Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας
Ἕνα μεσημέρι Κυριακῆς μπῆκε στὸ σπίτι μας ὁ κύριος Κώστας! Ἀπὸ ταξίδι μὲ τὸ λεωφορεῖο ἦταν καὶ ἦρθε γιὰ ἕνα ξαπόσταμα λίγων ὡρῶν, πρὶν ὁμιλήσει σὲ ἕναν ταπεινὸ οἶκο τοῦ Κυρίου! Νιώσαμε τόσο εὐλογημένοι σὰν κάθισε πλάϊ μας καὶ σιωπηλά, μᾶς νουθετοῦσε μὲ τὴν ἁπλότητα καὶ τὸ ταπεινὸ φρόνημα ποὺ διαπερνοῦσαν τὴν παραμικρή του κίνηση! Προσφερθήκαμε νὰ τὸν φιλέψουμε κάτι νὰ βάλει στὸ στόμα του!
-Τί καλὸ ἔχετε;
Ἀρχίσαμε νὰ τοῦ ἀραδιάζουμε γευστικὲς καὶ νόστιμες προτάσεις, μὰ ἐκεῖνος προτίμησε λίγα χόρτα μαζεμένα ἀπ᾿ τὴν αὐλή μας, μὲ μιὰ μπουχλιὰ λάδι, λιγοστὸ τυράκι καὶ ἕνα κομμάτι ψωμί! Τὸν παρατηροῦσα κρυφὰ καὶ θαύμαζα ποὺ κάθε του μπουκιὰ ἦταν καὶ ἕνα ὁλοφάνερο δοξολόγημα στὸν Κύριο... Οἱ ταπεινοὶ πάντοτε διδάσκουν δίχως νὰ μιλοῦν... Τόσο ἀνυπόκριτα καταδεκτικός, τόσο γαλήνιος, τόσο σοφὸς χωρὶς νὰ προσπαθεῖ. Δίχως τὸ ἐλάχιστο ἴχνος ἀνθρωπαρέσκειας!
Ἐκείνη τὴν Κυριακὴ θὰ τὴν θυμόμαστε πάντα! Ὅπως καὶ τὴν σημερινή!
Ἥσυχα ἔφυγε, σὲ ἡμέρα Κυρίου, μὲ Τὸν Σταυρὸ στὸ μέσο, ἀφήνοντας πίσω του ἕνα ἀποτύπωμα ἀνεξίτηλο!
Ἐργάστηκε στὸν ἀσύνορο ἀμπελῶνα τοῦ Χριστοῦ καὶ καμάτεψε ψυχὲς ποὺ ἔβγαλαν γλυκοὺς καρπούς, μιὰ Κυριακὴ νὰ τοὺς γευτοῦν σὲ τράπεζα Ἀναστάσιμη καὶ νὰ δοξάσουν ὅπως ὁ δάσκαλός τους, τὸν Μεγάλο Γεωργό!
Εὐχαριστοῦμε τὸν Χριστό μας, γιὰ τὸ ἔμψυχο αὐτὸ δώρημά Του!
Ἀκόμα πιὸ μόνοι μας πλέον καὶ στὸ πρῶτο θρανίο... χωρὶς βοήθειες στὶς ἐξετάσεις τοῦ Οὐρανοῦ...
Ἀγαπημένε μας κύριε Κώστα, γαληνευτῆ τῶν ψυχῶν, τῶν παιδιῶν διδάχε, τοῦ Θεοῦ ἄνθρωπε, πρέσβευε γιὰ ὅλους μας!
Χριστὸς Ἀνέστῃ!
Νώντας Σκοπετέας
19-3-2023
19-3-2023
__________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου