Συγκλονιστική καμπάνια για τον Γιάννη στην Ανατολή.. Χρειάζεται ένα αξιοπρεπές σπίτι και οι γείτονες απευθύνουν έκκληση!

 

Μία συγκινητική πρωτοβουλία αναλαμβάνουν γείτονες για να βοηθήσουν έναν άνθρωπο με τον οποίο συνυπάρχουν.

Ο Γιάννης Θ. ζει μόνος του, στην περιοχή της Ανατολής επί της οδού Μπιζανίου 36, σε ένα σχεδόν ετοιμόρροπο σπίτι επιφάνειας περίπου 40τ.μ, χρονολογίας 1970, χτισμένο από τσιμεντόλιθους, χωρίς μόνωση, δίχως μπάνιο και ζεστό νερό. Δίχως τη δυνατότητα να πλένει τα ρούχα του. Το πάτωμα του σπιτιού είναι με τσιμέντο και μάλιστα κακοστρωμένο. Τα παράθυρα δεν έχουν παντζούρια βάζοντας νερό τον χειμώνα. Τα έπιπλα είναι εμφανώς παλιά και πολύ φθαρμένα. Η στέγη από τσίγκο στηρίζεται σε σάπια ξύλα και βέβαια με τη πρώτη βροχή βάζει νερό. Ακολουθούν στο τέλος του email,  επισυναπτόμενες φωτογραφίες.

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ματθ. 4, 18-22] ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ματθ. 4, 18-22]

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδε δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς. καὶ λέγει αὐτοῖς· δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων. οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ (:Ἐνῶ λοιπὸν περπατοῦσε κοντὰ στὴ θάλασσα τῆς Γαλιλαίας, εἶδε δυὸ ἀδελφούς· τὸν Σίμωνα, τὸν ὁποῖο κατόπιν ὀνόμασε Πέτρο, καὶ τὸν Ἀνδρέα τὸν ἀδελφό του, οἱ ὁποῖοι ἔριχναν δίχτυα στὴ θάλασσα, διότι ἦταν ψαρᾶδες. Καὶ τοὺς λέει: ''Ἀκολουθῆστε με καὶ θὰ σᾶς κάνω ἱκανοὺς νὰ ἁλιεύετε ἀντὶ γιὰ ψάρια ἀνθρώπους· αὐτοὺς θὰ τοὺς ἑλκύετε στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν μὲ τὰ πνευματικὰ δίχτυα τοῦ κηρύγματος''. Καὶ αὐτοὶ ἀμέσως ἄφησαν τὰ δίχτυα τους καὶ Τὸν ἀκολούθησαν)» [Ματθ.4,18-20].

Νεκτάριος Δαπέργολας: Ἐπιτέλους μία ἀχτίδα μέσα στό ἐκκλησιαστικό σκοτάδι τῆς ψηφιακῆς ὑποταγῆς…

 Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας     

 

     Γιά νά μήν γκρινιάζουμε μόνο, ὀφείλουμε νά καταθέσουμε καί ἕνα ἐπαινετικό σχόλιο στήν πραγματικά ἐξαιρετική ἐπιστολή πού ἀπέστειλε πρός τήν Δ.Ι.Σ. ὁ μητροπολίτης Κερκύρας Νεκτάριος, μέ τήν ὁποία ζητᾶ τήν σύγκληση τοῦ συνόλου τῆς Ἱεραρχίας, ἐκφράζει τήν κατηγορηματική διαφωνία του μέ τήν ἀνεκδιήγητη πρόσφατη ἀπόφαση ὑπέρ τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ, ἀλλά καί μέ τήν δικαιοδοσία τῆς Δ.Ι.Σ. νά ἀποφασίζει γιά τόσο σοβαρά θέματα (θυμίζω ὅτι ἔχει θίξει καί παλαιότερα τό θέμα τῆς κατακουρελιασμένης συνοδικότητας ἀπό τήν παρεούλα τοῦ Ἰερώνυμου) καί - κυρίως - ἀποδομεῖ τήν συγκεκριμένη ἀπόφαση μέ ἀξιοσημείωτη ἐπιχειρηματολογία καί ἐπί τῆς κοσμικῆς, ἀλλά βασικά ἐπί τῆς πνευματικῆς/θεολογικῆς πλευρᾶς τοῦ ζητήματος.

KYΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [Ρωμ. 2, 10-16] ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

KYΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [Ρωμ. 2, 10-16] 

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Δόξα δὲ καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν, Ἰουδαίῳ τε πρῶτον καὶ Ἓλληνι (:Δόξα καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη θὰ ἀποδοθεῖ σὲ κάθε ἄνθρωπο ποὺ ἐργάζεται τὸ καλό, στὸν Ἰουδαῖο πρῶτα καὶ στὸν εἰδωλολάτρη Ἕλληνα)» [Ρωμ.2,10].

Ποιόν «Ἰουδαῖο» ἐννοεῖ ἐδῶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἢ γιὰ ποιούς «Ἕλληνες» μιλάει; Γιὰ αὐτοὺς ποὺ ἔζησαν πρὶν ἀπὸ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ· γιατί ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου δὲν ἔφθασε ἀκόμη στὰ χρόνια τῆς χάριτος, ἀλλὰ μένει ἀκόμη στὰ προηγούμενα χρόνια, προκαθορίζοντας ἀπὸ μακριὰ καὶ ἐξαφανίζοντας τὴ διαφορὰ τοῦ εἰδωλολάτρη καὶ τοῦ Ἰουδαίου, ὥστε, ὅταν τὸ κάνει αὐτὸ στὸν καιρὸ τῆς χάριτος, νὰ μὴ φανεῖ πιὰ ὅτι ἐπινοεῖ κάτι τὸ νέο καὶ ἐνοχλητικό. Ἐὰν λοιπὸν στὰ προηγούμενα χρόνια, ὅταν δὲν ἔλαμψε ἀκόμη ἡ τόσο μεγάλη χάρη, ὅταν τὰ πράγματα τῶν Ἰουδαίων ἦταν σὲ ὅλους σεβαστὰ καὶ ξακουστὰ καὶ λαμπερά, δὲν ὑπῆρχε καμία διαφορά, ποιό λόγο θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ στὴ συνέχεια ὕστερα ἀπὸ τὴν τόσο μεγάλη φανέρωση τῆς χάρης; Γι᾿ αὐτὸ ἀκριβῶς καὶ μὲ πολλὴ φροντίδα τὸ ἑτοιμάζει αὐτό· γιατί πραγματικὰ ὁ ἀκροατής, ἀφοῦ μάθει ὅτι αὐτὸ ἐπικρατοῦσε στὰ προηγούμενα χρόνια, θὰ τὸ παραδεχτεῖ αὐτὸ πολὺ περισσότερο μετὰ τὴν πίστη.

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Ματθ. 4,18-23] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΕΞΑΡΤΗΣΙΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ» [28-6-1992] (Β263)

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ[: Ματθ. 4,18-23]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΕΞΑΡΤΗΣΙΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 28-6-1992]

(Β263)

Καθώς, ἀγαπητοί μου, ἀνοίγει ἡ ἐκκλησιαστικὴ περίοδος τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου, ἡ Ἐκκλησία μας, παρουσιάζει τὴν ὡραία ἐκείνη εἰκόνα ποὺ ὁ Κύριος ἀναζητᾷ τοὺς πρώτους Του μαθητὰς παρὰ τὴν λίμνην τῆς Τιβεριάδος. Ἐκεῖ βρῆκε τὰ πρῶτα δύο ζεύγη ἀδελφῶν, ποὺ τοὺς κάλεσε κοντά Του. Ἦταν ὁ Πέτρος καὶ ὁ Ἀνδρέας, ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Ἰωάννης. Ἦταν ἕνα ὄμορφο πρωινὸ στὴν ἀκρολιμνιά. Ἐκεῖ, στὰ ἥσυχα νερὰ τῆς λίμνης, εἶδε τὸ πρῶτο ζεῦγος, «βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς». Ρίχνοντας τὸ δίχτυ τους στὴ θάλασσα· γιατί ἦσαν ἁλιεῖς. Καὶ τοὺς λέγει: «Δεῦτε ὀπίσω μου, καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων». Καὶ ἐκεῖνοι «εὐθέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ». Κι ἐκεῖνοι ἀμέσως, ἀφοῦ ἄφησαν τὰ δίχτυα τους, τὸν ἠκολούθησαν. Καὶ ἀφοῦ προχώρησε λίγο πιὸ πέρα ὁ Κύριος, εἶδε τὸ δεύτερο ζεῦγος ἀδελφῶν. Τὸν Ἰάκωβο καὶ τὸν Ἰωάννη. Λέγει τότε καὶ σ᾿ αὐτοὺς νὰ Τὸν ἀκολουθήσουν. «Οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ». Ἐκεῖνοι δὲ ἀμέσως, ἀφοῦ ἄφησαν τὸ πλοῖο καὶ τὸν πατέρα τους, Τὸν ἠκολούθησαν.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Μεθόδιος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Ὀλύμπου

 

Μέθοδον Μεθόδιος βίου πρὸς βίον,

Μεθεὶς ὁδεύει, οὗ μέθοδος οὐ πέλει.

Εἰκάδι ἀρχιθύτην Μεθόδιον ἄορ κατέπεφνεν.

Εἶναι ἄγνωστο ἀπὸ ποῦ καταγόταν ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Μεθόδιος, ὁ ὁποῖος ἄθλησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Ὑπῆρξε κατ’ ἀρχὰς μὲν Ἐπίσκοπος τοῦ ἐν Λυκίᾳ Ὀλύμπου, ἔπειτα δὲ Ἐπίσκοπος Τύρου (τῆς Φοινίκης), κατ’ ἄλους δὲ Ἐπίσκοπος Φιλίππων τῆς Μακεδονίας. Τὸ ἀναφερόμενο ὅτι διετέλεσε Ἐπίσκοπος Πατάρων εἶναι ἀναληθές, προελθὸν ἐκ τοῦ περὶ Ἀναστάσεως διαλόγου του, ὁ ὁποῖος ἔλαβε χώρα στὰ Πάταρα.

Από τον βίο του αγίου Αρσενίου

 

Έλεγαν για τον αββά Αρσένιο ότι το βράδυ του Σαββάτου, καθώς θα ξημέρωνε Κυριακή, άφηνε τον ήλιο να δύει πίσω του και ύψωνε τα χέρια του στον ουρανό και προσευχόταν, μέχρι την ώρα που ο ήλιος ανέτελλε και φώτιζε το πρόσωπό του· και τότε καθόταν.

 ✶✶✶

Ο αββάς Δανιήλ έλεγε: «Μια φορά με κάλεσε ο αββάς Αρσένιος και μου είπε· “Ανάπαυσε τον πατέρα σου ώστε, όταν φύγει προς τον Κύριο, να τον παρακαλέσει για χάρη σου, και να βρεις καλό”».

Ο Κερκύρας ρίχνει το γάντι… Ζητά σύγκληση Ιεραρχίας για τον Π.Α. (Ολόκληρη η επιστολή προς τους Μητροπολίτες)

 

«Προς
Την Διαρκή Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος
Εις Αθήνας
Κοινοποίησις: Άπαντας τους Αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος

Με βαθύτατο σεβασμό εις την Αγίαν ημών Εκκλησία και το κανονικό της σύστημα, αλλά και με έντονο αίσθημα ποιμαντικής ευθύνης και ανείπωτης αγωνίας για το πολύπαθο ποίμνιό μας, οφείλουμε να εκφράσουμε την βαθιά μας θλίψη και την κατηγορηματική μας διαφωνία επί της πρόσφατης γνωμοδότησης της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου αναφορικά με τον νέο Προσωπικό Αριθμό Πολίτη (από τούδε και εις το εξής με την συντομογραφία Π.Α.).

Η εν λόγω γνωμοδότηση, πέραν της πρόδηλης θεσμικής υπέρβασης των ιερών ορίων της αρμοδιότητας του οργάνου, εγείρει σοβαρότατα δογματικά, θεολογικά, κανονικά και εκκλησιολογικά ζητήματα, τα οποία θίγουν τον πυρήνα της ορθόδοξης πίστης και της χριστιανικής ανθρωπολογίας. Αυτά τα ζητήματα απαιτούν άμεση, ενδελεχή και πνευματικά φωτισμένη εξέταση από το ανώτατο συλλογικό όργανο της Εκκλησίας της Ελλάδος, την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 19 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Ἰούδας ὁ Ἀπόστολος

Καὶ συγγενείᾳ καὶ χορῷ αὐχεῖν ἔχεις.

Χριστοῦ μαθητῶν ὦ Ἰούδα, καὶ πάθει.

Ἐννεακαιδεκάτῃ βελέεσσιν Ἰούδας θνῄσκει.

Kλήσις τριπλή σοι και τριπλούν μάκαρ πάθος,

Άρσις δέσις τε και τρίτον τόξου τάσις.

Eννεακαιδεκάτη βελέεσσιν Iούδας θνήσκει.

Ὁ Ἀπόστολος Ἰούδας, ἕνας ἐκ τῶν 12 Μαθητῶν καὶ Ἀποστόλων τοῦ Κυρίου, ἦταν υἱὸς τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ μνήστορος Ἰωσὴφ Ἀλφαίου καὶ τῆς συγγενοῦς τῆς Θεοτόκου Μαρίας, ἀδελφὸς δὲ τοῦ ἐπίσης Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ ἐπιλεγομένου Ἀδελφοθέου.

π. Ευσέβιος Βίττης: Η υπακοή κέντρο της ζωής μας

 

Η υπακοή υπήρξε το κέντρο της ζωής του Χριστού μέχρι τέλους. Επομένως και για μας πρέπει να γίνει η υπακοή κέντρο της υπάρξεώς μας. Πώς όμως θα πρέπει να ζήσουμε εμείς την υπακοή; Είναι κάτι, που πρέπει να το ζητήσουμε με θέρμη και πίστη από τον ίδιο τον Κύριο. Οι αντιρρήσεις και αντιδράσεις και η επαναστατικότητα στην περίπτωση αυτή πρέπει να υποκλιθούν μπρος στο μυστήριο του Σταυρού, που αποτελεί το μέγιστο και απερινόητο σύμβολό της. Μπορεί βέβαια οι αντιρρήσεις να είναι λογικές και από κάθε άποψη δικαιολογημένες, με μέτρο βέβαια την ανθρώπινη λογική, αλλά δεν μπορούν να αντιτεθούν στη βασική αρχή της εν Χριστώ υπακοής, που ίσχυσε διαχρονικά μέχρι σήμερα για όλους τους πιστούς χριστιανούς και μάλιστα μέχρι θανάτου μαρτυρικού.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 18 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Λεόντιος ὁ Μάρτυρας καὶ οἱ σὺν αὐτῷ Ὕπατος καὶ Θεόδουλος μαρτυρήσαντες

Εις τον Λεόντιον

Ἄκμων τὸ σῶμα τοῦ Λεοντίου τάχα,

Ἄκμων σιδηροῦς, πρὸς σφύρας τὰς αἰκίας.

Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ πληγῇσι Λεόντιος ἐκπνεῖ.

Εις τον Υπάτιον και Θεόδουλον

Eλευθερόφρων Θεόδουλος προς ξίφος,

Tοιούτον όντα και τον Ύπατον βλέπει.

Ο αββάς Ζωσιμάς για την αγάπη και την ομόνοια

Ο αββάς Ζωσιμάς διηγήθηκε: «Κάποτε που πήγα στην αγία πόλη, την Ιερουσαλήμ, με πλησίασε ένας ευλαβής χριστιανός και μου είπε· “Αββά, έχω συγκάτοικο τον αδελφό μου, και από ενέργεια του πονηρού είχαμε κάποια διαφορά μεταξύ μας. Ύστερα εγώ ζητούσα συγγνώμη, εκείνος όμως δεν θέλει να συμφιλιωθούμε. Σε παρακαλώ λοιπόν, για τον Κύριο, μίλησέ του για να μονοιάσουμε”.

» Εγώ, όταν τον άκουσα, κάλεσα αμέσως τον αδελφό του και του είπα όσα παρακινούν σε αγάπη και ομόνοια. Εκείνος έδειξε στην αρχή να πείθεται, έπειτα όμως σκέφτηκε και μου είπε· “Δεν μπορώ να συμφιλιωθώ με αυτόν, γιατί ορκίστηκα στον Σταυρό να μείνω για πάντα ασυμφιλίωτος”. Εγώ τότε χαμογέλασα και του απάντησα· “Ο όρκος σου, αδελφέ, έχει τέτοιο νόημα, που είναι σαν να είπες· ‘Μα τον τίμιο Σταυρό σου, Χριστέ, δεν θα τηρήσω τις εντολές σου, αλλά θα κάνω το θέλημα του εχθρού σου του διαβόλου’. Όχι μόνο λοιπόν, αδελφέ, δεν οφείλεις να τηρήσεις αυτό, για το οποίο κακώς ορκίστηκες, αλλά οφείλεις και να μετανοήσεις και να λυπηθείς γι’ αυτό, και να κατηγορήσεις την απερισκεψία σου, έτσι ώστε να μην παρασυρθείς πια από αυτήν. Και ο Ηρώδης, αν είχε μετανοήσει και δεν τηρούσε τον όρκο του, δεν θα είχε κάνει εκείνο τον φοβερό φόνο, αποκεφαλίζοντας τον Πρόδρομο του Χριστού”.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Η Ελλάδα καταδικάζει τα παιδιά της – Πρώτη η χώρα μας στην ΕΕ σε παιδική φτώχεια – Και μετά μας λένε ότι τους νοιάζει το δημογραφικό!

 

Τα στοιχεία της Eurostat αποκαλύπτουν τη ζοφερή εικόνα της Ελλάδας - Μιας χώρας που εγκατέλειψε πλήρως την ευλογία των παιδιών

 

Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι το να περιμένεις να καταπολεμηθεί το δημογραφικό πρόβλημα σε μια χώρα που μαστίζεται από την παιδική φτώχεια είναι ανώφελο. Κανένα εγχείρημα δεν μπορεί να ριζώσει στο παρόν, όταν ήδη του έχεις καταδικασμένο το μέλλον.

Τα στοιχεία – σοκ που δημοσίευσε η Eurostat για τη χώρα μας, αποτυπώνουν την καμένη κοινωνική γη που άφησε στο πέρασμά της η δεκαετία μνημονίων και η ακόλουθη εξαετία μητσοτακικής ερήμωσης. Η Ελλάδα το 2024 έφτασε να καταλαμβάνει την πρώτη θέση των χωρών της ΕΕ στην παιδική φτώχεια, με το 33,6% να ζει σε συνθήκες ένδειας και άρα το 1 στα 3 ελληνόπουλα να στερείται βασικά αγαθά και υπηρεσίες.

Φάρμα εκμετάλλευσης γυναικών για λήψη των ωαρίων τους

 

Γυναίκες που κατάφεραν να δραπετεύσουν από «φάρμα ανθρώπινων ωαρίων» αποκαλύπτουν το κύκλωμα εμπορίας γενετικού υλικού.

Τρεις γυναίκες από την Ταϊλάνδη που κατάφεραν να δραπετεύσουν από μια «φάρμα ανθρώπινων ωαρίων» της Γεωργίας (Ουκρανία)  μίλησαν ανοιχτά για τη φρικτή κακοποίηση που υπέστησαν. Δελεασμένες από τις ψεύτικες υποσχέσεις για τις οικονομικές ευκαιρίες που θα τους προσέφερε η παρένθετη μητρότητα, αντί για απολαβές, αιχμαλωτίστηκαν, έλαβαν βίαια ενέσεις ορμονών και υποβλήθηκαν σε επανειλημμένες επεμβάσεις αφαίρεσης των ωαρίων τους τα οποία διοχετεύτηκαν στη μαύρη αγορά της εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Ἰωάννης Πελίτης: Χρέος ἡ ἀναμέτρηση

 

Γράφει ὁ Ἰωάννης Πελίτης Θεολόγος 

 

Ὅλες οἱ ἀξιόπιστες μελέτες γιὰ τὴν ψηφιακὴ ταυτότητα συγκλίνουν στὴ διαπίστωση ὅτι ὁδηγεῖ σὲ ἠλεκτρονικὴ σκλαβιὰ ἀσύγκριτα χειρότερη ἀπὸ κάθε προηγούμενη. 

Γνωρίζουμε ἀπὸ τὶς πηγὲς ὅτι ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε «κατ’ εἰκόνα Θεοῦ» - ἀθάνατος, ἐλεύθερος καὶ λογικός, συστατικὰ ἰδιώματά του, δίχως τὰ ὁποῖα δὲν ὑφίσταται ἄνθρωπος. Ἐλεύθερος ὡς τὸ σημεῖο νὰ ἀρνεῖται ἀκόμη καὶ τὸν Θεὸ (σὰ νὰ εἶναι θεὸς καὶ ὁ ἴδιος), εἴτε νὰ ἀνάγεται σὲ ὁμοίωση μὲ τὸν Θεό, «κοινωνὸς θείας φύσεως», μέτοχος σὲ ἄκτιστη ἀγάπη, ἀφοῦ «ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστί». Ἀκριβῶς γιατί χωρὶς ἐλευθερία εἶναι ἀδύνατο νὰ ἀγαπήσῃ, ἀφοῦ ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη, ἀπὸ τὴν φύση της μὲ βία δὲν ἐπιβάλλεται. Δικαίωση τῆς ἐλευθερίας, ἡ ἀγάπη. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 17 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025

Οἱ Ἅγιοι Μανουήλ, Σαβὲλ καὶ Ἰσμαὴλ οἱ Μάρτυρες

 Σαβέλ, Μανουήλ, Ἰσμαὴλ Πέρσαι γένος.

Τὸ δ' ἀξίωμα, Μάρτυρες διὰ ξίφους.

Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ κασιγνήτους τρεῖς τάμε χαλκός.

Τριάδος αἰσχύνουσιν ἐχθροὺς τριστάτας·

Τὸν Μανουὴλ νύττουσι λόγχαι Χριστέ μου,

Ζηλοῦντα πλευρᾶς λογχονύκτου σῆς πάθος·

Ἐβδομάτῃ δεκάτῃ ἴδε τρεῖς Ἀνέρας ἀθλέοντας.

Η Ελβετία σταματά να ερευνά τον «τουρισμό» αυτοκτονίας

 

Τώρα είναι εκατοντάδες οι άνθρωποι που ταξιδεύουν εκεί για να αυτοκτονήσουν

 

Από τον Wesley Smith, από Ζυρίχη, Ελβετία

για το LifeNews, Διεθνείς ειδήσεις

Η Ελβετία είναι η πρωτεύουσα του παγκόσμιου τουρισμού για την ιατρικώς υποβοηθούμενη αυτοκτονία. Πληρώνοντας τα έξοδα μεταφοράς και περίπου 11.000 $, κάποιοι μπορούν να σας «βοηθήσουν» να πεθάνετε, σε μια από τις διαβόητες κλινικές αυτοκτονίας της χώρας.

Η νόμιμη στην Ελβετία, όταν δεν γίνεται για «εγωιστικούς» σκοπούς και εφόσον το άτομο που πρόκειται να πεθάνει έχει ικανότητα λήψης αποφάσεων. (Αν το να χρεώνεις περισσότερα από 10.000 $ για να βοηθήσεις κάποιον να πεθάνει δεν θεωρείται «εγωιστικό», αλλά «αλτρουιστικό», αυτό μας ξεπερνά…)     

Γέρων Κλεόπας Ηλιέ: Τι είναι η χριστιανική αγάπη

 

Η αγάπη, με την γενική έννοια, είναι ο πόθος του ανθρώπου για κάθε τι το καλό και ωραίο, για κάθε τι το επιθυμητό. Η χριστιανική αγάπη είναι η θεία δύναμη που εκχύνεται στην καρδιά του άνθρωπου με το Μυστήριο του αγίου Βαπτίσματος, με το οποίο ανάβει ο θερμός και καθαρός πόθος για τον Θεό, το αγαθό ή οτιδήποτε άξιο τιμής, και η καρδιά του ανθρώπου επιθυμεί με όλες τις δυνάμεις της την ένωση μ’ Αυτόν και την πραγματοποίηση του θελήματός Του, θυσιάζοντας εν ώρα ανάγκης οποιοδήποτε ανθρώπινο αγαθό.

✶✶✶

Η θεία αγάπη χωρίζεται σε δύο μέρη, και συγκεκριμένα: στην αγάπη, που κερδίζεται με την εκτέλεση όλων των καλών έργων και προπαντός με την καθαρή καρδιακή προσευχή, και δεύτερον στην αγάπη που εκφράζεται με τις άκτιστες θείες ενέργειες, οι οποίες είναι δώρο του Ουρανού (Ηθική Θεολογία π. Δημ. Στανιλοάε).

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 16 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025

 

Ὁ Ἅγιος Τύχων ὁ Θαυματουργός Ἐπίσκοπος Ἀμαθοῦντος Κύπρου

Βλάβην ὀλοθρεύοντος ἐκφυγὼν Τύχων,

Ζωῆς τυχὼν γέγηθε τῆς ἀνωλέθρου.

Ἕκτῃ καὶ δεκάτῃ κατερύκακε γαῖα Τύχωνα.

Ὁ Ἅγιος Τύχων καταγόταν ἀπὸ τὴν Κύπρο καὶ ἐγεννήθηκε ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς στὴν Ἀμαθούντα τῆς Κύπρου, τὴν σημερινὴ Παλαιὰ Λεμεσό. Ἤκμασε κατὰ τοὺς χρόνους τῶν αὐτοκρατόρων Ἀρκαδίου καὶ Ὀνωρίου (395 – 423 μ.Χ.). Ἀφιερωθεὶς ὑπὸ τῶν φιλοθρήσκων γονέων του στὸν Θεό, ἔλαβε ἄρτια μόρφωση καὶ διακρίθηκε στὴ μελέτη τῶν Ἁγίων Γραφῶν. Γιὰ τὴν καθαρότητα τοῦ βίου καὶ τὴν ἁγνότητά του ἐχειροτονήθηκε ὑπὸ τοῦ Ἐπισκόπου Ἀμαθούντος Μνημονίου διάκονος καὶ στὴ συνέχεια πρεσβύτερος.

Νώντας Σκοπετέας: Εἶμαι ὁ Παναγιώτης! (Οἱ ψυχὲς ποὺ περιμένουν...)

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Κάποια Σαρακοστή, παραμονὴ Σαββάτου Ἁγίου Θεοδώρου μὲ τὸ θαῦμα τῶν κολλύβων, στὸ μεσόνυχτο τὴν ὥρα ποὺ τέλευε τὸν κανόνα της στὶς 3, σὲ δωμάτιο τοῦ σπιτιοῦ της κοντὰ στὸ εἰκονοστάσι της, ἡ μακαριστὴ Χριστοκήρυκας Ἀθηνᾶ Σιδέρη, ἄκουσε μιὰ ἀντρικὴ φωνὴ νὰ τὴν καλῇ. Χωρὶς νὰ ταραχτῇ ρώτησε ποιός εἶναι... Ἐκεῖνος τῆς ἀπάντησε: 

-Εἶμαι ὁ Παναγιώτης! (κάποιος γνωστὸς γιατρὸς τῆς μακαριστῆς Ἀθηνᾶς) 

-Τί θέλετε; 

Ελευθέριος Ανδρώνης: Ανελέητοι διωγμοί και ένοχη σιωπή: Έρευνα αποδεικνύει ότι ο Χριστιανισμός είναι η πιο άγρια διωκόμενη πίστη σε όλο τον κόσμο

 

Κανένας δεν μιλά γι' αυτό το έγκλημα - Περισσότεροι από 380 εκατομμύρια χριστιανών παγκοσμίως αντιμετωπίζουν διακρίσεις και διώξεις για την πίστη τους

 

Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Μπορείτε να φέρετε στο μυαλό σας την τελευταία φορά που ακούσατε από τους διάφορους δημοσιολογούντες του συστήματος να καταδικάζουν φαινόμενα βίας κατά των χριστιανών που συμβαίνουν διεθνώς; Αν δυσκολεύεστε να θυμηθείτε μια τέτοια δήλωση, είναι πιθανότατα γιατί δεν ειπώθηκε ποτέ.

Δικαιότατη η γενική κατακραυγή για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που συμβαίνουν στη Γάζα. Η ανθρωπιά δεν πρέπει να ξεχωρίζει ούτε εθνότητα, ούτε θρήσκευμα, ούτε κανένα άλλο ταυτοτικό γνώρισμα ενός αθώου λαού που σφαγιάζεται. Αλλά δυστυχώς στους καιρούς μας έχουμε να κάνουμε με ανθρωπιά α λα καρτ. Οι ευαισθησίες χάνονται όταν στα εγκλήματα μπαίνει το πρόσημο του χριστιανού μπροστά από τα θύματα.

Επανάληψη των όσων ζήσαμε με τα €μβόλια του κορωνοϊού από την Δ.Ι.Σ. και για τον προσωπικό αριθμό..

 

Γράφει ο Θάνος 

Η είδηση: 

 

Καμία θεολογική ή συνταγματική επιφύλαξη δεν προκύπτει από τη χρήση του νέου Προσωπικού Αριθμού, σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Σε δήλωση που έγινε σήμερα, διευκρινίστηκε ότι η Εκκλησία δεν διαπιστώνει πρόβλημα ούτε ως προς τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των πολιτών, ούτε σε σχέση με τα ατομικά τους δικαιώματα.
 

Ιερά Σύνοδος για τον Προσωπικό Αριθμό 

Σοφία Μπεκρῆ: Ἀληθινοὶ ὁδοδεῖκτες οἱ Ἅγιοι Πάντες

 

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

Βλαστοὺς εὐαγγελίου καὶ καρποὺς ἀμαράντους, καλεῖ ὁ Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης τοὺς Ἅγιους Πάντες, ὁ δὲ Κύριλλος, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, τοὺς παρομοιάζει μὲ οὐρανό, ποὺ στὸ μέσο του λάμπει ὡς Ἥλιος ὁ Χριστός, ὡς σελήνη ἡ Παναγία, καὶ «κύκλῳ» ὡς ὁλόφωτα ἄστρα οἱ χοροὶ πάντων τῶν Ἁγίων. Ὁ κυκλωτικὸς αὐτὸς χορός παραμένει μάλιστα ἀνοικτός, ὥστε, ὅποιος θελήσῃ, «εἰς τοὺς πάντας εἰσέρχεσθαι» (Συναξάρι τῆς ἑορτῆς).

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ [:Ἐβρ. 11, 33-12,2] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΣ» [ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 9-6-1996] (Β338) [ Β΄ ἔκδοσις ]

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ [:Ἐβρ. 11, 33-12,2]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΣ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 9-6-1996]

  (Β338)                                                                                                                             [Β' ἔκδοσις]                                                                                                           

Ἡ Ἐκκλησία μας, ἀγαπητοί μου, τὴν περασμένη Κυριακή, ἑόρτασε τὴν Ἁγίαν Πεντηκοστήν. Δηλαδὴ τὴν κάθοδον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ τὴν παραμονή Του εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Τὴν σημερινὴ Κυριακή, ἡ Ἐκκλησία μας γιορτάζει τὴν μνήμη πάντων τῶν ἁγίων. Αὐτὸ σημαίνει τὴν φανέρωση τῆς Πεντηκοστῆς μέσα εἰς τὸν κόσμον διὰ τῶν ἁγίων. Οἱ ἅγιοι εἶναι ἡ ἀπόδειξις τῆς Πεντηκοστῆς· διότι μὲ τὸν τρόπον αὐτόν, δεχθέντες τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, γίνονται ἅγιοι. Οἱ ἅγιοι, λοιπόν, εἶναι ὁ καρπὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα εἰς τὴν Ἱστορίαν. Ἡ παρουσία τοῦ ἁγίου ἀνθρώπου εἶναι τὸ πιὸ καινούριο πρᾶγμα ποὺ γνωρίζει ὁ παλαιωμένος μας κόσμος. Ὅταν ὁ Πλάτων κάνει χρήση τοῦ ὅρου «ἅγιος», θὰ ἐνθυμεῖσθε, ἐκεῖ ποὺ ἀναφέρεται εἰς τὰ «ὅσια καὶ προσφιλῆ» καὶ πάει γιὰ νὰ συγκρίνει ἐκεῖ τὴν ἀξία τῆς πατρίδος- ἀπ᾿ τὸ σχολεῖο τὸ ξέρομε αὐτό- δὲν ἔχει ὁ ὅρος «ἅγιος» στὸν Πλάτωνα, δὲν ἔχει καμία σχέση μὲ ὅ,τι ἐννοεῖ ἡ Ἁγία Γραφή.

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς (Τῶν Ἁγίων Πάντων) 15 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025

 

Ἑωθινόν  

 

Ἦχος πλ. δ´ - Ἑωθινόν Α´
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚΗ´ 16 - 20

¹⁶ Οἱ δὲ ἕνδεκα μαθηταὶ ἐπορεύθησαν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, εἰς τὸ ὄρος οὗ ἐτάξατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς. ¹⁷ καὶ ἰδόντες αὐτὸν προσεκύνησαν αὐτῷ, οἱ δὲ ἐδίστασαν. ¹⁸ καὶ προσελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἐλάλησεν αὐτοῖς λέγων· Ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς. ¹⁹ πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ²⁰ διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν· καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ’ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. Ἀμήν.