Στὸ βιβλίο «Ἀπὸ τὴν 25η ὥρα στὴν αἰωνία ὥρα» τοῦ Βιργίλιου Γκεωργκίου, Ὀρθόδοξου Ρουμάνου ἱερέα ἀλλὰ καὶ ὀνομαστοῦ ποιητῆ καὶ συγγραφέα, διαβάζουμε αὐτὰ ποὺ γράφει καὶ μὲ ρέουσα ἁπλότητα περιγράφει, ὅλα ὅσα γίνονταν καθημερινὰ στὴν ζωὴ τῆς οἰκογένειάς του, μὲ πρωταγωνιστὴ τὸν ἱερέα πατέρα του.
Μεταξὺ τῶν ἄλλων, κάτι ποὺ συνέβαινε πολὺ συχνά, ἦταν οἱ ἀλλεπάλληλες ἐπισκέψεις τῶν χωριανῶν του στὸ σπίτι τους, οἱ ὁποῖοι προσέτρεχαν στὸν πατέρα του γιὰ καθετὶ ἔκτακτο ποὺ συνέβαινε στὰ σπίτια τους, ὥστε νὰ ζητήσουν τὴν βοήθειά του. Τὸ χωριό του ἦταν μακριά, ἀπομονωμένο σὲ βουνοπλαγιὰ μὲ διακόσιους κατοίκους, διεσπαρμένους σὲ ἀκτῖνα τριάντα χιλιομέτρων. Ἁπλοὶ ἄνθρωποι, ποὺ πίστευαν πραγματικὰ στὴν δύναμη τῶν Μυστηρίων.