Αν
και ο Σωτήρας είπε πολλά και πολλές φορές στους μαθητές για το πάθος
του, τους έβλεπε να μουδιάζουν και να φοβούνται ακούγοντάς τα, και να
νομίζουν ότι το προμηνυόμενο πάθος είναι ένδειξη αδυναμίας περισσότερο,
παρά οικονομίας (δηλ. φροντίδας για τη σωτηρία των ανθρώπων), και να
παρασύρονται ακόμη από ανθρώπινες σκέψεις και να τρέμουν.
Γι’
αυτό, καθώς πλησίαζε πλέον το πάθος του και έμελλε να στηθεί ο σταυρός
του, ανέστησε τον Λάζαρο που είχε πεθάνει, για να διδάξει με έργο τούς
μαθητές ότι ο σταυρός και ο θάνατος δεν είναι δείγμα αδυναμίας, και για
να πείσει τους παρόντες ότι διατάζει βέβαια τον θάνατο και επαναφέρει
την ψυχή που είχε λυθεί από τα γήινα δεσμά, αλλά για κάποιο σκοπό θα
υποστεί ο ίδιος τον θεληματικό θάνατο.