ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Ὁ Ἅγιος Χαράλαμπος ὁ Ἱερομάρτυρας
 

Κατηξιώθης, Χαράλαμπες, ἐκ ξίφους,

Καὶ λαμπρότητος καὶ χαρᾶς τῶν Μαρτύρων.

Τῇ δεκάτῃ Χαράλαμπες, ἐὸν ἐτμήθης ἀπὸ λαιμόν.

Ὁ Ἅγιος Χαράλαμπος ἦταν ἱερεὺς στὴ Μαγνησία τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ ἔζησε ἐπὶ αὐτοκρατορίας τοῦ Σεπτιμίου Σεβήρου (193 – 211 μ.Χ.). Ὅταν τὸ ἔτος 198 μ.Χ. ὁ Σέβηρος ἐξαπέλυσε ἀπηνὴ διωγμὸ κατὰ τῶν Χριστιανῶν, ὁ ἔπαρχος τῆς Μαγνησίας Λουκιανός, συνέλαβε τὸν Ἅγιο καὶ τοῦ ζήτησε νὰ ἀρνηθεῖ τὴν πίστη του. Ὅμως ὁ Ἅγιος ὄχι μόνο δὲν τὸ ἔκανε αὐτό, ἀλλὰ ἀντίθετα ὁμολόγησε στὸν ἔπαρχο τὴν προσήλωσή του στὸν Χριστὸ καὶ δήλωσε μὲ παρρησία ὅτι σὲ ὁποιοδήποτε βασανιστήριο καὶ νὰ ὑποβληθεῖ δὲν πρόκειται νὰ ἀρνηθεῖ τὴν πίστη τῆς Ἐκκλησίας.

BILL GATES και ΝΕΟ-ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΑ

 

 

Γράφει ο Κλεάνθης Γρίβας – Δρ. Ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ.

(Ψυχίατρος, νευρολόγος, διδάκτωρ Ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σπουδές: Ιατρική, Κοινωνιολογία. Τακτικός συνεργάτης πολλών περιοδικών και των εφημερίδων “Θεσσαλονίκη” (από το 1963) και “Ελευθεροτυπία” (Αθήνα). Συντάκτης της Έκθεσης για τα Ναρκωτικά της Ειδικής Επιτροπής του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (1986).)

Μια πιο προσεκτική ματιά στον μεγαλο-γαιοκτήμονα Gates

 

[Ο εκκολαπτόμενος «Χίτλερ του 21ου αιώνα» ονομάζεται Bill Gates.

Από την Κόλαση των ναζιστικών στρατοπέδων θανάτου

στην Κόλαση του Great Reset των Bill Gates και Klaus Schwab]

Κ.Γ.

Ο Bill Gates έγινε αθόρυβα και ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης γεωργικών εκτάσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Για έναν άντρα που διακατέχεται από τη μανία του μονοπωλιακού ελέγχου, η ευκαιρία να κυριαρχήσει και στην παραγωγή τροφίμων του ασκεί ακαταμάχητη έλξη.

Το θαύμα του Αγίου Λουκά του Ιατρού σε άντρα που ευρίσκετο σε κώμα

 

Σε μια εποχή που οι θρησκευτικές πεποιθήσεις θεωρούνται για αρκετούς συνανθρώπους μας δεισιδαιμονίες, γεμάτες πλάνη και φαντασιοπληξίες ενός διαταραγμένου νου και όπου η σοφία του κόσμου εμφανίζεται να έχει αποκλείσει την ενέργεια του Θεού… στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, συμβαίνουν δραματικές καταστάσεις που οι πρωταγωνιστές τους έρχονται να αναιρέσουν θεαματικά την προσήλωση στον άκρατο υλισμό των ημερών θλίψεως που διάγουμε.

Η λατρεία της ύλης έχει καλύψει το διάχυτο φώς της ύπαρξης του Θεού και έχει κλείσει ερμητικά την καρδιά, που είναι το μόνο εργαλείο με το οποίο μπορεί να προσεγγίσει κανείς το μυστήριο της ζωής και του θανάτου.

Θα σας μιλήσω για ένα θαύμα του Αγίου Λουκά του Ιατρού, Επισκόπου Συμφερουπόλεως. Πρόκειται για έναν Άγιο του αιώνα μας όπως και ο Άγιος Νεκτάριος. Η πασίδηλη και τρομακτικά δυναμική παρουσία του στη ζωή χιλιάδων πιστών σε όλο τον κόσμο τον ανέδειξε γρήγορα ως έναν Άγιο που κέρδισε τις καρδιές απλών χριστιανών. Άλλωστε ο πόνος και οι ασθένειες δεν απέλειπαν ούτε στην εποχή του θριάμβου της ιατρικής επιστήμης.

Οἱ Ἕλληνες καί ἡ ἀλαζονεία τῶν ἄλλων - ἡ ἀπάντηση τοῦ Φρειδερίκου Νίτσε-

 

Ἡ ἀλαζονεία εἶναι γνώρισμα τῆς συμπεριφορᾶς τῶν ἀνθρώπων, ποὺ ἐκπορεύεται ἀπὸ τὴν ὑπερτίμηση τοῦ ἑαυτοῦ των. Ἀπομονώνει τὰ ἄτομα ἀπὸ τοὺς συνανθρώπους τους. Οἱ ἀλαζόνες θεωροῦν τοὺς ἄλλους κατώτερους, τοὺς χρησιμοποιοῦνε πολλὲς φορὲς ὡς ἀντικείμενα καὶ τοὺς ταπεινώνει. Οἱ ἀλαζόνες δὲν ἔχουν ἀνοιχτὸ φιλοσοφικὸ πνεῦμα, τυφλώνονται ἀπὸ τὸ φῶς τοῦ ἡλίου, φοβοῦνται τις ἴδιες τις σκιές τους, καὶ ξαναμπαίνουν εἰς τὴν σιγουριὰ τοῦ σπηλαίου. Ὁ φιλοσοφημένος ὅμως ἄνθρωπος θέτει συνεχῶς ἐρωτήματα γιὰ τὸ «τί», «πῶς» καὶ «γιατί», εἶναι ὁ μόνος ποὺ μπορεῖ νὰ δεῖ  τὴν ἀλήθεια καὶ παρ' ὅλο ποὺ γνωρίζει ὅτι θὰ χλευαστεῖ εἰς τὴν προσπάθεια του νὰ τὴν μεταφέρει καὶ εἰς τοὺς ὑπολοίπους μέσα εἰς τὸ σπήλαιο, ὁ Πλάτων ὑποστηρίζει «πὼς εἶναι χρέος του νὰ τοὺς μεταδώσει τὴν γνώση αὐτή».

Ἡ γνώση καὶ ἡ ἀλήθεια εἶναι οἱ ἀρετές, τὰ ὅπλα καὶ ἡ δύναμη τῶν Ἑλλήνων οἱ ὁποῖοι δὲν τυφλώνονται ἀπὸ τὸ φῶς τοῦ ἥλιου. Εἶναι αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι μεταλαμπάδευσαν αὐτὰ εἰς τὴν Οἰκουμένη. Ὅμως ἡ τωρινὴ οἰκονομικὴ κρίση καὶ ἡ συνεχιζόμενη τώρα 11-ετὴς καὶ διαρκὴς μνημονιακὴ κατακρεούργηση καὶ ἐξαθλίωση  τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ ἔχει ὡς ἀναπόφευκτη συνέπεια τὴν πτώση τῶν μασκῶν, ὅπου ὅλα βγαίνουν εἰς τὸ φῶς.

Ἰωαννίδης: Ἡ Ἑλλάδα αὐτοκτονεῖ μὲ τὰ μέτρα ποὺ λαμβάνονται

 

Ἔχουμε ἕνα ἀπὸ τὰ σκληρότερα, ἀλλὰ πιὸ ἀναποτελεσματικά lockdowns ἀνά τὴν ὑφήλιο, λέει ὁ καθηγητὴς.

Τὶς ἐγκληματικὲς παραλείψεις καὶ ἀστοχίες τῆς κυβερνητικῆς πολιτικῆς πού ἀπειλοῦν νὰ τινάξουν στὸν ἀέρα τὸ ἀσθμαῖνον σύστημα ὑγείας καὶ νὰ δώσουν παράλληλα τὴ χαριστικὴ βολὴ σὲ ἑκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά, ἐπισήμανε ὁ καθηγητὴς Παθολογίας, Ἔρευνας καὶ Πολιτικῆς Ὑγείας, Ἐπιστημῶν Δεδομένων καὶ Στατιστικῆς τοῦ Στάνφορντ, Ἰωάννης Π.Α. Ἰωαννίδης, κατὰ τὴ διάρκεια συνέντευξής του στὸ Κρήτη TV. Σύμφωνα μὲ τὸν ὁμογενὴ ἐπιστήμονα, ἡ Ἑλλάδα ἔχει ἕνα ἀπὸ τὰ σκληρότερα καὶ πλέον ἀναποτελεσματικὰ lockdown ἀνὰ...

τὴν ὑφήλιο, τὸ ὁποῖο ὄχι μόνο δὲν ἀναχαιτίζει τὴν πανδημία, ἀλλὰ ἀντιθέτως τὴ χειροτερεύει, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι βαθμολογεῖται μὲ 80 στὸν δείκτη τῆς Ὀξφόρδης ἀναφορικὰ μὲ τὴν αὐστηρότητα τῶν μέτρων.

Σάββας Ἠλιάδης: Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου: ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ - ΜΕΛΕΤΗ ΚΣΤ'.

 

Ἀπόδοση στὴν Νεοελληνική - Ἐπιμέλεια: Σάββας Ηλιάδης

Περὶ τοῦ ὅτι στὸ μυστήριο τῆς θείας εὐχαριστίας φανερώνεται

Α΄. Το μεγαλείο του δώρου. Β΄. Η αγάπη εκείνου όπου το χαρίζει. Γ΄. Η ωφέλεια εκείνου όπου το λαμβάνει 

 

Α'. Τὸ μεγαλεῖο τοῦ δώρου

Α'. Συλλογίσου, ὅτι χρειάζονται νὰ συνδυαστοῦν τρία πράγματα, γιὰ νὰ καταστήσουν ἕνα δῶρο ὕψιστης ἀξίας. α). Τὸ μεγαλεῖο τοῦ δώρου. β). Ἡ ἀγάπη αὐτοῦ ποὺ τὸ χαρίζει, καὶ γ). 

Ο Γέρων Γρηγόριος ο Βιγλιώτης (†1873)

 

Ὁ διδάσκαλος Γρηγόριος, Ἕλληνας τὴν καταγωγή, γεννήθηκε τὸ 1799 καὶ ἦταν γόνος πλουσίων ἐμπόρων. Δεκαεπταετὴς ξεκίνησε γιὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ ἔμεινε κατ’ ἀρχὰς ἐπὶ μία τριετία κοντὰ σὲ Γέροντα, στὸ πατριαρχικὸ Κελλὶ τοῦ Ὁσίου Ἀντωνίου (φωτογραφία), τὸ ὁποῖο σήμερα εἶναι ἡ ῥωσικὴ Σκήτη τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου τοῦ Σεραγιοῦ. Κατόπιν πῆγε στὸ Κελλὶ τοῦ Ὁσίου Εὐθυμίου ποὺ ἀνήκει στὸ Ῥωσικό, στὸν Πνευματικὸ π. Μάξιμο, μὲ τὸν ὁποῖο ἔζησε ἕνα ἔτος.

 

Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἄρχισε ἡ ἑλληνικὴ ἐπανάστασις, ὁ δὲ Γρηγόριος ἀνεχώρησε ἀπὸ τὸν Ἄθωνα γιὰ τὸν Μοριᾶ, ὅπου ἐνεγράφη στὴν Ἱερατικὴ Σχολή. Ὅταν ἡ ἐπανάστασις προχωροῦσε πρὸς τὸ τέλος, ἑτοιμάσθηκε πάλι γιὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος.

 Ἀλλά, ἐπειδὴ ἀκόμη ὑπῆρχαν Τοῦρκοι, ἔμεινε δύο χρόνια στὴν Θεσσαλονίκη καὶ σπούδασε στὴν Σχολὴ ποὺ τότε εἶχε ἀνοίξει. Στὸν Ἄθωνα ἐπέστρεψε τὸ 1835.

«Όπως σε αναπαύει παιδί μου»

 

Ο Κύριος, παιδιά μου. Καλωσορίσατε στην καλύβη μας. φαίνεστε πολύ κουρασμένοι από την οδοιπορία. δροσίστε το πρόσωπό σας με το νεράκι αυτής της βρύσης, πάρτε από τον Αρχοντάρη το κέρασμα και ελάτε στην απλωταρία να συζητήσουμε.

Έπειτα από λίγη ώρα.

Προσκυνητές: Γέροντα, ήρθαμε, όπως μας είπες. Είναι ωραία εδώ. Από εδώ ψηλά η θέα είναι ανεμπόδιστη. Ο ήλιος δύει μέσα στο πέλαγος. Θεϊκό βράδυ.

Γέροντας: Χαίρομαι, που έχετε μάτια και ψυχή για να βλέπετε τα μεγαλεία του Θεού. αυτό το μεγαλείο θα υμνήσουμε σε λίγο στον Εσπερινό και στη συνέχεια κατά την Αγρυπνία.

Προσκυνητές: Πότε θα αρχίσει και πότε θα τελειώσει η Αγρυπνία, Γέροντα;

Γέροντας: Θα αρχίσει σε λίγο και θα τελειώσει το πρωϊ με την ανατολή του ήλιου, οπότε και θα παρατεθεί Τράπεζα.

Ο όσιος Αμβρόσιος της Όπτινα για την ταπείνωση

 

Ο όσιος Αμβρόσιος της Όπτινα δίδασκε ότι η αγάπη του Θεού παραχωρεί τις θλίψεις και τις συμφορές, επειδή η ευημερία και οι επιτυχίες γεννούν στην ψυχή την υπερηφάνεια.

– Παρατηρήστε το χρυσοπράσινο σκαθάρι, έλεγε. Όταν ο καιρός είναι ζεστός και ο ήλιος λάμπει, τρέχει παντού, ζουζουνίζοντας υπερήφανα. Όλα τα δάση και τα λιβάδια είναι δικά του. Όταν, όμως, κρυφτεί ο ήλιος και φυσήξει παγωμένος άνεμος, τρυπώνει στα φύλλα και ούτε καν ακούγεται. Έτσι συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Η λάμψη της ευτυχίας φέρνει την έπαρση, ενώ η παγωνιά των συμφορών οδηγεί στην ταπείνωση.

✶✶✶

Χωρίς την ταπείνωση – έλεγε – δεν σώζεται ο άνθρωπος. Αν πιστεύουμε ότι για την αξία μας και για τα έργα μας σωζόμαστε, έχουμε απατηθεί. Θα σας διηγηθώ μια διδακτική ιστορία.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Ὁ Ἅγιος Νικηφόρος ὁ Μάρτυρας

Τὸν ἐκ παλαιοῦ κλητικὸν Νικηφόρον,

Τμηθέντα γνῶθι πρακτικὸν Νικηφόρον.

Φασγάνῳ ἀμφ' ἐνάτῃ Νικηφόρε, δειροτομήθης.

Ὁ Ἅγιος Νικηφόρος ἔζησε στὰ χρόνια τῶν αὐτοκρατόρων Βαλεριανοῦ (253 – 259 μ.Χ.) καὶ Γαληίνου (259 – 268 μ.Χ.) καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀντιόχεια.

Μοναχός Θωμάς Αγιοπαυλίτης (1881 - 8 Φεβρουαρίου 1949)

 

Γεννήθηκε στην Τρίπολη της Τραπεζούντος το έτος 1881, ο κατά κόσμον Θεόδωρος Σιδερίδης. Πάντοτε διακρινόταν μεταξύ των αδελφών της ιεράς μονής Αγίου Παύλου για την αγαθότητα, την απλότητα, την πίστη και την πρόθυμη υπακοή του. Προσήλθε στη μονή το 1934 κι εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός το 1935.

 

Το Πάσχα του 1936, κατά την έξοδο των πατέρων στον αύλειο χώρο της μονής, για να κάνουν Ανάσταση, ο ηγούμενος Σεραφείμ (†1960), μετά το «Χριστός Ανέστη», είπε στον μοναχό Θωμά: «Γερο-Θωμά, πή­γαινε σε παρακαλώ κάτω στο οστεοφυλάκιο να ειπείς στα κόκκαλα εκεί των πατέρων το “Χριστός Ανέστη”».

Πρόθυμος, δίχως δεύτερο λογισμό, έτρεξε να κάνει πράξη τον λόγο του Γέροντος. Απευθυνόμενος στα οστά είπε μεγαλόφωνα: «Ο ηγούμενος μ’ έστειλε να σας ειπώ το “Χριστός Ανέστη”, πατέρες και αδελφοί». Τότε τα οστά έτριξαν και μία κάρα σηκώθηκε έως ένα μέτρο ψηλά και απάντησε δυνατά: «Αληθώς Ανέστη ο Κύριος». Ο π. Θωμάς θεώρησε φυσικό το γεγονός και ότι έτσι πάντοτε γινόταν.

Θαῦμα τοῦ Ἁγίου Μύρωνα (Ἀληθινή ἱστορία)

Ὀνομάζομαι Μαρκετάκη Εἰρήνη. Κατάγομαι καὶ ζῶ στὸ χωριὸ Ἅγιος Μύρωνας τοῦ Ἡρακλείου Κρήτης. Εἶμαι παντρεμένη μὲ τὸν Σηφάκη Ἰωάννη καὶ ἔχουμε ἀποκτήσει δύο παιδιά. Θέλω νὰ σᾶς διηγηθῶ τὸ περιστατικὸ ποὺ ἔγινε μὲ τὴν κόρη μας Κ., τὸ καλοκαίρι τοῦ ἔτους 2011.

     Ἦταν ἕνα ὑγιέστατο κοριτσάκι, ὥσπου μία μέρα ἄρχισε νὰ παραλύει τὸ ἀριστερό της χέρι καὶ σὲ διάστημα μίας ἑβδομάδας παρέλυσε ὅλο τὸ σῶμα. Νοσηλεύτηκε στὴ Μονάδα Ἐντατικῆς Θεραπείας Παίδων τοῦ ΠΑ.Γ.Ν.Η. γιὰ δύο μῆνες, ὥσπου οἱ γιατροὶ διαπίστωσαν ὅτι εἶχε τὸ σύνδρομο Guillain-Barre.

     Ὅπως ἦταν φυσιολογικό, ἀμέσως ὁ σύζυγός μου καὶ ἐγὼ ἀνησυχήσαμε πολύ, διότι οἱ γιατροὶ μᾶς εἶπαν ὅτι παρόλο ποῦ τοὺς συνέβαινε γιὰ πρώτη φορὰ τέτοιο περιστατικό, καὶ τόσο βαριὰ μορφὴ τοῦ συνδρόμου, ποῦ μποροῦσε νὰ ἐπιφέρει καὶ τὸ θάνατο, θὰ ἔκαναν ὅτι ἦταν δυνατὸν ἀπὸ ἰατρικῆς πλευρᾶς. Ἡ πρώτη μας σκέψη ἀκούγοντας τὰ λόγια αὐτὰ ἦταν ὁ Ἅγιος Μύρωνας, ὁ θαυματουργὸς Ἅγιος τοῦ χωριοῦ μας.

Ο (αµαρτωλός) Εφραίµ στήνει Βατοπέδι ΤV!

 

Η επιχειρηματική δραστηριότητα είναι μέρος του «μοναστικού DNA» του ηγουμένου Εφραίμ και των ρασοφόρων συμβούλων του. Τελευταίο εγχείρημα: το … Βατοπέδι TV!
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

Τηλεοπτικές μπίζνες µε ρωσικό κεφάλαιο από τους «προύχοντες» του Αγίου Όρους

Το μοναστήρι φέρεται να αιτήθηκε προ ημερών κρατική άδεια για να δημιουργήσει το πρώτο ελεύθερο εκκλησιαστικό κανάλι. Εθνικής εμβέλειας παρακαλώ. Ζηλεύοντας τη δόξα ρωσικών μοναστηριών που περισσότερο ασχολούνται με την πολιτική παρά με την πνευματικότητα, το πιο «δραστήριο» μοναστήρι του Αγίου Όρους δείχνει να προχωρεί στο μεγάλο βήμα. ∆ραστήριο, λένε αυτοί που γνωρίζουν καλά πρόσωπα και πράγματα στο υπουργείο Εξωτερικών που παρακολουθεί στενά τις δραστηριότητές τους, περισσότερο στην προβολή και λιγότερο την ουσία.

Ένα μοναστήρι δραστηριοποιείται στον χώρο των επιχειρήσεων. Εκδίδουν περιοδικά, κάνουν χολιγουντιανές τηλεοπτικές παραγωγές, διατηρούν πολυδάπανες ενημερωτικές επιχειρήσεις. Βγάζουν περιοδικά, κυκλοφορούν και χορηγούν πολυτελείς εκδόσεις και διαδικτυακά ενημερωτικά πόρταλ. 

Περί των αφωρισμένων της Λαύρας ολίγα (Μέρος Α')

 

Το τοπωνύμιο όμως είναι σε πληθυντικό «Αφωρισμένοι». Σήκωσα αυθόρμητα και τούτη τη φορά τα μάτια μου προ τις δύο σπηλιές εκεί, στα ψηλά και καταμεσίς περίπου του κάθετου γκρεμού, και παρατηρούσα τα στόμιά τους. Να ήταν μεγάλο, και πόσο άραγε, το βάθος και το εύρος τους; 

 

Και να πάλι στο νου μου η τοπογραφική θεώρησις και διάστασις των πολλών εκδόσεων και πλειόνων παραποιήσεων της διηγήσεως, πού αναφέρεται στην επέλαση των οργάνων του πάση θυσία την ένωση των Εκκλησιών επιδιώξαντος αυτοκράτορας Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου (1259-82) και των εμπίστων κληρικών τού λατινόφρονος Πατριάρχου Ιωάννου ΙΑ' του Βέκκου (1275-82), πού και στους αγιορείτες θέλησαν να την επιβάλουν έστω και με την βία.

 

Δέχθηκαν, λέει, στην Λαύρα με τιμές τούς έξαρχους τού Βέκκου και την αυτοκρατορική κουστωδία. Μια έκδοσις υποστηρίζει ότι η αποστολή ήταν πολυπληθής και προΐσταντο αυτοπροσώπως ό Αυτοκράτωρ με αξιωματούχους και ό Πατριάρχης πλαισιούμενος από αρχιερείς και από άλλους κληρικούς. Και πώς οι Λαυριώτες διαιρέθηκαν στα δύο, αφού οι μεν υπέκυψαν και δέχθηκαν την ένωση, οι δε εναντιώθηκαν και εγκατέλειψαν το Μοναστήρι. Και ότι έγινε συλλείτουργο στο Καθολικό. 

Η παλιγγενεσία της 25ης Μαρτίου 1821 και η νέα δοκιμασία των Ελλήνων

Μιὰ μέρα σὰν ὅλες τὶς ἄλλες, μὰ καὶ μιὰ μέρα πάνω ἀπὸ ὅλες τὶς ἄλλες. Εἶναι ἡ μέρα τῆς Ἑλληνικῆς Μεγαλουργίας, τὴν ὁποία ὅλος ὁ ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τῆς  Ἑλλάδος Ἑλληνισμὸς ἑορτάζει καὶ πανηγυρίζει μὲ ἐθνικὴ συγκίνηση καὶ ἀκράτητο πάντοτε ἐθνικὸ ἐνθουσιασμό. Εἶναι ἡ μέρα ἡ χαρμόσυνος καὶ ἱστορική, ἡ ὁποία συμπυκνώνει ὅλο τὸ ἱστορικὸ νόημα τοῦ Ἑλληνικοῦ γένους καὶ ἡ ὁποία  ἀποτελεῖ ἀνεξάντλητο πηγὴ καὶ μέγα δίδαγμα γιὰ τὸν Ἑλληνισμό.

Εἶναι ἡ μέρα ἡ ὁποία, ὅσος χρόνος καὶ ἂν παρέλθει, καὶ ὁσεσδήποτε περιπέτειες καὶ ἂν ἐπέλθουν, θὰ παραμείνει πάντα φωτιζόμενη καὶ φωτίζουσα μὲ τὴν αὐτὴ πάντοτε ἔνταση ἀπὸ τὸ ἀνέσπερο φῶς τοῦ θαυμασμοῦ. Καὶ θὰ ἀποτελεῖ ὄχι μόνον διὰ τοὺς ἐντὸς τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ καὶ διὰ τοὺς πέραν τῶν ὀρέων καὶ τῶν θαλασσῶν διασπαρμένους Ἕλληνες «ἑορτὴ ἑορτῶν καὶ πανήγυρη πανηγύρεων».

Εἶναι ἡ μαγικὴ ἐκείνη μέρα ἡ ὑπενθυμίζουσα τὸ μεγαλύτερο ἐθνικὸ γεγονὸς τῆς νεωτέρας Ἑλλάδος καὶ περικλείουσα ἀνάγλυφο τὴν ἱστορία τοῦ αἰωνίου καὶ ἐνδοξότατου Ἑλληνικοῦ Ἔθνους. Τοῦ Ἔθνους ἐκείνου, τὸ ὁποῖον ὑπερήφανο καὶ περιβεβλημένο ἀειθαλεῖς δάφνες, δόξας καὶ τιμῆς, ἀλλὰ καὶ κατάφορτο ἀπὸ ἐρυθροβαφῆ ἔνσημα τοῦ μαρτυρίου καὶ τῆς θυσίας του, προσβλέπει πάντα μὲ εὐγνωμοσύνη πρὸς τοὺς συντελεστὲς τῆς μεγαλοδόξου ἱστορικῆς σταδιοδρομίας του.

Γεώργιος Τζανάκης: Ὁ ποιμὴν ὁ καλός…

Εἶδα καὶ διάβασα (1) τὴν ἐπιστολή τοῦ Παϊσίου Ἀραβαντινοῦ, ἐπισκόπου Λέρου καὶ Καλύμνου, στὸν ἱερέα π. Μιχαὴλ Κουκουβᾶ, μὲ τὴν ὁποία τὸν μὲν ἱερέα θέτει σὲ δίμηνη  ἀργία τὸν δὲ ναὸ τὸν κλείνει ἐπ᾿ ἀόριστον.

Αὐτὰ βέβαια εἶναι τὰ ἀναμενόμενα ἐπακόλουθα τῆς πορείας τῶν ἀρχιερέων ποὺ ἐνεργοῦν ὡς μαριονέττες τῆς ἐξουσίας καὶ συνεργάτες τῶν ἀπεργαζομένων τὴν ἐξάλειψι κάθε ἐλευθερίας καὶ κάθε μορφῆς δημοκρατίας ἀπὸ τὸν κόσμο.

Τὴν ἐπιστολή του ὁ σεβ. τὴν κοινοποιεῖ στοὺς ἱερεῖς τοῦ νησιοῦ «πρὸς γνῶσιν καὶ συμμόρφωσιν» ὥστε νὰ μὴν «ἀνθίστανται στοὺς νόμους τῆς πολιτείας»  ἐνέργεια τὴν ὁποία καὶ ὁ ἴδιος «ταπεινὰ ὑποδεικνύει». Αὶσθάνεται δηλαδὴ ὡς ἕνα ταπεινὸ ἐνεργούμενο τῆς πολιτείας, ὅπως ὁμολογεῖ, δηλαδὴ μιὰ μαριονέττα. Αὐτὰ βεβαίως εἶναι τὰ ὀφθαλμοφανῆ, ἀλλὰ μιὰ ποὺ τὰ ἐκφράζουν καὶ οἱ ἴδιοι οἱ ἱεράρχες, καὶ δημοσίως τὰ ὁμολογοῦν καὶ μάλιστα γραπτῶς, ἄς μὴν παραπονιοῦνται ὁρισμένοι ὅταν τοὺς τὰ προσάπτουν ὅσοι τὰ βλέπουν.

Ἀντώνης Ἀντωνᾶς:ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ . Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΨΥΧΗ…..

Ἐπιμέλεια ἀπὸ Ἀ. Ἀντωνᾶ.

ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΘΡΥΛΙΚΟΙ ΗΡΩΕΣ

ΕΟΚΑ 55-59.

7  Φεβρουαρίου 1956 -  Ὁ πρῶτος μαθητὴς ποὺ πότισε με τὸ ἄλκιμο αἷμα του, τὸ δένδρο τῆς πανώριας Λευτεριᾶς τῆς Ἑλληνίδας ἡρωΐδας Κύπρου...
 

Ὁ μαθητὴς σημαιοφόρος τῆς ΕΟΚΑ, ΠΕΤΡΑΚΗΣ ΓΙΑΛΛΟΥΡΟΣ.

Ηγέτη δεν σε κάνουν τα «βαριά» βιογραφικά! Ηγέτη σε κάνουν οι μεγάλες πράξεις και τα μεγάλα ΟΧΙ

 

Η εξουσία δίνεται στους ηγέτες όχι για να καταδυναστεύουν, αλλά για να υπηρετούν τους άλλους.

 Σήμερα οι ηγέτες και όσοι έχουν και ασκούν κάποια εξουσία, κινδυνεύουν να μεταπέσουν στην περίπτωση της «φιλοπρωτίας» και της καταδυνάστευσης των άλλων.

Του Μπάμπη Παπασπύρου*

Ο Ηγέτης έχει το όραμα, το σχέδιο & την ευθύνη. Διαλέγει συμβούλους και ομάδα, τους κάνει κοινωνούς, τους εμπιστεύεται & τους ακούει αλλά αυτός αποφασίζει...Όταν αποφασίζουν άλλοι γι αυτόν, πολύ απλά δεν υπάρχει ηγέτης.

Εγώ ΦΤΑΙΩ... - π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος

 

Στο συγκεκριμένο βίντεο ο π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος (πνευματικό παιδί του Γέροντος Εφραίμ της Αριζόνας) μας μιλάει για το πως πρέπει να βάλουμε στην καρδιά μας τα Μυστήρια της Εκκλησίας και την λογική του ΄΄Εγώ ΦΤΑΙΩ΄΄.

 

Νεκτάριος Δαπέργολας: Τό 1821 καί ἡ νέα Τουρκοκρατία

Τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα

Διδάκτορος Ἱστορίας

      Μπήκαμε πρό ὀλίγου καιροῦ στό ἐπετειακό 2021, κατά τό ὁποῖο συμπληρώνονται 200 χρόνια ἀπό τή Μεγάλη μας Ἐπανάσταση. Σέ ὅλη τή χώρα ἔχουν ἀρχίσει πλέον οἱ ἐκδηλώσεις γιά νά τιμηθεῖ τό σπουδαῖο γεγονός. Καί δέν θά ἀναφερθῶ φυσικά σέ ὅσα ἑτοιμάζει ἡ καθεστωτική ἐθνοφοβική ἀλητεία μέσα ἀπό τό «Ἑλλάδα 2021» καί τά λοιπά ἀποδομητικά ὀχήματα μισελληνισμοῦ, πού ἐπιστρατεύθηκαν ἀπό τίς ἀφελληνισμένες, δῆθεν ἐπιστημονικές ὁμάδες τῶν κατειλημμένων ἀπό τόν ἐθνομηδενισμό Φιλοσοφικῶν καί Παιδαγωγικῶν Σχολῶν.

Μέ ποιόν τρόπο πρέπει νά πολεμᾶ καθημερινά ὁ στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ... - Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἀφοῦ ξυπνήσεις τό πρωί, καί ἀφοῦ προσευχηθεῖς κάμποση ὥρα, λέγοντας, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ Υἱέ τοῦ Θεοῦ ἐλέησόν με, τό πρῶτο πράγμα, πού ἔχεις νά στοχασθεῖς εἶναι αὐτό· τό νά σού φανεῖ πώς βλέπεις τόν ἑαυτό σου περικλεισμένο μέσα σ' ἕναν τόπο, καί στάδιο, τό ὁποῖο δέν εἶναι ἄλλο, παρά ἡ ἴδια σου ἡ καρδιά, καί ὅλος ὁ ἐσωτερικός ἄνθρωπος·

Λόγοι περί ἀδικίας

 

Ὁ π. Ἐπιφάνιος καθοδηγώντας τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ ἔλεγε γιὰ τὴν ἀδικία: «Δὲν ὑπάρχει μόνο σήμερα ἡ ἀδικία στὴν κοινωνία. Ἀφ᾽ ὅτου ὑπάρχει κόσμος, ἀπὸ τὴν ἐποχὴ ποὺ ὁ Κάϊν σκότωσε τὸν Ἄβελ, μέχρι σήμερα, ἡ κοινωνία εἶναι γεμάτη ἀδικία.

Ἀλλ᾽ ὅσοι ζοῦμε κατὰ Χριστόν, προσπαθοῦμε νὰ τὰ ξεπερνᾶμε αὐτά, ἔχοντας τὸ βλέμμα στραμμένο στὴν Ἄνω Πόλι, “ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός”. “Ἡμῶν τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει”. Καὶ νὰ μᾶς ἀδικήσουν οἱ ἄνθρωποι καὶ νὰ μᾶς στραπατσάρουν, ἔχουμε τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς»1.  

Ὁ ἅγιος Νεκτάριος σχετικὰ μὲ τὴν εἰκόνα τῆς ἀδικίας ἔγραφε ὅτι: «Ἡ ἀδικία εἶναι ἕξη ποὺ εἶναι ὑπεροπτικὴ ἀκόμη καὶ ἀπέναντι στὸ νόμο. Ἡ ἀδικία εἶναι περιφρόνηση τοῦ νόμου, τοῦ δικαίου καταπάτηση, ἐναντιότητα πρὸς τὸ θεῖο θέλημα.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 8 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Μεγαλομάρτυρας ὁ Στρατηλάτης

Ὢν Θεόδωρος ἀξίαν Στρατηλάτης,

Ὑπῆρξε τμηθεὶς τοῦ Θεοῦ Στρατηλάτης.

Ὄμβριμον ὀγδοάτῃ Θεοδώρου αὐχένα κόψαν.

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος καταγόταν ἀπὸ τὰ Εὐχάϊτα καὶ ἔζησε στὴν Ἡράκλεια τοῦ Πόντου, στὴν ἀρχαία χώρα τῆς Βιθυνίας, ἐπὶ Λικινίου (307 – 323 μ.Χ.). Κατεῖχε ἀνώτερο βαθμὸ στὸ στρατὸ τῆς Ἀνατολῆς. Στὸ Συναξάρι ἀναφέρεται, ὅτι ἦταν «στρατιωτικὸς ἔνδοξος, ὡραῖος τὴν παράστασιν, εἴλκυεν εἰς φιλίαν τοὺς πάντας καὶ διὰ τῆς λαμπρότητος τοῦ λόγου σαγήνευε τοὺς ἀκούοντας».

Ἀνοικτή ἐπιστολή στόν Μητροπολίτη Λέρου, Καλύμνου καί Αστυπάλαιας

 

Γράφει ὁ Πορφυρίτης

Δεσπότη μου,

Διαβάζω στό διαδίκτυο γιά τά κατορθώματά σας, ἀλλά δέν ἤθελα, δέν εἶχα σκοπό νά γράψω κάτι γι’αὐτά. Ὥσπου, ἡ φήμη σας ἔφθασε καί στήν τηλοψία. Τό μεγάλο σας κατόρθωμα ἔγινε εἴδηση στούς τηλεοπτικούς σταθμούς τῆς χώρας. Σᾶς ἔκαναν τήν μεγίστη τιμή, οἱ περίφημοι δημοσιογράφοι τῶν τηλεοπτικῶν σταθμῶν τῆς χώρας μας, νά ἐξάρουν τίς ἐνέργειές σας. Ὁποίᾳ τιμῆ! Ποιό ἄραγε, τό κατόρθωμά σας;

Γέροντας Παΐσιος: Ο μοναχός πρέπει να μιλάει, όταν χρειάζεται (Λίαν ἐπίκαιρο, ἀφιερωμένο σὲ ὅλους τοὺς ἀγαπούληδες καὶ πιστώς ὑπακούοντες)

- Γέροντα, ποιά εἶναι ἡ σωστή θέση ποὺ πρέπει νά πάρη ὁ μοναχός στήν σημερινή δύσκολη κατάσταση; 

 

- Κατ' ἀρχάς, προσευχή, ὀρθή ζωή, παράδειγμα, καί ὅταν χρειασθῆ καί ὅπου χρειασθῆ, νά μιλήση. 

 

- Δηλαδή, πρέπει ὁ μοναχός νά μιλήση, ὅταν δοθῆ ἀφορμή; 

 

- Μά, φυσικά! Ἄν δέν μιλήση ὁ μοναχός, ποιός θά μιλήση; Ὁ μοναχός δέν ἔχει τί νά φοβηθῆ. Οἱ ἄλλοι φοβοῦνται, μήπως τούς πετάξουν ἀπό τίς θέσεις τους. Ἐμεῖς οἱ ἀφιερωμένοι στόν Θεό, ἄν δέν τραβήξουμε μπροστά, ποιός θά τραβήξη;