Τοῦ Ἀββᾶ Ἀμμοῦν τοῦ Νιτριώτη.

Αββάς Αμμούν & Παύλος ο Απλός

Του Αββά Αμμούν του Νιτριώτη.

α'. Ο Αββάς Αμμούν ο Νιτριώτης πήγε στον Αββά Αντώνιο και του λέγει: «Βλέπω, ότι εγώ περισσότερο από σένα έχω κουρασθή και όμως το δικό σου όνομα μεγαλύνουν οι άνθρωποι πιο πολύ από το δικό μου». 

 

Και ο Αββάς Αντώνιος του αποκρίνεται: «Αυτό συμβαίνει γιατί εγώ αγαπώ τον θεό πιο πολύ από σένα».

 

β'. ΄Ελεγαν για τον Αββά Αμμούν ότι έκαμε σε μέτρο κριθαριού δυο μήνες. Πήγε δε αυτός στον Αββά Ποιμένα και του λέγει : 

«"Αν πάω στο κελλί του διπλανού μου ή αυτός ελθη σ’ εμένα για κάποια ανάγκη, διστάζουμε να μιλήσουμε, μήπως η στιχομυθία μας ξεστρατίση»

 

Του λέγει ο γέρων: «Καλά κάνεις. Γιατί η νεότης χρειάζεται προσοχή». 

Του λέγει ο Αββάς Αμμούν: «Οι γέροντες λοιπόν τι έκαναν;». 

 

Και του αποκρίθηκε: «Οι γέροντες, με την προκοπή οπού είχαν, δεν εύρισκαν μέσα τους άλλο ή ξένο στο στόμα για να το πουν». 

«"Αν λοιπόν χρειασθή, λέγει, να μιλήσω με τον διπλανό μου, θέλεις να μιλήσω με τα λόγια της Γραφής ή με τα λόγια των γερόντων ; ». 

 

Λέγει ο γέρων : «"Αν δεν μπορής να σιωπάς, καλύτερα είναι να χρησιμοποιής τα λόγια των γερόντων και όχι τη Γραφή. Γιατί ο κίνδυνος δεν είναι μικρός ».

 

γ’. 'Ένας αδελφός ήλθε από Σκήτη στον Αββά Αμμούν και του λέγει: 

«Με στέλνει ο πνευματικός μου πατέρας σε μια διακονία και φοβάμαι τη σαρκική αμαρτία ». 

 

Του λέγει ο γέρων: «Την ώρα οπού σου έρχεται πειρασμός, λέγε: Θεέ των δυνάμεων, με τις ευχές του πατέρα μου, βγάλε με απ’ αυτόν τον πειρασμό». 

Μια μέρα λοιπόν, κάποια κόρη έκλεισε τη θύρα για να μη βγη εκείνος. 

Και φώναξε τότε δυνατά: «Θεέ του πατέρα μου, βγάλε με». Και ευθύς βρέθηκε στον δρόμο της Σκήτης.

 

Είπε Γέρων,Το Γεροντικόν εκδ. Αστήρ 

Πηγή:https://hristospanagia3.blogspot.com/

«Πᾶνος»