σᾶς ἐθολώσαν τὰ λεφτά, γειά σου Φανφάρα, φαφλατά»
Τώρα ἔχουμε πλέον καὶ τὸν Στέφανο νὰ ἀντιποιεῖται τὸν ἀρχιεπίσκοπο Ἀχρίδος....
Η ημερομηνία της 9ης Μαΐου:
"Η Ρωσία δεν στοχεύει να επισπεύσει την ολοκλήρωση της ειδικής επιχείρησης στην Ουκρανία μέχρι τις 9 Μαΐου, την Ημέρα της Νίκης κατά του ναζισμού. Ο στρατός μας δεν θα προσαρμόσει τεχνητά τις ενέργειές του σε οποιαδήποτε ημερομηνία. Ο ρυθμός της επιχείρησης στην Ουκρανία εξαρτάται, πρωτίστως, από την ανάγκη ελαχιστοποίησης των κινδύνων για τον άμαχο πληθυσμό και το ρωσικό στρατιωτικό προσωπικό".
Ο ρόλος των μισθοφόρων Wagner:
Πριν πολλά χρόνια, σε μια επαρχία κάπου, ζούσε μια ηλικιωμένη γυναίκα η οποία κουβαλούσε καθημερινά νερό από ένα μακρυνό ρυάκι με δυο μεγάλα δοχεία περασμένα σε ένα μακρύ ξύλινο κοντάρι το οποίο στήριζε στους ώμους της.
Το ένα δοχείο ήταν άψογο και μετέφερε πάντα όλη την ποσότητα νερού που μπορούσε να χωρέσει.
Το άλλο είχε μια ρωγμή και στο τέλος της μακριάς διαδρομής, από το ρυάκι στο σπίτι, έφθανε με τη στάθμη του νερού έως τη μέση.
Έτσι για δύο ολόκληρα χρόνια η γυναίκα κουβαλούσε καθημερινά μόνο ενάμισι δοχείο νερό στο σπίτι της.
Η επίθεση στο Κίεβο
γράφει η Φανούλα Αργυρού*
Το 1975 στις ενδοκοινοτικές συνομιλίες που είχαν επαναρχίσει με πρωταγωνιστές τους Γλ. Κληρίδη και Ρ. Ντενκτάς, ο τελευταίος αρνήθηκε να συζητήσει την επιστροφή των προσφύγων στα σπίτια τους επιμένοντας ότι το θέμα τους ήταν ‘πολιτικό’ παρά ανθρωπιστικό. Απαίτησε από τη Βρετανία, (όπως και η Τουρκία επισταμένα από το Σεπτέμβριο του 1974) να στείλει στην Τουρκία όλους τους Τουρκοκύπριους (ακριβής αριθμός 8,500 σύμφωνα με τα βρετανικά έγγραφα) που είχαν καταφύγει στη βρετανική βάση Ακρωτηρίου. Και ξεκαθάρισε ότι αυτοί θα επέστρεφαν στη συνέχεια στα κατεχόμενα.
Τελικά, στις 15 Ιανουαρίου 1975 ο τότε Εργατικός Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας, ο πολύς James Callaghan, αποφάσισε μονομερώς, να δεχθεί το τουρκικό αίτημα και σε συνεργασία με τους Τούρκους τους έστειλε αεροπορικώς στην Τουρκία (Άδανα) (με τουρκικά αεροπλάνα). Γνωρίζοντας ότι παραβίαζε τις πρόνοιες της Συμφωνίας Εγκαθίδρυσης σε σχέση με τη χρήση των βρετανικών βάσεων και όχι μόνο. Με το ενσυνείδητο περιπαίξημο προς τους Έλληνες ότι τάχα η Τουρκία θα απαντούσε με κάποια ενέργεια καλής θέλησης για τους Πρόσφυγες… Στις 16 Ιανουαρίου 1975 έγιναν οι διευθετήσεις από το Ακρωτήρι προς Άδανα καταρχήν περί τους 300 ημερησίως αυξάνοντάς τους εν τω μεταξύ σε 450 ημερησίως…
Στη συνέχεια, υπάρχει το κεφάλαιο για τα νέα όπλα. Σύμφωνα με τον Λαβρόφ, η Ρωσία έχει αναπτύξει υπερηχητικούς πυραύλους "για να απαντήσει σε μια πιθανή επίθεση" από τη Δύση.
Διάβαζε στην ψυχή των εξομολογουμένων όσα «εν λόγω, έργω ή κατά διάνοιαν» είχαν γίνει ή επρόκειτο να συμβούν.
Πολλές φορές του έλεγα: «Γέροντα, σήμερα έσφαλα, έκανα αυτό ή το άλλο». Εκείνος απαντούσε απαθώς: «Το ξέρω». Άλλοτε συνέχιζε ο ίδιος την υπόθεση, σαν να ήταν παρών. Και όταν αφελώς τον ρωτούσα, πού το ξέρει, απέφευγε ν’ απαντήσει και έδινε συμβουλές σχετικές με την εξομολόγηση.
Στα τέλη Αυγούστου του 2020 στο Υπουργείο Αμύνης της Ρωσικής Ομοσπονδίας διεξήχθη μια συζήτηση στρογγυλής τραπέζης με τίτλο «Στρατός 2020: Ο αγώνας υπέρ της Ιστορίας είναι αγώνας υπέρ του μέλλοντος».
Απόσπασμα της εξαίρετης ομιλίας του Ρώσου φυσικού Μιχαήλ Κοβαλτσούκ (Mikhail Kovalchuk), προέδρου του Ινστιτούτου Πυρηνικών Ερευνών Κουρτσάτωφ (Kurchatov Institute), για την επίθεση υποδούλωσης της ανθρωπότητας που έχει εξαπολυθεί από ορισμένους μισανθρωπιστικούς κύκλους των ΗΠΑ ήδη από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Στους Ψαλμούς υπάρχουν τα εξής λόγια Σος ειμί εγώ, σώσον με.(Ψαλμ.118,94) Όταν προφέρω τα λόγια αυτά, αισθάνομαι διχασμένος .Γιατί απευθυνόμενος προς τον Θεό Σος ειμί εγώ, μιλώ ο ίδιος για τον εαυτό μου. Ωστόσο ,πίσω από την έκφραση αυτή κρύβεται και άλλο νόημα, ανεπαρκώς διατυπωμένο. Ωσότου Εσύ ο Θεός πεις, ναι, υιός μου εισί (Ψαλμ. 2,7), δεν μπορώ να βασίζομαι στα δικά μου λόγια Σος ειμί εγώ…. Τα δικά μου μόνο λόγια δεν επαρκούν. Είναι επιπλέον ανάγκη να μαρτυρήσεις και στους γύρω μου, ότι εγώ είμαι υιός Σου.
Ὁ Συρόπουλος, στὸ τέλος τῶν ἀπομνημονευμάτων του, ἀναφέρεται «στὰ πολλὰ προηγηθέντα ἐμπόδια ποὺ παρουσίασε ὁ Θεὸς, ὥστε νὰ μὴν γίνῃ ἡ ψευδοσύνοδος τῆς Φεράρας Φλωρεντίας, ἄν ἤθελαν νὰ τὰ προσέξουν οἱ δικοί μας. Ἀλλὰ καὶ μετὰ ποὺ ἔγινε (ἡ «σύνοδος») πάλι ἔκοβε ὁ Θεὸς καὶ ἀφαιροῦσε ὅσα ὁδηγοῦσαν στὴν ἕνωσι».
«Καὶ πρότερον μὲν πολλὰ κωλύματα ἐπήγαγεν ὁ Θεὸς πρὸς τὸ μὴ γενέσθαι τὴν σύνοδον, εἴπερ ἤθελον προσέχειν τούτοις καὶ οἱ ἡμέτεροι καὶ μετὰ τὸ γενέσθαι δὲ ταύτην περιέκοπτεν ὁ Θεὸς καὶ ἀφήρει τὰ συντείνοντα πρὸς τὴν τῆς (347) ἑνώσεως σύστασιν». Ἀπομνημονεύματα Συρόπουλου. Σελ.346-7
Καὶ πρῶτα πρῶτα παρέδωσε στὸν θάνατο τὸν Πατριάρχη κυρὸ Ἰωσήφ, στὴν Ἰταλία, ὁ ὁποῖος δέχτηκε καὶ αὐτὸς καὶ ἀποφάσισε νὰ γίνῃ ἡ ἕνωσις, ἀλλὰ μετὰ ἀπὸ λίγο ἀναρπάστηκε καὶ δὲν πρόφτασε νὰ ὑπογράψῃ καὶ νὰ συλλειτουργήσῃ.
Ο κυπριακός Ελληνισμός προκαλείται ξανά και εξευτελίζεται βάναυσα για πολλοστή φορά. Οι δήθεν «κυρίαρχες βρετανικές Βάσεις», στις 2 Ιουνίου 2022 διοργανώνουν στο αρχαίο θέατρο του Κουρίου «φιλανθρωπική εκδήλωση» για να «εορτάσουν τα 70χρονα της Βασίλισσας Ελισάβετ Β’ στον θρόνο, γνωστό ως Πλατινένιο Ιωβηλαίο», για την «υπηρεσία της στο έθνος μας, για πάνω από 70 χρόνια, και τη στενή στήριξή της στις Ένοπλες Δυνάμεις».
«Με τη συναυλία θα εορταστεί επίσης η φιλία και η συνεργασία μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Κυπριακής Δημοκρατίας, μέλους της Κοινοπολιτείας». Στη συναυλία θα συμμετέχουν η χορωδία και η χορευτική ομάδα του Πολιτιστικού Ομίλου «Διάσταση» και οι Κύπριες σοπράνο, Αλίκη Χρυσοχού και Μαρία Παπαϊωάννου, ενώ στρατιωτικό άρωμα θα δώσει η μπάντα των «Royal Signals» και η χορωδία «Military Wives».
«Τίνα ζητεῖτε;» Τὸ ἐρώτημα αὐτὸ ἀπηύθυνε ὁ ἄγγελος στὶς μαθήτριες τοῦ Κυρίου, ποὺ τόλμησαν νὰ προσέλθουν «λίαν πρωΐ» στὸν τάφο τοῦ Χριστοῦ, γιὰ νὰ τοῦ προσφέρουν τὶς «ἁρμόδιες» τιμές. Τὴν ἴδια ἐρώτηση, «τίνα ζητεῖς», θὰ ἔκανε καὶ ὁ Πιλᾶτος στὸν Ἰωσὴφ ἀπὸ Ἀριμαθαίας, ποὺ «τολμήσας εἰσῆλθε» καὶ «ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ». Τὸ κοινὸ χαρακτηριστικὸ τῶν Μυροφόρων, ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, ἦταν ἡ τόλμη μὲ τὴν ὁποία προσέρχονται οἱ μὲν γυναῖκες στὸν τάφο, ὁ δὲ Ἰωσὴφ στὸν Πιλᾶτο καὶ κοινὴ ἀφετηρία τῆς τόλμης των, ποὺ τοὺς ὤθησε νὰ βγοῦν ἀπὸ τὴν ἀδράνεια καὶ νὰ ἐνεργήσουν ἀποφασιστικὰ παρὰ τὸ ἐχθρικὸ ἐξωτερικὸ κλίμα, ἦταν ἡ ἀγάπη γιὰ τὸν σταυρωθέντα καὶ ταφέντα διδάσκαλό των.
Ἔτσι οἱ μὲν μαθήτριες ἔσπευσαν «ὄρθρου βαθέος» νὰ «προϋπαντήσουν» τὸν «πρὸ ἡλίου δύναντα» Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, παρακάμπτοντας τοὺς ἐξωτερικοὺς κινδύνους «διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων» ἀλλὰ καὶ ξεπερνῶντας τὴν ἴδια τὴν γυναικεία των φύση, μιὰ καὶ δὲν μποροῦσαν νὰ ἀποκυλίσουν μόνες τὸν λίθο ἀπὸ τὸν τάφο, ὁ δὲ Ἰωσὴφ καὶ ὁ Νικόδημος, οἱ μέχρι τότε κρυφοὶ μαθητὲς τοῦ Κυρίου «διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων» ἐπίσης, τόλμησαν καὶ ἀποκαλύφθηκαν καὶ ζήτησαν θαρρετὰ νὰ προσφέρουν τὶς καθιερωμένες τιμὲς γιὰ τὸν θανόντα διδάσκαλό των.
από το κανάλι askitis
Μια συνεκτική και ουσιαστική προσέγγιση από την ομάδα After Skool σχετικά με τα δεδομένα που έχουμε για τα γνωστά εμβόλια κατά της Covid-19.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ [:Πράξ.6,1-7]
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΔΙΑΚΟΝΩΝ
[ὑπομνηματισμὸς τῶν χωρίων Πράξ. 6,1-7]
«Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ταύταις πληθυνόντων τῶν μαθητῶν ἐγένετο γογγυσμὸς τῶν Ἑλληνιστῶν πρὸς τοὺς Ἑβραίους, ὅτι παρεθεωροῦντο ἐν τῇ διακονίᾳ τῇ καθημερινῇ αἱ χῆραι αὐτῶν (:τίς ἡμέρες αὐτές, ἐνῶ αὐξανόταν ὁ ἀριθμὸς τῶν πιστῶν, οἱ Ἑβραῖοι Χριστιανοὶ ποὺ ἦταν ἀπὸ ξένα μέρη καὶ γι᾿ αὐτὸ μιλοῦσαν τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα, ἄρχισαν νὰ γογγύζουν ἐναντίον τῶν ντόπιων Ἑβραίων Χριστιανῶν, ποὺ μιλοῦσαν τὴν ἀραμαϊκὴ γλῶσσα. Τὰ παράπονα αὐτὰ προέκυψαν, διότι οἱ χῆρες τῶν ἑλληνόφωνων Ἰουδαίων Χριστιανῶν ποὺ δὲν ἦταν ντόπιοι, παραμελοῦνταν στὴν καθημερινὴ περίθαλψη καὶ ὑπηρεσία τῆς διανομῆς τροφῶν καὶ ἐλεημοσυνῶν)» [Πράξ.6,1].
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΚΥΡΙΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΤΟ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΓΑΛΙΛΑΙΑΣ
[υπομνηματισμός των εδαφίων Ματθ.28,16-20]
«Οἱ δὲ ἕνδεκα μαθηταὶ ἐπορεύθησαν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, εἰς τὸ ὄρος οὗ ἐτάξατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· καὶ ἰδόντες αὐτὸν προσεκύνησαν αὐτῷ, οἱ δὲ ἐδίστασαν(:στο μεταξύ οι έντεκα μαθητές πήγαν στη Γαλιλαία, στο όρος που τους καθόρισε ο Ιησούς. Εκεί Τον είδαν και Τον προσκύνησαν. Μερικοί όμως είχαν κάποια αμφιβολία αν ήταν Αυτός ο Ιησούς)». Αυτή η εμφάνιση στη Γαλιλαία νομίζω ότι είναι η τελευταία[:τις εμφανίσεις του Αναστημένου Κυρίου περιγράφουν διεξοδικότερα οι Ευαγγελιστές Λουκάς και Ιωάννης στα τελευταία χωρία των Ευαγγελίων τους], όταν τους έστειλε να βαπτίζουν. Και αν μερικοί δίστασαν, και από εδώ πάλι θαύμασε την αλήθεια και την ειλικρίνειά τους, ότι δεν αποκρύπτουν ούτε τα μέχρι και την τελευταία ημέρα ελαττώματά τους. Πλην όμως και αυτοί βεβαιώθηκαν για την Ανάσταση δια της εμφανίσεως του Κυρίου.