«Ος εάν θέλει εν υμίν μέγας γενέσθαι,
έσται υμών διάκονος» (Ματθ. 20:26)
Είναι
αίτημα των καιρών. Όχι μόνο στον περιορισμένο χώρο μας. Σε παγκόσμια
κλίμακα. Η σημερινή παγκόσμια κρίση δεν είναι τόσο κρίση οικονομική,
πολιτική, κοινωνική ή άλλης φύσεως.
Είναι προπαντός κρίση ηγεσίας σε
κάθε τομέα της κοινωνικής, της εθνικής, της διεθνούς ζωής. Μορφωμένα
ηγετικά στελέχη, όσο διαβαίνει ο καιρός, αποκτούμε περισσότερα. Ικανά
ηγετικά στελέχη όμως, που να μπορούν πράγματι να αποβούν οδηγοί
φωτεινοί, ταγοί δυναμικοί για την υπόλοιπη κοινωνία, δεν έχουμε.
Μας
λείπουν εκείνοι, που, φωτισμένοι οι ίδιοι και ολοκληρωμένοι σαν
άνθρωποι, θα εμπνεύσουν στην πράξη μια ζωή με ιδανικά, προοδευτική και
επιτυχημένη και στα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας. Οι υλιστικές αντιλήψεις
που βρήκαν έδαφος να εισχωρήσουν στη ζωή μας διέβρωσαν ιδιαιτέρως
εκείνους που είναι προορισμένοι, κεκλιμένοι να γίνουν ηγέτες.