Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας
Εἶχα γράψει καί πρό διετίας γιά τίς ὅλο καί πιό διαδεδομένες στή Δυτική Εὐρώπη εἰκόνες μέ τά τραγικά αὐτά πλάσματα νά γίνονται δεκτά σέ νηπιαγωγεῖα καί δημοτικά σχολεῖα καί νά διαβἀζουν παραμύθια, σέ μία ξεκάθαρη ἐκστρατεία ἐξοικείωσης τῶν παιδιῶν, ἀπό τήν πλέον τρυφερή ἀκόμη καί ἀθώα ἡλικία τους, μέ αὐτό τό βασικό κομμάτι τῆς νεοεποχίτικης ἀτζέντας (μέ τούς ρατσισμούς, τούς πολυπολιτισμούς, τίς ἀ-φυλίες καί γενικά τούς σεβασμούς στίς κάθε λογῆς "διαφορετικότητες" εἶχε προηγηθεῖ μακρόχρονη προεργασία, ἀπλῶς πλέον τά θέματα ἐξειδικεύονται ἀκόμη πιό πολύ καί χωρίς κἄν προσχήματα, μέσα στό κλίμα τῶν ξεκάθαρων ἐντολῶν πού ἔχει δώσει τό παγκόσμιο διαβολοδιευθυντήριο γιά φούλ ἐπίθεση).
Ἥρθε λοιπόν πιά ἡ ὥρα νά δοῦμε τό βέβηλο ὄνειδος καί στά ἑλλαδικά σχολεῖα (τά ἀποκαλῶ ἑλλαδικά καί οὐδαμῶς πλέον ἑλληνικά, καθώς ἐδῶ καί πολύ καιρό μονάχα ἀντίχριστη καί ἑλληνοφοβική νεοεποχίτικη μπόχα ἀποπνέουν).
