Εἶναι στ᾿ ἀλήθεια τολμηρός , ἄτρομος καὶ σίγουρα δὲν ἐπιδιώκει τὸ νὰ εἶναι ἀρεστὸς στοὺς ἀνθρώπους παρὰ μόνο στὸν Θεὸ ὅποιος ἰδίως στὶς μέρες μας ὁμιλεῖ γιὰ πνευματικὸ νόμο. Οἱ προφῆτες κατὰ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη ἦταν τὸ στόμα τοῦ λαλοῦντος Θεοῦ. Δίδασκαν, ἤλεγχαν καὶ προετοίμαζαν τοὺς ἀνθρώπους, ἐπισημαίνοντάς τους τὶς συνέπειες τῶν φαύλων πράξεών τους. Στὶς μέρες μας, δυστυχῶς εἰσπράττουμε ἐσφαλμένα καὶ λογαριάζουμε ὅσους κομίζουν τέτοιον λόγο, ὡς μαντεῖες καὶ ὡς μάντεις ἀντίστοιχα.
Δὲν πάει πολὺς καιρὸς ἀφ ὅτου ἐπισκεφθήκαμε ἕναν κατὰ τὴν κρίση μας ἰδιαιτέρως φωτισμένο ἐκ Θεοῦ Γέροντα, σὲ ἕνα κελὶ «σύννεφο» στὶς Καρυές τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι, δέχονται καθημερινὰ πλῆθος ἐρωτήσεων ἀπ᾿ τοὺς ἐπισκέπτες προσκυνητὲς καὶ ἐκεῖνοι οἱ εὐλογημένοι, ἀπὸ ἀγάπη καὶ μὲ ἀγάπη, προσπαθοῦν νὰ μὴν κακοκαρδίσουν κανέναν, ἀλλὰ ταυτόχρονα μὲ θαυμαστὴ διάκριση, προσπαθοῦν νὰ μὴν φύγει καὶ κανεὶς ἀπὸ τὸ ταπεινὸ τους κελίον, δίχως ὠφέλεια ἀληθινὴ γιὰ τὴν ψυχὴ καὶ προβληματισμὸ γιὰ τὴν πνευματική του κατάσταση. Ἤμασταν ἀρκετοὶ ἐκεῖνο τὸ μεσημεράκι τοῦ φετινοῦ Φθινοπώρου καὶ μέσα στὸν καταιγισμὸ τῶν ἀποριῶν ποὺ δέχτηκε ὁ πάτερ, ἔγινε καὶ ἡ ἐρώτηση σχετικὰ μὲ τὰ μελλούμενα καὶ τὶς προγνώσεις τῶν ἡμερῶν μας .
-Γέροντα, ἀκούγεται πὼς ἔρχεται καταστροφή, πόλεμος! Ἀκοῦμε γιὰ τὶς προφητεῖες καὶ εἶναι ἀλήθεια πὼς τρομάζουμε κάπως!
Μιὰ φράση μόνο βγῆκε ἀπὸ τὰ χείλη του σὰν ἀπάντηση:
-Παιδιά μου, καμιὰ προφητεία δὲν εἶναι προφητεία ἂν δὲν βγεῖ ἀληθινή!
Αὐτὸ εἶπε μόνο καὶ σιώπησε! Μαζί του καὶ ἐμεῖς, ποὺ ἀναρωτιόμαστε τί ἤθελε νὰ μᾶς πεῖ ...
Ἄς τὸ σκεφτοῦμε λίγο ἀδελφοί μου. Ἐκεῖ εἶναι ἡ διαφορὰ θαρροῦμε, ἡ ὁποία πρέπει νὰ μᾶς κάνει νὰ εἴμαστε ἰδιαιτέρως προσεκτικοὶ ὥστε νὰ μὴν ἀπαξιώνουμε καὶ νὰ μὴν ὁμογενοποιοῦμε τὶς γνήσιες φωνὲς ὅπως αὐτὴ τοῦ μακαριστοῦ ἐπισκόπου Αὐγουστίνου! Ἡ διαφορὰ ἔγκειται στὴν πρόθεση καὶ στὸν σκοπὸ ὅσων στομάτων τοῦ Θεοῦ μας μεταφέρουν τὰ μελλούμενα, τὰ ἐπερχόμενα δεινά. Δὲν προφητεύουν οἱ Ἅγιοι Γέροντες γιὰ νὰ ἐπαληθευθοῦν καὶ νὰ δικαιωθοῦν ὡς φερέγγυοι καὶ ἀξιόπιστοι.
Εὔχονται μὲ ὅλην τὴν δύναμη τῆς ψυχῆς τους, νὰ βρεθοῦν σύγχρονοι Νινευίτες νὰ τοὺς διαψεύσουν καὶ νὰ κάνουν τὸν Θεὸ νὰ ...μετανοήσει, νὰ μακροθυμήσει, νὰ παρατείνει τὸ ἔλεος καὶ τὴν χρηστότητά Του. Ὅσοι χαρισματοῦχοι τέτοιοι ἄνθρωποι, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, μιλοῦν ἔχοντας τὸ ἐκ Θεοῦ δοθὲν προορατικὸ χάρισμα (ἕνα παράδειγμα ἀκόμα ὁ Ἅγιος Γέροντας Παΐσιος ποὺ μάλιστα θέλησε αὐτὲς οἱ προρρήσεις του νὰ ὑπάρχουν χειρόγραφες καὶ ἄρα ἀπρόσβλητες -αὐθεντικές), δὲν ἐπιδιώκουν (πλὴν φυσικὰ θλιβερῶν ἐξαιρέσεων ...δὲν μιλᾶμε γιὰ κερδοσκόπους καὶ κακοδόξους μισθοφόρους τσαρλατάνους) τὸν ἐντυπωσιασμὸ ἀλλὰ τὴν μετάνοιά μας καὶ μόνο αὐτή!
Πονοῦν λοιπὸν καὶ προτρέπουν σὲ λυτρωτικὴ μετάνοια! Ὁ Θεὸς γνωρίζει ἀλλὰ δὲν προορίζει! Μᾶς ἔχει παραχωρήσει τὴν ἀκλόνητη δύναμη τοῦ αὐτεξουσίου! Ἐμεῖς ...θὰ διαψεύσουμε τὸν ...Θεὸ ......;;; Δὲν εἶναι προαποφασισμένο λοιπὸν τίποτα! Δὲν ὑφίσταται μιᾶς νομοτελειακῆς φύσεως ἐξέλιξη τῶν πραγμάτων, ἀναπόφευκτη καὶ προαποφασισμένη! ΕΜΕΙΣ ἁμαρτάνουμε καὶ μὴ ἐπιστρέφοντας, μὴ μετανοῶντας γινόμαστε οἱ ἀπόλυτοι ἐλεγκτές, καθορίζοντας ἀποκλειστικὰ τὶς ἐξελίξεις καὶ τοὺς ...καιρούς.
Πώς; Νομιμοποιῶντας καὶ διαφημίζοντας τὸ ἄθεσμο στὴν θεοστυγὴ ἐποχή μας! Σύμφωνα μέ τὶς ἐπίσημες μόνο καταγραφὲς (οἱ ἀνεπίσημες διπλασιάζουν τὸν ἀριθμὸ) στὴν Ἑλλάδα πραγματοποιοῦνται κατ᾿ ἔτος 250.000 ἐκτρώσεις! Ἄν διαιρέσουμε τὸ νούμερο μὲ τὸ 365 τῶν ἡμερῶν τοῦ ἔτους θὰ διαπιστώσουμε ὅτι ἐπισήμως καθημερινὰ στὴν Ἑλλάδα φονεύονται 685 ζωές! Ἐπισήμως ...! Αὐτὸ εἶναι πανδημία! Ἐκδημία, ἀποδημία, καὶ ἐξορία ... Καὶ αὐτὴ ἑκούσια ἀπὸ πατρίδα ποθεινὴ ...Μήπως εἶναι καὶ μιὰ ἀπὸ τὶς αἰτίες γιὰ ὅσα δεινὰ τώρα μᾶς χτυποῦν τὴν πόρτα .
Ἀλήθεια ποιὸς μπορεῖ ἐπίσης νὰ ξεχάσει ὅτι πρὶν λίγο μόλις καιρὸ μὲ ὑπουργικὴ ἀπόφαση «κατέβηκε» μιὰ ἀφίσα ἀπὸ τοὺς σταθμοὺς τοῦ μετρό -ἀφίσα μὲ πληρωμένο τὸ διαφημιστικὸ κόστος - δυὸ ὧρες ἀφοῦ παρουσιάστηκε στὸ ἐπιβατικὸ κοινό, μόνο καὶ μόνο ἐπειδὴ ἕνα ἀγέννητο βρέφος ἀπὸ τὴν φιλόξενη μήτρα τῆς μάνας του ἐκλιπαροῦσε νὰ μὴν φονευθεῖ; «Ἀφῆστε μὲ νὰ ζήσω» φώναζε τὸ ἔμβρυο καὶ αὐτὸ ἀπὸ τοὺς...ἰθύνοντες θεωρήθηκε ...παραπληροφόρηση!
Τὸ ζήτημα λοιπόν, στὴν περίπτωση αὐτῶν ποὺ προλέγουν, εἶναι ἀφενὸς νὰ μὴν τοὺς ἐκλαμβάνουμε ὡς μέντιουμ καὶ μελλοντολόγους καὶ ἀφετέρου, ὅπερ καὶ τὸ κυριότερο, νὰ εἰσπράξουμε ψυχωφελῶς καὶ νὰ ἐκμεταλλευτοῦμε αὐτὲς τὶς θεῖες προειδοποιήσεις! Ἄν ὑποδεχθοῦμε τοὺς λόγους τους ὡς οὐράνια κελεύσματα καὶ παραινέσεις γιὰ νὰ μετανοήσουμε, νὰ κλάψουμε, νὰ γονατίσουμε καὶ κυρίως νὰ αὐτομεμφθοῦμε, τότε ἔχουν τεράστια ἀξία γιὰ τὴν ψυχή μας!
Ἄν ἀντιθέτως τοὺς ἐκλάβουμε ὡς πιασάρικους καὶ μαγνῆτες τοῦ φιλοπερίεργου , συναρμοσμένους μὲ τὴν ζοφερὴ πραγματικότητα καὶ ὡς ἐργαλεῖα ἐντυπωσιασμοῦ τῶν ὑπολοίπων, ἀκόμα -ἀκόμα γιὰ νὰ αὐξηθεῖ ἡ κυκλοφορία ἐντύπων ἐκδόσεων καὶ ἡ ἐπισκεψιμότητα διαδικτυακῶν τόπων, τότε... ἄνθρακες ὁ θησαυρός. Ἐμεῖς ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει, ἁπλᾶ ἀρεσκόμαστε στὸ νὰ προφητολογοῦμε καὶ νὰ εσχατολογοῦμε, ἀλλὰ ὡς ἐκεῖ καὶ μόνο! Πρέπει νὰ κατανοήσουμε ὅτι ἡ προφητεία ἀποτελεῖ μόνο τὸ μέσο! Ἡ μετάνοια εἶναι ὁ σκοπός!
Δὲν κηρύττουν αὐτὲς οἱ εὐλογημένες φωνὲς χαιρέκακα δεινὰ καὶ συμφορές! Κρούουν καμπάνες ἀλλαγῆς πλεύσης! Καὶ χαίρονται μόλις διαψεύδονται διὰ φιλανθρωπίαν καὶ αὐτοὶ ὅπως ὁ Κύριος κατὰ τὸ Χρυσοστομικὸ λόγιον, ἔστω καὶ ἂν γνωρίζουν πὼς αὐτὴ ἡ διάψευσή τους, δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο παρὰ μιὰ ἀνανεούμενη ἀναστολή.
Σαράντα καὶ πλέον χρόνια πρὶν ...Τέλη δεκαετίας τοῦ 1970. Ἕνας ὁδηγὸς ταξὶ στὴν Ἀθήνα πῆρε ἀγώι ἕναν Ἱερωμένο, μὲ προορισμὸ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἠλιοῦ στὴν Καστέλα καὶ στὸν περίβλεπτο λόφο τῆς Πειραϊκῆς αὐτῆς συνοικίας. Μόλις ἔφτασε, γυρίζει καὶ ...ἀποσβολώνεται! Ὁ ρασοφόρος Γέροντας εἶχε ἐξαφανιστεῖ! Ἕνα κομμάτι λευκὸ χαρτὶ μόνο στὴν θέση ποὺ καθόταν καὶ λίγες γραμμὲς σημειωμένες πάνω του:
Μεταννοήσατε! Κλάψατε! Ἔρχεται! Ἔρχεται! Σφαγή! (Τὸ περιστατικὸ αὐτό, μετέφερε σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ κηρύγματα τῶν τελευταίων του χρόνων, ὁ μακαριστὸς Δημήτριος Παναγόπουλος) Εἶχε καὶ ὑπογραφὴ βεβαίως ἐκεῖνο τὸ σημείωμα! Ἠλίας ὁ Θεσβίτης!
Κάποιοι ποὺ αὐτὸ τὸ εἶχαν ἀκούσει τότε, πρὶν ἀπὸ σαράντα χρόνια δηλαδή, τί θὰ σκέφτηκαν ἀδελφοί μου; Πρῶτον: Τρελάθηκε καὶ εἶναι γιὰ τὸ ψυχιατρεῖο ὁ Παναγόπουλος, ποὺ μεταφέρει στὸν κόσμο τέτοια γεγονότα! Δεύτερον καὶ στὸ σήμερα: Παραμύθια μᾶς πούλησε ὁ Παναγόπουλος! Ὁρίστε, σαράντα χρόνια κύλησαν καὶ τίποτα δὲν ἔγινε! Τὸ τίποτα βέβαια εἶναι σχετικό, ἂν τὸ θεωρήσουμε ὑπὸ τὸ πρίσμα τῆς παγκόσμιας ἱστορικῆς καταγραφῆς τῶν τελευταίων 4 δεκαετιῶν.
Ἀλλὰ ἂς τὸ ἐξειδικεύσουμε στὴν Ἑλληνικὴ περίπτωση. Φαίνονται πολλὰ τὰ σαράντα τοῦ Παναγόπουλου ἢ τὰ τριάντα τοῦ μακαριστοῦ Ἐπισκόπου Φλωρίνης Πρεσπῶν καὶ Ἐορδαίας κυροῦ Αὐγουστίνου Καντιώτη, ὅταν τὸ 1990 μιλοῦσε γιὰ σοβαρὴ καὶ ἀνεπανάληπτη ἐπιδημία ποὺ ἔρχεται ἐξ ἀνατολῶν μὲ περίεργο ὄνομα ποὺ θὰ ἐξευτελίσει τοὺς πάντες ...ἀφοῦ δὲν μετανοοῦμε...; https://www.youtube.com/watch?v=etH1WhgVSJ8
Εἶναι ἀνώφελη ἀδελφοὶ μου συναμαρτωλοὶ ἡ χρηστότητα καὶ ἡ μακροθυμία τοῦ Κυρίου μας, ἂν δὲν ὁδηγεῖ σὲ μετάνοια. (...ἢ τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητος αὐτοῦ καὶ τῆς ἀνοχῆς καὶ τῆς μακροθυμίας καταφρονεῖς, ἀγνοῶν ὅτι τὸ χρηστὸν τοῦ Θεοῦ εἰς μετάνοιάν σέ ἄγει; Ρωμ/2,4). Ἐπιπλέον χίλια χρόνια δικά μας εἶναι σὰν μιὰ μέρα τοῦ Κυρίου! Οὔτε σαράντα οὔτε πενῆντα οὔτε ἑκατὸ χρόνια κι ἂν περάσουν, μποροῦν νὰ μᾶς κάνουν νὰ λοιδωρήσουμε καὶ νὰ ἀπαξιώσουμε ὅλους ἐκείνους, ποὺ μὲ πόνο καρδιᾶς μιλοῦν γιὰ τὰ ἐπερχόμενα, τὰ ὁποῖα ὅλοι μας πλέον τὰ θεωροῦμε ὡς μιὰ φυσιολογικὴ κατάληξη καὶ ὡς μιὰ ἐνεργοποίηση τοῦ λεγομένου πνευματικοῦ νόμου.
Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης: ...Ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ θυμηθῆ ὁ ἄνθρωπος τὸν Θεὸ καὶ νὰ ζητήση βοήθεια.. δὲν εἶναι ὅτι ὁ Θεὸς τὰ κανονίζει ἔτσι καὶ βγάζει μία διαταγὴ νὰ ἔρθη κάποια συμφορὰ στὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ ὁ Θεὸς βλέπει μέχρι ποὺ θὰ φθάση ἡ κακία τῶν ἀνθρώπων καὶ ὅτι δὲν θὰ ἀλλάξουν, καὶ γι᾿ αὐτὸ ἐπιτρέπει νὰ συμβῆ μία συμφορά, γιὰ νὰ συνετισθοῦν. Ὄχι ὅτι τὰ κανόνισε ἔτσι ὁ Θεός....
(Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου , «Πνευματικὴ Ἀφύπνιση, Λόγοι Β'» , Ἔκδοσις Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης 1999)
Ἄς κλάψουμε, ἂς μετανοήσουμε καὶ ἂς κάνουμε τὸν Κύριο νὰ παρατείνει τὸ ἔλεὸς Του! Ὡς σύγχρονοι Νινευῖτες, ἐπιπλέον ἂς μὴν ξεχνᾶμε ὅτι ἡ Νινευὴ ἐντέλει καὶ ἀρκετοὺς χρόνους μετὰ τὴν προφητεία τοῦ Ἰωνᾶ κατεστράφη, ἀφοῦ οἱ κάτοικοί της λησμόνησαν καὶ πάλι τὰ δικαιώματα τὶς κρίσεις καὶ τὰ χρηστὰ μαρτύρια τοῦ Κυρίου.
Γιατί ἡ μετάνοια δὲν εἶναι κάτι εὐκαιριακό, προσωρινό, δὲν εἶναι ἕνα καλόπιασμα τοῦ Θεοῦ καὶ ἕνα ξεγλίστρημα ἀπὸ τὸν Νόμο τοῦ Κυρίου. Εἶναι διαρκὴς καὶ ἀτελεύτητη κατάσταση. Ἄληκτη καὶ παροῦσα ὅπως ἡ Θεία Δικαιοσύνη!
Πρέπει ὅμως νὰ ᾿χει ρίζες ἀπὸ πλάτανο καὶ ὄχι ἀπὸ βασιλικό, ἔστω κι ἂν αὐτὸς εὐωδιάζει...
Νώντας Σκοπετέας
Ἀποσπάσματα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπὴ ( 3 μέρη )
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου