ΣΥΝΑΞΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ: Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Ο ΑΛΗΘΙΝΑ ΜΕΓΑΛΟΣ» [7-1-2001] (Β΄ ἔκδοσις)

ΣΥΝΑΞΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Ο ΑΛΗΘΙΝΑ ΜΕΓΑΛΟΣ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 7-1-2001]

(Β΄ ἔκδοσις)

Μᾶς ἐκπλήσσει, ἀγαπητοί μου, πῶς ὁ Κύριος ὁμιλεῖ γιὰ τὸν Πρόδρομόν Του, τὸν Ἰωάννη τὸν Βαπτιστή. Ὅταν κάποτε ἔφτασαν ἀπὸ τὸν φυλακισμένο Ἰωάννη, ποὺ τὸν εἶχε φυλακίσει ὁ Ἡρώδης -ἐγγονὸς ἐκείνου τοῦ Μεγάλου Ἡρώδου ὁ ὁποῖος ἐπεχείρησε νὰ φονεύσει τὸν Κύριον· καὶ λέγεται «μεγάλος»- ἐγκληματίας ἦταν, κακοῦργος ἦταν, ὅλοι οἱ Ἠρῶδαι κακοῦργοι ἦσαν, ὅλη ἡ γενεά τους καὶ ἡ οἰκογένειά τους, ἀλλὰ ἐπειδὴ εἶχε ἀνοικοδομήσει τὸν ναὸν τοῦ Σολομῶντος ἐκ τῶν ἐρειπίων, περίπου ἐκ τῶν ἐρειπίων, γι᾿ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸν ὀνομάζει ἡ Ἱστορία «μεγάλον» - ὡστόσο ἔφτασαν κάποιοι ἄνθρωποι, ἀπεσταλμένοι τοῦ Ἰωάννου, ποὺ ἦταν ἤδη στὴ φυλακή, νὰ ρωτήσουν τὸν Κύριον: «Σὺ εἶ ὁ ἐρχόμενος ἢ ἕτερον προσδοκῶμεν;». «Σὺ εἶσαι ὁ Μεσσίας ποὺ περιμένομε, ὁ ἐρχόμενος, ἢ ἄλλον περιμένομε;». Καὶ ὄχι βέβαια ὅτι ὁ Ἰωάννης ἀμφέβαλλε, διότι θὰ ἦταν πολὺ περίεργο -καὶ τραγικό!- ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος εἶδε τὰ τῆς Βαπτίσεως καὶ ἔδειξε τὸν Μεσσίαν, πρῶτα πρῶτα ἔδειξε ὡς δάκτυλος Πατρὸς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, ἀλλὰ καὶ ὁ Ἰωάννης ἔδειξε τὸν Μεσσίαν καὶ εἶπε: «Αὐτὸς εἶναι», τώρα νὰ στέλνει ἀνθρώπους νὰ ρωτήσουν τὸν ἴδιον τὸν Ἰησοῦν «ἐὰν Αὐτὸς εἶναι ἢ ἄλλον περιμένομε».

Ιερά Μητρόπολις Μόρφου: Ἀνακοίνωση γιὰ μὴ παράσταση Μητροπολίτου Μόρφου στὴν ἐνθρόνιση τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Γεωργίο

 

Πληροφοροῦμε τὸ εὐσεβὲς χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου, ὅτι ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος θὰ ἤθελε νὰ παραστεῖ στὴν τελετὴ τῆς ἐνθρόνισης τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Γεωργίου τὴν Κυριακή, 08.01.2023, ὅμως προτιμᾶ νὰ παραμείνει στὸ ταπεινὸ κελλί του, προσευχόμενος, τόσο γιὰ τὸν Μακαριώτατο Κύπρου, ὅσο καὶ γιὰ τὸν δοκιμαζόμενο Μακαριώτατο Μητροπολίτη Κιέβου καὶ πάσης Οὐκρανίας κ. Ὀνούφριο.

Σημειώνουμε γιὰ ὅσους δὲν γνωρίζουν, ὅτι ὁ Καθηγούμενος τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου, Μητροπολίτης Βίσγκοροντ καὶ Τσερνόμπιλ κ. Παῦλος, καθὼς καὶ ἡ συνοδεία του, αὐτὲς τὶς μέρες δοκιμάζονται ἰδιαίτερα, ἀπειλοῦνται καὶ διώκονται ἀπὸ τὰ στρατεύματα τοῦ Χαζάρου προέδρου τῆς Οὐκρανίας κ. Ζελένσκι. Ἤδη μάλιστα ἔχει σφαγιασθεῖ ἕνας Ὀρθόδοξος ἱερέας τῆς κανονικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Κιέβου. 

Μυργιώτης Παναγιώτης: Μετανοεῖτε, ἤγγικεν γάρ ἡ βασιλεία τῶν Οὐρανῶν - Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος καὶ Βαπτιστής

Γράφει ὁ Παναγιώτης Μυργιώτης

 

Ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ὁ ἐπονομαζόμενος καὶ Βαπτιστής, εἶναι μεγάλη φυσιογνωμία. Ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός τοῦ ἀπένειμε τὸν τίτλο αὐτὸ λέγοντας κανεὶς ἄνθρωπος δὲ στάθηκε μεγαλύτερος αὐτοῦ. Ὁ Ἰωάννης εἶναι σύγχρονος τοῦ Χριστοῦ, συγγενὴς καὶ ἡλικιακὰ λίγο μεγαλύτερος ἀπὸ τὸν Θεάνθρωπο Κύριο. Ζεῖ στὸ μεταίχμιο δυὸ ἐποχῶν. Τῆς πρὸ Χριστοῦ ἐποχῆς καί τῆς μετὰ Χριστόν. Ἀποτελεῖ, κατὰ κάποιο τρόπο, τὴ γέφυρα ποὺ ἑνώνει τίς δυὸ ἱστορικὲς περιόδους. Εἶναι προφήτης ποὺ προαναγγέλλει τὴν ἔλευση τοῦ Κυρίου καὶ ὁ Πρόδρομος καὶ Βαπτιστής Του. Μεγίστη τιμὴ καὶ εὐλογία γιὰ τὸν Ἰωάννη νὰ γίνει ὁ Βαπτιστὴς τοῦ Κυρίου τῶν πάντων.

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τοῦ Σαββάτου (Τοῦ τιμίου ἐνδόξου προφήτου, Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου) 7 Ἰανουαρίου 2023

Εὐαγγέλιον

 

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Α´ 29 - 34

²⁹ Τῇ ἐπαύριον βλέπει ὁ Ἰωάννης τὸν Ἰησοῦν ἐρχόμενον πρὸς αὐτόν, καὶ λέγει· Ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου. ³⁰ οὗτός ἐστι περὶ οὗ ἐγὼ εἶπον· Ὀπίσω μου ἔρχεται ἀνὴρ ὃς ἔμπροσθέν μου γέγονεν, ὅτι πρῶτός μου ἦν. ³¹ κἀγὼ οὐκ ᾔδειν αὐτόν, ἀλλ’ ἵνα φανερωθῇ τῷ Ἰσραὴλ, διὰ τοῦτο ἦλθον ἐγὼ ἐν τῷ ὕδατι βαπτίζων. ³² Καὶ ἐμαρτύρησεν Ἰωάννης λέγων ὅτι τεθέαμαι τὸ Πνεῦμα καταβαῖνον ὡς περιστερὰν ἐξ οὐρανοῦ, καὶ ἔμεινεν ἐπ’ αὐτόν· ³³ κἀγὼ οὐκ ᾔδειν αὐτόν, ἀλλ’ ὁ πέμψας με βαπτίζειν ἐν ὕδατι, ἐκεῖνός μοι εἶπεν· Ἐφ’ ὃν ἂν ἴδῃς τὸ Πνεῦμα καταβαῖνον καὶ μένον ἐπ’ αὐτόν, οὗτός ἐστιν ὁ βαπτίζων ἐν Πνεύματι ἁγίῳ. ³⁴ κἀγὼ ἑώρακα, καὶ μεμαρτύρηκα ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2023

Σύναξις Ἁγίου Ἰωάννου Προδρόμου καὶ ἡ μετένεξις τῆς Ἁγίας αὐτοῦ Χειρὸς εἰς Κωνσταντινούπολη

 Ἐμὴ σε γλῶσσα Κήρυξ πῶς ἂν αἰνέσῃ,
Ὃν γλῶσσα Χριστοῦ γηγενῶν μείζω λέγει;
Μνήμη ἐβδομάτη Προδρόμου λάχεν αἰδοίοιο.

Ἀπὸ πολὺ παλιὰ ἔχει καθοριστεῖ νὰ ἑορτάζουμε κατὰ τὴν ἑπομένη ἡμέρα τῶν Ἁγίων Θεοφανείων, τὴ Σύναξη τοῦ Προφήτου, Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, γιὰ τὸν λόγο ὅτι ἀξιώθηκε νὰ βαπτίσει τὸν Ἰησοῦ Χριστό. 

Ὁ Τίμιος Πρόδρομος ὑπῆρξε ὁ Ὄρθρος ποὺ ἀνήγγειλε τὸν ἐρχομὸ τῆς ἡμέρας τοῦ Κυρίου. Ὁ Ὄρθρος ποὺ προηγήθηκε τῆς ἀνατολῆς τοῦ Ἡλίου τῆς δικαιοσύνης. Ἔτσι τὸν ὀνομάζει ἕνας ὕμνος τῶν Θεοφανείων. «Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου». Ὁμιλεῖ τὸ στόμα τοῦ Ἀσκητοῦ. 

ΜΝΗΜΗ ΣΥΝΑΞΕΩΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ [: Ιω. 1,29-34] ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΜΝΗΜΗ ΣΥΝΑΞΕΩΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ [: Ιω. 1,29-34]

     ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

                ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

    «Τῇ ἐπαύριον βλέπει τὸν ᾽Ιησοῦν ἐρχόμενον πρὸς αὐτόν, καὶ λέγει, ῎Ιδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου(:Την άλλη μέρα ο Ιωάννης στεκόταν πάλι στο συνηθισμένο μέρος που κήρυττε, και μαζί του ήταν και δύο από τους μαθητές του.Κι αφού παρατήρησε με ευλάβεια τον Ιησού, που τη στιγμή εκείνη περπατούσε, είπε: Αυτός είναι το Αρνίο που παρέδωσε ο Θεός Πατέρας του να θυσιασθεί για χάρη μας)»[Ιω.1,28-29].

    Είναι μέγα αγαθό η παρρησία και η διακήρυξη της αλήθειας με ειλικρίνεια και με θάρρος, καθώς και το να τίθεται υπεράνω όλων η ομολογία πίστεως στον Χριστό,και όλα τα άλλα να έρχονται δεύτερα· τόσο μέγα και αξιοθαύμαστο, ώστε ο Υιός του Θεού ο Μονογενής, να ανακηρύσσει ως δικό Του εκείνον που έχει τέτοιο ηρωικό φρόνημα, ενώπιον του Πατρός Του[πρβλ. Ματθ.10,32: «Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς(:Καθένας, λοιπόν, που με πίστη και θάρρος και χωρίς να φοβάται τους διωγμούς, θα με ομολογήσει σωτήρα του και Θεό του μπροστά στους ανθρώπους, θα τον ομολογήσω και εγώ μπροστά στον ουράνιο Πατέρα μου ως δικό μου)»], αν και βέβαια δεν είναι ίση η ανταπόδοση· διότι εσύ μεν δίνεις ομολογία επί της γης, ενώ Αυτός  ομολογεί στους ουρανούς και εσύ μεν ομολογείς ενώπιον ανθρώπων, Αυτός όμως ενώπιον του Πατρός και όλων των αγγέλων.

Δεν είναι αστείο… Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), βαθμολογούν τα σχολεία κατα πόσο προωθούν την ατζέντα ΛΟΑΤΚΙ!

 

Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC), που υποτίθεται ο ρόλος τους είναι να ασχολούνται με τις ιώσεις (λέμε τώρα), δίνουν οδηγίες στους διευθυντές των σχολείων να υιοθετήσουν μια αυτοαξιολόγηση που θα μετρήσει πόσο «περιεκτική» είναι η περιοχή τους για την κοινότητα LGBT.

Η ανακοίνωση αναφέρει:

«Διευθυντές σχολείων: Το εργαλείο αυτοαξιολόγησης της συμμετοχικότητας LGBTQ μπορεί να σας βοηθήσει να μετρήσετε γρήγορα τη συμμετοχικότητα στο σχολείο σας. Δείτε τη βαθμολογία σας σήμερα και μάθετε τρόπους για να αυξήσετε τη συμμετοχικότητα…», ανέφερε το Τμήμα Εφηβικής και Σχολικής Υγείας (DASH) του CDC σε ένα tweet την περασμένη Τρίτη 27 Δεκεμβρίου. Στη συνέχεια, το tweet συνδέθηκε με ένα εγχειρίδιο με τίτλο «Η συμπερίληψη των ΛΟΑΤΚΙ στα σχολεία: Ένα εργαλείο αυτοαξιολόγησης».

Λάμπρος Σκόντζος: Ὁ ἁγιάζων καί οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνός πάντες

(Ἀναφορὰ στὴ θεολογικὴ σημασία τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ τῶν Θεοφανίων)

 

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ἡ μεγάλη δεσποτικὴ ἑορτὴ τῶν Φώτων ἀποτελεῖ ἀρχαιότατο σημαντικὸ ἑορτολογικὸ γεγονὸς γιὰ τὴν Ἐκκλησία, διότι τὸ μέγα καὶ ὑπέρλογο γεγονὸς τῶν Θεοφανείων ἀποτελεῖ ἕναν ἀπὸ τοὺς βασικοὺς σταθμοὺς τοῦ ἐπὶ γῆς ἀπολυτρωτικοῦ ἔργου τοῦ Κυρίου.
 

Ὁ Ἐνανθρωπήσας Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὕστερα ἀπὸ μιὰ τριακονταετῆ περίοδο προετοιμασίας, ἐμφανίζεται δημόσια καὶ χρίεται, ὑπὸ τοῦ Θεοῦ Πατρὸς καὶ διὰ της ἐπενέργειας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, σωτῆρας του κόσμου. Στὴν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνη συντελεῖται τὸ ἄρρητο θαῦμα τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ στὸν κόσμο, ὡς ἐπιβεβαίωση τῆς κοινῆς βουλῆς τῶν τριῶν Θείων Προσώπων, γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου καὶ ὁλοκλήρου της δημιουργίας.

ΤΟ ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ; Κέρδισε το ΧΡΥΣΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ μ έ σ α στήν Τουρκία! Η μόλις 9χρονη Μαριάντα Λάμπου Π ρ ω τ α θ λ ή τ ρ ι α Ευρώπης στο σκάκι!!!! ΑΞΙΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ! Άπειρα Ε Υ Γ Ε !

 

Ένα από τα πρόσωπα που ξεχώρισαν το 2022 είναι και η 9χρονη Μαριάντα Λάμπου που κατέκτησε την πρώτη θέση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Παίδων.

Πριν συμπληρώσει τα 10 της χρόνια, η Μαριάντα Λάμπου είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης στο σκάκι – ένα επίτευγμα που δεν συναντάμε συχνά.

Η μικρή μαθήτρια της Δ’ Δημοτικού, όμως, το κατόρθωσε, καθώς ξεπέρασε όλους τους γύρους του Πανευρωπαικού Πρωταθλήματος Παίδων Κορασίδων που διεξήχθη στην Αττάλεια της Τουρκίας τον Νοέμβριο και κατέκτησε την πρώτη θέση μεταξύ των συνομηλίκων της.

Το σκάκι είναι μέρος της καθημερινότητάς της από το νηπιαγωγείο και όπως αναφέρει με υπερηφάνεια ο πρώτος της προπονητής, κύριος Ιωάννης Παναγάκος, η ίδια δεν έχει μόνο το ταλέντο, αλλά και τη διάθεση να εργαστεί πραγματικά σκληρά, επί ώρες, ώστε να νιώθει σίγουρη και πανέτοιμη να αντιμετωπίσει στη σκακιέρα της οποιονδήποτε αντίπαλο. Άλλωστε, πάντα μαζί της στους αγώνες της έχει ένα από τα αγαπημένα της αρκουδάκια, να τη συντροφεύει και να τη στηρίζει, καθώς αφοσιώνεται στο παιχνίδι της.

Φώτης Κόντογλου: Τὰ Φῶτα στ’ Ἀϊβαλὶ

Φώτη Κόντογλου

Στά θαλασσινὰ τὰ μέρη ῥίχνουνε τὸν Σταυρό, ὓστερ’ ἀπὸ τή Λειτουργία τῶν Θεοφανίων. Ἔτσι τὸν ῥίχνανε καὶ στήν πατρίδα μου, κ’ ἤτανε ἕνα θέαμα ἔμορφο καὶ παράξενο.

Ξεκινοῦσε ἡ συνοδεία ἀπὸ τή μητρόπολη. Μπροστὰ πηγαίνανε τὰ ξαφτέρουγα καὶ τὰ μπαϊράκια, κ’ ὕστερα πηγαίνανε οἱ παπάδες μὲ τὸν δεσπότη, ντυμένοι μὲ τὰ χρυσᾶ τὰ ἄμφια, παπάδες πολλοὶ κι ἀρχιμαντρίτες, γιατὶ ἡ πολιτεία εἶχε δώδεκα ἐκκλησίες, καὶ κατὰ τὶς ἐπίσημες μέρες στίς μικρὲς ἐνορίες τελειώνανε γλήγορα τή Λειτουργία καὶ πηγαίνανε οἱ παπάδες στή μητρόπολη, γιά νά γίνεται ἡ γιορτὴ πιὸ ἐπίσημη. 

Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος: Πνευματική ζωή μέσα στόν ὑλικό κόσμο

Τὸ νὰ κρατηθεῖς μακριὰ ἀπὸ τὸν κόσμο εἶναι, βέβαια, ἀδύνατο. Ἀρνήσου, ὅμως, ὅσο εἶναι δυνατό, νὰ μπεῖς στὸν κυκεώνα τῆς κοσμικῆς ζωῆς. Καὶ ὅταν, παρὰ τὴ θέλησή σου, σὲ κάποια περίπτωση ἀναγκαστεῖς νὰ μπεῖς, φέρσου σὰν νὰ μὴ βρίσκεσαι ἐκεῖ: Βλέπε δίχως νὰ βλέπεις καὶ ἄκου δίχως ν’ ἀκοῦς. Τὰ μάτια σου, δηλαδή, ἂς ἀδιαφοροῦν γιὰ ὅ,τι βλέπουν, καὶ τ’ αὐτιά σου ἂς μὴ δίνουν σημασία σ’ ὅ,τι ἀκοῦνε. Φαινομενικὰ, νὰ συμπεριφέρεσαι ὅπως καὶ οἱ ἄλλοι. Νὰ εἶσαι τίμια καὶ εἰλικρινής. Φύλαξε, ὅμως, τὴν καρδιά σου ἀπὸ συμπάθειες καὶ θέλγητρα. Προσοχὴ προπάντων σὲ τοῦτο: Φύλαξε τὴν καρδιά σου! Ἔτσι θὰ βρίσκεσαι στὸν κόσμο μόνο σωματικά, ὄχι καὶ ψυχικά, ἐκπληρώνοντας τὴν ἀποστολικὴ παραγγελία: «…καὶ ὅσοι ἀσχολοῦνται μὲ τὰ ἐγκόσμια, ἂς ζοῦν σὰν νὰ μὴν ἀσχολοῦνται καθόλου μ’ αὐτά» (Α’ Κορ. 7:31). Θὰ βρίσκεσαι, δηλαδή, σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸν κόσμο καί, ὅποτε εἶναι ἀνάγκη, θὰ συμμετέχεις σὲ ἐκδηλώσεις τῆς κοσμικῆς ζωῆς. Ἐφόσον, ὅμως, κρατᾶς τὴν καρδιά σου σὲ ἀπόσταση, δὲν θὰ κάνεις κακὴ χρήση αὐτῆς τῆς ζωῆς. Μ’ ἄλλα λόγια, δὲν θὰ συμμετέχεις στὴν κοσμικὴ ζωὴ ἐπειδὴ τὸ ἐπιθυμεῖς, ἀλλὰ μόνο ἐπειδὴ θὰ σὲ ὑποχρεώνουν κάποιες ἀναπόφευκτες περιστάσεις.

Σοφία Μπεκρῆ: Οἱ Καταβασίες τῶν Φώτων

 Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

Κατὰ τὸν Ὄρθρο τῶν Φώτων ψάλλονται δύο Κανόνες, ὁ ῥυθμοτονικὸς τοῦ Κοσμᾶ τοῦ Μελωδοῦ («Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα…»), καὶ ὁ ἰαμβικὸς τοῦ Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ («Στίβει θαλάσσης κυματούμενον σάλον…»).

Ὁ ἰαμβικὸς κανόνας ἔχει τὴν ἀκόλουθη ἀκροστιχίδα διὰ ἡρῳελεγείων στίχων: «Σήμερον ἀχράντοιο βαλὼν θεοφεγγέϊ πυρσῷ Πνεύματος ἐνθάπτει νάμασιν ἀμπλακίην φλέξας Παμμεδέοντος ἐῢς Πάϊς﮲ ἠπιόων δὲ ὑμνηταῖς μελέων τῶνδε δίδωσιν χάριν», δηλαδή: Σήμερα μὲ τὸν θεοφεγγῆ πυρσὸ τοῦ ἀχράντου Πνεύματος, ἀφοῦ κτύπησε καὶ ἔκαψε τὴν ἁμαρτία («βαλὼν … φλέξας ἀμπλακίην») ὁ ἀγαθὸς υἱὸς τοῦ Παμβασιλέως («Παμμεδέοντος ἐῢς Παϊς»)  τὴν θάβει μέσα στὰ νάματα (τοῦ Ἰορδάνου). Καὶ δείχνοντας τὴν εὐνοϊκή του διάθεση («ἠπιόων») δίδει χάρη σὲ μᾶς ποὺ τὸν ὑμνοῦμε μ’ αὐτὰ ἐδῶ τὰ ἄσματα («ὑμνηταῖς μελέων τῶνδε»).

ΕΙΣ ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ: Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΓΙΑΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΒΑΠΤΙΣΘΗ;» [6-1-1991] (Γ 126)

ΕΙΣ ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΓΙΑΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΒΑΠΤΙΣΘΗ;»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 6-1-1991]

(Γ 126)

«Ποιός εἶναι ὁ Θεός;», ἔλεγε ὁ ἀρχαῖος κόσμος. «Τί εἶναι ὁ Θεός;», ξαναρωτοῦσε ὁ ἀρχαῖος κόσμος. Καὶ οἱ ἀπαντήσεις πολλές. Γιατί δὲν ὑπῆρχε ἀπάντησις. Ὅμως ἡ ἀγάπη καὶ ἡ φιλανθρωπία τοῦ ὄντως ἀληθινοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔμενε κρυμμένος ἀπὸ τὸν ἁμαρτωλὸ ἄνθρωπο ἢ καλύτερα, ἡ ἁμαρτία ἐτύφλωσε τὸν ἄνθρωπο καὶ δὲν μποροῦσε νὰ δεῖ, ἦλθε καὶ ἔγινε φανερός. Λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὴ σημερινὴ ἀποστολική του περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε, πρὸς Τίτον: «Ἡ χρηστότης καὶ ἡ φιλανθρωπία ἐπεφάνη τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ». «Ἐπεφάνη». Ἔγινε φανερή. Αὐτὸ θὰ πεῖ «ἐπιφάνεια». Θὰ πεῖ «φανέρωσις». Ἡ Θεοφάνεια. Θὰ πεῖ: «Φάνηκε ὁ Θεός».

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Παρασκευῆς (Τά Ἅγια Θεοφάνεια τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ) 6 Ἰανουαρίου 2023

Εὐαγγέλιον

 

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Γ´ 13 - 17

¹³ Τότε παραγίνεται ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐπὶ τὸν Ἰορδάνην πρὸς τὸν Ἰωάννην τοῦ βαπτισθῆναι ὑπ’ αὐτοῦ. ¹⁴ ὁ δὲ Ἰωάννης διεκώλυεν αὐτὸν λέγων· Ἐγὼ χρείαν ἔχω ὑπὸ σοῦ βαπτισθῆναι, καὶ σὺ ἔρχῃ πρός με; ¹⁵ ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν πρὸς αὐτόν· Ἄφες ἄρτι· οὕτω γὰρ πρέπον ἐστὶν ἡμῖν πληρῶσαι πᾶσαν δικαιοσύνην. τότε ἀφίησιν αὐτόν· ¹⁶ καὶ βαπτισθεὶς ὁ Ἰησοῦς ἀνέβη εὐθὺς ἀπὸ τοῦ ὕδατος· καὶ ἰδοὺ ἀνεῴχθησαν αὐτῷ οἱ οὐρανοί, καὶ εἶδεν τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καταβαῖνον ὡσεὶ περιστερὰν καὶ ἐρχόμενον ἐπ’ αὐτόν· ¹⁷ καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῶν οὐρανῶν λέγουσα· Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2023

Τὰ Ἅγια Θεοφάνεια τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ

Τους ουρανούς βάπτισμα του Χριστού σχίσαν,

Τους αυτό μη χραίνοντας ένδον εισάγει.

Βάπτισεν εν ποταμώ Χριστόν Πρόδρομος κατά έκτην.

Ἀφοῦ ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ ἐνδύθηκε τὸν παλαιὸ Ἀδάμ, δηλαδὴ ἔγινε ἄνθρωπος καὶ ἀφοῦ ἐκτέλεσε ὅλα τὰ ἐπιβαλλόμενα ἀπὸ τὸν ἰουδαϊκὸ Νόμο, πῆγε στον Ἰωάννη, για να βαπτισθεί. Ὄχι γιατὶ ὁ Ἴδιος τὸ εἶχε ἀνάγκη, ἀλλὰ για να ξεπλύνει τὴν ἀνθρωπίνη φύσῃ ἀπὸ τὴν ντροπὴ τῆς ἁμαρτίας τοῦ Ἀδὰμ καὶ να ἐνδύσει τὴν γυμνότητά της μὲ τὴν πρώτη στολή που ἀστραποβολᾶ τὴν Θεϊκὴ λάμψη.

Ὁ Ἰωάννης ἐκήρυττε τὸ βάπτισμα τῆς μετανοίας καὶ ἔτρεχε πρὸς αὐτὸν ὁλόκληρη ἡ Ἰουδαία. Ὁ Κύριος κηρύττει τὸ βάπτισμα τῆς υἱοθεσίας καὶ ποιὸς ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν ἐλπίσει σὲ Αὐτὸν δεν θὰ ὑπακούσει; Τὸ βάπτισμα ἐκεῖνο (τοῦ Ἰωάννου) ἦταν ἡ εἰσαγωγή, τὸ βάπτισμα αὐτὸ (τοῦ Κυρίου) εἶναι τὸ τελειωτικό. 

Λάμπρος Σκόντζος: Ἐν Ἰορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε

(Θεολογικὸ σχόλιο στὴ μεγάλη ἑορτὴ τῶν Θεοφανείων)

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ 

 

Τὰ Ἅγια Θεοφάνεια εἶναι μιὰ ἀπὸ τίς μεγαλύτερες ἑορτὲς τῆς Χριστιανοσύνης. Κατ᾿ αὐτὴν ἑορτάζεται τὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου στὰ ἰορδάνεια νάματα καὶ ἡ θαυμαστὴ καὶ σπάνια φανέρωση τῆς Τριαδικῆς Θεότητος στὸν κόσμο.
 

Ἡ σπουδαιότητα τῆς μεγάλης ἑορτῆς φαίνεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι αὐτή, μετὰ τὸ Πάσχα, εἶναι ἡ ἀρχαιότερη χριστιανικὴ ἑορτή. Ἱστορικὲς μαρτυρίες ἀναφέρουν ὅτι καθιερώθηκε νωρίτερα ἀπὸ τὸ 140 μ.Χ. ἀπὸ τὴν ὁμάδα τοῦ αἱρετικοῦ Γνωστικοῦ Βασιλείδη στὴν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου. Οἱ Γνωστικοὶ ἑόρταζαν τὴ Βάπτιση τοῦ Χριστοῦ καὶ ταυτόχρονα τὴν Γέννησή του στὶς 6 Ἰανουαρίου, διότι πίστευαν πὼς κατὰ τὴ βάπτιση ἑνώθηκε τὸ ὅν «Αἰῶνας Χριστὸς» μὲ τὸν «ἄνθρωπο Ἰησοῦ», κακοδοξία, τὴν ὁποία υἱοθέτησαν ἀργότερα καὶ οἱ αἱρετικοὶ Νεστοριανοί. Ἡ καθιέρωσή της δὲν εἶναι ἐπίσης ἄμοιρη μὲ τὴν ὀργιαστικὴ εἰδωλολατρικὴ ἑορτὴ τοῦ χειμερινοῦ ἡλιοστασίου τῶν Αἰγυπτίων καὶ τῶν Ἀράβων, ἡ ὁποία συνέπιπτε τὴν ἴδια ἡμερομηνία.

ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ :Ματθ. 3,13-17] Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΠΤΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ [:Ματθ. 3,13-17]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΠΤΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

«Τότε παραγίνεται ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας εἰς τὸν Ἰορδάνην πρὸς τὸν Ἰωάννην, τοῦ βαπτισθῆναι ὑπ᾿ αὐτοῦ (:Τότε ἦλθε ὁ Ἰησοῦς ἀπ᾿ τὴ Γαλιλαία στὸν Ἰορδάνη ποταμὸ πρὸς τὸν Ἰωάννη γιὰ νὰ βαπτιστεῖ ἀπ᾿ αὐτόν)» [Ματθ. 3,13].

Μαζὶ μὲ τοὺς δούλους ὁ Δεσπότης, μαζὶ μὲ τοὺς ὑπόδικους ὁ Κριτὴς ἔρχεται γιὰ νὰ βαπτισθεῖ. Ἀλλὰ μὴ θορυβηθεῖς· μεταξὺ τῶν ταπεινῶν αὐτῶν περισσότερο λάμπει τὸ ὑψηλὸ μεγαλεῖο Του. Πραγματικά, Αὐτὸς ὁ ὁποῖος καταδέχθηκε νὰ κυοφορηθεῖ γιὰ τόσο χρόνο σὲ μήτρα παρθενικὴ καὶ νὰ γεννηθεῖ ἀπὸ ἐκεῖ, σύμφωνα μὲ τοὺς νόμους τῆς ἀνθρώπινης φύσεως, καὶ ἐπιπλέον νὰ ραπισθεῖ, νὰ σταυρωθεῖ καὶ νὰ πάθει τὰ ἄλλα παθήματα, τὰ ὁποῖα ὑπέστῃ, γιατί παραξενεύεσαι, ἐὰν καταδέχθηκε νὰ βαπτισθεῖ καὶ νὰ ἔλθει μαζὶ μὲ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους πρὸς τὸν δοῦλο Του; Διότι ἐκεῖνο ἦταν ποὺ προκαλοῦσε μεγάλη κατάπληξη, τὸ ὅτι δηλαδή, ἐνῶ ἦταν Θεός, θέλησε νὰ γίνει ἄνθρωπος· τὰ ἄλλα λοιπὸν κατὰ λογικὴ ἀκολουθία ἕπονται ὅλα γενικῶς. Γι᾿ αὐτὸ τὸν λόγο καὶ ὁ Ἰωάννης πρόφθασε καὶ ἔλεγε, ἐκεῖνα ἀκριβῶς ποὺ εἶπε, ὅτι δηλαδή, δὲν εἶναι ἄξιος νὰ λύσει τὰ λουριὰ τῶν ὑποδημάτων τοῦ Ἰησοῦ καὶ ὅλα τὰ ἄλλα· γιὰ παράδειγμα εἶπε ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι κριτὴς καὶ θὰ ἀποδώσει δικαιοσύνη σύμφωνα μὲ τὴν ἀξία τοῦ καθενὸς καὶ ὅτι θὰ χορηγήσει σὲ ὅλους ἀνεξαιρέτως τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μὲ ἀφθονία, ὥστε ὅταν Τὸν δεῖς νὰ ἔρχεται πρὸς τὸ βάπτισμα νὰ μὴν ὑποψιαστεῖς τίποτε τὸ ταπεινό.

Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης: Φῶτα - Ὁλόφωτα (1894)

 

Ἐκινδύνευε νὰ βυθισθῇ εἰς τὸ κῦμα ἡ μικρὴ βάρκα τοῦ Κωνσταντῆ τοῦ Πλαντάρη, πλέουσα ἀνάμεσα εἰς βουνὰ κυμάτων, ἕκαστον τῶν ὁποίων ἤρκει διὰ νὰ ἀνατρέψῃ πολλὰ καὶ δυνατὰ σκάφη καὶ νὰ μὴ ἀποκάμῃ, καὶ εἰς ἀβύσσους, ἑκάστη τῶν ὁποίων θὰ ἦτο ἱκανὴ νὰ καταπίῃ ἑκατὸν καράβια καὶ νὰ μὴ χορτάσῃ. Ὀλίγον ἀκόμη καὶ θὰ κατεποντίζετο. Ἄγριος ἐφύσα βορρᾶς, ὀργώνων βαθέως τὰ κύματα, καὶ ἡ μικρὰ φελούκα, διὰ νὰ μὴν ἀρμενίζῃ κατεπάν᾽ τὸν ἀέρα, εἶχε μαϊνάρει* τὸ πανί της, καὶ εἶχε μείνει ξυλάρμενη* καὶ ὠρτσάριζε* κ᾽ ἐδοκίμαζε νὰ κάμῃ βόλτες*. Τοῦ κάκου. Μετ᾽ ὀλίγον ἡ θάλασσα ἐπῆρε τὸν ἐλεεινὸν φελλὸν εἰς τὴν ἐξουσίαν της, καὶ ὁ ἄνεμος τὸν ἔσυρεν ἐδῶ κ᾽ ἐκεῖ, καὶ ὁ Κωνσταντὴς ὁ Πλαντάρης ἐξέμαθεν εἰς τὴν στιγμὴν ὅσας βλασφημίας ἤξευρε καὶ ἠσχολεῖτο νὰ κάμῃ τὴν προσευχήν του, ἐνῷ ὁ μικρὸς σύντροφός του, ὁ ναύτης Τσότσος, νέος δεκαεπτὰ χρόνων, ἐγδύνετο καὶ ἡτοιμάζετο νὰ πέσῃ εἰς τὴν θάλασσαν, ἐλπίζων νὰ σωθῇ κολυμβῶν, καὶ ὁ μόνος ἐπιβάτης των, ὁ ζῳέμπορος Πραματής, ἔκλαιε καὶ εὕρισκεν ὅτι δὲν ἤξιζε τὸν κόπον ν᾽ ἀρμενίσῃ τις τόσην θάλασσαν διὰ νὰ πνιγῇ, ἀφοῦ ἡ γῆ ἦτο ἱκανὴ νὰ σκεπάσῃ μὲ τὸ χῶμά της τόσους καὶ τόσους.

Τούρκος δημοσιογράφος: Ξύπνησε κύμα από χιλιάδες Κρυπτοχριστιανούς στην Τουρκία που γυρνούν στην ορθόδοξη θρησκεία

 

Η παρουσία Ελλήνων και Αρμενίων Κρυπτοχριστιανών και οι τρομερές φοβίες της Άγκυρας-Όλα αλλάζουν στην Μικρά Ασία

 

Ο Ορχάν Κεμάλ Τζενγκίζ είναι Τούρκος δικηγόρος, δημοσιογράφος και ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αποφοίτησε από τη Νομική από το Πανεπιστήμιο της Άγκυρας το 1993. Από το 1997 έως το 1998 εργάστηκε στο Λονδίνο. Είναι πρόεδρος και ιδρυτικό μέλος του Human Rights Agenda Association.

 

Ο ίδιος αναφέρει σε βαρυσήμαντο άρθρο του ότι “υπάρχουν πολλά περιστατικά, που μας αποκάλυψαν την παρουσία Κρυπτοχριστιανών, οι οποίοι βγαίνουν ανοιχτά πλέον στην Τουρκία, και διεκδικούν την ταυτότητά τους, υπολογίζοντας την πραγματικότητά, και αυτό φαίνεται ότι λειτουργεί ως καταλύτης για να κάνουν και άλλοι το ίδιο. 

TA AΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ [:Τίτ. 2,11-14 καί 3,4-7] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

TA AΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ [:Τίτ. 2,11-14 καὶ 3,4-7]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Τίτ. 2,11-15 καὶ Τίτ.3,1-7]

«Ἐπεφάνη γὰρ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις, παιδεύουσα ἡμᾶς ἵνα ἀρνησάμενοι τὴν ἀσέβειαν καὶ τὰς κοσμικὰς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν τῷ νῦν αἰῶνι, προσδεχόμενοι τὴν μακαρίαν ἐλπίδα καὶ ἐπιφάνειαν τῆς δόξης τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ὃς ἔδωκεν ἑαυτὸν ὑπὲρ ἡμῶν, ἵνα λυτρώσηται ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνομίας καὶ καθαρίσῃ ἑαυτῷ λαὸν περιούσιον, ζηλωτὴν καλῶν ἔργων (:Διότι μὲ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ φανερώθηκε ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία σώζει ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. Καὶ μᾶς παιδαγωγεῖ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ὥστε, ἀφοῦ ἀρνηθοῦμε τὴν ἀσέβεια καὶ τίς ἐπιθυμίες τοῦ μάταιου καὶ ἁμαρτωλοῦ αὐτοῦ κόσμου, νὰ ζήσουμε στὴ ζωὴ αὐτὴ μὲ ἐγκράτεια στὸν ἑαυτό μας, μὲ δικαιοσύνη πρός τους γύρω μας ἀνθρώπους καὶ μὲ εὐσέβεια πρὸς τὸν Θεό. Καὶ νὰ ἐνισχυόμαστε στὴν ἐνάρετη ζωή, περιμένοντας μὲ χαρὰ τὴ μακαριότητα ποὺ ἐλπίζουμε καὶ τὴ φανέρωση τῆς δόξας τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ Σωτῆρος μας, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος ἔδωσε τὸν ἑαυτό Του σὲ θάνατο γιὰ χάρη μας, γιὰ νὰ μᾶς ἐξαγοράσει ἀπὸ κάθε παράβαση τοῦ νόμου, νὰ μᾶς καθαρίσει καὶ νὰ μᾶς κάνει ἔτσι δικό Του ἐκλεκτὸ λαό, λαὸ γεμᾶτο ζῆλο γιὰ καλὰ ἔργα)» [Τίτ. 2, 11-14].

Ελευθέριος Ανδρώνης: Φροντιστήριο εκμαυλισμού παιδιών – Μια φασιστική επιβολή της «διαφορετικότητας» με τις πλάτες του διεφθαρμένου κράτους

 

Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης

Με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις, λέει η σοφή λαϊκή παροιμία. Κάποιοι «δάσκαλοι» της διεστραμμένης εποχής μας, δεν μαθαίνουν μόνο κακά γράμματα σε παιδιά, άλλα τους μαθαίνουν πώς να εξαθλιώνουν το σώμα τους και να καταστρέφουν την ψυχή τους.

Θα μπορούσε να διανοηθεί κανείς πριν κάμποσα χρόνια, να ορίζεται ως «δάσκαλος» και «πρότυπο» παιδιών, ένας πρωταγωνιστής πορνογραφικών ταινιών ή μια γυναίκα που εργάζεται σε κάποιο ανήθικο πόστο της βιομηχανίας του σεξ; Ασφαλώς και όχι. Κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο να το φανταστεί όποιος άνθρωπος έχει σώας τας φρένας και δεν είναι πλήρως αποκτηνωμένος.

Κι όμως, η εκστρατεία εκμαυλισμού των παιδιών που προωθείται από ΛΟΑΤΚΙ κοινότητες, ορίζει ως «πρότυπα», κάποια άτομα που ζουν, αναπνέουν και μεταδίδουν την ηθική εξαχρείωση. Και αυτόν τον εκμαυλισμό που έχει ως στόχο να αποδομήσει πλήρως στις νέες γενιές την έννοια του βιολογικού φύλου, τον αγκαλιάζουν υπουργοί της κυβέρνησης, κόμματα της Βουλής και μεγάλο κομμάτι του δημοσιογραφικού συρφετού. Οι δε παιδοψυχολόγοι «λάμπουν» δια της οικτρής απουσίας τους, όπως ακριβώς υπήρξαν άφαντοι και για τις καταστροφικές συνέπειες που είχαν τα απολυταρχικά μέτρα που εφαρμόστηκαν στα σχολεία κατά την περίοδο της πανδημίας και έστειλαν χιλιάδες παιδιά σε παιδοψυχιατρικές κλινικές.

1913: Πώς η Αλβανία «άρπαξε» τη Βόρειο Ήπειρο

 

 

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος 

 

Η Βόρειος Ήπειρος είναι μια περιοχή στην οποία έχει χυθεί ατελείωτο ελληνικό αίμα και δάκρυ! 

Ιστορικά και εθνικά έχει υποστεί τα πάνδεινα. 

Από προδοσίες μέχρι πολεμικές τραγωδίες αλλά και θριάμβους…  

 

Υπήρξε αναπόσπαστο κύτταρο του ελληνικού έθνους μέχρι το 1913, όταν κατ απαίτηση των Μεγάλων Δυνάμεων παραχωρήθηκε στο νεοσύστατο κράτος της Αλβανίας, με αντάλλαγμα τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.  

 

Από τότε μέχρι σήμερα οι Έλληνες βορειοηπειρώτες ζουν ως «ελεύθεροι πολιορκημένοι» στα ίδια τους τα χώματα, χωρίς ωστόσο να έχει καμφθει το φρόνημα τους.
Είναι πραγματικοί ήρωες που όμως λιγοστεύουν…  

Σοφία Μπεκρῆ: Οἱ Εὐχές τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

Ἡ τελετὴ τοῦ Ἁγιασμοῦ εἶναι μία ἱεροπρεπὴς Ἀκολουθία τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ συμπεριλαμβάνει εὐχὲς καὶ ἀναγνώσματα, ὥστε τὸ ἁπλὸ ὕδωρ νὰ ἐμπλουτιστῇ ἀπὸ τὴν  κατερχόμενη χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ νὰ ἀποκτήσῃ ἰαματικὲς ἰδιότητες, ἀφ᾿ ἑνὸς πρὸς εὐλογία τοῦ πιστοῦ καὶ ἐνίσχυση κάθε ἀγαθῆς ἐνέργειας, ἀφ᾿ ἑτέρου πρὸς ἀποτροπὴ κάθε ἐναντίας δυνάμεως.

Ὁ Ἁγιασμὸς δὲν εἶναι μυστήριο ἀλλὰ μυστηριοειδὴς τελετή, διότι, ἐνῶ στὰ μυστήρια, ὅπως στὸ Βάπτισμα ἢ στὴν Θεία Εὐχαριστία, ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατέρχεται πρωτογενῶς διὰ ὑλικῶν μέσων, στὸν Ἁγιασμὸ ἡ χάρη αὐτὴ εἶναι προσθετικὴ τῆς ἤδη ὑπαρχούσης στὸν πιστὸ θείας χάριτος.

Ὑπάρχουν δύο τελετὲς ἁγιασμοῦ, τοῦ Μικροῦ καὶ τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ. Ὁ Μικρὸς Ἁγιασμὸς τελεῖται πολλὲς φορὲς κατ᾿ ἔτος, ἰδιαιτέρως στὴν πρώτη κάθε μηνός, στὴν ἀρχὴ τοῦ σχολικοῦ ἔτους καὶ ἄλλων ἐργασιῶν, καί, γενικῶς, ὅποτε οἱ πιστοὶ ἔχουν ἀνάγκη εὐλογίας.

Φώτης Κόντογλου: Οἱ ἑλληνικές γιορτές καί τά ἁγνά ἔθιμά μας

Τα Χριστούγεννα, τα Φώτα, η Πρωτοχρονιά, κι άλλες γιορτές, για πολλούς ανθρώπους δεν είναι καθόλου γιορτές και χαρούμενες μέρες, αλλά μέρες που φέρνουνε θλίψη και δοκιμασία. Δοκιμάζονται οι ψυχές εκείνων που δεν είναι σε θέση να χαρούνε, σε καιρό που οι άλλοι χαίρουνται. 

Παρεκτός από τους ανθρώπους που είναι πικραμένοι από τις συμφορές της ζωής, τους χαροκαμένους, τους αρρώστους, οι περισσότερο, πικραμένοι, είναι εκείνοι που τους στενεύει η ανάγκη να γίνουνε τούτες τις χαρμόσυνες μέρες ζητιάνοι, διακονιαρέοι. 

Πολλοί απ’ αυτούς μπορεί να μη δίνουνε σημασία στη δική τους ευτυχία, μα γίνουνται ζητιάνοι για να δώσουνε τη χαρά στα παιδιά τους και στ’ άλλα πρόσωπα που κρέμουνται απ’ αυτούς. 

Δημήτρης Νατσιός: «Ζεὺς καὶ αἰσχύνη»

«Ἀνάθεμα τὴν ὥρα ποιός ὁρίζει ἐδῶ
τὸ ἀνάποδο βαφτίζει καὶ τὸ λέει σωστό»
Ἐλύτης

Γράφει ὁ Δημήτρης Νατσιός 

 

Ἀφοῦ τό... διακαές τους πάθος εἶναι τὰ παιδιὰ καὶ ὁ διακαέστατος πόθος τους νὰ μποῦν στὰ σχολεῖα τὰ «οὐράνια τόξα» καὶ ἡ γήινη λόξα, προτείνω τὴν ἑπόμενη φορὰ νὰ διαβαστεῖ σὲ μαθητές, ὄχι κάποιο χριστουγεννιάτικο ἢ πασχαλινὸ παραμύθι ἀπὸ κάποιο ἐξωτικὸ «ντρὰγκ κουίν», ἀλλὰ ἕνα παραμύθι τοῦ Αἰσώπου. Νὰ σταθεῖ ὁ καθηγητὴς ἐνώπιον τῶν μαθητῶν του καὶ νὰ ἀναγνώσει εὐκρινῶς καὶ εὐθαρσῶς τὴν γνώμη τοῦ ἀθάνατου, ἀρχαίου ἑλληνικοῦ πνεύματος γιὰ ὅλα αὐτὰ τὰ παρανοϊκὰ καὶ κρανιοκενῆ ποὺ σαβανώνουν τὴν ὡραία μας ἑλληνικὴ ἀτιμόσφαιρα.

 

Παραθέτω, ἐν πρώτοις, τὸ κείμενο στὸν ἀειφεγγὴ προγονικὸ λόγο καὶ κατόπιν τὴν ἀπόδοσή του στὴν νεοελληνική. (Ζητῶ συγνώμη γιὰ τὴν ἐπιλογή, ἴσως δὲν εἶναι καὶ ἡ εὐπρεπέστερη, ἀλλὰ ἀφοῦ μᾶς ἀρέσουν τὰ παραμύθια, ἂς ἀκουστεῖ καὶ κάτι διαφορετικὸ τῆς «διαφορετικότητας»). Οἱ μῦθοι, ὅπως διαβάζω στὴν εἰσαγωγὴ τῆς ἔκδοσης ποὺ χρησιμοποιῶ, «ἐκθειάζουν τίς ἀξίες τῆς ἐποχῆς τους καὶ ἐξυμνοῦν τίς ἀρετὲς τῆς λαϊκῆς σοφίας». («Αἴσωπος, μῦθοι», ἐκδ. «ΕΞΑΝΤΑΣ», σελ. 27).