Ἡ Ἁγία Εὐδοκία ἡ Μάρτυς
Ἡ Σαμαρεῖτις οὐχ ὕδωρ Εὐδοκία,
Ἀλλ' αἷμα, Σῶτερ, ἐκ τραχήλου σοι φέρει.
Μαρτίου ἀμφὶ πρώτῃ ἡ Εὐδοκία ξίφος ἔτλη.
Ἡ Ἁγία Μάρτυς Εὐδοκία καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἠλιούπολη, τῆς ἐπαρχίας Λιβανησίας Φοινίκης καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Τραϊανοῦ (98 – 117 μ.Χ.). Στὸν πρότερό της βίο ζοῦσε ζωὴ ἀκόλαστη μέσα στὰ πάθη καὶ τὴν ἁμαρτία. Ὅμως ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ φώτισε τὴν καρδιά της καὶ μὲ τὶς νουθεσίες κάποιου γέροντος μοναχοῦ, ποὺ ὀνομαζόταν Γερμανός, μετανόησε.
Στὴν συνέχεια, ἀφοῦ εἶδε ὀπτασία, προσῆλθε στὸν Ἐπίσκοπο Θεόδοτο καὶ βαπτίσθηκε. Ἡ ὀπτασία ἦταν ἡ ἑξῆς: Παρατηροῦσε Ἄγγελο Θεοῦ νὰ ὁδηγεῖ αὐτὴν πρὸς τὸν οὐρανὸ καὶ ἄλλους Ἀγγέλους νὰ τὴ συγχαίρουν, ἐνῷ τὴν ἴδια στιγμὴ κάποιος μαῦρος οὔρλιαζε καὶ ἔλεγε ὅτι ἀδικεῖται πάρα πολύ, ἐπειδὴ ἡ Εὐδοκία ἔγινε Χριστιανή.
Μετὰ τὴν πνευματικὴ ἀναγέννησή της καὶ τὴν καλὴ ἀλλοίωσή της, διαμοίρασε τὰ πλούτη της στοὺς πτωχοὺς καὶ κατέφυγε σὲ μοναστήρι, ὅπου ἐσχόλαζε στὰ ἔργα τῆς ἀρετῆς.
Ὅμως κατηγορήθηκε ἀπὸ τοὺς πρώην ἐραστές της ὡς Χριστιανὴ καὶ συνελήφθη. Ὁδηγήθηκε στὸ βασιλέα Αὐρηλιανό, ἐνώπιον τοῦ ὁποίου ὁμολόγησε τὴν πίστη της στὸν Χριστὸ καὶ τιμωρήθηκε. Ἀλλὰ ἀφοῦ ἀνέστησε μὲ τὴν προσευχή της τὸν υἱὸ τοῦ βασιλέως, ποὺ εἶχε πεθάνει, τὸν ἔπεισε νὰ πιστέψει στὸν Κύριο. Καὶ τότε ἀπελευθερώθηκε. Ἀργότερα ὅμως συνελήφθη ἀπὸ τὸν ἄρχοντα τῆς Ἡλιουπόλεως Βικέντιο καὶ ἀποκεφαλίσθηκε.
Ἔτσι ἡ Ἁγία Μάρτυς Εὐδοκία ἔλαβε τὸν ἀμάραντο στέφανο τῆς δόξας καὶ εἰσῆλθε στὴ χαρὰ τοῦ Κυρίου της.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Φόβον ἔνθεον, ἀναλαβοῦσα, κόσμου ἔλιπες, τὴν εὐδοξίαν, καὶ τῷ Λόγῳ Εὐδοκία προσέδραμες· οὗ τὸν ζυγὸν τῇ σαρκί σου βαστάσασα, ὑπερφυῶς ἠγωνίσω δι' αἵματος. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ὁ εὐδοκήσας ἐκ βυθοῦ ἀπωλείας, πρὸς εὐσεβείας τὸν ἀκρότατον ὅρον, ἀναγαγεῖν σε ἔνδοξε ὡς λίθον ἐκλεκτόν, οὗτος καὶ τὸν βίον σου, τῇ ἀθλήσει λαμπρύνας, χάριν ἰαμάτων σοι, Εὐδοκία παρέχει· ὃν ἐκδυσώπει σώζεσθαι ἡμᾶς, Ὁσιομάρτυς, Ἀγγέλων ἐφάμιλλε.
Μεγαλυνάριον.
Χάρις εὐδοκίας τῆς θεϊκῆς, νύμφην σε τοῦ Λόγου, ἀπειργάσατο ἐκλεκτήν, ἤθεσιν ὁσίοις, καὶ αἵματι Μαρτύρων, θεόφρον Εὐδοκία, περιαστράπτουσαν.
Ἡ Ἁγία Ἀντωνίνα ἡ Μάρτυς
Θάλαμος ἡ θάλασσα νυμφικὸς γίνῃ,
Ἀντωνῖναν κρύπτουσα νύμφην Κυρίου.
Ἡ Ἁγία Μάρτυς Ἀντωνίνα καταγόταν ἀπὸ τὴν πόλη Νίκαια τῆς Βιθυνίας καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορα Μαξιμιανοῦ (286 – 305 μ.Χ.). Ὄντας Χριστιανή, φανερώθηκε στὸν Μαξιμιανό, ὅταν ἀναχώρησε γιὰ τὴν Νίκαια καὶ ὁμολόγησε μὲ τόλμη γνώμης τὸν Χριστό. Γι’ αὐτὸ βασανίσθηκε καὶ ὁδηγήθηκε στὴ φυλακή. Ἀφοῦ τὴν ἔβγαλαν ἀπὸ τὴ φυλακή, τὴν πίεσαν μὲ τὴν βία νὰ ἀρνηθεῖ τὸν Χριστό. Ἡ Ἁγία δὲν δέχθηκε καὶ παρέμενε σταθερὴ στὴν πίστη της. Τότε οἱ δήμιοι τὴν κρέμασαν καὶ τῆς ἔγδαραν τὰ πλευρά. Ἔπειτα τὴν τοποθέτησαν πάνω σὲ πυρακτωμένη σχάρα, ἀλλὰ καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτὸ τὸ μαρτύριο ἡ Ἁγία παρέμεινε ἀβλαβής.
Στὴ συνέχεια, ἀφοῦ τὴν ἔβαλαν σὲ σάκο, τὴν ἔριξαν στὴ λίμνη τῆς Νίκαιας, στὴν ὁποία βρῆκε τὸ μαρτυρικὸ θάνατο καὶ ἔλαβε τὸ στέφανο τοῦ μαρτυρίου.
Ὁ Ἅγιος Παρασκευᾶς ὁ Νεομάρτυρας
Ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς Παρασκευᾶς καταγόταν ἀπὸ τὴν Τραπεζούντα καὶ ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς προύχοντες τῆς πόλεως. Μαρτύρησε τὸ ἔτος 1659 στὴν Τραπεζούντα δι’ ἀπαγχονισμοῦ. Τὸ ἱερὸ λείψανο αὐτοῦ ἐνταφιάσθηκε στὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἀνακομίσθηκε στὴ μονὴ Θεοσκεπάστου Τραπεζοῦντος.
Ἡ Ὁσία Δομνίνα ἡ Νέα
Τῶν ἀρετῶν φέρουσα φόρτους Δομνῖνα,
Θεῷ προσῆλθεν ἔμπορος πανολβία.
Τὸ βίο τῆς Ὁσίας Δομνίνας συνέγραψε ὁ Θεοδώρητος Κύρου στὴ Φιλόθεο Ἱστορία του.Ἡ Ὁσία Δομνίνα γεννήθηκε στὴν πόλη Κύρο τῆς Ἀντιόχειας ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ φιλόθεους γονεῖς. Ἀπὸ μικρὴ ἡλικία ζήλωσε τὸ βίο τῶν Ἀσκητῶν καὶ μιμήθηκε τὸν Ὅσιο Μάρωνα († 14 Φεβρουαρίου) κτίζοντας στὸ γονικὸ κῆπο αὐτῆς καλύβα, ὅπου ἀσκήτευε καθημερινά, τὴ δὲ νύχτα μετέβαινε στὴν ἐκκλησία, γιὰ νὰ προσευχηθεῖ καὶ νὰ δοξολογήσει τὸ Ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι ἡ Ὁσία Δομνίνα, ἀφοῦ ἔζησε μὲ αὐστηρὴ ἄσκηση, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.
Άγιοι Μάρκελλος και Αντώνιος
Χώνη τις ἡ κάμινος Ἀθληταῖς δύο,
Οἳ χρυσίου λάμπουσιν ἐν ταύτῃ πλέον.
Οι Άγιοι Μάρκελλος και Αντώνιος μαρτύρησαν αφού τους έριξαν μέσα στη φωτιά.
Άγιοι Σιλβέστρος και Σωφρόνιος
Οὐ καρτερῶν Σίλβεστρε θρησκεύειν πλάνην,
Σὺν Σωφρονίῳ τὴν τομὴν ἐκαρτέρεις.
Οι Άγιοι Σιλβέστρος και Σωφρόνιος μαρτύρησαν δια ξίφους.
Ὁ Ἅγιος Νεστοριανὸς ὁ Μάρτυρας
Εἰς τοὐπίσω τράχηλον ἐξειλκυσμένος,
Νεστοριανὸς τὴν σφαγὴν πρόσω φέρει.
Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Νεστοριανὸς μαρτύρησε διὰ ξίφους.
Οἱ Ἅγιοι Ἀγάπιος, Νικηφόρος καὶ Χαρίσιος οἱ Μάρτυρες
Tριάς Tριάδι νυν παρίστατ’ εν πόλω,
H των αθλητών τη τα πάντα κτισάση.
Δὲν ἔχουμε πληροφορίες γιὰ τὸν βίο καὶ τὸ Μαρτύριο τῶν Ἁγίων.
Όσιος Αγάπιος από τη Σκήτη της Κολιτσούς και οι μετ’ αυτού τέσσερις όσιοι
Eι και το σώμα αιχμάλωτος παμμάκαρ,
Aλλ’ ουχί γνώμην Aγάπιε ωράθης.
Ο όσιος Αγάπιος μόναζε με τον Γέροντα του στη Βατοπαιδινή Σκήτη της
Κολιτσούς. Κατά τον Γεράσιμο Σμυρνάκη η περιοχή ονομάσθηκε έτσι από τον
Γέροντα του οσίου Αγαπίου ησυχαστή Κολέτιο.
Όταν κάποτε ο όσιος κατέβηκε στην παραλία για κάποια συγκεκριμένη εργασία, αιχμαλωτίσθηκε από πειρατές. Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει πώς ήταν Σαρακηνοί και πώς ο όσιος τους μετέβαλε και βάπτισε. Άλλοι αναφέρουν πως ήταν Αγαρηνοί και τον πούλησαν ως δούλο σε σκληρό Αγαρηνό, που τον κρατούσε δεμένο με αλυσίδες επί δώδεκα ολόκληρα χρόνια, χρησιμοποιώντας τον συγχρόνως σε σκληρές και βαρειές εργασίες.
Τόπος της δουλείας του αναφέρεται η Μαγνησία. Παρά τη σκληρότητα του αφέντη του ο όσιος εργαζόταν ευσυνείδητα και πρόθυμα. Παρακαλούσε πάντοτε την Παναγία να τον ελευθερώσει. Με τη βοήθειά της θαυμαστά ελευθερώθηκε και επέστρεψε στον Γέροντα του. Όταν εκείνος πληροφορήθηκε όσα πικρά δεινά συνέβησαν στον υποτακτικό του, τον νουθέτησε να επιστρέψει στον αφέντη του, θεωρώντας ότι δεν ήταν σωστό να φύγει δίχως τη συγκατάθεση του, αφού τον είχε αγοράσει. Ο υπάκουος μοναχός επέστρεψε στον κύριό του, αναφέροντας όσα τον συμβούλεψε ο Γέροντάς του. Εκείνος εξεπλάγη για την ειλικρίνεια, υπακοή, αφοσίωση και ευσυνειδησία του, και ζήτησε να πληροφορηθεί περισσότερα για την ορθόδοξη χριστιανική πίστη. Πρόθυμα ο όσιος του είπε τα πρέποντα. Μαζί του κατήχησε και τους δύο υιούς του. Και οι τρεις μαζί ζήτησαν να βαπτισθούν χριστιανοί και ν΄ακολουθήσουν τον όσιο Αγάπιο στη Σκήτη της Κολιτσούς.
Στη Σκήτη εκάρησαν μοναχοί και μέχρι της μακαρίας κοιμήσεώς τους έζησαν οσιακή βιοτή. Ο χρόνος της ασκήσεως τους είναι άγνωστος.
Ακολουθία συνέθεσαν ο μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης και ο κ. Χαραλάμπης Μπούσιας.
Όταν κάποτε ο όσιος κατέβηκε στην παραλία για κάποια συγκεκριμένη εργασία, αιχμαλωτίσθηκε από πειρατές. Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει πώς ήταν Σαρακηνοί και πώς ο όσιος τους μετέβαλε και βάπτισε. Άλλοι αναφέρουν πως ήταν Αγαρηνοί και τον πούλησαν ως δούλο σε σκληρό Αγαρηνό, που τον κρατούσε δεμένο με αλυσίδες επί δώδεκα ολόκληρα χρόνια, χρησιμοποιώντας τον συγχρόνως σε σκληρές και βαρειές εργασίες.
Τόπος της δουλείας του αναφέρεται η Μαγνησία. Παρά τη σκληρότητα του αφέντη του ο όσιος εργαζόταν ευσυνείδητα και πρόθυμα. Παρακαλούσε πάντοτε την Παναγία να τον ελευθερώσει. Με τη βοήθειά της θαυμαστά ελευθερώθηκε και επέστρεψε στον Γέροντα του. Όταν εκείνος πληροφορήθηκε όσα πικρά δεινά συνέβησαν στον υποτακτικό του, τον νουθέτησε να επιστρέψει στον αφέντη του, θεωρώντας ότι δεν ήταν σωστό να φύγει δίχως τη συγκατάθεση του, αφού τον είχε αγοράσει. Ο υπάκουος μοναχός επέστρεψε στον κύριό του, αναφέροντας όσα τον συμβούλεψε ο Γέροντάς του. Εκείνος εξεπλάγη για την ειλικρίνεια, υπακοή, αφοσίωση και ευσυνειδησία του, και ζήτησε να πληροφορηθεί περισσότερα για την ορθόδοξη χριστιανική πίστη. Πρόθυμα ο όσιος του είπε τα πρέποντα. Μαζί του κατήχησε και τους δύο υιούς του. Και οι τρεις μαζί ζήτησαν να βαπτισθούν χριστιανοί και ν΄ακολουθήσουν τον όσιο Αγάπιο στη Σκήτη της Κολιτσούς.
Στη Σκήτη εκάρησαν μοναχοί και μέχρι της μακαρίας κοιμήσεώς τους έζησαν οσιακή βιοτή. Ο χρόνος της ασκήσεως τους είναι άγνωστος.
Ακολουθία συνέθεσαν ο μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης και ο κ. Χαραλάμπης Μπούσιας.
Ὁ Ἅγιος Σιλβέστρος
Ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Σιλβέστρου ἀναγράφεται στὸ Ἱεροσολυμιτικὸν Κανονάριον ὡς ἀκολούθως: «Ἐν τῇ Ἀναστάσει, τοῦ ἁγίου πατριάρχου Σιλβέστρου». Ἡ Σύναξη αὐτοῦ ἐτελεῖτο στὸ ναὸ τῆς Ἀναστάσεως.
Ἡ Ἁγία Ἀναστασία ἡ Νεομάρτυς
Δὲν ἔχουμε λεπτομέρειες γιὰ τὸν βίο καὶ τὸ Μαρτύριο τῆς Ἁγίας Ἀναστασίας.
Ὁ Ἅγιος Δαβὶδ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
Ο Άγιος David (Δαβίδ) γεννήθηκε τον έκτο αιώνα μ.Χ. στην Ουαλία. Από νεαρά ηλικία εκάρη μοναχός και σπούδασε πολλά χρόνια όντας ιερέας. Σύμφωνα με μια παράδοση εξελέγη Επίσκοπος από τον Πατριάρχη της Ιερουσαλήμ, όταν ο Άγιος David πήγε εκεί για να προσκυνήσει. Εργάστηκε σκληρά για να διαδώσει τον Χριστιανισμό στην Ουαλία, ειδικά στη νοτιοδυτική Ουαλία, στο σημερινό Πεμπροκσάιρ. Εκεί ίδρυσε ένα μοναστήρι στο Μάινιου (λατ. Mynyw, Μενέβια), σημερινό Σεν Ντέιβιντς, και τιμάται ως ο πρώτος επίσκοπος του Σεν Ντέιβιντς.
Ο Άγιος David και οι μοναχοί του ακολουθούσαν ένα πολύ αυστηρό κανόνα, έπιναν δηλαδή μόνο νερό και έτρωγαν μόνο ψωμί και λαχανικά. Μιμούμενοι τις συνήθειες των μοναχών στην έρημο της Αιγύπτου που συνδύαζαν χειρονακτική εργασία και μελέτη, το μοναστήρι του έγινε κοιτίδα αγίων. Προσωπικά ο Άγιος David ήταν ένας ιδιαίτερα φιλεύσπλαχνος άνθρωπος και έκανε συχνά πνευματικές και σωματικές ασκήσεις.
Μια αγαπημένη του ασκητική πράξη ήταν να λέει απ' έξω τους Ψαλμούς βουτηγμένος σε κρύο νερό.
Γνωρίζουμε ότι έλαβε μέρος στη Σύνοδο στο Μπρέβυ το 545 μ.Χ. και εκεί λέγεται ότι εξελέγη ομόφωνα Αρχιεπίσκοπος και το μοναστήρι του ανακηρύχτηκε Μητέρα-Εκκλησία όλης της Ουαλίας. Λέγεται ότι ίδρυσε 12 μοναστήρια, ένα από τα οποία πρέπει να ήταν στο Γκλάστονμπερυ στο Σόμερσετ, το μέρος όπου ο Απόστολος Αριστόβουλος εκ των 70 και ο Δίκαιος Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας κήρυξαν, κατά την παράδοση, πρώτοι το Ευαγγέλιο στη Βρετανία και έχτισαν την πρώτη εκκλησία αιώνες πριν.
Ο Άγιος David έκανε πολλά θαύματα ήδη ενόσω ζούσε. Μετά την κοίμησή του γύρω στο 600 μ.Χ., άρχισε να τιμάται ευρέως στη νότιο Ουαλία, όπως επίσης και στην Ιρλανδία, την Κορνουάλη και την Βρετάνη.
Μάλιστα κάποιοι πιστεύουν ότι ταξίδεψε πραγματικά στην Κορνουάλη και την Βρετάνη και ίδρυσε κι εκεί μοναστήρια.
Τα λείψανα του Αγίου David σώζονται μέχρι σήμερα και φυλάσσονται στον καθεδρικό ναό του στο Σεν Ντέιβιντς. Ο Άγιος David συνδέεται με τον νάρκισσο (ασφόδελο), το εθνικό λουλούδι της Ουαλίας, που λέγεται πως φύτρωσε γύρω από την περιοχή που είναι το μοναστήρι του. Το πράσο, άλλο εθνικό σύμβολο της Ουαλίας, λέγεται πως φύτρωσε άγριο στο ίδιο μέρος και πως αποτέλεσε τη βάση της διατροφής του Αγίου David και των μοναχών του. Η γιορτή του Αγίου David είναι μια από τις εθνικές εορτές της Ουαλίας.
Οἱ Ἅγιοι Γερβάσιος καὶ Λέων οἱ Μάρτυρες
Οἱ Ἅγιοι Γερβάσιος καὶ Λέων ἦταν ἀδέλφια καὶ μαρτύρησαν κατὰ τὸν 2ο αἰῶνα μ.Χ. Ὁ Ἅγιος Λέων ἦταν Ἀπόστολος τῶν Βάσκων.
Ὁ Ὅσιος Συνέσιος ὁ ἐν Λύσῃ τῆς Κύπρου ἀθλήσας
Δὲν ἔχουμε λεπτομέρειες γιὰ τὸν βίο τοῦ Ὁσίου.
Ὁ Ὅσιος Μαρτύριος ἐκ Ρωσίας
Ὁ Ὅσιος Μαρτύριος τοῦ Ζελένσκ, κατὰ κόσμον Μηνᾶς, γεννήθηκε στὴν πόλη Βελίκι Λούκι τῆς Ρωσίας κατὰ τὸν 16ο αἰῶνα μ.Χ. ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ φιλόθεους, τὸν Κοσμᾶ καὶ τὴν Σταφανίδα, οἱ ὁποῖοι πέθαναν δέκα χρόνια μετὰ τὴν γέννησή του. Τὴν κατὰ Θεὸν διαπαιδαγώγησή του καὶ φροντίδα τοῦ μικροῦ Μηνᾶ ἀνέλαβε ἕνας πνευματικὸς καὶ ἀγαθὸς λευΐτης τοῦ ναοῦ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς γενέτειράς του, ποὺ λίγο ἀργότερα ἔγινε μοναχὸς στὴ μονὴ τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ ὀνομάστηκε Βογολέπιος.
Ὁ Ὅσιος ἐπισκεπτόταν τακτικὰ τὸν γέροντά του καὶ λίγο ἀργότερα, ἰκανοποιώντας τὸν πόθο τῆς ψυχῆς του, κείρεται μοναχὸς καὶ λαμβάνει τὸ ὄνομα Μαρτύριος. Μετὰ ἀπὸ ἑπτὰ χρόνια ἀσκήσεως καὶ προσευχῆς ὁ Ὅσιος, μὲ τὴν εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ του, πῆρε μαζί του τὴν εἰκόνα τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Τιχβὶν καὶ ᾖλθε στὴ νῆσο Βέρντε, κοντὰ στὴν περιοχὴ Ζελένσκ, ὅπου καὶ ἀσκήτευε. Ἐκεῖ ἔκτισε ἕνα μικρὸ ναὸ πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου καὶ τῆς Θεοτόκου.
Ἕνα βράδυ, μετὰ τὴν προσευχή του, εἶδε ξαφνικὰ στὸ ὄνειρό του τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας νὰ ἐπιπλέει πάνω στὸ νερό. Ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριὴλ κάλεσε τὸν Ὅσιο νὰ πάει νὰ βρεῖ τὴν ἱερὴ εἰκόνα. Πράγματι, ὁ Ὅσιος Μαρτύριος κατέβηκε στὴν λίμνη καὶ εἶδε τὴν εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου νά ἐπιπλέει ἐπάνω στὸ νερό. Τότε τὴν πῆρε μὲ εὐλάβεια καὶ δέος καὶ τὴν μετέφερε στὸν τόπο τῆς ἀσκήσεώς του.
Τὸ ἔτος 1570, ὁ Ὅσιος χειροτονήθηκε πρεσβύτερος ἀπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο τοῦ Νόβγκοροντ καὶ διορίσθηκε ὡς ἡγούμενος τὸ ἔτος 1582.
Ὁ Ὅσιος Μαρτύριος κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τὸ ἔτος 1603. Παραδίδοντας τὴν ἁγία ψυχή του στὸν Κύριο ἀνέπεμψε τὴν τελευταία ἐπὶ γῆς ἱκεσία του: «Κύριε, χάρισε τὴν εἰρήνη σὲ ὅλους τοὺς Ὀρθόδοξους Χριστιανούς».
Ὁ Ὅσιος Λουκᾶς ὁ ἐκ Σικελίας
Ὁ Ὅσιος Λουκᾶς, κατὰ κόσμο Λέων, γεννήθηκε στὴν Κορλεόνε τῆς Σικελίας κατὰ τὸν 10ο αἰῶνα μ.Χ. ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ φιλόθεους γονεῖς, τὸν Λέοντα καὶ τὴ Θεοκτίστη, οἱ ὁποῖοι τὸν ἀνέθρεψαν μὲ παιδεία καὶ νουθεσία Κυρίου. Ὅταν οἱ γονεῖς του πέθαναν, ἐκεῖνος κατέφυγε στὴ μονὴ τοῦ Ἁγίου Φιλίππου στὴν Ἄγκυρα. Ὅμως, λόγω τῶν ἐπιδρομῶν τῶν Σαρακηνῶν, ἔφυγε ἀπὸ ἐκεῖ καὶ ἦλθε στὴν Καλαβρία, στὴ μονὴ τοῦ ὄρους Μουλᾶ, κοντὰ στὸ Κασσίνο, ὅπου ἐκάρη μοναχός. Ἐκεῖ ἔμεινε ἕξι χρόνια.
Στὴ συνέχεια, μαζὶ μὲ τὸν ἡγούμενο τῆς μονῆς Χριστόφορο, πῆγαν στὴν περιοχὴ τοῦ Μερκουρίου. Ἐκεῖ βρῆκαν ἕνα νέο μοναστήρι στὸ ὁποῖο ἔζησαν ἀσκητικὰ ἐπὶ ἑπτὰ χρόνια, γιὰ νὰ συνεχίσουν ἀργότερα τὸν πνευματικό τους ἀγώνα καὶ σὲ ἄλλο μοναστικὸ τόπο ἐπὶ δέκα χρόνια.
Ὁ Ἅγιος Θεὸς χάρισε στὸν Ὅσιο Λουκᾶ τὸ χάρισμα τῆς θαυματουργίας. Πλῆθος πιστῶν συνέρεε στὸν Ἅγιο ἀσκητή, γιὰ νὰ λάβει τὴν εὐλογία του καὶ νὰ θεραπευθεῖ.
Λίγο ἀργότερα, μετὰ τὸν θάνατο τοῦ ἡγουμένου Χριστοφόρου, ἀναλαμβάνει τὴν ἡγουμενία τῆς μονῆς στὸ ὄρος Μουλᾶ. Ἐδῶ ἀρχίζουν νέοι ἀσκητικοὶ ἀγῶνες. Ὁ Ὅσιος θεραπεύει ἀσθενεῖς, ἀποδιώκει τοὺς δαίμονες, ἐγείρει παραλυτικούς, καθοδηγεῖ πρὸς τὴν ὁδὸ τῆς σωτηρίας τοὺς χαμένους. Προσεύχεται ἀδιάλειπτα. Μένει ἔξω στὸ κρύο ἐπὶ εἴκοσι ἡμέρες, γιὰ νὰ ἐντείνει τὸν ἀσκητικό του ἀγώνα.
Σὲ βαθὺ γῆρας καλεῖ πιὰ κοντά του τοὺς μοναχοὺς καὶ τοὺς προλέγει τὸ τέλος του. Ἀναθέτει τὰ καθήκοντα τοῦ προεστῶτος τῆς μονῆς στὸν μοναχὸ Θεόδωρο καὶ ὁρίζει βοηθό του τὸν πρεσβύτερο Εὐθύμιο. Ὁ Ὅσιος Λουκᾶς, ἀφοῦ κοινώνησε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη καὶ ἐνταφιάσθηκε στὸ ναὸ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Ὁ Ἅγιος Μεθόδιος ὁ Ἱερομάρτυρας ἐκ Ρωσίας
Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Μεθόδιος μαρτύρησε τὸ ἔτος 1920. Δὲν ἔχουμε περισσότερες λεπτομέρειες γιὰ τὸν βίο τοῦ Ἁγίου.
Ἡ Ἁγία Ἀντωνίνα ἡ Ὁσιομάρτυς
Ἡ Ἁγία Ὁσιομάρτυς Ἀντωνίνα μαρτύρησε τὸ ἔτος 1924. Δὲν ἔχουμε λεπτομέρειες γιὰ τὸν βίο τῆς Ἁγίας.
Άγιος Παύλος ο Οσιομάρτυρας
Άγνωστο που και πότε μαρτύρησε, μάλλον όμως επί των εικονομάχων, αφού οι Συναξαριστές σημειώνουν ότι υπέρ των αγίων εικόνων δια του πυρός ετελειώθη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου