Ἐνθρονιστήριος λόγος (ΕΛ)[1]
«Οἱ ὑποθῆκες τοῦ ἀποστόλου Παῦλου διὰ τῆς πρὸς αὐτὸν ἐπιστολῆς του ἀποτελοῦν ὑποθῆκες καὶ γιὰ τὴν δική μου ἀναξιότητα.» Ὁ Κρήτης Εὐγένιος (ΕΛ).
Λέγοντας ὁ νέος ἀρχιεπίσκοπος ὅτι οἱ ὑποθῆκες τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἀποτελοῦν καὶ ὑποθῆκες γι᾿ αὐτὸν τὸν ἴδιο μᾶς χαροποιεῖ ἀφ᾿ ἑνὸς, ἀλλὰ μᾶς δίνει τὸ δικαίωμα -καὶ μᾶς ὑποχρεώνει ταυτοχρόνως- νὰ συγκρίνουμε τὰ ὅσα λέγει καὶ πράττει μὲ ὅσα διδάσκει ὁ ἀπόστολος Παῦλος.
Μπορεῖ νὰ πῇ κανεὶς ὅτι μιλοῦμε σκληρὰ, ἀκόμη καὶ ὅτι λοιδωροῦμε ἐννίοτε, ἀλλὰ δὲν γίνεται γιὰ προσωπικοὺς λόγους. Δὲν γίνεται γιὰ τὸν ἑαυτό μας. Ὅποιος σκέφτεται ἔτσι ἄς ἀναλογιστεῖ τὴν ζημιὰ ποὺ προκαλοῦν οἱ σύγχρονοι ποιμένες μὲ τοὺς λόγους καὶ τὶς ἐνέργειές τους, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ χάνονται οἱ ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων. Καὶ ὁ Χριστὸς ἔλουζε τοὺς γραμματεῖς καὶ τοὺς φαρισαίους μὲ μύρια ὅσα, ἀλλὰ ὄχι γιὰ τὸν ἑαυτό του, ἀλλὰ ἐπειδὴ ὁδηγοῦσαν στὴν ἀπώλεια ὅλους τοὺς ἄλλους.