ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄ (Ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στὴν Κοζάνη) - (Βιβλίο Α΄ - Μέρος 25ο)

Ὅλες οἱ ἀναρτήσεις τοῦ βιβλίου «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄» ΕΔΩ

OΛOI EIΣ THN EKKΛHΣIA – Kοζάνη, τη 27-11-1943

«Ω ΕΚΚΛΗΣΙΑ! Γλυκειά μας μάννα. Συ χύνεις μέσα στην καρδιά μας χίλιες χρυσές ελπίδες» – (K. Kρυστάλλης)

Xριστιανικόν φυλλάδιον εκδίδεται υπό της I. Mητροπόλεως Kοζάνης και διανέμεται δωρεάν προς χριστιανικόν διαφωτισμόν του λαού. Mελετήστε το όλοι.

ΣYNTAKTHΣ- Aρχιμ. Aυγουστίνος N. Kαντιώτης- Iεροκήρυξ

ΕΧΕΙΣ ΤΙΜΟΝΙ; ΘΑ ΣΩΘΕΙΣ!

 

Εἶναι νύκτα. Μεσάνυκτα! Κανένα ἀστέρι δέν φέγγει. Ὁ ἄνεμος, πού ἔγινε θύελλα, καταιγίδα, τυφῶνας, μαίνεται εἰς τόν ὠκεανό. Ἕνα μικρό πλοῖο ταξιδεύει. Ὁ πλοίαρχος ἀγρυπνεῖ εἰς τήν γέφυρα. Οἱ ναῦτες βρίσκονται εἰς τίς θέσεις τους. Ὅλοι ἀγωνίζονται γιά νά ἀντιμετωπίσουν τήν θύελλα, μέσα εἰς τήν ὁποία βρέθηκαν χωρίς νά τό θέλουν. Καί τό πλοῖο, ἐπί ὧρες τώρα ἀγωνίζεται ἐναντίων τῶν κυμάτων, ἀντέχει. Τά μηχανήματά του εἶναι ὅλα ἐν τάξει.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Οργή: Ζούμε σε μια μπανανία που παρακολουθείται η μισή χώρα, άλλα δεν έχουμε υποδομές να εντοπίζουμε ένα τρένο 350 ανθρώπων!

 

Για παρακολουθήσεις και πλειστηριασμούς είμαστε η επιτομή της αποτελεσματικότητας - Για να προστατευτούν ζωές πολιτών είμαστε η επιτομή του τρίτου κόσμου

 

Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης

Η ανείπωτη τραγωδία με την σύγκρουση τρένων στα Τέμπη, έπνιξε την Ελλάδα στο αίμα, την θλίψη και την βουβή οργή. Γι’ αυτή την φρίκη, σε ανθρώπινο επίπεδο δεν υπάρχουν λόγια. Είναι ασύλληπτο και μόνο να σκεφτείς πως το (υποτίθεται) ασφαλέστερο μέσο κυκλοφορίας έγινε καρμανιόλα για δεκάδες νέα παιδιά, μόνο και μόνο επειδή αυτή η χώρα λειτουργεί στον αυτόματο πιλότο.

Να αφήνεις αμέριμνος το παιδί σου να ταξιδέψει με το τρένο και λίγες ώρες μετά να σε καλούν να το νεκροφιλήσεις ή ακόμα χειρότερα να μην υπάρχει καν η δυνατότητα να αναγνωριστεί. Φρίκη. Φρίκη ανείπωτη!

Ο άωρος θάνατος και ο θάνατος των νηπίων

Άωρος θάνατος είναι ο θάνατος πριν την ώρα που περιμένει κανείς και ιδιαίτερα ο θάνατος των παιδιών. Η θλίψη και ο πόνος είναι πολύ μεγάλος και αβάσταχτος. Το παράπονο των γονέων είναι δικαιολογημένο που έχασαν το παιδί τους πολύ μικρό, που δεν είχε δοκιμάσει τις χαρές της ζωής. Ο ιερός Χρυσόστομος λέει ότι δεν πρέπει να είμαστε αναίσθητοι μπροστά στο μεγάλο πόνο από την απώλεια του παιδιού.  «Δεν λέω να μη θρηνήσεις, διότι και εγώ εί­μαι άνθρωπος».

Ας δούμε όμως τι λένε οι Άγιοι Πατέρες για τον θάνατο των παιδιών. Στους γονείς που έλεγαν ότι «το παιδί μου τώρα είναι μέσα στο χώμα» ο Μ. Βασίλειος λέει: «Τον υιό σου δεν κατέκρυψε η γη, αλλά ο ουρανός τον δέ­χθηκε». Το χώμα καλύπτει το φθαρτό σαρκίο. Η ψυ­χή όμως του παιδιού βρίσκεται στον ουρανό, βρίσκε­ται δηλαδή στα χέρια του Θεού.

Ο Ιώβ ο πολύαθλος, μεταξύ όλων των άλλων συμφορών οι οποίες τον βρήκαν, έχασε και όλα τα παιδιά του. Μέσα στη θλίψη του είπε: «Ο Κύριος έδωκε, ο Κύριος αφείλετο», δηλαδή ο Θεός μου τα έδωσε ο Θεός μου τα πήρε «Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον». Ο Ιώβ δεν επέτρεψε στον εαυτό του να γογγύσει και να παραπονεθεί στον Θεό.

Κωνσταντίνος Βαθιώτης: Είναι η αιματοχυσία στα Τέμπη το αντίστοιχο Μάτι της Ν.Δ.;

Το σαβουάρ βιβρ της θεατρινίστικης διαχείρισης των συμφορών και η ανάποδη ανάγνωση του φρικτού διαγγέλματος της μητσοτακικής μαριονέτας

 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης, τέως Αναπληρωτής 

Καθηγητής Νομικής Σχολής Δ.Π.Θ.

ΠΡΟΪΔΕΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΙΑΣΤΙΚΟΥΣ:

Σαν τους σαλίγκαρους μετά την καταιγίδα βρήκαν πάλι την ευκαιρία να βγουν στο υπνωτιστικό γυαλί ή να πιάσουν στα χέρια τους το ελαφρύ πληκτρολόγιο κάποιοι ποινικολογούντες, οι οποίοι ψοφάνε για προπαγάνδα ή/και δημοσιότητα αλλά στερούνται ειδικών γνώσεων.

Στο παρόν άρθρο, με την βοήθεια του εργαλείου που μας παρέχει ο Θαυμαστός Ανάποδος Κόσμος, επιχειρείται να ερμηνευθεί η θεατρική παράσταση που έδωσε η μητσοτακική μαριονέτα ενώπιον των χαροκαμένων πολιτών αλλά και των εν γένει τηλεθεατών-χαυνοπολιτών, υποδυόμενη την τεθλιμμένη χήρα, η οποία από τις 26 Μαρτίου 2019 είχε προφητεύσει τον εκτροχιασμό των τρένων, χρησιμοποιώντας σέξι ορολογία και επιδιδόμενη σε γελάκια:

* ΦΕΤΟΣ Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΗΛΘΕ ΠΙΟ ΝΩΡΙΣ... |εις μνήμην + στα γόνατα...

Κι όμως δεν υπάρχει πιο μεγάλος Σταυρός

από αυτόν που ο γονέας χάνει το παιδί του,

ειδικά όταν νέοι με όνειρα και αξίες

φεύγουν τόσο γρήγορα.

Δεν είναι τα παιδιά των άλλων.

Είναι τα δικά σου παιδιά.

Τα παιδιά που αγάπησες.

Τα παιδιά που καμάρωσες.

Θεόκλητος Ρουσάκης: Ρεαλισμός ἢ ἐθνική αὐτοκτονία ἡ συνεκμετάλλευση μέ τήν Τουρκία τῶν ἐνεργειακῶν μας πόρων στό Αἰγαῖο καί τήν Ἀνατ. Μεσόγειο;

Γράφει ὁ Θεόκλητος Ρουσάκης*
 

Ὅλο καὶ συχνότερα γίνονται ἀναφορὲς τελευταῖα ἀπὸ πολιτικοὺς παράγοντες, στρατηγικοὺς ἀναλυτές, ἀκαδημαϊκούς, διπλωμάτες, μέλη διαφόρων περίεργων «δεξαμενῶν σκέψης» κλπ, γιὰ συνεκμετάλλευση μὲ τὴν Τουρκία τῶν ἐνεργειακῶν μας πόρων στὸ Αἰγαῖο καί τὴν Ἀν. Μεσόγειο. Ἄλλοτε τὸ θέμα τίθεται ἀπερίφραστα καὶ ἄλλοτε μὲ μισόλογα καὶ ὑπονοούμενα, πάντως σὲ κάθε περίπτωση μὲ τρόπο ποὺ δημιουργεῖ ἀνησυχία καὶ προβληματισμὸ στοὺς Ἕλληνες πολῖτες καὶ ἰδιαίτερη ἱκανοποίηση στὴν Τουρκία καὶ τίς ΗΠΑ, γιὰ τοὺς δικούς τους λόγους.
 

Συγκεκριμένα στὴν Τουρκία, οἱ ἀναφορὲς γιὰ συνεκμετάλλευση ἀπὸ κορυφαῖα διακομματικὰ στελέχη προκαλοῦν ἱκανοποίηση διότι περίπου ἀπὸ τὸ 1973 ἐποφθαλμιᾷ παράνομα ἐνεργειακοὺς πόρους ποὺ ἀνήκουν στὴν Ἑλλάδα μὲ βάση τὸ Διεθνὲς Δίκαιο. Στὶς  ΗΠΑ ὁμοίως, αὐτὲς οἱ ἀναφορὲς ἐξυπηρετοῦν τὴν πολιτική τους στάση στὰ ἑλληνοτουρκικά. Τοῦτο διότι θεωροῦν ὅτι βοηθῶντας τὴν Τουρκία νὰ ἐκμεταλλευτεῖ τοὺς ἐνεργειακοὺς πόρους ποὺ  δὲν δικαιοῦται, τῆς προσφέρει τὸ «ἑλκυστικὸ ἀντίδωρο» γιὰ νὰ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τὴ Ρωσία καὶ νὰ ἐπανέλθει ἐνεργὰ καὶ «συνεργάσιμη στὸ μαντρὶ» τῆς Δύσης, δηλαδὴ τοῦ ΝΑΤΟ, δηλαδὴ τῶν ΗΠΑ. Μάλιστα τώρα, ποὺ μετὰ τὸ τραγικὸ συμβὰν τῶν σεισμῶν ἡ Τουρκία «γονάτισε» οἰκονομικὰ καὶ ἡ βοήθεια ποὺ ἀπαιτεῖται γιὰ νὰ «ὀρθοποδήσει» εἶναι πολλὲς δεκάδες δὶς δολλάρια, ἡ μόνη «πηγὴ» βοηθείας εἶναι ἀπὸ τὴ Δύση. Ἔτσι, ἡ «παροχὴ» τῆς συνεκμετάλλευσης» τῶν ἐνεργειακῶν πόρων τῆς Ἑλλάδος, θεωρεῖ ὁ ἀμερικανικὸς παράγοντας ὅτι θὰ προσέφερε οἰκονομικὸ καὶ γεωπολιτικὸ ὄφελος, τόσο στὴν Τουρκία,  ὅσο καὶ στὸ ΝΑΤΟ καὶ τὴ Δύση γενικότερα.

Σκληρή κριτική στον Ιερώνυμο για εκτρώσεις και αποτέφρωση από τον Νεκτάριο Δαπέργολα

Τις πρόσφατες δηλώσεις του Αρχιεπίσκου Ιερώνυμου σχετικά με “φλέγοντα” ζητήματα, όπως οι εκτρώσεις και οι καύσεις νεκρών, σχολίασε στον “αέρα” του FOCUS FM 103.6 και στην εκπομπή Focus 8-11 με τον Στέφανο Δαμιανίδη ο δημοσιογράφος Νεκτάριος Δαπέργολας.

«Η τηλεοπτική συνέντευξη που παραχώρησε ήταν ένα εντελώς ανούσιο και άχρωμο πράγμα. Απέδειξε για ακόμη μια φορά την ανυπαρξία αυτού του ανθρώπου. Φυσικά, ευθύνη είχε κι αυτός που κάνει τις ερωτήσεις. Τον ρώτησαν για την οικονομία, τα funds, τα κόμματα και για τα μείζονα πνευματικά θέματα, τίποτα», ανέφερε αρχικά ο κ. Δαπέργολας και πρόσθεσε:

«Ακούσαμε πολλά για το κοινωνικό έργο της Εκκλησίας, που επίσης δεν είναι πνευματικό θέμα. Είναι ντροπή το ότι έχει κυριαρχήσει στο μυαλό των πιο πολλών ότι η Εκκλησία δεν είμαι μια κιβωτός ψυχών, αλλά μια μεγάλη ΜΚΟ κοινωνικής δράσης. Δυστυχώς, οι αρχιερείς μας είναι υπεύθυνοι για την στρεβλή αυτή αντίληψη(…) Τι να τη κάνεις μια Εκκλησία με τέτοιο κοινωνικό έργο αν είναι “βουτηγμένη” στην πλάνη, την κακοδοξία, την μεταπατερικότα, όπως είναι δυστυχώς η διοικούσα Εκκλησία;»

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Ἰωακείμ (Παπουλάκης) ὁ Ἰθακήσιος

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Στὰ μαῦρα χρόνια τῆς τουρκοκρατίας ἀναδείχτηκαν σπουδαῖες ἐκκλησιαστικὲς προσωπικότητες, οἱ ὁποῖες βοήθησαν τὸ ὑπόδουλο Γένος μας νὰ κρατήσει τὴν πίστη του στὸν ἀληθινὸ Τριαδικὸ Θεὸ καὶ τὴν ἐθνική του ταυτότητα. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ὑπῆρξε ὁ ἅγιος Ἰωακεὶμ ὁ Ἰθακήσιος, ὁ ἀποκαλούμενος Παπουλάκης.
 

Γεννήθηκε στὸ μικρὸ χωριὸ Καλύβια τοῦ τότε δήμου Πολυκτορίων Ἰθάκης, στὰ 1786 καὶ τὸ βαφτιστικό του ὄνομα ἦταν Ἰωάννης. Πατέρας του ἦταν ὁ Ἄγγελος Πατρίκιος, Ἰθακήσιος πλοίαρχος, καὶ ἡ μητέρα του ἡ Ἁγνὴ ἀπὸ τὴν Πρέβεζα. Ἦταν εὐσεβεῖς ἄνθρωποι, μὲ ὀρθόδοξο φρόνημα. Λίγο μετὰ τὴ γέννησή του, ἡ μητέρα του πέθανε καὶ ὁ πατέρας του ἔκαμε δεύτερο γάμο.

Απίστευτες καταγγελίες από τον Πατέρα Στυλιανό Καρπαθίου

Για διάφορα διλήμματα που αφορούν ευαίσθητα θέματα όπως οι εκτρώσεις και οι αποτεφρώσεις νεκρών, αλλά και την περιπέτειά του με το Νόμο μίλησε στον Focus FM και τον Στέφανο Δαμιανίδη ο Πάτερας Στυλιανός Καρπαθίου.

Ο προσκεκλημένος κλήθηκε να ορίσει τη “Σαρακοστή”, που σύμφωνα με πολλούς αποτελεί ευκαιρία…αδυνατίσματος:

«Η Σαρακοστή είναι σαράντα μέρες οι οποιες ξεκινούν από την Καθαρά Δευτέρα και τελειώνουν με το Σάββατο του Λαζάρου. Είναι σαράντα μέρες με νηστεία, προσευχή, περισσότερη συμμετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας, ετοιμαζόμαστε για τη Μεγάλη Εβδομάδα, κορυφή της οποίας είναι το Άγιο Πάσχα» και συνέχισε για το θέμα των κιλών:

«Η νηστεία σημαίνει θυσία. Θυσία για το Θεό. Είναι κομμάτι του ίδιου μας του εαυτού, το οποίο το δίνουμε στον εαυτό. Η δίαιτα είναι μια ναρκισσιστική υπόθεση. Γιατί να αδυνατίσεις μέσα στην περίοδο της Νηστείας; Δε μπορεί να στρέφεται η Νηστεία στο βιολογικό μας καλό».

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Νικόλαος Πλανᾶς - Ὁ εὐλογημένος κληρικός

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Στὶς 2 Μαρτίου ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴ μνήμη ἑνὸς νέου ἁγίου, τοῦ ἁγίου Νικολάου Πλανᾶ. Πρόκειται γιὰ μιὰ σπάνια ἱερατικὴ μορφή, ἡ ὁποία λάμπρυνε τὴν ἀττικὴ γῆ τὸν περασμένο αἰῶνα καὶ ἀποτελεῖ τὸ καύχημα καὶ τὸ πρότυπο τῶν κατοπινῶν εὐλαβῶν ὀρθοδόξων κληρικῶν.
 

Γεννήθηκε στὴ Νάξο τὸ 1851. Γονεῖς του ἦταν οἱ εὐσεβεῖς καὶ εὔποροι Ἰωάννης καὶ Αὐγουστίνα. Ἀπὸ μικρὸ παιδὶ ἔδειξε δείγματα ἀφοσίωσης πρὸς τὴν Ἐκκλησία, διακονοῦσε ὡς «παπαδάκι» στὸ Ἱερὸ Βῆμα. Παράλληλα ἀνέπτυξε σπάνιες ἀρετές, ὅπως λ. χ. μοίραζε τὸ λιγοστὸ ψωμί του μὲ τὰ ἄλλα πεινασμένα παιδιὰ τῆς γειτονιᾶς! Λίγα γράμματα ἔμαθε ἀπὸ τὸν παπποῦ του, ἱερέα Γεώργιο Μελισσουργό, τὰ ὁποῖα ἀξιοποίησε κατόπιν μόνος του. 1864 πέθανε ὁ πατέρας του ἡ μητέρα του μετανάστευσε, στὴν Ἀθήνα, μὲ τὸν μικρὸ Νικόλαο καὶ τὴν ἀδελφή του, ὅπου καὶ ἐγκαταστάθηκαν στὴν περιοχὴ τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονα Ἰλισοῦ. Στὰ δεκαεπτά του χρόνια παντρεύτηκε, ὕστερα ἀπὸ πιέσεις τῆς μητέρας του, τὴν Ἑλένη Προβελέγγιου ἀπὸ τὰ Κήθυρα, μὲ τὴν ὁποία ἀπέκτησε ἕναν γιό, τὸν Ἰωάννη. Ὅμως λίγο ἀργότερα ἀρρώστησε ἡ σύζυγός του καὶ πέθανε.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 2 ΜΑΡΤΙΟΥ 2023

Ὁ Ἅγιος Ἡσύχιος ὁ Συγκλητικὸς  

Ποταμὸν Ἡσύχιος ὑδάτων ἔδυ,

Ὅπως ποταμὸν τοῦ πυρὸς διεκφύγῃ.

Δευτερίῃ προσέβη Ἡσύχιος ἐν πόλου ὅρμοις.

Ὁ Ἅγιος Ἡσύχιος ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Μαξιμιανοῦ (286 – 305 μ.Χ.) καὶ κατεῖχε τὸ ἀξίωμα τοῦ Συγκλητικοῦ. Ὅταν διὰ διατάγματος τοῦ Μαξιμιανοῦ ξέσπασε ὁ διωγμὸς κατὰ τῶν Χριστιανῶν καὶ οἱ κατέχοντες ἀνώτερα ἀξιώματα Χριστιανοὶ ἀπαγορεύθηκε νὰ φέρουν ζώνη καὶ στολή, τότε ὁ Ἅγιος προτίμησε νὰ περιφρονήσει ὅλες τὶς τιμὲς τῆς πρόσκαιρης δόξας, ἀπέβαλε τὰ ἐνδύματα καὶ τὴ ζώνη τοῦ ἀξιωματικοῦ καὶ ἐνδύθηκε ταπεινὰ καὶ ἄσημα.

Νώντας Σκοπετέας: Πρώτη Προηγιασμένη, θύμησης ...θυμίαμα

 

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Γονατισμένες ψυχὲς στὸ πέρασμα τὸ Ἅγιο... Ἰδοὺ γὰρ εἰσπορεύεται... καὶ μιὰ ἡσυχία ποὺ ὅμοιά της ἀκόμα ἄνθρωπος τοῦ κόσμου τούτου δὲν γεύτηκε...
 

Σκοτάδι γλυκὸ καὶ χῶμα δακρύων...
 

Δὲν θὲς νὰ ὑψώσεις αἴσθηση καμιὰ ...
 

Ἀπὸ δίπλα σου περνᾷ τοῦ Παραδείσου ἡ αὔρα ἡ Θεία , λεπτὴ καὶ ἄξαφνη ...
 

Τὸ κεφάλι σιμὰ  στὰ ἀείροα πατήματα τοῦ Βασιλέως τῆς δόξης...

Ἀπόστολος Σαραντίδης: Διευκρινήσεις - Μετά μίαν καί δευτέραν δεκαετίαν ἁπλά πρός μή σκεπτομένους καί ἀκηδείς.

τοῦ Ἀπόστολου Σαραντίδη

 

Ὁ π. Ἀ. Γκοτσόπουλος 8 μῆνες φυλακή, ὁ π. Ἀ. Στυλιανάκης ὑπόδικος, ὁ π. Σ. Καρπαθίου διώκεται, ὁ Στέφανος Δαμιανίδης ἀθῶος ἀλλὰ ὁ εἰσαγγελέας ἄσκησε ἀναίρεση καὶ θὰ ξαναδικαστεῖ, νέοι καὶ ὄχι μόνο, πεθαίνουν ξαφνικὰ κατὰ χιλιάδες καθημερινὰ σὲ ὅλον τὸν κόσμο. Κατὰ τ᾿ ἄλλα, «Δὲν ξέρω ἂν τὸ προσέξατε ἀλλὰ εἴμαστε μιὰ ὡραία ἀτμόσφαιρα... εἴμαστε!». Δηλαδὴ ὀρθόδοξοι. Τῆς ποιᾶς ὀρθοδοξίας; - Τοῦ μυαλοῦ. Ἡμῶν,  ὑμῶν καὶ αὐτῶν. Ποίων;

Ἄν ἀκούσει κάποιος κάποιες δημόσιες συζητήσεις κάπου, θὰ καταλάβει τί ζημία ἔχουν κάνει καὶ κάνουν αὐτοὶ καὶ οἱ ὅμοιοί τους γιὰ τοὺς λεγόμενους ἀποτειχισμένους καὶ ἔχουν καὶ κάποιο δίκιο μὲ τὴ σύγχυση ποὺ ἐπικρατεῖ. Ἁπλὰ ἀρνοῦνται τὴν ἔννοια τῆς πραγματικῆς ἀποτείχισης. Λόγῳ ἐγωισμοῦ, ὄχι ἄγνοιας. Διότι τοὺς ἔχουν ἐξηγηθεῖ τὰ πάντα ἀναλυτικά.

Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο Α΄: Κωνσταντῖνος Σωτηρίου (Μέρος 2ον)

 

Τὸ Πρῶτο μέρος ΕΔΩ

 

Στό δω­μά­τιό του ἦ­ταν τό εἰ­κο­νο­στά­σι, ἡ εἰ­κό­να τοῦ ἁ­γί­ου Νι­κο­λά­ου καί ἕ­να κρε­μα­στό καν­τή­λι. Εἶ­χε ἕνα σι­δε­ρέ­νιο κρεβ­βά­τι μέ λε­πτό στρῶ­μα καί μα­ξι­λά­ρι πο­λύ συμ­πα­γές, σκλη­ρό σάν ξύ­λο. Τόν χει­μῶ­να σκε­πα­ζό­ταν μέ μαύ­ρη φλο­κά­τη (τζέρ­γα). Στά­θη­κε ἀδύ­να­τον νά τοῦ τά ἀλ­λά­ξουν. «Για­τί εἶ­ναι τό­σο σκλη­ρό τό μα­ξι­λά­ρι;», ρω­τοῦ­σαν τά παι­διά. «Ἔ!, ἔτσι πρέ­πει», ἀ­παντοῦ­σε. Ἕ­να με­γά­λο ρο­λό­ϊ στό τζά­κι τοῦ ἔ­δει­χνε τήν «πα­λαι­ά» βυ­ζαντι­νή ὥ­ρα. Μέ βά­ση αὐ­τήν ἔ­κα­νε τήν προ­σευ­χή του, ὅ­πως εἶ­χε συ­νη­θί­σει ἀ­πό τό Ἅ­γιον Ὄ­ρος. Δέν τήν ἄλ­λα­ζε. «Τό δι­κό σας ρο­λό­ϊ πά­ει μέ τό φράγ­κι­κο», ἔ­λε­γε.

Ὅ­ταν τόν ρω­τοῦ­σαν γι­ά με­τά­νοι­ες ἔ­λε­γε: «Τί, νά μήν κά­νου­με σα­ράντα με­τά­νοι­ες τοὐ­λά­χι­στον;». Ἦ­ταν ὁ ἀ­ριθ­μός πού θε­ω­ροῦ­σε σάν ἐ­λα­χι­στό­τα­το καί ἀ­πα­ραί­τη­το γι­ά ὅ­λους. Ὁ ἴ­διος ἔ­κα­νε ὅ­λες τίς με­τά­νοι­ές του στρω­τές· ση­κω­νό­ταν ἐ­πά­νω καί στε­κό­ταν λί­γο προ­σευ­χό­με­νος μέ­χρι τήν ἑ­πό­με­νη. Δη­λα­δή τίς ἔ­κα­νε μέ ἀρ­γό ρυθ­μό· ἦ­ταν μί­α ἱ­ε­ρο­τε­λε­στία. Τό ὅ­τι ὅ­μως ἔ­σκυ­βε νά κά­νη με­τά­νοι­α ἐρ­χό­ταν δεύ­τε­ρο. Τό κυ­ρί­αρ­χο ἦ­ταν ἡ θέρ­μη στήν προ­σευ­χή του, ἡ ἠ­ρε­μί­α του. Ἦ­ταν πλή­ρως ἀ­πορ­ρο­φη­μέ­νος σ᾿ αὐ­τό πού ἔ­κα­νε. Δέν ἦ­ταν τυ­πι­κή καί στε­γνή ἡ προ­σευ­χή του, εἶ­χε γλύ­κα καί πο­λύ φό­βο Θε­οῦ.

Ήρθε η ώρα της αδυσώπητης πραγματικότητας για την κλιματική απάτη!

Μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο η Περιφέρεια Κρήτης ενέκρινε το "Περιφερειακό Σχέδιο για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή (ΠεΣΠΚΑ)". Η πιο πάνω σελίδα προέρχεται απ' το "Παραδοτέο 8" της σύμβασης για την κατάρτιση του Σχεδίου, όπως το βρήκαμε αναρτημένο στον ιστότοπο της Περιφέρειας Κρήτης. Όπως βλέπουμε στη σελίδα 66 (372 του 834 σελίδων αρχείου pdf), "Με βάση την ανάλυση που πραγματοποιήθηκε αναμένεται μελλοντικά σταδιακή άνοδος της στάθμης της θάλασσας", η οποία θα κυμανθεί από 13.6cm/15.4cm (την περίοδο 2021-2040, στο ενδιάμεσο σενάριο/δυσμενές σενάριο αντίστοιχα) έως 51cm/68cm (σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, στο ενδιάμεσο σενάριο/δυσμενές σενάριο αντίστοιχα). Η αναντιστοιχία των τιμών στη σχετική παράγραφο με τις τιμές του πίνακα για την περίοδο 2021-2040 είναι το λιγότερο κακό, όπως θα δούμε πιο κάτω.

Ἡ ἐξαγόρευση τῶν λογισμῶν

Ἡ ἐξαγόρευση τῶν λογισμῶν ἔγκειται στήν ἀποκάλυψη τῶν λογισμῶν σέ ἕναν πνευματικό πατέρα.

Ἡ ἐξαγόρευση δέν εἶναι ψυχανάλυση. Δέν ἐπιχειρεῖ κάποια ἐπαναφορά τοῦ παρελθόντος. Οἱ λογισμοί, πού πρόκειται νά ἐξαγορευτοῦν, εἶναι οἱ τωρινοί, οἱ παρόντες καί ἐνεργοί λογισμοί· οἱ ἐπαναλαμβανόμενοι ἤ ὅσοι ἐμφανίζουν κάποια μονιμότητα στήν ψυχή.

Ἡ ἐξαγόρευση πρέπει νά γίνεται συχνά καί τακτικά. Ὁ ἐρωτῶν πρέπει νά ἐξαγορεύει τούς λογισμούς του ἐντελῶς ἐλεύθερα, χωρίς καμμία ντροπή ἤ φόβο. Τίποτε δέν κρύβει, τίποτε δέν λησμονεῖ, τίποτε δέν διαστρέφει, τίποτε δέν συγκαλύπτει.

Ὁ πνευματικός πατήρ ἔχει τόν ρόλο τοῦ μεσίτη μεταξύ πνευματικοῦ τέκνου καί Θεοῦ. Λέγει ἐπ’ αὐτοῦ ὁ ἅγιος Βαρσανούφιος: «Τόν λογισμό σου νά τόν πεῖς στόν Ἀββά σου, καί ἐκεῖνος θά σέ θεραπεύσει διά τοῦ Θεοῦ».

Ἀνάποδες «ἀλήθειες» καί ἕνας (ἀρχιεπισκοπικός) μῦλος πού ὅλα τ’ ἀλέθει

Σχόλια πάνω σέ μία τραγική συνέντευξη στά… βάθη τοῦ ἀνάποδου κόσμου 

 

Γράφει ο Νεκτάριος Δαπέργολας, Διδάκτωρ ιστορίας

Ἔχουμε χάσει πλέον πρό πολλοῦ τήν… ἱκανότητα νά ἀπομένουμε ἐνεοί, κάθε φορά πού διαβάζουμε δηλώσεις τοῦ προκαθημένου τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας. Δέν χρειαζόμασταν συνεπῶς οὔτε τήν πρόσφατη συνέντευξη πού παραχώρησε¹, γιά νά καταλάβουμε τόν ἀπίστευτο πνευματικό του κατήφορο. Ὅλη του ἡ θητεία ἀποτελεῖ ἕνα πραγματικό ὄνειδος καί ὅσο καί ἄν ψάξει κανείς, εἶναι πραγματικά πολύ δύσκολο νά βρεῖ μία ἔστω φορά πού νά ἔλαβε σωστή θέση, ὅταν βρέθηκε μπροστὰ σέ σοβαρά πνευματικά, ἐκκλησιολογικά ἀλλά καί ἐθνικά θέματα (ὡς πρός τά τελευταῖα, θυμίζω ἐνδεικτικά τό Μακεδονικό καί τό λαθρεποικιστικό). Εἰδικά ὅμως ἡ τελευταία τριετία –μέ τήν ψευτοπανδημία καί τό οὐκρανικό τερατούργημα– ἔριξε καί τίς τελευταῖες μάσκες, ἀποκαλύπτοντας μέ τόν πιό ἐφιαλτικό τρόπο ὅλη τή σήψη μέσα στή διοικοῦσα Ἐκκλησία καί συνάμα ὅλη τή ζοφερή τραγικότητα τῆς μορφῆς τοῦ προκαθημένου της. Ἡ πρόσφατη λοιπόν συνέντευξη, πού ἦταν κάτι σάν ἀπολογισμός τῆς (φεῦ) 15ετοῦς παρουσίας του στόν ἀρχιεπισκοπικό θρόνο, ἀφαίρεσε ἕνα ἀκόμη κομμάτι ἀπό τή συνολική μάσκα – καί γι' αὐτό εἶναι χρήσιμη ἡ ἀξιοποίησή της πρός περαιτέρω πληρέστερη κατανόηση τοῦ γκρεμοῦ στόν ὁποῖο κουτρουβαλᾶμε.

Φανούλα Αργυρού: Διπλωματία των σεισμών, συγκινήσεις, φιλίες, φυσικό αέριο, ενώ η τουρκική κατοχή του 37% και ο εποικισμός της Κυπριακής Δημοκρατίας συνεχίζεται !

Γράφει η Φανούλα Αργυρού*

Αίφνης με το  αμείλικτο θανατηφόρο κτύπημα  των σεισμών,  βγήκαν από τα «κλουβιά» τους ο ένας μετά τον άλλο σαν κουρδισμένα παπαγαλάκια να διαλαλούν σε όλα τα «μήκη και πλάτη»  από Ελλάδα, ΗΠΑ, ότι … Έλληνες και Τούρκοι είναι φίλοι,  πρέπει να ξαναχτιστεί η εμπιστοσύνη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας,  «συγκινητική»  η εικόνα των εναγκαλισμών Δένδια-Τσαβούσογλου, κεφαλαιοποίηση από Τουρκία του κλίματος διπλωματικά για αγωγό μέσω Τουρκίας με την επίσκεψη Άντονυ Μπλίνκεν στη περιοχή, πολύτιμοι σύμμαχοι οι δύο χώρες των ΗΠΑ (οι οποίες έχουν παρουσία και συμφέροντα  στο Αιγαίο και πρέπει να διασφαλίζονται οι σχέσεις μεταξύ συμμάχων) να δούμε αυτά που μας ενώνουν (δηλαδή αγωγούς μέσω Τουρκίας;) , όχι αυτά που μας χωρίζουν (δηλαδή τουρκική εισβολή και κατοχή ΚΔ)  η γεωγραφία δεν θα αλλάξει αλλά πρέπει να βρούμε επιτέλους Ελλάδα και Τουρκία μια ΚΟΙΝΗ ΖΩΝΗ, να προσγειωθούμε και να προχωρήσουμε τα ζητήματα που μας διχάζουν επί δεκαετίες.  Και πάει λέγοντας και που είμαστε ακόμα!  (Δέστε συμμαζευμένα εδώ  16.2.2023 «iEpikaira»:  «Από του σεισμούς… στην επίλυση του Κυπριακού και τέλος στην συνεκμετάλλευση!» https://i-epikaira.blogspot.com/2023/02/blog-post_408.html  και εδώ: Νίκου Μελέτη -«Εν μέσω καταστροφής, «σφήνα» Άγκυρας στην ενεργειακή συνεργασία Ελλάδας – Ισραήλ» https://www.liberal.gr/amyna-diplomatia/en-meso-tis-katastrofis-i-agkyra-epiheirei-sfina-stin-energeiaki-synergasia και επίσης εδώ μεταξύ άλλων: Μύρνας Νικολαΐδου:  «Πως η «Διπλωματία των Σεισμών» Μπορεί να Καταλήξει σε Πιέσεις για Συνεκμετάλλευση»https://www.energia.gr/article/199411/pos-h-diplomatia-ton-seismon-mporei-na-katalhxei-se-pieseis-gia-synekmetalleysh )

Τρείς Ιεράρχες: οι Μεγάλοι της Εκκλησίας και της Ιστορίας. Π. Χαβαράνης

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΓΓΡΑΦΗΣ: 15/2/2023 

 

ΚΑΛΕΣΜΕΝOΣ: κος Παναγιώτης Χαβαράνης, εκπαιδευτικός, εκκλησιαστικός συγγραφέας, μελετητής των Πατέρων της Εκκλησίας μας. 

 

Στις 30 Ιανουαρίου η Αγία μας Εκκλησία τιμά την μνήμη τριών ξεχωριστών προσωπικοτήτων της παγκόσμιας ιστορίας, των ισάριθμων Ιεραρχών, του Μεγάλου Βασιλείου, του Γρηγορίου του Ναζιανζηνού και του Ιωάννου του Χρυσοστόμου. 

 

Στις ημέρες μας, με τους σύγχρονους και από-οξυγονωμένους –πνευματικά- ρυθμούς ζωής αδυνατούμε –τουλάχιστον οι περισσότεροι- να αντιληφθούμε την προσφορά, το θεολογικό βάθος, το πνευματικό μεγαλείο και την αγάπη των τριών Αγίων Ιεραρχών προς την Εκκλησία και την εικόνα του Θεού, τον άνθρωπο. 

«ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ: Ἡ ἀνόθευτος πίστις»

(καὶ ἡ βεβαιότης (σωτηρίας) ποὺ τὴν συνοδεύει)

 

Γράφει ὁ ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ 

 

Τὸ «ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ», ποὺ διαβάζουμε τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, λειτουργεῖ ἐποικοδομητικά, ὡς ἐποπτικὴ καὶ συνθετικὴ θεώρηση τῆς Ἱστορίας τῆς Ἐκκλησίας, ὡς ἐπικαιρότητα μόνο στὶς γρηγοροῦσες - ἄγρυπνες συνειδήσεις (ἐκ τῶν Ὀρθοδόξων).
 

Ὅσοι ἔχουν ἀγκιστρωθεῖ μὲ πάθος ἢ ἀδιαφορία στὴν ἄμεση πραγματικότητα τῆς ἐκκοσμικευμένης - οἰκουμενιστικῆς ἐποχῆς, δὲν ἀντιλαμβάνονται (δυστυχῶς) τὴν θεολογική - ἐκκλησιολογικὴ δύναμή του. Ἁπλὰ τὸ ἀρχειοθετοῦν στὰ ράφια τοῦ ἱστορικοῦ παρελθόντος, γι᾿ αὐτὸ καὶ δὲν ἀντιδροῦν, σήμερα, στὶς πυκνὲς ἐκκλησιολογικὲς ἐκτροπὲς τῶν οἰκουμενιστῶν Ἐπισκόπων - Πατριαρχῶν.
Στὴν εἰσαγωγὴ τοῦ «ΣΥΝΟΔΙΚΟΥ», διαβάζουμε:

Δυστοπία: Κωδικοποίηση των ανεμβολίαστων ώστε να είναι δυνατή η απομόνωσή τους σε μελλοντικές “πανδημίες”

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) βρίσκεται επί του παρόντος στη διαδικασία θέσπισης νέων κωδικών ταξινόμησης για την κατάσταση εμβολιασμού Covid. Αυτοί οι λεγόμενοι κωδικοί ICD (Διεθνής Ταξινόμηση των Ασθενειών) εγκρίθηκαν από τον ΠΟΥ την άνοιξη του 2019 και θα εισαχθούν σύντομα. Στις ΗΠΑ, η νέα έκδοση ICD-11 θα εισαχθεί την 1η Απριλίου 2023, στην Ελλάδα και την Ευρώπη η ημερομηνία εκκρεμεί ακόμη.

Αυτό προφανώς σημαίνει ότι για το μέλλον προβλέπονται ευκολότερες διακρίσεις. Έχουν φθάσει στο σημείο να διεξάγονται μελέτες για να υπολογιστεί πόσοι ανεμβολίαστοι άνθρωποι πρέπει να απομονωθούν (πού; σε στρατόπεδα;) για να αποτραπεί η εξάπλωση του κοινού κρυολογήματος. Πρόθυμα στην πρώτη γραμμή βρίσκεται και πάλι η ΕΕ για την επιδίωξη των εταιρικών συμφερόντων.

Ο άγιος Πορφύριος μιλάει για τον Παράδεισο

 Άκου να δης τι μου πέρασε στο νου μου, τι ωραίο πράγμα είναι αυτός ο Παράδεισος·

“ίνα βλέπωσι δια παντός το πρόσωπον του Πατρός μου του εν ουρανοίς”, λέει στο Ευαγγέλιο, και θέλω να πω, να ο Παράδεισος δεν έχει ούτε κρυστάλλινα νερά, ούτε λουλούδια, ούτε τριαντάφυλλα, ούτε, ούτε, ούτε. Όλα τα έχει ο Παράδεισος. Το παν έχει, αλλά το παν είναι το πρόσωπο του Θεού. Αυτό είναι: το πρόσωπο του Θεού. Με καταλάβατε; Αυτό είναι το παν, όλα· και τα λουλούδια και τα κρυστάλλινα νερά και τα παραδείσια πουλάκια και, και, και όλα. Θα μου πης, “εκείνα δεν είναι;”. Μπορεί να είναι και εκείνα, όλα μπορεί να είναι, ναι, αλλά όλα τα μεγαλεία περικλείονται στο πρόσωπο του Θεού.

Να, είδες εκεί είναι η εορτή, όπου “ήχος καθαρός εορταζόντων και των καθορόντων του Σου προσώπου το κάλλος το άρρητον”, διαρκώς να βλέπω το πρόσωπον του Πατρός μου του εν ουρανοίς. Αυτός είναι ο Παράδεισος: “του οράν τον Κύριον δια παντός”. Δηλαδή, πώς να πούμε; Τώρα βλέπεις τον Θεό, ζεις τον Θεό, ενούσαι με την πηγή της ζωής, με την πηγή της χαράς, ενούσαι με το παν. Ο Θεός είναι το άκρως εφετόν. “Των εφετών η ακρότης”. Να ο Παράδεισος.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 1 ΜΑΡΤΙΟΥ 2023

Ἡ Ἁγία Εὐδοκία ἡ Μάρτυς 

Ἡ Σαμαρεῖτις οὐχ ὕδωρ Εὐδοκία,

Ἀλλ' αἷμα, Σῶτερ, ἐκ τραχήλου σοι φέρει.

Μαρτίου ἀμφὶ πρώτῃ ἡ Εὐδοκία ξίφος ἔτλη.

Ἡ Ἁγία Μάρτυς Εὐδοκία καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἠλιούπολη, τῆς ἐπαρχίας Λιβανησίας Φοινίκης καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Τραϊανοῦ (98 – 117 μ.Χ.). Στὸν πρότερό της βίο ζοῦσε ζωὴ ἀκόλαστη μέσα στὰ πάθη καὶ τὴν ἁμαρτία. Ὅμως ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ φώτισε τὴν καρδιά της καὶ μὲ τὶς νουθεσίες κάποιου γέροντος μοναχοῦ, ποὺ ὀνομαζόταν Γερμανός, μετανόησε.

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς: «Η δύναμη της νηστείας»

Ο δρόμος της νηστείας που φωτίζει τον ανθρώπινο νου.

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς αναφέρεται στη σημασία της νηστείας και στην αξία της:

Τί θεία δύναμις ἡ νηστεία! Νηστεία δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά νά σταυρώνῃς τό σῶμα, νά σταυρώνῃς τό σῶμα, νά σταυρώνῃς ὁ ἴδιος τόν ἑαυτό σου. Ἐφ’ ὅσον ὑπάρχει σταυρός, ἡ νίκη εἶναι σίγουρη. Τό σῶμα τῆς πρώην πόρνης τῆς Ἀλεξανδρείας, τῆς Μαρίας, μέ τήν ἁμαρτία παραδόθηκε στήν δουλεία τοῦ διαβόλου. Ἀλλά ὅταν ἀγκάλιασε τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, ὅταν πῆρε αὐτό τό ὅπλο στά χέρια της, νίκησε τόν διάβολο.

Νηστεία εἶναι ἡ ἀνάστασις τῆς ψυχῆς ἐκ νεκρῶν. Ἡ νηστεία καί ἡ προσευχή ἀνοίγουν τά μάτια τοῦ ἀνθρώπου, ὥστε νά ἀντικρύσῃ καί νά καταλάβῃ πραγματικά τόν ἑαυτό του, νά ἰδῇ τόν ἑαυτό του. Βλέπει τότε ὅτι κάθε ἁμαρτία στήν ψυχή του εἶναι ὁ τάφος του, ὁ τάφος, ὁ θάνατός του. Καταλαβαίνει ὅτι ἡ ἁμαρτία μέσα στήν ψυχή του δέν κάνει τίποτε ἄλλο ἀπό τό νά μετατρέπῃ σέ πτώματα ὅλα ὅσα ἀνήκουν στήν ψυχή: τούς λογισμούς της, τά συναισθήματά της καί τίς διαθέσεις της· σειρά ἀπό τάφους. Καί τότε…, τότε ξεχύνεται θρηνητική κραυγή ἀπό τήν ψυχή: «Πρίν εἰς τέλος ἀπόλωμαι, σῶσον με».

Ἀσκητές μέσα στόν κόσμο Α΄: Κωνσταντῖνος Σωτηρίου (Μέρος 1ον)

Ήταν μο­να­χο­γυι­ός τοῦ Βο­ρει­ο­η­πει­ρώ­τη ἀ­πό τήν Κο­ρυ­τσά Δη­μη­τρί­ου καί τῆς Ἑλένης, κά­τοι­κος Ἱ­ε­ρισ­σοῦ. Γεν­νή­θη­κε τό 1880. Ὁ πα­τέ­ρας του ἐρ­γα­ζό­ταν στό Ἅγιον Ὄ­ρος. Σέ ἡ­λι­κί­α ἑ­πτά ἐ­τῶν ἔ­μει­νε ὀρ­φα­νός ἀ­πό μη­τέ­ρα. Τόν ἐ­φρό­ντι­ζε μία θεία του. Εἶ­χε καί ἕ­ναν ἀ­δελ­φό ὁ ὁ­ποῖ­ος ἐ­κοι­μή­θη σέ ἡ­λι­κί­α πέντε ἐ­τῶν.

Μί­α ἡ­μέ­ρα ἀρ­ρώ­στη­σε μέ ὑ­ψη­λό πυ­ρε­τό. Ἦ­ταν μι­κρό παι­δί, μό­νο του στό σπί­τι· πῆ­γε νά πι­ῆ νε­ρό καί ἡ στά­μνα ἦ­ταν ἄ­δεια. Ξά­πλω­σε, ἔ­κλαι­γε μέ λυγ­μούς καί ἔ­λε­γε: «Για­τί νά μήν ἔ­χω καί ἐ­γώ τήν μαν­νού­λα μου;». Ξαφ­νι­κά ἄ­νοι­ξε ἡ πόρ­τα τοῦ δωματίου, βλέ­πει ἕ­ναν ἱ­ε­ρέ­α μέ πε­τρα­χή­λι νά τοῦ χα­μο­γε­λᾶ καί νά τόν χα­ϊ­δεύ­η στό μέ­τω­πο.

Τοῦ λέ­ει ὁ μι­κρός:

‒Ποι­ός εἶ­σαι ἐ­σύ, δέν εἶ­σαι δι­κός μας ἱ­ε­ρέ­ας· τούς ξέ­ρω ὅ­λους.

‒Σω­στά λές, Κων­σταντῆ. Ἐ­γώ εἶ­μαι αὐ­τός, καί τοῦ ἔ­δει­ξε τήν εἰ­κό­να τοῦ ἁ­γί­ου Νικολά­ου πού εἶ­χαν στό σπί­τι. Ἡ μη­τέ­ρα του εὐ­λα­βεῖ­το πο­λύ τόν Ἅ­γιο. Ὁ μι­κρός λέει:

‒Αὐ­τός εἶ­ναι ὁ ἅ­γιος Νι­κό­λα­ος, μοῦ ἔ­λε­γε ἡ μη­τέ­ρα μου.

‒Ναί, ἐ­γώ εἶ­μαι ὁ ἅ­γιος Νι­κό­λα­ος καί ἦρ­θα γι­ά νά σέ βο­η­θή­σ­ω, μή κλαῖς.