Ἂς ξεκινήσουμε μὲ μιὰ ὑπόθεση, μία κατὰ φαντασίαν εἰκόνα τῆς κατάστασης τῆς πραγματικότητας, ἡ ὁποία - ὑποτίθεται πώς - θὰ μποροῦσε νὰ συνέχει τὸ γίγνεσθαι τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας.
Ὑποθέτουμε λοιπὸν πὼς ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία βρίσκεται σήμερα σὲ ἀξιοθαύμαστα ὑψηλὸ ἐπίπεδο πνευματικό, ἠθικό, οἰκονομικό, ἀπονομῆς τῆς δικαιοσύνης, σεβασμοῦ τῶν δικαιωμάτων τῆς ἐλευθερίας τοῦ πολίτη, ἐθνικοῦ φρονήματος καὶ ἑτοιμότητας πρὸς ἀποτροπὴ κάθε ἐπιβουλῆς ἐναντίον τῆς πατρίδας καὶ τῆς ἀπὸ αἰώνων παραδοθείσης ἱερᾶς παρακαταθήκης τῶν ἁγίων καὶ τῶν ἡρώων τοῦ ἔθνους. Ἐπίσης, σὲ κάθε ἄλλο παράγοντα, ποὺ συμβάλλει στὴν συνοχή της, τὴν αἴσθηση τῆς ἀσφάλειάς της ἀπὸ ὁποιονδήποτε πιθανὸ κίνδυνο, ἐσωτερικὸ καὶ ἐξωτερικό, τὴν εὐαισθησία της ὡς πρὸς τὴν ἀρετὴ τῆς φιλοπατρίας, τῆς φιλανθρωπίας καὶ τῆς φιλαλληλίας, τῆς πολυπόθητης εἰρήνης καὶ γενικὰ τῆς προόδου, πάντοτε βέβαια ὑπὸ τὴν αἰγίδα του κατὰ παράδοση ἐγγυητῆ ὅλων αὐτῶν τῶν ἀγαθῶν, τοὐτέστιν τοῦ κράτους.
Ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία ἔχει καλλιεργήσῃ ἐπίσης τὶς προϋποθέσεις καὶ δημιούργησε τὸ ἀνάλογο ὑπόβαθρο, ὥστε νὰ προνοῇ γιὰ τὴν συνέχιση αὐτῆς τῆς πορείας της στὸ μέλλον. Φροντίζει γιὰ τὴν ἀνατροφὴ καὶ τὴν μόρφωση τῶν νέων μὲ τὴν κατὰ φύσιν καὶ τὴν κατὰ πνεῦμα γνώση, σεβόμενη τοὺς προγόνους της, καθὼς ἔτσι τὴν παρέλαβε.
Ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία δὲν ἔχει πλέον λόγο νὰ ἀνησυχῇ γιὰ τὸ μέλλον, τὸ ἐγγὺς καὶ τὸ μακράν, ἀφοῦ ἄγγιξε τὴν ἁγιότητα καὶ θεμελίωσε, ἀδιαμφισβητήτως μὲ τὴν πρωτοβουλία τοῦ κράτους, σὲ ἄσειστα θεμέλια τὴν δομή της, τὸ οἰκοδόμημά της.
Ἐπειδὴ ὅμως ἡ ἀρετὴ δὲν ἔχει τέλος, χαρακτηριζόμενη ὡς «ἀτέλεστος τελειότης» καὶ ἐπειδὴ ἡ «καλὴ ἀνησυχία» φωλιάζει στὴν ψυχὴ τοῦ σύγχρονου Ἕλληνα πολιτικοῦ, ὁ εὐέλικτος καὶ λίαν ἐπινοητικὸς μηχανισμὸς τοῦ κράτους ἔρχεται τώρα καὶ ἀποφασίζει νὰ προχωρήσῃ ἀκόμη βαθύτερα στὴν ἀναζήτηση τῆς περαιτέρω προόδου καὶ τὴν θεσμοθέτηση νόμων, οἱ ὁποῖοι «σεβόμενοι τὴν ἀξιοπρέπεια τῆς ἀνθρώπινης ὑπόστασης», θὰ ἐκτοξεύσουν σὲ δυσθεώρητα ὕψη ἀρετῆς τὴν κοινωνία καὶ τοὺς πολῖτες.
Ποιό εἶναι τὸ θέμα, μὲ τὸ ὁποῖο ἐπιμένει νὰ ἀσχοληθῇ καὶ νὰ προκαλέσῃ αὐτὸ τὸ «θαῦμα»; Πιστεύω πὼς τὸ φαντάζεστε: Ἡ ἱκανοποίηση τῶν γούστων τοῦ πρωκτοῦ!!! Ναί! Καὶ ὅλα θὰ ἀλλάξουν! Ἡ χαρά, ἡ εὐτυχία τῆς ζωῆς θὰ ξεκινᾷ καὶ θὰ παίρνει νόημα ἀπὸ κάθε μορφὴ κοπρογενοῦς ἡδονικῆς ἀπόλαυσης!
Πῶς μπορεῖ νὰ μείνει ἀπαθὴς καὶ ἀδιάφορος ὁ Ἕλληνας πολίτης, ὁ ΑΝΘΡΩΠΟΣ;
Σάββας Ἠλιάδης
Δάσκαλος
22-1-2024
Δάσκαλος
22-1-2024
__________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
«Πᾶνος»
Το κοπροσαδιστικό στάδιο στη ανάπτυξη το περνούν όλα τα βρέφη αλλά το ξεπερνούν για να πάνε στο επόμενο μέχρι να ελέγξουν τη διαδικασία της αφόδευσης. Οι ψυχοπαιδαγωγοί και οι δάσκαλοι το γνωρίζουν. Κάποιοι παραμένουν. Τόσο τους κόβει όσο των βρεφών. Όταν γίνονται και οι ενήλικες σαν αυτούς, υπάρχει πρόβλημα. Σάββα, το ανέδειξες. Επιτέλους μιλήστε δάσκαλοι! Πού να βρεθούν όμως;
ΑπάντησηΔιαγραφή