21 Μαΐου του 1864: Όταν τα Επτάνησα ενώθηκαν με την Ελλάδα

Ήταν πρωί της 21ης Μαΐου του 1864, όταν η γαλανόλευκη σημαία υψωνόταν στο φρούριο της Κέρκυρας κι ο 39χρονος τότε, Θρασύβουλος Ζαΐμης παραλάμβανε επίσημα τα Επτάνησα από τον Άγγλο αρμοστή Ερρίκο Στορξ.

Ο Σερ Ερρίκος Νάιγκ Στόρξ επιβιβάζεται στη ναυαρχίδα του βρετανικού στόλου της Μεσογείου «Δούξ του Μάλβουρυ» και αναχωρεί. 

Οι βρετανικές φρουρές στα φρούρια αντικαθίστανται από ελληνικά στρατιωτικά τμήματα, υποστέλλονται οι βρετανικές σημαίες και γίνεται έπαρση της Ελληνικής.

Η αγγλική παρουσία, με τον τίτλο της Προστασίας στα Επτάνησα, που στην πράξη δεν ήταν παρά καθεστώς αποικίας, παίρνει τέλος. 

Ο Άγιος Κωνσταντίνος όργανο του Θεού - π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)

Όλα, όπως επανειλημμένως έχουμε πει, ο Θεός τα έχει στα χέρια του και το κάθε τι ο Θεός το κάνει τότε που θέλει. Όμως όλα τα πράγματα που έχουν σχέση με τους ανθρώπους, τα κάνει ο Θεός και τα κάνει στην ώρα τους, αλλά πάντοτε ο Θεός τα κανονίζει έτσι, ώστε να βρίσκει κάποιον άνθρωπό του, για να κάνει αυτό το οποίο θέλει.

Τόσα χρόνια γίνονταν διωγμοί, και σαν να μην ήταν ο Θεός σε θέση να σταματήσει τους διωγμούς. Δεν ήταν; Μη γένοιτο. Μπορούμε να το πούμε αυτό: ο Θεός μπορούσε να βρει τρόπο να σταματήσει τους διωγμούς, όποτε ήθελε. Δεν το έκανε. 

Το έκανε τότε που ήλθε η ώρα. Και το έκανε κατά θαυμαστό τρόπο, χρησιμοποιώντας όμως έναν άνθρωπο. Έναν άνθρωπο ο οποίος κατά θαυμαστό τρόπο υπακούει στον Θεό, πιστεύει στον Θεό, δίνει τον εαυτό του στον Θεό και γίνεται όργανό του: τον άγιο Κωνσταντίνο.

ΕΥΓΕ!!!... ΗΠΑ: Η κυβερνήτης της Αλαμπάμα υπέγραψε την απαγόρευση των αμβλώσεων

Ο νόμος δεν προβλέπει εξαιρέσεις, ούτε καν σε περιπτώσεις αιμομιξίας ή βιασμού, παρά μόνο αν υπάρχει άμεσος κίνδυνος για τη ζωή της μητέρας ή το έμβρυο έχει κάποια «θανατηφόρα ανωμαλία»

Η κυβερνήτης της Αλαμπάμας Κέι Άιβι υπέγραψε τον νόμο που απαγορεύει την άμβλωση σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, τον πιο αυστηρό που τίθεται σε ισχύ σε ολόκληρες τις ΗΠΑ, αναφέρει ανακοίνωση που δημοσιοποίησαν οι υπηρεσίες της.

Κων/νος Σακελλαρίου .ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΘΕΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ.

Ό ιατρός Κων/νος Σακελλαρίου (1856-1916), γυιός Ίερέως, σπούδασε ιατρική στή Γαλλία όπου και έχασε τήν πίστη του. 

«Πολλές φορές κρατώντας τό περίστροφο στό χέρι, τό ακουμπούσε στό στήθος του ή στόν κρόταφο, αλλά τό περίστροφο δέν εκπυρσοκροτούσε — σάν νά μήν ήθελε νά ύπακούση. 

Εστρεφε τότε πρός τά έξω τό πιστόλι του και τότε εκπυρσοκροτούσε. Τό γεγονός αύτό τού έκανε μεγάλη έντύπωσι, άν και δέν ήταν σέ θέσι νά έννοήση ότι αύτό ήταν έπέμβασι τής θείας Προνοίας. Θυμήθηκε, όμως, άμυδρά τή σεβάσμια μορφή του πατέρα του.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 21 ΜΑΪΟΥ 2019

Οἱ Ἅγιοι Κωνσταντίνος καὶ Ἑλένη οἱ Ἱσαπόστολοι

Ὡς κοινὸν εἶχον γῆς Βασιλεῖς τὸ στέφος,

Ἔχουσι κοινὸν καὶ τὸ τοῦ πόλου στέφος.

Ξύνθανε μητέρι εἰκάδι πρώτῃ Κωνσταντῖνος.

Ὡς γενέτειρα πόλη τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου ἀναφέρεται τόσο ἡ Ταρσὸς τῆς Κιλικίας ὅσο καὶ τὸ Δρέπανο τῆς Βιθυνίας. Ὡστόσο ἡ ἅποψη ποὺ ἐπικρατεῖ φέρει τὸν Μέγα Κωνσταντίνο νὰ ἔχει γεννηθεῖ στὴ Ναϊσὸ τῆς Ἄνω Μοισίας. Τὸ ἀκριβὲς ἔτος τῆς γεννήσεώς του δὲν εἶναι γνωστὸ, θεωρεῖται ὅμως ὅτι γεννήθηκε μεταξὺ τῶν ἐτῶν 274 – 288 μ.Χ.

«Ταπείνωσε τήν σάρκα, γιά νά ἔχεις γλυκό Παράδεισο» (Συζητώντας μέ τόν γέροντα Τύχωνα τόν Ρῶσο)

Ἡ συνάντηση τοῦ ἡγουμένου τῆς Δοχειαρίου μὲ τὸν παπα-Τύχωνα τὸν Ρῶσο

Ὁρισμένοι ἄνθρωποι εἶναι μόνον νὰ τοὺς βλέπουμε, ἀλλὰ νὰ μὴν τοὺς ἀκοῦμε. Καὶ ἄλλοι μόνον νὰ τοὺς ἀκοῦμε, ἀλλὰ νὰ μὴν τοὺς βλέπουμε. Σπάνιοι αὐτοὶ ποὺ συνδυάζουν καὶ τὰ δυό: καὶ νὰ τοὺς βλέπουμε καὶ νὰ τοὺς ἀκοῦμε. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ἦταν ὁ μακαριστὸς Γέροντας Τύχων ὁ Ῥῶσος.

Ἦταν σχετικὰ ὑψίκορμος ἄνδρας, μὲ μακριὰ γενειάδα, ποὺ τὴν εἶχε πάντοτε δεμένη κόμπο, γιὰ νὰ εἶναι πιὸ ἄνετος στὴν διακονία, καὶ δασιὰ φρύδια, ποὺ τοῦ σκέπαζαν τὸ ἥμισυ τῶν μεγάλων του ὀφθαλμῶν.

Στὶς ἀρχὲς Ἰουλίου τοῦ 1967 ἔνας ταπεινὸς λευΐτης μᾶς ὡδήγησε στὴν Καλύβα τοῦ Γέροντος Τύχωνος. Ἦταν τὸ Κελλί του ἀληθινὸ ἀσκητήριο, κρυμμένο μέσα στὰ ἀδιαπέραστα δάση καὶ φυλλώματα τοῦ κατάσκιου Ἁγίου Ὄρους. Προσιτὸ μόνο σ’ αὐτοὺς ποὺ γνώριζαν. 

Πώς η Αίγυπτος μπορεί να οδηγηθεί σε πόλεμο με την Τουρκία λόγω Ελλάδας-Κύπρου

Η Ανατολική Μεσόγειος θερμαίνεται. Η απόφαση της Τουρκίας να πραγματοποιήσει γεωτρήσεις έξω από τις ακτές της νότιας Κύπρου επέστησε για άλλη μια φορά την προσοχή στην ευμετάβλητη περιοχή και αρκετοί διεθνείς οργανισμοί και χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προειδοποίησαν την Τουρκία για τις δραστηριότητές της στον τομέα των γεωτρήσεων.

ahvalnews.com - Salim Kahraman

Παρουσίαση Freepen.gr

Μία από αυτές τις χώρες είναι η Αίγυπτος. Οι σχέσεις Τουρκίας-Αιγύπτου βρίσκονται σε χαμηλά επίπεδα από το 2013, όταν ο αιγυπτιακός στρατός ανέτρεψε τον πρόεδρο Μοχάμεντ Μορσί. Στις 4 Μαΐου, η Αίγυπτος προειδοποίησε την Τουρκία να μην ξεκινήσει γεώτρηση κοντά στη νότια Κύπρο, λέγοντας ότι θα "επηρεάσει την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην ανατολική Μεσόγειο".

Μην είστε απαισιόδοξοι - Αγιος Νικολαος Βελιμίροβιτς ( επισκ.Αχρίδος)

Νέοι μου, πρέπει να έχετε ψυχή που θα είναι ικανή για τρία πράγματα: να υπομένει, να αγαπάει τη ζωή, αλλά και να θυσιάζεται. Τέτοια ψυχή δεν θα έχετε ποτέ, εάν είστε απαισιόδοξοι. 

Ο απαισιόδοξος δεν μπορεί να θυσιάσει τη ζωή του, γιατί η ζωή γι’ αυτόν δεν έχει αξία και εκείνο που δεν έχει αξία, μπορεί μόνο να «πεταχτεί» και όχι να θυσιαστεί. Όταν ο άνθρωπος προσφέρει κάτι που αγαπάει, τότε θυσιάζεται, ενώ όταν προσφέρει κάτι που μισεί, τότε δεν θυσιάζεται, αλλά το «πετά».

Ο απαισιόδοξος δεν μπορεί να αγαπήσει τη ζωή, επειδή του φαίνεται πως δεν έχει νόημα και χαρά.  Η ζωή για τον τέτοιου είδους άνθρωπο είναι ανοησία, πόνος, απερισκεψία, θλίψη και έτσι δεν την αγαπά.  Ο πεσιμιστής τελικά δεν μπορεί να υπομείνει τη ζωή, για τους ίδιους λόγους που δεν μπορεί να αγαπήσει τη ζωή.

Η ΜΕΓΑΛΗ AΠΑΤΗ ΣΤΟΝ ΟΗΕ ΜΕ ΤΗ «ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ». (Α΄ Μέρος)[1]

Γράφει ο Γιώργος Ρωμανός,

Κορυφαία ζητήματα νομιμότητας ή μη της «Συμφωνίας των Πρεσπών» είναι εάν αυτή παραβιάζει εκτός από το εθνικό δίκαιο[2] των κρατών που την συνυπέγραψαν και θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς Δικαίου, όπως αυτές περί «Αληθείας», «Καλής Πίστης», «Σαφήνειας» κ.α.

Ζήτημα υπάρχει και με το εάν παραβιάζεται μία ολόκληρη σειρά άρθρων της «Σύμβασης της Βιέννης» η οποία αποτελεί την βασική σύμβαση που ρυθμίζει παγκοσμίως την νομιμότητα κάθε συμφωνίας. Εξίσου ελέγξιμο είναι, εάν οι διαδικασίες, που ξεκίνησαν από τον ΟΗΕ το 1993 και κατέληξαν σε αυτόν το 2019, ήταν και είναι νόμιμες μετά από όσα συνέβησαν πρόσφατα στον διεθνή οργανισμό και στα οποία θα αναφερθούμε στη συνέχεια με αδιάψευστα στοιχεία. 

π. Νεκτάριος Μουλατσιώτης – Ένας αυλοκόλακας που σπρώχνει τον πατριάρχη Βαρθολομαίο στην αιώνια απώλεια.

ΜΟΣΧΑΡΟΓΛΩΣΣΕΣ – ΤΟ ΘΛΙΒΕΡΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ.

***

Απόσπασμα από την ομιλία του π. Νικολάου Μανώλη «Το Θαύμα που καίει τους Οικουμενιστές και τους Σατανιστές» ΕΔΩ (προς το τέλος) και ΕΔΩ (από την αρχή)

Σχολιασμός του δημοσιεύματος της Ιεράς Μονής Τρικόρφου για την εκλογή Αρχιεπισκόπων Αμερικής και Αυστραλίας.

π. Νικόλαος Μανώλης: Είμαστε και διαδικτυακοί φίλοι νομίζω με τον συγκεκριμένο Ηγούμενο. Παρεξηγήθηκε τώρα τελευταία από μένα, από κάποιες δηλώσεις που έκανα εναντίον του Πατριάρχη. Κάτι έγινε στο διαδίκτυο, δεν ξέρω αν με μπλόκαρε, δεν ξέρω τι έγινε, δεν με διαφέρει φυσικά αυτό. 

Ελληνοτουρκικά, προσοχή κίνδυνος!

Ευχόμαστε ολόψυχα να μην παρασυρθούμε σε μια νέα «διαπραγμάτευση» με την Τουρκία για δήθεν Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης που θα αποτελούν, με κάθε βεβαιότητα που αποδεικνύει η εμπειρία του παρελθόντος, μια νέα επώδυνη ήττα πάνω σε θέματα κρυστάλλινης Ελληνικής εθνικής κυριαρχίας! Ο Αρχαίος Έλληνας ποιητής Μένανδρος, από τον 4ο ακόμα αιώνα π.Χ., μας δίδασκε πως «Το δις εξαμαρτείν τ’ αυτόν ουκ ανδρός σοφού».

Άρθρο

– του Λεωνίδα Κουμάκη

Μέσα από την σκόπιμη Τουρκική υστερία που παρακολουθούμε από τις αρχές του 2019 και το σκληρό, ανατολίτικο παζάρι που συνεχίζεται αδιάκοπα μετά την μυστηριώδη, «κεκλεισμένων των θυρών» συνάντηση δυόμιση ωρών του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Τούρκο πρόεδρο, στο πλαίσιο της επίσκεψης του Α. Τσίπρα στην Τουρκία (5 & 6 Φεβρουαρίου 2019), αξίζει τον κόπο να σταθούμε σε ορισμένες σημαντικές «λεπτομέρειες», που αποτελούν αρκετά εύγλωττες «ενδείξεις»:

Τα παιδιά στο Φως και οι γονείς στο σκοτάδι....

π. Σπυρίδων Σκουτής

Να κοινωνούν τα παιδιά, και οι γονείς να μένουν ακίνητοι με σταυρωμένα τα χέρια.

Είναι μια στιγμή πόνου με ερωτηματικά. Να κοινωνούν τα παιδιά και οι γονείς να μένουν ακοινώνητοι. Τα παιδιά στο Φως και οι γονείς στο σκοτάδι…

Η πιο τραγική στιγμή για έναν κληρικό είναι να έχει βαπτίσει ένα παιδί και να μην το βλέπει μετά ποτέ στην Εκκλησία. Να έχεις πιάσει το συγκλονιστικό δημιούργημα του Θεού στα χέρια σου και να το υψώνεις στο όνομα της Αγίας Τριάδος και να μην το βλέπεις ποτέ ξανά. Και να αναρωτιέσαι γιατί, με έναν εσωτερικό λυγμό.

Μπορεί το παιδάκι να ζει , αλλά νιώθεις σαν παπάς ότι είναι νεκρό. Νιώθεις ένα πένθος περίεργο που ξέρεις ότι μόνο η προσευχή μπορεί να αγγίζει λιγάκι την καρδιά του. Γιατί χωρίς τον Χριστό όλα είναι νεκρά.

ΑΞΙΟΣ!!! Δήμαρχος έδινε πέντε χρόνια το μισθό του για χτίσιμο σχολείου

Ο δήμαρχος Ναυπακτίας Τάκης Λουκόπουλος, αποφάσισε αντί να εισπράξει από το ταμείο του Δήμου, να προσφέρει.

Όταν πρωτοανέλαβε το 2014 όταν ο κ. Λουκόπουλος ανακοίνωνε ότι δεν θα λαμβάνει το μισθό του δημάρχου, αλλά και ότι δεν θα παίρνει τα αυτοκίνητα του δήμου για τις μετακινήσεις του, καθώς θα μετακινείται με το δικό του όχημα.

Επίσης, αποφάσισε να μην προχωρήσει τα τρία πρώτα χρόνια της θητείας του στην πρόσληψη Γενικού Γραμματέα του Δήμου, όπως έχει το δικαίωμα. 

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΘΕΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ. Ο Κληρικός και ή αναβολή του θανάτου (Εξαιρετικό)

Γράφει ό Χρήστος Αργυρόπουλος: 

«Συνήθιζε ό παπά - Ανάστασης Δραπανιώτης, ώς εφημέριος του Λαϊκού Νοσοκομείου, νά περνά τακτικά άπό τούς θαλάμους των ασθενών. Τούς χαιρετούσε, έπιανε κουβέντα μαζί τους, τούς εξυπηρετούσε εάν είχαν κάποια ανάγκη και όταν ή γνωριμία τους προχωρούσε, μιλούσε γιά τά Μυστήρια της Εξομολογήσεως και θ Κοινωνίας. Στο έργο αυτό είχε πολύτιμους συνεργάτες τις αδελφές.

Σέ κάποιο θάλαμο πρό άρκετών ετών ύπήρχε Ασθενής, ό όποιος όχι μόνον δεν μιλούσε στόν παπά- Αναστάση όταν τόν έβλεπε νά μπαίνει στο θάλαμο, αλλά επιδεικτικά του γύριζε τίς πλάτες. Μιά νύκτα τον ξύπνησε μιά αδελφή και του είπε: 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 20 ΜΑΪΟΥ 2019

Ὁ Ἅγιος Θαλλέλαιος ὁ ἰατρός καὶ οἱ σὺν αὐτῷ μαρτυρήσαντες Ἀλέξανδρος καί Ἀστέριος

Ἀκέστορι τμηθέντι τῷ Θαλλελαίῳ.

Θεὸς βοτάνην πρὸς λύσιν πέμπει πάθους.

Εἰκοστῇ Θαλλέλαιος τὴν κεφαλὴν ἀπεκάρθη.

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Θαλλέλαιος καταγόταν ἀπὸ τὸν Λίβανο καὶ ἔζησε κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορος Νουμεριανοῦ (283 – 284 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Βερεκκόκιος καὶ ἡ μητέρα του Ρομβυλιανή. Εἶχε σπουδάσει τὴν ἰατρική ἐπιστήμη καὶ προσέφερε στοὺς πάντες ἀφιλοκερδῶς καὶ μὲ ἀγάπη τὶς ἰατρικές του ὑπηρεσίες, γι’ αὐτὸ καὶ ἐντάσσεται στὴν κατηγορία τῶν γνωστῶν Ἀναργύρων.

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΜΟΣΧΑΣ ΤΥΧΩΝΑ ΣΤΟΝ ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ.

ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1917.

    Ο Ρώσος Πατριάρχης Τύχων, στην πρώτη επέτειο της Οκτωβριανής Επανάστασης έγραψε μια επιστολή με παραλήπτες «τους σοβιετικούς κομισάριους» - αντιπροσώπους, του λαού, όπως αυτοαποκαλούνταν.

    Πρόβλεψη-προφητεία, για το τι περίμενε το λαό, από τους πρωτεργάτες. Συγχρόνως, αφορούσε και όλους τους λαούς που ακολούθησαν τον κατήφορο που χάραξε η κομουνιστική αθεΐα και η μαρξιστική ιδεολογία.

    Είναι επιστολή με διαχρονική αξία για όλη την Εκκλησία και τους λαούς δια μέσου των αιώνων:

Σκοπός τους τελικός εἶναι, νά μπερδέψουν τούς πιστούς.

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

Οἱ θιασῶτες τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ ἔχουν κυριολεκτικά ξεσαλώσει στίς ἡμέρες μας. Μέχρι χθές κάνανε τόν δῆθεν εὐσεβῆ καί πατροπαράδοτον. Σήμερα, ὅμως, ἔχουν πετάξει ἀπό πάνω τους τίς προβιές τῆς μεταμφίεσης καί ἄφησαν νά φανοῦν πλέον ξεκάθαρα οἱ πραγματικές τους προθέσεις. 

Δέν προφταίνουμε ἁπλῶς καί μόνον νά μετρᾶμε τίς δαιμονικές τους ἐπινοήσεις!

Ὕπνος δέν τούς πιάνει, γιά νά σκέφτονται τί νεώτερο θά ἐπιχειρήσουν, ὥστε νά μπερδέψουν ἀκόμα περισσότερο τίς συνειδήσεις τῶν πιστῶν.

Ὁ ἐν πολλοῖς τεχνηέντως ἀκατήχητος λαός μας, δυστυχῶς, ἀδυνατεῖ νά ξεχωρήσει τήν ὄντως Ἀλήθεια ἀπό τίς ψευτοαλήθειες τῶν οἰκουμενιστῶν και ἔτσι πολύ εὔκολα πέφτει θῦμα τῶν παγίδων, πού στήνουν οἱ ἀντίχριστοι.

Αγία Δύναμη: Ένα ξεχωριστό εκκλησάκι στο κέντρο της Αθήνας

ΑΓΙΟΛΟΓΙΟΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΑ-- ΤΙΜΑΜΕ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ !

Το μυστικό που κρύβει το εκκλησάκι που βρίσκεται στο παλιό κτίριο του Υπουργείου Παιδείας

Κάτω απο το παλιό κτίριο του υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, βρίσκεται το εκκλησάκι της Αγίας Δύναμης, που είναι χτισμένο από τον 16ο αιώνα!

To εκκλησάκι της Αγία Δύναμης βρίσκεται στη συμβολή των οδών Μητροπόλεως 15-17 και Πεντέλης 2, κάτω από το παλιό υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Η «Αγία Δύναμις» είναι μονόκλιτος βασιλική με καμάρα και κτίστηκε τον 16ο αιώνα πιθανόν πάνω στα ερείπια του Ναού του ενδοξοτέρου ήρωα (ημίθεου και κατόπιν θεού) της Ελληνικής Μυθολογίας Ηρακλή, γιου του Δία και της Αλκμήνης, συζύγου του Αμφιτρύωνος, του οποίου αδυναμία ήταν η δύναμή του.

Οι Τούρκοι έκαναν τους Πόντιους ζωοτροφές! - (ΒΙΝΤΕΟ - ΟΜΙΛΙΑ)

Για αρχή, θα χρησιμοποιήσουμε ένα καλά κρυμμένο ως τώρα ιστορικό στοιχείο -που προφανώς αγνοεί η κυρία Ρεπούση- το οποίο αποτελεί ένδειξη ότι ένας από τους πλέον αδίστακτους και αιματηρούς σφαγείς στην ιστορία, που ενέπνευσε τον Χίτλερ, ήταν ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ.

Οι Τούρκοι, έχουν κάθε λόγο να τον λατρεύουν ως αναμορφωτή του σύγχρονου τουρκικού κράτους (η αλήθεια είναι ότι τους πήγε πολύ μπροστά) και, οι Έλληνες και οι Αρμένιοι, κάθε λόγο να φωνάζουμε πως ήταν ο “δικός μας Χίτλερ”. 

Αν μέχρι σήμερα ο αστικός μύθος περί σαπουνιών από τα πτώματα των Εβραίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, σας φαινόταν φρικτός, πού να μάθετε αυτό: Όπως αποκαλύπτεται, τον Δεκέμβριο του 1944, η εθνικιστική κυβέρνηση του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ πούλησε 400 τόνους ανθρώπινα οστά σε Γάλλους επιχειρηματίες για “βιομηχανική χρήση”. 

Ο Πόντος των Αγίων (Κείμενο και για παιδιά)

Ο κάπως ιδιότυπος χαρακτήρας και η διαφοροποιημένη προφορά του καλοκάγαθου Πόντιου «γέροντα» μοναχού, σ’ ένα μοναστήρι στην κεντρική Ελλάδα, προκαλούσε κάποιους φίλους μοναχούς με αφέλεια και απλότητα να τον πειράξουν καλόκαρδα για την ιδιαίτερη πατρίδα του, πού δεν έλεγε να την ξεχάσει. «Και τί είναι ο Πόντος;».

Την τελευταία φορά όμως στενοχωρήθηκε πολύ ο γέροντας…

Αν δεν έχεις πάει σ’ αυτή την πανέμορφη, παράξενη – από τα πανάρχαια χρόνια ελληνική γη – Αν ποτέ δεν την είδες ή έστω δεν διάβασες με προσοχή και καρδιά την ιστορία της και τη γενοκτονία του πληθυσμού της, πώς να νιώσεις ως το βάθος τον πόνο στου Πόντιου την ψυχή; Ο γέροντας αισθανόταν ότι το πείραγμα του σκάλιζε μια βαθιά πληγή.

Tα θαύματα της Πίστεως

Εσύ που ερευνάς τη ζωή καί τη γνώση καί βασανίζεσαι από τόσα φοβερά ερωτηματικά, θα θέλαμε να πειραματισθείς καί να αναζητήσεις μαζί μας μερικά σημεία που έχουν σχέση με την Αλήθεια που κατά τη γνώμη μας η Αλήθεια είναι μία καί λέγεται Χριστός.

Όπως ξέρεις πολύ καλά ο δρόμος της Επιστήμης λέγεται πείραμα καί κάθε επιστημονική γνώση στηρίζεται στο πείραμα.

Σου προτείνουμε λοιπόν ένα πείραμα που είναι πολύ εύκολο. Πάρε νερό από όπου θέλεις καί κλειστό σε ένα μπουκαλάκι για ορισμένο διάστημα. Από τη Βιολογία καί την Επιστήμη γνωρίζομε ότι το νερό αυτό σε λίγο καιρό θα μυρίσει καί θα χαλάσει.

Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Στιγμές στο χρόνο και στη Μνήμη...

Στιγμές στο χρόνο και στη Μνήμη...Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου

Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ του Ποντιακού Ελληνισμού, που είναι ένα γεγονός ιστορικώς τεκμηριωμένο, ενετάσσετο σε οργανωμένο σχέδιο εξοντώσεως όλων των μειονοτήτων που διαβιούσαν στο χώρο της Μικράς Ασίας. Το σχέδιο αυτό των Νεότουρκων ολοκληρώθηκε από το καθεστώς του Κεμάλ με την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 και την πυρπόληση και τη σφαγή της Σμύρνης. Υπεύθυνοι για την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου είναι ο Μουσταφά Κεμάλ, ο Ινονού και ό Τοπαλ Οσμάν.

Οι διαδοχικές γενοκτονίες του Ποντιακού Ελληνισμού, έγιναν από τις στρατιωτικές και παραστρατιωτικές δυνάμεις του Τουρκικού Κράτους, μεταξύ του 1908 και του 1915 και μεταξύ του 1915-1918 και 1919-1922.

ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΚΡΥΒΕΣΑΙ ΘΕΕ ΜΟΥ ?

Τραγικὴ ἐρώτηση ἀνθρώπου πρὸς τὸν Θεό.

Ἐρώτηση ποὺ βγαίνει ἀπὸ τὰ τρίσβαθα ψυχῆς ὀδυνω­μένης, ψυχῆς ποὺ νιώθει μόνη, ἐγκατα­λειμμένη ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Θεό. Ψυχῆς ποὺ πιστεύει στὸ Θεό, ποὺ Τὸν ἀγαπᾶ, ποὺ θέλει νά ’ναι μαζὶ μὲ τὸν Θεό, ποὺ Τὸν ἀναζητᾶ ἐπίμονα, ἀλλά... – τί παρά­δοξο! – πουθενὰ δὲν Τὸν βρίσκει!

Γιὰ πρώτη φορὰ ἀκοῦμε στὴν Ἁγία Γραφὴ τὸν λόγο αὐτὸ περίπου 2.000 χρόνια πρὶν ἀπὸ τὸν Χριστό, ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ ἐναρέτου καὶ θεοσεβοῦς Ἰώβ: «Διατί ἀπ’ ἐμοῦ κρύπτῃ;» (Ἰὼβ ιγ΄ 24).

Γιατί μοῦ κρύβεσαι, Κύριε; Ποῦ εἶσαι; Σὲ φωνάζω καιρὸ τώρα καὶ ἀπόκριση δὲν παίρνω. Ψάχνω νὰ σὲ βρῶ, μοῦ ἔχεις χαθεῖ. Μοῦ κρύφτηκες, καὶ τώρα τί θὰ κάνω; Πῶς θὰ μπορέσω νὰ ζήσω χωρὶς τὴν παρουσία σου; Πῶς θὰ ἀντέξω ὅλα αὐτὰ ποὺ μὲ ἔχουν βρεῖ;

Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής του Παραλύτου (19 Μαΐου 2019)

Στὸν τόπο τοῦ πόνου

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 19 Μαΐου 2019, τοῦ Παραλύτου (Ἰωάν. ε΄ 1-15)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα. ἔστι δὲ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐπὶ τῇ προβατικῇ κολυμβήθρα, ἡ ἐπιλεγομένη Ἑβραϊστὶ Βηθεσδά, πέντε στοὰς ἔχουσα. ἐν ταύταις κατέκειτο πλῆθος πολὺ τῶν ἀσθενούντων, τυφλῶν, χωλῶν, ξηρῶν, ἐκδεχομένων τὴν τοῦ ὕδατος κίνη­σιν. ἄγγελος γὰρ κατὰ καιρὸν κατέβαινεν ἐν τῇ κολυμβήθρᾳ, καὶ ἐτάρασσε τὸ ὕδωρ· ὁ οὖν πρῶτος ἐμβὰς μετὰ τὴν ταραχὴν τοῦ ὕδατος ὑγιὴς ἐγίνετο ᾧ δήποτε κατείχετο νοσήματι. ἦν δέ τις ἄνθρωπος ἐκεῖ τριάκοντα καὶ ὀκτὼ ἔτη ἔχων ἐν τῇ ἀσθενείᾳ αὐτοῦ. τοῦτον ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς κατακείμενον, καὶ γνοὺς ὅτι πολὺν ἤδη χρόνον ἔχει, λέγει αὐτῷ· θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι; ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ ἀσθενῶν·

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΜΑΪΟΥ 2019

Κυριακή του Παραλύτου

Τὸ ῥῆμα Χριστοῦ σφίγμα τῷ παρειμένῳ,

Οὕτως ἴαμα τοῦτο ῥῆμα καὶ μόνον.

Ἡ Κυριακή του Παραλύτου ἀντλεῖ τὸ θέμα της ἀπὸ τὴν εὐαγγελικὴ περικοπῆ, ποὺ ἀναγινώσκεται στὴν θεία λειτουργία. Αὐτὴ περιλαμβάνει τὴν διήγηση τῆς ἰάσεως τοῦ παραλυτικοῦ στὴν

Προβατικὴ κολυμβήθρα, τὴν Βηθεσδά, στὰ Ἱεροσόλυμα (Ἰω. 5, 1-15). Τὸ δράμα τοῦ ἐπὶ 38 ἔτη παραλύτου συγκινεῖ τὸν Κύριο καὶ τὸν θεραπεύει. Ὁ Χριστὸς παρουσιάζεται σὰν ἰατρὸς

ψυχῶν καὶ σωμάτων. Τὸν παράλυτο δὲν τὸν θεραπεύει ἡ κολυμβήθρα, ἀλλὰ ὁ πανσθενουργὸς λόγος τοῦ Κυρίου.