Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας, Διδάκτωρ Βυζαντινῆς Ἱστορίας
Ὡς γνωστόν, ἐδῶ καί ἀρκετά χρόνια, πρίν ἀπό κάθε μεγάλη θρησκευτική καί ἐθνική γιορτή κυκλοφοροῦν ἀπίστευτες μαγαρισιές ἀπό διάφορους ἀντίχριστους καί ἐθνομάχους, μέ σκοπό νά ρίξουν λάσπη στήν ὀρθόδοξη πίστη καί στήν ἱστορική μας μνήμη.
Ἕνα ἀπό τά πρόσωπα πού εἶχαν τήν τιμητική τους φέτος (ἤ μᾶλλον καί φέτος, γιατί πρόκειται οὕτως ἤ ἄλλως γιά μία ἀπό τίς πλέον κακοποιημένες ἱστορικές μορφές) ἦταν ὁ μητροπολίτης Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανός. Γιά τόν ὁποῖο πῆρε τό μάτι μου νά κυκλοφοράει ἐσχάτως ἕνα χυδαῖο ψέμα, ὅτι δῆθεν στίς 19 Μαρτίου τοῦ 1821 εἶχε στείλει ἐπιστολή στόν Ἀλή Πασᾶ, καλῶντας τον νά στείλει στρατό, γιατί οἱ ραγιᾶδες πῆραν τά ὅπλα καί κινδυνεύουν, λέει, τά κεφάλια ὅλων μας. Τό ψέμα συνοδευόταν μάλιστα καί ἀπό τήν «πληροφορία» ὅτι ἡ ἐν λόγῳ ἐπιστολή δῆθεν φυλάσσεται στήν Ἐθνική Βιβλιοθήκη.
Θά ἔπρεπε ἀκόμη νά ξέρουν γιά ὅλη του τή συνεχῆ ἐθνική δράση στή διάρκεια τῆς Ἐπανάστασης, καθώς καί γιά τό περίφημο ἔγγραφο πού ἀπέστειλε (ἀληθῶς αὐτή τή φορά) στούς Εὐρωπαίους προξένους πού βρίσκονταν στήν Πάτρα, μέ τό ὁποῖο ζητοῦσε την ἐκ μέρους τῶν κρατῶν τους ἀναγνώριση τοῦ ἑλληνικοῦ Ἀγῶνα καί ἔγραφε μάλιστα ἐπί λέξει ὅτι:
«ἡμεῖς ἀπεφασίσαμεν σταθερῶς ἤ ν’ ἀποθάνωμεν ὅλοι ἤ νά ἐλευθερωθῶμεν».
Ἀλλά καί πλήν αὐτοῦ, θά ὄφειλαν ἐπίσης νά γνωρίζουν ὅτι ὁ Ἀλή Πασᾶς ἦταν ἤδη ἀπό τό καλοκαίρι τοῦ 1820 σέ πόλεμο μέ τόν σουλτᾶνο καί τόν Μάρτιο τοῦ 1821 βρισκόταν πλέον ἀπό πολύ καιρό σέ τρομακτικά δεινή θέση, ἀσφυκτικά πολιορκούμενος ἀπό τίς τουρκικές δυνάμεις, πρᾶγμα πού ὁ μητροπολίτης Γερμανός (ἀκόμη καί ἄν ἦταν προδότης) τό γνώριζε πολύ καλά καί συνεπῶς θά ἦταν ἐντελῶς παράλογο νά γράψει τέτοια ἐπιστολή.
Πρόκειται γιά ἕνα ἀκόμη ἐπεισόδιο τοῦ συνολικοῦ ἀχρείου σήριαλ κατασυκοφάντησης τῆς Ἐκκλησίας ἀπό ἕνα ὀργανωμένο ἀντίχριστο καί ἐθνομηδενιστικό σκυλολόϊ (μαζί πᾶνε αὐτές οἱ δύο ἰδιότητες) πού προσπαθεῖ λυσσαλέα –ἀλλά μάταια– νά κλονίσει τήν ξεκάθαρη ἱστορική ἀλήθεια ὅτι ἡ Ἐπανάσταση τοῦ 1821 δέν ἦταν κοινωνικοταξική, οὔτε ἰδεολογικό προϊόν τῶν ἄθεων ρευμάτων τοῦ δύσοσμου Εὐρωπαϊκοῦ Διασκοτισμοῦ, ἀλλά ἔγινε πρῶτον γιά τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ καί δεύτερον γιά τήν ἐθνική ἐλευθερία (μέ αὐτήν ἀκριβῶς τή σειρά).
Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι τήν ἔφεραν σέ πέρας, ὄχι ἄθεοι ἐκκλησιομάχοι, οὔτε αἱρετικοί, ἀλλά οὔτε φυσικά καί δωδεκαθεϊστές (τέτοιο γελοῖο ἀνέκδοτο ἄλλωστε δέν ὑπῆρχε κἄν τότε).
Ὅσο γιά τούς ἐξηλιθιωμένους κάφρους πού πιστεύουν καί ἀναμεταδίδουν ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ τέτοιες ἀνιστόρητες ἀθλιότητες, ὅπως αὐτή ἡ δῆθεν ἐπιστολή τοῦ μητροπολίτη Γερμανοῦ πρός τόν Ἀλή Πασᾶ ἀλλά καί ὅπως ὅλα τά ὑπόλοιπα ψεύδη, ἔχουν παρόμοια εὐθύνη καί συνενοχή μέ τούς ἐγκάθετους ἀχρείους πού τίς ἐπινοοῦν. Καί τό ὅτι παρασύρονται τόσο εὔκολα, δείχνει πολύ ἁπλά ὅτι θέλουν νά «παρασυρθοῦν». Λόγῳ ἀνοησίας, λόγῳ πασιφανῶς κακῆς προαίρεσης καί ἐπίσης λόγῳ παρόμοιας ἰδεολογικῆς ὑποστάθμης μέ τούς ἐμπνευστές. Καμία δικαιολογία συνεπῶς γιά κανέναν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου