Πέμπτη 20 Ιουνίου 2024

Οι αμετανόητοι άνθρωποι είναι από τώρα σφραγισμένοι από τον Αντίχριστο


Η μεγαλύτερη αμαρτία είναι η αμετανοησία,γιατί με κολάζει. Όποια αμαρτία και αν κάνω, αν μετανοήσω, θα σωθώ. Αλλά όταν είμαι αμετανόητος, πως θα συγχωρεθώ για να σωθώ;


Οποίος δεν θέλει να μετανοήσει, δεν μπορεί ούτε να ταπεινωθεί, ούτε να πιστέψει, ούτε να φωτιστεί ποτέ του.Οι αμετανόητοι άνθρωποι είναι από τώρα σφραγισμένοι από τον Αντίχριστο. Δεν χρειάζεται να έλθει ο Αντίχριστος, την εποχή που θα έρθει, ώστε να τους σφραγίσει, αφού μέσα τους, ήδη έχουν κάνει συγκατάθεση στην αμαρτία και αν ζούσαν την εποχή του Αντιχρίστου, θα είχαν οικειοθελώς σφραγιστεί.
Ο Θεός μερικές φορές τιμωρεί τον αθώο, για να τιμωρηθούν οι ένοχοι 2 φορές παραπάνω. Για αυτό πολλά μικρά παιδιά βασανίζονται χωρίς να φταίνε, για να τιμωρηθούν οι ένοχοι γονείς, λόγω της αμετανοησίας τους.Ο Θεός πληροφορεί τους γονείς, ότι αυτοί έδωσαν το δικαίωμα για να ταλαιπωρείται το παιδί τους,οπότε ο πόνος και η ενοχή τους διπλασιάζεται.Πρέπει να μετανοήσουν οι γονείς για να τακτοποιηθεί το παιδί.
Χτίζουνε εκεί στην Νεκρά θάλασσα εγκαταστάσεις, με σκοπό να φιλοξενούν γυναίκες που ενδιαφέρονται για τον καλλωπισμό τους. Λένε« η πίσσα το θειάφι και κάτι άλατα της Νεκράς Θάλασσας, είναι πολύ υγιεινά για την ομορφιά των γυναικών.»
Πάνε λοιπόν εκεί οι γυναίκες να κάνουν μπάνια, για καλλιστεία ομορφιάς. Τι μωρία! Ξεχάσανε για ποιο λόγο σχηματίστηκε η Νεκρά Θάλασσα (Σόδομα και Γόμορρα); Αν δεν ξέρουν, να διαβάσουν για να μάθουν. Και επαναλαμβάνονται τα ίδια και τα ίδια... Η ιστορία επαναλαμβάνεται,γιατί το φρόνημα των ανθρώπων είναι αμετανόητο...
Στον καταυλισμό του Νώε δεν επνίγησαν οι άνθρωποι για τις αμαρτίες τους,αλλά διότι δεν θα είχαν ποτέ διάθεση αλλαγής και μετανοίας όσα χρόνια και να ζούσαν. Και επειδή ο Θεός το προγνωρίζει αυτό, τους πήρε για να τιμωρούνται λιγότερο στην κόλαση. Αν τους άφηνε,θα τιμωρούνταν στην αιώνια κόλαση περισσότερο. Από αγάπη κινούμενος ο Θεός τους πήρε .
Γέροντας Εφραίμ-Σκήτη Αγίου Ανδρέα

 

«Πᾶνος»

2 σχόλια:

  1. Θα ξεκινήσω από αυτό που λέει στο τέλος ο Γέροντας Εφραίμ:

    Στον καταυλισμό του Νώε δεν επνίγησαν οι άνθρωποι για τις αμαρτίες τους,αλλά διότι δεν θα είχαν ποτέ διάθεση αλλαγής και μετανοίας όσα χρόνια και να ζούσαν.

    120 ολόκληρα χρόνια ο Νώε κατασκεύαζε την Κιβωτό.

    Εμείς οι άνθρωποι έχουμε ένα κακό ελάττωμα.
    Όταν κάνουμε μία αμαρτία ή μία παράβαση και δεν τιμωρούμαστε νομίζουμε ότι δεν θα τιμωρηθούμε ποτέ, οπότε και δεν μετανοούμε ποτέ.
    Γιατί νομίζουμε ότι μια ζωή ο Θεός θα είναι μακρόθυμος μαζί μας.

    Μία παροιμία λέει όσα δεν φέρνει ο χρόνος τα φέρνει στιγμή.

    Μόλις πέρασαν τα 120 χρόνια και ολοκληρώθηκε η Κιβωτός, ο Θεός είπε τον Νώε να μπει μέσα και έκλεισε ο Ίδιος την πόρτα από έξω.

    Και ενώ όλα κυλούσαν όπως τα 120 χρόνια της κατασκευής τις Κιβωτού.
    Ξαφνικά ενώ είχε λιακάδα άρχισε να μαυρίζει ο ουρανός, τέτοια μαυρίλα που η μέρα έγινε νύχτα .
    Και σε μία στιγμή ανοίξαν όλοι οι ουρανοί.

    Νομίζαν όλοι ότι είναι μία συνηθισμένη μπόρα και θα περάσει.
    Όμως όταν είδαν το νερό να φτάνει στο ταβάνι του σπιτιού τους τότε θυμήθηκαν όλοι τον Νώε και τρέχανε στην Κιβωτό.

    Νώε, εγώ είμαι ο φίλος σου, ο συγγενής σου, ο μάστορας που έφτιαξε την Κιβωτό φωνάζαν όλοι από έξω.
    Όμως η πόρτα της Κιβωτού είχε πλέον κλείσει, ελπίδα σωτηρίας από πουθενά πλέον δεν υπήρχε.
    Ανέβηκαν στα πιο ψηλά δέντρα όμως η στάθμη του νερού ανέβαινε ανεξέλεγκτα και τότε διαπίστωσαν ότι η Κιβωτός δεν ήταν ένα παραμύθι.

    Ενώ στα Σόδομα και Γόμορρα η καταστροφή ήρθε ακαριαία χωρίς καμία προειδοποίηση.
    Γιατί οι άνθρωποι πέσαν στη διαστροφή, στο ατιμωτικό πάθος της ομοφυλοφιλίας.
    Ο Μακαριστός πατήρ Αθανάσιος Μυτιληναίος μας λέει ότι πιθανότατα ένα ηφαίστειο έβγαλε τόση φωτιά και θειάφι που τους κατέκαψε όλους ζωντανούς.

    Κάτι παρόμοιο θα συμβεί και στην εποχή μας.
    Ενώ θα νομίζουμε ότι πηγαίνουν όλα καλά και δεν τρέχει τίποτα ξαφνικά θα σαλεφτούν όλα τα ουράνια σώματα.
    Θα σκοτιστεί ο ήλιος και η σελήνη και τότε θα είναι το ουαί και αλίμονο.

    Θα συνεχίσω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. «Δειλία θανάτου επέπεσεν εφ’ ημάς».

    Καημένοι άνθρωποι, πόση σημασία δίνετε στο πρόσωπο μου, και σ’ αυτά που γράφω!
    Τι φωνή να υψώσω, που είναι βραχνιασμένη και αδύνατη, και χάνεται μέσα στον κυκεώνα της σημερινής ζωής;
    Όχι φωνή, αλλά και τ’ αστροπελέκι να κρατά στα χέρια του κανένας σήμερα, και να το σφενδονίζει για να κάνει τους ανθρώπους ν’ αλλάξουνε δρόμο, πάλι τίποτα δεν θα κάνει.

    Ο κόσμος τραβά τον δρόμο του και δεν σκοτίζεται από κηρύγματα.
    Κι αν δώσει προσοχή και κανένας στα γραψίματα μας, μπορεί να θυμώσει που χαλάσαμε την ησυχία του, και να πει πώς είμαστε υποκριτές, ψευτογιασμένοι, κουκουβάγιες που βγαίνουνε από τα χαλάσματα του παλιού καιρού.
    Σήμερα οι άνθρωποι είναι τέτοιοι, που μήτε το κήρυγμα του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού δεν θάκανε τίποτα.

    Λοιπόν, ας το πάρουμε απόφαση.

    Το κακό δεν περιορίζεται πια με τίποτα, με κανένα τρόπο, με καμιά δύναμη.
    Όσοι μιλούνε και γράφουνε για να φέρουνε στον ίσιο δρόμο τους πολλούς που ξεστρατίσανε, ας ξέρουνε πως δέρνουνε τον αγέρα, είναι «αέρα δέροντες», που έλεγε και ο Απόστολος Παύλος.
    Και Άγιος να είναι αυτός, που συμβουλεύει, πάλι δεν θάβρη αυτιά για ν’ ακούσουνε τη φωνή του, όχι άνθρωποι σαν εμάς, που έχουμε οι ίδιοι ανάγκη από δασκάλεμα.

    Ναι, ο κόσμος δεν αλλάζει πορεία. Ας μην περιμένουμε πια τίποτα καλύτερο. Θα πηγαίνουμε ολοένα στα χειρότερα.

    Ανήφορος πια δεν υπάρχει. Μοναχά κατήφορος.

    Όσοι έχουνε μέσα τους τον φόβο του Θεού, αυτοί οι λίγοι θ’ απομείνουνε, «το μικρόν ποίμνιον» που είπε ο Χριστός.
    Κι αν γράφουμε, γι’ αυτούς γράφουμε και για τους ίδιους τους εαυτούς μας που κινδυνεύουμε να αρπαχτούμε από τα δίχτυα πούναι μπλεγμένοι εκείνοι που θέλουμε να δασκαλέψουμε. Για να καθόμαστε ανύσταχτοι.

    Ναι, μοναχά όποιος δεν είχε ξεχάσει τον Θεό πριν να έρθει η φοβέρα της οργής του, και ζούσε με την αγάπη σ’ Εκείνον, μοναχά αυτός δεν φοβάται σε τούτες τις ώρες της απελπισίας.
    Αυτός δεν κλαίει αλλά παρακαλεί τον Κύριο να λυπηθεί τον κόσμο.

    Στέκεται ατάραχος ανάμεσα στους άλλους που τρέμουνε και κλαίνε γύρω του, αυτοί που κάνανε πρωτύτερα τον παλικαρά και τον καταφρονούσανε.

    Kυρ Φώτης Κόντογλου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή