Όσο ξεδιπλώνονται τα γεγονότα των χαλεπών καιρών μας, τόσο περισσότερο αναδεικνύεται το μέγεθος του κενού που άφησε πίσω του το άστρο της Ορθοδοξίας που ονομάζεται Αυγουστίνος Καντιώτης.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Α΄Κορ. 15,1-11]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
«ΠΕΡΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 17-8-1980]
[Β33]
Εάν έπρεπε, αγαπητοί μου, να ερωτήσουμε τι είναι το Ευαγγέλιον, θα μπορούσαμε με συντομία να απαντήσουμε: «Η παράδοσις της αληθείας». Αλλά τι είναι αλήθεια; Η αλήθεια είναι ο Χριστός και ο λόγος Του. Όχι ο λόγος Του, αλλά και ο λόγος Του. Διότι ο ίδιος είπε: «Ἐγώ εἰμί ἡ ἀλήθεια». Συνεπώς η αλήθεια είναι τα λόγια Του. Αλλά η πηγή των λόγων Του είναι ο Ίδιος. Συνεπώς η πηγή της αληθείας είναι το πρόσωπό Του.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Ματθ.19,16-26]
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΟΥΣΙΟ ΝΕΟ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΕ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ
«Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;(:Και ιδού Τον πλησίασε κάποιος και Του είπε: ‘’Διδάσκαλε αγαθέ, τι καλό να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;’’)»[Ματθ.19,16].
Ορισμένοι κατηγορούν τον νέο αυτόν ως κάποιον ύπουλο και πονηρό και εκτιμούν ότι πλησίασε τον Ιησού με σκοπό να Τον πειράξει· εγώ όμως δε θα μπορούσα, βέβαια, να αρνηθώ ότι ήταν φιλάργυρος και δούλος των χρημάτων, επειδή και ο Χριστός τον έλεγξε ως άνθρωπο αυτού του είδους, ύπουλο όμως δε θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω με κανέναν τρόπο, και διότι δεν είναι ασφαλές το να επιχειρεί κανείς να καταλήγει σε τολμηρές κρίσεις για ζητήματα που αφορούν τον εσωτερικό κόσμο κάποιου ανθρώπου και πόσο μάλιστα όταν πρόκειται να τον κατηγορήσει για κάτι, καθώς επίσης και για τον πρόσθετο λόγο ότι ο ευαγγελιστής Μάρκος έχει αναιρέσει αυτήν την υποψία για τυχόν δόλιες προθέσεις του συγκεκριμένου νέου· πιο συγκεκριμένα, λέγει τα εξής για τον νεανίσκο αυτόν: «Καὶ ἐκπορευομένου αὐτοῦ εἰς ὁδὸν προσδραμὼν εἷς καὶ γονυπετήσας αὐτὸν ἐπηρώτα αὐτόν(:Και καθώς ο Ιησούς έβγαινε στον δρόμο, έτρεξε προς Αυτόν και αφού γονάτισε εμπρός Του, Τον ρωτούσε)»[Μάρκ.10,17] και ότι «ὁ δὲ Ἰησοῦς ἐμβλέψας αὐτῷ ἠγάπησεν αὐτὸν καὶ εἶπεν αὐτῷ…(:ο Ιησούς τον κοίταξε με πολλή αγάπη και ενδιαφέρον και τον συμπάθησε και του είπε…)»[Μάρκ.10,21].
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Α΄Κορ.15,1-11]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, ὃ καὶ παρελάβετε, ἐν ᾧ καὶ ἑστήκατε δι᾿ οὗ καὶ σῴζεσθε, τίνι λόγῳ εὐηγγελισάμην ὑμῖν εἰ κατέχετε, ἐκτὸς εἰ μὴ εἰκῆ ἐπιστεύσατε (:Σας γνωστοποιώ λοιπόν, αδελφοί, το Ευαγγέλιο που σας δίδαξα, το οποίο και παραλάβατε και στο οποίο μένετε αμετακίνητοι από τότε. Με αυτό και θα σωθείτε, εάν το κρατάτε στερεά, όπως εγώ σας το κήρυξα· εκτός αν μάταια και χωρίς λόγο πιστέψατε. Λησμονήσατε όμως, μία ουσιώδη αλήθεια του Ευαγγελίου μου αυτού)»[Α΄Κορ.15,1-2].
Αφού ολοκλήρωσε τον λόγο για τα πνευματικά χαρίσματα, έρχεται σε αυτό που είναι το πιο αναγκαίο από όλα, την διδασκαλία για την ανάσταση, καθόσον η πίστη τους σε αυτό ήταν πολύ ασθενής. Και όπως ακριβώς στα σώματα, όταν ο πυρετός προσβάλει τα στερεά, δηλαδή τα νεύρα και τις φλέβες και τα πρώτα στοιχεία που τα συνθέτουν, τότε το κακό γίνεται αθεράπευτο, εάν δεν τύχουν πολλής περιποιήσεως, έτσι λοιπόν υπήρχε κίνδυνος να γίνει και τότε· διότι το κακό βάδιζε ήδη εναντίον των στοιχείων της ευσέβειας. Για τον λόγο αυτόν και καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια ο Παύλος.
Την Παρασκευή, 25 Αυγούστου, τίθεται σε ισχύ η λεγόμενη “Πράξη για τις ψηφιακές υπηρεσίες” (DSA) της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επισήμως, ο νόμος αποσκοπεί στην “…καταπολέμηση του παράνομου περιεχομένου και της παραπληροφόρησης στο διαδίκτυο“. Ωστόσο, οι επικριτές φοβούνται τον περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης και μια πόρτα για περαιτέρω αυθαίρετη λογοκρισία στο διαδίκτυο.
Ὡς γνωστόν, ἡ Ὀρθοδοξία δὲν διαθέτει μόνον τὴν διάσταση τῆς πίστεως, ἀλλὰ καὶ τὴν μορφωτικὴ καὶ τὴν κοινωνικὴ διάσταση, ὅπως φαίνεται καθαρὰ ἀπὸ τὴν δράση τῶν πρώτων ἀποστολικῶν κοινοτήτων (Πράξ. β’ 42-47, στ’ 1-6). Γνήσιος συνεχιστὴς τοῦ ὀρθοδόξου πνεύματος καὶ ἐκφραστὴς τοῦ τριλείτουργου ὁ Πατροκοσμᾶς δὲν διακόνησε μόνον τὶς πνευματικὲς καὶ μορφωτικὲς ἀνάγκες τῶν ἀδελφῶν του, μὲ τὴν διδασκαλία του, ἀλλὰ ἐργάστηκε, παράλληλα, καὶ γιὰ τὴν ἠθικὴ καὶ τὴν κοινωνική των ἀναγέννηση.
Θεμέλιο τῆς διδασκαλίας του ἡ πίστη στὸν Θεὸ καὶ ἡ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἀδελφούς: «Καὶ μεῖς, λοιπόν, ἐὰν θέλωμε νὰ λέμε τὸν Θεό μας Πατέρα, πρέπει πρῶτα νὰ ἔχωμε δύο ἀγάπες, ἀγάπη στὸν Θεὸ καὶ ἄλλη ἀγάπη στὸν πλησίον…».
Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης
Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος, μὲ τὸ σπινθηροβόλο βλέμμα, εἶναι ὁ πρωθυπουργὸς τῆς χώρας μας, (γιὰ δεύτερη φορά, μὲ τὴν ψῆφο τοῦ λαοῦ). Αὐτὸς ποὺ συνετέλεσε ὥστε νὰ βρεθῇ ἡ χώρα καὶ ὁ λαός, σὲ αὐτὴ τὴν λαμπρὴ κατάστασι, τὴν ἐθνικὴ, οἰκονομικὴ, πνευματική. Αὐτὸς ποὺ «ἔκλεισε ναοὺς, ἀπαγόρευσε τὴν Θεία λειτουργία, κυνήγησε ἱερεῖς, θέλει νὰ κάνῃ τὴν χώρα πολυεθνικὸ χῶρο, ὁπαδὸς τῶν ΛΟΑΤΚΙ+, θαυμαστὴς καὶ ἀκροατὴς τοῦ Σβάτζ καὶ τοῦ Χαράρι, ἕνα νεοεποχίτικο ἀνδρείκελο», ὅπως θὰ ἔλεγε ὁποιοσδήποτε, στοιχειωδῶς ἀντιλαμβανόμενος τὰ ὅσα προγραμματίζονται καὶ ἐξελίσσονται γύρω μας....
‘Aθῆναι τῇ 10-1-1950
Μια ασφαλής διέξοδος για τις μητέρες που θέλουν να φέρουν στη ζωή τα μωρά τους αλλά δεν μπορούν να τα μεγαλώσουν αποτελούν για το εξωτερικό τα baby boxes, ειδικοί χώροι φιλοξενίας για βρέφη, που λειτουργούν για αυτά ως ασφαλή καταφύγια. Η ύπαρξή τους έχει σώσει ως τώρα χιλιάδες μωρά από την άμβλωση καθώς τους δίνει τη δυνατότητα να γίνουν στο μέλλον μέλη μιας οικογένειας που θα τα αναθρέψει με αγάπη.
Γράφει ὁ Πορφυρίτης
Ἕνα ἀπό τά σημεῖα τῶν καιρῶν εἶναι ἡ παχυλή σιωπή καί ἡ ἐπιβολή της μέ κάθε μέσο. Ὄχι βεβαίως ἐκείνη ἡ εὐλογημένη, ἡ ἁγία σιωπή πού εἶναι ἀπαραίτητη, ἀλλά ἡ δαιμονική, καί πολλάκις μετ’ ἀπειλῶν ἐπιβαλλόμενη. Φέρουμε στήν μνήμη μας, ἐκεῖνο τό «κλειστό τό στόμα», πού εἰπώθηκε ἀπό ἱερομόναχο σέ ὁμιλία του στό ἐξωτερικό[1], ὅταν ρωτήθηκε σχετικά μέ τόν Οἰκουμενισμό. Ἀκόμη καί τή σιωπή «διά τόν φόβον τοῦ ‘‘ἐξωδίκου’’», πού ἐπικρέμαται στάς κεφαλάς αὐτῶν πού θά τολμήσουν νά ἐλέγξουν κάποιον μητροπολίτη, μέ σκοπό τήν ἐξουθένωσή των! Φαίνεται ὅτι ἡ νέα τάξη θέλει στόμα μέ «φερμουάρ», μέ «φίμωτρο».
ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
«ΤΟ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ»
[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 23-8-1992]
[A33]
Καθώς, ἀγαπητοί μου, μελετοῦμε τὸ θεολογικότατον προοίμιον τῆς πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολῆς, ἀναγκαζόμαστε νὰ σταματήσομε σὲ μία μυστηριώδη φράση: «Ὅταν δὲ πάλιν εἰσαγάγῃ τὸν πρωτότοκον εἰς τὴν οἰκουμένην, λέγει». Ποιός εἰσαγάγει; Εἰσαγάγει ὁ Πατήρ. Ποιόν εἰσαγάγει; Εἰσαγάγει τὸν Υἱόν. Ποῦ τὸν εἰσαγάγει; Εἰς τὴν οἰκουμένην, εἰς τὸν κόσμον. Ἀλλὰ ὁ Υἱός, ὡς πρωτότοκος τοῦ Πατρός, εἶναι καὶ Θεὸς βεβαίως, εἶναι πανταχοῦ παρών. Τί ἔννοια ἔχει αὐτὸ τὸ «εἰσαγάγει»; Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Νύσσης ἀπαντᾷ: «Τὴν διὰ σαρκὸς Αὐτοῦ γένεσιν, εἴσοδον εἰς τὴν οἰκουμένην ὀνομάζει ὁ Λόγος». Ὅτι δηλαδὴ «ὅταν ὁ Πατήρ», λέγει, «εἰσαγάγει τὸν Υἱόν, Τὸν εἰσαγάγει μὲ τὴν ἔννοια τῆς σαρκός, μὲ τὴν ἔννοια τῆς Ἐνανθρωπήσεως». Ὥστε λοιπὸν ἡ εἴσοδος τοῦ Θεοῦ, τοῦ Θεοῦ Λόγου, γίνεται εἰς τὸν κόσμον μὲ τὴν Ἐνανθρώπηση. Καὶ τὸ ὄργανον ποὺ ὑπηρέτησε αὐτὴν τὴν εἴσοδον τοῦ πρωτοτόκου εἰς τὴν Οἰκουμένην, εἶναι ἡ Παρθένος Μαρία. Ἔτσι ἡ Παρθένος Μαρία γίνεται ἡ πύλη διὰ τῆς ὁποίας ὁ Θεὸς Λόγος κοινωνεῖ κατὰ τρόπον αἰσθητὸν καὶ ρεαλιστικὸν μὲ τοὺς ἀνθρώπους.
