ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται;
(Λουκ. 12-20)
Ἄρχισες πάλι τὰ μακάβριά σου, τὰ πεσιμιστικά σου, θὰ ποῦν οἱ γνωστοί μας φίλοι, οἱ παλιοὶ... βρὲ ἔλα ἀπὸ ἐδῶ στὸ ταβερνάκι μας, νὰ σὲ κεράσουμε ἕνα κρασί, ποὺ εἶναι καὶ ἡ παλιοπαρέα καὶ ἄσε τίς ἐπιστροφὲς καὶ τίς καταστροφές...δὲς τὸ ὁλόγιομο φεγγάρι, τὴν ὄμορφη νύχτα μὲ τὰ ἀρώματα ἀπὸ τὰ ἁγιοκλήματα, τὴν ἡσυχία καὶ μὴν ἀγχώνεσαι συνέχεια...μιὰ ζωὴ τὴν ἔχουμε καὶ χρῆμα ἔχουμε γιὰ νὰ τὴν καλοπεράσουμε!