Ὑγεία... Μιὰ λέξη, μιὰ εὐχή! Πολλοὶ ποὺ μᾶς ἀκοῦνε τούτην τὴν ὥρα τὴν ἔχουν κλονισμένη, χρονίως ταλαιπωρημένη... Ἄν κάτι σοῦ ἔχει λείψει, τὸ εὔχεσαι στοὺς ἄλλους καὶ ἐκεῖνοι ὅταν ἰδίως συναισθάνονται τὴν σπουδαιότητά του, τὸ εὔχονται ὁμοίως.
Ὑπάρχουν βέβαια καὶ ἐκεῖνοι ποὺ θέλουν νὰ πρωτοτυποῦν στὶς εὐχές τους. Νὰ μὴν ποῦν κοινοτυπίες νὰ μείνει ἀξέχαστη ἡ εὐχή τους.
Γράφουν σβήνουν ξαναγράφουν... Ἀλλὰ τούτη ἡ εὐχὴ εἶναι ἡ πιὸ συνηθισμένη ἀλλὰ καὶ ἡ πιὸ ἀποδεχτῆ ἀπ᾿ τοὺς πολλούς.
-Ὑγεία, μόνο ὑγεία! Τὸ σπουδαιότερο! Ὅλα τὰ ἄλλα ἔρχονται!
Γνωρίζουμε ἕναν ἄνθρωπο ποὺ κάθε ἀσυνάντητη εὐχὴ ποὺ δίνει, ἔχει βαθὺ νόημα! Τὸ παράδοξο γιὰ αὐτὸν τὸν παράξενο Χριστιανὸ εἶναι πὼς ὅλες του οἱ εὐχές, ἐμπεριέχουν τὴν ὑγεία! Ἀλλὰ τὴν ὑγεία τῆς ψυχῆς! Αὐτῆς ποὺ δὲν θὰ ἐπιτρέψει ποτὲ τὸν θάνατό της!
-Σοῦ εὔχομαι νὰ σὲ περιμένει ὁ Κύριος μέχρι νὰ βγάλει καρπὸ ἡ συκιά σου!
Ἀκούσατε πὼς εὔχεται τοῦτος ὁ παράξενος...μὲ νοῦ στὸν Οὐρανὸ... Ἐμεῖς οἱ πολλοὶ... σπεύσαμε ὅμως ἤδη νὰ τὸν συγκαταριθμήσουμε μὲ τοὺς τρελοὺς ποὺ ὅλο μᾶς χαλᾶνε... τὴν γιορτή.
Ἄχ καὶ νὰ ξέραμε ὅμως τί μᾶς εὐχήθηκε ὁ ἀνθρωπάκης τοῦτος! Λίγο ψάξιμο χρειάζεται! Ἐκεῖ ποὺ ὅλα ἀποκαλύπτονται! Στὶς σελίδες τῆς Εὐαγγελικῆς Ἀλήθειας!
Ἔλεγε δὲ ταύτην τὴν παραβολήν· συκῆν εἶχέ τὶς ἐν τῷ ἀμπελῶνι αὐτοῦ πεφυτευμένην, καὶ ἦλθε ζητῶν καρπὸν ἐν αὐτῇ, καὶ οὐχ εὗρεν. εἶπε δὲ πρὸς τὸν ἀμπελουργόν· ἰδοὺ τρία ἔτη ἔρχομαι ζητῶν καρπὸν ἐν τῇ συκῇ ταύτῃ, καὶ οὐχ εὑρίσκω· ἔκκοψον αὐτήν· ἱνατί καὶ τὴν γῆν καταργεῖ; ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτῷ· Κύριε, ἄφες αὐτὴν καὶ τοῦτο τὸ ἔτος, ἕως ὅτου σκάψω περὶ αὐτὴν καὶ βάλω κόπρια. κἂν μὲν ποιήσῃ καρπόν· εἰ δὲ μήγε, εἰς τὸ μέλλον ἐκκόψεις αὐτήν.( Λουκ.ΙΓ.6-9)
Ἀναβάλλει ὁ Θεὸς καὶ περιμένει νὰ καρπίσει πνευματικὰ ὁ ἄνθρωπος! Ἡ χρηστότητα καὶ ἡ μακροθυμία Του ἂν δὲν μᾶς ὁδηγεῖ στὴν μετάνοια καὶ στὸ πετραχήλι τοῦ πνευματικοῦ θὰ ᾿ναι ἀνώφελη!
Ἡ ὑγεία ποὺ κάποιοι ἀπολαμβάνουν νιώθοντας ἀκμαῖοι ἰσχυροὶ καὶ ἀκατάβλητοι, τοὺς παρέχεται, μᾶς παρέχεται, γιὰ ἕναν καὶ μόνο λόγο!
Ἡ μακροζωία καὶ ἡ μακροημέρευση (ὅπως ἔλεγε ὁ μακαριστὸς Παναγόπουλος) δὲν συμβαίνει σὲ πολλοὺς γιατί φρόντισαν τὴν διατροφή τους , ἔκαναν τὰ λουτρά τους καὶ τὰ χειμερινά τους μπάνια, ἔμειναν σπίτι.... ρύθμισαν τὸ ὀξυγόνο τους (ἀγοράσαμε ὅλοι ὀξύμετρα πλέον!!!).
Καλὰ καὶ εὐλογημένα ὅλα τοῦτα, ἀρκεῖ νὰ μὴν ξεχνᾶμε ὅτι ἡ καρδιὰ ποὺ συνεχίζει νὰ χτυπᾶ εἶναι τὸ σῆμα καὶ ἡ ἐγγύηση ὅτι ὁ Κύριος περιμένει τοὺς πνευματικούς μας καρπούς.
Θὰ ἀκουστεῖ καὶ πάλι στὶς συγκλονιστικὲς ὧρες τῶν Ἁγίων Παθῶν, τὸ Δόξα τὴ μακροθυμία Σου Κύριε!
Λίγο πρὶν ἐκείνη ἡ συνταρακτικὴ ὁμολογία: Τὸν Νυμφῶνα Σου βλέπω.... καὶ ἔνδυμα οὐκ ἔχω!
Περιμένει ὁ Νυμφίος Σωτῆρας νὰ ξαναβροῦμε τὸν κλεμμένο Φωτεινό μας Χιτῶνα, νὰ βγάλει δάκρυ-καρπὸ τὸ δέντρο τῆς ψυχῆς.
Νώντας Σκοπετέας
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπὴ Μ.Εβδομάδας 2020
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου