Αυτό το ντοκιμαντέρ αποτελείται από 2 μέρη. Το πρώτο μέρος έχει 3 επεισόδια και το δεύτερο 2 επεισόδια.
Δείτε τώρα το δεύτερο επεισόδιο του πρώτου μέρους, πάντα φυσικά με ελληνικούς υπότιτλους.
Ο Φάουτσι, ο Γκέιτς και το κράτος της βιοασφάλειας, όπως το αφηγείται ο Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ
Μια κριτική του "Ο Πραγματικός Άντονι Φάουτσι": Μπιλ Γκέιτς, η Μεγάλη Φαρμακοβιομηχανία και ο Παγκόσμιος Πόλεμος κατά της Δημοκρατίας και της Δημόσιας Υγείας (2021) του Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ
Ενώ ο κύριος τίτλος του νέου βιβλίου του Κένεντι φέρει το όνομα του Φάουτσι, αρκεί να διαβάσει κανείς μέχρι τον υπότιτλο για να συνειδητοποιήσει ότι το βιβλίο αυτό αφορά πολύ ευρύτερα την παγκόσμια ανατροπή της συνταγματικής δημοκρατίας. Ο Φάουτσι και ο Γκέιτς έχουν ειδική αναφορά στον τίτλο επειδή έχτισαν αυτό που θα ονομάσω Παγκόσμια Φαρμακευτική Μηχανή. Η κορύφωση του βιβλίου, ωστόσο, καλύπτει την άνοδο του κράτους βιοασφάλειας που καπήλωσε αυτή τη μηχανή για να τη μετατρέψει από ένα κερδοσκοπικό σχέδιο σε μια τελική ανατροπή της συνταγματικής διακυβέρνησης, με τους κύριους ενορχηστρωτές να είναι περισσότερο παρασκηνιακά μέλη του στρατιωτικού-κατασκοπευτικού συμπλέγματος, με ισχυρές διασυνδέσεις με τη CIA. Παρ' όλα αυτά, ο Φάουτσι και ο Γκέιτς έχουν ακόμη και το χέρι τους σε αυτό το κομμάτι.
Οι ομώνυμοι χαρακτήρες
Ας ξεκινήσουμε περιγράφοντας τους δύο βασικούς χαρακτήρες από τον τίτλο του βιβλίου.
Άντονι Φάουτσι
Ο Φάουτσι είναι διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων (NIAID), ενός από τα 27 ινστιτούτα και κέντρα που απαρτίζουν τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH), για πάνω από 30 χρόνια. Με ετήσιο μισθό 417.608 δολάρια, ο Fauci είναι ο υψηλότερα αμειβόμενος από το σύνολο των περίπου τεσσάρων εκατομμυρίων ομοσπονδιακών υπαλλήλων. Βγάζει ακόμη περισσότερα χρήματα από τον πρόεδρο. Ωστόσο, αυτός είναι μόνο ο βασικός του μισθός. Οι υπάλληλοι του NIH επιτρέπεται να κερδίζουν δικαιώματα από τις πατέντες που κατέχει το NIH. Κάθε υπάλληλος μπορεί να κερδίζει έως και 150.000 δολάρια ετησίως για κάθε πατέντα. Ο Fauci δεν έχει αποκαλύψει ποτέ στο κοινό από πόσες πατέντες κερδίζει δικαιώματα (αν και η ανάλυση των αμερικανικών πατεντών που φέρουν το όνομά του δείχνει ότι υπάρχουν οκτώ). Αυτό, φυσικά, για να μην αναφερθούμε στις αμοιβές ομιλιών που κερδίζει από εταιρείες των οποίων τα φάρμακα μεσολαβεί για την έγκριση.
Η δημόσια αποστολή του Φάουτσι ως επικεφαλής του NIAID είναι να διερευνήσει και να προλάβει όχι μόνο τις μολυσματικές ασθένειες αλλά και τις αλλεργικές, αυτοάνοσες και χρόνιες ασθένειες. Από το 1989, πέντε χρόνια αφότου ανέλαβε το NIAID, το άσθμα, το έκζεμα, οι τροφικές αλλεργίες, η αλλεργική ρινίτιδα και η αναφυλαξία έχουν εκραγεί. Αυτοάνοσα νοσήματα όπως ο νεανικός διαβήτης, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η νόσος του Γκρέιβς και η νόσος του Κρον ήταν πρακτικά άγνωστα πριν αναλάβει ο Φάουτσι και τώρα αποτελούν επιδημίες. Ο διαγνωσμένος αυτισμός έχει αυξηθεί κατά 100 φορές. Οι χρόνιες ασθένειες ταλαιπωρούσαν το 12,8% των παιδιών όταν ο Φάουτσι ανέλαβε την εξουσία το 1984 και τώρα ταλαιπωρούν το 54% των παιδιών. Κατά την ίδια χρονική περίοδο, η Αμερική από ένα από τα πιο υγιή βιομηχανικά έθνη μετατράπηκε σε ένα από αυτά με την υψηλότερη βρεφική θνησιμότητα και το χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής, ενώ τα παιδιά των Αμερικανών έχασαν επτά μονάδες στο δείκτη νοημοσύνης. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας, η παχυσαρκία, ο διαβήτης και ο προ-διαβήτης θα οδηγήσουν σε εξουθένωση το 85% των Αμερικανών.
Αν και τα στοιχεία αυτά δεν δείχνουν ότι ο Φάουτσι προκάλεσε την παρακμή της δημόσιας υγείας που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια της θητείας του, σε οποιονδήποτε άλλο τομέα θα είχε απομακρυνθεί από το αξίωμά του ως αποτυχημένος. Για παράδειγμα, αν ήταν εκλεγμένος αξιωματούχος, ο αντίπαλός του θα ρωτούσε τους ψηφοφόρους "τα παιδιά σας έχουν περισσότερες ή λιγότερες αλλεργίες από ό,τι πριν από τέσσερα χρόνια;" και οι ψηφοφόροι θα τον ξεφορτώνονταν. Αν ήταν ο διευθύνων σύμβουλος μιας εταιρείας που έχανε ένα δολάριο για κάθε χρόνια ασθένεια και κέρδιζε ένα δολάριο για κάθε τέτοια ασθένεια που αποτρέπεται, θα απολυόταν για κακή απόδοση.
Η θητεία του Fauci στο NIAID αποκτά νόημα μόνο όταν τον βλέπουμε υπό διαφορετικό πρίσμα.
Ο Φάουτσι ως Μεσίτης Εξουσίας
Ο Φάουτσι θεωρείται καλύτερα ως μεσίτης εξουσίας. Ελέγχοντας τη ροή των ερευνητικών δολαρίων, κόβοντας τα ερευνητικά δολάρια σε επιστήμονες που στρέφονται προς μη εγκεκριμένες κατευθύνσεις, λογοκρίνοντας τους δημοσιογράφους ότι αν πουν το λάθος πράγμα θα χάσουν την πρόσβαση στους επιστήμονες και επιτρέποντας στις φαρμακευτικές εταιρείες να κάνουν παρανομίες και να τη γλιτώνουν με λάθος επιστήμη όταν είναι με το μέρος του, ο Φάουτσι έχει έναν στρατό επιστημόνων, γιατρών, δημοσιογράφων και εταιρειών που έχουν μάθει να παίζουν το παιχνίδι του. Εάν εκτελούν καλά τις εντολές του, παίρνουν τα ερευνητικά δολάρια ή την πρόσβαση σε επιστήμονες που χρειάζονται. Αν δεν το κάνουν, αποκλείονται.
Το 2010, ο Φάουτσι είπε στον συγγραφέα του Νιου Γιόρκερ, Μάικλ Σπέκτορ, ότι το πολιτικό του εγχειρίδιο ήταν ο Νονός και ότι η αγαπημένη του ατάκα από αυτό ήταν
Ο Φάουτσι ως αυταρχικός
Οι αυταρχικές τάσεις του Φάουτσι αποδεικνύονται καλύτερα από τον χειρισμό του στο θέμα του AIDS, όπου χρησιμοποίησε τον έλεγχο της χρηματοδότησης της έρευνας και τις απειλές προς τους δημοσιογράφους για να καταπνίξει τις διαφωνίες. Η μεγαλομανής δήλωσή του στις 9 Ιουνίου 2021 ότι:
θα μπορούσε να προβλεφθεί πλήρως από τον όλο χειρισμό του με το θέμα του AIDS, κατά τον οποίο αποφάσισε ότι αυτός, και κανένας άλλος, ήταν ο τελικός κριτής της αποδεκτής επιστήμης.
Ο Κένεντι αφιερώνει τέσσερα ολόκληρα κεφάλαια σε αυτό το θέμα. Δεν παίρνει τη θέση ότι ο HIV δεν αποτελεί αιτία του AIDS. "Για την ιστορία", γράφει, "πιστεύω ότι ο HIV είναι αιτία του AIDS, αλλά... η αιτιώδης συνάφεια είναι πιο περίπλοκη από την επίσημη θεολογία". Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι μόνο οι μισοί από τους ασθενείς με AIDS έχουν HIV, ότι τεράστιος αριθμός ατόμων που έχουν μολυνθεί από τον HIV δεν αναπτύσσουν ποτέ AIDS και ότι το AIDS που δεν οφείλεται στον HIV εμφανίζεται συχνά σε ασθενείς με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης (CFS), μια σύνδεση που δεν παρακολουθήθηκε ποτέ επαρκώς.
Ο Κένεντι δεν παίρνει θέση σχετικά με το ποιες από τις εναλλακτικές υποθέσεις είναι αληθινές, αλλά περιγράφει έναν αριθμό που πιστεύει ότι έχουν σαφώς αρκετή αξία για να διερευνηθούν. Σε αυτές περιλαμβάνονται:
- η τοξικότητα των νιτρωδών "poppers", που διακινήθηκαν σε μεγάλο βαθμό από τη φαρμακοβιομηχανία προς τους ομοφυλόφιλους τη δεκαετία του 1980,
- η τοξικότητα του AZT, που χρησιμοποιείται ως φάρμακο για τη θεραπεία του HIV και υποτίθεται ότι καθυστερεί την ανάπτυξη του AIDS,
- άλλων ιών όπως ο ιός του ανθρώπινου έρπητα 6 (HHV6) και το μυκόπλασμα.
Αν και ο Κένεντι δεν ασπάζεται την υπόθεση ότι ο HIV είναι απλώς ένας ελεύθερος καβαλάρης (υποστηρίζεται από τον Πήτερ Ντούεσμπεργκ) ή ότι ο HIV παράγεται εξ ολοκλήρου μέσα από τα ανθρώπινα κύτταρα (υποστηρίζεται από την Ελένη Παπαδοπούλου και τον Βαλ Τέρνερ), πιστεύει ότι αυτές οι υποθέσεις πρέπει να αναγνωριστούν και να εξεταστούν.
Ο Πήτερ Ντούεσμπεργκ, μοριακός βιολόγος του Μπέρκλεϊ και πρωτοπόρος στη γενετική του καρκίνου, είχε λάβει κάθε επιχορήγηση του NIH για την οποία είχε υποβάλει αίτηση πριν από το 1987. Από το 1987, όμως, όταν ήρθε σε σύγκρουση με τον Φάουτσι, κάθε μία από τις 30 προτάσεις του στο NIH απορρίφθηκε. Ο Ντούεσμπεργκ έχει στιγματιστεί ως "αρνητής του AIDS", [ΚΑΤΙ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΑΥΤΟ!!!]ωστόσο ακόμη και ο Λουκ Μοντανιέ, ο οποίος κέρδισε το βραβείο Νόμπελ το 2008 για την αποκάλυψη του HIV, είχε δηλώσει στο Διεθνές Συνέδριο του Σαν Φρανσίσκο για το AIDS το 1990 ότι "ο HIV μπορεί να είναι καλοήθης".
Στην πραγματικότητα, ο Φάουτσι διέκοψε ακόμη και τη χρηματοδότηση της έρευνας για τον HHV6, παρόλο που η υπόθεση του HHV6 ξεκίνησε από τον Ρόμπερτ Γκάλο. Ο Γκάλο είχε ουσιαστικά κλέψει τον HIV από τον Μοντανιέ. Χαρακτηρίστηκε ως "από κοινού με τον Μοντανιέ ανακάλυψή του" με συμφωνία της γαλλικής και της αμερικανικής κυβέρνησης, αλλά αντί να μοιραστεί το Νόμπελ με τον Μοντανιέ, υποβλήθηκε σε δύο κυβερνητικές έρευνες δεοντολογίας. Η έρευνα του Γκάλο αποτέλεσε τη βάση για να δηλώσει το Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών (μητρική του NIH και του CDC) ότι η έρευνα για το AIDS θα λάμβανε χρηματοδότηση μόνο αν ήταν σύμφωνη με την υπόθεση του HIV, αλλά ακόμη και ο Γκάλο έπεσε αρκετά πάνω στον Φάουτσι ώστε η υπόθεση του HHV6 να μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας των μη χρηματοδοτούμενων ερευνών.
Τον Ιούνιο του 1996, ο Φάουτσι διέκοψε ξαφνικά μια μελέτη ύψους 16 εκατομμυρίων δολαρίων, στην οποία συμμετείχαν περίπου 100 ανεξάρτητοι επιστήμονες και η οποία εξέταζε, εν μέρει, γιατί πολλοί άνθρωποι με HIV δεν αναπτύσσουν ποτέ AIDS. Η μελέτη διήρκεσε δύο χρόνια και το περιοδικό Νιούσγουικ ανέφερε ότι η απότομη διακοπή της μελέτης από τον Φάουτσι μπορεί να ήταν αντίποινα για μια ομάδα νεότερων επιστημόνων που επέκρινε το NIH επειδή χρηματοδοτούσε μόνο έρευνες για το AIDS με επίκεντρο τον ιό HIV.
Ο Φάουτσι δεν αφαιρεί απλά τη χρηματοδότηση όταν οι άνθρωποι τον διαψεύδουν. Ασκεί τη δύναμή του και στους δημοσιογράφους. Τον Σεπτέμβριο του 1989, ο Φάουτσι εξέπεμψε μια απειλή προς τους δημοσιογράφους που έδιναν βήμα στον Ντούεσμπεργκ.
Ο Κένεντι ισχυρίζεται ότι ο Φάουτσι διέκοψε κάθε χρηματοδότηση που απειλούσε την επικερδή αυτοκρατορία των φαρμάκων του για το AIDS, η οποία βασιζόταν στη χρήση φαρμάκων όπως το AZT για τη θανάτωση του ιού HIV. Ανεξάρτητα από τα τελικά κίνητρα του Φάουτσι, ο Φάουτσι μετέτρεψε την άσκηση της επιστήμης - η οποία θα έπρεπε να αφορά την ανοιχτή έρευνα - σε μια διαδικασία όπου ο ίδιος αποφάσιζε τα όρια της αποδεκτής έρευνας και οι επιστήμονες και οι δημοσιογράφοι είτε συμμορφώνονταν είτε αποκόπτονταν.
Ο Φάουτσι ως Επιτήδειος και Ανάλγητος Απέναντι στον Πόνο
Ο Κένεντι απεικονίζει τον Fauci ως πανούργο, υπολογιστικό και ανάλγητο απέναντι στον πόνο των άλλων, ιδίως των παιδιών. Αν αυτό είναι ακριβές, θα εξηγούσε σε μεγάλο βαθμό το πως ο Φάουτσι δεν φαίνεται να επηρεάζεται από την εξάπλωση των χρόνιων ασθενειών που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια της θητείας του.
Το πιο ανατριχιαστικό παράδειγμα από τα πολλά που αναφέρονται στο βιβλίο είναι τα πειράματά του σε ορφανά και ανάδοχα παιδιά.
Μεταξύ 1998 και 2002, ο Φάουτσι επέβλεψε πειράματα με φάρμακα για το AIDS που διεξήχθησαν σε ανάδοχα παιδιά με HIV, τα περισσότερα από τα οποία ήταν φτωχά και μαύρα ή από τη Λατινική Αμερική, πολλά από τα οποία ήταν ορφανά. Αυτά συνέβησαν στην πόλη της Νέας Υόρκης, στην πολιτεία της Νέας Υόρκης και σε έξι άλλες πολιτείες. Έγιναν υπό την αιγίδα του NIAID με τους πιστούς του Φάουτσι να είναι υπεύθυνοι για την εποπτεία. Μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες όπως η Pfizer, η GlaxoSmithKline, η Genetech και η Chiron/Biocine χρηματοδοτούσαν και πλήρωναν τα κέντρα αναδοχής για τη διάθεση των παιδιών. Τουλάχιστον 465 παιδιά συμμετείχαν στη Νέα Υόρκη και σε περισσότερα από τα δύο τρίτα από αυτά δεν δόθηκε καν ένας συνήγορος, κάτι που είναι κατάφωρα παράνομο. Μεταγενέστερες έρευνες αποκάλυψαν ότι πολλά από τα παιδιά ήταν απολύτως υγιή και σε ορισμένα δεν αποδείχθηκε καν ότι είχαν μολυνθεί από τον ιό HIV.
Τα φάρμακα που χρησιμοποιήθηκαν είναι γνωστό ότι ήταν τοξικά για το DNA, το δέρμα, τα εσωτερικά όργανα, το μυελό των οστών και τον εγκέφαλο. Εάν τα παιδιά αντιστέκονταν στα φάρμακα, τα καθήλωναν και τα χορηγούσαν με το ζόρι. Αν συνέχιζαν να αντιστέκονται, τα μετέφεραν στο νοσοκομείο και τους τα χορηγούσαν με τη βία μέσω στομαχικού σωλήνα. Τουλάχιστον 80 παιδιά στα πειράματα του Μανχάταν πέθαναν και σύμφωνα με πληροφορίες θάφτηκαν σε ομαδικούς τάφους. Σε έναν ομαδικό τάφο που βρέθηκε στο Χόθορν της Νέας Υόρκης, υπήρχε ένας μεγάλος λάκκος καλυμμένος με χλοοτάπητα στον οποίο υπήρχαν περίπου 100 πρόχειρα στοιβαγμένα φέρετρα. Τα περισσότερα από τα φέρετρα περιείχαν περισσότερα από ένα παιδιά. Για τα πειράματα αυτά γυρίστηκε ένα ντοκιμαντέρ του BBC με τίτλο "Τα Παιδιά των Χοίρων της Γουινέας [Guinea Pig Kids]".
[https://www.youtube.com/watch?v=is6Dtx8bXSU]
Στις 8 Μαρτίου 2004, το NIH απέρριψε ένα αίτημα του Freedom of Information Act για τις αναφορές ανεπιθύμητων ενεργειών από αυτές τις δοκιμές με την αιτιολογία των εξαιρέσεων των "εμπορικών μυστικών" και της "ιδιωτικής ζωής". Δύο επακόλουθες έρευνες του FDA και του Office of Human Research Protections επιβεβαίωσαν ότι οι δοκιμές στέρησαν από τα ανάδοχα παιδιά τη νομικά προβλεπόμενη προστασία από τους ερευνητικούς κινδύνους.
Στην απεικόνιση του Κένεντι, ο Φάουτσι φαίνεται να θεωρεί τα μειονεκτούντα παιδιά ως τροφή για μια τεράστια κερδοσκοπική μηχανή, την οποία έχει κατασκευάσει με την καθιέρωσή του ως ο κατεξοχήν μεσίτης εξουσίας της παγκόσμιας επιστήμης και με την αυταρχική φίμωση των διαφωνούντων.
Μπιλ Γκέιτς - Ο Μπιλ Γκέιτς ασχολείται με ένα μόνο αντικείμενο: το μονοπώλιο.
Ειδικεύεται στην απόκτηση μεριδίου αγοράς, άσχετα με το ποιον πρέπει να πηδήξει για να το αποκτήσει.
Ο Γκέιτς συνίδρυσε τη Microsoft το 1975 με τον Πολ Άλεν, τον πιο στενό παιδικό του φίλο. Επτά χρόνια αργότερα ο Άλεν υπέφερε από καρκίνο, με ακτινοβολίες και χημειοθεραπείες. Ο Άλεν άκουσε τον Γκέιτς να συνωμοτεί με τον νέο διευθυντή της Microsoft, τον Στιβ Μπάλμερ, για το πως θα μειωθεί το μερίδιο του Άλεν. Ο Γκέιτς προσπάθησε να τον εξαγοράσει από τη Microsoft με 5 δολάρια ανά μετοχή, αλλά εκείνος αρνήθηκε και αργότερα πούλησε το μερίδιό του όταν η εταιρεία μπήκε στο χρηματιστήριο σε πολύ υψηλότερη τιμή και έφυγε δισεκατομμυριούχος.
Τον Μάιο του 1998, το Υπουργείο Δικαιοσύνης και είκοσι γενικοί εισαγγελείς πολιτειών ξεκίνησαν μια αντιμονοπωλιακή αγωγή κατά της Microsoft, με στόχο τη διάλυσή της. Μετά από έφεση, η διακοπή τελικά απέτυχε και ο Γκέιτς χρεώθηκε με 800.000 δολάρια για τις πρακτικές του κατά του ανταγωνισμού.
Ο Gates εισάγει το μονοπώλιο στη δημόσια υγεία
Ενώ αυτό ήταν ένα χαστούκι για τον πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου, ο Γκέιτς ήθελε να αποκαταστήσει την εικόνα του. Έτσι γεννήθηκε το Πρόγραμμα Παιδικών Εμβολίων με τα πρώτα 100 εκατομμύρια δολάρια. Εκείνη τη χρονιά ο Γκέιτς προσέφερε επίσης μια επιχορήγηση 500 εκατομμυρίων δολαρίων από το Ίδρυμα William H. Gates (που ιδρύθηκε το 1994 και αργότερα, το 2000, μετατράπηκε σε Ίδρυμα Bill και Melinda Gates) στη Διεθνή Πρωτοβουλία για το Εμβόλιο κατά του AIDS (IAVI), που είχε ιδρυθεί δύο χρόνια νωρίτερα από το Ίδρυμα Ροκφέλερ, εγκαινιάζοντας μια νέα παγκόσμια πρωτοβουλία για την ανάπτυξη ενός εμβολίου που θα εξάλειφε το AIDS από προσώπου γης (χωρίς τύχη ακόμη).
Το 2000, ο Γκέιτς κάλεσε τον Φάουτσι σε ένα δείπνο στην έπαυλή του, στη συνέχεια πήρε τον Φάουτσι μόνο του στη βιβλιοθήκη και του είπε:
"Τόνι, διευθύνεις το μεγαλύτερο ινστιτούτο λοιμωδών νοσημάτων στον κόσμο. Και θέλω να είμαι σίγουρος ότι τα χρήματα που ξοδεύω θα είναι καλά ξοδεμένα. Γιατί να μην γνωριστούμε πραγματικά μεταξύ μας; Γιατί δεν γινόμαστε συνεργάτες;"
Ο Γκέιτς συνέχισε να στέλνει σεισμικά κύματα επιρροής στην παγκόσμια πολιτική δημόσιας υγείας κατά τις επόμενες δύο δεκαετίες, χρησιμοποιώντας τα τεράστια χρηματικά του ποσά για να αγοράσει επιρροή, από το να ενεργεί ως ηγέτης της δημόσιας υγείας μέχρι να χρησιμοποιεί τον άμβωνα του νταή και ακόμη και να φαίνεται, στα μάτια ορισμένων, ότι ο ίδιος επέλεξε τον επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).
Ουσιαστικά, ο Γκέιτς έστρεψε την εμμονή του στο μονοπώλιο από το λογισμικό των υπολογιστών στην παγκόσμια δημόσια υγεία.
Η κληρονομιά της εμπλοκής του στην παγκόσμια δημόσια υγεία είναι ότι μετατόπισε τη διεθνή βοήθεια από τις παραδοσιακές προτεραιότητες της οικονομικής ανάπτυξης και της πρόσβασης σε βασικές ιατρικές συσκευές, βασικά φάρμακα χωρίς πατέντες, τρόφιμα και καθαρό νερό προς την κατεύθυνση της πώλησης ακριβότερων, κατά κανόνα πατενταρισμένων, φαρμάκων και εμβολίων.
Ο Γκέιτς και τα ιδρύματά του κατέχουν μετοχές σε εταιρείες φαρμάκων και εμβολίων όπως οι Merck, GSK, Eli Lilly, Pfizer, Novartis, Sanofi, Gilead, Biogen, AstraZeneca, Moderna, Novavax και Inovio. Έτσι, τα χρήματα επιστρέφουν πίσω στον Γκέιτς.
Το πιο παράλογο παράδειγμα για το πως πρόκειται για πλήρη εκτροπή των προτεραιοτήτων είναι η περίπτωση του εμβολίου της πολιομυελίτιδας. Το 2011 και το 2012 η πολιομυελίτιδα έπληττε μόνο 2-300 άτομα ετησίως στην Ινδία και μόνο 2000 άτομα ετησίως σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο Γκέιτς χρησιμοποίησε τα δικά του κεφάλαια καθώς και το νταηλίκι του για να συγκεντρώσει δημόσια κονδύλια από πλούσια και φτωχά έθνη για να εξαλείψει αυτά τα τελευταία κρούσματα μιας ασθένειας που είχε ως επί το πλείστον εξαλειφθεί. Μόνο που χρησιμοποίησε μια φτηνή έκδοση του εμβολίου που περιείχε ζωντανό ιό, ο οποίος από μόνος του έγινε η κύρια αιτία της πολιομυελίτιδας σε όλο τον κόσμο. Τα περιστατικά διαγνωσμένης πολιομυελίτιδας αυξήθηκαν στην Ινδία και ορισμένοι Ινδοί γιατροί κατηγορούν το εμβόλιο ότι επιπλέον παρέλυσε σχεδόν μισό εκατομμύριο παιδιά από "οξεία χαλαρή μυελίτιδα", μια ασθένεια που παλαιότερα ονομαζόταν "πολιομυελίτιδα" αλλά μετονομάστηκε για να μην υπολογίζονται οι νευρολογικές παρενέργειες που προκαλούνται από το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας ως "πολιομυελίτιδα".
Εν τω μεταξύ, σε αντίθεση με τα εντελώς γελοία χαμηλά ετήσια παγκόσμια περιστατικά πολιομυελίτιδας, 840 εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν αρκετό φαγητό, ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν καθαρό νερό ή πρόσβαση στην αποχέτευση και ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι είναι αναλφάβητοι.
Η εκτροπή της διεθνούς βοήθειας από την οικονομική ανάπτυξη και την πρόσβαση σε βασικές ιατρικές συσκευές, βασικά φάρμακα, τρόφιμα και καθαρό νερό μπορεί να σκοτώνει πολύ περισσότερους ανθρώπους από όσους σώζει.
Ο Κένεντι επικαλείται μια έρευνα των LA Times που διαπιστώνει ότι τα έθνη που λαμβάνουν τα περισσότερα χρήματα του Γκέιτς υφίστανται τη μεγαλύτερη μείωση στην υγεία των παιδιών.
Ο Gates προτάσσει το μονοπώλιο έναντι της δημόσιας υγείας
Το ότι ο Γκέιτς ενδιαφέρεται περισσότερο για το μονοπώλιο παρά για τη διάσωση ανθρώπινων ζωών αποδεικνύεται από την ενεργή υπεράσπιση της πνευματικής ιδιοκτησίας όταν αυτή έρχεται σε σύγκρουση με την πρόσβαση των φτωχών χωρών σε φάρμακα και εμβόλια. Υπερασπίστηκε την πλευρά των πατεντών στον ΠΟΥ στα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν ο Νέλσον Μαντέλα προσπαθούσε να αποκτήσει τοπικά παραγόμενα γενόσημα φάρμακα για το AIDS στη Νότια Αφρική, και αντιτάχθηκε ακόμη και σε μεταγενέστερες προσπάθειες για τη δημιουργία πλήρως εθελοντικών δεξαμενών πνευματικής ιδιοκτησίας για τα φάρμακα για το AIDS.
Στα μέσα του 2020, υπήρξε μια κίνηση στον ΠΟΥ για τη δημιουργία μιας εθελοντικής δεξαμενής πνευματικής ιδιοκτησίας γύρω από τα εμβόλια COVID με την ονομασία C-TAP. Ο Γκέιτς το υπονόμευσε προωθώντας το COVID Vaccine Capacity Connector, ένα πρόγραμμα που θα εξασφάλιζε ότι οι πατέντες θα παρέμεναν στους αρχικούς ιδιοκτήτες τους κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε κοινής χρήσης της τεχνολογίας.
Ο Gates προτάσσει τον αποπληθυσμό έναντι της καταπολέμησης του AIDS
Εκτός από την εμμονή του με το μονοπώλιο, ο Γκέιτς εξέφρασε το ενδιαφέρον του για τον αποπληθυσμό του κόσμου ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Εκείνη την εποχή, το Ίδρυμα Γκέιτς συνεργαζόταν με τα Ιδρύματα Rockefeller και Andrew W Mellon, το Συμβούλιο Πληθυσμού του ΟΗΕ και την USAID για τη διανομή υλικού οικογενειακού προγραμματισμού στη Γκάνα. Το 1999, δέσμευσε 2,2 δισεκατομμύρια δολάρια στο Συμβούλιο Πληθυσμού του ΟΗΕ και χρησιμοποίησε 20 εκατομμύρια δολάρια για να βοηθήσει στην ίδρυση του Κέντρου Πληθυσμού του Johns Hopkins. Το 2017, το Ίδρυμα Γκέιτς υιοθέτησε τον στόχο της διανομής της μακροχρόνιας αντισυλληπτικής ένεσης Depo-Provera σε 214 εκατομμύρια γυναίκες σε φτωχές χώρες.
Το 2010, ο Γκέιτς έδωσε μια ομιλία στο TED όπου πρότεινε ότι
Η προφανής πρότασή του ότι τα εμβόλια θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη μείωση του πληθυσμού δημιούργησε υποψίες.
Οι υπερασπιστές του Γκέιτς υποστήριξαν ότι η δήλωσή του ήταν κακοδιατυπωμένη και ότι ο ρόλος των εμβολίων θα ήταν να μειώσουν τη βρεφική θνησιμότητα και έτσι να πείσουν τις φτωχές οικογένειες ότι δεν χρειάζεται να κάνουν τόσα πολλά παιδιά.
Ωστόσο, ένα περιστατικό θέτει αυτό υπό αμφισβήτηση. Αφορά την GAVI, που ιδρύθηκε και χρηματοδοτήθηκε από τον Γκέιτς, η οποία αρχικά ήταν η "Παγκόσμια Συμμαχία για τα Εμβόλια και τις Ανοσοποιήσεις" και αργότερα μετονομάστηκε σε "GAVI, η Συμμαχία για τα Εμβόλια".
Η GAVI συνεργαζόταν με τον ΠΟΥ και την UNICEF (η Παιδική Βοήθεια των Ηνωμένων Εθνών) για τη διανομή εμβολίων κατά του τετάνου σε γυναίκες στη Γκάνα.
Το 2014, η Διάσκεψη Καθολικών Επισκόπων της Κένυας τους κατηγόρησε ότι έκαναν μυστική εκστρατεία στείρωσης εναντίον αυτών των γυναικών. Τα αντιτετανικά εμβόλια, που συνήθως χορηγούνται κάθε δέκα χρόνια σε όλους, χορηγήθηκαν μόνο σε γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία, συνολικά πέντε φορές, ένα εμβόλιο κάθε έξι μήνες. Οι επίσκοποι υπέβαλαν αργότερα τις ενέσεις σε χημική ανάλυση που έδειξε ότι ήταν μολυσμένες με ανθρώπινη χοριακή γοναδοτροπίνη (hCG). Ο ΠΟΥ και το Ίδρυμα Ροκφέλερ είχαν αρχίσει να ερευνούν τη χρήση συνδυασμών τοξοειδούς τετάνου hCG για την παραγωγή "εμβολίων στείρωσης" ήδη από το 1972. Σύμφωνα με την ανάλυση των επισκόπων, οι γυναίκες αυτές φαίνεται ότι είχαν δοσολογηθεί με τέτοια στειρωτικά εμβόλια χωρίς τη γνώση ή τη συγκατάθεσή τους.
Ο Γκέιτς έχει επίσης ρόλο σε αυτό που ο Κένεντι περιγράφει ως ανήθικη προώθηση των αντισυλληπτικών ενέσεων Depo-Provera στην Αφρική.
Η ένεση Depo-Provera χρησιμοποιείται στις Ηνωμένες Πολιτείες σε συντριπτικό ποσοστό σε φτωχές μαύρες γυναίκες. Η Planned Parenthood στοχεύει ειδικά στις μαύρες και τις Λατίνες στην προώθηση της ένεσης, και εκείνες που τη λαμβάνουν είναι 84% μαύρες και 74% φτωχές. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο FDA απαιτεί το φάρμακο να διανέμεται με προειδοποίηση ότι μπορεί να προκαλέσει θανατηφόρα απώλεια οστών. Υπάρχουν επίσης αναφορές ότι προκαλεί διαταραχές στην έμμηνο ρύση, θρόμβους αίματος, εγκεφαλικό επεισόδιο, αύξηση βάρους, έκτοπη εγκυμοσύνη, κατάθλιψη, απώλεια μαλλιών, προβλήματα λίμπιντο και μόνιμη υπογονιμότητα.
Στην Αφρική, η ένεση διανέμεται χωρίς αυτές τις προειδοποιήσεις. Μια έκθεση του 2011 διαπίστωσε ότι η συνεργασία μεταξύ των Gates, Rockefeller, Mellon, του Συμβουλίου Πληθυσμού και της USAID διένειμε το εμβόλιο σε 9.000 γυναίκες στη Γκάνα χωρίς τη συγκατάθεσή τους, λέγοντάς τους ότι λάμβαναν "υγειονομική περίθαλψη ρουτίνας" ή "κοινωνικές παρακολουθήσεις". Σύμφωνα με την έκθεση, ωστόσο, εν αγνοία τους συμμετείχαν σε ένα εξαετές πείραμα για την ασφάλεια της ένεσης. Χρησιμοποιώντας αυτή τη μελέτη ως απόδειξη της ασφάλειάς της, ο Γκέιτς επέκτεινε τη χρήση του εμβολίου σε 12 εκατομμύρια ακόμη αφρικανικές γυναίκες.
Αυτό που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι οι γυναίκες που λαμβάνουν Depo-Provera έχουν πολύ υψηλότερο κίνδυνο να προσβληθούν από τον ιό HIV. Αυτό δίνει μια νέα τροπή στην προώθηση των φαρμάκων κατά του AIDS και του εμβολίου κατά του AIDS από τον Γκέιτς:
- Πρώτον, ο Γκέιτς τοποθετεί τον αποπληθυσμό πάνω από την πρόληψη του HIV.
- Δεύτερον, ο Γκέιτς μπορεί ακόμη και να επωφεληθεί από την αύξηση του HIV ως παράπλευρη απώλεια από τα εμβόλια ελέγχου των γεννήσεων. Άλλωστε, αυξάνει τη ζήτηση για τα φάρμακα και τα εμβόλια από τη διανομή των οποίων κερδίζει ο Γκέιτς.
Έτσι, ο συνολικός ρόλος του Γκέιτς στην παγκόσμια δημόσια υγεία είναι να αποκτήσει μονοπωλιακή δύναμη επί των ιδρυμάτων δημόσιας υγείας και της διανομής φαρμάκων και εμβολίων, περιορίζοντας παράλληλα την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, ενδεχομένως εις βάρος της αύξησης της νοσηρότητας και της θνησιμότητας σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ανατομία της Παγκόσμιας Φαρμακευτικής Μηχανής
Ο Κένεντι χρησιμοποιεί τον γνωστό όρο "Big Pharma" στον τίτλο του. Μου φαίνεται, ωστόσο, ότι κατά τη διάρκεια εννέα κεφαλαίων - κεφάλαια 2 έως 10 - χαρτογραφεί ένα παγκόσμιο σύστημα που είναι πολύ πιο συγκεκριμένο από το να είναι απλώς "Μεγάλη". Πιστεύω ότι αυτό το σύστημα αξίζει ένα όνομα, γι' αυτό και το βαφτίζω συντηρητικά "The Global Pharma Machine" (Η Παγκόσμια Φαρμακευτική Μηχανή).
Αυτό που ακολουθεί είναι η βασική ανατομία αυτής της μηχανής, όπως τη συλλαμβάνω από αυτά τα εννέα κεφάλαια.
Το CDC και το NIAID λειτουργούν ως εκκολαπτήρια για φάρμακα και εμβόλια.
Το μοντέλο αυτό ισχύει γενικά για όλους τους οργανισμούς του Υπουργείου Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών (HHS) που χρηματοδοτούν την έρευνα. Σε αυτούς περιλαμβάνονται το CDC καθώς και το NIAID και τα άλλα ινστιτούτα του NIH.
Ακολουθεί ένα τυπικό παράδειγμα για το πώς λειτουργεί αυτό.
Το NIAID χρηματοδοτεί τη βασική επιστήμη για ένα νέο υποψήφιο φαρμακευτικό προϊόν και το κατοχυρώνει με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Μόλις το υποψήφιο φάρμακο φανεί πολλά υποσχόμενο, το NIAID το παραδίδει σε ένα δίκτυο περίπου 1.300 κύριων ερευνητών (PIs) που εργάζονται για πανεπιστήμια για τη διεξαγωγή κλινικών δοκιμών για λογαριασμό των φαρμακευτικών εταιρειών που θα καταλήξουν να πωλούν το φάρμακο και οι οποίες παρέχουν το μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησης. Το Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών (HHS), η μητρική εταιρεία τόσο του CDC όσο και του NIAID, μεταβιβάζει στη συνέχεια ένα μέρος των δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας μέσω του Γραφείου Μεταφοράς Τεχνολογίας στους ενδιαφερόμενους φορείς: αυτοί μπορεί να περιλαμβάνουν δημόσιους υπαλλήλους στο NIAID, τα πανεπιστήμια που φιλοξενούν την έρευνα των PIs και τις φαρμακευτικές εταιρείες. Τα πανεπιστήμια μπορούν στη συνέχεια να μοιραστούν τα δικαιώματα ευρεσιτεχνίας με τους ερευνητές.
Στο NIAID, το CDC και τους άλλους οργανισμούς που υπάγονται στο HHS, ανήκουν 4.400 διπλώματα ευρεσιτεχνίας.
Ωστόσο, ενεργώντας ως έμπιστος έξι προέδρων, ο Fauci έχει μεσολαβήσει για τη ροή δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων περισσότερο από ό,τι υποδηλώνει ο αριθμός αυτός.
Οι ιδιωτικοί ερευνητές (PIs) κυριαρχούν στις κανονιστικές αποφάσεις.
Η χρηματοδότηση και η πνευματική ιδιοκτησία συνδέουν τα συμφέροντα του NIAID/CDC, των πανεπιστημίων και των ερευνητών τους και των φαρμακευτικών εταιρειών.
Συνήθως, οι ερευνητές συνεργάζονται με μία μόνο φαρμακευτική εταιρεία. Συνεπώς, η πρώτη τους πίστη είναι προς την εταιρεία αυτή. Ωστόσο, ο ερευνητής, το πανεπιστήμιο και η φαρμακευτική εταιρεία μοιράζονται όλοι την αφοσίωση προς τον ομοσπονδιακό οργανισμό που τους παρέχει εκκολαπτόμενα υποψήφια φάρμακα και εμβόλια και πνευματική ιδιοκτησία.
Αυτοί οι πιστοί ερευνητές κυριαρχούν στις ρυθμιστικές διαδικασίες, στελεχώνοντας επιτροπές όπως η Συμβουλευτική Επιτροπή Εμβολίων και Συναφών Βιολογικών Προϊόντων (VRBPAC) του FDA και η Συμβουλευτική Επιτροπή για τις Πρακτικές Ανοσοποίησης (ACIP) του CDC. Ως εκ τούτου, εξασφαλίζουν την κυριαρχία της προοπτικής της φαρμακευτικής βιομηχανίας σε όλη τη ρυθμιστική διαδικασία.
Οι ερευνητές, τα φαρμακευτικά δολάρια και ο Γκέιτς ελέγχουν τα ΜΜΕ.
Ανάμεσα σε αυτούς τους πιστούς στη φαρμακοβιομηχανία ερευνητές επιλέγονται οι λίγοι που χρησιμεύουν ως τηλεοπτικές προσωπικότητες, όπου χαρακτηρίζονται ως κορυφαίοι ειδικοί που παρέχουν σωστές πληροφορίες και χλευάζουν την "παραπληροφόρηση".
Ο Φάουτσι, φυσικά, είναι ο ειδικός όλων των τηλεοπτικών ειδικών: αυτός που είναι ο ίδιος η επιστήμη.
Εν τω μεταξύ, η φαρμακοβιομηχανία παρέχει το 75% των τηλεοπτικών διαφημιστικών εσόδων, πράγμα που σημαίνει ότι η φαρμακοβιομηχανία κυριολεκτικά πληρώνει τους μισθούς των παρουσιαστών και όλων των άλλων στο πλατό.
Ο ίδιος ο Γκέιτς έχει ξοδέψει τουλάχιστον 250 εκατομμύρια δολάρια για να χρηματοδοτήσει τη δημοσιογραφία, τη δημοσιογραφική εκπαίδευση και τον "έλεγχο των γεγονότων". Το Ίδρυμα Γκέιτς φιλοξενεί τακτικά συναντήσεις "στρατηγικών εταίρων των μέσων ενημέρωσης" στην έδρα του στο Σιάτλ με στόχο τη βελτίωση της αφήγησης των μέσων ενημέρωσης γύρω από τις δραστηριότητες του ιδρύματος στον τομέα της δημόσιας υγείας.
(Προσωπικά θα πρόσθετα εδώ ότι η κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών έχει επίσης βάλει το χέρι της σε εταιρείες "ελέγχου των γεγονότων". Για παράδειγμα, η NewsGuard ανήκει σε μια φαρμακευτική εταιρεία δημοσίων σχέσεων και συμβουλεύεται από τον εφευρέτη του προγράμματος υποκλοπών χωρίς ένταλμα της NSA).
Κάπου εδώ εντάσσεται και οι εταιρείες της Μεγάλης Τεχνολογίας. Η Google, για παράδειγμα, μέσω της μητρικής της εταιρείας Alphabet, έχει επικερδείς σχέσεις με όλες τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες και κατέχει άμεσα αρκετές μικρότερες εταιρείες εμβολίων.
--------
Η συνέχεια στο επόμενο (τρίτο) επεισόδιο...
Πηγές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου