Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2018

Στην Αγιά Παρασκευούλα ( Στο φαράγγι του Βιρού )


 
Μια ελάχιστη πινελιά σε θύμησης κάδρο  , αξεθώριαστη στου χρόνου το κελάρυσμα …μια σταγόνα από πάναγνο λευκό στου Ταϋγέτου την πελώρια σκιά . Εκεί που αγριεύει η ματιά και η ζωή το Άγιο γυρεύει , άνοιξε η μανιάτικη η γη στα δυο και φανερώθηκε ένα γλυκό φίλημα στα μάτια , αντίκρυ  στην πηγή τη δροσερή …




Στη χαράδρα την άγρυπνη , στου  Θεού τις ανοιγμένες παλάμες φρύγανα κι αρώματα και η ανίκητη απ τον άνθρωπο η ορμή , απ του Προφήτη την κορφή ξεκινημένη ,  στων εποχών το σφιχταγκάλιασμα βρίσκει χειμώνα απόκριση και καλοκαιριού ξαπόσταμα , να γίνει ο ψίθυρος φωνή που αντιλαλεί ελέησον …


Κι ένα ξωκκλήσι ,το πιο μακρινό απ του γαλάζιου το δαντέλωμα  ,  στου Βιρού το φαράγγι το ευλογημένο , προσμένει στου βράχου του  τη σμίλευση   τη λειτουργιά και το νάμα , Χριστός αυτά να γίνουν …




Και φύσηξε αέρας εωθινός , που κουβαλούσε πάνω του λιβάνι ξοδεμένο σε ταπεινά εικονίσματα μπροστά , λουλουδοστόλιστα με βασιλικούς και κατιφέδες , σαν διαβατάρης προσκυνητής    ακάματος ,  χαρά γοργά  ανασαίνοντας που δεν άφησε απροσκύνητο Άγιο κανέναν στου Αλωνάρη  το συναπάντημά τους …




Κι έφτασε στου Εξάψαλμου το πρώτο Δόξα Σοι , να στάξει την αλμύρα των ματιών  και του προσώπου του , στης Αγίας Παρασκευούλας τα ιαματικά τα χέρια …Πως το καρτέραγε η ψυχή του κείνο το δάκρυ ….    




νώντας σκοπετέας /Εν τω φωτί Σου οψόμεθα Φως /
Απόσπασμα απο την Εκπομπή με τίτλο :
 Μια Αγία με το υποκοριστικό Της .

«Πᾶνος» 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου