Στώμεν καλώς!
Στώμεν μετά φόβου Θεού και όχι ανθρώπων!
του Δημητρίου Κ. Αναγνώστου, Θεολόγου
Εχθές το βράδυ σε γνωστή τηλεοπτική εκπομπή μεγάλου τηλεοπτικού σταθμού ήταν προσκεκλημένος ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας κ. Νικόλαος Χαρδαλιάς. Ειπώθηκαν πολλά και διάφορα, εντός βεβαίως του πλαισίου που ορίζει το «πολιτικώς ορθόν». Με άλλα λόγια, όλα καλώς καμωμένα, όσον αφορά στην ενσκήψασα επιδημία και την αντιμετώπισή της από τους κρατικούς αρμοδίους και τους ειδικούς επιστήμονες.
Ο δημοσιογράφος, ο οποίος παρουσίαζε την εκπομπή και τον καλεσμένο του, μάλλον διολίσθησε, όπως ατυχώς συνηθίζεται σε ανάλογες περιπτώσεις αυτού του τύπου, στην «αγιογράφηση» του συνεντευξιαζομένου, κάτι που καθιστά κουραστικές και άνευ ουσιαστικού ενδιαφέροντος τέτοιες εκπομπές.
Ατυχώς, και ο ίδιος ο προσκεκλημένος συνήργησε εκουσίως στην ίδια κατεύθυνση, αυτοσυστηνόμενος και αυτοπροβαλλόμενος. Επιβεβαιώθηκε έτσι, για άλλη μία φορά, ότι τα περισσότερα πολιτικά πρόσωπα ενδιαφέρονται περισσότερο για την δημόσια εικόνα τους, παρά για την αλήθεια των πραγμάτων.
Σεβασμιώτατε,
παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα τους τελευταίους μήνες σχετικά με την
φερόμενην απειλήν κατά της ανθρωπότητας ονόματι covid-19, Σας είδα
πρώτον από όλους να κλείνετε τους ναούς (τον Μάρτιο, πριν καν την
κυβέρνηση) αλλά και πρόσφατα να δηλώνετε ότι το εμβόλιο είναι ασφαλές
και προτρέψατε τους πιστούς να εμβολιασθούν άφοβα.
Με πολύ σεβασμό απευθύνομαι σε Σας καθότι είστε ο μόνος της Ιεράς Συνόδου από όσον ξέρω (αν κάνω λάθος συγχωρέστε με), που κατέχετε επιστημονικήν ιδιότητα σε θετικόν κλάδον. Μάλιστα θαυμάζω και το εύρος των επιστημονικών πτυχίων και διακρίσεων που είχατε, πριν μεταπηδήσετε στην Αλήθεια του Κόσμου. Προσωπικά είπα, ότι ο άνθρωπος αυτός πήγε από το μερικόν (επιστημονική γνώση) στο όλον (αποκαλυφθείσα Αλήθεια). Δυστυχώς αυτό δεν το καταλαβαίνουν πολλοί και δεν έχουν καταλάβει ότι το πρώτον είναι υποσύνολον του δεύτερου, θεωρώντας τα εντελώς άσχετα μεταξύ τους. Τι κρίμα να μην τους τα εξηγήσει κάποιος…
Την παραίτησή του on air στον Focus FM προανήγγειλε σήμερα ο Αναπληρωτής Καθηγητής Ποινικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης Κωνσταντίνος Βαθιώτης.
«Ήρθε σήμερα η ώρα του τελευταίου μαθήματος μου, το οποίο δεν θα διεξαχθεί ούτε στο αμφιθέατρο ούτε στην μπροστά αισχρή τηλεοθόνη… στο ψηφιακό κελί που έχτισε η κ. Κεραμέως ακολουθώντας τις παγκόσμιες σατανικές οδηγίες. Το μάθημα το τελευταίο θα διεξαχθεί ενώπιον των αυτιών των ακροατών σας.
Το μάθημα αυτό είναι η προαναγγελία της εντός ολίγων ωρών παραιτήσεως μου από τη θέση του αναπληρωτή καθηγητή Ποινικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του ΔΠΘ», δήλωσε ο κ. Βαθιώτης κατά την διάρκεια της εκπομπής της Δέσποινας Μποτίτση.
Κάποτε, που πήγα στο Μοναστήρι του οσίου Δαβίδ – διηγείται ανώνυμος – συνάντησα στην αυλή της Μονής ένα ζεύγος με 3-4 παιδάκια απ’ την Καλαμάτα. Μόλις με είδαν, μου είπαν:
– Είστε από την τάδε επαρχιακή πόλη;
Λέγω:
– Ναι, πού το καταλάβατε;
– Μας είπε ο Γέροντας ότι σας περιμένει.
– Μάλλον πρόκειται για άλλον, γιατί εγώ δεν τηλεφώνησα.
– Όχι, μόλις τώρα του ζητήσαμε να τον ξαναδούμε και μας είπε «δεν μπορώ, γιατί περιμένω ένα παιδί από την τάδε περιοχή». Τώρα άλλος δεν ήρθε, ήρθατε εσείς και είστε από εκεί…
Αν θέλεις λοιπόν να έχεις πάντοτε πένθος στην ψυχή σου, μίσησε το ανόητο γέλιο.
Θέλεις να έχεις ταπείνωση; Μίσησε την υπερηφάνεια.
Θέλεις να είσαι εγκρατής; Μίσησε την λαιμαργία.
Θέλεις να είσαι σώφρων; Μίσησε την ακόλαστη ζωή.
Θέλεις να είσαι ακτήμων; Μίσησε τη φιλαργυρία.
Στην πατρίδα μας, ο επίσημος εορτασμός για την εορτή της μητέρας καθιερώθηκε για πρώτη φορά το έτος 1928. Από τότε και μέχρι του έτους 1958 ο εορτασμός της μητέρας γινόταν κατά την εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου στις 2 Φεβρουαρίου, αφού η Παναγία μας είναι η Μητέρα των μητέρων. Από του έτους όμως 1959 και μέχρι σήμερα ο επίσημος εορτασμός μετατέθηκε, ίσως και για εμπορικούς λόγους, τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, προκειμένου η γιορτή αυτή να εορτάζεται από κοινού με όλους τους λαούς του Δυτικού κόσμου.
Όμως ανεξαρτήτως από το πότε εορτάζεται η μητέρα, για μας, για τη Ρωμιοσύνη, το αιώνιο πρότυπο μητέρας θα είναι μόνο η Παναγία, η οποία συμπάσχει και συμπονά με κάθε πονεμένο άνθρωπο και αποτελεί το καταφύγιο και την παρηγοριά όλων των κατατρεγμένων. Η θλιμμένη της εικόνα από τη ρομφαία που τη διαπέρασε βλέποντας το Γιο της να πάσχει για την ανθρωπότητα, την καθιστά ένα κατεξοχήν πρόσωπο ευσπλαχνίας και φιλανθρωπίας.
