Έλεγε πως ο εχθρός σε μας τους πιστούς, ιδιαίτερα δυνατά επιτίθεται με τη διατάραξη της ειρήνης. Στους ζηλωτές της ευσέβειας, όχι σπάνια, συμβαίνει να δοκιμάσουν από τους οικείους τους δυνατή αντιπάθεια και εχθρότητα εξαιτίας της ευσέβειάς τους, αν και αυτοί που τους εχθρεύονται δεν δείχνουν ότι γίνονται εχθροί τους λόγω της ευσέβειάς τους. Εδώ πρέπει να δείξετε υπομονή.
Μην συγχύζεστε, μην απελπίζεσθε, αλλά θυμηθείτε τα λόγια του Σωτήρος: «Ἐχθροί τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοί αὐτοῦ» (Ματ. 10, 36). Και διορθώστε τις ελλείψεις σας. Παρατηρήστε γιατί σας κατηγορούν οι γύρω σας, ποια πάθη βρίσκουν στην καρδιά σας, επειδή στη ζωή μέσα στο σπίτι, όλα τα πάθη φαίνονται καθαρά και οι συγγενείς τα γνωρίζουν καλά. Δεν είμαι όπως έξω από το σπίτι, όπου κρύβουμε τον εαυτό μας ανάμεσα σε ανθρώπους που μας γνωρίζουν λίγο. Κοιτάξτε στον εαυτό σας αμερόληπτα, εξετάστε τον. Ίσως πράγματι να έχετε δύσκολο χαρακτήρα, ίσως φέρεστε απότομα και άγρια στον πλησίον, ίσως να είστε άδικοι κ.λπ.
Ανοίξτε την καρδιά σας, γίνετε πιο κοινωνικοί και επιεικείς, πλατύνετε την καρδιά σας με την αγάπη και κρατηθείτε σταθερά στην ευσέβεια. Προσπαθήστε να είστε ήπιοι, χωρίς θυμό, μην κάνετε παρατηρήσεις για όλα, υπομείνατε κάτι, ξεπερνώντας το με σιωπή. Όταν αισθάνεστε ότι μια αποκάλυψή σας θα προκαλέσει πυρκαγιά, τότε στις πράξεις του πλησίον σας κάντε τα στραβά μάτια και προσευχηθείτε θερμά γι’ αυτόν, γιατί «η αγάπη πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει» (Α΄ Κορ. 13, 7).
Πρέπει να πούμε ότι κάθε οικογένεια είναι για κάθε μέλος της σαν μοναστήρι, και καμιά φορά, ακόμη πιο δύσκολο και αυστηρό από κάποιο μοναχικό κοινόβιο. Προσέξτε, ώστε να υπάρχει ειρήνη στην ψυχή και να ζείτε αρμονικά ο ένας με τον άλλο. Και αν διαταραχθεί η ειρήνη προσπαθήστε γρήγορα να συγχωρείτε ο ένας τον άλλο.
Ο σατανάς με πολλή δύναμη μάχεται κατά των αφοσιωμένων στον Θεό και εργαζομένων γι’ Αυτόν. Γι’ αυτό πρέπει να προσπαθούμε να ευχαριστούμε τον Κύριο που με τις θλίψεις που μας στέλνει μας δείχνει καθαρά ότι δεν είμαστε ξένοι απ’ Αυτόν. «Εγώ όσους εάν φιλώ, ελέγχω και παιδεύω» (Αποκ. 3, 19).
Γι’ αυτό ποτέ μη ζηλεύετε τους αμαρτωλούς, οι οποίοι ζουν χωρίς φτώχεια, χωρίς θλίψεις και αρρώστιες. Είναι φοβερή η κατάσταση, όταν ο Κύριος δεν παιδεύει για τις αμαρτίες. Η παρηγοριά δίνεται ως βραβείο για την υπομονή στις θλίψεις. Εάν όλους τους συγχωρείτε, όλους με ειλικρίνεια, τους αγαπάτε ανυπόκριτα, τότε και σεις πάντοτε και παντού θα παρηγορηθείτε από τον Θεό. Ζήστε με ειρήνη και ομόνοια.
Απόσπασμα από το βιβλίο, Στάρετς Σάββας – Ο Παρηγορητής, εκδ. Άθως.
Πολύ ωφέλιμα και παρήγορα αυτά τα άρθρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι όταν κάποιος αποφασίσει να ξεκινήσει πνευματική ζωή ο διάβολος ξεσπάει λυσσαλέο πόλεμο εναντίον του.
Και δυστυχώς αυτοί που τον πολεμούν είναι οι οικείοι του, από το στενό οικογενειακό του περιβάλλον .
Του θυμίζουν συνεχώς την πρότερη ζωή του και τις (χαρές) που πλέον στερείται, (που κάπνιζε, που έπινε και ξενυχτούσε).
Όποιος αντέξει με την Χάρη του Θεού αυτό το λυσσαλέο πόλεμο μετά από ένα διάστημα απολαμβάνει τους καρπούς των αγώνων του.
Όσοι οικείοι του είναι καλοπροαίρετοι παραδέχονται τα σφάλματα τους βλέποντας την πνευματική ευωδιά που σκορπίζει και προσπαθούν να τον μιμηθούν, αλλά και αυτοί που από εγωισμό δείχνουν μία καταφρόνηση, μέσα τους όμως εκπλήσσονται από αυτήν την μεταμόρφωση.
Ας μην ξεχνούμε ποτέ αυτό που μας δίδαξε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός:
Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου..
Τοῦτο ὅμως τὸ φῶς, ποὺ ἄναψε μέσα μας, δὲν δόθηκε ἀποκλειστικὰ γιά μας, γιὰ νὰ τὸ ἀπολαμβάνουμε προσωπικά καί ἐγωιστικά.
Ἂν τὸ κρύψουμε «ὑπὸ τὸν μόδιον», ἂν τοῦ στερήσουμε τὸν ὁρίζοντα ἀκτινοβολίας, ὄχι μόνο δὲν θὰ ἀνταποκριθῆ στὸ σκοπὸ τῆς ὑπάρξεώς του, ἀλλὰ καί θὰ σβήσει.
Κάθε φῶς πρέπει νά λάμπει.
Φωτεινός είναι ο άνθρωπος που οι άλλοι χαίρονται να είναι κοντά του και εκείνος χαίρεται να μοιράζεται την ζωή του μαζί τους.
Ο φωτεινός άνθρωπος δε χορταίνεται.
Είναι άνθρωπος εμπιστοσύνης, αλήθειας, αγάπης.
Είναι αυτός που ακολουθεί τη οδό της αγιότητας, που ακόμη κι αν αισθάνεσαι ότι σε ελέγχει, νιώθεις ότι τα πάντα σ’ αυτόν ξεκινούνε από την αγάπη.