ΕΤΡΙΞΑΝ τα κόκκαλα των ηρώων!!! Κατάλαβε τι είπε ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας;;; Σκορπάει ΟΡΓΗ το ΒΙΝΤΕΟ

 

Ο μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, έβγαλε από τα ρούχα της ολόκληρη την χώρα!

Αυτό γιατί συνέκρινε το ΕΠΟΣ του ’40 με την εκβιαστική επιβολή των εμβολίων στους Έλληνες.

Συγκεκριμένα, ο μητροπολίτης Μεσσηνίας, σε δήλωσή του, ανέφερε χαρακτηριστικά το γεγονός ότι τον Οκτώβρη του 1940 «σύσσωμος ο ελληνικός λαός αντέδρασε από κοινού στον εχθρό κι έτσι, κέρδισε την ελευθερία του».

Θέλοντας να παραλληλίσει τον αγώνα του έθνους μας για ελευθερία με την υποδούλωση στον υποχρεωτικό εμβολιασμό είπε:

Ο ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ ΔΕΚΑΝΕΑΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΤΟ 1940 !!!

Η συγκλονιστική ιστορία του 13χρονου Αναστάσιου Χαραλαμπόπουλου

 

Εάν η κινηματογραφική βιομηχανία του Hollywood γνώριζε την περιπέτεια του μικρού Αναστάσιου Χαραλαμπόπουλου, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα την είχε γυρίσει ταινία. Όταν τον Οκτώβριο του 1940 ξέσπασε ο πόλεμος, το μόλις 13 ετών αγόρι αποφάσισε χωρίς περιστροφές να τρυπώσει κρυφά σε ένα από τα τρένα που πήγαινε τους επιστρατευμένους άνδρες από την πρωτεύουσα στα ελληνοαλβανικά σύνορα, προκειμένου αργότερα να βρεθούν στην πρώτη γραμμή του μετώπου υπερασπιζόμενοι τα πάτρια εδάφη. Χώθηκε στο βαγόνι με τις αποσκευές χωρίς να τον δει κανείς. Με τον ίδιο συρμό ταξίδευε και ο πατέρας του που λίγο πριν τον είχε αποχαιρετήσει και βέβαια δεν γνώριζε το παραμικρό για το παράτολμο εγχείρημα του γιου του.

Η ωφέλεια από τη μνήμη του θανάτου

Κάποιος επιπόλαια σκεπτόμενος θα έλεγε ότι η μνήμη του θανάτου ταιριάζει στους μοναχούς και όχι στους λαϊκούς. Και είναι βέβαια γεγονός ότι η μελέτη του θανάτου είναι απαραίτητη εργασία του μοναχού που έχει νεκρωθή για τον κόσμο. Όμως η ωφέλεια από την εργασία αυτή είναι πολύ μεγάλη και για τους εν τω κόσμω Χριστιανούς, για τους εξής λόγους:

Α. Ο θάνατος είναι ο καλύτερος δάσκαλος της ακτημοσύνης. Ο χριστιανός που διδασκόμενος από τον θάνατο θα καταλάβη το νόημα της ζωής, ούτε για χρήματα θα στενοχωρεθή, ούτε για κληρονομικά θα μαλώση, ούτε όταν με οποιονδήποτε τρόπο αδικηθή θα λυπηθή για τον εαυτό του. Γνωρίζει ότι τα υπάρχοντά του δεν είναι δικά του, αφού σύντομα θα τα αποχωριστή. Του δόθηκαν για να τα διαχειριστή με τον καλύτερο τρόπο, ώστε να αγοράση με τα φθαρτά χρήματα τα άφθαρτα αγαθά.

ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ !!!

 ΦΑΜΙΛΙΕΣ ΜΕ ΡΙΖΕΣ ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΔΙΑΦΕΝΤΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Οι παππούδες υπηρέτες του ΧΙΤΛΕΡ, τα εγγόνια υπηρέτες της ΜΕΡΚΕΛ !!!

Κυβερνούν σήμερα την Ελλάδα οι απόγονοι των βολεμένων της τουρκοκρατίας, της γερμανικής κατοχής και της χούντας !!!

 

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ-ΦΩΤΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΔΗΜ.ΚΟΥΚΟΥΝΑ !!!
Από την πρώτη γερμανική κατοχή μέχρι το 2014 !!!
Του Δημοσθένη Κούκουνα

 

Η κλασική ρήση ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, εδώ έχει μια αξιοπρόσεκτη εφαρμογή. 

Και επειδή η ιστορική αλήθεια είναι ανώτερη από κάθε επιμέρους πολιτική ή άλλη σκοπιμότητα, αξίζει να εμβαθύνουμε σε κάποιες άγνωστες πτυχές που θα έπρεπε να επισημανθούν. Δυστυχώς επειδή η σύγχρονη ιστορία, ιδιαίτερα δε η κρίσιμη δεκαετία 1940, έχει μέχρι σήμερα συστηματικά κακοποιηθεί ένθεν κακείθεν, πολλά είναι τα αξιοσημείωτα που έχουν αποκρυβεί ή διαστρεβλωθεί. Περισσότερο παρά ποτέ, τώρα είναι η ώρα να τα εντοπίσουμε, να τα μελετήσουμε με υπευθυνότητα, να τα δούμε με ανοιχτή ματιά και οπωσδήποτε ανεπηρέαστα από προκαταλήψεις ή σκοπιμότητες. Η άγνοια και η ημιμάθεια συνέβαλαν σε μια παραμόρφωση του πολιτικού συστήματος κατά τη μεταπολεμική περίοδο, με αποτέλεσμα να καταστεί αυτό ένα επικίνδυνο μόρφωμα για τη χώρα μας, που αδίστακτα οδήγησε τον λαό μας στην εξαχρείωση και την εξαθλίωση.

Δημήτριος Παναγόπουλος: Το άφθαρτο λείψανο του Αγίου Νικολάου

Το άφθαρτο λείψανο του Αγίου Νικολάου φυλασσόταν στα Μύρα της Λυκίας και όταν γίνονταν Θεία Λειτουργία, έβγαινε μύρο από τα πόδια του Αγίου! Το 1054 έγινε το σχίσμα ανάμεσα στην παπική και την Ορθόδοξη Εκκλησία.
 

Το 1087 κλάπηκε το λείψανο του Αγίου Νικολάου από τους παπικούς και μεταφέρθηκε στο Μπάρι της Ιταλίας. Γινόντουσαν οι παπικές λειτουργίες στην εκκλησία τους, αλλά ο Άγιος Νικόλαος σταμάτησε να βγάζει μύρο...
 

Ήταν σαν να διαμαρτύρονταν ο Άγιος και να τους έλεγε:

ΠΡΩΤΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ THE SECRET REAL TRUTH

 

(κλικ στα εικονίδια για μεγέθυνση)

 

Ἀντώνης Ἀντωνᾶς: ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ 1974

 

Τοῦ Ἀντώνη Ἀντωνᾶ.
 

Ἡ Βουλὴ τῶν Ἀντιπροσώπων τῆς Κύπρου ἔχει ὁρίσει τὴν 29η Ὀκτωβρίου κάθε ἔτους ὡς Ἡμέρα Ἀγνοουμένων. Πρόκειται γιὰ ἕναν ἐλάχιστο φόρο τιμῆς στὸ δρᾶμα χιλιάδων οἰκογενειῶν τοῦ κυπριακοῦ ἑλληνισμοῦ ποὺ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς τουρκικῆς στρατιωτικῆς εἰσβολῆς τοῦ 1974, δολοφόνησαν, ἐκτόπισαν καὶ ξερίζωσαν ἀμάχους ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΥΠΡΙΟΥΣ ...
 

«Σήμερα, ἡμέρα μνήμης τῶν ἀγνοουμένων, θυμόμαστε καὶ τιμοῦμε τὰ ἀγαπημένα μας πρόσωπα. Μὲ εὐθύνη καὶ πίστη στεκόμαστε δίπλα στὶς οἰκογένειες τῶν ἀγνοουμένων μας ὑποσχόμενοι νὰ συνεχίσουμε γιὰ ὅσο χρειαστεῖ τὸν ἀγῶνα γιὰ διακρίβωση τῆς τύχης ἑνὸς εκάστου.βίαια ὅποιον στάθηκε ἐμπόδιο στὰ σχέδιά τους.» Ν. Ἀναστασιάδης.

Λόγοι περὶ τῆς κατὰ Θεὸν ἐλευθερίας. Πατερικά διδάγματα

 

Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος μιλώντας περὶ ἐλευθερίας ἔλεγε: «Στὸν ἄνθρωπο, σὰν ὑλοπνευματικὸ ὂν ἐμφανίζονται δύο θελήσεις σὰν ἐνδόμυχες ἑνὸς μὲν προσώπου, ἀλλὰ δύο ὑποστάσεων, ἡ θέληση τοῦ πνεύματος κι ἡ θέληση τῆς σάρκας.

Στην κηδεία του Γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη

 

Έχω να ομολογήσω – διηγήθηκε η κυρία Μαρία Φούκα-Ρουμπάνη – ότι πηγαίνοντας προς το Μοναστήρι του Οσίου Δαβίδ, για να παραβρεθώ στην κηδεία του γέροντος Ιακώβου, μία ευωδία με ακολουθούσε παντού σ’ όλο το ταξίδι.

Όταν έφθασα στο Μοναστήρι και είδα τον Γέροντά μου στο φέρετρο, έτρεχαν ασταμάτητα τα δάκρυά μου! Είχε ένα γλυκύτατο πρόσωπο. Σου έδινε την εντύπωση ότι κοιμόταν. Το σώμα του ήταν εύκαμπτο, μαλακό και τρυφερό! Η θερμοκρασία του σώματός του ήταν η φυσιολογική. Είχε σημάδια αγιότητος!

Επειδή είχε πολύ κόσμο (έτρεξαν πολλοί απ’ όλη την Ελλάδα, όταν έμαθαν το δυσάρεστο νέο), έβγαλαν το φέρετρο έξω στην αυλή, όπου έγινε η εξόδιος ακολουθία. Τι να πω! Κύματα, κύματα ευωδίας έρχονταν συνεχώς! Όλη η αυλή ευωδίαζε. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Ἡ Ἁγία Ἀναστασία ἡ Ρωμαία, ἡ Ὁσιομάρτυς

 
Κάρας τομὴν ἤνεγκε ῥώμῃ καρδίας,
Βλάστημα Ῥώμης, Μάρτυς Ἀναστασία.
Τλῆ δὲ Ἀναστασίη ἐνάτη ξίφος εἰκάδι ὀξύ.

Ἡ Ὅσια Ἀναστασία ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ Διοκλητιανοῦ καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴν Ρώμη. Ὅταν πέθαναν οἱ πλούσιοι γονεῖς της, διαμοίρασε τὴν περιουσία ποὺ κληρονόμησε στοὺς φτωχοὺς καὶ ἀποσύρθηκε σὲ μοναστήρι.

Η μεταφυσική θεώρησις της θρησκείας - Πρωτοπρ. Ἰωάννου Σ. Ρωμανίδου (♱)

 

 

Ἡ Ὀρθοδοξία ἐνδιαφέρεται πρωτίστως γι᾿ αὐτὴν ἐδῶ τὴν ζωή. Οἱ Πατέρες τονίζουν ὅτι «μετὰ θάνατον οὐκ ἔστι μετάνοια». Οἱ Νεοέλληνες θεολόγοι ὅμως ἀκολουθοῦντες τὸν δάσκαλό τους τὸν Ἀδαμάντιο Κοραῆ ἔχουν μία μεταφυσικὴ ἀντίληψι περὶ τοῦ θέματος καὶ ἔχουν ἀντιγράψει τὴν μεθοδολογία τῶν Λατίνων καὶ τῶν Προτεσταντῶν ἐπάνω στὸ θέμα τῆς θρησκείας.

Τὴν περίοδο ποὺ ἔφυγαν αὐτοὶ γιὰ νὰ σπουδάσουν Θεολογία στὴν Εὐρώπη καὶ Ρωσσία, ἀλλὰ καὶ στὴν Ἀμερικὴ μετὰ τὸν πόλεμο, εἶχε ἤδη ἀρχίσει ἀπὸ πολλὰ χρόνια πρὶν ἡ μεγάλη διαμάχη μεταξὺ ἀφ᾿ ἑνὸς τῶν ἐμπειριστῶν, ποὺ εἶναι οἱ διάδοχοι τοῦ Διαφωτισμοῦ, τῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1789, καὶ τῶν μεταφυσικῶν ἀφ᾿ ἑτέρου. Ἡ βασικὴ διάκρισις μεταξὺ ἐμπειριστῶν καὶ μεταφυσικῶν εἶναι ὅτι ἡ οὐσία τῆς ἐμπειρικῆς γραμμῆς εἶναι ἡ παρατήρησις, ἐνῶ τῆς μεταφυσικῆς εἶναι ὁ φιλοσοφικὸς στοχασμός.

Oι άπιστοι, οι αμετανόητοι και ο θάνατος

Κατά τεκμήριο οι άπιστοι ή οι αμετανόητοι αμαρτωλοί απωθούν κάθε αναφορά και σκέψη του θανάτου. Ελάχιστες οι περιπτώσεις που τον θυμούνται μερικοί, οι πωρωμένοι, όχι για να βγει καλό από τη «μνήμη θανάτου», αλλά κακό, του τύπου «Ας φάμε και ας πιούμε, γιατί αύριο πεθαίνουμε» (Ησ. 22.13), αφού το «να ζει κανείς είναι ένα τραγούδι, που η επωδός του είναι να πεθαίνουμε» (Ουγκώ Φιλοσοφία και Λογοτεχνία).

Λίγοι ανήκουν σ’ αυτή την κατηγορία. Η πλειονότητα τρέμει τον θάνατο. Υπάρχουν περιπτώσεις που ηλικιωμένοι ή και εσχατόγηροι τον φοβούνται τόσο, που οι δικοί τους αναγκάζονται να τους λένε ψέματα, ότι δηλαδή ζουν όλοι οι γνωστοί τους, ότι η κηδεία τυχόν που περνάει μπροστά από το σπίτι είναι ξένου και ας είναι κοντινού γείτονα, και τα παρόμοια.

Νεκτάριος Δαπέργολας: Ὁμιλία «Ὁ Ἀλὴ Πασάς καί οἱ διαστρεβλωτές τῆς ἱστορίας»

 

Σέ καιρούς πού ὅλα τά ἱερά καί τά ὅσιά μας διώκονται καί ἡ ἱστορική μας μνήμη καθημερινά δολοφονεῖται, ἐμεῖς συνεχίζουμε νά λέμε τήν ἀλήθεια, νά ξεμπροστιάζουμε τήν ἀπάτη, νά ἀποδομοῦμε τούς ἀποδομητές. 

 

Αὐτή τή φορά μέ ἀφορμή τό πρόσφατο ξεδιάντροπο συνέδριο στά Γιάννενα γιά τόν Ἀλή Πασᾶ. 

 

Ποιοί καί γιατί παραχαράσσουν καί αὐτό τό κεφάλαιο τῆς Ἱστορίας μας, ποιά ψέματα λένε ἐξυψώνοντας τόν αἱμοσταγῆ Τουρκαλβανό ἡγεμόνα καί συκοφαντώντας τούς Σουλιῶτες, μέ ποιούς δῆθεν ἐπιστημονικούς μανδύες τά περιβάλλουν, ποιά εἶναι ἡ πραγματική ἀλήθεια; 

Το Άγιο Όρος στην κατοχή και τον εμφύλιο

 

Η εισβολή των γερμανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα αφήνει ανέπαφο τον Άθω, και τούτο διότι οι αντιπρόσωποι της Εκτάκτου Διπλής Ιεράς Συνάξεως προνοούν και στέλνουν προσωπική εικοσασφράγιστον επιστολή στον Αδ. Χίτλερ με ημερομηνία 13/26 Απριλίου 1941, μια εβδομάδα μετά την επίθεση της Γερμανίας κατά της Ελλάδας.

 

Ο ενθουσιασμός για παράτολμες ενέργειες είναι συνεσταλμένος σ' εκείνους που φέρουν τους ώμους τους βαρύφορτους από ιστορική ευθύνη και μακραίωνη πνευματική παράδοση.

 

Στην επιστολή εγκωμιάζεται ο δικτάτορας μετρίως και παρακαλείται η «Εξοχότης» του να «αναλάβει υπό την υψηλήν προσωπικήν Αυτής προστασίαν και κηδεμονίαν τον Ιερόν τούτον Τόπον».

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης: Τι μας εμποδίζει να γνωρίσουμε το Θεό

 

Η απιστία προέρχεται από την υπερηφάνεια. Ο υπερήφανος ισχυρίζεται πως θα γνωρίσει τα πάντα με το νου του και την επιστήμη, αλλά η γνώση του Θεού παραμένει ανέφικτη γι' αυτόν, γιατί ο Θεός γνωρίζεται μόνο με αποκάλυψη του Αγίου Πνεύματος.
 

Ο Κύριος αποκαλύπτεται στις ταπεινές ψυχές. Σ' αυτές δείχνει τα έργα Του, που είναι ακατάληπτα για το νου μας. Με το φυσικό μας νου μπορούμε να γνωρίσουμε μόνο τα γήινα πράγματα, κι αυτά μερικώς, ενώ ο Θεός και όλα τα ουράνια γνωρίζονται με το Άγιο Πνεύμα.

ΥΠΓΟΣ Χ. ΚΑΤΣΙΜΗΤΡΟΣ «….ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΙ ΙΤΑΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΠΑΚΙ»

 

(Γράφει ὁ Αντγος ε.α. Θεόκλητος Α. Ρουσάκης  

Ἐπίτιμος Διοικητὴς Β' Σώματος Στρατοῦ)

Δὲν δείλιασαν οἱ «Ἕλληνες τοῦ '40» ὅπως δὲν δείλιασαν μπροστὰ στὸ θάνατο καὶ οἱ Ἕλληνες τῶν Θερμοπυλῶν καὶ τῆς Σαλαμίνας, τοῦ Μαραθῶνα, τοῦ Βυζαντίου, τοῦ '21 καὶ τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνα. Καὶ τὸν ἔκαναν σύμβολο τὸ θάνατο ποὺ ἄγγιξε τό «Μολὼν Λαβέ» τοῦ Λάκωνα Λεωνίδα καὶ θὰ ἀνακυκλωθεῖ 20 αἰῶνες μετὰ ἀπὸ τὸν Κωνσταντῖνο Παλαιολόγο στὴν Πύλη τοῦ Ρωμανοῦ καὶ θὰ γίνει σημαία ἀνεξίτηλη στὴν ὁποία ἀποτύπωσαν τὴν ἀποφασιστικὴ διάζευξη «λευτεριὰ ἢ θάνατος». Πέραν ὅμως ἀπὸ τὰ κελεύσματα τῆς Ἱστορίας, τοῦ ἠθικοῦ καὶ τοῦ πατριωτικοῦ ἐνθουσιασμοῦ, ἡ νίκη στὸν πόλεμο εἶναι ἀποτέλεσμα ὀρθῆς, λεπτομεροῦς, ἐπίπονης καὶ δαπανηρῆς προετοιμασίας καὶ μιᾶς ἐπιδέξιας διεξαγωγῆς τῶν πολεμικῶν ἐπιχειρήσεων, ἀπὸ ἱκανούς, ἀνιδιοτελεῖς, φιλόπατρεις καὶ ἠθικοὺς ἡγέτες.

Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Στενός ὁ σύνδεσμος πατρίδος καί θρησκείας

 

 

 

Παναγιώτης Μυργιώτης: Τὸ ἔπος τοῦ 1940. Ἱερὰ παρακαταθήκη γιὰ τοὺς Ἕλληνες καὶ τὸν κόσμο ὅλο.

Γράφει ὁ Παναγιώτης Μυργιώτης

 

Μιὰ ἔνδοξη ἡμέρα ξημερώνει. Ἡμέρα Ἱστορικὴ καὶ λαμπερή. Ἡμέρα γραμμένη εἰς τὶς χρυσὲς δέλτους τῆς ἑλληνικῆς καὶ παγκοσμίου Ἱστορίας. Ἡμέρα μνήμης καὶ θυσίας ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρίδος. Ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς Δημοκρατίας.
 

Ἀπὸ τὶς πλέον ἔνδοξες σελίδες τῆς ἑλληνικῆς Ἱστορίας γράφτηκαν ἐκείνη τὴν περίοδο. Μιλᾶμε γιὰ τὸ ἡρωικὸ ἔπος τοῦ 1940, τὸ ὁποῖο γράψανε μὲ αἷμα καὶ γενναιότητα οἱ πατεράδες μας καὶ οἱ παπποῦδες μας στὰ κακοτράχαλα καὶ χιονισμένα βουνὰ τῆς Βορείου Ἠπείρου.
 

Αφιέρωμα: Αθάνατα Πατριωτικά Τραγούδια από το Έπος του 40

 

1. Έκτακτον Ανακοινωθέν (Κώστας Σταυρόπουλος) 

2. ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ - Παιδιά της Ελλάδος Παιδιά 

3. ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ - Στον Πόλεμο Βγαίνει ο Ιταλός 

4. ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ - Βάζει ο Ντούτσε τη Στολή του 

5. ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ - Το Τραγούδι του Μωριά 

6. ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ - Το Τραγούδι της Λευτεριάς 

7. ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΗΤΤΑΚΗ - Το Μάραβο το Πόγραδετς 

8. ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ - Χειμώνας 

9. ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ - Μας Χωρίζει ο Πόλεμος 

10. ΝΙΚΟΣ ΓΟΥΝΑΡΗΣ - Κορόιδο Μουσολίνι 

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: 28H ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

 

Γράφει ὁ  Ἰωάννης Μ. Ἀσλανίδης
 

-Σήμερα, σύσσωμος ὁ Ἑλληνισμὸς ἑορτάζει τὴν 81η ἐπέτειο τῆς 28ης Ὀκτωβρίου τοῦ 1940. Σήμερα μετὰ ἀπὸ 81  χρόνια τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος ξαναζωντανεύει καὶ ξαναζεῖ τὴν ἀλησμόνητη ἐποχὴ τοῦ 1940-41.

Ἀντάξιοι ἀπόγονοι τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων, οἱ νεότεροι Ἕλληνες, κληρονόμοι εὐλαβεῖς τῆς Ἱερᾶς παρακαταθήκης καὶ τῶν μεγάλων ὑποθηκῶν των, εὐγνωμόνως κάθε ἐπέτειο συγκεντρώνονται εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ, καὶ στὴ συνέχεια παρακολουθοῦν παρέλαση τῶν Ε.Δ. γιὰ νὰ ἀποτίσουν μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ φόρον τιμῆς πρὸς ὅλους τοὺς ἐπωνύμους καὶ ἀνωνύμους Ἥρωάς μας τοῦ ἔπους τοῦ '40.

Μια σταλαγματιά Ελληνικού αίματος! (Εξαιρετικό)

 

«Ἦρθε στιγμή πού ὁμοιώθηκε ἡ

Ἑλλάδα μέ Παναγία κι εἶπε

πάλι ἐκείνη τό Ἰδού, ἡ δούλη

κι ἐγώ τοῦ Κυρίου».

(Τάκης Παπατσώνης – ποιητής)

 Ας επιχειρήσουμε με ιερό δέος να αναπλάσουμε στην επιλήσμονα και αγνώμονα μνήμη μας, το έπος του αλβανικού μετώπου το 1940, ξαναζώντας το θεϊκό ρίγος που είχε συγκλονίσει το έθνος τότε. Γιατί το σύγχρονο ρίγος, που διαπερνάει το κορμί ολονών μας, είναι απόλυτα παθολογικό, με έδρα τον απροσδιόριστο φόβο για το άγνωστο.

Ας παρακάμψουμε την ελεεινή λογοδιάρροια των συγχρόνων ποταπών γραικύλων και ας εγκαταλείψουμε στους επιθανάτιους σπασμούς τους όλα τα παντοειδή ανθρωποειδή μορφώματα του εγχώριου δαιμονικού σεληνιασμού. Ας εκτρέψουμε παντί τρόπῳ όλο αυτό το ξέβρασμα του οχετού του μηδενισμού και της άθλιας παγκοσμιοποίησης, που απειλεί να καταπνίξει την εύφορη χριστιανική γη, την γη των ηρώων, των μαρτύρων και των αγίων, με κίνδυνο να μολύνει τα αγιασμένα χώματα που σκεπάζουν τα ιερά οστά τους. 

Ο Άγιος Παΐσιος στρατιώτης στο μέτωπο της δεκαετίας του ’40

Συγκλονιστικές αποκαλύψεις από την θητεία του Αγίου Γέροντα Παΐσιου στο Στρατό την περίοδο της δεκαετίας του ’40, αλλά κυρίως για τις προφητείες που έκανε, τις προβλέψεις, τη θέληση και τον ιδιαίτερο ζήλο που έχει για την πατρίδα έκανε ο Βασίλειο Μπαλάσκας που πολέμησε ως διμοιρίτης στο πλευρό του.

Ο κ. Μπαλάσκας εξιστορεί πώς γνώρισε τον ασυρματιστή στο Στρατό Άγιο Παΐσιο και πώς κατάλαβε τις ικανότητες που είχε ο άνθρωπος αυτός από νεαρή ηλικία. Το πρώτο πράγμα που έκανε και κέντρισε το ενδιαφέρον του συστρατιώτη του, αλλά και όλων των άλλων στρατιωτών ήταν να προβλέψει την απώλεια ενός στρατιώτη πυροβολητή.

Όπως δήλωσε σε συνέντευξη του ο Βασίλειος Μπαλάσκας επρόκειτο να προωθήσουν στο μέτωπο δύο από τα τέσσερα πυροβόλα που είχαν (τα άλλα δύο θα τα κρατούσαν τα μετόπισθεν) για να αποκρούσουν τους Γερμανούς. Τότε τον πλησίασε ο στρατιώτης πυροβολητής και του είπε να μην πάει εκείνος μπροστά, αλλά να μείνει πίσω.

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Πέμπτης 28 Ὀκτωβρίου 2021

 

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ι´ 38 - 42

³⁸ Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτοὺς καὶ αὐτὸς εἰσῆλθεν εἰς κώμην τινά. γυνὴ δέ τις ὀνόματι Μάρθα ὑπεδέξατο αὐτὸν εἰς τὸν οἴκον αὐτῆς. ³⁹ καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ. ⁴⁰ ἡ δὲ Μάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν· ἐπιστᾶσα δὲ εἶπε· Κύριε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονεῖν; εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται. ⁴¹ ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· ⁴² ἑνὸς δέ ἐστι χρεία· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ’ αὐτῆς.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021

Αγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Βλαχερνώ και επέτειος του «ΟΧΙ»

Σκέπη σου, Ἁγνή, σκέπεις καὶ περιθάλπεις

Τοὺς πίστει ἀφορῶντας πρὸς σέ, Παρθένε.

Μητρὸς Θεοῖο Σκέπη Ἑλλάδα θειόφρονα καλύπτει.

Διαβάζουμε: «Τῇ αὕτῃ ἡμέρᾳ τὴν ἀνάμνησιν ποιούμεθα τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας ἤτοι τοῦ ἱεροῦ αὐτῆς Μαφορίου, τοῦ ἐν τῷ σορῷ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Βλαχερνῶν, ὄτε ὁ Ὅσιος Ἀνδρέας ὁ διὰ Χριστὸν σαλὸς κατεῖδεν ἐφηπλωμένην αὐτὴν ἄνωθεν καὶ πάντας τοὺς εὐσεβεῖς περισκέπουσαν».

Νεκτάριος Δαπέργολας: Ἄς ὀνειρευτοῦμε ἀπόψε τή λευτεριά καί τήν ἀνάσταση τῆς σκλαβωμένης καί καταπληγωμένης μας Ἑλλάδας.

Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας

 

«Μόνε σάν νά πηγαίναμε μπουλούκι ἀνάκατο, θαρροῦσες, ἀπ’ ὅλες τίς γενιές καί τίς χρονιές, ἄλλοι τῶν τωρινῶν καιρῶν κι ἄλλοι πολλά παλιῶν, πού ’χαν λευκάνει ἀπ’ τά περίσσια γένια. 

 

Καπεταναῖοι ἀγέλαστοι μέ τό κεφαλοπάνι, καί παπάδες θεριά, λοχίες τοῦ ’97 ἤ τοῦ ’12, μπαλτζῆδες βλοσυροί πάνου ἀπ’ τόν ὦμο σειῶντας τό πελέκι, ἀπελάτες καί σκουταροφόροι, μέ τό αἷμα ἐπάνω τους ἀκόμη Βουργάρων καί Τούρκων. Ὅλοι μαζί, δίχως μιλιά, χρόνους ἀμέτρητους ἀγκομαχῶντας πλάι πλάι, διαβαίναμε τίς ράχες, τά φαράγγια, δίχως νά λογαριάζουμε ἄλλο τίποτε».