Εὐαγγελία Λάππα: Ὁ Διγενὴς τῆς Κύπρου, Γεώργιος Γρίβας [1898 - 27 Ἰανουαρίου 1974]

 

Εὐαγγελία Κ. Λάππα
4 Ἰανουαρίου 2023

 

Ὁ Γεώργιος Γρίβας καταγόταν ἀπὸ τὸ Τρίκωμο τῆς Ἀμμοχώστου ἀλλὰ γεννήθηκε στὴ Λευκωσία στὶς 6 Ἰουνίου 1898. Ἦταν τὸ ἕκτο ἀπὸ τὰ ὀκτὼ παιδιὰ τοῦ Θεοδώρου Γρίβα καὶ τῆς Καλομοίρας Χατζημιχαὴλ ἀπὸ τὴ Λευκωσία. Τὸ 1916, ἦρθε στὴν Ἑλλάδα, ὅπου πέρασε στὴ Σχολὴ Εὐελπίδων, ἀπ᾿ ὅπου ἀποφοίτησε ὡς ἀνθυπολοχαγὸς στὶς 27 Ἰουλίου 1919.
 

Ἀπό τὸ Νοέμβριο τοῦ 1919, συμμετεῖχε στὴν Μικρασιατικὴ ἐκστρατεία, ἀπὸ τὴ Σμύρνη μέχρι τὸ Σαγγάριο. Γιὰ τὴν ἀνδρεία ποὺ ἐπέδειξε στὶς ἐπιχειρήσεις παρασημοφορήθηκε μὲ τὸ Χρυσὸ Ἀριστεῖο Ἀνδρείας καί το Μεγαλόσταυρο τοῦ Γεωργίου Α΄ ἐνῶ προήχθῃ σὲ ὑπολοχαγὸ στὶς 13 Αὐγούστου 1922.
 

Καθ᾿ ὅλη τὴ διάρκεια τοῦ Μεσοπολέμου, ἔφτασε μέχρι το βαθμὸ τοῦ ταγματάρχου ἐνῶ τελειοποίησε τίς στρατιωτικές του σπουδὲς φοιτῶντας στὴ Σχολὴ Ἐφαρμογῆς Πεζικοῦ τῶν Βερσαλλιῶν, στὴ Σχολὴ Βολῆς Chalai-SurMarne καὶ στὶς Ἀνώτερες Σχολὲς Πολέμου τῆς Ἑλλάδας καὶ τῆς Γαλλίας. Τὸ 1938 νυμφεύθηκε τὴν Βασιλικὴ Ντέκα.
 

Συμμετεῖχε στὸν Ἑλληνοϊταλικὸ πόλεμο τοῦ 1940, ὡς διοικητὴς τῆς ΙΙ Μεραρχίας. Μετὰ τὴν γερμανικὴ προέλαση, ὁ Γρίβας ἵδρυσε τὴν ἀντιστασιακὴ ὀργάνωση «Χ», ἡ ὁποία στὴν διάρκεια τῆς κατοχῆς ἐπεδόθῃ στὴν συλλογὴ πληροφοριῶν, τὴν κατασκοπεία, τὴν ἀναγραφὴ συνθημάτων καὶ τὴν φυγάδευση Ἑλλήνων πρὸς τὴν Μέση Ἀνατολή. Μετὰ τὴν κατοχή, ὁ Γρίβας, μὲ τὴν ὀργάνωσή του, συμμετεῖχε στὴν μάχη τοῦ Θησείου κατὰ τῶν συμμοριτῶν, τοὺς ὁποίους νίκησε καὶ ἔτσι ἀπετράπῃ ἡ μετατροπὴ τῆς Ἑλλάδος σὲ κομμουνιστικὸ κράτος.
 

Τὸ 1951, ὁ Γρίβας, ὄντας μέλος μυστικῆς ὀργάνωσης μὲ πρωτεργάτες τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου Μακάριο Γ΄, καὶ μερικοὺς ἄλλους, ἐπισκέπτεται τὴν Κύπρο καὶ μελετᾷ ἐπὶ τόπου τὴν ὅλη κατάσταση. Στὶς 7 Μαρτίου 1953, ἔδωσε τὸν ὅρκο γιὰ ἀγῶνα ἀπελευθερώσεως τῆς Κύπρου μαζὶ μὲ ἄλλα στελέχη τῆς μυστικῆς ὀργάνωσης στὴν Ἀθήνα. Στὶς 10 Νοεμβρίου 1954, κατέφθασε στὴν Κύπρο μὲ τὸ ἱστιοφόρο «Σειρήν», τὸ ὁποῖο καὶ μετέφερε τὸν πρῶτο ὁπλισμὸ τῆς μυστικῆς ὀργάνωσης. Ὁ Γρίβας τὴν ὀνομάτισε «Ἐθνικὴ Ὀργάνωση Κυπρίων Ἀγωνιστῶν» (Ε.Ο.Κ.Α.) ἐνῶ ὁ ἴδιος υἱοθέτησε γιὰ τὸν ἑαυτό του τὸ ψευδώνυμο «Διγενὴς» καὶ μὲ αὐτὸ ὑπέγραψε τὴν πρώτη ἐπαναστατική του προκήρυξη ποὺ κυκλοφόρησε την 1η Ἀπριλίου 1955. Ἀρχικά, ὁ Γρίβας κατηύθυνε τὸν ἀγῶνα ἀπὸ ἀρχηγεῖο ποὺ ἐγκατέστησε σὲ σπίτι στὴ Λευκωσία ἀλλά, πολὺ συχνά, γιὰ λόγους ἀσφάλειας, μετακινεῖτο καὶ διέμενε σὲ διαφορετικὰ σπίτια. Διέθετε πάντα ἕνα προσεκτικῶς διαλεγμένο καὶ ἔμπιστο ἐπιτελεῖο, ποὺ ἀπεδείχθῃ ἱκανότατο σὲ πολλὲς περιπτώσεις διεξαγωγῆς μαχῶν καὶ ἀνάγκης ταχείας διαφυγῆς ἀπὸ τὸν κλοιὸ Ἄγγλων στρατιωτῶν.
 

Μετὰ τὴν ὑπογραφὴ τῶν συμφωνιῶν Ζυρίχης-Λονδίνου, ὁ Γρίβας ἀναγκάστηκε νὰ φύγει ἀπὸ τὴν Κύπρο. Στὶς 17 Μαρτίου 1959, ἔφτασε στὴν Ἀθήνα ὅπου ἐνώπιον πλήθους ἐπισήμων καὶ λαοῦ, ὁ τότε Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Θεόκλητος τὸν στεφάνωσε μὲ χρυσὸ στεφάνι ἐνῶ τὴν ἑπομένη μέρα ἡ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων «Κηρύσσει τὸν ἔνδοξον καὶ ἡρωικὸν ἀξιωματικὸν τοῦ Ἑλληνικοῦ στρατοῦ, Γεώργιον Γρίβα (Διγενή), ΑΞΙΟΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ». Ἐπίσης τοῦ ἀπονεμήθηκε ὁ βαθμὸς τοῦ στρατηγοῦ ἐν ἀποστρατείᾳ. Τὸν Ἰούνιο τοῦ 1964, μετὰ τίς δικοινοτικὲς διαταραχὲς στὴν Κύπρο, ἐπέστρεψε στὸ νησί, ὅπου ἔγινε ἐπικεφαλῆς 5.000 στρατιωτῶν ἀναλαμβάνοντας τὴν ἀρχηγία τῶν ἑλληνικῶν στρατιωτικῶν δυνάμεων καὶ στὴ συνέχεια, δημιούργησε καὶ ἡγήθηκε τῆς Ἐθνικῆς Φρουρᾶς (Ε.Φ.) μὲ τὴ διστακτικὴ συναίνεση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου καὶ Προέδρου τῆς Κύπρου Μακαρίου.

 

(Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Θεόκλητος στεφανώνει τὸν Γεώργιο Γρίβα μὲ χρυσὸ στεφάνι - Πηγή: Ἵδρυμα Στρατηγοῦ Γεωργίου Γρίβα - Διγενή)

Στὶς 14 καὶ 15 Νοεμβρίου 1967, ὁ Γρίβας, κατ᾿ ἐντολὴν τῆς Κυπριακῆς Κυβερνήσεως παρὰ τίς ἀρχικὲς ἀντιρρήσεις του¹, διηύθυνε τίς ἐπιχειρήσεις ἐναντίον Τουρκοκυπρίων στὴν περιοχὴ Κοφίνου-Ἁγίων Θεοδώρων, κάνοντας τὸ λάθος νὰ μὴν τίς ἀναθέσει σὲ κατώτερο ἀξιωματικό². Στὴν πραγματικότητα, ἡ κρίση της Κοφίνου ἦταν τεχνητή. Εἶχε συμφωνηθεῖ νὰ γίνει ὕστερα ἀπὸ συνεννόηση ἀνάμεσα στὸν Μακάριο, στὸν Καραμανλῆ καὶ στὸν τότε βασιλιᾶ τῶν Ἑλλήνων Κωνσταντῖνο, μέσῳ τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐθνικῆς Ἀμύνης καὶ Ἀντιπροέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Κυβέρνησης, στρατηγοῦ Γρηγορίου Σπαντιδάκη καὶ ἐν ἀγνοίᾳ τῆς τελευταίας, προκειμένου νὰ φέρουν Ἑλλάδα καὶ Τουρκία στὰ πρόθυρα τοῦ πολέμου κι ἔτσι νὰ ἀνατραπεῖ τὸ στρατιωτικὸ καθεστὼς τῆς 21ης Ἀπριλίου στὴν Ἐλλάδα³.
 

Ἡ τεχνητὴ κρίση της Κοφίνου, φυσικά, εἶχε ὡς ἐπακόλουθο τὴν πρόκληση ἀντιδράσεως τῶν Τούρκων, οἱ ὁποῖοι ζήτησαν τὴν ἀνάκληση τῆς Ἑλληνικῆς μεραρχίας καὶ τοῦ Στρατηγοῦ Γρίβα ἀπὸ τὴν Κύπρο. Ὁ τελευταῖος ἐπέστρεψε στὴν Ἀθήνα, κατόπιν ἀποφάσεως τοῦ Βασιλέως. Ὁ βασιλιᾶς Κωνσταντῖνος, καθ'. ὑπόδειξιν τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν Παναγιώτη Πιπινέλη καὶ ὑπὸ τὸν φόβο πιθανῆς πολεμικῆς σύγκρουσης μὲ τὴν Τουρκία, ἀποφάσισε νὰ ἀνακαλέσει τὴν μεραρχία ἀπὸ τὴν Κύπρο⁴. Οἱ Ἀπριλιανοί, ἂν καὶ στὴν ἀρχὴ ἀρνήθηκαν, ἀναγκάστηκαν νὰ ὑποχωρήσουν καθὼς ἡ Ἑλλάδα ἦταν ἐντελῶς ἀνέτοιμη γιὰ γενικὸ πόλεμο, ἀπὸ πλευρᾶς ἄμυνας⁵.
 

Ὁ Γρίβας, μόλις ἐπέστρεψε στὴν Ἀθήνα, ἐτέθῃ ἀπὸ τὸ στρατιωτικὸ καθεστὼς τῆς Ἑλλάδος ὑπὸ παρακολούθηση καὶ περιορισμὸ στὸ σπίτι του στὸ Χαλάνδρι.
 

Τὸ 1971, ἀντιλαμβανόμενος ὕποπτες- ἀνθελληνικὲς κινήσεις τοῦ Μακαρίου καὶ φοβούμενος μελλοντικῆς ἀρνητικῆς ἐκβάσεως τῆς ὑποθέσεως τῆς ἑνώσεως τῆς νήσου μὲ τὴν Ἑλλάδα, πῆγε κρυφὰ στὴν Κύπρο. Ἡ ἐνέργεια αὐτή, ἔγινε ἐν ἀγνοίᾳ τοῦ καθεστῶτος τῆς Ἑλλάδας ἀλλὰ ἐν γνώσει τοῦ Μακαρίου, τοῦ ἐν Ρώμῃ εὑρισκόμενου βασιλιᾶ Κωνσταντίνου καὶ τοῦ αὐτοεξορίστου στὸ Παρίσι Κωνσταντίνου Καραμανλῆ, τοὺς ὁποίους ὁ ἴδιος ἐνημέρωσε⁶, προφανῶς ἀποκρύπτοντάς τους, τοὺς κύριους σκοποὺς τῆς κίνησής του αὐτῆς. Ἐκεῖ ἵδρυσε τὴν Ε.Ο.Κ.Α. Β΄ μὲ σκοπὸ νὰ ἀγωνιστεῖ ὑπὲρ τῆς ἑνώσεως καὶ ὄχι τῆς αὐτονομίας τῆς νήσου, τὴν ὁποία ἐμφανῶς πλέον ὑποστήριζε ὁ Μακάριος. Ἐξ᾿ αἰτίας τῆς ἔκρυθμης κατάστασης ποὺ δημιουργήθηκε, ἡ Κύπρος περιῆλθε στὴ δίνη ἐμφύλιας διαμάχης μὲ πράξεις βίας καὶ ἀντιβίας (κυρίως βασανιστηρίων ἀπὸ τὴν παρακρατικὴ ὀργάνωση «Ἐφεδρικὸ» τοῦ Μακαρίου)⁷ καὶ μὲ ἀμοιβαῖες ἀνατινάξεις Ἀστυνομικῶν Σταθμῶν καὶ αὐτοκινήτων.
 

Στὶς 27 Ἰανουαρίου 1974, ὁ Γρίβας, ἐξαντλημένος καὶ ἀπογοητευμένος, ἀπεβίωσε ἀπὸ ἀνακοπὴ καρδιᾶς. Μετὰ ἀπὸ ὀκτὼ μῆνες οἱ Τοῦρκοι εἰσέβαλαν στὴν Κύπρο.
 

Ὡς ἐλάχιστο φόρο τιμῆς σὲ αὐτὸν τὸν μεγάλο Ἕλληνα Ἥρωα παρατίθεται αὐτὸ τὸ ποίημα:

Ὁ Διγενὴς τῆς Κύπρου, Γεώργιος Γρίβας
 

Γρίβα, θρέμμα τῆς Κύπρου,
ἐθνικῶν ἀγώνων μαχητῆ,
Ἥρωα, ἐθνάρχη τῆς νήσου,
τῆς ἔνδοξης Πατρίδος Διγενή⁸.
 

***
Πρώτη τοῦ Ἀπρίλη μέρα,
ἀγῶνα ξεκίνησες τρανό,
στὰ χώματα τὰ ματωμένα,
ἐνάντια στὸν ξένο τὸ ζυγό.
 

***
Ἔπος ἔγραψες μὲ αἷμα
-ἡρώων πρῶτε, Διγενή-
μὲ σκοπὸ τοῦ ἀγῶνος ἕναν:
Ἡ Κύπρος μ᾿ Ἑλλάδα νὰ ἑνωθεῖ!
 

***
Λέων τῆς Κύπρου, Γρίβα,
φόβος τῶν ἐχθρῶν.
Σάπφειρος σὺ γιὰ τὴν Πατρίδα,
παιάνων ἄξιε καὶ τιμῶν.
 

***
Πλῆγμα ἐπέφερες μέγα,
στὸν Ἄγγλο κατακτητῆ.
Μὰ τὴ νίκη σου κάποιοι κλέψαν,
τῶν ξένων δοῦλοι πιστοί.
 

***
Ἐσὺ πιὰ δὲν ζοῦσες,
ὅταν εἰσέβαλαν οἱ Ἀγαρηνοί,
στὴν Κύπρο, ποὺ πάντα τιμοῦσες
-σὰν ἄλλον⁹, δὲν τό ᾿χες εὐχηθεῖ!-
 

***
Σήμερα, ὅπως καὶ τότε,
τ᾿ ὄνομά σου δυσφημοῦν,
κάποιοι σὰν ἄλλοι προδότες,
τὴ φήμη σου νὰ σβήσουν προσπαθοῦν.
 

***
Ὅμως... ἡ ἱστορία δὲν ἀλλάζει,
μόν᾿ διηγῶντας τοῦτα στενάζει...

Εὐαγγελία Κ. Λάππα
31 Δεκεμβρίου 2022

 

(Πηγή: Ἵδρυμα Στρατηγοῦ Γεωργίου Γρίβα - Διγενή)

Παρ᾿ ὅλες ὅμως τίς ἐθνικὲς ὑπηρεσίες τοῦ Γεωργίου Γρίβα - Διγενὴ στὸ Ἔθνος μας, ἡ Κυπριακὴ Βουλή, μὲ εἰσήγηση τοῦ ΑΚΕΛ (κομμουνιστικὸ κόμμα Κύπρου), ἐξέδωσε ἕνα κατάπτυστο ψήφισμα ἐναντίον του, στὶς 4 Δεκεμβρίου 2022 (ἐπέτειο τῆς δεύτερης ἡμέρας τῆς μάχης τοῦ Θησείου 1944!). 

Αὐτὸ τὸ ψήφισμα καταδικάζει «ὡς ἀνάξιο κάθε εἴδους τιμῆς ἀπὸ τὴν πατρίδα» τὸν Γρίβα, τὸν συνδέει ψευδῶς μὲ τὸ πραξικόπημα ποὺ διενέργησε τὸ καθεστὼς τῆς 25ης Νοεμβρίου (ἐνῶ ἐκεῖνος εἶχε ἀποβιώσει ἑπτὰ μῆνες πρίν!) καὶ ἐντελῶς ἀναπόδεικτα τὸν κατηγορεῖ γιὰ «συνειδητὴ συνέργεια μὲ τὴν Τουρκία» καὶ γιὰ «διχοτομικὰ σχέδια». 

Ἐπίσης, τολμᾷ νὰ βάζει στὸ ἴδιο ζύγι, τοὺς «Μαχητὲς τῆς Ἀντίστασης» ποὺ ἀντιστάθηκαν στὸ πραξικόπημα, γιὰ τοὺς ὁποίους ὁρίζει, ὡς ἡμέρα μνήμης τους, την 7η Δεκεμβρίου¹⁰, μὲ ἐκείνους τοὺς ἡρωικοὺς μαχητὲς καὶ στρατιῶτες τῆς ΕΛ.ΔΥ.Κ. καὶ τῆς Ε.Φ. ποὺ ἀντιστάθηκαν στὸν Τοῦρκο εἰσβολέα. Τὸ πιὸ φοβερὸ εἶναι ὅτι μὲ θράσος καλεῖ τὴν «πολιτεία νὰ διακόψει τὴ χρηματοδότηση κάθε εἴδους δραστηριοτήτων ποὺ συνδέονται μὲ ἀπόδοση τιμῶν στὸν Γεώργιο Γρίβα». 

 

Κατηγορεῖται, γιὰ προδοσία, ὁ Ἀγωνιστὴς καὶ Ἐλευθερωτὴς τῆς Κύπρου, Γεώργιος Γρίβας - Διγενής, ἀντὶ νὰ ἔχει καταδικαστεῖ ἤδη τὸ ἴδιο τὸ Α.Κ.Ε.Λ. γιὰ τὴν ἀποικιοκρατικὴ πολιτική του, κατὰ τὴν περίοδο τῆς Ἀγγλοκρατίας καὶ τίς βάναυσες ἐκτελέσεις ἀγωνιστῶν τῆς Ε.Ο.Κ.Α. ὅπως ὁ Ἀνδρέας Ἐπιφανίου¹¹ καὶ τόσων ἄλλων.  Ἡ Ἱστορία ἔχει κρίνει τὸν Γρίβα ὡς Ἥρωα καὶ ἄξιο τέκνο τῆς Πατρίδος καὶ μοιραία ἡ ὅποια ἐφήμερη προσπάθεια ἀλλοίωσής της, θὰ ἀποτύχει, διότι «μεγάλη ἡ ἀλήθεια καὶ ὑπερισχύει» (μεγάλη πράγματι εἶναι ἡ ἀλήθεια καὶ αὐτὴ ἔχει ἰσχὺν καὶ δύναμιν ἀνωτέραν ἀπὸ ὅλους καὶ ἀπὸ ὅλα) (Α΄ 'Ἔσδρας 4,41).
 

(Πηγή: https://www.facebook.com/drasiskes68/)

Πηγές:
 

1. Βασιλεὺς Κωνσταντῖνος, Χωρὶς τίτλο, τόμος Β΄, Ἐκδόσεις Τὸ Βῆμα, 2015.
 

2. Λεωνίδου Φ. Λεωνίδου, Γεώργιος Γρίβας Διγενής, Βιογραφία, τόμος πρῶτος (1898 - 1950), Λευκωσία 1995.
 

3. Λεωνίδου Φ. Λεωνίδου, Γεώργιος Γρίβας Διγενής, Βιογραφία, τόμος τρίτος (1959 - 1971), Λευκωσία 1995.
 

4. Λεωνίδου Φ. Λεωνίδου, Γεώργιος Γρίβας Διγενής, Βιογραφία, τόμος τέταρτος (1971 - 1974), Λευκωσία 1995.
 

5. Μαρκεζίνη Σπύρου, Σύγχρονη Πολιτικὴ ἱστορία τῆς Ἑλλάδος, τόμος Γ΄, Ἐκδόσεις Πάπυρος, 1994.
 

6. Παπαγεωργίου Σπύρου, Ἐπιχείρηση Κοφίνου, Πὼς διώχτηκε ἀπὸ τὴν Κύπρο ἡ Ἑλληνικὴ Μεραρχία, Ἐκδόσεις Κ. Ἐπιφανίου, Β΄ ἔκδοση.
 

7. Παπαχελὰ Ἀλέξη, Ὁ βιασμὸς τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, Ὁ ἀμερικανικὸς παράγων, 1947-1967, Ἐκδόσεις Ἑστία, Ἰούλιος 2001, δέκατη ἕκτη ἔκδοση (Πρώτη Ἔκδοση: Ἰούνιος 1997, Δέκατη Ἔκδοση: Μάϊος 1998, Δέκατη Πέμπτη Ἔκδοση, Ὀκτώβριος 2000).
 

8. Χατζηδάκη Μάνου Ν., Ἀνοίγουμε το φάκελο τῆς Κύπρου, τόμος Β΄, πῶς φτάσαμε στὸν «Ἀττίλα» 1968 - 1974, ἡ τελευταία εὐκαιρία καὶ ἡ προδοσία, Ἐκδόσεις Πελασγός, Ἀθήνα 2017.
 

9. Χατζηδάκη Μάνου Ν., Ἡ «προβοκάτσια» τῆς Κοφίνου & ἡ ἀλήθεια γιὰ τὴν ἀνάκληση τῆς «μεραρχίας», μῦθοι καὶ ἀλήθειες Γ΄, Ἐκδόσεις Πελασγός, Ἀθήνα 2018.
 

10. https://antiomospondiakos.blogspot.com/2011/01/1897-1974.html / Αντιὁμοσπονδιακὸς λόγος - Γεώργιος Θεοδώρου Γρίβας «Διγενὴς» 1897-1974.
 

11. https://www.defence-point.gr/news/i-aristera-tis-kyproy-aselgei-stin-istoria-psifisma-kata-toy-griva-digeni / Κύπρος: Κάποιοι ἀσελγοῦν στὴν Ἱστορία... Ψήφισμα κατὰ Γρίβα Διγενή.
___________________________________
 

1 Βλ. Παπαγεωργίου Σπύρου, Ἐπιχείρηση Κοφίνου, Πὼς διώχτηκε ἀπὸ τὴν Κύπρο ἡ Ἑλληνικὴ Μεραρχία, Ἐκδόσεις Κ. Ἐπιφανίου, Β΄ ἔκδοση, σὲλ 31-32.
 

2 Βλ. Παπαγεωργίου Σπύρου, Ἐπιχείρηση Κοφίνου, Πὼς διώχτηκε ἀπὸ τὴν Κύπρο ἡ Ἑλληνικὴ Μεραρχία, Ἐκδόσεις Κ. Ἐπιφανίου, Β΄ ἔκδοση, σὲλ 49.
 

3 Βλ.:
- Παπαγεωργίου Σπύρου, Ἐπιχείρηση Κοφίνου, Πὼς διώχτηκε ἀπὸ τὴν Κύπρο ἡ Ἑλληνικὴ Μεραρχία, Ἐκδόσεις Κ. Ἐπιφανίου, Β΄ ἔκδοση, σελ. 75.
- Χατζηδάκη Μάνου Ν., Ἡ «προβοκάτσια» τῆς Κοφίνου & ἡ ἀλήθεια γιὰ τὴν ἀνάκληση τῆς «μεραρχίας», μῦθοι καὶ ἀλήθειες Γ΄, Ἐκδόσεις Πελασγός, Ἀθήνα 2018, σὲλ 77-88.
 

4  Βλ.:
- Βασιλεὺς Κωνσταντῖνος, Χωρὶς τίτλο, Τόμος Β΄, Ἐκδόσεις Τὸ Βῆμα, 2015, σελ. 293.
- «Ἡ μεραρχία Γεννηματά, ὅπως τὴν ὀνόμασαν, θὰ ἀνακληθεῖ τὸ 1967 ἀπὸ τὸν Βασιλέα Κωνσταντῖνο, μὲ ὑπόδειξη τοῦ Π. Πιπινέλη» (Πηγή: Μαρκεζίνη Σπύρου, Σύγχρονη Πολιτικὴ ἱστορία τῆς Ἑλλάδος, τόμος Γ΄, Ἐκδόσεις Πάπυρος, 1994, σελ. 116).
- «Ἡ διαπραγμάτευση κορυφώθηκε στὶς 28 Νοεμβρίου, στὴν Ἀθήνα, ὅταν ὁ βασιλέας καὶ ὁ Πιπινέλης ἔδωσαν τὴν τελική τους ἀπάντηση: Ἀποδέχονταν τὴν ἀπομάκρυνση ἐντὸς σαράντα πέντε ἡμερῶν. Ὁ ρόλος τοῦ Κωνσταντίνου στὴ λήψη αὐτῆς τῆς ἀπόφασης ἦταν κάτι παραπάνω ἀπὸ καθοριστικός. Ὁ Βὰνς (σ. σ. ὁ Ἀμερικανὸς δημοσιογράφος Σάϋρους Βάνς, ποὺ εἶχε ἀποσταλεῖ ὡς διαμεσολαβητὴς τῶν ΗΠΑ ἀνάμεσα στὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Τουρκία) ἔγραφε σὲ σημείωμα ποὺ συνέταξε γιὰ τὸ Στέητ Ντηπάρτμεντ μετὰ τὸ τέλος τῆς ἀποστολῆς του πώς ''πῆγα στὴν Ἀθήνα γιὰ νὰ πείσω τοὺς Ἕλληνες νὰ κάνουν αὐτὲς τίς μεγάλες καὶ δύσκολες κινήσεις. Σὲ αὐτὸ τὸ ζήτημα, ὁ βασιλέας τῆς Ἑλλάδος ἔπαιξε πολὺ σημαντικὸ ρόλο''.» (Πηγή: Ἀλέξη Παπαχελᾶ, Ὁ βιασμὸς τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, Ὁ ἀμερικανικὸς παράγων, 1947-1967, Ἐκδόσεις Ἑστία, Ἰούλιος 2001, δέκατη ἕκτη ἔκδοση (Πρώτη Ἔκδοση: Ἰούνιος 1997, Δέκατη Ἔκδοση: Μάϊος 1998, Δέκατη Πέμπτη Ἔκδοση, Ὀκτώβριος 2000), σελ. 403).
 

5 «Ὁ ἀρχηγὸς τοῦ ἀμερικανικοῦ Γενικοῦ Ἐπιτελείου στρατηγὸς Γουῆλερ σὲ ἐνημέρωση ποὺ ἔκανε πρὸς τὸν (Σ. Σ. πρόεδρο τῶν ΗΠΑ) Τζόνσον καὶ ἄλλους ἀξιωματούχους παρουσίασε τὴν εἰκόνα στὴν ὁποία εἶχαν καταλήξει οἱ ἁρμόδιες ὑπηρεσίες:
 

- Στὴν Κύπρο, ἡ Τουρκία εἶχε σαφὲς πλεονέκτημα ὡς πρὸς τίς δυνάμεις ἐδάφους. Οἱ ἑλληνικὲς ἀεροπορικὲς βάσεις ἦταν πολὺ μακριὰ ἀπὸ τὸ νησὶ καὶ ἡ Τουρκία θὰ μποροῦσε νὰ ἀποκτήσει τὸν ἔλεγχο στὸν ἀέρα μέσα σὲ 24 ὧρες.
 

- Ἡ Ἑλλάδα εἶχε δυνατότητα ἀερομεταφορᾶς στρατιωτικῶν δυνάμεων, ἀλλὰ θὰ συναντοῦσε καὶ πάλι τὸ πρόβλημα τῆς τουρκικῆς ἀεροπορικῆς ὑπεροχῆς. Τὸ ἴδιο πρόβλημα θὰ ἐξουδετέρωνε, κατὰ τὸν ἀμερικανὸ στρατηγό, καὶ τὴ σαφῆ ὑπεροχὴ τῶν ἑλληνικῶν ναυτικῶν δυνάμεων.
 

- Τὸ Πεντάγωνο προέβλεπε ὅτι οἱ Τοῦρκοι θὰ ἀποβίβαζαν μιὰ μεραρχία κοντὰ στὴν Κυρήνεια κατὰ τὴν πρώτη φάση τῆς ἐπιχείρησης καὶ κατόπιν μέσα σὲ τρεῖς ἑβδομάδες θὰ ἀποβίβαζαν ἄλλες τρεῖς μεραρχίες, ὁλοκληρώνοντας ἔτσι τὸν στρατηγικὸ ἔλεγχο τοῦ νησιοῦ. Ἐντύπωση προκαλεῖ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ παρουσία τῆς ἑλληνικῆς μεραρχίας στὴν Κύπρο δὲν ἄλλαζε, κατὰ τὴν ἐκτίμηση τῶν ἀναλυτῶν τοῦ Πενταγώνου, τὴν ἰσορροπία δυνάμεων, λόγῳ τῆς ἀδυναμίας τῆς Ἑλλάδας νὰ τῆς παράσχει ἀεροπορικὴ κάλυψη.
 

- Στὴ Θράκη, ὁ στρατηγὸς Γουῆλερ παρουσίασε μιὰ κατάσταση ἐξίσου ἀνησυχητικὴ γιὰ τὰ ἑλληνικὰ συμφέροντα. Ἡ Τουρκία διέθετε πέντε μεραρχίες πεζικοῦ καὶ μιὰ θωρακισμένη μεραρχία, ἐνῶ ἡ Ἑλλάδα εἶχε τρεῖς μεραρχίες πεζικοῦ καὶ μιὰ θωρακισμένη. Ἐκτίμηση τοῦ Γενικοῦ Ἐπιτελείου τῶν ΗΠΑ ἦταν ὅτι οἱ τουρκικὲς δυνάμεις θὰ μποροῦσαν νὰ προελάσουν ὡς τὴ Θεσσαλονίκη, ἂν καὶ, ὅπως τόνισε ὁ Γουῆλερ, μᾶλλον δὲν θὰ τὸ ἔκαναν. Τὸ πιὸ πιθανὸ σενάριο πάντως —σύμφωνα με τοὺς ἀναλυτὲς τοῦ Πενταγώνου— ἦταν ἀρχικὰ αἰφνιδιαστικὲς τουρκικὲς ἐπιθέσεις σὲ ἑλληνικὲς ἀεροπορικὲς βάσεις καὶ ἐν συνεχείᾳ ἡ εἰσβολὴ στὴν Κύπρο». (Πηγή: Παπαχελᾶ Ἀλέξη, Ὁ βιασμὸς τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, Ὁ ἀμερικανικὸς παράγων, 1947-1967, Ἐκδόσεις Ἑστία, Ἰούλιος 2001, δέκατη ἕκτη ἔκδοση (Πρώτη Ἔκδοση: Ἰούνιος 1997, Δέκατη Ἔκδοση: Μάϊος 1998, Δέκατη Πέμπτη Ἔκδοση: Ὀκτώβριος 2000), σελ 402). Ἡ Ἑλληνικὴ Κεντρικὴ ὑπηρεσία Πληροφοριῶν (ΚΥΠ) ἔδωσε τὴν πληροφορία ὅτι ἡ Τουρκία παραπλανοῦσε μὲ ἀπειλὴ εἰσβολῆς στὴν Κύπρο ἐνῶ πραγματικὸς στόχος της ἦταν ἡ κατάληψη τριῶν νήσων τοῦ Ἀνατολικοῦ Αἰγαίου καὶ ὁ ταυτόχρονος ἀεροναυτικὸς ἀποκλεισμὸς τῆς Κύπρου. Ἡ ἐπίτευξη τῶν ἀνωτέρω κατόπιν θὰ τῆς ἐπέτρεπε νὰ ἐπιβάλει τοὺς ὅρους της στὸ Κυπριακὸ ἀπὸ θέσεως ἰσχύος. (Χατζηδάκη Μάνου Ν., ὁ. π. , σὲλ 127-128) Τὰ σχόλια ἐπαφίενται στὸν ἀναγνώστη...
 

6 Βλ. Λεωνίδου Φ. Λεωνίδου, Γεώργιος Γρίβας Διγενής, Βιογραφία, τόμος τρίτος (1959 - 1971), σελ. 579.
 

7 Βλ. Λεωνίδου Φ. Λεωνίδου, Γεώργιος Γρίβας Διγενής, Βιογραφία, τόμος τέταρτος (1971-1974), σελ 266-267, 292-293, 299-301, 333, 342, 346, 348, 428-430.
 

8 Ὁ Βασίλειος Διγενὴς Ἀκρίτας ἦταν ἀκρίτας - ἥρωας τῆς Ρωμανίας ποὺ ἐξυμνεῖτο μὲ λαϊκὰ τραγούδια καὶ τὸ περίφημο ἔπος τοῦ Διγενὴ Ἀκρίτα. Μ᾿ αὐτὸν παρομοιάζεται ὁ Γρίβας, μιᾶς ποὺ τὸ ψευδώνυμό του στὸν ἀγῶνα τῆς ΕΟΚΑ ἦταν «Διγενής»
 

9 Μακάριος: «θεωρῶ τὸν κίνδυνον ἐκ τῆς Τουρκίας μικρότερον παρὰ τὸν κίνδυνον ἐκ μέρους των (σ.σ. τῶν Ἑλλήνων)» (Ἀπὸ τὴν κατάπτυστη ὁμιλία του στὴν Ἕδρα τοῦ Συμβουλίου Ἀσφάλειας τοῦ ΟΗΕ).
 

10 Δὲν εἶναι τυχαία ἡμέρα γιὰ τοὺς κουμουνιστὲς τῆς νήσου. Στὶς 7 Δεκεμβρίου 1974, ἐπέστρεψε στὴν Κύπρο ὁ Μακάριος, ὁ ὁποῖος εἶχε καλέσει, στὴν ὁμιλία του στὸν ΟΗΕ, τοὺς Τούρκους νὰ εἰσβάλουν στὸ νησί.
 

11 Ὁ Ἐπιφανίου Ἀνδρέας γεννήθηκε στὸ χωριὸ Πηγή, τῆς ἐπαρχίας Ἀμμοχώστου, στὶς 26 Δεκεμβρίου 1938. Φονεύθηκε στὶς 27 Δεκεμβρίου 1957 στὸ χωριό του ἀπὸ κομμουνιστές, γιὰ τὴ δράση του στὴν Ε.Ο.Κ.Α.. Ὁ Ἀνδρέας ξεψυχῶντας στὰ χέρια τῆς μητέρας του πρόλαβε νὰ κατονομάσει τὸ ἄτομο ποὺ τὸν κτύπησε, τὸν ὁποῖο ἡ Ἀγγλικὴ κυβέρνηση φυγάδευσε στὴν Ἀγγλία γιὰ λόγους ἀσφάλειάς του. Ὁ Ἐπιφανίου κηδεύτηκε μὲ τιμὲς ἥρωα. (Πηγή: http://www.eoka.org.cy/?page_id=678 / Ἵδρυμα Ἀπελευθερωτικοῦ Ἀγῶνα Ε.Ο.Κ.Α. 1955-1959 - Ἐπιφανίου Ἀνδρέας).

__________________________________

Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ

«Πᾶνος»