ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2024

Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἀπόστολος τοῦ Ἀλφαίου

 
Τὸν σταυρὸν Ἰάκωβος αἴρων ἠδέως,
Ὡς ἔστι Σῶτερ ἄξιός σου δεικνύει.
Ἀμφ' ἐνάτην Ἰάκωβος ἑνὶ Σταυρῷ τετάνυστο.

Ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα μαθητὲς τοῦ Κυρίου, ἀδελφός τοῦ Ματθαίου τοῦ Εὐαγγελιστοῦ καὶ γιὸς τοῦ Ἀλφαίου.

Το ιστολόγιo μας κλείνει σήμερα τα δεκαέξι χρόνια του στο διαδίκτυο.

 

(σ.σ. Ἀγαπητοί μας ἀδερφοί, Θᾶνο καὶ Εὔη, σᾶς εὐχόμαστε καλὴ δύναμη καὶ ὑπομονὴ συνεχίζοντας τὸν κοινὸ ἀγῶνα στὴν πνευματικὴ καὶ κοινωνικὴ ἀφύπνιση τοῦ λαοῦ μας, ὅσο ἀκόμα μᾶς τὸ ἐπιτρέπουν).

Πᾶνος - Ρόη

___________________________________________

 

Το ιστολόγιo μας κλείνει σήμερα τα 16 χρόνια στον χώρο του διαδικτύου. 

 

Πριν ακριβώς 16 χρόνια, στις 8 Οκτωβρίου του 2008 σε μια άλλη μακρινή εποχή, πριν το ξεφάντωμα της προδοσίας στον τόπο μας, ένα απόγευμα αποφασίσαμε μαζί με την Εύη να φτιάξουμε ένα μικρό οικογενειακό ιστολόγιο.

 

Με μεράκι φτιάξαμε το πρότυπο και ξεκινήσαμε.

Μπορείτε να δείτε την ιστορική πρώτη μας ανάρτηση. ΕΔΩ 

 

Σκοπός μας ήταν η έκφρασή μας μέσα στο χάος του διαδικτύου, αλλά κυρίως η επικοινωνία με έναν άγνωστο, για μας, κόσμο που βρισκόταν εκεί "έξω"... 

Νεκτάριος Δαπέργολας: Βιαστεῖτε, δέν ἀντέχουμε ἄλλη ἀναμονή!

 

Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας 

 

Πυκνώνουν τά ἀποκαλυπτικά βίντεο, πού πιστοποιοῦν ὅλο καί περισσότερο κάτι πού ἐμεῖς οἱ ψαγμένοι βεβαίως ἤδη γνωρίζαμε: τήν βαθύτατη πνευματικότητα τῆς περίλαμπρης Δυτικῆς «Ἐκκλησίας», μπροστά στήν ὁποία ὠχριοῦν καί οἱ μεγαλύτεροι ἡμέτεροι ἀσκητές τῆς ἐρήμου. 

 

Πραγματική εὐλογία ἡ ἕνωσή μας μαζί τους, πού μέ ἰδιαίτερο ἁγιοπνευματικό φωτισμό μᾶς ἑτοιμάζουν οἱ σεπτοί ποιμένες μας καί ἡ ὁποία θά ἀνοίξει νέους δρόμους ἀναγέννησης γιά τήν παρωχημένη πλέον καί σκουριασμένη Ὀρθοδοξία. 

Ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεως Περιστερίου συνέλθετε καί ἀνανήψατε…

Ἕνα κείμενο ἀριστούργημα καί «καταπέλτης» μέ τίτλο: «Σημεῖο τῶν καιρῶν μας οἱ Δεσποτάδες νά ξηλώνουν», ἀπευθυνόμενο σέ ἕναν ἀδιάλλακτο καί πείσμονα δεσπότη ἀπό ἕναν δίκαιο ἱερέα τῆς Μητροπόλεως Κυθήρων, τόν πατέρα Παῦλο Καλλίκα, γίνεται  ἀφορμή νά στείλουμε κι ἐμεῖς μέ τή σειρά μας ἕνα μήνυμα μέ ἀποδέκτες τούς ἱερεῖς τῆς Μητρόπολής μας, ὡς φυσικούς αὐτουργούς τῆς ἀποβολῆς τοῦ Ἐσταυρωμένου ἀπό τό Ἅγιο Βῆμα, καθώς ὅλο αὐτό τόν καιρό ἀσχοληθήκαμε μόνο μέ τόν ἠθικό αὐτουργό…

Ὁ παπα-Παῦλος, ἀληθής ποιμήν λογικῶν προβάτων, μπῆκε στόν κόπο καί ἄκουσε ὅλη τήν ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Περιστερίου στό ἐπισκοπεῖο καί ἀπαντάει εὔστοχα, οὐσιαστικά καί αἰχμηρά, χτυπώντας μέ τόν λόγο τῆς Ἀληθείας τό Ψεῦδος καί τήν Πλάνη στήν «καρδιά» καί βάζοντας μία «ταφόπλακα» στίς ἐμμονικές ἐκκλησιαστικές διαστροφές τοῦ ἐπισκόπου καί τῶν ἀφελῶν ἤ μᾶλλον δειλῶν ὑποστηρικτῶν του, οἱ ὁποῖοι εἶναι οἱ φυσικοί αὐτουργοί πού ἀναφέραμε…

Η ευωδία του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη

Ένας κύριος από τη Θεσσαλονίκη επισκεπτόμενος τη μονή τον Σεπτέμβριο του 2007 διηγήθηκε στις μοναχές το εξής θαυμαστό: Ένας Γέροντας από το Άγιον Όρος, που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του, του έστειλε ένα βιβλίο με τον βίο του οσίου. Το παρέλαβε από το ταχυδρομείο, το άφησε στο αυτοκίνητο και πήγε στην εργασία του. Το μεσημέρι όταν άνοιξε το αυτοκίνητο γέμισε άρρητη ευωδία. Κατάπληκτος και αλλοιωμένος έψαχνε να βρει την πηγή της ευωδίας. Προερχόταν από τη φωτογραφία του οσίου στο εξώφυλλο του βιβλίου και μάλιστα από το επιγονάτιο. Επέστρεψε σπίτι του απορημένος και είπε και στον υιό του να δει το βιβλίο. Γέμισε κι εκείνος ευωδία. Το βιβλίο ευωδίαζε μία ημέρα ολόκληρη και μετά σταμάτησε. Τηλεφώνησε στον Γέροντα στο Άγιον Όρος, για να του αναφέρει για το θαυμαστό γεγονός. Τον ρώτησε πού είχε το βιβλίο που του έστειλε. Εκείνος του απάντησε ότι το είχε στο προσκεφάλι του, γιατί είχε περάσει μία μεγάλη δοκιμασία και παρακαλούσε τον όσιο Γεώργιο, ο οποίος τον επισκέφθηκε τάχιστα και τον βοήθησε.

π.Διονύσιος Ταμπάκης: Απόψεις και Κατόψεις

φωτο ἀπὸ τὸ Ἱερὸ Βῆμα τοῦ Ναοῦ της Χάλκης

 

ΓΕΡΟΝΤΑ, ποιά εἶναι ἡ ἄποψή σας γιὰ τὴν θέση τοῦ Ἐσταυρωμένου πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα;

- Παιδάκι μου καλό, σε αὐτὰ τὰ θέματα δὲν ὑπάρχει ἄποψη καὶ κάτοψη, ἀλλὰ τὸ τί φέρει καὶ διδάσκει ἡ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας.

 
Πρὸ καιροῦ εἶχα ἐπισκεφθεῖ τὴν Μητέρα Ἐκκλησία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.
Ἐκειδά, ξέρεις, στὰ ὄμορφα Πριγκηπόννησα εἶναι καὶ ἡ περίφημη Σχολή της Χάλκης.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 8 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2024

Ἡ Ὁσία Πελαγία

 
Αἴσχους πλυθεῖσα καὶ λιποῦσα τὸν σάλον,
Πρὸς ὅρμον ἥκεις οὐρανοῦ Πελαγία.
Ὀγδοάτῃ ὑπάλυξε βίου πέλαγος Πελαγία.

Ζοῦσε στὴν Ἀντιόχεια καὶ ἀνῆκε στὴν τάξη τῶν ἐλαφρῶν γυναικών. Ἦταν πόρνη. Ἡ ζωή της ἦταν βουτηγμένη μέσα στὸν οἶστρο τῶν ἁμαρτωλῶν ἡδονῶν. Ἡ ἀκολασία εἶχε πωρώσει τόσο τὴν συνείδησή της, ὥστε καμιὰ ἔννοια μετανοίας νὰ μὴ μπορεῖ νὰ εἰσχωρήσει στὴν ψυχή της.

Γέροντας Κλεόπας Ηλίε: Ένας καλόγερος κάποτε με αγία ζωή διάβασε στην Αγία Γραφή το «χίλια έτη…»

~ Ενας καλόγερος κάποτε με αγία ζωή διάβασε στην Αγία Γραφή το «χίλια έτη…». Είχε μεγάλη ευλάβεια στην Παναγία και με απλότητα της είπε: «Παναγία μου, πες στο Χριστό να μου εξηγήσει πώς είναι τόσο όμορφα στον Παράδεισο, ώστε τα χίλια χρόνια να φαίνονται ότι είναι μία μέρα.

Ήταν εκκλησιαστικός στο διακόνημα και ηλικιωμένος. Το βράδυ, όταν έφευγαν οι άλλοι μοναχοί, αυτός έμενε στο ναό, προσευχόταν κι έλεγε: «Παναγία μου, πες μου πώς γίνεται αυτό». Οι πόρτες της εκκλησίας ήταν ανοιχτές. Μέσα στην εκκλησία μπήκε ένας αετός. Ήταν τόσο όμορφος που δεν περιγραφόταν. Είχε χιλιάδες χρώματα κι έλαμπε. 

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Ἱερομάρτυς Πολυχρόνιος ὁ θαυματουργός

 

 ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ἕνα ἀπὸ τὰ ἁπτὰ δείγματα τῆς ἁγιότητας εἶναι καὶ τὸ χάρισμα τῆς θαυματουργίας στοὺς ἁγίους μας. Αὐτοί, διὰ τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ ἀξιώθηκαν νὰ θαυματουργοῦν καὶ νὰ δοξάζεται ἔτσι τὸ ἅγιο ὄνομα τοῦ Θεοῦ. Ἕνας ἀπὸ τοὺς θαυματουργοὺς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι καὶ ὁ ἅγιος ἱερομάρτυς Πολυχρόνιος. 

Καταγόταν ἀπὸ τὴν ἐπαρχία Γαμφανίτιδα ἢ Γαμφάνη τῆς Μ. Ἀσίας, τῆς περιοχῆς τῶν Ἀλαμάνων καὶ ἔζησε τὸν 4ο αἰῶνα ὅταν βασίλευε ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος. Ἦταν γόνος εὐγενῶν καὶ εὐσεβῶν γονέων. Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Βαρδάνης, ἕνας εὐσεβὴς καὶ πλούσιος γεωργός. Μεγάλωσε σὲ σπίτι ὅπου καλλιεργοῦνταν ἡ εὐσέβεια καὶ οἱ ἀρετές. Οἱ πλούσιοι γονεῖς του φρόντισαν νὰ γεμίσουν τὴν ψυχή του μὲ πίστη στὸ Θεὸ καὶ τὸν δίδαξαν τὴν ἐνάρετη ζωή. Παράλληλα φρόντισαν νὰ λάβῃ σπουδαία μόρφωση καὶ νὰ ἐντρυφήσῃ στὰ ἱερὰ γράμματα. 

Χαράλαμπος Μηνάογλου: Το Διεθνές Δίκαιο δεν ισχύει...

Γράφει ὁ Χαράλαμπος Μηνάογλου

 

Το Διεθνές Δίκαιο δεν ισχύει... δεν ίσχυσε ποτέ στην πραγματικότητα... και σε καμία περίπτωση για το Ισραήλ... στο οποίο επιτρέπεται να κάνει ο,τιδήποτε θέλει... μόνον η φυσική ανωτερότητα, η οντολογική ανωτερότητα ενός λαού μπορεί να δικαιολογήσει αυτήν την συμπεριφορά... 

 

Και η δικαιολογία ότι αυτή η ιδιαιτερότητα του αναγνωρίζεται, επειδή υπέστη γενοκτονία, δεν ευσταθεί, καθώς και άλλα έθνη έχουν υποστεί γενοκτονία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δρουν αγνοώντας τους κανόνες του διεθνούς δικαίου... ακόμη περισσότερο δεν ευσταθεί, επειδή το Ισραήλ, στις ημέρες μας ιδίως, κάνει ό,τι υπέστη από τους Γερμανούς σε βάρος των Παλαιστινίων.... 

Λάμπρος Σκόντζος: Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Σέργιος καί Βάκχος

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Οἱ Μάρτυρες ἀποτελοῦν τὴν πλέον ἐπίλεκτη καὶ ἐκλεκτὴ χορεία τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, διότι μὲ τὴν ὁμολογία τους στὸ Χριστὸ ἀντάλλαξαν τὴ δόξα, τὶς τιμὲς καὶ τὰ ἀξιώματα τοῦ κόσμου μὲ τὴν πίστη τους στὸν ἀληθινὸ Θεό. Αὐτοὶ ὑπῆρξαν οἱ ἰσχυροὶ κυματοθραῦστες κατὰ τῶν λυσσαλέων ἐπιθέσεων κατὰ τῆς Ἐκκλησίας. Μὲ τὸ τίμιο αἷμα τους πότισαν τὸ δένδρο τῆς σώζουσας πίστης. Δύο ἀπὸ τοὺς μυριάδες Μάρτυρες ὑπῆρξαν οἱ ἅγιοι Σέργιος καὶ Βάκχος, ἀξιωματικοὶ τοῦ Ρωμαϊκοῦ στρατοῦ.

 
Καταγόταν ἀπὸ τὴ Ρώμη καὶ ἔζησαν στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Μαξιμιανοῦ (286-305). Καταγόταν ἀπὸ εὐγενεῖς οἰκογένειες καὶ εἶχαν λάβει σοβαρὴ μόρφωση. Ἡ ἀριστοκρατική τους καταγωγή τοὺς εὐνόησε νὰ κάνουν καριέρα στὸ ρωμαϊκὸ στρατό. Παρὰ τὸ νεαρὸ τῆς ἡλικίας τους εἶχαν ἀναχθεῖ σὲ ὑψηλὰ ἀξιώματα στὴ «Σχολὴ Κιντιλίων». Οἱ «Σχολὲς» ἦταν ἐπίλεκτες στρατιωτικὲς μονάδες, οἱ ὁποῖες εἶχαν καθιερωθεῖ ἀπὸ τὸν Διοκλητιανὸ (284-305) καὶ ὑπάγονταν κατ’ εὐθεῖαν στὸν αὐτοκράτορα. Λειτουργοῦσαν ὡς σώματα ὅπου ἐκπαιδεύονταν οἱ ἀξιωματικοὶ τῶν ρωμαϊκῶν λεγεώνων. Γι’ αὐτὸ ὅσοι ὑπηρετοῦσαν σ’ αὐτές, ἐπιλέγονταν μὲ μεγάλη προσοχὴ καὶ ἐκτιμῶντο τὰ φυσικὰ καὶ πνευματικά τους πλεονεκτήματα καὶ οἱ σπάνιες στρατιωτικές τους ἱκανότητες. Οἱ δύο νέοι ἀξιωματικοὶ εἶχαν διαλεχτεῖ ἀνάμεσα σὲ χιλιάδες ἄλλους νέους γιὰ τὴν ἀξιοζήλευτη θέση τους στὴ «Σχολή». Ἔχοντας ἐπιδείξει ἀσυνήθιστη ἀνδρεία καὶ ἀρετή, σὲ σύντομο χρονικὸ διάστημα, ὁ μὲν Σέργιος εἶχε ὁριστῇ Πριμηκήριος, ὁ δὲ Βάκχος Σεκουνικήριος. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 7 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2024

Οἱ Ἅγιοι Σέργιος καὶ Βάκχος

Χαλκᾶ σὰ νεῦρα, Βάκχε, πρὸς νεύρων βίαν,
Καὶ πρὸς ξίφος, Σέργιε, πῦρ σὴ καρδία.
Σέργιον ἑβδομάτῃ ξίφος ἔκτανε, νεῦρα δὲ Βάκχον.

Οι Άγιοι Σέργιος και Βάκχος υπηρετούσαν στις στρατιωτικές τάξεις του αυτοκράτορα Μαξιμιανού. Τους διέκρινε μεγάλη ανδρεία στα πεδία των μαχών, αλλά και σωφροσύνη στην καθημερινή τους ζωή. Γι' αυτό και ο αυτοκράτορας τους απένειμε τα αξιώματα του πριμικηρίου της σχολής των Kεντηλίων και του σεκουνδουκηρίου, αντίστοιχα.

Θεοφάνης Μαλκίδης: Βράβευση του αείμνηστου διανοούμενου Μιχάλη Χαραλαμπίδη για το έργο του για τον (λησμονημένο) Ελληνισμό της Καλαβρίας!

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης *

Μία συγκλονιστική εκδήλωση πραγματοποιήθηκε από τον Ελληνισμό της Μεγάλης Ελλάδας, της Κάτω Ιταλίας,  της Καλαβρίας, όπου τιμήθηκε, μετά το θάνατον,  ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης για το βιβλίο  του στην ελληνική και την ιταλική γλώσσα,  «Καλαβρία: η βαθιά Ελλάδα», (εκδόσεις Στράβων,  Αθήνα 2023).

Η βράβευση για το έργο και την προσωπικότητα του Μιχάλη Χαραλαμπίδη,  έγινε στην Μπόβα της Καλαβρίας, εκεί όπου με την παρέμβαση του σπουδαίου διανοούμενου, του χαρισματικού ανθρώπου και ανιδιοτελούς πολιτικού,   ο Δήμος της πόλης είχε αναγνωρίσει τη Γενοκτονία που υπέστη ο Ελληνισμός από την Τουρκία από το 1908 έως το 1923!

Σοφία Μπεκρῆ: Προσκλητήριο ζωῆς

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος 

Ὁ Κύριός μας, ἔχοντας πλέον ξεκινήσει τὴν ἐπίγεια δράση Του, πορεύεται μὲ τοὺς μαθητές Του, διέρχεται ἀπὸ πόλεις καὶ χωριὰ καὶ στὸν δρόμο Του νόσους ἀποδιώκει, λεπροὺς καθαρίζει, χωλοὺς καὶ κωφοὺς θεραπεύει, σὲ τυφλοὺς δίνει τὸ φῶς Του, ἀκόμη καὶ νεκροὺς ἀνεγείρει. Ἕνα τέτοιο θαῦμα, μιὰ νεκρανάσταση, παρουσιάζει τὸ Εὐαγγέλιο τῆς Γ’ Κυριακῆς τοῦ Λουκᾶ (ζ’ 11-16).

Πλῆθος κόσμου συνοδεύει τὸν Κύριο στὴν πορεία Του. Καθώς, λοιπόν, πλησιάζει στὴν πόλη Ναῒν τῆς Γαλιλαίας, ἀπαντάει ἄξαφνα («ἰδού») μιὰ ἐξόδιο πορεία: «ἐξεκομίζετο τεθνηκώς, υἱὸς μονογενὴς τῇ μητρὶ αὐτοῦ﮲ καὶ αὕτη ἦν χήρα.» (ὅ. π. 12) Ξάφνιασμα νὰ συναπαντιέται ἡ ζωὴ μὲ τὸν θάνατο﮲ ἀλλὰ καὶ τὸ θέαμα διπλᾶ θλιβερό: Ὁ τεθνηκὼς εἶναι μονογενὴς υἱὸς μιᾶς χαροκαμένης χήρας. Ὁ θάνατος τῆς πῆρε καὶ αὐτὸ τὸ μονάκριβο τέκνο της, τὴν τελευταία της παρηγοριὰ στὸν πόνο ποὺ βίωνε, ὕστερα ἀπὸ τὴν ἀπώλεια τοῦ συζύγου της. Ποιός θὰ τὴν παρηγορῇ τώρα στὴν μοναξιά της; Ποιός θὰ τῆς δίνῃ δύναμη καὶ κουράγιο στὴν ἀπέραντη θλίψη της; 

Λάμπρος Σκόντζος: Ἀπόστολος Θωμᾶς - Ὁ δύσπιστος μαθητής τοῦ Κυρίου

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Τὴν πρώτη Κυριακὴ μετὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τὴ μνήμη τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου Θωμᾶ καὶ διαβάζεται στὶς ἐκκλησίες ἡ σχετικὴ περικοπὴ τῆς ψηλάφησης τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ αὐτόν. Δὲν εἶναι τυχαία αὐτὴ ἡ ἐπιλογή. Ἔρχεται νὰ ἐπιβεβαιώσῃ, μαζὶ μὲ τὶς τόσες ἄλλες μαρτυρίες, ὅτι ὁ Κύριος ἀναστήθηκε ὄντως ἀπὸ τοὺς νεκρούς. Ὁ Θωμᾶς κατὰ θεία παραχώρηση ζήτησε νὰ ἔχῃ ἁπτὴ ἐμπειρία τῆς Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ. Νὰ βάλῃ τὰ χέρια του «ἐπὶ τῶν τύπων τῶν ἥλων» καὶ νὰ πιστέψῃ στὸ ὑπέρτατο γεγονός. 

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7,11-16] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου: Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΜΑΣ [19-10-1986] (Β166)

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7,11-16]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΜΑΣ

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 19-10-1986]

(Β166)

Ἡ σκηνή, ἀγαπητοί μου, τῆς ἀναστάσεως τοῦ υἱοῦ τῆς χήρας τῆς Ναΐν, περιγράφεται λιτὰ μὲν ἀλλὰ πολὺ ζωηρά. Μὲ ἕνα Του λόγο ὁ Κύριος, ὅπως ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ἀνέστησε ἐκεῖνο τὸ παλληκάρι ποὺ ἦταν μοναχοπαίδι ἐκείνης τῆς φτωχιᾶς, χήρας γυναίκας. Καὶ τοῦ εἶπε: «Νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι». «Νεανίσκε, νέε μου, σὲ ἐσένα τὸ λέγω· σήκω ἐπάνω». Καὶ ὁ νεανίσκος ἀνεστήθῃ.

Φόβος καὶ ἔκσταση κατέλαβε τὸν λαό, ὅπως μᾶς περιγράφει ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς. Καὶ πολὺ δίκαια, ἔβγαλε τὸ συμπέρασμα ὁ λαὸς «ὅτι προφήτης μέγας ἐγήγερται ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ».

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς 6 Ὀκτωβρίου 2024

Ἑωθινόν
 

Ἦχος πλ. β´ - Ἑωθινόν Δ´
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΚΔ´ 1 - 12

¹ Τῇ δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων ὄρθρου βαθέoς ἦλθον ἐπὶ τὸ μνῆμα φέρουσαι ἃ ἡτοίμασαν ἀρώματα, καὶ τινες σὺν αὐταῖς. ² εὗρον δὲ τὸν λίθον ἀποκεκυλισμένον ἀπὸ τοῦ μνημείου, ³ καὶ εἰσελθοῦσαι οὐχ εὗρον τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. ⁴ καὶ ἐγένετο ἐν τῷ διαπορεῖσθαι αὐτὰς περὶ τούτου καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο ἐπέστησαν αὐταῖς ἐν ἐσθήτεσιν ἀστραπτούσαις. ⁵ ἐμφόβων δὲ γενομένων καὶ κλινουσῶν τὸ πρόσωπον εἰς τὴν γῆν εἶπον πρὸς αὐτάς· Τί ζητεῖτε τὸν ζῶντα μετὰ τῶν νεκρῶν; ⁶ οὐκ ἔστιν ὧδε, ἀλλ’ ἠγέρθη· μνήσθητε ὡς ἐλάλησεν ὑμῖν ἔτι ὢν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ, ⁷ λέγων ὅτι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου παραδοθῆναι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων ἁμαρτωλῶν καὶ σταυρωθῆναι, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστῆναι. ⁸ καὶ ἐμνήσθησαν τῶν ῥημάτων αὐτοῦ, ⁹ καὶ ὑποστρέψασαι ἀπὸ τοῦ μνημείου ἀπήγγειλαν ταῦτα πάντα τοῖς ἕνδεκα καὶ πᾶσι τοῖς λοιποῖς. ¹⁰ ἦσαν δὲ ἡ Μαγδαληνὴ Μαρία καὶ Ἰωάννα καὶ Μαρία Ἰακώβου καὶ αἱ λοιπαὶ σὺν αὐταῖς, αἳ ἔλεγον πρὸς τοὺς ἀποστόλους ταῦτα. ¹¹ καὶ ἐφάνησαν ἐνώπιον αὐτῶν ὡσεὶ λῆρος τὰ ῥήματα αὐτῶν, καὶ ἠπίστουν αὐταῖς. ¹² ὁ δὲ Πέτρος ἀναστὰς ἔδραμεν ἐπὶ τὸ μνημεῖον, καὶ παρακύψας βλέπει τὰ ὀθόνια κείμενα μόνα, καὶ ἀπῆλθε πρὸς ἑαυτὸν θαυμάζων τὸ γεγονός.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2024

Ὁ Ἅγιος Θωμᾶς ὁ Ἀπόστολος

 
Ὁ χεῖρα πλευρᾷ σῇ βαλεῖν ζητῶν πάλαι,
Πλευρὰν ὑπὲρ σοῦ νύττεται Θωμᾶς Λόγε.
Δούρασιν οὐτάσθη Θωμᾶς μακροῖσιν ἐν ἕκτῃ.

Ἦταν μεταξὺ τῶν δώδεκα μαθητῶν τοῦ Κυρίου καὶ  ἀνῆκε σὲ οἰκογένεια ἁλιέων.

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7, 11-16] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου σχετικά μέ τήν εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Γ΄ Λουκᾶ: «ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» [6-10-1996] (Β 345)

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ[:Λουκᾶ 7, 11-16]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

σχετικὰ μὲ τὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς Κυριακῆς Γ΄ Λουκᾶ μὲ θέμα:

«ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 6-10-1996]

(Β 345)

Κάποια μέρα, ἀγαπητοί μου, θέλησε ὁ Ἰησοῦς νὰ ἐπισκεφτεῖ τὴν πόλιν Ναΐν. Τὸν ἀκολουθοῦσαν οἱ μαθηταί Του καὶ ὄχλος πολύς. Ὅταν ἔφθασαν εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως, γιατί ἦταν πόλις ὀχυρωμένη, τὴν ἴδια στιγμή, «ἐξεκομίζετο», ὅπως μᾶς σημειώνει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, «ἐξεκομίζετο τεθνηκὼς». Κάποιος ποὺ εἶχε πεθάνει. Ἦταν νεκρὸ κάποιο παλληκάρι, νεανίσκος χαρακτηρίζεται καὶ μονογενὴς μιᾶς χήρας γυναίκας. Τὴν ὅλη ἐκφορὰ συνόδευε ἀρκετὸς κόσμος, ποὺ ἦλθαν βέβαια νὰ παρηγορήσουν αὐτὴν τὴν πενθοῦσα μάνα. Ἡ συνάντησις ἔγινε ἐκεῖ, στὴν πύλη τῆς πόλεως. Ὁ ὄχλος ποὺ ἠκολούθει καὶ οἱ μαθηταὶ τὸν Κύριον καὶ ὁ ὄχλος ποὺ ἠκολούθει τὴ νεκρώσιμη ἐκφορά.

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7,11-17] Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΤΗΣ ΝΑΪΝ

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7,11-17]

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΤΗΣ ΝΑΪΝ

«Ἐπορεύετο εἰς πόλιν καλουμένην Ναΐν» [Λουκ. 7,11]

Πρόσεχε ὅμως πῶς σὲ παράδοξα συνάπτει παράδοξα. Καὶ στὴν περίπτωση ὅμως τῆς θεραπείας τοῦ ἄρρωστου δούλου τοῦ ἐκατόνταρχου στὴν ὁποία ἀναφέρθηκε ἀμέσως προηγουμένως βέβαια ἀφοῦ Τὸν κάλεσαν νὰ βοηθήσει ἀπάντησε, ἐδῶ ὅμως, στὴν πόλη Ναΐν, ἂν καὶ δὲν καλεῖται γιὰ βοήθεια, πηγαίνει· γιατί κανένας δὲν Τὸν καλοῦσε σὲ ἀνάσταση νεκροῦ, ἀλλὰ πηγαίνει σὲ αὐτὴν ἀπὸ μόνος Του. Καὶ νομίζω μὲ πάρα πολλὴ σοφία, γιὰ νὰ συνδυάσει μὲ τὸ προηγούμενο θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ ἀσθενοῦς δούλου τοῦ πιστοῦ ἐκατόνταρχου καὶ αὐτό· δὲν ἦταν βέβαια καθόλου παράδοξο νὰ φανταστεῖ κανείς, ὅτι κάποιος θὰ μποροῦσε νὰ ἀντιδράσει πολεμῶντας τὴ δόξα τοῦ Σωτῆρα καὶ λέγοντας:

Λάμπρος Σκόντζος: Ἁγία Μεθοδία τῆς Κιμώλου ἡ θαυματουργός

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Οἱ ὅσιες γυναῖκες συναγωνίστηκαν ἐπάξια τοὺς ὁσίους ἄνδρες σὲ πνευματικοὺς ἀγῶνες καὶ ἁγιότητα. Ἡ Ἐκκλησίας μας ἔχει νὰ ἐπιδείξη μιὰ πλειάδα ὁσίων γυναικῶν, οἱ ὁποῖες λαμπρύνουν τὸ ἐκκλησιαστικὸ στερέωμα. Μιὰ ἀπὸ αὐτὲς ὑπῆρξε καὶ ἡ ἁγία Μεθοδία ἡ ἐν Κιμώλῳ. Μιὰ σύγχρονη ὁσιακὴ σημαντικὴ μορφή.
 

Καταγόταν ἀπὸ τὴ νῆσο Κίμωλο καὶ γεννήθηκε τὴν 10η Νοεμβρίου 1865 ἀπὸ γονεῖς θεοσεβούμενους καὶ ἐνάρετους. Ὁ πατέρας της ὀνομαζόταν Ἰάκωβος καὶ ἡ μητέρα της Μαρία, τὸ δὲ ἐπίθετό της ἦταν Σάρδη. Στὴν οἰκογένεια ὑπῆρχαν τρεῖς γιοὶ καὶ πέντε θυγατέρες. Ἡ δεύτερη ἀπὸ αὐτὲς ἦταν ἡ Εἰρήνη, ἡ ὁποία μετονομάστηκε ἀργότερα σὲ Μεθοδία. Ἀπὸ μικρὸ κορίτσι διακρίνονταν γιὰ τὴ σεμνότητά της, τὴν πίστη της στὸ Θεὸ καὶ τὴν ὑπακοή της. Ἦταν στολισμένη μὲ ἀρετὲς καὶ καλωσύνη καὶ γιὰ γι᾿ αὐτὸ ξεχώριζε ἀπὸ τὰ ἄλλα κορίτσια τῆς οἰκογένειας καὶ τῆς περιοχῆς. Οἱ φτωχοὶ καὶ ἀγράμματοι γονεῖς της φρόντισαν νὰ τὴ μεγαλώσουν μὲ παιδεία καὶ νουθεσία Κυρίου. Τῆς ἐμφύτευσαν βαθειὰ στὴν ψυχή της τὴν ἀγάπη στὸ Χριστὸ καὶ τὴν ἀφοσίωση στὴν Ἐκκλησία.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 5 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2024

Ἡ Ἁγία Χαριτίνη

 
Ὅπερ δι' εὐχῆς εἶχε, σαρκὸς τὴν λύσιν,
Ἰδοὺ δι' εὐχῆς λαμβάνει Χαριτίνη.
Πέμπτην Χαριτίνη εἰσέδραμεν ἄστυ Θεοῖο.

Ἔζησε στὰ χρόνια του Διοκλητιανοῦ (284 – 305).

Ἦταν χριστιανὴ καὶ δούλη ἑνὸς πλουσίου Ρωμαίου, τοῦ Κλαυδίου. Ὅταν ὁ κόμης Δομέτιος ἔμαθε τὴν πίστη τῆς Χαριτίνης ζήτησε ἀπὸ τὸν Κλαύδιο νὰ τοῦ τὴν στείλει γιὰ νὰ τὴν ἐξετάσει ὁ ἴδιος.

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 7, 11-17] ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΣΤΗ ΝΑΪΝ

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά 7,11-17]

           ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

       ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΣΤΗ ΝΑΪΝ

        Ο μέγας Παύλος, αποδεικνύοντας το θείο και κοινωφελές της πίστεως και εξαγγέλλοντας τα έργα της και τα κατορθώματα και τους καρπούς και την δύναμή της, αρχίζει από τους αιώνες, από τους οποίους δεν υπάρχει τίποτε αρχαιότερο. Λέει ότι «Πίστει νοοῦμεν κατηρτίσθαι τοὺς αἰῶνας ῥήματι Θεοῦ, εἰς τὸ μὴ ἐκ φαινομένων τὰ βλεπόμενα γεγονέναι(:Με την πίστη και όχι με τις εξωτερικές μας αισθήσεις κατανοούμε και γνωρίζουμε ότι ο ορατός κόσμος, που έγινε μέσα στον χρόνο, δημιουργήθηκε άρτιος και αρμονικός με τον λόγο και το πρόσταγμα του Θεού. Και συνεπώς όσα κτίσματα βλέπουμε τώρα, έχουν γίνει ενώ δεν υπήρχαν πριν και δεν φαίνονταν με τις σωματικές αισθήσεις)»[Εβρ.11,3], και τελειώνει με την μελλοντική παγκόσμια ανάσταση και την τελείωση των αγίων που θα πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκειά της και που τίποτα δεν είναι τελειότερο από αυτήν[ βλ. Εβρ.11,39-40:

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Β΄ Κορ. 4,6-15] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

 ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ [:Β΄Κορ.4,6-15]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

   «Ὁ Θεὸς ὁ εἰπών, ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὃς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν(:Και κηρύττουμε αποκλειστικά και μόνο για τη δόξα του Χριστού, διότι ο Θεός, ο οποίος στη δημιουργία του κόσμου διέταξε από το σκοτάδι να λάμψει το φως, Αυτός και τώρα έλαμψε στις καρδιές μας)»[Β΄Κορ.4,6].

   Είδες ότι πάλι δείχνει ο Παύλος σε εκείνους που ζητούσαν να δουν τη δόξα εκείνη την υπερβολική, εννοώ του θεόπτη Μωυσή, να αστράπτει υπερβολικά; «Όπως ακριβώς στο πρόσωπο του Μωυσή, έτσι», λέγει, «έλαμψε και στις δικές σας καρδιές». Και προηγουμένως υπενθυμίζει εκείνα που έγιναν στην αρχή της δημιουργίας, για να δείξει ότι αυτή η δημιουργία[:η πνευματική μας αναγέννηση] είναι μεγαλύτερη. Και πότε είπε «Γενηθήτω φῶς(:Να γίνει φως επί της γης)»; Στην αρχή και στο προοίμιο της δημιουργίας· γιατί λέγει: «Σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος. καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς· καὶ ἐγένετο φῶς(: Σκοτάδι απλωνόταν επάνω από τα ύδατα που τη σκέπαζαν, ενώ το ζωοποιό Πανάγιο Πνεύμα φερόταν επάνω από τα ύδατα και την περιέβαλλε. Και είπε ο Θεός: ’’Να γίνει φως επί της γης’’· και έγινε φως)»[Γέν.1,2-3]. Αλλά τότε βέβαια είπε: «να γίνει φως και έγινε», ενώ τώρα δεν είπε, αλλά ο Ίδιος έγινε Φως σε εμάς· γιατί δεν είπε ότι και τώρα είπε, αλλά ότι ο Ίδιος έλαμψε. Γι' αυτό δεν βλέπουμε αισθητά πράγματα ενώ λάμπει αυτό το φως, αλλά τον ίδιο τον Θεό μέσω του Χριστού.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2024

Ὁ Ἅγιος Ἱερόθεος

 
Ἱερόθεος ἱερώθη σοι πάλαι,
Νῦν δ' αὖ μεταστάς, καὶ συνήφθη σοι Λόγε.
Ἠοῖ σῆμα καάλυψε τετάρτῃ Ἱερόθειον.

Ο Άγιος Ιερόθεος ήταν πλατωνικός φιλόσοφος και ένας από τα εννέα μέλη του Συμβουλίου της Γερουσίας του Αρείου Πάγου. Αφού δέχθηκε και διδάχθηκε την πίστη του Χριστού από τον Απόστολο Παύλο, χειροτονήθηκε πρώτος επίσκοπος Αθηνών. Μαθητής του υπήρξε ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης (βλέπε 3 Οκτωβρίου), ο οποίος στα συγγράμματά του πλέκει εγκώμια για τον δάσκαλό του.