιγά με τα χρόνια έμειναν μόνο τα αγάλματα να θυμίζουν με τη μελαγχολική σιωπή τους, όλες τις μνήμες που λησμόνησαν οι πολλοί Έλληνες.

Άγιος Μάξιμος Ομολογητής: Μακροθυμία και συμφιλίωση

Μακρόθυμος είναι εκείνος που περιμένει το τέλος του πειρασμού και παίρνει τον έπαινο για την καρτερία του.

Ο άνθρωπος που μακροθυμεί έχει πολλή σύνεση (Παροιμ. 14:29), γιατί όλα όσα του συμβαίνουν τα συσχετίζει με το τέλος, και αυτό περιμένοντας, ανέχεται τα λυπηρά. Και το τέλος είναι η αιώνια ζωή, όπως λέει ο απόστολος (Ρωμ. 6:22). «Και αυτή είναι η αιώνια ζωή, το να γνωρίζουν εσένα, τον μόνο αληθινό Θεό, και αυτόν που έστειλες, τον Κύριο Ιησού Χριστό» (Ιω. 17:3).

Όταν είσαι μαζί με τους άλλους αδελφούς, πρόσεξε μήπως νοθέψεις τον συνηθισμένο έπαινο του αδελφού, λόγω της λύπης που κρύβεται μέσα σου εξαιτίας του, ανακατώνοντας κρυφά στα λόγια σου την κατηγορία. Αντίθετα, στη συνάντησή σας να τον επαινέσεις με ανόθευτους επαίνους, και να προσεύχεσαι ειλικρινά γι’ αυτόν όπως προσεύχεσαι για τον εαυτό σου, και έτσι θα απαλλαγείς πολύ γρήγορα από το ολέθριο μίσος.

Φώτης Μιχαήλ: Τελικά, ποιός εἶναι στίς ἡμέρες μας ὁ πραγματικός μιμητής τῶν Ἁγίων μας Πατέρων;

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ ἰατρός

 

Σήμερα, 21 Ἰανουαρίου, τιμᾶται ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ.
 

Ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ ὁμολογητής ἔζησε στά χρόνια τῶν ἀμέσως διαδόχων τοῦ αὐτοκράτορα Ἡρακλείου (673).
 

Ἡ σύνεσή του, ἡ καλή του προαίρεση, ἡ ἱκανότητά του στίς πολιτικές διοικήσεις καί ἡ σοφία τῶν λόγων του τόν ἀνέδειξαν στό ὑψηλό ἀξίωμα τοῦ ἀνώτατου ἔμπιστου συμβούλου τῶν ἀνακτόρων.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 21 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ὅσιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής

Ἄχειρ, ἄγλωττος, χεῖρα καὶ γλῶτταν φύεις

Καὶ χερσὶ Θεοῦ, Μάξιμε, ψυχὴν δίδως.

Εἰκάδι πρώτῃ πότμος Μαξίμου ὄσσ’ ἐκάλυψεν.

Ὁ Ὅσιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς καταγόταν ἀπὸ ἐπιφανὴ οἰκογένεια καὶ γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη τὸ ἔτος 580 μ.Χ. Ἔλαβε τὴ συνήθη ἐγκυκλοπαιδικὴ μόρφωση καὶ ἐπιδόθηκε ἰδιαίτερα στὴ σπουδὴ τῆς φιλοσοφίας. Ὑπὸ τοῦ αὐτοκράτορος Ἡρακλείου (610 – 641 μ.Χ.) προσελήφθη ὡς ἀρχιγραμματεὺς αὐτοῦ. Παρέμεινε στὴ θέση αὐτὴ γιὰ λίγα μόνο χρόνια, ἀλλὰ διατήρησε τὶς σχέσεις του καὶ ἀλληλογραφία μὲ πρόσωπα τοῦ δημόσιου βίου.

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Τήν ἐλευθερία δέν τήν προσέξαμε οὔτε μία ἡμέρα σάν κάτι ἱερό.

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς ἀπευθυνόμενος στούς Σέρβους
(Τό μήνυμά του εἶναι πανεπίκαιρο γιά ἐμᾶς τούς Ἕλληνες σήμερα):


Ἀπό παλιά τό σύνθημα τοῦ λαοῦ μας ἦταν: Πίστη καί ἐλευθερία.

Ὅταν λοιπόν λέμε πώς πολεμήσαμε γιά τήν πίστη, σημαίνει πώς πολεμήσαμε γιά τή πίστη τοῦ Χριστοῦ, γιά τήν ὀρθόδοξη πίστη.

Ἀριστείδης Δασκαλάκης: Ὁ λέων τῆς Ὀρθοδοξίας

«…παρακαλῶν ἐπαγωνίζεσθαι τῇ ἅπαξ παραδοθείσῃ τοῖς ἁγίοις πίστει.»(Ιούδα α-3)

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης

 

Ἡ νέα ὁρολογία τῆς woke ἀτζέντας περιλαμβάνει καὶ ὅρους ἀντεστραμμένους καὶ διαβρωμένους, μὲ στόχο τὴν παραλλαγὴ καὶ τὴν παραπλάνηση τοῦ πλήθους.
 

Κατηγοροῦνται ὡς ζηλωτὲς καὶ φανατικοί, ὅλοι αὐτοὶ ποὺ μιλοῦν καὶ κηρύττουν ἐναντίων καινοφανῶν καὶ "κενοφανῶν" φαινομένων στὴν ἐκκλησία μας.
 

Ἀκοῦμε περὶ ὑποχρεώσεως ἀδιάκριτης ὑπακοῆς σὲ πνευματικοὺς καὶ ἱεράρχες, γιὰ συνωμοσιολογίες, γιὰ φανατικοὺς καὶ πλανεμένους ποὺ δὲν ὑπακοῦν στὴν "ἀρχή". Ἐπιστρατεύονται πλειάδες θεολόγων - θολολόγων, ἐντεταλμένων ὑπαλλήλων τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, οὐσιῶδες κεφάλαιο τῆς ὁποίας εἶναι, ὁ ἀποχρωματισμὸς τῆς πίστης μας, ἡ ἀλλοίωση τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ὁ διωγμὸς τῶν πιστῶν. Καμιὰ θρησκεία δὲν διώκεται. Μόνο ἡ Ὀρθοδοξία ποὺ σαφῶς καὶ δὲν εἶναι θρησκεία, ἀλλὰ ἡ ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 20 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ὅσιος Εὐθύμιος ὁ Μέγας

Τὶ κοινὸν Εὐθύμιε σοὶ καὶ τῷ βίῳ;

Πρὸς Ἀγγέλους ἄπαιρε τοὺς ξένους βίου

Λῆξε βίου Εὐθύμιος εἰκάδι ἠϋγένειος.

Ὁ Ὅσιος Εὐθύμιος ὁ Μέγας γεννήθηκε στὴ Μελιτηνὴ τῆς Ἀρμενίας τὸ ἔτος 377 μ.Χ. κατὰ τοὺς χρόνους τῆς βασιλείας τοῦ Γρατιανοῦ (375 – 383 μ.Χ.). Οἱ γονεῖς του Παῦλος καὶ Διονυσία, ἀνῆκαν σὲ ἐπίσημη γενιά. Ἄτεκνοι ὄντες, ἀξιώθηκαν νὰ ἀποκτήσουν παιδί, τὸ ὁποῖο ἀφιέρωσαν στὴ διακονία τοῦ Θεοῦ στὸ ὁποῖο καὶ κατὰ θεία ἐπιταγὴ ἔδωσαν τὸ ὄνομα Εὐθύμιος, ἀφοῦ μὲ τὴν γέννησή του τοὺς χάρισε τὴν εὐθυμία, τὴ χαρὰ καὶ τὴν ἀγαλλίαση.