«Το μέλλον για μας μπορεί και να μην έρθει»: Μια προειδοποίηση του γέροντα Ιωάννη Κρεστιάνκιν

Παραθέτουμε ορισμένα από τα αποφθέγματα του Αρχιμανδρίτη Ιωάννη Κρεστιάνκιν, στα οποία ο γέροντας μιλάει για το πώς να διαφυλάξουμε την ψυχή μας ζωντανή σε μια εποχή που η ανθρωποσύνη μας δοκιμάζεται πολύ σκληρά.

 

Αφήστε τις συζητήσεις για το αν επιτρέπεται ή όχι να σκοτώνουν εκατομμύρια ανθρώπους: γυναίκες, παιδιά και γέρους. Προσπαθήστε να εκφράσετε το ηθικό σας συναίσθημα με μικρά πράγματα: μην δολοφονείτε την προσωπικότητα του πλησίον σας ούτε μια φορά, είτε με λόγια, είτε με υπονοούμενα, είτε με χειρονομίες. Αφού καλοσύνη σημαίνει και το να συγκρατείς τον εαυτό σου από το κακό… Και εδώ, με τα μικρά αυτά πράγματα, μπορείς εύκολα, απαρατήρητα και άνετα για σένα να κάνεις πολλά.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 30 ΜΑΪΟΥ 2024

Ὁ Ὅσιος Ἰσαάκιος ὁ Ὁμολογητής

Ψήφῳ Θεοῦ πρὸς θεῖον ἤρθη χωρίον,

Γῆς, Ἰσαάκιος ἐκλιπὼν τὸ χωρίον.

Θεῖον Ἰσαάκιον μόρος εἷλεν ἑνὶ τριακοστῇ.

Ψήφω Θεού προς θείον ήρθη χωρίον,

Γης Iσάκιος εκλιπών το χωρίον.

Γην λίπεν Iσακίου τριακοστή κυδάλιμον κηρ.

Ὁ Ὅσιος Ἰσαάκιος καταγόταν ἀπὸ τὴν Συρία καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ ἀρειανοῦ αὐτοκράτορος Οὐάλεντος (364 – 378 μ.Χ.). Μοναχὸς στὴν πατρίδα του, μετέβη στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ ἐγκαταστάθηκε σὲ κάποια ἀπὸ τὶς μονὲς αὐτῆς. Διακρινόταν γιὰ τὴ φλογερὴ πίστη καὶ τὴ μαχητικότητά του ἐναντίον καθενὸς ποὺ ἐπιβουλευόταν αὐτήν, ἰδιαίτερα δὲ κατὰ τῶν ἐπικρατούντων αἱρετικῶν Ἀρειανῶν. 

Γέροντας Γρηγόριος Παπασωτηρίου (†): Με τον αγώνα σου αποδεικνύεις ότι πιστεύεις

Αυτός, ο οποίος θα πιστέψει ή θα θελήσει να πιστέψει και να προχωρήσει στην πίστη, αυτό, το οποίο θα προσέξει πολύ, είναι η καθημερινή του ζωή, η ηθική και η πνευματική τελείωσή του. Και αυτός, ο οποίος πιστεύει πραγματικά, αγωνίζεται.

Δεν μπορεί να λέγει κανείς ότι πιστεύει και από την άλλη πλευρά να μην αγωνίζεται. Γιατί τέλειος κανείς δεν είναι. Ξεκινάμε από μία αρχή, κάνουμε κάποιο ξεκίνημα, η πίστη μας είναι αναιμική, αλλά με τον αγώνα όλο και προχωρούμε. Με τον καθημερινό αγώνα, με την καθημερινή προσπάθεια αυξάνεται η πίστη μας. Η Αγία Γραφή λέγει ότι φτάνουμε «εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού» (Εφεσ. 4:13). Θα φτάσει κανείς προοδευτικά. Με το να ξεκινήσει δεν φτάνει αμέσως με μια στο τέλος. Πρέπει να περάσουν χρόνια, να προηγηθεί αγώνας πολύς, για να προχωρήσει και να φτάσει, αν όχι να τελειωθεί, τουλάχιστον να φτάσει προς κάποιο τέρμα.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 29 ΜΑΪΟΥ 2024

Μεσοπεντηκοστή

 

Ἑστὼς διδάσκει τῆς ἑορτῆς ἐν μέσῳ,
Χριστὸς Μεσσίας τῶν διδασκάλων μέσον.

Την Τετάρτη μετά την Κυριακή του Παραλύτου πανηγυρίζει η Εκκλησία μας μία μεγάλη δεσποτική εορτή, την εορτή της Μεσοπεντηκοστής. Τα βυζαντινά χρόνια, η εορτή της Μεσοπεντηκοστής ήταν η μεγάλη εορτή της Μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και συνέτρεχαν κατ’ αυτή στον μεγάλο ναό πλήθη λαού. Δεν έχει κανείς παρά να ανοίξει την Έκθεση της Βασιλείου Τάξεως (Κεφ. 26) του Κωνσταντίνου Πορφυρογεννήτου για να δει το επίσημο τυπικό του εορτασμού, όπως ετελείτο μέχρι την Μεσοπεντηκοστή του έτους 903 μ.Χ. στον ναό του Αγίου Μωκίου στην Κωνσταντινούπολη, μέχρι δηλαδή την ημέρα που έγινε η απόπειρα κατά της ζωής του αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ’ του Σοφού (11 Μαΐου 903 μ.Χ.). Εκεί υπάρχει μία λεπτομερής περιγραφή του λαμπρού πανηγυρισμού, που καταλαμβάνει ολόκληρες σελίδες και καθορίζει με την γνωστή παράξενη βυζαντινή ορολογία, πως ο αυτοκράτωρ το πρωί της εορτής με τα επίσημα βασιλικά του ενδύματα και την συνοδεία του ξεκινούσε από το ιερό παλάτι για να μεταβεί στον ναό του αγίου Μωκίου, όπου θα ετελείτο η θεία λειτουργία. Σε λίγο έφθανε η λιτανεία με επί κεφαλής τον πατριάρχη, και βασιλεύς και πατριάρχης εισήρχοντο επισήμως στον ναό. Η θεία λειτουργία ετελείτο με την συνήθη στις μεγάλες εορτές βυζαντινή μεγαλοπρέπεια. Μετά από αυτήν ο αυτοκράτωρ παρέθετε πρόγευμα, στο οποίο έπαιρνε μέρος και ο πατριάρχης. Και πάλι ο βασιλεύς υπό τις επευφημίες του πλήθους «Εἰς πολλούς καί ἀγαθούς χρόνους ὁ Θεός ἀγάγει τήν βασιλείαν ὑμῶν» και με πολλούς ενδιαμέσους σταθμούς επέστρεφε στο ιερό παλάτι.

Αγίου στάρετς Ανατολίου του Νεωτέρου της Όπτινα

Μια Προφητική Επιστολή του Αγίου στάρετς Ανατολίου του Νεωτέρου της Όπτινα ( +30 Ιουλίου 1922).

 

«… Όπως λέει ο Απόστολος (Β Τιμ. 3,1-6) λόγω της έλλειψης της ευσέβειας, στις Εκκλησίες θα εμφανιστούν αιρέσεις και σχίσματα, κι όπως προείπαν οι άγιοι Πατέρες, στους θρόνους των ιεραρχών και τα μοναστήρια θα υπάρχουν άνδρες αδόκιμοι και άπειροι στην πνευματική ζωή. Γι αυτό θα εξαπλωθούν παντού αιρέσεις και θα πλανήσουν πολλούς ανθρώπους.

Ο άγιος Πορφύριος μεταδίδει τη θεία Χάρη

Μαρτυρία ανωνύμου:

Ο άγιος Πορφύριος σου έδινε την εντύπωση ότι θα ζήση πολλά χρόνια ακόμα, διότι φύτευε δέντρα, ενδιαφερόταν για τα πάντα. Καθόταν μία μέρα όρθιος στο γιαπί χωρίς το σκουφί, καλοκαίρι, με τον κόκκινο μεγάλο παπαγάλο στα χέρια και τον πρόσεχε σαν να έχη κάποιο μωρό. Στα καταγάλανα μάτια του έβλεπες όλον τον ουρανό κι όλη την θάλασσα μέσα τους, ένα χρώμα σαν ανοιξιάτικο πρωινό· ήταν περίπου 9 η ώρα το πρωί. Έδινε οδηγίες από ψηλά στα παιδιά πού να φυτέψουν τα δέντρα.

Κάποτε πριν τα Χριστούγεννα του 1985, ο π. Φώτιος στα Καλίσσια μου είπε να διανυκτερεύσω στην Μονή Παρακλήτου. Κάνω υπακοή και όλη την νύχτα προσευχόμουνα στον Γέροντα, που θα πήγαινα την επομένη να με βοηθήση. Μετά την ακολουθία και τον καφέ πήγα με τα πόδια. Μόλις μπήκα στο κελλί του σαν να με περίμενε.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 28 ΜΑΪΟΥ 2024

Άγιος Ευτυχής Επίσκοπος Μελιτηνής

Ὡς εὐτυχῶς σὺ εὐτύχησας τρισμάκαρ!

Θείας τετευχώς, Εὐτυχές, κληρουχίας,

Εἰκάδι ὀγδοάτῃ Εὐτυχέα ἔνθεν ἄειραν.

Είναι άγνωστο από που καταγόταν και πότε άθλησε ο Άγιος Ιερομάρτυς Ευτύχιος. Αναδείχθηκε σε Επίσκοπο Μελιτηνής, όμως λόγω της Χριστιανικής δράσεώς του συνελήφθη, αρνήθηκε δε να θυσιάσει στα είδωλα, και μετά από πολλά βασανιστήρια ρίχθηκε στο νερό, όπου βρήκε μαρτυρικό θάνατο.

Όσιος Εφραίμ ο Σύρος: Η θύρα της ευσπλαχνίας του Θεού

Νομίζω, ακούσατε ότι έχει ετοιμασθεί η γέεννα και η άσβεστη φωτιά και το τρίξιμο των δοντιών και το εξώτερο σκοτάδι, και ακόμη το σκουλήκι και ο φοβερός ποταμός της φωτιάς, που καίει μπροστά από τον Κριτή, να τρέχει με πολλή ορμή και να είναι απειλή για μας από τον φιλάνθρωπο Κύριο, αν δεν τηρούμε τις εντολές του Θεού, αν δεν δροσίσουμε από πριν με τα δάκρυά μας τη φλόγα, αν δεν σβήσουμε τη γέεννα με τη μετάνοια, αν δε σκοτώσουμε το σκουλήκι με τη σωφροσύνη, αν δεν εξευμενίσουμε, όπως πρέπει, τον απλανή Δικαστή, όσο είμαστε σ’ αυτή τη ζωή, αν δεν προλάβουμε να εξομολογηθούμε στον παρόντα κόσμο για τον εκεί Κριτή, αν δεν παρουσιάσουμε μετανοημένο τον εαυτό μας, που είναι ο μόνος που μπορεί να εξευμενίσει τον Κριτή.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 27 ΜΑΪΟΥ 2024

  Ὁ Ἅγιος Ἑλλάδιος ὁ Ἱερομάρτυρας

Ἔλαιον Ἑλλάδιος ἱερωσύνης,

Αἵματι συνέμιξε τοῦ μαρτυρίου.

Εἰκάδι ἑβδομάτῃ Ἑλλάδιον ἔκτανε πυγμή.

Εἶναι ἄγνωστο ἀπὸ ποῦ καταγόταν καὶ πότε ἄθλησε ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Ἑλλάδιος. Ἀφοῦ διέπερεψε στὴν ἀρετὴ καὶ τὴν εὐσέβεια, μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ κατέστη Ἐπίσκοπος. Γιὰ τὴν ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ δράση του συνελήφθη, καὶ, ἀφοῦ ἀρνήθηκε νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα, ὑποβλήθηκε σὲ σειρὰ σκληρῶν βασανιστηρίων. Ρίχθηκε στὴν πυρά, ἀλλὰ μὲ τὴν Θεία Δύναμη ἐξῆλθε ἀβλαβής. Μὲ τὰ θαυμάσια αὐτὰ γεγονότα ἔγινε πρόξενος, ὥστε πολλοὶ τῶν παρισταμένων εἰδωλολατρῶν νὰ προσέλθουν στὴν ἀληθινὴ πίστη τοῦ Χριστοῦ. Τέλος, ἀφοῦ ἐδάρη σκληρὰ μὲ ράβδους καὶ γροθιές, παρέδωσε τὸ πνεῦμα καὶ περιεβλήθηκε τὸν ἀμαράντινο στέφανο τοῦ μαρτυρίου.

Μέσα στην εκκλησία του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη

Τότε όλοι νηστεύαμε – διηγήθηκε μία πνευματική κόρη του οσίου Γεωργίου – εκτός από τα βρέφη. Δύο τρία άτομα ήταν στο χωριό που δεν νήστευαν. Ο όσιος Γεώργιος τους ήξερε, μα δεν τους έλεγε τίποτε. Έλεγε: «Ο δρόμος του Θεού είναι αυτός. Θέλετε; Ακολουθείστε». Τον άκουγαν όλοι, εμείς τα παιδιά, περίπου εκατό, στη σειρά φιλούσαμε το χέρι του. Ο δάσκαλός μου, Παπαδόπουλος, δεν πίστευε. Μία ημέρα όμως ήρθε στο μοναστήρι. Τον πήρε τότε ο Γέροντας από το χέρι και τον πήγε μπροστά στον άγιο Νικόλαο, εκεί στο τέμπλο ήταν η εικόνα του. Τον πήγε εκεί μπροστά και του έκανε «κικιρίκου»… δηλαδή ξύπνα. Από εκεί και πέρα κι αυτός λίγο-λίγο γύρισε προς τη θρησκεία.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ [:Πράξ. 9,32-42] Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «Η ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ» - 5-5-1996] (Β335)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ [:Πράξ. 9,32-42]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Η ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 5-5-1996]

(Β335)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, τετάρτη Κυριακὴ ἀπὸ τοῦ Πάσχα, Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου, ἡ Ἐκκλησία μας προβάλλει τὴν ἀρετὴ τῆς ἐλεημοσύνης, μὲ τὴν εὐαγγελικὴ περικοπή. Βλέπομε τὸν Κύριον νὰ ἐλεεῖ τὸν 38 ὁλόκληρα χρόνια παράλυτον ἄνθρωπον καὶ νὰ τὸν θεραπεύει, ἀφοῦ ἐπερίμενε χρόνια ὁλόκληρα νὰ ἰαθεῖ, πεταμένος, τρόπον τινά, ἐκεῖ σὲ μία ἄκρη τῆς κολυμβήθρας τῆς Βηθεσδᾶ. Ἀλλὰ καὶ τὴν ἀποστολικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε ἀπὸ τίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, ὁ ἀπόστολος Πέτρος ἀναστήνει ἀπὸ τοὺς νεκροὺς τὴν ἐλεήμονα Ταβιθά. Παντοῦ προβάλλεται ἡ ἐλεημοσύνη τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ καὶ ἡ ἐλεημοσύνη τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸν συνάνθρωπό του.

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς (Τοῦ Παραλύτου) 26 ΜΑΪΟΥ 2024

Ἑωθινόν 

 

Ἦχος γ´ - Ἑωθινόν Ε´
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΚΔ´ 12 - 32

¹² ὁ δὲ Πέτρος ἀναστὰς ἔδραμεν ἐπὶ τὸ μνημεῖον, καὶ παρακύψας βλέπει τὰ ὀθόνια κείμενα μόνα, καὶ ἀπῆλθε πρὸς ἑαυτὸν θαυμάζων τὸ γεγονός. ¹³ Καὶ ἰδοὺ δύο ἐξ αὐτῶν ἦσαν πορευόμενοι ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ εἰς κώμην ἀπέχουσαν σταδίους ἑξήκοντα ἀπὸ Ἱερουσαλήμ, ᾗ ὄνομα Ἐμμαοῦς. ¹⁴ καὶ αὐτοὶ ὡμίλουν πρὸς ἀλλήλους περὶ πάντων τῶν συμβεβηκότων τούτων. ¹⁵ καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὁμιλεῖν αὐτοὺς καὶ συζητεῖν καὶ αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς ἐγγίσας συνεπορεύετο αὐτοῖς· ¹⁶ οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν ἐκρατοῦντο τοῦ μὴ ἐπιγνῶναι αὐτόν. ¹⁷ εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· Τίνες οἱ λόγοι οὗτοι οὓς ἀντιβάλλετε πρὸς ἀλλήλους περιπατοῦντες καί ἐστε σκυθρωποί; ¹⁸ ἀποκριθεὶς δὲ ὁ εἷς, ᾧ ὄνομα Κλεόπας, εἶπε πρὸς αὐτόν· Σὺ μόνος παροικεῖς ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ οὐκ ἔγνως τὰ γενόμενα ἐν αὐτῇ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις; ¹⁹ καὶ εἶπεν αὐτοῖς· Ποῖα; οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· Τὰ περὶ Ἰησοῦ τοῦ Ναζωραίου, ὃς ἐγένετο ἀνὴρ προφήτης δυνατὸς ἐν ἔργῳ καὶ λόγῳ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καὶ παντὸς τοῦ λαοῦ, ²⁰ ὅπως τε παρέδωκαν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ἄρχοντες ἡμῶν εἰς κρίμα θανάτου καὶ ἐσταύρωσαν αὐτόν.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΜΑΪΟΥ 2024

 Κυριακή του Παραλύτου

Τὸ ῥῆμα Χριστοῦ σφίγμα τῷ παρειμένῳ,
Οὕτως ἴαμα τοῦτο ῥῆμα καὶ μόνον.

Ἡ Κυριακή του Παραλύτου ἀντλεῖ τὸ θέμα της ἀπὸ τὴν εὐαγγελικὴ περικοπῆ, ποὺ ἀναγινώσκεται στὴν θεία λειτουργία. Αὐτὴ περιλαμβάνει τὴν διήγηση τῆς ἰάσεως τοῦ παραλυτικοῦ στὴν Προβατικὴ κολυμβήθρα, τὴν Βηθεσδά, στὰ Ἱεροσόλυμα (Ἰω. 5, 1-15). Τὸ δράμα τοῦ ἐπὶ 38 ἔτη παραλύτου συγκινεῖ τὸν Κύριο καὶ τὸν θεραπεύει. Ὁ Χριστὸς παρουσιάζεται σὰν ἰατρὸς ψυχῶν καὶ σωμάτων. Τὸν παράλυτο δὲν τὸν θεραπεύει ἡ κολυμβήθρα, ἀλλὰ ὁ πανσθενουργὸς λόγος τοῦ Κυρίου. 

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΩΦΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΓΑΘΟΕΡΓΙΕΣ

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΩΦΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΓΑΘΟΕΡΓΙΕΣ

Πές μου, σὲ παρακαλῶ, ἐάν, ἐνῶ καθόμαστε, ἔστελνε ὁ βασιλιᾶς κάποιον καὶ μᾶς καλοῦσε στὰ ἀνάκτορα, ἔπρεπε νὰ κλαῖμε καὶ νὰ θρηνοῦμε; Ἄγγελοι ἐμφανίζονται ἀπεσταλμένοι ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἐρχόμενοι, ἄγγελοι σταλμένοι ἀπὸ αὐτὸν τὸν βασιλέα γιὰ νὰ καλέσουν τὸν συνδοῦλο τους, καὶ ἐσὺ κλαῖς; Δὲν γνωρίζεις πόσο σπουδαῖο μυστήριο εἶναι ἐκεῖνο ποὺ γίνεται, πόσο φρικτὸ καὶ φοβερό, καὶ ποὺ ἀξίζει πράγματι ὕμνους καὶ χαρές;

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ [:Ἰω. 5,1-15] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΟΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» [21-5-2000] (Β414)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ [:Ἰω. 5,1-15]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΟΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 21-5-2000]

(Β414)

Μιὰ νέα καταπληκτικὴ σελίδα μᾶς ἐξιστορεῖ, ἀγαπητοί μου, ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, ἀπὸ τὰ θαύματα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Εἶχε ἀνεβεῖ καὶ αὐτὴ τὴν φορᾷ ὁ Κύριος εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα. Καὶ ἐπεσκέφθῃ την κολυμβήθρα, δηλαδὴ τὴ δεξαμενὴ τῆς Βηθεσδᾶ, ἢ «προβατικὴ κολυμβήθρα», ὅπως λέγεται ἐπὶ τὸ ἑλληνικότερον. Ἐκεῖ ἦταν ἕνας τόπος πόνου καὶ δυστυχίας. Γύρω ἀπὸ τὴ δεξαμενὴ ποὺ περιεστοιχίζετο ἀπὸ πέντε στοές, εὑρίσκετο ἕνα πλῆθος ἀσθενῶν ἀνθρώπων, ποὺ περίμεναν τὴν θεραπεία τους. Βλέπετε, ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶχε δώσει μία μικρὴ παρηγορία στὸν πονεμένο αὐτὸν λαόν, τὴν ἑξῆς: Γράφει, σημειώνει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης: «Ἄγγελος γὰρ κατὰ καιρὸν κατέβαινεν ἐν τῇ κολυμβήθρᾳ, καὶ ἐταράσσετο τὸ ὕδωρ· ὁ οὖν πρῶτος ἐμβὰς μετὰ τὴν ταραχὴν τοῦ ὕδατος ὑγιὴς ἐγίνετο ᾧ δήποτε κατείχετο νοσήματι».

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 25 ΜΑΪΟΥ 2024

Μνήμη τρίτης εὑρέσεως τῆς τιμίας κεφαλῆς τοῦ προφήτου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου

Φωνὴ βοῶντος γῆς μυχῷ κεκρυμμένη,

Τῆς γῆς ῥαγείσης, πᾶσιν ἤχησε ξένως.

Εἰκάδι δὲ Προδρόμοιο Κάρην εὗρον κατὰ πέμπτην.

Η τιμία κεφαλή του Βαπτιστή Ιωάννη, ενώ ήταν κρυμμένη για πολλά χρόνια, φάνηκε μέσα από τη γη και έλαμψε ως χρυσός. Και ενώ στην αρχή ευρίσκετο τοποθετημένη σε ειδική στάμνα, βρέθηκε μέσα σε αργυρό αγγείο και σε ιερό τόπο. Η εύρεση εγένετο κατόπιν πληροφορίας, την οποία έδωσε κάποιος ιερέας από τα Κόμανα της Καππαδοκίας, ο οποίος είδε το ακριβές σημείο σε ιερό εφύπνιο. Από εκεί η ιερά κεφαλή μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη (στη Μονή του Στουδίου), όπου εγένετο μεγαλειώδης υποδοχή, παρουσία του αυτοκράτορα του Πατριάρχου και του πιστού και φιλαγίου λαού της Βασιλεύουσας.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ [:Ἰω. 5,1-16] Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ ΤΗΣ ΒΗΘΕΣΔΑ [ὑπομνηματισμός τῶν ἐδαφίων Ἰω. 5,1-22]

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ [:Ἰω. 5,1-16]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ ΤΗΣ ΒΗΘΕΣΔΑ

[ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Ιω.5,1-22]

«Μετὰ ταῦτα ἦν ἡ ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα(:Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ ἦταν ἡ ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίων, ποὺ ἔπεφτε περίπου ἕνα μῆνα πρὶν τὸ Πάσχα. Κατὰ τὴν ἑορτὴ αὐτὴ ἀνέβηκε ὁ Ἰησοῦς στὰ Ἱεροσόλυμα)»[Ἰω.5,1].Σὲ ποιά ἑορτὴ ἀναφέρεται ὁ Εὐαγγελιστής; Κατὰ τὴν ἄποψή μου, στὴν ἑορτὴ τῆς πεντηκοστῆς[:μεγάλη ἐτήσια ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίων ἡ ὁποία στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ἀποκαλεῖται Γιορτὴ τοῦ Θερισμοῦ ἢ Γιορτὴ τῶν Ἑβδομάδων (Ἔξοδος 23,16 καὶ 34,22) ἡ ὁποία ἦταν καθαρὰ γεωργικὴ ἑορτή. Ἡ τήρησή της λάβαινε χώρα τὴν πεντηκοστὴ ἡμέρα μετὰ τίς 16 Νισὰν τοῦ Ἰουδαϊκοῦ ἡμερολογίου, τὴν ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποία κάθε οἰκογένεια προσέφερε στὸν Θεὸ ἕνα δεμάτι κριθάρι, ποὺ ὑποδήλωνε τὴν ἐπιθυμία γιὰ εἰρηνικὴ σχέση μαζὶ Του (Λευιτικὸ 23,15-16). Οἱ προσφορὲς γιὰ αὐτὴ τὴ γεωργικὴ γιορτὴ γίνονταν μέσῳ τοῦ ἱερατείου ἀρχικὰ στὴν Σκηνὴ τοῦ Μαρτυρίου, ἐνῶ ἀργότερα στὸν Ναὸ στὴν Ἱερουσαλήμ]. Κατὰ τίς ἑορτὲς ὁ Ἰησοῦς ἔμενε συνήθως στὴν πόλη, ἀφενὸς γιὰ νὰ φαίνεται ὅτι ἑορτάζει μαζί τους, καὶ ἀφετέρου γιὰ νὰ προσελκύει στὴν πίστη τὸν ἁπλὸ λαό. Καὶ μάλιστα κατὰ τὴ διάρκεια ἐκείνων τῶν ἡμερῶν συνέρρεαν στὴν πόλη οἱ πιὸ ἀγαθοί, καλοπροαίρετοι, ἁπλοϊκοὶ ἄνθρωποι.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ [:Πράξ. 9,32-42] Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΑΙΝΕΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΤΑΒΙΘΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΕΤΡΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ [:Πράξ. 9,32-42]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΑΙΝΕΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΤΑΒΙΘΑ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΕΤΡΟ

«Ἐγένετο δὲ Πέτρον διερχόμενον διὰ πάντων κατελθεῖν καὶ πρὸς τοὺς ἁγίους τοὺς κατοικοῦντας Λύδδαν(:καθὼς ὁ Πέτρος περιόδευε σὲ ὅλα αὐτὰ τὰ μέρη, κάποια μέρα κατέβηκε καὶ στοὺς Χριστιανοὺς ποὺ κατοικοῦσαν στὴν Λύδδα)»[Πράξ.9,32]. Σὰν κάποιος στρατηγὸς ποὺ περιερχόταν τίς τάξεις τοῦ στρατεύματος ἐπιθεωρῶντας, ποιό μέρος ἦταν συγκροτημένο, ποιό ἦταν σὲ τάξη πορείας, ποιό χρειαζόταν τὴν παρουσία του.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24 ΜΑΪΟΥ 2024

Ὁ Ὅσιος Συμεὼν ὁ ἐν τῷ Θαυμαστῷ ὄρει

Θαυμαστὸν ᾤκει πρὶν Συμεὼν γῆς ὄρος,

Πόλου δὲ πανθαύμαστον οἰκεῖ νῦν ὄρος.

Εἰκάδι ἔνθα νόες Συμεὼν μόλεν ἀμφὶ τετάρτῃ.

Ο Όσιος Συμεών, έζησε την εποχή του αυτοκράτορα Ιουστίνου Β' (574 μ.Χ.). Καταγόταν από την Έδεσσα, αλλά γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Συρίας.

Όταν ευρίσκετο στην ηλικία των πέντε ετών ένας τρομερός σεισμός κατέστρεψε μεγάλο μέρος της Αντιόχειας. Ανάμεσα στους νεκρούς ήταν και ο πατέρας του Ιωάννης, ο οποίος σκοτώθηκε όταν κατέρρευσε η στέγη του σπιτιού του. Η μητέρα του Μάρθα (4 Ιουλίου και 1 Σεπτεμβρίου) όμως, διασώθηκε διότι απουσίαζε από την πόλη όπως και ο Συμεών ο οποίος είχε πάει να προσκυνήσει το ναό του Αγίου Στεφάνου. Έκτοτε με φόβο θεού η Μάρθα ανέτρεφε και μεγάλωνε το γιο της.

Ιερομόναχος Ιουστίνος: Αγώνας για την αγάπη

Υπάρχουμε χάρις στην αγάπη· είμαστε ομοειδή προϊόντα της αγαθότητος του Πλάστη. Άρα οφείλει να μας διέπει η διφυής αγάπη, προς τον Κύριο και προς τον πλησίον. Και τις δυο αγάπες τις έχουμε εγγενείς· ανταποκρίνονται σφαιρικά στη φύση μας. Δεν είναι κάτι το άτοπο και το αυτοπικό η εντολή της διττής αγάπης, από όπου «όλος ο νόμος και οι προφήται κρέμανται» (Ματθ. 22.40). Εξάπαντος οι δύο αγάπες συνιστούν καίριους παράγοντες και άξονες της ζωής μας.

Συνοψίζει ένα πρωτοχριστιανικό κείμενο (Διδαχή 1.2): «Η οδός της ζωής είναι αυτή: Πρώτο ν’ αγαπήσεις τον Θεό που σε έκανε, δεύτερο τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου». Δεν γίνεται διαφορετικά· «ουκ έστιν εκ του Θεού, και ο μη αγαπών τον αδελφόν αυτού» (Α’ Ιω. 3.10).

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 23 ΜΑΪΟΥ 2024

Ὁ Ἅγιος Μιχαὴλ ὁ Ὁμολογητής

Τῷ κυματώδει μικρὸν ἐμπρέψας βίῳ,

Λύῃ Μιχαήλ, οἷα κούφη πομφόλυξ.

Εἰκάδι ἐν τριτάτῃ Μιχαὴλ ἀναδέδραμεν ἐκ γῆς.

Ὁ Ἅγιος Μιχαὴλ καταγόταν ἐκ Συνάδων τῆς Φρυγίας ἀπὸ γονεῖς πλούσιους καὶ εὐσεβεῖς, ἔζησε δὲ κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Λέοντος τοῦ Ἀρμενίου (813 – 820 μ.Χ.). Ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία εἶχε ἀφιερωθεῖ στὸν Θεὸ καὶ ἀφοῦ ἔτυχε εὐρείας καὶ ἐπιμελοῦς μορφώσεως, συγκαταλεγόταν μεταξὺ τῶν διαπρεπῶν ἀνδρῶν τῆς ἐποχῆς του. Ἐπί Πατριάρχου Παύλου Δ’ τοῦ Κυπρίου (780 – 784 μ.Χ.) μετέβη στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου, λόγῳ τοῦ ἀδαμάντινου χαρακτῆρος καὶ τῆς μεγάλης μορφώσεώς του κατέλαβε περιφανὲς ἀξίωμα στὰ ἀνάκτορα.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 21 ΜΑΪΟΥ 2024

Οἱ Ἅγιοι Κωνσταντίνος καὶ Ἑλένη οἱ Ἱσαπόστολοι

Ὡς κοινὸν εἶχον γῆς Βασιλεῖς τὸ στέφος,

Ἔχουσι κοινὸν καὶ τὸ τοῦ πόλου στέφος.

Ξύνθανε μητέρι εἰκάδι πρώτῃ Κωνσταντῖνος.

Ὡς γενέτειρα πόλη τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου ἀναφέρεται τόσο ἡ Ταρσὸς τῆς Κιλικίας ὅσο καὶ τὸ Δρέπανο τῆς Βιθυνίας. Ὡστόσο ἡ ἅποψη ποὺ ἐπικρατεῖ φέρει τὸν Μέγα Κωνσταντίνο νὰ ἔχει γεννηθεῖ στὴ Ναϊσὸ τῆς Ἄνω Μοισίας. Τὸ ἀκριβὲς ἔτος τῆς γεννήσεώς του δὲν εἶναι γνωστὸ, θεωρεῖται ὅμως ὅτι γεννήθηκε μεταξὺ τῶν ἐτῶν 274 – 288 μ.Χ.

Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης (†): Παρθενία – Η προσφορά της Θεοτόκου

Η παρθενία ως άκρα καθαρότητα της Παρθένου εκφράζει την πλήρη, ολοκληρωτική προσφορά και αγάπη της προς το Θεό και την τελειότητα κάθε είδους αρετής, που την κοσμούσε.

Ας δούμε και εμείς την παρθενική προσφορά της Κεχαριτωμένης Μαρίας προς το Θεό προ του τόκου, εν τω τόκω και μετά τον τόκον.

 

α) Παρθένος προ του τόκου

Η Παρθένος δεν είναι εκ κατασκευής αγία. Δεν συλλαμβάνεται ασπίλως, όπως κακώς δογματίζουν οι Παπικοί και έτσι την ξεχωρίζουν και αποκόπτουν από το ανθρώπινο γένος. Είναι καρπός του ανθρωπίνου γένους. Κληρονομεί βέβαια την αγιότητα τού σε κάθε γενεά καταλειπομένου από το Θεό εκλεκτού «λείμματος» (άγ. Συμεών ο Νέος Θεολόγος), αλλά δεν είναι έξω από τη φύση του Αδάμ.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 20 ΜΑΪΟΥ 2024

Ὁ Ἅγιος Θαλλέλαιος ὁ ἰατρός καὶ οἱ σὺν αὐτῷ μαρτυρήσαντες Ἀλέξανδρος καί Ἀστέριος

Ἀκέστορι τμηθέντι τῷ Θαλλελαίῳ.

Θεὸς βοτάνην πρὸς λύσιν πέμπει πάθους.

Εἰκοστῇ Θαλλέλαιος τὴν κεφαλὴν ἀπεκάρθη.

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Θαλλέλαιος καταγόταν ἀπὸ τὸν Λίβανο καὶ ἔζησε κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορος Νουμεριανοῦ (283 – 284 μ.Χ.). Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Βερεκκόκιος καὶ ἡ μητέρα του Ρομβυλιανή. Εἶχε σπουδάσει τὴν ἰατρική ἐπιστήμη καὶ προσέφερε στοὺς πάντες ἀφιλοκερδῶς καὶ μὲ ἀγάπη τὶς ἰατρικές του ὑπηρεσίες, γι’ αὐτὸ καὶ ἐντάσσεται στὴν κατηγορία τῶν γνωστῶν Ἀναργύρων.

Άγιος Ιωάννης της Σάντα Κρουζ ο Ιερομάρτυρας

Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ  

ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ SANTA CRUZ  ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ-σφαγιάστηκε από σατανιστές

1. Ένας νέος μάρτυρας.

Ο πατήρ Ιωάννης Καρασταμάτης γεννήθηκε το 1937 στο ελληνικό χωριό Αποίκια στο νησί της Άνδρου.

Η ατμόσφαιρα του χωριού ήταν ποτισμένη με τον ορθόδοξος τρόπος ζωής.
 

Οι κάτοικοι του χωριού ήταν πιστοί κι ακολουθούσαν πάντα το πρόγραμμα της εκκλησίας.
 

Αυτό επηρέαζε βαθύτατα τον νεαρό Ιωάννη που έβλεπε μέσα στην άδολη καρδιά του να ανάβει ο πόθος για τον Θεό.
 

Σαν αγόρι που έζησε τα παιδικά , του χρόνια στο νησί της Άνδρου είδε πολλά θαύματα που ο Θεός έκανε στην καθημερινή ζωή των χωρικών .
Είδε την δύναμη της προσευχής και δυνάμωσε την πίστη του στον θεό.