ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Ματθίας ὁ Ἀπόστολος 

Ἐξῆλθεν ἀρθείς, Ἰούδας ἐπὶ βρόχου,
Εἰσῆλθεν ἀρθείς, Ματθίας ἐπὶ ξύλου.
Ἤρθη ἀμφ' ἐνάτῃ ξύλῳ ἠύθεος Ματθίας.

Πῶς ὁ Ματθίας κατατάχθηκε στὸ χορὸ τῶν δώδεκα Ἀποστόλων, τὸ γνωρίζουμε ἀπὸ τὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων.

Μετὰ τὴν προδοσία καὶ τὸν ἀπαγχονισμὸ τοῦ Ἰούδα καὶ μετὰ τὴν Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου, οἱ ἕντεκα μαθητὲς μὲ τὴν Παναγία βρίσκονταν στὸ ὑπερῷον. Τότε ὁ Πέτρος πρότεινε νὰ ἐκλεγεῖ ἄλλος ἀντὶ τοῦ Ἰούδα, ἀπὸ τοὺς ἄνδρες ποὺ ἀκολουθοῦσαν ὑπηρετῶντας τὸν Χριστό. Ἡ πρόταση ἔγινε δεκτὴ καὶ τέθηκαν δύο ὑποψήφιοι: ὁ Ἰωσὴφ ὁ καλούμενος Βαρσαββᾶς καὶ ὁ Ματθίας. Τότε ἔβαλαν κλῆρο, καὶ δίνοντας σὲ ὅλους ἐμᾶς παράδειγμα ἐναπόθεσης κάθε ἐκλογῆς μας στὸ Θεό, προσευχήθηκαν ὅλοι μαζὶ ὡς ἑξῆς:

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Ματθ. 14,22-34] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Η ΕΝΥΠΟΣΤΑΤΟΣ ΣΟΦΙΑ ΕΠΙ ΤΩΝ ΚΥΜΑΤΩΝ» [4-8-1985] (Β141)

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Ματθ. 14,22-34]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Η ΕΝΥΠΟΣΤΑΤΟΣ ΣΟΦΙΑ ΕΠΙ ΤΩΝ ΚΥΜΑΤΩΝ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 4-8-1985]

(Β141)

Μετὰ ἀπὸ τὸν χορτασμὸν τῶν πεντακισχιλίων, ἀγαπητοί μου, ποὺ ἀκούσαμε τὴν περασμένη Κυριακὴ στὴν εὐαγγελικὴν περικοπή, βλέπομε νὰ ἀκολουθεῖ ἕνα περιστατικόν, ἐκτάκτως σπουδαῖον σὲ συμπεράσματα. Ὅσο οἱ μαθηταὶ ἐμοίραζαν τὰ κομμάτια τοῦ ἄρτου, τὸν ἄρτον, στὸ πλῆθος, ποὺ ἦταν σὲ πρασιὲς καὶ ἐδέχετο τὴν εὐλογημένη τροφὴ ἀπὸ τὸν Κύριον, ἐδέχοντο ἀπὸ τὸ πλῆθος, ποὺ ἐθαύμαζε διὰ τὸ καταπληκτικὸν αὐτὸ θαῦμα -νὰ πολλαπλασιαστεῖ ἡ τροφὴ ἡ ὑλική- νὰ λέγει στοὺς μαθητὰς ὅτι ὁ Διδάσκαλος ἦτο σπουδαῖος. Σημειώνει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης: «Οἱ οὖν ἄνθρωποι, ἰδόντες ὃ ἐποίησε σημεῖον ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγον ὅτι οὗτος ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης ὁ ἐρχόμενος εἰς τὸν κόσμον». «Αὐτός», λέει, «εἶναι αὐτὸς ποὺ περιμένομε, ὁ προφήτης. Ὁ μέγας προφήτης, ὅπως τὸν εἶχε προφητεύσει ὁ Μωυσῆς. Νὰ στείλει», λέγει, «ὁ Θεός, μέγαν προφήτην ὅπως ἐμένα», γιατί ὁ Μωυσῆς ἦτο εἰς τύπον τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Βλέποντας λοιπὸν αὐτὸ τὸ θαῦμα ὁ κόσμος θαυμάζει. Καὶ θαυμάζοντας, λέγει αὐτὰ εἰς τοὺς μοιράζοντας τὰ κομμάτια τοῦ ψωμιοῦ, εἰς τοὺς μαθητάς.

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ματθ. 14,22-34] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ματθ. 14,22-34]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος κατ᾿ ἰδίαν προσεύξασθαι. ὀψίας δὲ γενομένης μόνος ἦν ἐκεῖ. Τὸ δὲ πλοῖον ἤδη μέσον τῆς θαλάσσης ἦν, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων· ἦν γὰρ ἐναντίος ὁ ἄνεμος (:Καὶ ἀμέσως ὁ Ἰησοῦς, γιὰ νὰ μὴν παρασυρθοῦν οἱ μαθητὲς Του ἀπὸ τὸν ἐνθουσιασμὸ τοῦ πλήθους ποὺ ἤθελε νὰ Τὸν ἀνακηρύξει βασιλιᾶ [μετὰ ἀπὸ τὸ θαῦμα τοῦ χορτασμοῦ τῶν πεντακισχιλίων] τοὺς ἀνάγκασε νὰ εἰσέλθουν στὸ πλοῖο καὶ νὰ περάσουν πρὶν ἀπὸ Αὐτὸν στὸ ἀπέναντι μέρος τῆς λίμνης, ὡσότου Αὐτὸς διαλύσει τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ. Καὶ ἀφοῦ διέλυσε τὰ πλήθη, ἀνέβηκε στὸ ὄρος, γιὰ νὰ προσευχηθεῖ μόνος καὶ ἀπερίσπαστος. Καὶ ὅταν ἄρχισε νὰ νυκτώνει, ἦταν μόνος Του ἐκεῖ. Τὸ πλοῖο ὅμως βρισκόταν πλέον στὸ μέσο τῆς λίμνης καὶ κλυδωνιζόταν πολὺ ἀπὸ τὰ κύματα, διότι ἦταν ἀντίθετος ὁ ἄνεμος)»[Ματθ. 14,22-27]·[ἑρμην. ἀπόδοση Παν. Τρεμπέλα].

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Α΄ Κορ. 3,9-17] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Α΄Κορ. 3,9-17]                         

               ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

                     ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

     «Θεοῦ γάρ ἐσμεν συνεργοί· Θεοῦ γεώργιον, Θεοῦ οἰκοδομή ἐστε(:Είμαστε και οι δύο [:και ο Παύλος και ο Απολλώς] ένα, διότι και εκείνοι που φυτεύουν και εκείνοι που ποτίζουν, είμαστε συνεργάτες του Θεού στο έργο Του που αποβλέπει στην σωτηρία σας. Είστε αγρός που ανήκει στον Θεό και καλλιεργείται από Αυτόν. Είστε οικοδομή του Θεού που κτίζεται από Αυτόν με όργανά Του και κτίστες Του εμάς)»[Α΄Κορ.3,9].

     Πρόσεξε ότι αποδίδει και σε αυτούς έργο όχι μικρό, αφού προηγουμένως απέδειξε ότι το παν είναι έργο του Θεού. Επειδή δηλαδή πάντοτε συμβουλεύει πειθαρχία στους άρχοντες, για τον λόγο αυτόν δεν υποτιμά απόλυτα τους διδασκάλους. «Θεοῦ γεώργιον(:Είστε αγρός που ανήκει στον Θεό και καλλιεργείται από Αυτόν)». Επέμεινε δηλαδή στη μεταφορά, επειδή είπε «φύτεψα» [βλ. Α΄Κορ. 3,6: «Ἐγὼ ἐφύτευσα, Ἀπολλὼς ἐπότισεν, ἀλλ᾿ ὁ Θεὸς ηὔξανεν(:Εγώ ο Παύλος φύτεψα σε σας την πίστη με το κήρυγμά μου, ο Απολλώς πότισε τη νεοφυτεμένη πίστη σας, αλλά ο Θεός την αύξανε. Χωρίς όμως την αύξηση αυτή, η σπορά ούτε θα φύτρωνε, ούτε θα ριζοβολούσε, ούτε θα καρποφορούσατε)»]. «Εφόσον είστε αγρός του Θεού, είναι δίκαιο να ονομάζεστε όχι από το όνομα αυτών, που τον καλλιεργούν, αλλά από το όνομα του Θεού· διότι ένας αγρός δεν παίρνει το όνομά του από αυτόν που το καλλιεργεί, αλλά από τον ιδιοκτήτη».

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Νεομάρτυρας Τριαντάφυλλος ἐκ Ζαγορᾶς τοῦ Πηλίου

 

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ 

 

Μιὰ μεγάλη πλειάδα Νεομαρτύρων ἦταν νεαρὰ παιδιά, ἀγόρια καὶ κορίτσια, τὰ ὁποῖα, παρὰ τὸ ἄγουρο τῆς ἡλικίας τους, ἐνέταξαν τὴν ἑδραία πίστη τους στὸν ἀληθινὸ Τριαδικὸ Θεό, ἀπέναντι στοὺς ἀλλόθρησκους Ὀθωμανοὺς τυράννους, οἱ ὁποῖοι ἤθελαν νὰ τοὺς ἐξισλαμίσουν καὶ αὐτόματα νὰ χάσουν καὶ τὴν ἑλληνική τους συνείδηση. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ὑπῆρξε καὶ ὁ ἅγιος Νεομάρτυρας Τριαντάφυλλος. 
 

Γεννήθηκε στὰ 1663 στὴν Ζαγορά τοῦ Πηλίου, στὰ μαῦρα χρόνια, ποὺ Τὸ Γένος μας καὶ ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι λαοὶ τῶν Βαλκανίων ζοῦσαν κάτω ἀπὸ μιά, ἀπὸ τὶς πιὸ τυραννικὲς περιόδους τῆς ἱστορίας. Οἱ γονεῖς του ἦταν ἄνθρωποι ἁπλοὶ καὶ φτωχοί, ἀλλὰ θεοσεβούμενοι, οἱ ὁποῖοι τὸν ἀνάθρεψαν μὲ παιδεία καὶ νουθεσία Κυρίου. Στάλαξαν στὴν παιδική του ψυχὴ τὴν πίστη στὸν μόνο ἀληθινὸ Τριαδικὸ Θεό, τὸν Ὁποῖο μᾶς γνώρισε ὁ ἐνανθρωπίσας Υἱὸς καὶ Λόγος Του, Ἰησοῦς Χριστός. Νὰ ἔχῃ προσήλωση στὴν ἁγία Ἐκκλησία Του, τὸ ἀσφαλὲς καταφύγιο κάθε ψυχῆς. Γι’ αὐτὸ καὶ τὸν ὁδηγοῦσαν συχνὰ στὴν ἐκκλησία. Καὶ ἐκεῖνος ἔτρεχε μὲ χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση γιὰ νὰ βοηθᾷ τὸν ἱερέα καὶ τὸν ψάλτη τοῦ χωριοῦ. Ἔμαθε νὰ ἀγαπᾷ τὸν Χριστὸ καὶ τοὺς ἁγίους, νὰ τοὺς θεωρεῖ φίλους του, νὰ κουβεντιάζῃ ὧρες ὁλόκληρες μαζί τους. Ἰδιαίτερα σέβονταν καὶ ἀγαποῦσε τὴν Παναγία μας καὶ τὸν ἅγιο Γεώργιο, ὁ ὁποῖος εἶχε ὑποφέρει καὶ εἶχε πεθάνει ἡρωικὰ γιὰ τὴν πίστη του στὸ Χριστό. 

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Α΄ Κορ. 3,9-17] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Ἓκαστος βλεπέτω πῶς ἐποικοδομεῖ» [1-8-1999] [Β403]

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Α΄ Κορ. 3,9-17]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Ἓκαστος βλεπέτω πῶς ἐποικοδομεῖ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 1-8-1999]

[Β403]

Ὁ Παῦλος, ἀγαπητοί μου, παρομοιάζει τοὺς πιστοὺς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κορίνθου μὲ δύο εἰκόνες. Τοὺς ἀποκαλεῖ -ἡ πρώτη εἰκόνα-  «Θεοῦ Γεώργιον». Δηλαδὴ Θεοῦ χωράφι. Καὶ ἀκόμη: «Θεοῦ οἰκοδομή». Γεωργοί, λοιπόν, καὶ οἰκοδόμοι εἶναι οἱ ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου, ὅπως ἕν προκειμένω ὁ Παῦλος καὶ ὁ Ἀπολλώς. Αὐτοὶ ἐπιμελοῦνται τὸν ἀγρὸν τοῦ Θεοῦ ἢ τὴν οἰκοδομὴν τοῦ Θεοῦ. Αὐτοὶ κτίζουν δηλαδὴ τὴν πνευματικὴ ζωὴ τῶν πιστῶν.  Στὴν συνέχεια, καὶ ὁ κάθε πιστὸς φροντίζει τὸν ἀγρὸ τῆς ψυχῆς του καὶ τὸν καλλιεργεῖ· ἀλλὰ καὶ ἀκόμη φροντίζει νὰ οἰκοδομεῖ τὴν πνευματική του ὕπαρξη.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Αἰμιλιανός Ἐπίσκοπος Κυζίκου ὁ ὁμολογητής

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ 

 

Ἡ περίοδος τῆς εἰκονομαχίας (726-842) ὑπῆρξε μιὰ ἀπὸ τίς πλέον δύσκολες ἐποχὲς γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας, ὅπου ἀμφισβητήθηκε ἡ παραδεδομένη ὀρθόδοξη πίστη καὶ καταδιώχτηκαν οἱ ὀρθόδοξοι. Μέσα ἀπὸ τὸν ἀγῶνα, γιὰ τὴν προάσπιση τῆς σώζουσας πίστης τῆς Ἐκκλησίας ἀναδείχτηκαν μεγάλες μορφὲς ὁμολογητῶν Πατέρων, οἱ ὁποῖοι ὄρθωσαν τὸ ἀνάστημά τους στὴν παντοδύναμη αὐτοκρατορικὴ ἐξουσία, ἡ ὁποία ἐξέφραζε, ὑποστήριζε καὶ ἐπέβαλλε διὰ τῆς βίας, τὴν αἵρεση τῆς εἰκονομαχίας. Ἀδιαφορῶντας γιὰ τίς διώξεις, τὰ βασανιστήρια καὶ τὸ θάνατο, προάσπισαν τὴν Ὀρθοδοξία καὶ ἔσωσαν τὴν ἀλήθεια. Ἕνας ἀπὸ τοὺς πολυπληθεῖς ὁμολογητὲς αὐτῆς τῆς ταραγμένης περιόδου ὑπῆρξε καὶ ὁ ἅγιος Αἰμιλιανὸς Ἐπίσκοπος Κυζίκου τῆς Μ. Ἀσίας.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Αἰμιλιανὸς ὁ Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Κυζίκου 

Ψυχὴς πολὺν θεὶς Αἰμιλιανὸς λόγον,
Τῆς σαρκος ἠλόγησεν ἄχρι καὶ τέλους.
Ὀγδόῃ Αἰμιλιανοῦ ὀστέα δέξατ' ἄρουρα.

 

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος θέλοντας νὰ τονίσει τὴν μεγάλη σημασία τῆς ὁμολογίας τῆς πίστης μας πρὸς τὸν Χριστό, εἶπε: «Ἔχοντες οὒν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας». Ἀφοῦ, δηλαδή, ἔχουμε μεγάλο Ἀρχιερέα, ποὺ ἔχει πλέον περάσει ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς καὶ μπῆκε στὴν αἰώνια κατάπαυση, ὅπου μᾶς περιμένει, ποὺ δὲν εἶναι ἁπλὸς ἄνθρωπος, ἀλλὰ εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἃς κρατᾶμε καλὰ τὴν ὁμολογία τῆς πίστης μας πρὸς Αὐτόν, τὸν Κύριο καὶ Σωτῆρα μας Ἰησοῦ Χριστό.

Νώντας Σκοπετέας: Σὰν τὸν πατέρα Χαρίτωνα... (Οἱ ἀπὸ μέσα Ἁγιορεῖτες)

 

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας  

 

Οἱ ἀπὸ μέσα Ἁγιορεῖτες ἔχουν καρδιὲς λευκασμένες, μακαρία ἀφελότητα, μιλοῦν καὶ κοιτοῦν σὰν μικρὰ παιδιά, δίχως ὑποκρισίες καὶ ὑπολογισμούς. Ποθοῦν νὰ ἀρέσουν τοῦ Χριστοῦ καὶ συμβουλεύονται τὴν Παναγία, πρὶν πράξουν καὶ μιλήσουν. Δὲν κοιτάζονται ποτέ τους σὲ καθρέφτη. Ἂν βλέπανε κάποτε τὸν ἑαυτό τους στὸ δρόμο νὰ περπατᾶ, δὲν θὰ τὸν ἀναγνώριζαν. Καθρέφτης τους ἡ εἰκόνα τοῦ Δικαίου Κριτῆ. Ἂν καταφέρουν νὰ τὴν ἀντικρύσουν, χωρὶς νὰ χαμηλώσουν ἀμέσως τὰ μάτια, πῆραν πληροφορία καὶ ταπεινὰ συνεχίζουν. 

 

Σμιλεύματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ταμειοῦχοι Θείας χάριτος. Δὲν ξοδεύουν ποτέ... μόνο ἀποταμιεύουν κόπους στεναγμοὺς καὶ δάκρυα! Ἄφθονα δάκρυα παρακλήσεως. Εἶναι ἀλήθεια πὼς ὅσο πιὸ πίσω γυρνᾶς τὶς σελίδες τοῦ βιβλίου, ποὺ ἡ Παναγία τοῦ Μονοξυλίτη συμπληρώνει μὲ τοὺς ἀφιερωμένους ποὺ ἔρχονται στὸ περιβόλι της, ἐκείνου τοῦ βιβλίου ποὺ μαζὶ μὲ τὴν Κυρία Θεοτόκο ἀξιώθηκε κάποτε νὰ ἀντικρύση ὁλοζώντανα ὁ μακαριστὸς ἡγούμενος π. Ἀνδρέας ὁ Ἁγιοπαυλίτης, τόσο πιὸ πολλοὺς θὰ συναντήσης. 

Δημήτρης Δασκαλάκης: Οι Απατηλές υποσχέσεις της «Σοφίας»

 

 

Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών

 

Πέρυσι τον Μάρτιο του 2024, επί τη ευκαιρία της διεξαγωγής ενός συνεδρίου αναφορικά με την μελλοντική (εφιαλτική) συνύπαρξη των ανθρώπων με τα υπολογιστικά συστήματα και τις ευφυείς δομές τεχνητής νοημοσύνης, κατέφθασε στην Ελλάδα, με την αίγλη κινηματογραφικού αστέρα το διάσημο κοινωνικό ανθρωποειδές ρομπότ «Σοφία».

Μόλις πάτησε το πόδι της στην Ελλάδα έσπευσε στα τηλεοπτικά πλατό του Αντένα, πρόθυμη να απαντήσει σε κάθε είδους ερώτηση, επιδιώκοντας να πείσει τους υπνωτισμένους τηλεθεατές-βρεφοποιημένους πολίτες για τις ευγενικές προθέσεις των νοήμονων ρομπότ απέναντί τους.

Σοφία Μπεκρῆ: Οἱ Παρακλήσεις στὴν Παναγία καὶ ἡ παράκληση τῆς Παναγίας

 

 

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

Οἱ Παρακλητικοὶ Κανόνες στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο εἶναι ἀπὸ τὶς πιὸ λαοφιλεῖς Ἀκολουθίες τῆς ὀρθοδόξου λειτουργικῆς ζωῆς. Ὄχι μόνον τὸν Αὔγουστο, ποὺ εἶναι ὁ μήνας τῆς Παναγίας, ἀλλὰ καὶ ὅλο τὸν ὑπόλοιπο χρόνο σὲ Ἐκείνην καταφεύγομε καὶ πάνω της ἐναποθέτομε «τὴν πᾶσαν ἐλπίδα» μας. Ἐκείνη, ἡ γλυκιά μας Παναγιά, εἶναι ἡ μεσιτεύουσα ὑπὲρ ἡμῶν στὸν Υἱό της καὶ Θεό μας.

Ἀξίζει, πάντως, νὰ ἐπισημάνωμε ὅτι στὰ ὑπέροχα αὐτὰ ποιήματα, ποὺ ψάλλομε πρὸς τιμήν της καὶ γιὰ ἐνίσχυσή μας, τὰ τροπάρια ὅλων τῶν Ὠδῶν ἀκολουθοῦν κάποια συγκεκριμένη σειρά. Ἔτσι τὸ α’ τροπάριο ὅλων τῶν Ὠδῶν τοῦ Μικροῦ Παρακλητικοῦ Κανόνος περιέχει παράκληση στὴν Παναγία γιὰ γενικὴ βοήθεια, τὸ β’ παράκληση γιὰ σωτηρία ἀπὸ πάθη καὶ πειρασμούς, τὸ γ’ γιὰ λύτρωση ἀπὸ τὰ ἐξωτερικὰ δεινὰ καὶ τὸ δ’ γιὰ σωτηρία ἀπὸ ἀσθένειες.

Τί ἰδιαίτερο ἔκαναν κάποιοι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας καί ὀνομάστηκαν Μεγάλοι;

 

(Ἀποσπάσματα ἀπό τὸ βιβλίο ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ - Η ΖΩΗ ΚΑΙ Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ, τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)

 

Τί εἶναι αἵρεση;

Ἡ αἵρεση σημαίνει ὅτι δέν ἀκολουθῶ τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά αἱροῦμαι. Αἱροῦμαι στά ἀρχαῖα ἑλληνικά σημαίνει ἐκλέγω. Αἴρεση σημαίνει ἐκλογή. Διαλέγω μιά δική μου διδασκαλία, μιά δική μου γνώμη, καί αὐτή τήν γνώμη ἀκολουθῶ ἐγώ, καί δέν μέ ἐνδιαφέρει τί λέει ἡ Ἐκκλησία, τί λέει ἡ Ἁγία Γραφή καί τί λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες. Ἑπομένως ἡ αἵρεση εἶναι μιά προσωπική διδασκαλία κάποιου πατριάρχη, ἐπισκόπου, ἱερέως, μοναχοῦ, λαϊκοῦ.

Iερομόναχος Ιουστίνος: Ευθυγράμμιση με τα παραγγέλματα του Χερουβικού

 

Στη θεία Λειτουργία, ακούγοντας το Χερουβικό και «τα Χερουβείμ μυστικώς εικονίζοντες», έχουμε χρέος και καθήκον – μα και δικαίωμα! – να φθάσουμε σε αγγελική δορυφορία. Δεν χωράει αντίλογος και προφάσεις,

Δεν είναι δυνατό να ισχυρισθούν μερικοί «Εμείς είμαστε γέροντες. Πώς θα μπορέσουμε τώρα εξασθενημένοι να στρατολογηθούμε πάλι, και μάλιστα σε στρατιές ουράνιες, “με τους πυρίνους οι πήλινοι”;» (Κάθισμα Στ’ ωδής Τριαδικού Κανόνος πλ. Β’ ήχου).

Δεν είναι δυνατό μια άλλη κατηγορία να προβάλει λόγους υγείας: «Εμείς είμαστε άρρωστοι. Δεν έχουμε αλκή και σθένος για να φέρουμε όπλα».

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Δομέτιος ὁ Μάρτυρας ὁ Πέρσης καὶ οἱ δυὸ μαθητές του

Ὑπὲρ τὰ πάντα σοι συναθλεῖν ἐκ λίθων,
Μύστας Πάτερ σούς, ἐξεπαίδευσας τάχα.
Σὺν δυσὶν ἑβδομάτῃ Δομέτιος ἐλεύσθη μύσταις.

 Ὁ Ὁσιομάρτυρας Δομέτιος ἦταν Πέρσης καὶ ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου. Διδάχθηκε τὴ χριστιανικὴ πίστη ἀπὸ κάποιο χριστιανό, ποὺ ὀνομαζόταν Ἄβαρος. Ὅταν τὸ ἔμαθαν αὐτὸ οἱ ἄνθρωποι τοῦ σπιτιοῦ του, ἐξεγέρθηκαν ἐναντίον του καὶ ὁ Δομέτιος ἀναγκάσθηκε νὰ τοὺς ἐγκαταλείψει.

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ - ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [ομιλία 2η]

 

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

              ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [ομιλία 2^η]

    Όπου και απόδειξη ότι, αν και το κατ᾽ αυτήν θειότατο φως είναι άκτιστο, όμως δεν είναι ουσία του Θεού.

     Ο Προφήτης Ησαΐας προείπε για το ευαγγέλιο ότι «λόγον συντετμημένον Κύριος ποιήσει ἐν τῇ οἰκουμένῃ ὅλῃ(: λόγο συντετμημένο θα δώσει ο Κύριος σε ολόκληρη την οικουμένη)» [Ησ. 10, 23]. «Συντετμημένος λόγος» είναι εκείνος που μέσα σε λίγες λέξεις περικλείει πλούσιο νόημα. Ας επανεξετάσουμε, λοιπόν, σήμερα όσα έχουμε εκθέσει κι ας προσθέσουμε όσα υπολείπονται, για να εμφορηθούμε ακόμη περισσότερο από τα εναποκείμενα άφθαρτα νοήματα και ολόκληροι να καταληφθούμε από τα θεία.

Σοφία Μπεκρῆ: Ἡ σωτήρια μεταμόρφωση

 

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος 

 

Εἶναι σωτήρια ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου μας, ὄχι μόνον ἐπειδὴ Ἐκεῖνος ποὺ μεταμορφώθηκε εἶναι ὁ Σωτῆρας μας, ἀλλὰ κυρίως διότι ἡ Μεταμόρφωσή Του στοχεύει στὴν δική μας σωτήρια καὶ λυτρωτικὴ μεταμόρφωση. Ἔγινε, γιὰ νὰ μᾶς δείξη τὸν δρόμο πρὸς τὴν σωτηρία καὶ τὴν ἀπολύτρωσή μας, ἡ ὁποία δὲν μπορεῖ νὰ πραγματοποιηθῆ διαφορετικά, παρὰ μόνον διὰ τοῦ Σταυροῦ.

Τὸ λέει καὶ τὸ ὑπέροχο Κοντάκιο τῆς Ἑορτῆς: «ἵνα ὅταν σέ ἴδωσιν σταυρούμενον τό μέν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον…». Πράγματι, οἱ μαθητὲς τοῦ Κυρίου, μόνον ὅταν τὸν εἶδαν «σταυρούμενον», ἐννόησαν τὸ «ἑκούσιον» πάθος Του, ὡς Θεοῦ. Καὶ ἀφοῦ ἔγιναν «ἐπόπται τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος» (Β’ Πέτρ., α’ 16), τῆς θαυμαστῆς Του δηλαδὴ Μεταμορφώσεως, τότε πλέον ἦταν σὲ θέση νὰ κηρύξουν καί «τῷ κόσμῳ» ὅτι Αὐτός, ὁ Κύριός των, εἶναι Θεός, «τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα (=ἡ ἀκτινοβολία)».

ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΝ [: Ματθ. 17,5] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Αὐτοῦ ἀκούετε» [6-8-1988] (Γ103β)

ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΝ (Ματθ. 17,5)

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΑΥΤΟΥ ΑΚΟΥΕΤΕ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 6-8-1988]

(Γ103β)

Ὁ σκοπὸς μιᾶς ἑορτῆς, ἀγαπητοί μου, εἶναι νὰ ξαναζωντανέψει ἕνα γεγονὸς καὶ νὰ δημιουργήσει, ἂν τοῦτο βέβαια εἶναι δυνατόν, τὰ ἴδια βιώματα, ὅπως ὅταν τὸ γεγονὸς ἐλάβαινε χώρα.

Ἔτσι, ὅταν οἱ μαθηταὶ Πέτρος, Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης εἶδαν τὸ ὑπερφυὲς αὐτὸ θαῦμα τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου, ἐκινήθησαν ἀνάμεσα σὲ δύο ἀκραῖα αἰσθήματα. Αὐτὰ ποὺ μέσα στὴν Ἱστορία καλεῖται ὁ κάθε πιστός, ὅπως σᾶς εἶπα, αὐτὸς ὁ σκοπὸς τῶν ἑορτῶν, νὰ κινηθεῖ. Ἦταν ἡ γοητεία τῆς θέας, ὥστε ὁ Ἀπόστολος Πέτρος νὰ φθάσει νὰ ζητήσει ἀπὸ τὸν Κύριο νὰ μείνουν γιὰ πάντα στὸ Θαβώρ. Ἀλλὰ καὶ ὁ τρομακτικὸς φόβος, ὥστε νὰ πέσουν πρηνεῖς, ὅπως πολὺ ὡραία τὸ ἐκφράζει κατὰ δυναμικότατον τρόπον ἡ βυζαντινὴ ἁγιογραφία, ὅταν ἄκουσαν τὴν φωνὴν τοῦ Οὐρανίου Πατρὸς ἀπὸ τὸ κέντρον τῆς νεφέλης: «Καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· οὗτος ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε». «Καὶ νά, φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης, ἡ ὁποία ἔλεγε: Αὐτὸς εἶναι ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός -δηλαδὴ ὁ Ἰησοῦς- εἰς τὸν Ὁποῖον ἀναπαύομαι· Αὐτὸν νὰ ἀκοῦτε».

Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ [:Ματθ. 17,1-13] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ[:Ματθ.17,1-13]                 

    ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

      «Καὶ μεθ᾿ ἡμέρας ἓξ παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τὸν Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην(:ύστερα από έξι ημέρες ο Ιησούς πήρε μαζί Του τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη τον αδελφό του)»[Ματθ.17,1]. Άλλος όμως ευαγγελιστής, ο Λουκάς, λέγει ότι τους παρέλαβε μετά από οκτώ ημέρες, χωρίς αυτό να έρχεται σε αντίθεση προς αυτά που λέγει ο Ματθαίος, αλλά αντιθέτως μάλιστα και συμφωνεί πάρα πολύ[βλ. Λουκά 9,28: «Ἐγένετο δὲ μετὰ τοὺς λόγους τούτους ὡσεὶ ἡμέραι ὀκτὼ καὶ παραλαβὼν τὸν Πέτρον καὶ Ἰωάννην καὶ Ἰάκωβον ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος προσεύξασθαι(:Οκτώ περίπου ημέρες από τότε που είπε τα λόγια αυτά ο Ιησούς, πήρε μαζί Του τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο και ανέβηκε στο όρος για να προσευχηθεί)»· διότι ο μεν Λουκάς συμπεριέλαβε και την ημέρα που τους είπε τα παραπάνω λόγια και την ημέρα που τους ανέβασε στο όρος, ενώ ο Ματθαίος ανέφερε μόνο τις ενδιάμεσες ημέρες.

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Τετάρτης (Μεταμόρφση τοῦ Σωτῆρος) 6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025

 

Εὐαγγέλιον 

 

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΖ´ 1 - 9

¹ Καὶ μεθ’ ἡμέρας ἓξ παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τὸν Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, καὶ ἀναφέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ’ ἰδίαν· ² καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν, καὶ ἔλαμψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς. ³ καὶ ἰδοὺ ὤφθησαν αὐτοῖς Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας μετ’ αὐτοῦ συλλαλοῦντες. ⁴ ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἶπε τῷ Ἰησοῦ· Κύριε, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι· εἰ θέλεις, ποιήσωμεν ὧδε τρεῖς σκηνάς, σοὶ μίαν καὶ Μωσεῖ μίαν καὶ μίαν Ἠλίᾳ. ⁵ ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἰδοὺ νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς, καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε· ⁶ καὶ ἀκούσαντες οἱ μαθηταὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα. ⁷ καὶ προσελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἥψατο αὐτῶν καὶ εἶπεν· Ἐγέρθητε καὶ μὴ φοβεῖσθε. ⁸ ἐπάραντες δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν οὐδένα εἶδον εἰ μὴ τὸν Ἰησοῦν μόνον. ⁹ καὶ καταβαινόντων αὐτῶν ἀπὸ τοῦ ὄρους ἐνετείλατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· Μηδενὶ εἴπητε τὸ ὅραμα ἕως οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2025

Ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ

Θαβὼρ ὑπὲρ πᾶν γῆς ἐδοξάσθη μέρος,
Ἰδὸν Θεοῦ λάμψασαν ἐν δόξῃ φύσιν
Μορφὴν ἀνδρουμένην κατὰ ἕκτην Χριστὸς ἀμεῖψε.

Κατά τη διήγηση των Ευαγγελιστών, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός πήρε από τους μαθητές τον Πέτρο (βλέπε 29 Ιουνίου), τον Ιωάννη (βλέπε 26 Σεπτεμβρίου) και τον Ιάκωβο (βλέπε 30 Απριλίου) και ανέβηκε στό όρος Θαβώρ για να προσευχηθεί. Όπως σημειώνει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Eπήρε δε τρεις μόνους Aποστόλους, ως προκρίτους και υπερέχοντας. O μεν γαρ Πέτρος επροκρίθη, επειδή ηγάπα πολλά τον Xριστόν. O δε Iωάννης, επειδή ηγαπάτο από τον Xριστόν. O δε Iάκωβος, επειδή εδύνετο να πίη το ποτήριον του θανάτου, το οποίον και ο Kύριος έπιεν».

Νώντας Σκοπετέας: Γύρω τους καὶ ἐντός τους... (Οἱ ἀπὸ μέσα Ἁγιορεῖτες...)

 

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας  

 

Οἱ ἀπὸ μέσα Ἁγιορεῖτες, δὲν χρειάζεται νὰ σοῦ μιλοῦν γιὰ νὰ διεισδύσουν στὰ κατάβαθά σου... Στὴ θέα τους, ἀναβιώνουν οἱ ἱστορίες ἀπὸ τὸ Γεροντικό. Κάποτε ἕνας προσκυνητὴς ἐπισκεπτόταν πολὺ συχνὰ τὸν Ἀββᾶ Ἀντώνιο στὴν ἔρημο. Ὅμως ποτέ, ὅπως οἱ ὑπόλοιποι ποὺ συναντοῦσε ἐκεῖ, δὲν ρωτοῦσε κάτι. Μετὰ ἀπὸ ἀμέτρητες ἐπισκέψεις καὶ πολλὰ χρόνια ὁ Ἅγιος θαυμάζοντας, τὸν ρώτησε: 

-Ἀδελφέ, ἔρχεσαι τόσους καιροὺς ἐδῶ καὶ δὲν μὲ ἔχεις ρωτήσει ποτέ σου τίποτα! 

-Μοῦ ἀρκεῖ νὰ σὲ βλέπω πάτερ! 

Η Μεταμόρφωση του Κυρίου Ιησού Χριστού [:Β΄ Πέτρ.1,10-19] ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ

 Η Μεταμόρφωση του Κυρίου Ιησού Χριστού[:Β΄Πέτρ.1,10-19] 

          ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

           ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ

    «Διὸ μᾶλλον, ἀδελφοί, σπουδάσατε βεβαίαν ὑμῶν τὴν κλῆσιν καὶ ἐκλογὴν ποιεῖσθαι· ταῦτα γὰρ ποιοῦντες οὐ μὴ πταίσητέ ποτε(: Γι'αυτό, αδελφοί, καταβάλλετε μεγαλύτερη προσπάθεια, με περισσότερη σπουδή και επιμέλεια, ώστε, αποκτώντας τις αρετές αυτές, να διασφαλίσετε και να σταθεροποιήσετε την κλήση σας και την εκλογή σας. Διότι όταν ασκείτε τις αρετές αυτές, δεν θα σκοντάψετε ποτέ πάνω σε κάποιο εμπόδιο, αλλά θα φθάσετε με ασφάλεια στο τέρμα της σωτηρίας σας)» [Β΄Πε.1,10].

Σοφία Μπεκρῆ: Ἐμεῖς ἀκοῦμε καὶ φυλᾶμε τὸν λόγο Του;

 

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος 

 

«Μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν» ἀκοῦμε καθ’ ὅλη τὴν περίοδο τῶν Παρακλητικῶν Κανόνων στὴν Παναγία (Λουκ., ια’ 27-28).

Συγκεκριμένα, ἡ φράση αὐτὴ ἀποτελεῖ τὸ τελευταῖο τμῆμα τοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος (Λουκ., ι’ 38-42, ια’ 27-28), ποὺ κάνει λόγο γιὰ τὴν εἴσοδο τοῦ Ἰησοῦ στὴν Βηθανία καὶ γιὰ τὴν ὑποδοχή Του ἀπὸ τὶς ἀδελφὲς τοῦ Λαζάρου, Μάρθα και Μαρία. Ὅταν ἡ Μάρθα κάνῃ παράπονα στὸν Ἰησοῦ ὅτι ἡ ἀδελφή της κατέλιπε αὐτὴν μόνην διακονεῖν, ὁ Χριστὸς τῆς ἀποκρίνεται μὲ νόημα ὅτι ἐκείνη μεριμνᾶ καὶ τυρβάζει περὶ πολλά, ἐνῶ ἡ ἀδελφή της, ἡ Μαρία, «τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ’ αὐτῆς.» (ὅ. π. ι’ 38-42).

Γεώργιος Τζανάκης: Ὑπουργικὴ λογικὴ καὶ λόγια. Ζαχαράκη γιὰ Σινᾶ.

 

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης 

 

Α. Μιλῶντας ἀπὸ τὸ βῆμα τῆς Βουλῆς ἡ Ὑπουργὸς κ. Ζαχαράκη εἶπε:

«Το ανακοινωθέν του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Δαμιανού είναι σαφές και δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι αυτός είναι ο νόμιμος και κανονικός Αρχιεπίσκοπος Σιναίου και Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Σινά». Ὑπ. Παιδείας κ. Ζαχαράκη 31/7/25 [1]

Ἡ κ. Ὑπουργὸς δηλώνει δημοσίως, χωρὶς, μάλιστα,  νὰ ἔχει «καμμία ἀμφιβολία» ὅτι «ο νόμιμος και κανονικός Αρχιεπίσκοπος Σιναίου και Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Σινά» εἶναι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Δαμιανός.

Ἁπὸ ποῦ ἐξάγει αὐτὸ τὸ συμπέρασμα; Ἀπὸ τὸ ἀνακοινωθὲν τοῦ Σεβασμιωτάτου». Ἀφοῦ τὸ λέει ὁ ἴδιος, δὲν ὑπάρχει καμμία ἀμφιβολία, γιὰ τὴν κ. Ὑπουργό, ὅτι δὲν εἶναι ἔτσι.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Εὐγένιος - Ὁ μεγάλος διδάσκαλος τοῦ γένους

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ 

 

Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας ὑπῆρξαν στὰ μαῦρα χρόνια τῆς τουρκοκρατίας διδάσκαλοι τοῦ Γένους μας. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι καὶ ὁ ἅγιος Εὐγένιος ὁ Αἰτωλός, μιὰ μεγάλη πνευματικὴ καὶ χαρισματικὴ προσωπικότητα, ὁ ὁποῖος ἔβαλε τὴ δική του σφραγῖδα στὴν προάσπιση τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ στὴν ὑπόθεση τῆς παιδείας τοῦ ὑπόδουλου ὀρθοδόξου ἑλληνικοῦ λαοῦ μας.