Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας
Μέχρι πότε θὰ σὲ ἀνέχομαι; Ὦ πόσο βαρὺς καὶ προσβλητικὸς ἀκούγεται τοῦτος ὁ λόγος! Ἄν προέρχεται ἰδιαίτερα ἀπὸ οἰκεῖο σου πρόσωπο. Φανερώνει ἀγανάκτηση... μιὰ μακρὰ περίοδο ἀνοχῆς... Καὶ συλλογίζεσαι καὶ στενοχωριέσαι καὶ προσπαθεῖς νὰ κατανοήσεις τὸ τί δὲν πῆγε καλὰ καὶ ἔκανες τὸ ἀγαπημένο σου πρόσωπο νὰ φτάσει σὲ αὐτὸ τὸ ὁριακὸ σημεῖο. Βέβαια, μπορεῖ καὶ αὐτὸς ὁ λόγος διόλου νὰ μὴν σὲ προβληματίσει καὶ νὰ ἀγνοήσεις ἀναισθήτως καὶ νὰ συνεχίσεις στὴν ἴδια πορεία, ἀταλάντευτα καὶ ἀμετανόητα. Τί γίνεται ὅμως ἀδελφοί μου ἂν αὐτὸς ὁ λόγος βγεῖ μέσα ἀπὸ τὰ ἄχραντα χείλη τοῦ Χριστοῦ μας;
... ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;...( Ματθ. ιζ΄,17).
... ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;...( Ματθ. ιζ΄,17).
Ἀλήθεια ἀδελφοί μου ἔχουμε συναισθανθεῖ ποτέ μας ὅτι ὅταν ὁμιλεῖ ὁ Κύριος στὸ Εὐαγγέλιό Του, δὲν ὁμιλεῖ στὸ τότε καὶ στὸν Καιρὸ ἐκεῖνο, ἀλλὰ στὸ τώρα καὶ στὸν καθένα ἀπὸ ἐμᾶς προσωπικά; Ὅτι δὲν ὑπάρχει οὔτε μιὰ λέξη ἀπὸ τὰ 27 βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης ἢ στὸ σύνολο τῶν 76 τῆς Ἁγίας Γραφῆς ποὺ νὰ μὴν ἔχει μιὰ συνταρακτικὴ ἐπικαιρότητα; Μὰ τὴν ἀλήθεια, εἶναι τόσο σύνηθες ἰδίως στὶς θεοστυγείς μας μέρες, νὰ ἀκοῦμε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, νὰ τὸν κοινολογοῦμε καὶ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι μεταδίδοντάς τον, ἀλλὰ νὰ μὴν περνάει κἂν ἀπ τὸ μυαλό μας ὅτι ὁ Κύριος ἐν προκειμένω ἐκεῖνο τὸ ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; τὸ ἀπευθύνει σὲ ΕΜΑΣ! Νὰ νιώσουμε πόσο ἀσήμαντοι εἴμαστε μπροστά Του! Πόσο ἀνίσχυροι νὰ θεραπεύσουμε καὶ νὰ θεραπευθοῦμε μὲ τίς δικές μας δυνάμεις! Μόνο ὁ Χριστός μᾶς θεραπεύει! Ἐκεῖνος ἐπιτάσσει καὶ ἐκβάλλει τὰ ἀκάθαρτα καὶ μιαρά. Ἐκεῖνος ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ Ζῶντος, ἀποδιώχνει ἰούς, ἀσθένειες καὶ τὰ φαινομενικὰ ἀνίατα...κυρίως τὴν φοβία ποὺ ἐνίοτε συντρέχει ...
Ἐν κλίνῃ νῦν ἀσθενῶν κατάκειμαι καὶ οὐκ ἔστιν ἴασις τὴ σαρκί μου, ἀλλ᾿ ἡ Θεὸν καὶ σωτῆρα τοῦ κόσμου καὶ τὸν λυτήρα τῶν νόσων κυήσασα, σοῦ δέομαι τῆς ἀγαθῆς, ἐκ φθορᾶς νοσημάτων ἀνάστησον.
Ἀκούγεται στὴν Παράκληση τῆς Παναγίας μας. Εἰλικρινὰ ὅμως, ἔχουμε τὴν ἐλπίδα μας καὶ τὴν καταφυγὴ ἐμπιστευμένες ὀλόκαρδα στὸν Τριαδικὸ Θεὸ ἢ κι αὐτὸ τὸ διαστρέφουμε; Ἕνας μόνο λύνει τὰ δεσμὰ τῶν νοσημάτων! Ἕνας ἀνασηκώνει τὸν πεσμένο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ἄνθρωπο! γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη... πῶς τὸ ἄλλαξες αὐτὸ ποὺ δὲν σταματᾷς νὰ ψέλνεις μόνο μὲ τὰ χείλη καὶ ὄχι μὲ τὴν καρδιά σου; Πῶς διέστρεψες ἔτσι τούτη τὴν ἀλήθεια μεταλάσσοντάς την σὲ ψέμα; (Ρωμ. α΄, 25) Στὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων ἄλλη μιά... ἐπίκαιρη ἀναφορά: ....καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα( Πράξ.κ΄,30).
Ὅσοι σταμάτησαν νὰ θεωροῦν τὸν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ ὡς Κυριεύοντα Ζωῆς καὶ θανάτου, ὅσοι τὴν πᾶσαν ἐλπίδα τους τὴν ἀναθέτουν ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο στὴν πολύτιμη μὰ ἐσχάτως εἰδωλοποιημένη ἐπιστήμη, στὴν λογικὴ καὶ στοὺς Υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων, διαστρέφουν σφόδρα τὸ παντοδύναμο τοῦ Σωτῆρος. Καὶ εἴτε ἀπαξιώνουν καὶ ἐκδιώκουν τὸν Χριστό, εἴτε τὸν θεωροῦν καὶ Ἐκεῖνον ὡς μιὰ ἐπικουρικὴ κάποια λύση, σὲ ὅσα μὲ αὐθεντία καὶ νοσοῦσα διάνοια προκρίνουν ὡς θεραπεία καὶ σωσμό. Καὶ ἐμεῖς, ἀντὶ νὰ ἐμπιστευθοῦμε τὸν Ἐλευθερωτὴ τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων, φυλακιζόμαστε σὲ μιὰ αὐτάρεσκη αὐτοδικαίωση, δουλοπρεπῶς, ἄβουλα καὶ ἀσύνετα, ὑποτασόμενοι σὲ ὅ,τι τὸ Ἀντίχριστο καὶ ἐπηρμένο. Ἄπιστοι καὶ διεστραμμένοι, συνεχίζουμε ἀπαθῶς νὰ ἀκοῦμε τὸν Κύριο:
ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;...
Ἐμεῖς ἂς ἀπαντᾶμε: Παράτεινον... γένοιτο Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ᾿ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ Σέ...
Ἐμεῖς ἂς ἀπαντᾶμε: Παράτεινον... γένοιτο Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ᾿ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ Σέ...
Νώντας Σκοπετέας.
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπὴ τοῦ 2021
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπὴ τοῦ 2021
__________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
«Πᾶνος
ΠΟΛΛΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΛΕΓΟΥΝ ΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΑΝΩΤΕΡΑ ΔΥΝΑΜΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΟΜΙΖΩ ΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΤΟΥΣ ΕΝΝΟΟΥΝ ΤΟΝ ΜΟΛΟΧ!
Το ίδιο ερώτημα θέτει και ο παρακάτω ύμνος της Κυριακής των Απόκρεω. Μεγάλη η ωφέλεια της μελέτης των κειμένων της υμνολογίας μας! Ερμηνεύει την Αγία Γραφή και διδάσκει την ευσέβεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔοξαστικόν τῶν Ἀποστίχων. Ἦχος πλ. δ’.
Οἴμοι μέλαινα ψυχή! ἕως πότε τῶν κακῶν οὐκ ἐκκόπτεις; ἕως πότε τῇ ῥαθυμίᾳ κατάκεισαι; τί οὐκ ἐνθυμῇ τήν φοβεράν ὥραν τοῦ θανάτου; τί οὐ τρέμεις ὅλη τό φρικτόν Βῆμα τοῦ Σωτῆρος; ἆρα τί ἀπολογήσῃ, ἢ τί ἀποκριθήσῃ; τά ἔργα σου παρίστανται πρός ἔλεγχόν σου· αἱ πράξεις σου ἐλέγχουσι κατηγοροῦσαι. Λοιπόν ὦ ψυχή, ὁ χρόνος ἐφέστηκε· δράμε, πρόφθασον, πίστει βόησον· Ἥμαρτον Κύριε, ἥμαρτόν σοι, ἀλλ᾽ οἶδα Φιλάνθρωπε τό εὔσπλαγχνόν σου· ὁ ποιμήν ὁ καλός, μή χωρίσῃς με, τῆς ἐκ δεξιῶν σου παραστάσεως, διά τό μέγα σου ἔλεος.
ΑΜΑΣΕΥΣ