Όταν
μπαίνουμε σ’ ένα ορθόδοξο ναό, στον πιο περικαλλή η στο πιο ταπεινό
ξωκλήσι, έχουμε την αίσθηση ότι αφήνουμε πίσω μας τη γη και
προσεγγίζουμε τον ουρανό, ότι αφήνουμε τον χρόνο και εισερχόμαστε στην
αιωνιότητα.
Μέσα στην κατάνυξη του ορθόδοξου ναού βρισκόμαστε στο
κατάλληλο κλίμα για ανάταση και προσευχή.
Λειτουργούν εκεί οι συνθήκες
που ανεβάζουν τον πιστό σε άλλους χώρους, υπερκόσμιους. Αισθάνεται εκεί ο
άνθρωπος το μεγαλείο της θείας καταγωγής του.
Συνειδητοποιεί ότι
πραγματικά ανήκει στην Εκκλησία, στη μεγάλη οικογένεια του Θεού.