Αββάς Δωρόθεος: Λόγος για το ψέμα

ΕΠΙΣΤΟΛΗ Θ΄

Θέλω νά σᾶς θυμίσω, ἀδελφοί μου, λίγα γιά τό ψέμα. Γιατί δέν βλέπω νά πολυφροντίζετε νά κρατᾶτε τή γλώσσα σας καί γι᾿ αὐτό εὔκολα παρασυρόμαστε σέ λάθη. Βλέπετε, ἀδελφοί μου, ὅτι γιά κάθε πράγμα, ὅπως πάντα σᾶς λέω, παίζει ρόλο ἡ συνήθεια καί στό καλό καί στό κακό. 

Χρειάζεται λοιπόν μεγάλη προσοχή καί ἄγρυπνη φροντίδα, γιά νά μήν μᾶς ξεγελάει τό ψέμα. Γιατί κανένας ἀπ᾿ αὐτούς πού λένε ψέματα δέν ἑνώθηκε μέ τό Θεό. Τό ψέμα δέν ἔχει καμιά σχέση μέ τό Θεό. Γιατί εἶναι γραμμένο: «Τό ψέμα πηγάζει ἀπό τόν πονηρό». Καί σ᾿ ἄλλο σημεῖο ἔχει γραφτεῖ ὅτι: «Ὁ διάβολος εἶναι ψεύτης καί πατέρας τοῦ ψεύδους» (Ἰωάν. Η΄: 44). βλέπετε λέει τό διάβολο πατέρα τοῦ ψεύδους. 

Το πνευματικό πένθος - Όσιος Εφραίμ ο Σύρος

Αρχή του πένθους είναι το να γνωρίσει κανείς τον εαυτό του. Ας μην είναι όμως το πένθος μας ανθρώπινο, ούτε για να φανούμε στους ανθρώπους, αλλά να είναι όπως το θέλει ο Θεός που γνωρίζει τα κρυφά της καρδιάς, ώστε αυτός να μας μακαρίσει (Ματθ. 5:4). 

Ας έχουμε, επομένως, χαρούμενο πρόσωπο, όταν συναντούμε άλλους ανθρώπους, και μέσα μας φρόνημα δακρύων και πένθους· γιατί το πένθος εργάζεται και φυλάγει (πρβ. Γεν. 2:15). 

Το πένθος πλένει την ψυχή με τα δάκρυα και την ξανακάνει καθαρή· γεννά τη σωφροσύνη, κόβει τις ηδονές, κατορθώνει τις αρετές. Τι παραπάνω να πω; Αυτόν που έχει πένθος τον μακαρίζει ο Θεός και τον παρηγορούν οι άγγελοι.

Χάρισέ μου, Κύριε, δάκρυα κατάνυξης, μόνε αγαθέ και σπλαχνικέ, ώστε με αυτά να κλάψω τον εαυτό μου και να ικετεύσω την ευσπλαχνία σου. Καθάρισέ μου τη βρωμιά της αμαρτίας.

ΚΑΙ ....ΠΕΣΑΜΕ ΑΠ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ!!! [Μέ το βιντεάκι που κυκλοφορεί καί δείχνει μαθητή να τραμπουκίζει τήν δασκάλα του..]

Κάποτε δεν είχαμε ψωμί και παπούτσια αλλά είχαμε αρχές και παιδεία.

Μετά ήρθε το "ψωμί παιδεία ελευθερία" και τα χάσαμε όλα.

Άναυδο έμεινε το πανελλήνιο από το βίντεο που κυκλοφορεί παρουσιάζοντας μαθητή να επιτίθεται σε καθηγήτρια του. 

Μέσα στο πανελλήνιο φυσικά και πάρα πολλοί εκπαιδευτικοί.

Ξαφνικά ανακάλυψαν την Αμερική όλοι.

Υποκριτές και Φαρισαίοι χειρίστου είδους.

Ο Έλληνας που πρόδωσε τη Φιλική Εταιρεία στον Αλή πασά (άγνωστη ελληνική ιστορία)

Από το 1816 ως το 1821 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, κυνηγημένος από την Πελοπόννησο, έζησε ως ιδιώτης στη Ζάκυνθο ασχολούμενος με το ζωεμπόριο.

Η τιμιότητα στις συναλλαγές του και η φυσική του καλοσύνη τον βοήθησαν να κερδίσει πολύ γρήγορα την εκτίμηση του ζακυνθινού λαού. Ζούσε σε ένα μικρό σπίτι πίσω από το αρχοντικό του Αλέξανδρου Ρώμα. Στο σωματείο των κρεοπωλών, στο οποίο προμήθευε ο Κολοκοτρώνης τα ζώα που έφερνε από την Πελοπόννησο, υπήρχε και κάποιος που ονομαζόταν Διόγος. Είχε ισχυρή θέση στο σωματείο και αρκετές γνωριμίες. Γι” αυτόν τον λόγο τον είχαν μυήσει στην Φιλική Εταιρεία.

Βρῆκε τό φῶς της ὅταν ἁγιογράφησε τήν Παναγία τήν Παραμυθία. (Βίντεο)

Η μοναχή Θαβωρία κατάγεται από την Κρήτη αλλά πολύ νωρίς αφιερώθηκε στον Θεό και πήγε στο όρος Θαβώρ όπου εκεί ζει όλα τα χρόνια της μοναστικής της διαδρομής.

Είχε την ευλογία και το χάρισμα να αγιογραφεί κι έτσι όλα τα χρόνια το διακόνημά της στο μοναστήρι, ήταν να αγιογραφεί εικόνες για τα μοναστήρια των Ιεροσολύμων, του Πατριαρχείου αλλά και άλλων Μονών στην Ελλάδα και την Κύπρο.

Το 2012 όμως είχε ένα πρόβλημα με τα μάτια της εξαιτίας του οποίου έχασε το φως της. Όμως εκείνη δεν άφησε τις εικόνες της και ώσπου να τυφλωθεί τελείως συνέχιζε να αγιογραφεί.

Μάλιστα εκείνη την περίοδο μέχρι την απόλυτη τύφλωσή της αγιογραφούσε την εικόνα της Παναγίας της Παραμυθίας, την οποία όμως δεν είχε τελιώσει όταν το μεγάλο πρόβλημα με τα μάτια της είχε επιδεινωθεί.

Κάθε πότε νά κοινωνοῦμε; (Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου)

Ὑπάρχει κι ἕνα ἄλλο θέμα: Πολλοί κοινωνοῦν μιά φορά τό χρόνο, ἄλλοι δύο φορές, ἄλλοι περισσότερες. 

Ποιούς ἀπ’ αὐτούς θά ἐπιδοκιμάσουμε; Ὅσους μιά φορά, ὅσους πολλές ἤ ὅσους λίγες φορές μεταλαβαίνουν; 

Oὔτε τούς μία οὔτε τούς πολλές οὔτε τούς λίγες, μά ἐκείνους πού πλησιάζουν στό ἅγιο Ποτήριο μέ καρδιά ἁγνή, μέ βίο ἀνεπίληπτο. Aὐτοί ἄς κοινωνοῦν πάντα. 

Oἱ ἄλλοι, οἱ ἀμετανόητοι ἁμαρτωλοί, ἄς μένουν μακριά ἀπό τά ἄχραντα Mυστήρια, γιατί ἀλλιῶς κρίμα καί καταδίκη ἑτοιμάζουν γιά τόν ἑαυτό τους. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 28 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Ὁ Ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος

Ἤκουσε γλῶτταν ψαλμικῶς, ἣν οὐκ ἔγνω,

Ἐφραίμ, ἄνω καλοῦσαν, ὁ γλῶσσαν Σῦρος.

Εἰκάδι ὀγδοάτῃ Νόες Ἐφραὶμ θυμὸν ἀπηῦρον.

Ὁ Ὅσιος Ἐφραὶμ καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ καὶ γεννήθηκε στὴν πόλη Νίσιβη τῆς Μεσοποταμίας πιθανῶς τὸ 308 μ.Χ. ἢ καὶ ἐνωρίτερα. Ἤκμασε ἐπὶ Μεγάλου Κωνσταντίνου (324 – 337 μ.Χ.), Ἰουλιανοῦ του Παραβάτου (361 – 363 μ.Χ.) καὶ τῶν διαδόχων αὐτοῦ. 

Όταν ένας άνθρωπος γίνεται σύμβολο θυσίας

Αρχιμ.Κοσμά Θασίτη,

Πρωτοσυγκέλλου Ιεράς Μητροπόλεως Κατάνγκας

Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι με το πέρασμά τους άφησαν τα ίχνη της παρουσίας τους ζωντανά σ’ αυτή τη ζωή. Το παράδειγμά τους έγινε σύμβολο, το οποίο δείχνει στις επόμενες γενιές ποια πρέπει να είναι η πορεία τους σ’αυτή τη ζωή.

Πορεία, η οποία συνοδεύεται με την αγάπη και την θυσία. Δύο αρετές, που είναι μεταξύ τους άρρηκτα συνδεδεμένες.

Ο τάφος τους έχει σύμβολο τον Σταυρό, ο οποίος μαρτυρεί λοιπόν αυτήν ακριβώς την υπέρτατη θυσία. Μαρτυρεί το πέρασμά τους από αυτή τη ζωή. Μαρτυρεί την εκπλήρωση ενός σκοπού.

Ενός σκοπού, ο οποίος χαράχτηκε και υπογράφτηκε με το αίμα τους ως ένδειξη της παρουσίας τους εδώ στη γη. Και πραγματικά, σκεπτόμενος αυτά, πώς να μην αισθάνεσαι δέος;

Mετά τόν ἐκκλησιασμό - Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Ἐμεῖς ἄς ἀναχωροῦμε ἀπό τή θεία Λειτουργία σάν λιοντάρια πού βγάζουν φωτιά, ἔχοντας γίνει φοβεροί ἀκόμα καί στό διάβολο. 

 

Γιατί τό ἅγιο αἷμα τοῦ Κυρίου πού κοινωνοῦμε, ποτίζει τήν ψυχή μας καί τῆς δίνει μεγάλη δύναμη. Ὅταν τό μεταλαβαίνουμε ἄξια, διώχνει τούς δαίμονες μακριά καί φέρνει κοντά μας τούς ἀγγέλους καί τόν Κύριο τῶν ἀγγέλων. 

 

Aὐτό τό αἷμα εἶναι ἡ σωτηρία τῶν ψυχῶν μας, μ’ αὐτό λούζεται ἡ ψυχή, μ’ αὐτό στολίζεται. Aὐτό τό αἷμα κάνει τό νοῦ μας λαμπρότερο ἀπό τή φωτιά, αὐτό κάνει τήν ψυχή μας λαμπρότερη ἀπό τό χρυσάφι.

Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας κ. Θεόδωρος πρός τόν Κόπτη πατριάρχη:

«Οἱ Ἐκκλησίες μας εἶναι μία Ἐκκλησία, μὲ Ἀρχηγὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστό».

Τὸ προηγούμενο κείμενο ποὺ δημοσιεύσαμε, μὲ τίτλο: «Τὰ αἴτια τῆς πτώσεως τῆς Δύσεως εἶναι κυρίως καὶ πρωτίστως δογματικά», ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ἡ ΜΥΣΤΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ», τοῦ Βλαδίμηρου Λόσκυ, ἀποτελοῦσε οὐσιαστικὰ ἀπάντηση στὴν γνώμη ποὺ ἐξέφρασε ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος, σχετικὰ μὲ τὶς προοπτικὲς καὶ τὸν τελικὸ στόχο τοῦ Φαναρίου, γιὰ τὴν ἕνωση μὲ τὸν παπισμό: Ὅτι δηλαδή, λόγοι ἱστορικοὶ συνετέλεσαν στὴν ἀποκοπὴ του ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἄρα ἡ ἕνωση εἶναι ἀναπόφευκτη!

Σὲ αὐτὴν τὴν ἀνάρτηση θὰ ἀσχοληθοῦμε μέ τὰ ἀνιέρως καὶ «ἐν ψυχρῷ» λεχθέντα ἀπὸ τὸν πατριάρχη Ἀλεξανδρείας, πρὸς τὸν Κόπτη αἱρεσιάρχη: «Οἱ Ἐκκλησίες μας εἶναι μία Ἐκκλησία, μὲ Ἀρχηγὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστό».

Σάλος στη Ρωσία για παιδική κούκλα με… ανδρικά γεννητικά όργανα κάτω από το φόρεμα της!

«Τσουνάμι» από οργισμένα σχόλια προκάλεσε στα social media μια παιδική κούκλα που πωλείται σε παιχνιδάδικο της Σιβηρίας, η οποία, ως φαίνεται, είναι η πρώτη… τρανσέξουαλ κούκλα που κυκλοφόρησε στη Ρωσία!

Φωτογραφίες της από τα ράφια στο κατάστημα «Planeta Igrushek» (Πλανήτης παιχνιδιών) του Novosibirsk, έγιναν viral μέσα σε λίγες ώρες.

Σε αυτές φαίνεται μια κούκλα με κοριτσίστικα χαρακτηριστικά προσώπου και μακριά ξανθά μαλλιά, η οποία φοράει ένα κόκκινο φόρεμα με κίτρινα πουά. 

Ἀριστείδης Π. Δασκαλάκης: Πραότητα καὶ Ὀργή, οἱ δύο ὄψεις δύο νομισμάτων

Ὁ γέρων Ἀθανάσιος Μυτιλιναῖος διηγοῦνταν : 

«Κάποτε ρώτησαν κάποιον πνευματικὸ ἄνθρωπο πῶς θά ἀναγνώριζε ἕναν ἅγιο, καί ἐκεῖνος ἀπάντησε: Ἀπὸ τὴν πραότητά του »

O ἴδιος ὁ Κύριος ὑπόσχεται τὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν στὸν 3ο Μακαρισμὸ Του: «μακάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσι τὴν γῆν.» (Ματθ. 5,5).

H πραότητα εἶναι καρπὸς τῶν δύο πρώτων μακαρισμῶν. Τῆς πτωχείας τοῦ πνεύματος καὶ τοῦ πένθους. Οἱ ταπεινόφρονες καὶ οἱ συναισθανόμενοι τὴν αμαρτωλότητα τους , κλαίοντας γιὰ τὴν πτώση τῆς ἀνθρωπότητας καὶ τὴ δική τους, αὐτοὶ εἶναι οἱ πρᾶοι.
 

Αὐτοὶ ποὺ δὲν κατακρίνουν, ποὺ δὲν καταδιώκουν, ποὺ δὲν ὑποτιμοῦν, ποὺ δὲν ὑβρίζουν καὶ δὲν ἐξουθενώνουν τοὺς ἄλλους. Αὐτοὶ ποὺ δὲν εἶναι μνησίκακοι καὶ περιμένουν τὶς περιστάσεις καὶ τὴν εὐκαιρία νὰ ἐκδικηθοῦν. Αὐτοὶ ποὺ δὲν χαίρονται μὲ τὸν ξεπεσμό των ἄλλων καὶ τὴν ἀποτυχία τους.

«Ἡ Κλωσσομηχανή» (Γέροντος Μαξίμου Καραβᾶ)

    Εἰς τό ἄρθρον αὐτό θά ἀσχοληθοῦμε μέ μία παλιᾶς ἐφευρέσεως μηχανή πού ἔχει διαφθείρει τήν Ἐκκλησίαν μας ἀνά τούς αἰῶνας. Ἄς τήν ὀνομάσουμε «κλωσσομηχανή». 

   Δέν μοιάζει βέβαια μέ ἐκεῖνο τό μηχάνημα πού βγάζει ἐκεῖνα τά χαριτωμένα κοτοπουλάκια πού ἡ τάση τῶν κερδοφόρων ἀνθρώπων ἐφεῦρε πρό ἐτῶν γιά νά ἐπωάζει περισσότερα αὐγά ἀπό τήν κανονική κλώσσα καί, ὅπως ἔχει παρατηρηθεῖ, δέν εἶναι καί τόσο φυσιολογικά, ὅπως τῆς κανονικῆς φυσικῆς κλώσσας. 

  Κατά τόν αὐτόν τρόπον καί ἡ «κλωσσομηχανή», ὅπως τήν ὠνομάσαμε στό ἄρθρον τοῦτο, βγάζει (κλωσσάει) ὡραία «παγώνια», ἀρσενικά πρός τό παρόν· ἴσως ἀργότερα νά βγάλει καί θηλυκά (“ὁ νοῶν νοείτω”).

    Μέ κατηγοροῦν ὅτι εἶμαι σκληρός εἰς τά ἄρθρα καί στά ποιήματά μου. Ἀλλ’ ὅταν κάποιος λιποθυμήσει, δέν τόν χαϊδεύουν ἀλλά τοῦ δίδουν ὁρισμένα χαστούκια γιά νά συνέλθει. Εἰς τήν περίπτωσιν εἰς τήν ὁποίαν ἀναφερόμεθα δέν πρόκειται περί λιποθυμίας, ἀλλά περί θανάτου. 

Ἅγιος Πορφύριος: Ἡ συμπεριφορά τῶν γονέων πρός τά παιδιά

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

α."Ἐσύ ἀπό τή μητέρα σου τά ἔχεις κληρονομήσει αὐτά..."

Τά φερσίματα τῶν παιδιῶν ἔχουν ἄμεση σχέση μέ τήν κατάσταση τῶν γονέων. Ὅταν τά παιδιά πληγώνονται ἀπ’ τήν κακή μεταξύ τῶν γονέων τους συμπεριφορά, χάνουν δυνάμεις καί διάθεση νά προχωρήσουν στήν πρόοδο. Κακοχτίζονται καί τό οἰκοδόμημα τῆς ψυχῆς τους κινδυνεύει ἀπό στιγμή σέ στιγμή νά γκρεμισθεῖ. Νά σᾶς πῶ καί δύο παραδείγματα.

Εἶχαν ἔλθει δύο κοπελίτσες σ’ ἐμένανε κι ἡ μία εἶχε κάτι πολύ ἄσχημα βιώματα καί μέ ρωτοῦσαν ποῦ ὀφείλονται. Καί τούς εἶπα:

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως

Νεκρὸς καθίζῃ, ὦ Ἰωάννη, θρόνῳ,
Ἀλλ᾿ ἐν Θεῷ ζῶν, πᾶσιν Εἰρήνη, λέγεις.
Ἄπνουν ἑβδομάτῃ κόμισαν δέμας εἰκάδι χρυσοῦν.

Ὁ ἱερὸς Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἐπειδὴ δὲν ἔκανε διακρίσεις ἀνάμεσα στὰ πρόσωπα στὴν ἀπόδοση τοῦ δικαίου καὶ ἔλεγχε καὶ τὴν ἴδια τὴν βασίλισσα Εὐδοξία γιὰ τὶς παρανομίες καὶ τὶς ἀδικίες της, ἐξορίσθηκε δύο φορές, ἀλλὰ καὶ πάλι ἀνακλήθηκε ἀπὸ τὴν ἐξορία. Ἐξορίστηκε ὅμως καὶ πάλι γιὰ τρίτη φορά.

Γέροντας Κύριλλος ο Αγιορείτης ο προερχόμενος εκ της Μονής Σταυροβουνίου

Η χαράδρα στα Κατουνάκια 

Ο Σταυροβουνιώτης μοναχός Κύριλλος, ο οποίος καταγόταν από το χωριό Άγιος Ιωάννης Πιτσιλιάς και ήταν παιδί ιερέα, έφυγε για το Αγιο Όρος το 1923.

Η συγκεκριμένη χρονολογική περίοδος, από οικονομικής άποψης, ήταν πολύ δύσκολη για την Ιερά Μονή Σταυροβουνίου, σε βαθμό που οι μοναχοί δεν είχαν τα αναγκαία «προς το ζήν». 

Έτσι μερικοί από αυτούς, ανάμεσα στους οποίους ο Κύριλλος, ο παπα–Κυπριανός, ίσως και άλλοι, για να μην επιβαρύνουν τη Μονή με τη διατροφή τους, δοκίμασαν να μεταφυτευτούν στο Περιβόλι της Παναγίας.

Από τα θεοφρούρητα μέρη του ησυχαστικού Άθωνα, ο μοναχός Κύριλλος επέλεξε την έρημο των Κατουνακίων, στην οποία έμελλε να περάσει ολόκληρο το υπόλοιπο του πρόσκαιρου βίου του, χωρίς έστω και μια φορά να επισκεφθεί την ιδιαίτερη του πατρίδα η άλλο μέρος έξω από τον Άθωνα. 

Μητροπολίτης Τριπόλεως Θεοφύλακτος: «Μακάρι να επιστρέψω στην Λιβύη και ας πεθάνω εκεί»

Kαθηλωμένος μπροστά από την τηλεόραση ο Μητροπολίτης Τριπόλεως, Θεοφύλακτος, παρακολουθεί με αγωνία τις εξελίξεις για τη Λιβύη. 

Ελπίζει να ακούσει κάποιο ευχάριστο νέο, κάποια ελπιδοφόρα είδηση που θα δημιουργήσει προσδοκία επιστροφής στα χώματα που αγάπησε.

Εδώ και 5,5 χρόνια βρίσκεται στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Κατερίνη Πιερίας, από όπου και παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στη Λιβύη να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο.

Ο Θεοφύλακτος είναι ο τελευταίος Μητροπολίτης της Τρίπολης και κάθε μέρα ζει με την ελπίδα πως θα γυρίσει στη δεύτερη πατρίδα του. 

Δημήτρης Νατσιός: Σταυρός καί ντουφέκι. Αὐτά τά δύο εἶναι ἡ Ἑλλάδα

Τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1964, ὁ Ἠλίας Βενέζης, ὁ σπουδαῖος λογοτέχνης μας καὶ ἀκαδημαϊκός, ἐκφώνησε λόγο στὴν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν μὲ τίτλο «τὸ πάθος τῶν Φιλικῶν».

Στὸν ἐπίλογο τῆς ὁμιλίας του ἀναφέρθηκε στὸν θάνατο ἤ, καλύτερα, στὴν «ὁσιακὴ κοίμηση» τοῦ Ἀλέξανδρου Ὑψηλάντη, τοῦ ἀθάνατου ἀρχηγοῦ τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας.

Διαβάζω:

«Ὅταν οἱ Αὐστριακοὶ ἀποφυλάκισαν τὸν πρίγκηπα ἦταν πιὰ ἀργά. Λίγες μέρες μετὰ τὴν ἀποφυλάκισή του ὁ Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης πέθανε στὴν Βιέννη, στὶς 9 Ἰανουαρίου τοῦ 1828. Ἑτοιμοθάνατο τὸν βρῆκε ὁ συμπολεμιστής του τοῦ Ἱεροῦ Λόχου, ὁ Λασάνης. Τοῦ ἔφερε τὴν ἐφημερίδα τοῦ τόπου, τὸν «Αὐστριακὸν Παρατηρητήν».

Βενιζέλος πρὸς Κωνσταντῖνο: «Νὰ δώσουμε Δρᾶμα-Καβάλα στοὺς Βουλγάρους» / Ἐπιστολή-Ὑπόμνημα [17 Φεβρουαρίου 1915]

     Ἀπὸ τὸ 1912, ποὺ ἐπισκέπτεται τὸ Λονδῖνο, ὁ    Ἐλευθέριος Βενιζέλος τάζει 

   στὸν Σταυρίδη καὶ τὸν Λόυντ Τζώρτζ νὰ παραδώσει«τὴν Καβάλα μετὰ 

      τῆς ἐνδοχώρας της» στοὺς Βουλγάρους.

Στὸν Πρῶτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οἱ Ἄγγλοι καὶ οἱ Γάλλοι ἀρνοῦνται στὸν Ἐλευθέριο Βενιζέλο συμμαχία μὲ τὴν Ἑλλάδα: «Καλύτερα νὰ κάμουμε συμμαχία μὲ τὸ Μονακό». Θέλουν νὰ βγεῖ ἡ Ἑλλάδα στὸν πόλεμο ἐνάντια στὶς κεντρικὲς δυνάμεις, ἀφοῦ παραχωρήσει τὸ «τμῆμα Δράμας-Καβάλας» στοὺς ἀγαπημένους τῆς Ἀντάντ Βουλγάρους.

Στὴν ἀγωνιώδη προσπάθεια τῶν ἄλλων Πρωθυπουργῶν καὶ τοῦ Βασιλέως Κωνσταντίνου τοῦ Α' νὰ συνταχθεῖ ἡ Ἑλλάδα μὲ τὴν Ἀντάντ ἔχοντας ἐγγύηση τῆς ἐδαφικῆς της ἀκεραιότητας μετὰ τὸ πέρας του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, οἱ ξένοι τῆς Ἀντάντ ἐπιλέγουν νὰ ἀποβιβαστοῦν στὴν Ἑλλάδα, νὰ ἐγκαταστήσουν τὸν Βενιζέλο στὴν Θεσσαλονίκη, νὰ ἀνατρέψουν τὸν Βασιλιᾶ καὶ νὰ βγάλουν τὴν Ἑλλάδα στὸν πόλεμο, ὁδηγῶντας την στὴν Μικρασιατικὴ Αὐτοκτονία. Ὁ μεγαλέμπορος ὅπλων Ζαχάρωφ ἀνταμοίβει τὸν Βενιζέλο καὶ τὸν Λόυντ Τζώρτζ καὶ ἐπιδοτεῖ τὸ γράψιμο τῶν βιβλίων τῆς ἱστορίας.

17 Φεβρουαρίου 1915

Κατασκευασμένος ο κορονοϊός, μαζί και το αντίδοτό του, προ 5ετίας Αερομεταφερόμενος; Πολύ επικίνδυνος, και όπως με τους προηγούμενους ιούς, θα πεθάνουν πολλοί άνθρωποι για μια νέα αλυσίδα κέρδους;

«Jumbo» ή ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ;

Με αφορμή κείμενο που είδαμε στο facebook (εδώ),

καλούμε κάθε «κακομαθημένο» (έτσι μας χαρακτήρισε ο κύριος των Jumbo) ΕΛΛΗΝΑ να πάψει να δίνει χρήματα σε όσους προσβάλουν την Ορθόδοξη πίστη μας, τα ήθη και τα έθιμά μας, προωθούν την ατζέντα της Νέας Τάξης, καταργούν την αργία της Κυριακής και ζητάνε εργασία «7 στα 7» έχοντας ως μοναδικό τους στόχο την αύξηση των κερδών τους.

Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης: Τις χόρτασε με μισή φέτα ψωμί!

Ο όσιος Γεώργιος (Καρσλίδης) της Δράμας, (1901-1959).

Κάποτε κάποιες κυρίες από την Νικήσιανη επισκέφθηκαν το μοναστήρι [Ιερά Μονή Αναλήψεως του Σωτήρος, Ταξιάρχες, (Σίψα) Δράμας]. Κουρασμένες και πεινασμένες πήγαν εκεί και ανέμεναν τη γνωστή πούσια φιλοξενία του οσίου [Γεωργίου Καρσλίδη].

Ο όσιος τις κατάλαβε, τις υποδέχθηκε με καλοσύνη και αγάπη και έστρωσε το τραπέζι για φαγητό.

Αγωνιούσαν να δουν ποια θα ήταν η φιλοξενία του, μια που είχαν ακούσει πως όλους τους φιλοξενούσε αβραμιαία.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ' ΛΟΥΚΑ (ΖΑΚΧΑΙΟΥ) : ΟΡΘΡΟΣ - ΒΙΝΤΕΟ ΥΜΝΩΝ - ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ - ΟΜΙΛΙΑ

ΟΣΙΟΣ ΞΕΝΟΦΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΣΥΜΒΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΑΡΚΑΔΙΟΥ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΗ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ : ΕΔΩ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΟΡΘΡΟΥ ΚΑΙ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: ΕΔΩ

* * *

Αναστάσιμα καθίσματα βαρέος* ήχου (Θανάσης Δασκαλοθανάσης)

ΠΗΓΗ

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Ὁ Ὅσιος Ξενοφῶν μετὰ τῆς συμβίου του Μαρίας καὶ τῶν τέκνων Ἀρκαδίου καὶ Ἰωάννου

Ὁ Ὅσιος Ξενοφῶν κατοικοῦσε στὴν Κωνσταντινούπολη κατὰ τοὺς χρόνους τῶν αὐτοκρατόρων Ἰουστίνου Α’ (518 – 527 μ.Χ.) καὶ Ἰουστινιανοῦ (527 – 565 μ.Χ.). Ἦταν πλούσιος συγκλητικὸς καὶ διακρινόταν γιὰ τὴν βαθιὰ εὐσέβειά του πρὸς τὸν Θεό. 

Εἶχε δύο παιδιά, τὸν Ἀρκάδιο καὶ τὸν Ἰωάννη. Μόλις αὐτὰ τελείωσαν τὰ ἐγκύκλια γράμματα, τὰ ἔστειλε στὴ Βηρυττὸ τῆς Φοινίκης, γιὰ νὰ μελετήσουν καὶ νὰ σπουδάσουν τὴ νομικὴ ἐπιστήμη. Καθ’ ὁδὸν τὸ πλοῖο μὲ τὸ ὁποῖο ταξίδευαν ναυάγησε. Διασώθηκαν ὅμως καὶ μετέβησαν στὰ Ἱεροσόλυμα ὅπου ἔγιναν μοναχοί. 

Μοναχός Προκόπιος Μικραγιαννανίτης (1911 - 25 Ιανουαρίου 1993)

Γεννήθηκε στη Ραψάνη Θεσσαλίας στις 5.3.1911 ο κατά κόσμον Κωνσταντίνος Ιωάννου Χατζηλαδάς. Ήλθε να μονάσει στον άγιο αυτό τόπο της μετανοίας, το Άγιον Όρος, δίχως ποτέ να εξέλθει αυτού, για κανένα λόγο, έως της μακαρίας κοιμήσεώς του. 

 

Αγωνίσθηκε επιμελημένα και υπομονετικά για τη σωτηρία της αθάνατης ψυχής του στην ιερά σκήτη της Αγίας  Άννης, όπου προσήλθε το 1938. 

 

Το 1939 εκάρη μοναχός, με το όνομα Νέστωρ, στην Καλύβη του Αγίου Δημητρίου. Το 1943 εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός στην Καλύβη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, με το όνομα Προκόπιος.

Τον περισσότερο χρόνο της ζωής του τον έζησε στην έρημο της σκήτης της Μικράς Αγίας Άννης. Από το 1958 έζησε στην Καλύβη της Αναστάσεως του Κυρίου του φημισμένου Πνευματικού παπα-Σάββα (†1908).