Ελένη Παπαδοπούλου: η Αριστερά των αγώνων και της δικαιοσύνης έχει ψοφήσει...

 

...Και όχι μόνο ψόφησε, αλλά βρόμισε και το πτώμα της. 

 

Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου 

 

Αυτή η Αριστερά που με το παραμικρό κατέβαινε στον δρόμο, που έσκουζε για κάθε απόλυση, για κάθε ανατίμηση, για κάθε αδικία, που ξεσήκωνε τον κόσμο για τους κορμοράνους του Βοτανικού και διαδήλωνε στο κέντρο διά πάσαν νόσο και πάσα μαλακία του συστήματος, αυτή η Αριστερά των κοινωνικών αγώνων, που μας είχε σκοτίσει τόσα χρόνια ότι ήταν με την κοινωνία, στο πλευρό του λαού, αυτή τέλος πάντων η Αριστερά, έχει τελευταίως τα λουμπάγκα της και δεν ξεσηκώνεται, τα λαιμάκια της και δεν φωνάζει, είναι τυφλή, είναι κουφή, δεν βλέπει τι γίνεται με την ακρίβεια και τους παρτσακλούς καραγκιόζηδες της εξουσίας που βγαίνουν κάθε μέρα και λένε άλλα αντί άλλων;

 

Συντάχθηκε με την κορονοχούντα και ζητούσε και σκληρότερη κορονοχούντα,

συντάχθηκε με την εκπαραθύρωση των υγειονομικών, τα πρόστιμα σε συνταξιούχους,

συντάχθηκε με κάθε απόφαση κατά της χώρας

και τώρα που η ραχοκοκκαλιά της κοινωνίας σπάει κάτω από το βάρος μίας αντικοινωνικής πολιτικής, τώρα που διαλύεται το σύμπαν, κάτι σκούζουν στην Βουλή και πέραν τούτου ουδέν.

 

Ίσως να φταίει ότι είμαστε Έλληνες, ότι δεν έχουμε μπει λαθραία στη χώρα, ίσως να φταίει που οι γυναίκες δεν φοράμε μπούρκες και παντόφλα να αισθανθεί η κατσίβελη αριστερή μία ανωτερότητα που μας συμπονά, ίσως να φταίει ότι είμαστε "νοικοκυραίοι", εργαζόμενοι άνθρωποι και όχι τίποτα ανεπρόκοποι τενεκέδες.

 

Σε κάθε περίπτωση αυτή η Αριστερά των αγώνων και της δικαιοσύνης έχει ψοφήσει. Και όχι μόνο ψόφησε, αλλά βρόμισε και το πτώμα της. 

 

Όχι ότι περιμέναμε τίποτα καλύτερο δηλαδή από αμοιβάδες, αλλά τα γράφω επειδή κάποτε κατέβαζαν κόσμο στον δρόμο και τώρα σφυρίζουν αδιάφορα. 

 

Αυτοί και τα πουλημένα συνδικάτα που έχουν πιεί το αμίλητο νερό.

 

Η τσεπάρα τους να είναι καλά και όλος ο υπόλοιπος κόσμος μπορεί να πάει να πνιγεί.

«Πᾶνος»