Πότε ο Πονηρός βάζει σε μεγάλους μπελάδες τον αιτούντα από το Θεό

Όποιος, χωρίς να είναι ανάγκη, έχει την τόλμη και παρακαλεί το Θεό επιθυμώντας να γίνουν μέσω αυτού θαυμάσια πράγματα, που να δείχνουν τη δύναμη του Θεού, αυτόν τον πειράζει και τον περιγελά ο δαίμονας

μέσα στο χώρο του νου του, γιατί δείχνει να καυχιέται, ενώ έχει αδύνατη συνείδηση.

Τη βοήθεια του Θεού πρέπει να τη ζητούμε στις θλίψεις και στις στενοχώριες. Χωρίς ανάγκη να εκπειράζουμε το Θεό είναι κίνδυνος για μας. Όποιος επιθυμεί κάτι τέτοιο δεν είναι πραγματικά δίκαιος και άνθρωπος του Θεού.

Βέβαια, ο Κύριος έκαμε θαύματα και σημεία με πολλούς αγίους, αλλά όταν το θέλησε ο ίδιος.

Ενώ, αν εσύ το επιθυμείς και είναι δικό σου θέλημα, χωρίς δηλαδή να το επιβάλλει κάποια ανάγκη, πέφτεις από κει που είσαι προφυλαγμένος με την ταπείνωση και γλιστράς από τη γνώση της αλήθειας του Θεού.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Ὁ Ἅγιος Τιμόθεος ὁ Ἀπόστολος

 Ἔρωτι θείων Τιμόθεος στεμμάτων,
Τυφθεὶς βάκλοις, ἔβαψε γῆν ἐξ αἱμάτων.
Εἰκάδι δευτερίῃ πνεῦμ’ ἤρθη Τιμοθέοιο.

Σύμφωνα μὲ τὶς πληροφορίες πού μας παρέχουν οἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων καὶ οἱ Ἐπιστολὲς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ὁ Τιμόθεος ἦταν ὁ πιὸ ἀγαπητὸς μαθητής του καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ στενοὺς συνεργάτες τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Τὸ ὄνομά του εἶναι ἑλληνικὸ καὶ σημαίνει αὐτὸς ποὺ τιμᾶ τὸν Θεό, ἀλλὰ καὶ αὐτὸν ποὺ τιμᾶ ὁ Θεός.

Περί των δύο ειδών της αποκαλύψεως - Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (♱)

Γι’ αυτό έχομε δύο ειδών αποκαλύψεις. Έχομε την αποκάλυψι, που είναι η νοερά ευχή και έχομε και την αποκάλυψι, που είναι η θέωσις. Βέβαια η δεύτερη αποκάλυψις, που είναι ο δοξασμός και η θέωσις, αυτή είναι το βασικό κλειδί, με το οποίο κατανοούμε πλήρως την αποκάλυψι του φωτισμού. 

Έτσι βλέπομε εδώ ότι συναντούμε μία αντίληψι περί αποκαλύψεως και περί θεοπνευστίας, η οποία είναι καθαρώς εμπειρική και τίποτε άλλο.

Όμως σ’ αυτή την εμπειρία της θεώσεως ο Θεός δεν αποκαλύπτει λέξεις ούτε αποκαλύπτει κάποια καινούργια ορολογία. Γιατί; Διότι, όταν έρχεται το Πνεύμα το Άγιο και προσεύχεται μέσα στην καρδιά του ανθρώπου, δεν προσεύχεται με καινούργιες λέξεις, που φέρνει μαζί Του, αλλά προσεύχεται με γνωστές λέξεις μέσα στον άνθρωπο παρμένες μέσα από την ανθρώπινη εμπειρία. 

Ο άγιος Μάξιμος Ομολογητής για τη φιλαυτία

Πρόσεχε τον εαυτό σου από την μητέρα των κακών, τη φιλαυτία, η οποία είναι η παράλογη αγάπη του σώματος. Από αυτή γεννιούνται, μοιάζοντας εύλογοι, οι πρώτοι και εμπαθείς και γενικότατοι τρεις μανιώδεις λογισμοί, της γαστριμαργίας, της φιλαργυρίας και της κενοδοξίας, ξεκινώντας από την ανυπέρβλητη τάχα ανάγκη του σώματος, κι από αυτούς γεννιέται όλος ο κατάλογος των κακών. 

Πρέπει λοιπόν, όπως είπαμε, να προσέχουμε και να την πολεμούμε με μεγάλη νήψη. Και όταν αφανιστεί η φιλαυτία, αφανίζονται μαζί της και όλα όσα γεννιούνται απ’ αυτήν.

Το πάθος της φιλαυτίας υποβάλλει στο μοναχό να λυπάται το σώμα του και να του χορηγεί τροφή πέρα απ’ όσο πρέπει, δήθεν για να μην ασθενήσει, και έτσι παρασύρεται σιγά-σιγά και πέφτει στο βάραθρο της φιληδονίας· στον κοσμικό, από το άλλο μέρος, υποβάλλει να φροντίζει πώς να ικανοποιεί τις επιθυμίες του.

Άλλα πάθη προκαλούν ακολασία, άλλα μίσος. Άλλα και ακολασία και μίσος.

Δημήτρης Νατσιός: Μαθήματα ἑλληνικῶν καὶ φιλοπατρίας ἀπὸ Κινέζους

 
Η στιγμή της υπόκλισης του Σι Τζινπίνγκ στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη, που προκάλεσε εντύπωση.

«Ὁ δάσκαλος ἦρθε. Ἔφεραν τὸ παιδάριο στὸ ἐντευκτήριο τῆς φυλακῆς. Μὲ τὰ χέρια σιδερωμένα. Ἀνάμεσα σὲ δυὸ δεσμοφύλακες: τὸν ἕνα Τοῦρκο, τὸν ἄλλο Ἄγγλο. 

Τοῦ ἔλυσαν τὰ χέρια. Ὁ δάσκαλος ἅπλωσε μπρός του τὰ χαρτιά, τοῦ ἔδωσε μολύβι νὰ γράψει, περίμενε, μὲ τὴν καρδιὰ γεμάτη λυγμούς, νὰ ξεμουδιάσουν τὰ χέρια τοῦ παιδιοῦ. 

Τὸ παιδὶ πῆρε τὸ μολύβι ἔγραψε. Ἔτσι, ὅπως τότε. Ποὺ καθόταν ἥσυχα ἥσυχα στὸ θρανίο του κι ὁ ἥλιος ἔμπαινε πρόσχαρος ἀπὸ τὰ μεγάλα παράθυρα κι ἦταν ἄνοιξη καὶ τὰ χελιδόνια τιτίβιζαν καὶ τὰ δέντρα θροοῦσαν ἀπόξω. Ἔγραψε, τελείωσε. 

Ὁ δάσκαλος προχώρησε στὴν προφορικὴ ἐξέταση:

ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ

Ἐδημοσιεύθησαν πολλὰ διαπλεκόμενα εἰς βάρος τῆς ὑποψηφίας Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας κυρίας Αἰκατερίνης Σακελλαροπούλου. Περιορίζομαι, συνοπτικώς, εἰς τρία ἀνομήματά της κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους:

 

α΄) Ἐπὶ ἐποχῆς τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου δὲν παρευρέθη εἰς τὴν τέλεσιν ὑπὸ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου τοῦ Ἁγιασμοῦ ἐπὶ τῇ ἐνάρξει νέας περιόδου τῆς λειτουργίας τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας μὲ τὸ ἀντιχριστιανικὸν καὶ ἀθεϊστικὸν αἰτιολογικὸν ὅτι ἡ τέλεσις τοῦ Ἁγιασμοῦ «ἐμφανίζει τὸ Δικαστήριον ὡς θεσμὸ νὰ θρησκεύεται». Αὐτὴ λοιπόν, κατὰ τὴν ὁμολογίαν της, ὅταν ἐκλεγῇ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, ὡς θεσμικὸν πρόσωπον, δὲν θὰ θρησκεύεται. Δὲν θὰ δώσῃ θρησκευτικὸν ὅρκον ἐπὶ τῇ ἀναλήψει τῶν καθηκόντων της, δὲν θὰ παρίσταται εἰς τὰς ἱεροτελεστίας τῶν Δοξολογιῶν κατὰ τὰς Μεγάλας Ἐθνικὰς Ἑορτάς, θὰ ἀποφεύγῃ νὰ ὁρκίζωνται ἐνώπιόν της μὲ θρησκευτικὸν ὅρκον Ἀρχιεπίσκοποι, Μητροπολῖται, βουλευταί, ὑπουργοὶ καὶ πρωθυπουργοί, δὲν θὰ δέχεται προσκλήσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καὶ δὲν θὰ συζητῇ μὲ θεσμικοὺς ἐκπροσώπους τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἰδία ἔχει εὐτελίσει τὸ πρόσωπόν της.

 

β΄) Εἶχε ταχθῆ κατὰ τῆς ὑποχρεωτικῆς ἀναγραφῆς τοῦ θρησκεύματος εἰς τὰς ταυτότητας. Μεγάλη ἀλεργία ἔχει ἔναντι παντὸς ἱεροῦ καὶ ὁσίου.

 

γ΄) Ὡς γνωρίζω, ἀντετάχθη εἰς τὴν ἀκύρωσιν τῆς προδοτικῆς καὶ ἀντεθνικῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν, κατὰ φρικτὴν περιφρόνησιν τοῦ 80% καὶ πλέον τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ.

Καὶ τώρα ἡ ὀδυνηρὰ διὰ τὸν Πρωθυπουργόν κ. Κυριᾶκον Μητσοτάκην σύγκρισις. Ὁ κ. Μητσοτάκης ἐπέλεξε τὴν κυρίαν Σακελλαροπούλου ὡς τὴν πλέον ἀξίαν ἀπὸ ὅλους τοὺς ἄλλους Ἕλληνας διὰ τὸ ὕπατον ἀξίωμα τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας. Περιορίζομαι μόνον εἰς δύο σχετικὰς συγκρίσεις:

Στα τρία τα παπαγαλάκια - ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΗΝΑΟΓΛΟΥ

Γράφει ο Χαράλαμπος Μηνάογλου

Στα τρία είναι χωρισμένα τα συστημικά παπαγαλάκια (δημοσιογράφοι, καθηγητάδες και λοιποί αναλυταράδες). Διεθνολόγοι, τουρκολόγοι, ισλαμολόγοι και αναλυτές γενικών καθηκόντων με υπηρεσία στην νατόδουλη ενημέρωση έχουν χωριστεί μετά τις τελευταίες εξελίξεις σε τρεις ομάδες.

Η πρώτη περιλαμβάνει ελαφροδεξιούληδες δημοσιογράφους, οι οποίοι προσπαθώντας να κερδίσουν κάποιο έρεισμα στο χαμένο τελείως πλέον κοινό τους λένε, αυτό που κάθε Έλληνας γνωρίζει και που όσοι το λέγαμε μας κατηγορούσαν μέχρι και μερικές μέρες πριν για πράκτορες των Ρώσων: 

Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ Σ.Ε.Υ.Α.Ε.Κ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΒΟΥΛΗ

Την Παρασκευή 17 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε εκδήλωση για το Κυπριακό στον ιστορικό χώρο της Παλαιάς Βουλής. Την εκδήλωση διοργάνωσε η Σ.Ε.Υ.Α.Ε.Κ. (Συντονιστική Επιτροπή Υπεράσπισης Αγώνα για Ελεύθερη Κύπρο). 

 Κύριοι ομιλητές ήταν ο Ιωάννης Σιεκέρσαββας, πρόεδρος του Σωματείου  ''Αδούλωτη Κερύνεια'', ο Κωνσταντίνος Γρίβας, αναπληρωτής καθηγητής Γεωπολιτικής Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων και o Μανούσος Παραγιουδάκης, στρατηγός ε.α. , επίτιμος Αρχηγός Γ.Ε.Ε.Θ.Α. Παρεμβάσεις έκαναν ο Γεώργιος Κουρούκλης, δικηγόρος, πρόεδρος της ΣΑΚ, ο Αλέξιος Κωνσταντίνου  καθηγητής – συντονιστής Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, καθηγητής Σχολής Αξιωματικών Ελληνικής Αστυνομίας., Γ.Γ. Ενώσεως Κυπρίων Ελλάδος και η Αθανασία Φωτιάδη, νομικός, μέλος της Σ.Ε.Υ.Α.Ε.Κ. 

Κοπέλα γελάει πριν την ένατη έκτρωσή της - Μετά βλέπει το εκτρωθέν μωρό της...

Το βιβλίο της Άμπυ Τζόνσον (Abby Johnson), με τίτλο: «Οι Τοίχοι μιλούν: Τέως υπάλληλοι κλινικών εκτρώσεων διηγούνται τις ιστορίες τους», συγκεντρώνει μαρτυρίες από «πρώτο χέρι», από υπαλλήλους που εργάζονταν σε κλινικές εκτρώσεων. 

Οι ιστορίες ποικίλλουν στη θεματολογία τους, αλλά κάθε μία από αυτές είναι μία ανάμνηση από υπαλλήλους των εκτρώσεων, που δεν μπόρεσε να τις αποχωριστεί ακόμα και όταν έφυγε.

Μία από αυτές τις ιστορίες, έχει τίτλο: «Τακτικοί Ταξιδιώτες» ( σ.μ. λογοπαίγνιο από τις λέξεις Frequent Flyers, που εννοούν τους ταξιδιώτες που χρησιμοποιούν σε τακτική βάση αεροπλάνα για τις μετακινήσεις τους και επιβραβεύονται από τις αεροπορικές εταιρείες με διάφορα προνόμια) αναφέρεται σε μια νεαρή γυναίκα που είχε στο ιστορικό της εννέα (9) εκτρώσεις.

H δύναμη και η αξία του θυμιάματος - π. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου

Για την δύναμη και την αξία του θυμιάματος θα αναφερθούμε σε ένα γεγονός της Παλαιάς Διαθήκης που περιγράφεται στα κεφάλαια 16 και 17 των Αριθμών: Εκεί μέσα βλέπομαι την ανταρσία τριών ανδρών, του Κορρέ, του Δαθαν και του Αδαρών. Μαζί όμως μ’ αυτούς εστασίασαν και άλλοι 250 από τους Ισραηλίτας, ήσαν περισσότεροι από 1.000.000, που ήσαν άρχοντες και εκλεκτά μέλη των συνελεύσεων του λαού. Και η ανταρσία των τριών αυτών ανδρών, που παρέσυραν και τους άλλους, γιατί λέτε ήταν;

Ήταν για να πάρουν την γενική αρχηγία που είχαν ο Μωυσής και ο Ααρών και μάλιστα μ’ αυτόν τον τρόπο αρνήθηκαν να αναγνωρήσουν την ιερωσύνη και αρχιερωσύνη του Ααρών. Ο Θεός δια του Μωυσέως μακροθυμεί, αλλά εκείνοι αποθρασύνονται. Τότε επεμβαίνει ο Κύριος και για να παιδαγωγήσει το πλήθος του λαού, τιμωρεί τους επαναστάτες.

Ο όσιος Γεώργιος Καρσλίδης διδάσκει την αγάπη - Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)

Σε μία μητέρα έγκυο, που αθέλητα έχασε το μωρό της, σηκώνοντας ένα βάρος, ο όσιος Γεώργιος έβαλε κανόνα να κάνει σαράντα μετάνοιες κάθε βράδυ όλη τη Σαρακοστή. Της είπε: «Αν μπορείς, θέλω να ντύσεις και ένα ορφανό». 

Ελεήμων ο ίδιος μάθαινε και τους άλλους να είναι πάντοτε ελεήμονες. Η αγάπη θα καλύψει πλήθος αμαρτιών. Πράγματι η μητέρα αγόρασε ύφασμα κι έραψε ένα φουστανάκι για ένα πολύ φτωχό κοριτσάκι. Όταν το πήγε χάρηκαν και οι δύο αφάνταστα. Έτσι απλά και χαριτωμένα δίδασκε την αγάπη ο όσιος.

Μία γυναίκα, που τότε ήταν μικρή, διηγείται: «Θυμάμαι, ήμασταν πολύ φτωχοί, αλλά μας αγαπούσε και όλο μας είχε κοντά του. κι εγώ δεν ξέρω το γιατί, αλλά πολλές φορές έπεφτα στην αγκαλιά του κι έκλαιγα. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 21 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Ὁ Ὅσιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής

Ἄχειρ, ἄγλωττος, χεῖρα καὶ γλῶτταν φύεις

Καὶ χερσὶ Θεοῦ, Μάξιμε, ψυχὴν δίδως.

Εἰκάδι πρώτῃ πότμος Μαξίμου ὄσσ’ ἐκάλυψεν.

Ὁ Ὅσιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς καταγόταν ἀπὸ ἐπιφανὴ οἰκογένεια καὶ γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη τὸ ἔτος 580 μ.Χ. Ἔλαβε τὴ συνήθη ἐγκυκλοπαιδικὴ μόρφωση καὶ ἐπιδόθηκε ἰδιαίτερα στὴ σπουδὴ τῆς φιλοσοφίας. Ὑπὸ τοῦ αὐτοκράτορος Ἡρακλείου (610 – 641 μ.Χ.) προσελήφθη ὡς ἀρχιγραμματεὺς αὐτοῦ. Παρέμεινε στὴ θέση αὐτὴ γιὰ λίγα μόνο χρόνια, ἀλλὰ διατήρησε τὶς σχέσεις του καὶ ἀλληλογραφία μὲ πρόσωπα τοῦ δημόσιου βίου.

Από τον βίο του αγίου Ευθυμίου Από τον Ευεργετινό

Κάποτε που ο μέγας Ευθύμιος και οι αδελφοί που ήταν μαζί του στη Νέα Λαύρα δοκιμάζονταν από μεγάλη έλλειψη των αναγκαίων, μια μεγάλη ομάδα προσκυνητών από την Αρμενία, όχι λιγότεροι από τετρακόσιοι, που κατέβαιναν από την αγία πόλη Ιερουσαλήμ στον Ιορδάνη, συνέβη να βγουν από τον δρόμο προς τα δεξιά, σαν να τους οδηγούσε κάποιος, και να φτάσουν σε εκείνη τη λαύρα.

Μόλις ο Ευθύμιος τους είδε να σταματούν για να ξεκουραστούν από τον κόπο της οδοιπορίας, κάλεσε τον Δομετιανό, τον οποίο είχε ορίσει οικονόμο της λαύρας, και του έδωσε εντολή να τους βάλει να φάνε. 

Ἀρχιμ. Εἰρηναῖος Βαϊόπουλος: Ἀντιοικουμενιστής, ἀντιπαπικός, κήρυξ τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ἐλεημοσύνης ὁ μακαριστὸς Ἀρχιμανδρίτης Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

Γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος

Εθεώρει τας οργανώσεις των rotary και των προσκόπων γεννήματα της δαιμονικής μασονίας

Ἀντιοικουμενιστής, ἀντιπαπικός, κήρυξ τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ἐλεημοσύνης ὁ μακαριστὸς Ἀρχιμανδρίτης Ἀθανάσιος μυτιληναῖος ετόνισεν εις ομιλίαν του ο καθηγούμενος της Ιεράς Μονής του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου  ο αρχιμανδρίτης Ειρηναίος βαϊοπουλος.

 

   Ο μακαριστός γέρων είχε αρνηθεί την συμμετοχήν και τας επαφάς με ετεροδόξους. εγκαίρως είχε διαβλέψει την επικράτησιν του οικουμενισμού, ο οποίος ετοιμάζεται να συγγράψει «νέαν διαθήκην», διαστρέφων το σημερινόν Ευαγγέλιον και τους Αγίους πατέρας της Εκκλησίας μας

Οι πλουσιότεροι του πλανήτη έχουν περισσότερα χρήματα από 4,6 δισεκατομμύρια ανθρώπους!

     Επιμέλεια - Σχόλιο: Σάββας Ηλιάδης, Δάσκαλος, Κιλκίς

 Σωστά το διάβασες, αγαπητέ αναγνώστη! Όχι, δεν κάνεις λάθος. Και μην τρομάζεις! Και μην εκπλήττεσαι! Ενδεχομένως, αυτή η άθλια και απάνθρωπη διάκριση  να αποτελεί για πολλούς είδηση «αξιοθαύμαστη» και «αξιέπαινο» κατόρθωμα. Διότι, απλώς, «δίχως Θεό, όλα επιτρέπονται»! 

     Καμία αναστολή και σε κανένα επίπεδο! Tο ζούμε άλλωστε και το αποδεχόμαστε πλέον ως αμετάκλητη πραγματικότητα καθημερινά από πάσης απόψεως. Είναι η νέα κατάσταση που διαμορφώνεται στον πλανήτη. Το καύχημα του συστήματος, που εργάστηκε, και συνεχίζει ανεμπόδιστα να εργάζεται, για την μετάπλαση του θείου πλάσματος, του ανθρώπου, σε αναίσθητο, ασυνείδητο και αδηφάγο μηχάνημα! Και που προσπαθεί να αιτιολογήσει το κακό και να ρίξει τις ευθύνες … κάπου αλλού!!! 

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

«Ἀλλοίμονο στοὺς λαοὺς ποὺ λησμονοῦν τὴν Ἱστορία τους, χάνονται ἀπὸ τὸ πρόσωπο τῆς Γῆς»

-Γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες αὐτὴ ἡ ἀρχὴ ποὺ ἀποτελεῖ πανάρχαιο ἀξίωμα, ἔχει μεγάλη σημασία. Ἡ Ἑλληνικὴ Ἱστορία ἀρχίζει ἀπὸ τὰ βάθη τῶν αἰώνων (5200 π.Χ), ὅσα ἡ ἀρχαιολογικὴ σκαπάνη μέχρι σήμερα, ἔφερε στὸ φῶς τῆς δημοσιότητας, ὅπου πιστεύουμε θὰ προστεθοῦν καὶ ἄλλοι αἰῶνες ἀργότερα καὶ ἀκόμη ἀγγίζει τὴν Μυθολογία μας καὶ χάνεται μέσα στὰ βάθη αὐτῆς.

-Τὸ θέμα τῆς Μακεδονίας δὲν εἶναι σημερινό, εἶναι μιὰ ἄλλης μορφῆς, συνέχεια τοῦ Μακεδονικοῦ ζητήματος. Σήμερα ὅμως, πῆρε δραματικὲς ἐξελίξεις εἰς βάρος τῆς χώρας μας, μὲ τὴν ἀνέλπιστη καὶ ἀπαράδεκτη ἀπόφαση της Κυβέρνηση, ἐτσιθελικὰ καὶ φασιστικά, χωρὶς τὴν ἔγκριση τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ καὶ παρὰ τὶς διαμαρτυρίες αὐτοῦ, νὰ ὑπογράψει τὴν ἁμαρτωλὴ συμφωνία τῶν Πρεσπῶν. 

Αριστερά, εκτρώσεις, «μεσαιωνικές αντιλήψεις» και ο σύντροφος Τσαουσέσκου

Σήμερα οι αριστεροί διατείνονται ότι όποιος είναι εναντίον των εκτρώσεων έχει «μεσαιωνικές» ή «σκοταδιστικές» αντιλήψεις, αλλά η ιστορία (που την θυμούνται επιλεκτικά) έρχεται να δείξει ότι ο «μεσαίωνας» μια χαρά ευημερούσε επί κομουνισμού και επί κυριαρχίας των διαφόρων "φωτισμένων" ηγετών του (και "πατερούληδων").

Ο ταπεινός άνθρωπος θα δεχθεί την αλήθεια του Χριστού - π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)

Όπως ξέρουμε, μέσα στον Παράδεισο οι πρωτόπλαστοι ήταν ευτυχισμένοι και χαρούμενοι, αλλά κάπου εκεί ήταν και το φίδι, ο διάβολος. Και ο διάβολος δεν πήγε μόνο σαν η προσωποποίηση του κακού και ο φορέας του κακού, αλλά πήγε και γιατί ζήλεψε τους πρωτοπλάστους. 

Είναι τόση η χαρά και τόση η ευτυχία που δίνει ο Θεός στα πλάσματά του, που ο κακός θα το ζηλέψει αυτό και κάπου εκεί θα τριγυρίζει, για να κάνει κακό με όποιον τρόπο μπορεί. Έτσι λοιπόν ο διάβολος και αυτός εκεί στον Παράδεισο. 

Και δεν πήγε αρνούμενος τον Θεό· τον δέχεται τον Θεό. Πώς μπορεί να τον αρνηθεί; Τον δέχεται τον Θεό και τον αναγνωρίζει ως Θεό, αλλά ως διάβολος διαβάλλει, συκοφαντεί και ψεύδεται.

Ἅγιος Παΐσιος: Ὑπερηφάνεια, τὸ Γενικὸ Ἐπιτελεῖο τῶν παθῶν

– Γέροντα, ἔχω ζήλεια, μνησικακία, κατακρίνω, θυμώνω...

– Ἡ ζήλεια, ἡ κατάκριση, ὁ θυμός, ἡ μνησικακία κ.λπ., ὅλα ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια ξεκινοῦν. Ἡ ὑπερηφάνεια εἶναι τὸ Γενικὸ Ἐπιτελεῖο ὅλων τῶν παθῶν. 

Ἂν λοιπὸν χτυπήσης τὴν ὑπερηφάνεια, χτυπᾶς ὅλα τὰ πάθη καὶ ἔρχεται μέσα σου ἡ ταπείνωση καὶ ἡ ἀγάπη. 

Γι᾿ αὐτό, νομίζω, ἀρκετὸ εἶναι νὰ ἀσχοληθῆς ἢ μᾶλλον νὰ ἀνοίξης μέτωπο μάχης μὲ τὴν ὑπερηφάνεια· νὰ στρέψης ὅλα τὰ πυρὰ πρὸς τὸ κάστρο τῆς ὑπερηφανείας, τὸ ὁποῖο μᾶς χωρίζει ἀπὸ τὸν Θεό. 

Βλέπεις, ὅταν ὁ ἐχθρὸς πολεμάη ἕνα κράτος, τὶς περισσότερες δυνάμεις θὰ τὶς στείλη νὰ χτυπήσουν τὴν πρωτεύουσα. 

Μία βόμβα ἂν ρίξη στὴν πρωτεύουσα καὶ τὴν καταστρέψη, πάει μετά, κατέστρεψε ὅλο τὸ κράτος.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 20 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Ὁ Ὅσιος Εὐθύμιος ὁ Μέγας

Τὶ κοινὸν Εὐθύμιε σοὶ καὶ τῷ βίῳ;

Πρὸς Ἀγγέλους ἄπαιρε τοὺς ξένους βίου

Λῆξε βίου Εὐθύμιος εἰκάδι ἠϋγένειος.

Ὁ Ὅσιος Εὐθύμιος ὁ Μέγας γεννήθηκε στὴ Μελιτηνὴ τῆς Ἀρμενίας τὸ ἔτος 377 μ.Χ. κατὰ τοὺς χρόνους τῆς βασιλείας τοῦ Γρατιανοῦ (375 – 383 μ.Χ.). Οἱ γονεῖς του Παῦλος καὶ Διονυσία, ἀνῆκαν σὲ ἐπίσημη γενιά. Ἄτεκνοι ὄντες, ἀξιώθηκαν νὰ ἀποκτήσουν παιδί, τὸ ὁποῖο ἀφιέρωσαν στὴ διακονία τοῦ Θεοῦ στὸ ὁποῖο καὶ κατὰ θεία ἐπιταγὴ ἔδωσαν τὸ ὄνομα Εὐθύμιος, ἀφοῦ μὲ τὴν γέννησή του τοὺς χάρισε τὴν εὐθυμία, τὴ χαρὰ καὶ τὴν ἀγαλλίαση.

Ιερομόναχος Ζωσιμάς Ξενοφωντινός (1911 - 19 Ιανουαρίου 1996)

Κατά κόσμον ονομαζόταν Σάββας Ιωσηφίδης του Φωτίου και της Παρθένας. Γεννήθηκε το 1911 στο χωριό Ντεμίρ Καπού (Σιδηρά Πύλη) της επαρχίας Καρς του Πόντου. 

 

Ο παππούς του κάποτε, ημέρα μνήμης της Αγίας Αικατερίνης, είχε ένα θαυμαστό περιστατικό. Είχε ζώα προς βιοπορισμό. Εργαζόμενος στο βουστάσιο, έγινε μία λάμψη και παρουσιάσθηκε μία υψηλή γυναίκα με γαλάζια ενδυμασία. Ο παπ­πούς έπεσε χάμω ως νεκρός και μάλιστα τον ετοίμαζαν για την κηδεία του. Αργότερα συνήλθε και είπε πως είδε την αγία και τον επέπληξε, που εργαζόταν την ημέρα της εορτής της. Από τότε όλη η οικογένεια τιμούσε ιδιαιτέρως με αργία τη μνήμη της Αγίας Αικατερίνης. 

Ένα πραγματικό περιστατικό που συνέβη σε Κελλί της Καψάλας.

Τα δάκρυα της Παναγίας

Βρισκόμουν στο Άγιον Όρος για ν’ αγοράσω αγιορείτικο εργόχειρο. Το αγιορείτικο εργόχειρο είναι τα πράγματα που κατασκευάζουν οι μοναχοί όπως θυμίαμα, κομποσχοίνι και άλλα, τα οποία πωλούν και προσπορίζονται έτσι τα προς το ζην. Μου είπαν στις Καρυές, στην πρωτεύουσα του Αγίου Όρους, ότι θα έβρισκα δάκρυα της Παναγίας και μικρές φορητές εικόνες από μελισσοκέρι στην Καψάλα. Μου υπέδειξαν επίσης και σε έναν τοπικό χάρτη και το κελλί που τα πουλούσε.

.........Τα δάκρυα της Παναγίας είναι κομποσχοίνια ή κατ’ άλλους κομπολόγια φτιαγμένα από καρπούς ενός φυτού που λέγεται δάκρυ της Παναγίας. Ο Γεράσιμος Σμυρνάκης στο βιβλίο του Άγιον Όρος που εκδόθηκε το 1903 γράφει:

Κομμουνίστρια συγγραφέας: Η έκτρωση είναι “αποδεκτή βία”

Η Αμερικάνα κομμουνίστρια φεμινίστρια συγγραφέας και θεωρητική Sophie Lewis, στο νέο της βιβλίο, “Full Surrogacy Now: Feminism Against Family” (“Πλήρης Παρένθετη Μητρότητα Τώρα: Φεμινισμός εναντίον Οικογένειας”) παραδέχτηκε χωρίς κανένα δισταγμό, ότι η εκούσια έκτρωση είναι "αποδεκτή βία".

 

 

 

Η Μακεδονία μας αποκτά σύντομα "Αρχιεπίσκοπο". Ιδρύεται "Αρχιεπισκοπή Αχρίδος και πάσης Μακεδονίας"

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του oukraniko το αίτημα που έχει υποβάλει η σχισματική εκκλησία των Σκοπίων προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο σχετικά με την χορήγηση αυτοκεφαλίας, αναφέρεται στην ίδρυση "Αρχιεπισκοπής Αχρίδος και πάσης Μακεδονίας".

Η πληροφορία του oukraniko επιβεβαιώνεται και από τον Βουλευτή Χίου της Νέας Δημοκρατίας, κ. Νότη Μηταράκη ο οποίος δήλωσε στην τηλεόραση της ΕΡΤ ότι "σύμφωνα με εκκλησιασιαστικές πηγές, το όνομα που έχει ζητήσει η Εκκλησία των Σκοπίων από το Πατριαρχείο είναι Αρχιεπισκοπή Αχρίδος & Πάσης Μακεδονίας. 

Αναμένουμε να δούμε τα σχετικά επίσημα έγγραφα..."

Δύο σύντομα κείμενα για τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό:

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΓΩΝΩΝ

Μικρά στιγμιότυπα από τους μεγάλους αγώνες του Εφέσου Αγ. Μάρκου

με τους φιλο-παπικούς “Ορθοδόξους” στη Φλωρεντία

[V. Laurent, Les “Memoires” du Grand Ecclesiarquee de l’ Eglise de Constantinople

Sylveestre Syropoulos surle concile de Florence (1438-439), Paris 1971, σ. 444-448]

Σύντομο υπόμνημα:

Απόσπασμα από τα «Απομνημονεύματα» του Συλβέστρου Συρόπουλου, Μ. Εκκλησιάρχου της Αγ. Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως, που συμμετείχε στη Σύνοδο Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439).