Θεοφάνης Μαλκίδης: Ρωμιοχώρι:Εκατό χρόνια ακριβώς από ένα ακόμη έγκλημα εναντίον του Ελληνισμού της Μικρής Ασίας.

 

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

Στις 23 Φεβρουαρίου 1923 στον οικισμό Ρωμιοχώρι ( Γκιουρούμτζε- Ουρούμκιοι), ογδονταπέντε χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Καισάρειας Καππαδοκίας, οι Κεμαλικοί, δάσκαλοι των Ναζί, τέλεσαν ένα ακόμη έγκλημα εναντίον του Ελληνισμού, εναντίον της ανθρωπότητας.

Ο οικισμός ο οποίος χρονολογείται επίσημα από το 1710 βρίσκεται σε υψόμετρο 1600μ, νοτιοανατολικά του όρους Τσοζταγ το οποίο είναι προέκταση του όρους Αντίταυρος ( Ελματαγ). Μητροπολιτικά ανήκε στην Μητροπόλη Κασαρείας και λειτουργούσε εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου Άγιος εξαιρετικά δημοφιλής σε ολόκληρη την περιοχή, δεδομένου μάλιστα ότι καταγόταν από την παραπάνω επαρχία. Οι Έλληνες που το 1923 αριθμούσε 554 ανθρώπους, είχαν οικονομικές και εμπορικές συναλλαγές με τα Άδανα της Κιλικίας, προσφέροντας αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα.

MNHMH AΓΙΟΥ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ: Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Ἐγκώμια καὶ προτροπές» [23-2-2002] Β΄ ἔκδοσις

MNHMH AΓΙΟΥ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ

 

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίουμὲ θέμα: 

«Ἐγκώμια καὶ προτροπές»

[ἐκφωνήθηκε στὶς 23-2-2002]

Β΄ ἔκδοσις

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾷ τὴν μνήμην τοῦ ἀποστολικοῦ Πατρὸς καὶ ἱερομάρτυρος ἁγίου Πολυκάρπου. Ὁ ἅγιος Πολύκαρπος ἐγεννήθῃ κατὰ τὸ τρίτον τέταρτον τοῦ 1ου αἰῶνος στὴ Σμύρνη τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Τὴν ἑλληνικὴ Σμύρνη· γι᾿ αὐτὸ καὶ τὸ ὄνομα εἶναι ἑλληνικόν: Σμύρνη. Ἐχειροτονήθῃ ἐπίσκοπος Σμύρνης ὑπὸ τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου.

Ἀγωνίστηκε δὲ πάρα πολὺ ἐναντίον τῶν αἱρέσεων καὶ μάλιστα κατὰ τῶν Γνωστικῶν. Οἱ Γνωστικοὶ ἦσαν ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἤθελαν νὰ ἑνώσουν ὅλες τίς θρησκεῖες. Δηλαδή, ἕνας συγκρητισμός. Πανομοιοτύπως πανομοιότυπα ὅ,τι ἔχουμε σήμερα. Σήμερα ἐπικρατεῖ ὁ Γνωστικισμός.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 23 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2023

Ὁ Ἅγιος Πολύκαρπος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Σμύρνης

Σοὶ Πολύκαρπος ὡλοκαυτώθη Λόγε,

Καρπὸν πολὺν δοὺς ἐκ πυρὸς ξενοτρόπως.

Εἰκάδι ἐν τριτάτῃ κατὰ φλὸξ Πολύκαρπον ἔκαυσεν.

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Πολύκαρπος γεννήθηκε περὶ τὸ 80 μ.Χ. ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ φιλόθεους γονεῖς, τὸν Παγκράτιο καὶ τὴ Θεοδώρα, ποὺ εἶχαν ἐγκλειστεῖ στὴ φυλακὴ γιὰ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ, καὶ βαπτίσθηκε Χριστιανὸς σὲ νεαρὴ ἡλικία. Ὑπῆρξε μαζὶ μὲ τὸν Ἅγιο Ἰγνάτιο τὸν Θεοφόρο, μαθητὴ τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννη. Λίγο πρὶν ἀναχωρήσει ἀπὸ τὸν πρόσκαιρο αὐτὸ βίο ὁ Ἅγιος Βουκόλος, Ἐπίσκοπος Σμύρνης († 6 Φεβρουαρίου), χειροτόνησε μετὰ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ὡς διάδοχό του, τὸν Ἅγιο Πολύκαρπο καὶ μετὰ κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.

ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄ (Ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στὴν Κοζάνη) - (Βιβλίο Α΄ - Μέρος 23ο)

Ὅλες οἱ ἀναρτήσεις τοῦ βιβλίου «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄» ΕΔΩ

 

1912: «Χριστὸς Ἀνέστη» στὴν Κοζάνη

 

Το δικό μας Χριστός Ανέστη υπήρξε η βακτηρία, όπως λέγει κάποιος ιστορικός, επάνω στην οποία στηρίχθηκε το βασανισμένο μας γένος. Το δικό μας Χριστός Ανέστη υπήρξε ο πολικός αστέρας μέσα στη μαύρη νύκτα που πέρασε το Έθνος μας. Δεν μας έσωσαν οι ψευτοφιλοσοφίες, δεν μας έσωσαν οι διάφορες θεωρίες, μας έσωσε ο Χριστός, ο Αναστάς εκ νεκρών.

 

Στην Κοζάνη όταν πήγα προ 10 ετών, βρήκα έναν γέροντα.

Ἄγγελος Καραγεώργος: ΟΙ ΓΝΩΣΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΔΗΜΙΟΙ ΕΝΟΣ ΕΠΙΤΗΡΟΥΜΕΝΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ

Άγγελος Καραγεώργος

Παράλληλα με τον τρομακτικό σεισμό στην Συρία και Τουρκία όπου οι μετασεισμοί ήταν παραφύσει μεγάλοι σε σχέση με ό,τι κανονικά συμβαίνει ενώ πολλές κατασκευαστικές εταιρίες που έχτιζαν κτίρια χαρτόκουτα ήταν απευθείας συνδεδεμένες με το κράτος κάτι που ίσως φανερώνει μια περαιτέρω οργανωτικότητα, παρακολουθήσαμε μετά το Κινεζικό μπαλόνι πάνω από τις ΗΠΑ που αναφέρεται ως κατασκοπευτικό, μια σειρά καταρρίψεων αγνώστων εναερίων αντικειμένων στη Βόρεια Αμερική τα οποία καλύπτονται από ένα πέπλο μυστηρίου αφήνοντας σαφείς υπόνοιες για εξωγήινους αν και επίσημα το αρνούνται. Έτσι βάζουν ξανά στη συνείδηση των ανθρώπων μια ενδεχόμενη νέα απειλή που αν το αφεντικό κρίνει σκόπιμο μπορεί να την επιστρατεύσει περισσότερο έμπρακτα τον επόμενο καιρό έχοντας την ίδια στιγμή οικειοποιήσει την ανθρωπότητα με το καθεστώς της παρακολούθησης που θέλει να επιβάλει ενώ πολώνει ακόμα περισσότερο το κλίμα μεταξύ ανατολής και δύσης την ίδια στιγμή που στην Ουκρανία τα πυρηνικά όλο και έρχονται στο προσκήνιο.

Κωνσταντίνος Βαθιώτης: Ο «αόρατος κηπουρός» και ο Τάσος Λυμπερόπουλος

Ένα ακόμη φίδι στον κόρφο μας;

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης

ΠΡΟΪΔΕΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΙΑΣΤΙΚΟΥΣ:

Μετά την επίθεση που δέχθηκα το 2021 από τους δημοσιογράφους Ιωσήφ Παπαδόπουλο και Αλέξανδρο Στεφανόπουλο, επειδή αρνήθηκα να τους δώσω συνέντευξη, η μάσκα έπεσε και για έναν άλλο «δημοσιογραφίζοντα αστέρα» του κυβερνοχώρου, τον κ. Τάσο Λυμπερόπουλο.

Το λυμπεροπουλικό λογύδριο θα ήταν μια πολύ καλή άσκηση για όσους φοιτητές Νομικής θέλουν να εμπεδώσουν τις γνώσεις τους όχι μόνο στα εγκλήματα κατά της τιμής, και ειδικότερα σε εκείνα της απλής και της συκοφαντικής δυσφήμησης, αλλά και σε μια ειδική μορφή εκβίασης, εκείνη που τελείται με απειλή νόμιμης παράλειψης.

παπα- Ηλίας Υφαντής: τα βάρη του σκότους

 

 Γράφει ο παπα- Ηλίας Υφαντής

 

Θυμάμαι-μικρό παιδί- κάποιες γυναικούλες, που κουβαλούσαν το αλάτι ζαλίγκα από το Αιτωλικό, για να το πάνε στ’ Άγραφα.

Σήμερα όμως οι συνθήκες της ζωής μας έχουν αλλάξει. Κι όχι μόνο  βάρη αυτού του είδους δεν κουβαλάμε, αλλά, σε μεγάλο βαθμό, ξεχάσαμε κιόλας να περπατάμε. Κι όμως, παρόλα αυτά κάποιοι επιμένουν να κουβαλούνν άλλου είδους βάρη. Και μάλιστα δυσβάστακτα: Βάρη σωματικά, ψυχικά, κοινωνικά. Όχι απλά περιττά και άχρηστα, αλλά σε μεγάλο βαθμό επιβλαβή για τη ζωή και κάποτε μάλιστα  θανατηφόρα Απ’ τα οποία, ενώ θα μπορούσαμε να απαλλαγούμε, δεν θέλουμε με τίποτε να τα ξεφορτωθούμε.

Για ποια σωματικά βάρη μιλάμε; Ιδiαίτερα για την παχυσαρκία μας. Για το ότι οι περισσότεροι από μας είμαστε υπέρβαροι. Άλλοτε, γιατί από λαιμαργία τρώμε περισσότερο απ’ όσο μας χρειάζεται, κι άλλοτε, γιατί από ανία τρώμε συνεχεια , επειδή δεν έχουμε κάτι άλλο να κάνουμε. Κι έτσι συσσωρεύουμε λίπη στο σώμα μας. Που το κάνουν δυσκίνητο, αλλά και ευεπίφορο σε διάφορες αρρώστιες ακόμη και στο θάνατο. Για να επαληθεύεται έτσι το σλόγκαν, που λέει ότι «το πάχος μικραίνει τη ζωή».

Μέ εβραϊκή σημαία κηδεύτηκε ο Έλληνας δήμαρχος Ιωαννίνων..... ( Ανοίγει έτσι ο ασκός του ΑΙΟΛΟΥ; ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ; ) / 3 Β Ι Ν Τ Ε Ο

Ο σιωνισμός και ο αντισιωνισμός είναι «οι δύο πλευρές του ίδιου λόφου» και ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι «ο ένας στηρίζει τον άλλον».

Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα είδαμε τις τρεις τελευταίες ημέρες:

Μία αντισιωνιστική ενέργεια όπως η αποβολή του Ισραήλ από το συνέδριο της Αφρικανικής Ένωσης, την στιγμή που υπάρχουν εκατομμύρια Εβραίοι στην αφρικανική ήπειρο, ειδικά στην ανατολική-βορειοανατολική Αφρική και έπρεπε να εκπροσωπούνται.

Μια ενέργεια που ξεσήκωσε - και δικαίως- την αντίδραση των απανταχού Εβραίων.

Όσιος Εφραίμ ο Σύρος: Λόγος για την μετάνοια και την κρίση και τον χωρισμό της ψυχής και του σώματος

Μεγάλος φόβος, αδελφοί, θα μας κυριεύσει την ώρα του θανά­του, όταν η ψυχή χωρίζεται από το σώμα με φόβο και οδύνες.

Διότι την ώρα του χωρισμού στέκονται μπροστά στην ψυχή τα έργα της, όσα έκανε τη νύχτα και τη μέρα, καλά και κακά, και οι Άγγελοι σπεύδουν βιαστικά να την βγάλουν έξω από το σώμα˙ αλλά η ψυχή παρατηρώντας τα έργα της δειλιάζει να βγει.

Η ψυχή μάλιστα του αμαρτωλού με φόβο χωρίζεται από το σώμα και με τρόμο αναχωρεί για να παρουσιασθεί στον αθάνατο Βασιλιά˙ και καθώς αναγκάζεται να βγει από το σώμα, βλέποντας τα έργα της, λέει σ’ αυτά με φόβο˙ «Δώστε μου προθεσμία μια ώρα, να βγω». Απαντούν σ’ αυτή τα έργα της· «Εσύ μας έκανες· γι’ αυτό ας πάμε εμείς στον Θεό μαζί μ’ εσένα».

Συνωμοσία κατά των παιδιών των Ελλήνων

Η ανακοίνωση του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος γκρεμίζει συθέμελα την διεφθαρμένη εξουσία 

 

Η λέξη «συνωμοσία», είναι πολύ της μόδας. Κυρίως χρησιμοποιείται με το πρόθεμα «θεωρία», προκειμένου να υποβαθμίσει κάποια αποκάλυψη ή να καταδείξει ένα εξόφθαλμο ψέμα το οποίο διακινείται για συγκεκριμένους σκοπούς.

Στην συγκεκριμένη υπόθεση όμως, δεν έχουμε να κάνουμε με μία θεωρία συνωμοσίας, αλλά με μία χυδαία, δολοφονική συνωμοσία κατά των παιδιών των Ελλήνων. Το συγκεκριμένο έγκλημα μάλιστα δεν το αποκαλύπτει κάποιος περιθωριακός δημοσιογράφος, αλλά το εμβληματικό Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος με επίσημη ανακοίνωση του.

Το κρυστάλλινης λειτουργίας και προθέσεων Ίδρυμα, είχε ανακοινώσει δωρεά – μαμούθ για τρία νοσοκομεία: Το Παιδιατρικό Νοσοκομείο στο Φίλυρο Θεσσαλονίκης, το πρώτο παιδιατρικό νοσοκομείο εκτός Αττικής που θα κάλυπτε τις πολύ αυξημένες ανάγκες ουσιαστικά όλης της βόρειας Ελλάδας. Στην σκιά μάλιστα δύο τραγικών θανάτων, του 6χρονου κοριτσιού στη Θεσσαλονίκη από Στρεπτόκοκκο και του 2,5 ετών κοριτσιού, επίσης στη Θεσσαλονίκη.

Ἅγιος Παΐσιος: Τό ψεύτικο δέν ἀναπαύει

– Γέροντα, ἂν κάποιος ἔχη κάνει ἕναν δικό του κόσμο, γιατὶ πιστεύει στὸν λογισμό του, μπορεῖ νὰ βοηθηθῆ ἀπὸ τὴν προσευχὴ τῶν ἄλλων;

– Τί ἀνάγκη ἔχει νὰ βοηθηθῆ, ἀφοῦ ἔκανε ἕναν δικό του κόσμο;... Μικρὸ πράγμα εἶναι νὰ κάνη κανεὶς ἕναν ὁλόκληρο κόσμο δικό του;... Κοίταξε, ἂν κάποιος μὲ τὸν λογισμό του κάνη ἕναν δικό του κόσμο, νομίζεις ὅτι ἔχει ἀνάπαυση, ὅτι αἰσθάνεται δηλαδὴ χαρά; Ψέμα εἶναι. Τὸ ψέμα δὲν πληροφορεῖ τὸν ἄνθρωπο. 

 

Ἂς ποῦμε, ἀναγκάζεται ἕνας νὰ πῆ ἕνα ψέμα, γιὰ νὰ γλυτώση κάποιον. Μπορεῖ νὰ τὸν γλύτωσε ἀκόμη καὶ ἀπὸ θάνατο, ἀλλὰ τὸ ψέμα ποὺ εἶπε δὲν παύει νὰ εἶναι μισὴ ἁμαρτία. Ἢ λέει κανεὶς καμμιὰ φορά, μὲ καλὸ λογισμό, ἕνα ψέμα, γιὰ νὰ βοηθήση μιὰ περίπτωση, νὰ μὴ δημιουργηθῆ σκάνδαλο. 

 

Π.χ. ἔρχεται στὸ Μοναστήρι ἕνας γνωστὸς κρυφὰ νὰ πῆ κάποιο πρόβλημα τῆς οἰκογενείας του, γιὰ νὰ ξεσκάση. Ἔρχεται μετά, ἂς ὑποθέσουμε, ὁ ἀδελφός του καὶ σὲ ρωτάει: «Πέρασε ἀπὸ ἐδῶ ὁ τάδε;». Ἂν τοῦ πῆς «πέρασε», θὰ δημιουργηθῆ ὁλόκληρο θέμα, γιατὶ ὁ ἄλλος ἐκτίθεται. Ὁπότε λὲς «δὲν ξέρω». 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2023

Εὕρεσις Τιμίων Λειψάνων Ἁγίων Ἀποστόλων Ἀνδρονίκου καὶ Ἰουνίας 

Φανέντες ἐκ γῆς Μάρτυρες κεκρυμμένοι,

Αἴρουσι πᾶσαν ἐκ προσώπου γῆς βλάβην.

Εἰκάδα δευτερίην ἀνὰ σεπτὰ φάνη χθονὸς ὀστᾶ.

Όταν ο αγιότατος Πατριάρχης Θωμάς (βλέπε 21 Μαρτίου) ήταν στο θρόνο της Κωνσταντινούπολης (607 - 610 μ.Χ.), βρέθηκαν τα τίμια λείψανα μερικών αγίων μαρτύρων, κρυμμένα κάτω από τη γη. Αμέσως έγινε ή ανακομιδή τους με ευλάβεια και σεβασμό, και με συνοδεία πολύ λάου. Κατά τη διάρκεια της ανακομιδής, πολλές και διάφορες ασθένειες θεραπεύτηκαν.

Αφού δε πέρασαν πολλά χρόνια, ο Θεός αποκάλυψε σ' ένα άνθρωπο κληρικό και καλλιγράφο, το Νικόλαο, ότι στον ίδιο τόπο εκείνο τον καλούμενο Ευγενίου, βρίσκονται κρυμμένα και τα άγια λείψανα των Αποστόλων Ανδρόνικου και Ιουνίας (βλέπε 17 Μαΐου), τους οποίους αναφέρει ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή του, ως έξης: «Ἀσπάσασθε Ἀνδρόνικον καὶ Ἰουνίαν τους συγγενεῖς μου καὶ συναιχμαλώτους μου, οἵτινές εἰσιν ἐπίσημοι ἐν τοῖς ἀποστόλοις, οἱ καὶ πρὸ ἐμοῦ γεγόνασιν ἐν Χριστῷ» (Ρωμ. ιστ´ 7).

Πορφυρίτης: Ἡ παρακαταθήκη τοῦ Ἁγίου Γενναδίου Σχολαρίου

 Γράφει ὁ Πορφυρίτης

 

Στήν ὁμιλία του[1] κατά τήν ἔναρξη τοῦ Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου «Ἅγιος Γεννάδιος Σχολάριος μεταξύ Ἀνατολῆς καί Δύσης», ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἀναφέρθηκε στήν παρακαταθήκη πού τοῦ ἐκληροδότησε ὁ Ἅγιος Γεννάδιος, καθώς καί σέ ὅσα ἐδιδάχθη σχετικά μέ «τόν ἀληθῆ τρόπον τοῦ διαλόγου»[2]. Πέραν τῆς κλασσικῆς φαναριώτικης διγλωσσίας τοῦ τύπου «λέγομεν τά ἁρμόδια καί πράττωμεν τά ἀναρμόδια», ἄς δοῦμε τή στάση τοῦ Ἁγίου Γενναδίου καί τί δέν ἐδιδάχθη ὁ Πατριάρχης. Μέ ἄλλα λόγια, ἄς διαπιστώσουμε ποίαν παρακαταθήκη ἔλαβε ὁ σημερινός Πατριάρχης, καθ’ ὅτι μία παρακαταθήκη παρέδωσε ὁ Χριστός, κήρυξαν οἱ Ἀπόστολοι καί ἐφύλαξαν οἱ Πατέρες.

 

Ὁ Ἅγιος Γεννάδιος ἦταν ἕνας ἀπό τούς ἐλαχίστους πού δέν ὑπέγραψαν στήν ληστρική ψευδοσύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας. Δέν λύγισε ἀπό τίς πιέσεις τοῦ αὐτοκράτορα, τῶν λατινιζόντων ὀρθοδόξων ἀρχιερέων καί τίς βασανιστικές κακοπάθειες στίς ὁποῖες τούς ὑπέβαλλε ὁ Πάπας.

ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄ (Ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στὴν Κοζάνη) - (Βιβλίο Α΄ - Μέρος 22ο)

Ὅλες οἱ ἀναρτήσεις τοῦ βιβλίου «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Α΄» ΕΔΩ

EYΛABHΣ NOMAPXHΣ THΣ KOZANHΣ

KAI H AΠOΛYΣIΣ TOY

(Διήγηση τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης στον Κύκλο Ἁγίας Γραφῆς Ἂνδρῶν, στὴν Μητρόπολη Φλωρίνης, στὴν πρὸς Κολασσαεῖς Α΄ (Τεταρτ. πρὸ Κυριακῆς Bαίων 1976)

 

«Πρό ἐτῶν ἦρθε στὴν Κοζάνη ἕνας λαμπρὸς νομάρχης, λαμπρὸ παιδί. Ἔψαλε λιγάκι καὶ ἔψαλε καλά. Μιλοῦσε καὶ πολὺ ὥραία, μιλοῦσε πρακτικά, ζωντανά, μιλοῦσε θαυμάσια. Πήγαινε σὲ χωριά, πήγαινε στὶς διάφορες κοινότητες καὶ ἐκκλησιαζόταν. 

 

Πρώτη φορὰ ἔβλεπαν στὴν ἐκκλησία νομάρχη. Οἱ ἄλλοι οἱ μασκαράδες ἔβγαζαν ἀπὸ τὴν ἐκκλησία τὸν πρόεδρο, γιὰ νὰ κουβεντιάσουν. Αὐτὸς ἐμπαινε στὴν ἐκκλησία, ἀνέβαινε καὶ στὸν ἄμβωνα καὶ ἔλεγε τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ. Ἤ!!! ἀκούγαν αὐτοί. Ὠραία λόγια!

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Στον αρχάριο της πίστης: Για την επιστροφή στην πίστη

 

Ὅπως κάποιος που επιστρέφει σπίτι του από πολύ μακριά , έτσι αισθάνεστε εσείς τώρα επιστρέφοντας από τους παγωμένους τόπους της απιστίας στη ζεστή εστία της πίστης των πατέρων σας. Οι δυσκολίες που έχετε , δεν είναι άγνωστες στην Εκκλησία.

Διότι η Εκκλησία έχει γενικά εμπειρία όσων συμβαίνουν στους ανθρώπους όταν απομακρύνονται από την πίστη, και όταν επιστρέφουν σ’ αυτή.

Στην πρώτη περίπτωση τα δαιμόνια τους σπρώχνουν μπροστά , ενώ στη δεύτερη τους γυρίζουν πίσω, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα όλους τους δυνατούς πειθαναγκασμούς. Έτσι συμβαίνει και με σας.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Facebook: Η νέα συνδρομητική υπηρεσία που δίνει «προνόμια», ανοίγει το δρόμο για το απόλυτο ψηφιακό (αυτο)φακέλωμα

 

To Facebook δημιουργεί υπηρεσία για «προνομιούχους» χρήστες - Μέσω marketing στήνεται η παγίδα για την απόλυτη ψηφιακή αιχμαλωσία

 

 Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Facebook: Τo παγκόσμιο φακέλωμα μέσω των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης περνάει σε μια νέα φάση στην οποία οι χρήστες δεν θα συμβιβάζονται μόνο με μερική παραχώρηση προσωπικών πληροφοριών (όπως έκαναν μέχρι τώρα) άλλα πλέον τους δίνονται λόγοι για να φακελωθούν οικειοθελώς ακόμα περισσότερο, και μάλιστα επί πληρωμή, ακολουθώντας κάποια ύπουλα τεχνάσματα του marketing.

Η ναυαρχίδα των ΜΚΔ, το Facebook, φέρνει μια νέα συνδρομητική υπηρεσία για Facebook και Instagram που θα ονομάζεται «Meta Verified» (η Meta είναι η μητρική εταιρεία του Facebook) και θα επιτρέπει στους χρήστες να πιστοποιούν την αυθεντικότητα των λογαριασμών τους, κερδίζοντας ένα «σήμα» επικυρωμένου προφίλ που θα τους παρέχει μια σειρά από «προνόμια», σε σχέση με τους απλούς χρήστες.

Όσιος Εφραίμ ο Σύρος: "Σε ψυχή που ραθυμεί"

Ψυχή, μη χάνεις το θάρρος σου και μη θλίβεσαι.

Μη συλλογίζεσαι τον εαυτό σου ότι είναι στο πλήθος της αμαρτίας. μην επιφέρεις στον εαυτό σου τη φωτιά. μη λες ότι ο Κύριος με απέρριψε από την παρουσία του...

Διότι αυτός ο λόγος δεν θα αρέσει στο Θεό, επειδή ο ίδιος κράζει σ' εσένα, λέγοντας: "Λαέ μου, τι κακό σου έκανα ή σε τι σε λύπησα ή σε τι σε στενοχώρησα;(Μιχ. 6,3).

Μήπως εκείνος που έπεσε δε σηκώνεται; Ή μήπως εκείνος που χάνει το δρόμο του, δε φροντίζει να επιστρέψει; (Ιερ. 8,4)"....

Ιταλία (Rete 4): Aιφνίδιοι θάνατοι, κανείς δεν μιλάει, υπάρχει η "Συνωμοσίας της Σιωπής"

Η εκπομπή "Fuori dal coro" μιλάει για τους αιφνίδιους θανάτους: "Εμβόλια, το μυστήριο των αιφνίδιων θανάτων" είναι το ρεπορτάζ, της Ραφαέλα Ρεγκόλι, που προβλήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου στην εκπομπή "Fuori dal coro" από το κανάλι 4 της Ιταλικής TV, με παρουσιαστή τον Μάριο Τζορντάνο.

"Υπερβολική θνησιμότητα, αιφνίδιοι θάνατοι, παρενέργειες του εμβολίου κατά της κόβιντ. Μετά την έρευνά μας για τη σιωπηλή σφαγή για την οποία κανείς δεν μιλάει, κάποιος αποφάσισε να σπάσει τη σιωπή. Εδώ είναι οι κρυμμένες αλήθειες που λογοκρίνονται συστηματικά. Συναντώ έναν αστυνομικό και αυτά που μας λέει για τους αιφνίδιους θανάτους μπορεί να κοστίσουν τη δουλειά του και όχι μόνο", προλογίζει η δημοσιογράφος.

Και για τους αιφνίδιους θανάτους ανάμεσα στους αστυνομικούς, ο αστυνομικός σχολιάζει: "Κανείς δεν μιλάει γι' αυτό λόγω της μεγάλης "συνωμοσίας της σιωπής". Δεν γίνονται αυτοψίες γιατί υπάρχει διάταγμα που συνιστά να μην γίνονται, εκτός αν είναι απολύτως απαραίτητο. Και αυτοί οι θάνατοι δεν καταγράφονται. Σε αυτή τη χώρα πεθαίνεις δύο φορές, πεθαίνεις από την πραγματική αιτία και κατατάσσεσαι σε άλλη αιτία θανάτου.

Ποια νηστεία «μισεί» ο Θεός

«Βρωμάτων νηστεύουσα ψυχή μου, καί παθῶν μή καθαρεύουσα, μάτην ἐπαγάλλῃ τῇ ἀτροφίᾳ∙ εἰ μή γάρ ἀφορμή σοι γένηται πρός διόρθωσιν, ὡς ψευδής μισεῖται παρά Θεοῦ, καί τοῖς κακίστοις δαίμοσιν ὁμοιοῦσαι, τοῖς μηδέποτε σιτουμένοις∙ μή οὖν ἁμαρτάνουσα, τήν νηστείαν ἀχρειώσῃς, ἀλλ’ ἀκίνητος, πρός ὁρμάς ἀτόπους μένε, δοκοῦσα παρεστάναι ἐσταυρωμένῳ τῷ Σωτῆρι, μᾶλλον δέ συσταυροῦσθαι, τῷ διά σέ σταυρωθέντι, ἐκβοῶσα πρός αὐτόν∙ Μνήσθητί μου Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου» (Ἀπόστιχα τῶν Αἴνων, Ἰδιόμελον, ἦχος α΄).

(Ψυχή μου, με το να νηστεύεις από φαγητά, αλλά να μη καθαρίζεσαι από τα πάθη σου, μάταια χαίρεσαι που δεν τρως. Διότι αν η νηστεία δεν σου γίνεται αφορμή για διόρθωσή σου, προκαλεί την αποστροφή του Θεού ως ψεύτικη, κι εσύ γίνεσαι όμοιος με τους δαίμονες, οι οποίοι δεν σιτίζονται καθόλου. Μην εξαχρειώσεις λοιπόν τη νηστεία με τις αμαρτίες σου, αλλά μένε ακίνητος, χωρίς να στρέφεσαι προς τις άτοπες ορμές. (Κι αυτό θα το καταφέρεις) με τη σκέψη ότι βρίσκεσαι μπροστά στον Εσταυρωμένο Σωτήρα Χριστό, ή μάλλον ότι είσαι σταυρωμένος μαζί μ’ Εκείνον που σταυρώθηκε για σένα, φωνάζοντας δυνατά προς Αυτόν: Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθης εν τη Βασιλεία Σου).

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 21 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2023

Ὁ Ὅσιος Τιμόθεος ὁ ἐν Συμβόλοις

Καὶ ζῶντα Τιμόθεε καὶ τεθνηκότα,

Τιμᾷ Θεὸς ζώντων σε καὶ τεθνηκότων.

Εἰκάδι Τιμόθεον πρώτῃ κατὰ σῆμα κάλυψεν.

Ὁ Ὅσιος Τιμόθεος, ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὴ σῳζόμενη Ἀκολουθία αὐτοῦ, ἔζησε κατὰ τὴν περίοδο τῆς εἰκονομαχίας καὶ καταδιώχθηκε ἀπὸ τοὺς εἰκονομάχους. Ἀκολούθησε τὸ μοναχικὸ βίο καὶ ἐκάρη μοναχὸς σὲ πολὺ νεαρὴ ἡλικία. Ἀσκήτεψε θεοφιλῶς καὶ διέπρεψε στὴ σωφροσύνη καὶ παρθενία γενόμενος δοχεῖο τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Διακρίθηκε δὲ στὴν φιλανθρωπία καὶ ὑπῆρξε τροφὴ τῶν πεινώντων καὶ προστάτης τῶν ὀρφανῶν.

Οἱ Ἅγιοι Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης καί Δανιὴλ Κατουνακιώτης

(Ὡς ἀσφαλεῖς πνευματικοὶ ὁδηγοὶ στὴ Δυτικόπληκτη - Οἰκουμενιστικὴ ἐποχή μας)

 

Γράφει ὁ ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

 

Στὰ νεότερα χρόνια λάμπουν στὸ Ὁμολογιακό - Ἀσκητικὸ στερέωμα τοῦ Ἁγίου Ὄρους οἱ Ἅγιοι: Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς (1714-1779), Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης (1749-1809) καὶ Δανιὴλ ὁ Κατουνακιώτης (1844-1929). Εἶχαν στὴν διαδρομή τους, ὡς θεμέλιο, τὴν ἀναλλοίωτη στὸ χρόνο ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας. Στὴν περίοδο αὐτὴ (1714-1929) καὶ ἔπειτα, συμπεριλαμβανομένης καὶ τῆς ἐποχῆς μας, ἀνέβηκαν στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ πάρα πολλοὶ ἅγιοι Μοναχοὶ τῆς Ἀθωνικῆς πολιτείας∙ οὐρανόφρονες, ἀκτήμονες καὶ θαυματουργοὶ (πολλοὶ ἐξ αὐτῶν). Ὅμως ἡ χορεία τῶν τριῶν αὐτῶν Πατέρων σφράγισε, κυρίως, τὸν ἐκκλησιαστικό - θεολογικὸ χῶρο τοῦ Ἁγίου Ὄρους μὲ τὴν θέληση - παρακαταθήκη τους, γιὰ διαχρονικὴ πνευματικὴ ἀντίσταση τῶν Ἁγιορειτῶν στὶς αἱρέσεις καὶ σὲ ὅλες τίς καινοτομίες. Διαμόρφωσαν ἀντι-αἱρετικὲς διδασκαλίες σ᾿ ὅλα τὰ ἐπίπεδα δράσης τους, ὡς ὄργανα τῆς Θείας πρόνοιας.
 

Ἡ στάση τους, ἡ καλὴ ὁμολογία, ποὺ εἶναι καὶ ἡ σφραγῖδα τῶν μαρτύρων καὶ τῶν Μεγάλων Πατέρων∙ αὐτὴ ἡ ὁμολογία τους κράτησε τὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὸ Ἅγιο Ὄρος. Δὲν ἀρνούμεθα ὅτι ἡ νῆψις καὶ ἡ προσευχὴ ἀποτελοῦν ὁδὸ ἑνώσεως μὲ τὸν Θεό. Ἡ μαρτυρικὴ ὁμολογία, ὅμως, εἶναι τὸ ὕψιστο καὶ ἀψευδὲς σημεῖο εἰλικρινοῦς ἀγάπης πρὸς τὸν Θεό, πρὸς τὴν Ἐκκλησία.

Γεώργιος Τζανάκης: Δικαιοκρισία καί ἀγώνας ὑπὲρ τῆς πίστεως καί τοῦ ἀνθρώπου.

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης 

 

Ἔχουν περάσει σχεδὸν τρία χρόνια διωγμοῦ τῆς πίστεως καὶ ἐξευτελισμοῦ τῆς ἐκκλησίας , μὲ τὴν μετατροπὴ πολλῶν ἐκ τῶν ποιμένων  της σὲ ὑπηρέτες τοῦ σατανικοῦ καὶ ἀνθρωποκτόνου παγκοσμίου συστήματος ἐξουσιασμοῦ τῶν ἀνθρώπων, καὶ πολλῶν ἄλλων σὲ μουγκούς  καὶ κρυπτομένους.  Τὸ καθημερινὸ φαινόμενο τῶν ξαφνικῶν θανάτων δὲν ξαφνιάζει κανέναν. Kανένας δὲν ἐνδιαφέρεται, κανένας δὲν διαμαρτύρεται καὶ δὲν ζητάει ἐξηγήσεις ἀπὸ τοὺς ἐπιβολεῖς τῶν σκευασμάτων τοῦ θανάτου, ὅπως πλέον ἀπεδείχθη καὶ ἐπιβεβαιώνεται καθημερινῶς ὅτι εἶναι. Αὐτὸ ποὺ εἶναι πολὺ ἀποκαρδιωτικὸ εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι συζητῶντας μὲ ἀνθρώπους «τῆς ἐκκλησίας», -αὐτοὺς ποὺ χαρακτηρίζονται (ἀλλὰ καὶ οἱ ἴδιοι σεμνύνονται) ὡς  «ὑπάκουοι» καὶ σωστοί- παρατηρῶ ὅτι ἐνῷ τὰ γεγονότα βοοῦν, ἐνῷ ἡ ἀλήθεια εἶναι πρὸ ὀφθαλμῶν, συνεχίζουν νὰ ἐπαναλαμβάνουν: «Ποιός εἶμαι ἐγὼ νὰ κρίνω;», «Δὲν μπορῶ νὰ κρίνω», «Μὴν κρίνετε ἵνα μὴ κριθῆτε» ... κτλ.

Αὐτὸ, ἡ ἀπώλεια τῆς δυνατότητος νὰ κρίνῃς, δὲν εἶναι κάτι ποὺ προέκυψε τυχαίως, ἤ ὡς δευτερεῦον ἀποτέλεσμα ἄλλης κυριωτέρας ἐπιδιώξεως. Αὐτὴ ἀκριβῶς εἶναι ἡ κυρία ἐπιδίωξις καὶ στόχευσις ὅλων τῶν μεθοδεύσεων τῶν κινούντων τὰ νήματα τῶν κυβερνώντων-μαριονετῶν παγκοσμίως. Ἡ ἀπόλυτη σύγχυσις, ἡ ἔλλειψις κριτηρίων, ἡ ἀδυναμία κρίσεως, ἡ αὐτοπαράδοσις στὶς μεθοδεῖες τῶν ὀργάνων τοῦ σατανᾶ, ἡ ἀπεμπόλησις τοῦ αὐτεξουσίου καὶ τῆς ἐλευθερίας ὁδηγεῖ στὴν ἔκπτωσι τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν μετατροπή του σὲ ρακένδυτο καὶ ἐξαθλιωμένο δοῦλο στὴν χώρα τῶν πονηρῶν νεοεποχιτῶν πολιτῶν.

Κ ΒΑΘΙΩΤΗΣ VS K ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ 17 02 23

Δημήτρης Νατσιός: «Θά ἔλθει καιρός πού οἱ ἄνθρωποι θά τρελαθοῦν...»

Γράφει ὁ Δημήτρης Νατσιός

 

 

Στὰ «ἀγγελικὰ» χρόνια τοῦ Σταλινισμοῦ, ὁ ὁποῖος εἶχε μετατρέψει τὴν σοβιετικὴ χώρα σὲ ἀπέραντο ἐργοτάξιο κνουτοκρατούμενων μυρμηγκιῶν ἢ σὲ στρατόπεδα ἐξοντώσεως ἀνεπιθύμητων, χιλιάδες φυλακισμένοι εἶχαν ἐπισκεπτήριο μία φορὰ τὸν χρόνο, γιὰ δεκαπέντε λεπτά. Οἱ γυναῖκες τους -ὅπως μας τὸ διηγεῖται ὁ Σολζενίτσιν στὸ «Ἀρχιπέλαγος Γκουλάγκ- ποὺ συχνὰ ζοῦσαν χιλιάδες μίλια μακριά, μάζευαν καπίκι-καπίκι τὰ ναῦλα τους, ὅλο τὸ χρόνο, γιὰ νὰ ταξιδέψουν τὴν ὁρισμένη ἡμερομηνία, ποὺ μποροῦσαν νὰ ἀντικρύσουν τὸ πρόσωπο τοῦ συζύγου τους, μόλις γιὰ 15 λεπτά, καὶ μάλιστα πίσω ἀπὸ ἕνα τραχύ, προστατευτικὸ πλέγμα.
 

Κι ἐνῶ «ζοῦσαν» γι᾿ αὐτὴν τὴν στιγμὴ καὶ ἑτοίμαζαν τὰ λόγια, ποὺ θὰ τοὺς ἔλεγαν μὲς στὰ 15 αὐτὰ λεπτά, τίς πιὸ πολλὲς φορὲς δὲν ἄνοιγαν καθόλου τὸ στόμα, μόνο κοιτάζονταν μὲ πόνο ὅλη τὴν ὥρα, ὥσπου νὰ τίς ἀπομακρύνουν οἱ δεσμοφύλακες. Κι αὐτὸ γινόταν γιὰ 10, 15 καὶ 25 χρόνια.

Εὐαγγελία Λάππα: Ἕνα ποίημα γιὰ τὸν «αἰώνιο» βασιλέα τῶν Ἑλλήνων, Μέγα Ἀλέξανδρο

Ψηφιδωτὸ τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου ἀπὸ τὴν Πομπηία, 1ος αἰώνας π.Χ.

 

Εὐαγγελία Κ. Λάππα
1 Φεβρουαρίου 2023.

 

Τὸ παρακάτω ποίημα ἀφιερώνεται στὸν βασιλέα τῶν βασιλέων, στὸν αὐτοκράτορα τῶν αὐτοκρατόρων, στὸν μέγιστο τῶν Ἐθναρχῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, στὸν Ἕλληνα βασιλέα Στρατηλάτη:
 

Μέγα Ἀλέξανδρο τὸν Γ΄ τὸν Μακεδόνα!

Ὅσο ἐλάχιστοι κι ἂν εἴμαστε ἐνώπιον τῆς γιγαντιαίας μορφῆς του.
 

Ὅσο ἀναξιότατοι κι ἂν εἴμαστε ἐνώπιον τοῦ βάρους τῆς δόξας καὶ ὅλων ὅσων μᾶς κληροδότησε.
 

Ὅσο στεῖρα κι ἂν εἶναι τὰ ὑμνολόγιά μας πρὸς αὐτόν.