Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας
Δὲν εἶναι λίγες οἱ φορὲς ποὺ στὴν πνευματικὴ ζωή, συναντᾶμε ἀνθρώπους νὰ προοδεύουν... Ταπεινά καὶ ἁπλά, μὲ τὸν Χριστὸ νὰ ἀποτυπώνεται ἀνεξίτηλα στὶς καρδιές τους, νὰ βαθαίνουν ὁλοένα καὶ περισσότερο στὴν πίστη καὶ στὸ βίωμα τῆς Τριαδικῆς Θεότητας. Νὰ ἐπιθυμοῦν ὁλόψυχα νὰ ζοῦν κατὰ Θεόν, χωρὶς ἀνθρωπαρέσκεια, θεαρέστως καὶ εὐσεβῶς.
Ἂν θέλουμε νὰ τὸ ἐξειδικεύσουμε κάπως καὶ νὰ περιοριστοῦμε μέσα στὴν Ὀρθόδοξη πνευματικότητα, θὰ διαπιστώσουμε πὼς ἐπαναλαμβάνεται συνεχῶς καὶ χωρὶς τὴν παραμικρὴ διαφορά, ὁ λεχθεὶς ὑπὸ τοῦ Μέγα Παύλου πνευματικὸς νόμος καὶ προειδοποίηση ταυτόχρονα, γιὰ ὅποιον ἐπιλέξει τὸν δύσκολο δρόμο καὶ τὴν στενὴ τεθλιμμένη ὁδό: Ὅσοι θέλουν νὰ ζήσουν εὐσεβῶς θὰ διωχθοῦν!
Ἂν θέλουμε νὰ τὸ ἐξειδικεύσουμε κάπως καὶ νὰ περιοριστοῦμε μέσα στὴν Ὀρθόδοξη πνευματικότητα, θὰ διαπιστώσουμε πὼς ἐπαναλαμβάνεται συνεχῶς καὶ χωρὶς τὴν παραμικρὴ διαφορά, ὁ λεχθεὶς ὑπὸ τοῦ Μέγα Παύλου πνευματικὸς νόμος καὶ προειδοποίηση ταυτόχρονα, γιὰ ὅποιον ἐπιλέξει τὸν δύσκολο δρόμο καὶ τὴν στενὴ τεθλιμμένη ὁδό: Ὅσοι θέλουν νὰ ζήσουν εὐσεβῶς θὰ διωχθοῦν!
Διαβάζοντας τὸν Ἱερὸ Συναξαριστή, γινόμαστε κοινωνοὶ τῶν ἀναριθμήτων φριχτῶν μαρτυρίων καὶ ἀνδρείων παλαισμάτων τῶν γνησίων φίλων τοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖ ὁ ἐχθρὸς ἦταν ἀπέναντι ὅμως! Ἀρνισήχριστος, ἀντικείμενος, λυσσαλέα ἀντίμαχος καὶ ἐπίβουλος, δολιότατα μηχανευόμενος πανουργίες, πειρατήρια καὶ ἐπιθέσεις. Εἶναι ὅμως καὶ κάποιες σελίδες τοῦ συναξαριοῦ, ἀλλὰ καὶ τῆς σύγχρονης (τόσο ἐκφυλισμένης) πνευματικῆς ζωῆς, ποὺ μᾶς προκαλοῦν τέτοια κατάπληξη, ἀφοῦ τὰ πεπυρωμένη βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ ἐξακοντίζουν οἰκεῖοι καὶ ἀδελφοί μας... ὑποτιθέμενοι συνοδοιπόροι ἐν Χριστῷ... Χωρὶς αἰτία καὶ ἀφορμή, διώκουν, συκοφαντοῦν, λοιδοροῦν, ἐξορίζουν τοὺς σημερινοὺς ἀποσυναγώγους... Καὶ ἔργα ἀγαθὰ νὰ τοὺς βλέπουν νὰ κάνουν, ζηλοφθόνως θὰ ἀγανακτοῦν μαζί τους! Ἔλεγε ὁ Μπαλζὰκ πὼς «εἶναι στὴ φύση μας νὰ καταστρέφουμε αὐτὸ ποὺ δὲν μποροῦμε νὰ ἀποκτήσουμε, νὰ ἀπορρίπτουμε αὐτὸ ποὺ δὲν καταλαβαίνουμε καὶ νὰ κακολογοῦμε αὐτὸ ποὺ φθονοῦμε».
Μὰ γιατί νὰ ἀναζητοῦμε ρήματα συγγραφέων τοῦ κόσμου ὅταν ἔχουμε τὶς αἰώνιες λαλιὲς τοῦ Εὐαγγελικοῦ λόγου; «...ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμὲρᾳ τοῦ σαββάτου.(Λουκ. 13,14)»
Ὑπάρχει ἀκόμη μιὰ παράμετρος ἐξίσου σπουδαία ποὺ δὲν πρέπει νὰ μᾶς διαφεύγει, στὴν στάση τοῦ ἀρχισυναγώγου τῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς τῆς συγκυπτούσης γυναικός! Αὐτῆς ποὺ ἀκούει στὸ ὄνομα ζηλοφθονία! Βρίσκει τοῦτο τὸ "σαράκι" προσωποποίηση καὶ στὸν ταλαίπωρο αὐτὸ ἄνθρωπο καὶ τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ διώκει δίχως ἀφορμὴ καὶ καθιστᾶ... ἀποσυναγώγους, ὅσους λίγους ξεπερνῶντας τὸ ἀτσαλάκωτο καὶ βολεψὸ "μέτριο", τὸ χλιαρὸ καὶ ἄκριτο ὑποτελὲς τῶν πολλῶν, ὀρθώνουν ἀνάστημα καὶ ἀρθρώνουν μὲ εὐθύ, ἐλεγκτικό, μὰ κόσμιο καὶ εὐγενῆ τρόπο, ἄποψη σὲ θέματα πίστεως καὶ ἀληθείας!
Θὰ λέγαμε λοιπὸν πὼς ἡ στάση τοῦ ἀρχισυναγώγου καθρεφτίζει πρωτίστως ἐκεῖνο τὸ διαχρονικὸ παράπονο τοῦ Χριστοῦ μας ποὺ καὶ στὶς μέρες μας ἐπικαιροποιεῖται θλιβερά: Ἐμίσησάν με δωρεάν... μὰ καὶ ἀκόμα ἐκεῖνο τό ....εἰ κακῶς ἐλάλησα, μαρτύρησον περὶ τοῦ κακοῦ· εἰ δὲ καλῶς, τί μὲ δέρεις; (Ἰωαν. 18,23)
Ὁ καταπληγωμένος Χριστός, ὁ ἀνασταυρωμένος Χριστός, ὁ παραπονεμένος ἀπ᾿ τὴν ἀγνωμοσύνη μας, καθρεφτίζεται στὶς ψυχὲς ὅσων πληγωμένων ψυχῶν, μὲ φτερὰ ἀετοῦ ἀμνησίκακα καὶ πανελεύθερα, συνεχίζουν νὰ ζητοῦν μόνο τὰ ἄνω καὶ νὰ φτερακίζουν στὸν Οὐρανὸ τῆς Βασιλείας τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ. Σὰν τὸν μεγαλύτερο πληγωμένο ἀετὸ τῆς Ὀρθοδοξίας... Τὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Θεολόγο, τὸν μεγάλο μύστη καὶ ἀγωνιστὴ τῆς Ἱερῆς πίστης, μὲ τὴν πιὸ ποιητικὴ καὶ Θεολογικὴ ψυχή!.
Μὰ γιατί νὰ ἀναζητοῦμε ρήματα συγγραφέων τοῦ κόσμου ὅταν ἔχουμε τὶς αἰώνιες λαλιὲς τοῦ Εὐαγγελικοῦ λόγου; «...ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμὲρᾳ τοῦ σαββάτου.(Λουκ. 13,14)»
Ὑπάρχει ἀκόμη μιὰ παράμετρος ἐξίσου σπουδαία ποὺ δὲν πρέπει νὰ μᾶς διαφεύγει, στὴν στάση τοῦ ἀρχισυναγώγου τῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς τῆς συγκυπτούσης γυναικός! Αὐτῆς ποὺ ἀκούει στὸ ὄνομα ζηλοφθονία! Βρίσκει τοῦτο τὸ "σαράκι" προσωποποίηση καὶ στὸν ταλαίπωρο αὐτὸ ἄνθρωπο καὶ τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ διώκει δίχως ἀφορμὴ καὶ καθιστᾶ... ἀποσυναγώγους, ὅσους λίγους ξεπερνῶντας τὸ ἀτσαλάκωτο καὶ βολεψὸ "μέτριο", τὸ χλιαρὸ καὶ ἄκριτο ὑποτελὲς τῶν πολλῶν, ὀρθώνουν ἀνάστημα καὶ ἀρθρώνουν μὲ εὐθύ, ἐλεγκτικό, μὰ κόσμιο καὶ εὐγενῆ τρόπο, ἄποψη σὲ θέματα πίστεως καὶ ἀληθείας!
Θὰ λέγαμε λοιπὸν πὼς ἡ στάση τοῦ ἀρχισυναγώγου καθρεφτίζει πρωτίστως ἐκεῖνο τὸ διαχρονικὸ παράπονο τοῦ Χριστοῦ μας ποὺ καὶ στὶς μέρες μας ἐπικαιροποιεῖται θλιβερά: Ἐμίσησάν με δωρεάν... μὰ καὶ ἀκόμα ἐκεῖνο τό ....εἰ κακῶς ἐλάλησα, μαρτύρησον περὶ τοῦ κακοῦ· εἰ δὲ καλῶς, τί μὲ δέρεις; (Ἰωαν. 18,23)
Ὁ καταπληγωμένος Χριστός, ὁ ἀνασταυρωμένος Χριστός, ὁ παραπονεμένος ἀπ᾿ τὴν ἀγνωμοσύνη μας, καθρεφτίζεται στὶς ψυχὲς ὅσων πληγωμένων ψυχῶν, μὲ φτερὰ ἀετοῦ ἀμνησίκακα καὶ πανελεύθερα, συνεχίζουν νὰ ζητοῦν μόνο τὰ ἄνω καὶ νὰ φτερακίζουν στὸν Οὐρανὸ τῆς Βασιλείας τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ. Σὰν τὸν μεγαλύτερο πληγωμένο ἀετὸ τῆς Ὀρθοδοξίας... Τὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Θεολόγο, τὸν μεγάλο μύστη καὶ ἀγωνιστὴ τῆς Ἱερῆς πίστης, μὲ τὴν πιὸ ποιητικὴ καὶ Θεολογικὴ ψυχή!.
Στὸν πυρῆνα τῆς σημερινῆς μας ἐκπομπῆς, μιὰ ἀπὸ τὶς συγκλονιστικότερες ἀφηγηματικὲς βιογραφίες ποὺ ταπεινὴ γραφίδα συνέγραψε. Ἐκείνη τοῦ μακαριστοῦ μοναχοῦ Γερασίμου τοῦ Δοχειαρίτη. Κατὰ κόσμον καθηγητοῦ Στυλιανοῦ Παπαδόπουλου. Διαζωγράφισε μὲ Θεία ἐπίνευση τὸν Βίο ἑνὸς Μεγάλου ὑψιπέτη καὶ οὐρανοβάμωνος, χαρίζοντάς μας ἕνα μνημεῖο ἁγιότητας καὶ Θείου ζήλου, παραμυθία γιὰ ὅσους συνεχίζουν νὰ πετοῦν, μὲ τὰ φτερά τους λαβωμένα! Ἐκείνου ποὺ (ὅπως ὁ μακαριστὸς συγγραφέας περιγράφει) «...Ζοῦσε γιὰ νὰ προσεύχεται, νὰ κλαίει, ν᾿ ἀγαπάει, νὰ περιαυγάζεται ἀπὸ τὸ θεῖο φῶς, ν᾿ ἀναπαύεται στὴν ἀγκάλη τῆς ἁγίας Τριάδας...»
Νώντας Σκοπετέας
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπὴ ὅπου διαβάζονται ἐκτενῆ ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ βιβλίο:
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπὴ ὅπου διαβάζονται ἐκτενῆ ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ βιβλίο:
Ο ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΣ ΑΕΤΟΣ (ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ) τοῦ + Στυλ. Παπαδόπουλου. Ἐκδ. Ἀποστολική Διακονία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου