«Μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρόν ῥῆμα καθ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ. χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθός ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς»
(Ματθ. ε΄, 11-12)
(Ματθ. ε΄, 11-12)
Ὁμιλεῖ ὁ Χριστός μας στὸ ὄρος τῶν μακαρισμῶν καὶ μᾶς κατηχεῖ αἰωνίως. Δείχνει τοὺς δρόμους τῆς ἀληθινῆς εὐτυχίας τοὺς δύσβατους καὶ ἀνηφορικούς. Δείχνει τὴν κλίμακα μὲ τὰ 9 σκαλοπάτια ποὺ ὁδηγεῖ στὴν Οὐράνια μισθοδοσία... στοῦ Οὐρανοῦ τὸ ἑνιαῖο μισθολόγιο. Αὐτὸ τὸ ἔνατο σκαλοπάτι... πόσο δύσκολη ἡ ἀνάβαση καὶ ἡ παραμονὴ σὲ αὐτό... ἀπευθύνεται ὁ Χριστός μας στοὺς Ἀποστόλους Του. Γι᾿ αὐτὸν τὸν λόγο ἀλλάζει τὸ πρόσωπο τῆς ἀπεύθυνσής Του.
Μὰ καὶ πάλι μιλᾷ σὲ ὅλους μας... τοὺς ἐν δυνάμει νέους κήρυκες τοῦ Εὐαγγελικοῦ Του λόγου. Καὶ γνωρίζει ὁ μόνος Καρδιογνώστης, ὅτι ὅσοι πορευθοῦν στὴ ζωή τους ὑπερασπιζόμενοι τὴν μόνη Ἀλήθεια, θὰ ὑποφέρουν. Θὰ κατακριθοῦν, θὰ κακολογηθοῦν, θὰ ὀνειδιστοῦν... μᾶς προτρέπει, αὐτὰ ποὺ θλίβουν τίς ψυχές μας, τὰ ἄδικα, τὰ φθονερά, τὰ τόσο πανουργικὰ σχεδιασμένα καὶ εἰπωμένα, νὰ ἀποτελοῦν πηγὴ χαρᾶς! Πόσο δύσκολο φαντάζει κάτι τέτοιο γιὰ τὸ πανίσχυρο καὶ ἄκαμπτο ἐγώ μας!
Καὶ πόσο εὔκολο εἶναι ἀκόμα συνεχῶς οἱ... ρόλοι νὰ ἐναλλάσσονται! Καὶ ἀπὸ μακαριζόμενος ὀνειδιζόμενος, νὰ βρεθεῖς ἀξιοκατάκριτος ὀνειδιστής. Χωρὶς κἂν νὰ τὸ καταλάβεις, νὰ πέσεις σὲ μιὰ πλάνη ὀλέθρια γιὰ τὴν ψυχὴ σου...δὲν πᾶνε πολλὰ χρόνια ἀπὸ τότε ποὺ κατέφθαναν προσκυνητὲς στὶς Καρυὲς τοῦ Ἁγίου Ὄρους μὲ προορισμό τους γιὰ πρώτη φορὰ τὴν Παναγούδα καὶ τὸν Ἅγιο Γέροντα Παΐσιο. Ὅπως ἦταν φυσικὸ ἔσπευδαν νὰ πληροφορηθοῦν γιὰ τὸν δρόμο, τὴ διαδρομὴ ὡς τὸ ταπεινό του κελλίον!
Ξέρετε ὅτι πολλοὶ ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ρωτοῦσαν, ἀκόμα καὶ ρασοφόροι ἀσκητές, τοὺς ἀπαντοῦσαν: Τί τὸν θέλετε αὐτὸν τὸν πλανεμένο; Μὴν πάτε ἐκεῖ! Θὰ ζημιώσετε τίς ψυχές σας! Καὶ ἀγαλλόταν ὁ ταπεινὸς Ἅγιος μόλις μάθαινε τί γνώμη εἶχαν γιὰ αὐτόν, γιατί εἶχε πατήσει καλὰ σὲ ἐκεῖνο τὸ ἔνατο σκαλοπάτι καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἀτένιζε τὸ Φῶς καὶ τὰ μεγαλεῖα τῶν Οὐρανίων μονῶν. Καὶ πόσα ἀκόμα παραδείγματα, ἰδιαίτερα στὶς μέρες μας, ὅπου μὲ περισσὴ εὐκολία καταδικάζουμε κάποιον ὡς πλανεμένο καὶ ἐπικίνδυνο (τίς περισσότερες φορὲς χωρὶς κἂν νὰ τὸν γνωρίζουμε) εἴτε ἐπειδὴ πρεσβεύει ἀντίθετα ἀπὸ τὸ δικό μας «ἀλάνθαστο» πνεῦμα, εἴτε γιατί τὸ σαράκι τῆς ζηλοφθονίας κατατρώει ἀθόρυβα τὸ μέσα μας...
Φυσικά, καὶ σὲ μιὰ ἀντίστροφη θεώρηση δὲν θὰ πρέπει ἀβίαστα νὰ ἀποδίδουμε ἀρετὲς καὶ χαρίσματα (ἀκόμα καὶ ἂν αὐτὰ εἶναι προφανῆ) μὲ μιὰ κακὴ εὐπιστία, ἀλλὰ μὲ τὴν καλὴ ἀπιστία, κυρίως προσευχητικὰ νὰ καρτερᾶμε νὰ μιλήσει ὁ Οὐρανός! Καὶ θὰ μιλήσει! Ὦ νὰ εἴμαστε βέβαιοι γιὰ αὐτό! Ὑπάρχει ἕνα χαρακτηριστικὸ περιστατικὸ στὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, αὐτὲς ποὺ θὰ συνεχίζονται νὰ γράφονται ὡς τὸ τέλος τῆς Ἱστορίας! Στὸ 5ο κεφάλαιο, στὸν 17ο στίχο καὶ στοὺς ἑπόμενους, ὅπου περιγράφονται τὰ περιστατικὰ ποὺ ἀκολούθησαν τῆς 2ης φυλακίσεως τοῦ Ἁγίου Πέτρου καὶ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου.
Ἄγγελος Κυρίου στὸ μεσόνυχτο τοὺς ἀποφυλακίζει καὶ τοὺς προτρέπει νὰ συνεχίσουν ἀπτόητοι νὰ λαλοῦν τὰ ρήματα τῆς αἰωνίου Ζωῆς. Οἱ φθονεροὶ Ἀρχιερεῖς, ἔκπληκτοι πληροφοροῦνται τὸ θαυμαστὸ γεγονὸς τῆς ἀπελευθέρωσής τους μὲ τὸ δεσμωτήριο κλειστὸ ἐν πάσῃ ἀσφαλείᾳ (Πραξ. 5,23) καὶ ξαναφέρνουν τοὺς 2 Ἀποστόλους ἐνώπιόν τους νὰ ἀπολογηθοῦν, γιατί ἐνῶ τοὺς εἶχαν ἀπαγορεύσει νὰ κηρύττουν περὶ Χριστοῦ Ἐσταυρωμένου καὶ Ἀναστάντος, ἐκεῖνοι συνέχιζαν τὴν φλογερὴ διδασκαλία τους.
Καὶ ἐδῶ στὴν συνέχεια, πέραν τῆς μνημειώδους ἀπάντησης τοῦ Πέτρου: Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις (Πράξ. 5,29) συναντᾶμε μιὰ σκέψη ἀπὸ ἕναν πασίγνωστο νομοδιδάσκαλο τῆς ἐποχῆς, τὸν Γαμαλιήλ, πνευματικὸ μέντορα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου πρὶν τὴν θαυμαστὴ ἐπέμβαση τοῦ Χριστοῦ μας καὶ τὸν Φωτισμό του μὲ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο. Δὲν θὰ ἀναφερθοῦμε σὲ Θεονευστία τοῦ Γαμαλιὴλ καὶ ἄλλα παρόμοια ποὺ κάποτε ἐπιπόλαια συντροφεύουν ἀνὰ τοὺς αἰῶνες αὐτήν του τὴν ἀπόκριση, ἀλλὰ θὰ κρατήσουμε μόνο κάτι ποὺ εἶναι ἐξαιρετικὰ χρήσιμο, προσαρτῶντας το στὴ σημερινή μας θεματολογία....: καὶ τὰ νῦν λέγω ὑμῖν, ἀπόστητε ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων τούτων καὶ ἐάσατε αὐτούς· ὅτι ἐὰν ᾖ ἐξ ἀνθρώπων ἡ βουλὴ αὕτη ἢ τὸ ἔργον τοῦτο, καταλυθήσεται· εἰ δὲ ἐκ Θεοῦ ἐστιν, οὐ δύνασθε καταλῦσαι αὐτό, μὴ ποτε καὶ θεομάχοι εὑρεθῆτε. (Πράξ. 5:38-39).
Ἀπελευθερῶστε λέει ὁ Γαμαλιὴλ τοὺς Ἀποστόλους, μὴ καὶ τὴν ἡμέρα τῆς κρίσεως βρεθεῖτε νὰ ἔχετε Θεομαχήσει. Φυσικὰ στὴν καθαρὴ καὶ ἀνόθευτη πίστη δὲν χωρᾶνε ἐπιφυλάξεις καὶ ἄπραγες ἀναμονές. Ἰδίως ὅταν μπροστά μας τελοῦνται δυνάμει Παρακλήτου θαύματα καὶ σημεῖα! Μὰ τὸ νὰ εἴμαστε προσεκτικοὶ στὶς κρίσεις μας καὶ στοὺς χαρακτηρισμούς μας εἶναι αὐτὸ ποὺ πρέπει ἐν προκειμένω νὰ συγκρατήσουμε καὶ νὰ ἐγκολπωθοῦμε! Γιατί τὸ νὰ ἀπολογηθοῦμε ὡς Θεομάχοι ἔχοντας ἀμφισβητήσει καὶ χλευάσει Θεοκλήτους Ἀποστόλους, ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ, αὐτὸ θὰ εἶναι κάτι ἰδιαιτέρως βαρὺ καὶ δυσβάσταχτο γιὰ τίς ψυχὲς μας ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως.
Αὐτὴν τὴν νέα χρονιὰ ποὺ ἀνέτειλε, ἡ ὁποία θὰ μᾶς φέρει ἀκόμα πιὸ κοντὰ στὸ τέλος τῆς ἱστορίας, ἀλλὰ καὶ κάθε νέα μέρα ποὺ ὁ Κύριος μᾶς ξημερώνει, ἂς γίνουμε πνευματικοὶ ἀναβάτες! Οἱ σωτήριες προτροπὲς δόθηκαν στῶν Μακαρισμῶν τὸ Ὄρος! Ἡ ταπείνωση, ἡ χαρμολύπη, ἡ πραότητα, ἡ λαχτάρα γιὰ ἁγιότητα, ἡ ἐλεημοσύνη, ἡ καθαρὴ καρδιά, ποὺ εἰρηνεύει τους γύρω καὶ τὸ σταυρικὸ πνεῦμα ποὺ διώκεται, ἡ ὁμολογία ποὺ ὀνειδίζεται. Ἀναβαθμοὶ ἀληθινῆς μακαριότητας ἀπὸ τὴ μιὰ καὶ τὸ χαμερπὲς τοῦ κόσμου ἀπὸ τὴν ἄλλη!
Αὐτὴν τὴν νέα χρονιὰ ποὺ ἀνέτειλε, ἡ ὁποία θὰ μᾶς φέρει ἀκόμα πιὸ κοντὰ στὸ τέλος τῆς ἱστορίας, ἀλλὰ καὶ κάθε νέα μέρα ποὺ ὁ Κύριος μᾶς ξημερώνει, ἂς γίνουμε πνευματικοὶ ἀναβάτες! Οἱ σωτήριες προτροπὲς δόθηκαν στῶν Μακαρισμῶν τὸ Ὄρος! Ἡ ταπείνωση, ἡ χαρμολύπη, ἡ πραότητα, ἡ λαχτάρα γιὰ ἁγιότητα, ἡ ἐλεημοσύνη, ἡ καθαρὴ καρδιά, ποὺ εἰρηνεύει τους γύρω καὶ τὸ σταυρικὸ πνεῦμα ποὺ διώκεται, ἡ ὁμολογία ποὺ ὀνειδίζεται. Ἀναβαθμοὶ ἀληθινῆς μακαριότητας ἀπὸ τὴ μιὰ καὶ τὸ χαμερπὲς τοῦ κόσμου ἀπὸ τὴν ἄλλη!
Αὐτὸ τὸ 9ο σκαλοπάτι τοῦ ὀνειδισμοῦ καὶ τῆς συκοφαντίας, πόσο στενὸ φαντάζει! Σὰν τὴν ὁδὸ τοῦ Κυρίου μας τὴν τεθλιμμένη! Μὰ καὶ ὅλα τὰ σκαλοπάτια στὴν κλίμακα τῆς μακαριότητας εἶναι δυσπρόσιτα καὶ στενά! Μόνο ἀπὸ ἐκεῖ ὅμως βλέπεις Οὐρανὸ ἄκρυφτο καὶ ἀνεμπόδιστο! Καὶ κάτι τελευταῖο. Δὲν θὰ κατακριθοῦμε ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ἂν δὲν τὰ ἀνεβήκαμε τοῦτα τὰ σκαλιά... εἶναι ἡ ἀληθινὴ μετάνοια καὶ τὸ φιλάνθρωπο Θεοχαρίτωτο μυστήριο τῆς Ἱερᾶς ἐξομολογήσεως, ποὺ ὅλα τὰ θεραπεύει καὶ τὰ ἀναπληρώνει! Γεμᾶτο τὸ Ἅγιο συναξάρι! Θὰ κατακριθοῦμε ἂν δὲν προσπαθήσαμε, ἔστω νὰ προσεγγίσουμε τούτη τὴ σκάλα κι ἂν ἄλλους ἀνα...βαθμοὺς ἀνεβήκαμε, ποὺ σὲ... γκρεμὸ ἀπωλείας ὁδηγοῦν. Τὸ φιλότιμό μας τὸ ὑψοποιό, θὰ μᾶς κρίνει κάποτε ἀδελφέ μου, ταλαίπωρε ἑαυτέ μου! Καλὴ καὶ Θεάρεστη χρονιά! Καλὴ ἀνάβαση!
Νώντας Σκοπετέας
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπή
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπή
__________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου