Κυριακή 18 Μαΐου 2025

π. Γεώργιος Μεταλληνός: Ἄς φέρουμε στό νοῦ μας τήν Σαμαρείτιδα.

 

Πῶς μεταμορφώνει τόν ἄνθρωπο ἡ προσωπική σχέση καί γνωριμία μέ τόν Χριστό!

Λεγόμεθα χριστιανοί - ὀρθόδοξοι. Ποιό ρόλο ὅμως παίζει ὁ χριστιανισμός, ἡ ὀρθοδοξία, στήν ζωή μας;

Ἄς ἀποτολμήσουμε μιά σύγκριση τῆς προσωπικῆς μας ζωῆς (ἤ τῆς κοινωνίας μας) μέ τό Εὐαγγέλιο. Τί θά δοῦμε; Συμφέροντα, συμβιβασμούς, ὑποχωρήσεις, διπλωματικές ἐνἐργειες. Ποῦ εἶναι ἡ εὐθύτητα, ἡ εἰλικρίνεια, ἡ ἀλήθεια; Στήν πράξη, παράλληλα μέ τό Εὐαγγέλιό του δεχόμαστε διάφορα ὑλιστικά καί ἄθεα συστήματα, ἐξισώνοντάς τα μέ τό Εὐαγγέλιο, νά κατευθύνουν τήν ζωή μας.

Ὁμολογοῦμε τόν Χριστό, ἀλλά πορευόμεθα κατά τό συμφέρον μας καί συχνά συμβιβαζόμασθε καί προσαρμοζόμασθε μέ τήν ἀθεΐα καί ἀπιστία, πού ὀργιάζουν γύρω μας. Αὐτό σημαίνει, ὅτι δέν ἀνήκουμε ὁλόκληροι στόν Χριστό καί τό Εὐαγγέλιό του.

Γιατί ὅμως αὐτή ἡ ἀσυνέπεια; Τί λείπει; Λείπει ἡ προσωπική τοῦ καθενός μας γνωριμία καί σχέση μέ τόν Χριστό. Γνωρίζουμε τόν Χριστό σάν ἱστορία, σάν παρελθόν, ὄχι ὡς ζωντανό παρόν. Δέν ἀποκτᾶμε προσωπική σχέση μαζί του μέσα ἀπό τήν πνευματική ζωή, τήν ἄσκηση.

Ναί! Ἄν δέν ἑνωθοῦμε μέ τόν Χριστό, ἄν δέν κατακτηθοῦμε ἀπό τόν Χριστό, ἄν δέν ἀγαπήσουμε τόν Χριστό, περισσότερο ἀπό τόν ἑαυτό μας, δέν εἶναι δυνατόν νά ζήσει πραγματικά ὁ Χριστός, οὔτε στήν κοινωνία μας, οὔτε στήν καρδιά μας.

---------------------------------------- 

Ἀπό τό βιβλίο τοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ ΦΩΣ ΕΚ ΦΩΤΟΣ, τῶν ἐκδόσεων «Ὀρθόδοξος κυψέλη».

Ἐπιμέλεια ἀντιγραφῆς
 
 «Πᾶνος»

1 σχόλιο:

  1. Ευλογημένε Γιατρέ μου αυτά που ανεβάζεις είναι ατομικές βόμβες!

    Και δεν είναι από αυτές τις βόμβες που έχουν οι ισχυροί της Γης.
    Αυτές τις βόμβες τις δικές τους τις έχει γραμμένες ο διάβολος.

    Τις πνευματικές βόμβες φρίτει και τρέμει.
    Αυτές τον εκσφενδονίζουν έτη φωτός μακριά.
    Αυτές τις βόμβες θα προσπαθήσει να εξαφανίσει ο αντίχριστος ο ταλαίπωρος.

    Τι να πω για τον αείμνηστο Παπαγιώργη;
    Μόνον να πρεσβεύει για εμάς τους δειλούς.
    Ποτέ δεν έβαλε νερό στο κρασί του.
    Όσο για τους σημερινούς επισκόπους, αμφιβάλλω αν έχει μείνει και καθόλου κρασί μέσα στο ποτήρι τους.

    Θα αντιγράψω αυτό που μας λέει ο Παπαγιώργης και να μείνει βαθιά χαραγμένο μέσα μας:

    Ναί! Ἄν δέν ἑνωθοῦμε μέ τόν Χριστό, ἄν δέν κατακτηθοῦμε ἀπό τόν Χριστό, ἄν δέν ἀγαπήσουμε τόν Χριστό, περισσότερο ἀπό τόν ἑαυτό μας, δέν εἶναι δυνατόν νά ζήσει πραγματικά ὁ Χριστός, οὔτε στήν κοινωνία μας, οὔτε στήν καρδιά μας.

    Και θα το πω με μία κουβέντα.

    Δεν μπορούμε να μεταδώσουμε περισσότερο Χριστό από όσο έχουμε μέσα μας.

    Δεν πάει να έχουμε όλα τα πτυχία του κόσμου, δεν πάει να είμαστε οι πιο δεινοί ρήτορες, δεν πάει ακόμα να μιλάμε ακόμα και τις γλώσσες των αγγέλων.

    Άμα δεν ενωθούμε με τον Χριστό δεν θα κατανοήσουμε ποτέ αυτό που
    μας λέει ο πρώτο κορυφαίος Απόστολος Παύλος:

    «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός»

    (Προσπαθώ να δοθώ στην αγάπη και στη λατρεία του Θεού. Έχω τη συναίσθηση της αμαρτωλότητος, αλλά ζω με την ελπίδα.

    Δεν έχω κατορθώσει ν’ αγαπήσω τόσο πολύ τον Χριστό, να Τον λαχταρήσει η ψυχή μου.

    Όσο αγαπάεις τον Χριστό, τόσο νομίζεις ότι δεν Τον αγαπάεις κι όλο λαχταράεις περισσότερο να Τον αγαπήσεις. Χωρίς, όμως, να το καταλαβαίνεις, πηγαίνεις πιο ψηλά, πιο ψηλά!)

    Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης.


    ΑπάντησηΔιαγραφή