ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄ (Ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στήν Κοζάνη) - (Βιβλίο Α΄ - Μέρος 36ο)

Ὅλες οἱ ἀναρτήσεις τοῦ βιβλίου «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄» ΕΔΩ

Χριστιανικόν φυλλάδιον – Κοζάνη, τη 12 Φεβρουαρίου 1944 Aριθμός 1

TO ΣΠITI TOY ΦTΩXOY
ΕΣTIA ΣYΣΣITIOY

XPIΣTIANIKHΣ MOPΦΩTIKHΣ ΣXOΛHΣ EPΓAZOMENΩN NEΩN KOZANHΣ
(Άδεια εγκρίσεως Eστίας το υπ’ αριθ. 24005 εγγρ. Γ. Διοικήσεως Mακεδονίας)
«Mακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται» (ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ)

ΤΑ ΣΥΣΣΙΤΙΑ

Δόξα τῷ Θεῷ π’ ἄρχισαν πάλιν τά Συσσίτια,
κι οἱ φτωχοί ζεστό φαγάκι βλέπουν εἰς τά σπίτια.
Γιά νά τρῶνε οἱ φτωχοί μας, κρέας, ὄσπρια, μπλιγούρ,
ἔδωκε τήν ἄδειά της καί ἡ «ΦΛΕΓΚΟΥΜΑΝΤΑΤΟΥΡ».
Ἀλλά μόνον τό φαγάκι δέν θά εἶναι ἀρκετόν
ἐάν δίχως τό ψωμάκι δίδεται εἰς τόν πτωχόν.
Στά συσσίτια πού ἔχουν τίτλον Κατηχητικόν
καί «ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΝΕΩΝ», δότε ὅλοι το παρών.
Οἱ μέν δότε μας ἀλεύρι ἤ πατάτες ἤ κουκιά,
φασολάκια, κρεμμυδάκια, γιά νά τρῶνε τά παιδιά.
Ἄλλοι δότε λίγο λάδι, λίπος, βούτυρο, λαρδί,
τρώγοντας νά δυναμώνει τό καχεκτικό παιδί.
Ἐάν ὄχι πορτοκάλια, μανταρίνια, σῦκα, μῆλα
γιά νά βράζει τό καζάνι, στεῖλτε μας ὀλίγα ξύλα.

Εἰς τοῦ Τέγου τό Γκαράζι στείλετε ὅλα αὐτά
κι ἄν δέν ἔχετε τέτοια εἴδη, στείλετε λίγα λεφτά.
Μέ αὐτά θά ἀγοράσουν τά Συσσίτια πολύ
λάδι, ἐκ Θεσσαλονίκης, μέ συμφέρουσα τιμή.
Γιά νά ζήσει ἡ ΕΣΤΙΑ καί νά δίδει φαγητόν,
πρέπει τακτικά νά ἔχει τοῦ «ΛΑΟΥ τόν ΟΒΟΛΟΝ».
Καί ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία, ὡς καί ἡ ἐπιτροπή,
ἔκκλησιν ποιεῖ πρός πάντας, τό ἔργον νά συνεχισθεῖ.
Ὅποιος ἐλεεῖ, ἐνδύει ἤ χορταίνει τό φτωχό,
τόν μισθό του δέν τόν χάνει, αὐτός «δανείζει τῷ Θεῷ».
 

Ἡ Ἐπιτροπή τῶν Συσσιτίων
Κοζάνη 6/2/1944
Ἡ Διοικοῦσα Ἐπιτροπή τῶν Συσσιτίων εὐχαριστεῖ πάντας τούς ὁπωσδήποτε ἐνισχύσαντες ἠθικῶς καί ὑλικῶς τήν Ἑστίαν.

ΖΗΤΟΥΜΕΝ ΔΑΝΕΙΟΝ!

Ὅλαι αἱ ὁπωσδήποτε εὐποροῦσαι οἰκογένειαι τῆς πόλεώς μας παρακαλοῦνται νά δώσουν:
Μιά φούχτα ἀλεύρι δια τό ψωμί τῶν συσσιτούντων.
Ἕνα καυσόξυλο δια νά βράζει τό καζάνι.
Μερικά χιλιάρικα δια νά ἐξοικονομηθεῖ τό ποσόν πρός ἀγοράν ἐλαίου ἐκ Θεσσαλονίκης, τό ὁποῖον κατά τήν ὑπόσχεσιν ἰδιοκτήτου αὐτοκινήτου δωρεάν θά μεταφερθεῖ.
ΟΛΟΙ ΕΙΣ ΤΟ ΔΑΝΕΙΟΝ. Διότι «ὁ ἐλεῶν πτωχόν δανείζει Θεῷ». Γραφεῖα Συσσιτίου: Γκαράζ Τέγου, ὧραι λειτουργίας 8-1 μ. μ.

Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΕΙ ΣΗΜΕΡΟΝ

Η ἀγάπη εἶναι μιά δύναμις τῆς ἀνθρωπίνης ψυχῆς, εἶναι τεραστία δύναμις, τήν ὁποίαν ἐχρησιμοποίησεν ὁ Χριστιανισμός δια νά ἐξαλείψει τήν κοινωνικήν ἀθλιότητα. Ἡ ἀγάπη, αὐτή τελικῶς θά νικήσει τό μῖσος, θά συνενώσει τά ἔθνη εἰς μίαν οἰκογένειαν, εἰς μίαν ποίμνην ὑπό ποιμένα τόν ΧΡΙΣΤΟΝ. Ἡ ἀγάπη αὐτή κάμνει καί σήμερον εἰς ἐποχήν τοῦ ἀγριωτέρου μίσους, τά θαύματά της.
 

Ἐνθυμεῖσθε ποίαν ὄψιν παρουσίαζεν ἡ ἀγορά τῆς πόλεως πρό μηνός περίπου; Τό τρομερόν θηρίον τῆς πείνης εἶχε ἐνσκήψει πάλιν ἐκ νέου. Δέν εἶχε φαίνεται χορτάσει ἀπό τά πτώματα τῶν χιλιάδων ἀδελφῶν μας, πού κατεβρόχθισε κατά τον ἀπαισίας μνήμης χειμῶνα τοῦ 1941. Ἀχόρταστον θηρίον! Νέα θύματα ἐζήτει. Τά τρόφιμα τάς ἡμέρας ἐκείνας εἶχαν ἐκλείψει τελείως. Τά καταστήματα εἶχον κλείσει. Ἐνόμιζες ὅτι εὑρίσκεσαι εἰς τήν ἔρημον καί εἰς τήν Σαχάραν τῆς ἀδιαφορίας καί ἀσπλαχνίας δια τους πάσχοντας ἀδελφούς μας. Εἴδομεν πτωχούς πρόσφυγας οἰκογενειάρχας σχεδόν ἀλλοφρόφρονα νά τρέχουν ἀπό φοῦρνον σέ φοῦρνον, νά ζητοῦν ψωμί…
 

Τί ἔπρεπε νά γίνει; Νά ἐπιστρατευθοῦν ὅλαι αἱ δυνάμεις δια τήν ἀνακούφισιν τῶν πασχόντων, δια τήν ἐξόντωσιν τοῦ ἀπειλητικοῦ θηρίου τῆς πείνης, ἡ ὁποία ἀπειλεῖ μέ τόν λευκόν θάνατον πολλάς ἑκατοντάδας ἀπόρων οἰκογενειῶν τῆς πόλεως.
 

Ἀσφαλῶς τό συσσίτιον τῆς Ε. Ο. Χ. Α. προσφέρει σπουδαιοτάτην ἐξυπηρέτησιν εἰς τήν πόλιν μας, τρέφουσα δύο περίπου ἑκατοντάδας πτωχῶν παιδιῶν. Ἀλλά πλήν τῶν παιδιῶν ὑπάρχουν γέροντες ἀσθενεῖς, γυναῖκες ἐξηντλημένες ἀπό τοκετόν, ἄνεργοι, πρόσφυγες καί τόσοι ἄλλοι! Δι’ αὐτούς θά ἔπρεπε νά δημιουργηθεῖ συσσίτιον.

Ἀπό τοῦ ἄμβωνος τοῦ Ἁγίου Κωσταντίνου ἠκούσθει ἡ πρώτη φωνή. Ἦτο τό κήρυγμα ἐκεῖνο σάλπισμα, πού ἐκάλει εἰς ἕνα πνευματικόν συναγερμόν τήν πόλιν δια τήν σωτηρίαν τῶν ἀδελφῶν. Πολλοί ἀπαισιόδοξοι ἔλεγαν: «Δέν θά κάμει τίποτε ὁ ἱεροκῆρυξ. Οἱ ἄνθρωποι ἔχουν καταντήσει φιλοτομαρισταί χειρίστου εἴδους. Δέν θά δώσει οὔτε ἕνας. Προηγούμενοι ἔρανοι δια παρόμοιον σκοπόν εἶχον ἀποτύχει». Καί ὅμως ἡ ἑπομένη ἡμέρα (Παρασκευή 28 Ἰανουαρίου) ἦτο ἡμέρα, κατά τήν ὁποίαν ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ ἐθριάμβευσε. Ὅλη ἡ πόλις ἔκπληκτος εἶδε τό θαῦμα. 

Ἡ πρόχειρος ἀποθήκη τοῦ Συσσιτίου (Γκαράζ Σ. Τέγου) μετεβλήθει εἰς προσκύνημα. Ἄνθρωποι ἐξ ὅλων τῶν κοινωνικῶν στρωμάτων συνωστίζοντο δια νά πληρώσουν τόν εὐλογημένον φόρον τῆς φιλανθρωπίας. Οἱ νέοι, ἀκούραστα παιδιά, ἀχθοφόροι τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ, κατέγραφον, ζύγιζον, ἐτακτοποίουν, ἠσφάλιζον τά προσφερόμενα, ἔτσι ἐντός μιᾶς ἡμέρας ἐξησφαλίσθει ἡ διατροφή ἑκατοντάδων ἀπόρων δι’ ἕνα τρίμηνον. Εἰς τά πρόσωπα ὅλων ἔλαμπεν ἡ χαρά, οἱ ἀπαισιόδοξοι εἶχον νικηθεῖ. Ὅλοι ὁμολογοῦν τήν δύναμιν, τήν ὁποίαν ἐξασκεῖ ἐπί τῶν πνευμάτων ἡ Θρησκεία τοῦ Χριστοῦ.
 

Ἔτσι πλέον ἡ Ἑστία μας, κατωχυρωμένη πλήρως ἀπό τάς Ἀρχάς, ἤρχισεν ὑπό τήν προεδρίαν τοῦ αἰδεσιμ. Πρωθιερέως Παπασχάλη, εἰς τόν ὁποῖον ὁ ἱεροκῆρυξ Αὐγουστῖνος Καντιώτης, κατ’ ἐκφρασθεῖσαν ἐπιθυμίαν τῆς προϊσταμένης ἐκκλ. Ἀρχῆς, παρέδωκεν εὐχαρίστως τήν ὑπηρεσίαν.
 

Ἐπί τοῦ παρόντος τό συσσίτιον μοιράζει 150 μερίδες εἰς ἀπόρους, τῶν ὁποίων τήν ἀπορίαν προσεπάθησε νά ἐξακριβώσει ἡ ἐπιτροπή τοῦ συσσιτίου.
 

Ἄλλως αἱ 150 μερίδες ἀπέναντι τοῦ τεραστίου κύματος τῆς δυστυχίας, ἡ ὁποία κατακλύζει τήν πόλιν μας, εἶναι ἐλάχισται.
 

Πρέπει νά αὐξηθοῦν. Πρέπει νά διπλασιασθοῦν, νά τριπλασιασθοῦν. Νά μήν ἡσυχάσωμεν ἕως ὅτου φθάσωμεν τόν ἀριθμόν: ΧΙΛΙΑΙ ΜΕΡΙΔΕΣ ΣΥΣΣΙΤΟΥΝΤΩΝ (1000). Καί θά τόν φθάσωμεν μέ τήν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ. Εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ἡ Ι. Μητρόπολις, ἡ Νομαρχία, ὁ Δῆμος, Ἡ Γεν. Διοίκησις Μακεδονίας καί ὁ Ἐρυθρός Σταυρός θά βοηθήσουν τήν ἰδιωτικήν ταύτην πρωτοβουλίαν τοῦ λαοῦ. Ἀλλά ἐκεῖ ὅπου στηρίζονται αἱ περισσότεραι ἐλπίδες δια τήν κανονικήν λειτουργίαν δια τήν αὔξησιν τῶν μερίδων, δια τήν βελτίωσιν τοῦ συσσιτίου εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ λαοῦ. Αὐτή εἶναι ἡ ἀνεξάντλητος ἀποθήκη. Τό συσσίτιον τοῦτο θά παύσει νά λειτουργεῖ τότε μόνον, ὅταν ἡ πόλις τῆς Κοζάνης παύσει νά ἀγαπᾶ! Ἀλλά αὐτό, ἐλπίζομεν εἰς τόν Θεόν, δέν θά συμβεῖ ποτέ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟΝ

Ἡ Χριστ. Μορφ. Σχολή Ἐργαζ. Νέων Κοζάνης εὐχαριστεῖ θερμῶς τόν ἕν Θές/νίκη ἔμπορον χάρτου κ. Στ. Ἀντωνιάδην δια τήν ἐκ δύο ἑκατομμυρίων δωρεάν ποσότητος χάρτου.

Συνεχίζεται

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τῆς Ἀνδρονίκης Π.  Καπλάνογλου 

«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄»
(ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στὴν Κοζάνη)

 

Πηγή:https://www.augoustinos-kantiotis.gr/

«Πᾶνος»