Δοὺς Ἀβέρκιος χοῦν χοῒ θνητῶν νόμῳ,
Θεὸς Θεῷ πρόσεισι, τῷ φύσει,θέσει.
Εἰκάδι δευτερίῃ Ἀβέρκιος ᾤχετο γαίης.
Ξέρεις μήπως, παιδί μου, γιατί κλείνουν τα σύννεφα τότε που τα χωράφια είναι διψασμένα και ανοίγουν τότε που η βροχή δεν χρειάζεται;
Γιατί η φύση σάστισε από το έγκλημα των ανθρώπων και απαρνήθηκε την ευταξία της.
Ξέρεις μήπως, παιδί μου, γιατί τα χωράφια βγάζουν βαρύ καρπό την άνοιξη και το καλοκαίρι δίνουν άγονο θερισμό;
Οι Βρετανοί προβλέπουν ένα «υπερβολικό κρυολόγιμα». Ένα ιδιαίτερα σοβαρό «κύμα γρίπης» προβλέπεται στη Γερμανία. Και άλλοι ειδικοί φοβούνται μια ανοσοανεπάρκεια που προκαλείται από το eμβόλιο τον επόμενο χειμώνα ή μια καθυστερημένη αντένδειξη λόγω αντιπαράθεσης με ιούς. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα μια απόκριση αντισωμάτων που ενισχύει τη μόλυνση. Το λεγόμενο Antibody Dependent Enhancement (ADE), γράφει το Orbisnjus.com.
Εν τω μεταξύ, η ιδέα των μέσων ενημέρωσης είναι ότι οι δυσανάλογες ΚΑΡΑΝΤΙΝΕΣ και η πιο πιθανή μη αναστρέψιμη θεσμοθετημένη μανία μικροβιοφοβίας έχουν καταστρέψει το ανοσοποιητικό σύστημα. Η φετινή προβλεπόμενη αυξημένη ευαισθησία στα κρυολογήματα και τη γρίπη εκτιμάται ότι οφείλεται σε αυτό, λένε. Αυτό μπορεί κάλλιστα να ισχύει. Όμως, η ειλικρινής παρακολούθηση της μάντρας της επιστήμης δεν είναι φειδωλή θεωρώντας την εκστρατεία μπολιασμού για τον COVID-19 ως πιθανό παράγοντα.
Λίγοι γνωρίζουν πως εδώ και λίγους μήνες έχει βρεθεί σε ισχύ ένα απόλυτα χουντικού τύπου μέτρο στην Κύπρο και ήδη δοκιμάζεται σε εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων μαζικά.
Ο λόγος για τη χρήση του επωνομαζόμενου “safe pass” σε ΟΛΟΥΣ τους κλειστούς χώρους.
Και όταν γράφουμε όλους το εννοούμε. Οι εξαιρέσεις είναι ελαχιστότατες και πραγματικά κάποιος θα πρέπει να ψάξει πάρα πολύ για να τις εντοπίσει.
ΚΟΙΤΑ ΚΑΤΙ ΚΟΡΩ[ΠΑΡΑ]ΝΟΪΚΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ!
Κάποια φορά που ήμουν στον όσιο Πορφύριο – διηγείται ανώνυμη μοναχή – έφερε ένα φορτηγό τούβλα και πήγα να βοηθήσω να τα κατεβάσουμε. Ήταν 2-3 άτομα. Ένα παιδί βοηθούσε και αυτό· όταν τελειώσαμε, πήγαμε να πάρουμε την ευχή του. Λέει στο παιδί:
– Ε, Μανώλη, τι είναι πιο εύκολο να κατεβάζης τούβλα ή να κάθεσαι και να λες απερίσπαστα την ευχή; Απήντησε:
– Α, Γέροντα, τα τούβλα είναι πιο εύκολα να τα κατεβάζης.
Γέροντας: Έτσι είναι, παιδάκι μου. Δεν υπάρχουν άθεοι. Ειδωλολάτρες υπάρχουν, οι οποίοι βγάζουν τον Χριστό από τον θρόνό Του και στη θέση Του τοποθετούν τα είδωλά τους. Εμείς λέμε: «Δόξα τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι». Αυτοί λένε: «Δόξα στον μεγάλο Μάο». Διαλέγεις και παίρνεις.
Κομμουνιστής: Και σεις, παππούλη, το παίρνετε το ναρκωτικό σας. Μόνο που εσείς το λέτε Χριστό, ο άλλος το λέει Αλλάχ, ο τρίτος Βούδδα κ.ο.κ.
Ο Άγιος Μακάριος έφτασε στην Ιερά Μονή του Αγίου Γερασίμου στα Ομαλά της Κεφαλληνίας, το 1771. Εκεί συνέβη και το θαυμαστό γεγονός της εν πνεύματι συνάντησης των δύο επιφανών γόνων της παλαιάς αρχοντικής οικογένειας των Νοταράδων.
Κατά την προφορική παράδοση της Μονής μέχρι σήμερα οι μοναχές το αφηγούνται ως εξής:
Γράφει ὁ Χρίστος Παναγιώτου
Ἐν ἀρχῇ, ὑπῆρξε «η φήμη πως», ὁ Μητροπολίτης μας ὁ Λαρίσης καί Τυρνάβου «είναι “κάτι διαφορετικό”» ἐπειδή «χρησιμοποιεί το αστικό λεωφορείο» ἤ «πηγαίνει ο ίδιος στο ταχυδρομείο» [...] «Να ένας Άξιος! Να ένας ποιμένας! Που θέλει να είναι ίσος. [...] Και η πόλη μου είναι μια πόλη που πόνεσε με τα χριστιανικά της.» [...] «Τώρα, άλλη εποχή. Άλλος ηγέτης, φωτεινή προσωπικότητα. Φάρος όλων και για όλους.»[1]. Καί νά, σεβασμιώτατε, ξύπνησαν καί πάλι οἱ «παλιές καλές ἡμέρες» στήν πόλη μας, τά «πονεμένα», τά «χριστιανικά της»! Πάλι ξεπροβάλλει ὁ ἐπίσκοπος, συνοδείᾳ ΜΑΤ, καί ἡ ἱστορία πού ἐπί δεκαετίες ταλάνισε τούς πιστούς ἐπανῆλθε στό προσκήνιο.
Οἱ φωνές τοῦ κόσμου ἐντυπωσιάστηκαν καί σᾶς ἐπαινοῦν σεβασμιώτατε, ἐπειδή ἀνεβήκατε μιά φορά στό λεωφορεῖο, ἤ ἐπειδή εἶστε ὑποστηρικτής τῶν συγκεκριμένων ἐμβολίων· αὐτό, λένε, σᾶς κάνει ξεχωριστό καί φωτισμένο. Κάποιοι εἴχαμε ἐντυπωσιαστεῖ ἀρνητικά, μέ τόν λόγο σας, τήν παραμονή τοῦ ἀγίου Ἀχιλλίου (2019) στήν κεντρική πλατεία τῆς πόλης μας, ἔχοντας ἀπέναντί σας τόν κ. Μητσοτάκη, ὑποψήφιο, τότε πρωθυπουργό. Λόγος πού δέ θύμιζε σέ τίποτε λόγο ὠφέλιμο καί ἐλεγκτικό ἐπισκόπου, παρά μόνο ξύλινο λόγο πολιτικοῦ, σέ ἐπίπεδο περιφερειάρχου! Ἀπό τότε καί σέ διάστημα τριῶν ἐτῶν (!) γίνατε ἀντικείμενο ἀνησυχίας καί ἀναταραχῆς γιά τούς πιστούς τῆς Λάρισας, μέ πράξεις πού ἀντίκεινται στήν ὀρθόδοξο πίστη μας, κάποιες μάλιστα ἐπισύρουν ποινή καθαίρεσης ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες. Δέ φοβᾶσθε τόν Θεό, σεβασμιώτατε;
Ένα έγγραφο – φωτιά, που αποδεικνύει (για άλλη μια φορά) τη γελοιότητα του μέτρου της υποχρεωτικότητας που εφαρμόζεται στους υγειονομικούς, έφερε στο φως της δημοσιότητας ο δημοσιογράφος Ανδρέας Καψαμπέλης.
Ένα ντοκουμέντο που παρουσιάστηκε στο τηλεοπτικό κανάλι Alert. tv και αφορά το νοσοκομείο Έδεσσας, αποκαλύπτει πως υπήρξε ξέσπασμα κρουσμάτων εντός του πλήρως €μπολιασμένου προσωπικού της δομής.
Το Γουίτιερ είναι μια μικρή, απομακρυσμένη πόλη στην Αλάσκα, 96,5 χλμ. νότια από την πόλη Άνκορατζ, η οποία συχνά αναφέρεται ως η «πόλη που ζει κάτω από ένα κεραμίδι». Τι σημαίνει αυτό;
Ποια είναι αυτή η Βασιλεία του Θεού, για την οποία μιλάει εδώ ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός; Αυτή για την οποία είπε· «Η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστίν» (Λκ. 17, 21)
Με το παράδειγμα του σπόρου που βλασταίνει και στη συνέχεια γίνεται στάχυ, ο Κύριος μάς αποκαλύπτει το μεγάλο μυστήριο, το μυστήριο που τελείται μέσα στην ψυχή του κάθε χριστιανού, όταν αυτή γίνεται κοινωνός της Βασιλείας των Ουρανών.
Ο υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης προανήγγειλε από το βήμα της Βουλής, πως μετά το τσιπάρισμα των ζώων συντροφιάς, υπάρχει σχέδιο να τσιπαριστούν και οι πολίτες!
Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης
Δήλωση σοκ από τον Θεώδορο Λιβάνιο: Κάποιοι χαρακτήριζαν ως υπερβολές, γραφικότητες και συνωμοσιολογίες, τα σημεία των καιρών για τα οποία προειδοποιούσαν φωτισμένοι γέροντες της Ορθοδοξίας εδώ και δεκαετίες. Και φτάσαμε σήμερα να τα βλέπουμε να ξετυλίγονται μπροστά μας και μάλιστα να ανακοινώνονται από το βήμα της Βουλής!
Μορφωμένη και προικισμένη με ευχέρεια λόγου, αυτή η Μις μοναχικής ζωής είχε λάβει εντολή από την ηγουμένη να την εκπροσωπεί στην επικοινωνία της με τους επισκέπτες της Μονής.
Μελετούσα προσεκτικά την όμορφη μοναχή για όσο, σχεδόν μια ώρα, συζητούσαμε. Στην ταπείνωσή της δεν υπήρχε τίποτα το επιτηδευμένο. Η κοπέλα ήταν μοναχή μέχρι του μυελού των οστών της. Η αφοσίωσή της στον Θεό δεν ήταν για αυτήν μια αγόγγυστη απραξία στη μοίρα της, αλλά πηγή ατέλειωτης εμψύχωσης.