ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Α΄ Κορ. 1,10-17]
ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἦτε δὲ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοΐ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ (:Σᾶς παρακαλῶ λοιπόν, ἀδελφοί, στὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, νὰ ὁμολογεῖτε ὅλοι τὴν ἴδια πίστη καὶ νὰ μὴν ὑπάρχουν μεταξύ σας διαιρέσεις, ἀλλὰ νὰ εἶστε ἁρμονικὰ ἑνωμένοι μὲ τὰ ἴδια φρονήματα ὅλοι σας καὶ μὲ τίς ἴδιες γνῶμες καὶ ἀποφάσεις)» [Α΄ Κορ. 1,10].
Αὐτὸ ἀκριβῶς ποὺ ἔλεγα πάντοτε, ὅτι δηλαδὴ οἱ ἐπιπλήξεις πρέπει νὰ γίνονται βαθμιαῖα καὶ μὲ ἤρεμο τρόπο, τοῦτο κάνει ἐδῶ καὶ ὁ Παῦλος· ἐπειδὴ δηλαδὴ πρόκειται νὰ εἰσέλθει σὲ θέμα, τὸ ὁποῖο εἶναι πλῆρες πολλῶν κινδύνων καὶ ἱκανὸ νὰ καταστρέψει ἐκ θεμελίων τὴν Ἐκκλησία, γράφει μὲ περισσότερη πραότητα. Λέγει δηλαδὴ ὅτι τοὺς παρακαλεῖ, καὶ μάλιστα τοὺς παρακαλεῖ διὰ τοῦ Χριστοῦ, σὰν οὔτε αὐτὸς μόνος του ὁ Παῦλος νὰ ἀρκοῦσε νὰ τοὺς ἀπευθύνει αὐτὴν τὴν παράκληση καὶ νὰ τοὺς πείσει.
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
«ΠΕΡΙ ΟΜΟΦΡΟΣΥΝΗΣ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 9-8-1981]
(Β55)
Φαίνεται, αγαπητοί μου, ότι η παραβολή εκείνη του Κυρίου, που αναφέρεται εις τον αγρόν με τα ζιζάνια, ότι θα βρίσκει πάντοτε μία πραγμάτωση μέσα εις την ιστορίαν της Εκκλησίας. Δεν άργησε, πλάι στον σπόρο του σιταριού που έπεσε στην Εκκλησία της Κορίνθου, να φυτρώσουν και τα ζιζάνια. Ο απόστολος Παύλος, μετά την ίδρυσιν της Εκκλησίας της Κορίνθου, που τόσο την ηγάπησε, αλλά και που τόσο τον ελύπησε, ευρισκόμενος εις την Έφεσον, μαθαίνει από τα παιδιά της Χλόης, μιας χριστιανής της Κορίνθου, ότι στην Κόρινθο συμβαίνουν διχοστασίες, συμβαίνουν έριδες. Και τι ήταν οι έριδες; Αυτοί οι εγωισμοί, οι οποίοι φαίνεται δέρνουν πάντα τους ανθρώπους, δεν ξέρω, ίσως ιδιαίτερα εμάς τους Έλληνας, σε όλους τους τομείς της ζωής, σε όλους τους τομείς της ζωής. Στον επαγγελματικό τομέα, στον πολιτικό τομέα, στον κοινωνικό τομέα και εις τον θρησκευτικόν, δυστυχώς, τομέα.
Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης
Διαβάζουμε τὴν ἐπιστολὴ τοῦ (ἐκπεσῶντος, συμφώνως μὲ τὴν ἀπόφασι τῆς Σιναϊτικῆς Ἀδελφότητος, ἄρα πρώην) ἡγουμένου τῆς μονῆς Σινᾶ κ. Δαμιανοῦ, πρὸς τὸν Πατριάρχη Ἰεροσολύμων κ. Θεόφιλο.
Α. Πρώτη παράγραφος:
«Μετά πολλῆς ἐκπλήξεως ἀνέγνωσα τὴν ἀπό 17/30.7.2025 πρὸς τὴν Ὑμετέραν Μακαριότητα ἐπιστολήν εἰς τὸ τοῦ κανονικοῦ ἐγκλήματος τῆς φατρίας καί παρασυναγωγῆς ὑποπεσάντων ἐνίων πραξικοπηματιῶν μοναχῶν τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Ἱ. Μονῆς, τὸ ὁποῖον τυγχάνει ἀπόληξις πολυετοῦς ὑπομονῆς καί ἀνοχῆς μου εἰς κακῶς κείμενα ἐν τῇ καθ' ἡμᾶς Ἱ. Μονή».
( σημ: οἱ ἐντόνως τονιζόμενες λέξεις θέτονται ἀπὸ τὸν σχολιαστή)
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΜΑΚΚΑΒΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥΣ
[ ΟΜΙΛΙΑ Α΄]
1. Πόσο λαμπρή και ολόχαρη είναι η πόλη μας, και η σημερινή ημέρα είναι η πιο λαμπρή απ’ όλες τις ημέρες του χρόνου, όχι γιατί σήμερα στέλνει προς τη γη ο ήλιος πιο φωτεινές από τις συνηθισμένες τις ακτίνες του, αλλά γιατί το φως των αγίων μαρτύρων παραπάνω από αστραπή έχει καταυγάσει όλη την πόλη μας. Αυτοί είναι πιο λαμπροί από άπειρους ήλιους και πιο φωτεινοί από τα μεγάλα αστέρια. Εξαιτίας αυτών η γη είναι σήμερα πιο ωραία από τον ουρανό. Μην μου πεις λοιπόν τη σκόνη, ούτε να σκεφτείς τη στάχτη, ούτε τα οστά που έχουν διαλυθεί από τον χρόνο, αλλά άνοιξε τα μάτια της πίστης και βλέπε να βρίσκεται κοντά τους η δύναμη του Θεού, να τους περιβάλλει η χάρη του Αγίου Πνεύματος, να τους περιτυλίγει η δόξα του ουρανίου φωτός.
Μέ μεγάλη, πλήν ὅμως δυσάρεστη, ἔκπληξη διαβάσαμε στό διαδίκτυο τήν ἐκτενέστατη ἐπιτιμητική ἐπιστολή τοῦ Μητροπολίτου Λαρίσης πρός τόν Ἀρχιμ. π. Παῦλο Δημητρακόπουλο, ὑπεύθυνο τοῦ Γραφείου ἐπί τῶν Αἱρέσεων καί τῶν Παραθρησκειῶν τῆς Ἱ.Μ.Κυθήρων, ἀφορμή τῆς ὁποίας στάθηκε ἡ ἄσκηση δικαίου ἐλέγχου γιά τήν κατασκανδαλίζουσα τήν Ἐκκλησία πράξη τοῦ πρώτου στίς 15/06/2025, ὁπότε καί εἰσήλθε στήν ἀνακαινισμένη ἑβραϊκή συναγωγή «Ἐτς Χαγίμ» στή Λάρισα γιά νά συμμετάσχει μετά χαιρετισμῶν καί εὐχῶν στήν τελετή τῶν ἐγκαινίων τοῦ «Δέντρου τῆς Ζωῆς», ὅπως μεταφράζεται καί αὐτοπροσαγορεύεται ἡ ἐν λόγω συναγωγή.
Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος
Μιὰ ἀπὸ τὶς πολλὲς ἑορτὲς τοῦ Σταυροῦ, ποὺ τιμάει ἡ Ἐκκλησία μας, εἶναι ἡ Πρόοδος τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, κατὰ τὴν 1η Αὐγούστου. Στὸ Βυζάντιο ὑπῆρχε τὸ ἔθιμο ἤδη ἀπὸ τὸ ἑσπέρας τῆς προηγουμένης ἡμέρας, τῆς 31ης Ἰουλίου, νὰ ἐξέρχεται ὁ Σταυρὸς ἀπὸ τὴν μεγάλη Ἐκκλησία, τὴν τοῦ Θεοῦ Σοφία, ἢ ἀπὸ τὸ παλάτι, ὅπου φυλασσόταν, καὶ γιὰ δύο ὁλόκληρες ἑβδομάδες, μέχρι καὶ τὴν παραμονὴ τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, νὰ προ-οδεύῃ στὴν Βασιλεύουσα, μὲ ἐπικεφαλῆς τῆς πομπῆς τὸν αὐτοκράτορα καὶ μὲ τὴν συνοδεία πλήθους πιστῶν, πρὸς τιμὴ τῆς Παναγίας καὶ πρὸς ἁγιασμὸ καὶ ἐνίσχυση τῶν ἰδίων γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση παντὸς κακοῦ καὶ τὴν ἀποτροπὴ παντοίας νόσου.
Ἤθελε
μόνο νὰ τὸν δῇ! Νὰ ἐκπλαγῇ τὸ μέσα του στὸ πρῶτο ἀντάμωμα τῆς ματιᾶς
του! Νὰ δροσιστῇ μὲ μιά του κουβέντα μόνο! Καλοκαιράκι ἦταν στὰ μέσα
του! Μπορεῖ καὶ 12 τοῦ Ἀλωνάρη! Δὲν θυμᾶται ἀκριβῶς! Δὲν λησμονᾷ τὸ
καταμεσήμερο στὰ μέρη τῆς Παναγούδας 40 χρόνια πρίν! Στάθηκε ἔξω στὴν
αὐλὴ μαζὶ μὲ ἄλλους πολλούς! Ζωγραφισμένη ἡ ἀδημονία στὸ πρόσωπά τους!
Βγῆκε μετὰ ἀπὸ λίγο ὁ Γέροντας! Πῶς ἀγκάλιαζε τοὺς νιόφερτους!
-Καλῶς τὸ παλληκάρι,
εἶπε καὶ ὁ Ἀθανάσιος ἔνιωσε, πὼς αὐτὲς ἦταν οἱ πιὸ γλυκὲς λέξεις ποὺ
εἶχε ποτέ του ἀκούσει! Σουρούπωνε πιά, ὅταν ἦρθε ἡ σειρὰ του νὰ δῇ τὸν
Γέροντα κατὰ μόνας! Ξεκίνησε νὰ τοῦ μιλᾷ γιὰ ὅσα τὸν ταλάνιζαν...
Παρότι διαβάζεται και ως πλεονασμός, θα πρέπει να επαναληφθεί ότι το δημογραφικό πρόβλημα της πατρίδας μας είναι ένα από τα πιο σοβαρά και σύνθετα ζητήματα, με σημαντικές επιπτώσεις στην οικονομία, στην κοινωνία. Η Ελλάδα εμφανίζει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά γεννήσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (αλλά και παγκοσμίως) με δείκτη γονιμότητας πολύ πιο κάτω από το όριο αναπαραγωγής του πληθυσμού, που είναι τα 2,1 παιδιά ανά γυναίκα. Το 2023, οι γεννήσεις ήταν κάτω από 82.000, ενώ το 1980 ήταν 145.000. Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί και το ζήτημα της φυγής των νέων προς το εξωτερικό, που σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Κομισιόν αφορά υπερδιπλάσιο αριθμό (1.300.000) σε σχέση με αυτόν που λεγόταν για πολλά χρόνια (600.000).
Ἡ Ἁγία ὑπῆρξε πλουσία καὶ μετὰ ἀπὸ τὴν χηρεία της, προκειμένου νὰ διαφυλάξῃ τὴν περιουσία της ἀπὸ τὶς ἁρπακτικὲς διαθέσεις ἑνὸς «βιαίου» καὶ «πλεονεκτικοῦ» εἰδωλολάτρου, κατέφυγε στὰ δικαστήρια, προσδοκῶντας νὰ εὕρῃ τὸ δίκιο της. Ἐκεῖνος ὅμως, μὲ ψευδομάρτυρες καὶ δωροδοκίες, κατώρθωσε νὰ κερδίσῃ τὴν δίκη, ἐπικαλούμενος μάλιστα τὸ διάταγμα τοῦ Διοκλητιανοῦ (24/2/303), σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο ἔχαναν τὰ πολιτικά των δικαιώματα ὅσοι ἀρνοῦνταν νὰ λατρεύσουν τοὺς θεοὺς τῶν αὐτοκρατόρων καὶ παρέμεναν πιστοὶ στὸν Χριστό. Ἡ δήμευση τῶν περιουσιῶν των ἦταν τὸ ἑπόμενο βῆμα.
Πολλά όνειρα κάμνουμε… και ξαφνικά έρχεται ο θάνατος και τα ματαιώνει όλα… Προσοχή! να μη φύγουμε από την πρόσκαιρη αυτή ζωή με ένοχη συνείδηση και λερωμένη ψυχή.
Η παρούσα μας ζωή ομοιάζει με όνειρο και καπνό, ενώ η άλλη, η αιώνια ζωή είναι ατελεύτητη.
Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ ἰατρός
Εἶναι ὁλοφάνερο, ὅτι ἐδῶ καί πολλές δεκαετίες οἱ ἐχθροί τοῦ Γένους μας ἔχουν βαλθεῖ μέ κάθε μέσον νά μᾶς ἀφανίσουν. Ἐχθροί ἀπό ἔξω, ἀλλά κι ἀπό μέσα. Ξένοι ἀλλά καί «δικοί μας» χειρότεροι ἀπό τούς ξένους. Στά τελευταῖα μάλιστα χρόνια ἔχουν κυριολεκτικά λυσσάξει ἐναντίον μας. Ἔχουν πάρει στά ἀντίχριστα καί ἀνθελληνικά τους χέρια ὅλες τίς ἐξουσίες, καί μέρα νύχτα πολεμᾶνε, ξεριζώνουν, περιφρονοῦν, συκοφαντοῦν, παραποιοῦν, ἐξολοθρεύουν ὅ,τι μοσχοβολάει Ὅμηρο, Θουκυδίδη, Πλάτωνα, Μέγα Βασίλειο, Ἱερό Χρυσόστομο, Γρηγόριο Παλαμᾶ, Κοσμᾶ Αἰτωλό, Καποδίστρια, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Μακρυγιάννη, Παΐσιο καί Πορφύριο.
Τω Θεώ ημών δόξα εις τούς αιώνας των αιώνων.
Γι’ αυτό με ακόμα μεγαλύτερο ζήλο θα σας κηρύττω το λόγο του Θεού.
Αρκετές φορές στα κηρύγματά μου έκανα λόγο για τον μεγάλο κήρυκα του Ευαγγελίου, τον απόστολο Παύλο, και προσπάθησα να ερμηνεύσω τις επιστολές του. Τον ονομάζουν δεύτερο μετά τον Κύριο Ιησού Χριστό ιδρυτή του Χριστιανισμού. Και εμείς όλοι πρέπει να προσπαθήσουμε να εισχωρήσουμε όσο πιο βαθιά γίνεται σε κάθε λόγο του μεγάλου αυτού αποστόλου.
«Είμαι γεμάτος αδυναμίες. Γνωρίζω τις αδυναμίες μου, αλλά “η δύναμή μου φανερώνεται στην πληρότητά της μέσα στην αδυναμία” (Β’ Κορ. 12:9). Η δύναμη του Θεού εγκαταστάθηκε μέσα μου στη διάρκεια των τριάντα πέντε ετών της ιεροσύνης μου… Το ομολογώ, για να δοξάσετε μαζί μου τον μεγάλο Θεό και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό. Δεν μπορώ να απαριθμήσω το πλήθος των παγίδων που μου έστησε ο κοσμοκράτορας διάβολος, ούτε τις επιθέσεις που μου έκαναν τα πάθη. Όλα αυτά, όμως, τα συνέτριβε το θείο έλεος, που φρουρούσε την ψυχή μου, χάρη στη νοερά προσευχή, τη θερμή μετάνοια και, κυρίως, τη συχνή θεία Κοινωνία.
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού αρχιμανδρίτου Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
Η ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ
[Εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 24-6-2001]
Σήμερα η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, γιορτάζει το Γενέσιον του μεγάλου προφήτου και Βαπτιστού Ιωάννου, του Προδρόμου. Μεγάλη μορφή και «μείζων τῶν προφητῶν» ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος. Ανάμεσα, βέβαια, στις αρετές που τον στόλιζαν αυτόν τον τελευταίο προφήτη της Παλαιάς Διαθήκης, εκείνη που ιδιαιτέρως έλαμπε ήταν η αρετή της ταπεινοφροσύνης. Δεν ήταν μικρό πράγμα, τη στιγμή που εσημειώνετο το απόγειο της δόξης του, τη στιγμή που τα φτερά της φήμης του είχαν φτάσει σε όλη την Ιουδαία γη και Σαμάρειαν και Γαλιλαίαν, τη στιγμή που είχε φτάσει να είναι ο πιο δημοφιλής άνθρωπος, να ομολογεί συνειδητά, με όλο το βάθος μιας σωστής ταπεινώσεως, ότι «αὕτη οὖν ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ πεπλήρωται. Ἐκεῖνον δεῖ αὐξάνειν, ἐμὲ δὲ ἐλαττοῦσθαι.». Δηλαδή «η χαρά για μένα επληρώθη. Έχω πλήρη χαρά. Διότι Εκείνος πρέπει να αυξάνει - ποιος Εκείνος; Ο Μεσσίας- ὁ ὀπίσω μου ἐρχόμενος», λέγει, «καὶ ἔμπροσθέν μου γέγονε». «Ὁ ὀπίσω μου ἐρχόμενος», χρονικά. «Ἔμπροσθὲν μου γέγονε», ποιοτικά. «Είναι ανώτερός μου». «Ἐμὲ δὲ ἐλαττοῦσθαι». «Εκείνος να αυξάνει, εγώ δε να ελαττώνομαι, να χάνομαι μπροστά Του».
ΤΟ ΓΕΝΕΣΙΟΝ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
από την ερμηνεία του στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, κεφ.Α΄, εδάφια 13-17
«Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος· μὴ φοβοῦ, Ζαχαρία· διότι εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου, καὶ ἡ γυνή σου Ἐλισάβετ γεννήσει υἱόν σοι, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωάννην». Ήταν επόμενο ο Ζαχαρίας να ταραχθεί με την παρουσία του αγγέλου όπως ελέγαμε την περασμένη φορά· διότι όταν ο άνθρωπος έρχεται σε επαφή με ουράνια όντα, αισθάνεται πολύ άσχημα. Αυτό που μερικοί άνθρωποι παρακαλούν να δουν αγγέλους –άσε δε ότι είναι μία απόλυτος κενοδοξία κι έτσι συνεπώς ουδέποτε πρόκειται να δουν αγγέλους- είναι όμως κάτι το οποίο δεν ξέρουν τι ζητούν. Ο άνθρωπος όντως ταράσσεται και αισθάνεται μέσα του πολύ άσχημα. Υπήρχε δε και η αντίληψις εις την Παλαιά Διαθήκη ότι εκείνος ο οποίος θα έβλεπε άγγελον, τούτο σήμαινε ότι θα απέθνησκε, ότι ο άγγελος ήτο προάγγελος κακών πραγμάτων, κακών μηνυμάτων. Εδώ όμως τώρα όταν εμφανίζεται ο άγγελος λέγει εις τον Ζαχαρία: «Μὴ φοβοῦ», «Μη φοβάσαι».
