ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Ὁ Ὅσιος Τιμόθεος ὁ ἐν Συμβόλοις

Καὶ ζῶντα Τιμόθεε καὶ τεθνηκότα,

Τιμᾷ Θεὸς ζώντων σε καὶ τεθνηκότων.

Εἰκάδι Τιμόθεον πρώτῃ κατὰ σῆμα κάλυψεν.

Ὁ Ὅσιος Τιμόθεος, ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὴ σῳζόμενη Ἀκολουθία αὐτοῦ, ἔζησε κατὰ τὴν περίοδο τῆς εἰκονομαχίας καὶ καταδιώχθηκε ἀπὸ τοὺς εἰκονομάχους. Ἀκολούθησε τὸ μοναχικὸ βίο καὶ ἐκάρη μοναχὸς σὲ πολὺ νεαρὴ ἡλικία. Ἀσκήτεψε θεοφιλῶς καὶ διέπρεψε στὴ σωφροσύνη καὶ παρθενία γενόμενος δοχεῖο τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Διακρίθηκε δὲ στὴν φιλανθρωπία καὶ ὑπῆρξε τροφὴ τῶν πεινώντων καὶ προστάτης τῶν ὀρφανῶν.

Ιερομόναχος Μακάριος Αγιαννανίτης (1914 - 20 Φεβρουαρίου 1983)

Ο κατά κόσμον Κωνσταντίνος Κατσιγιώργης είδε το φως του ήλιου το 1914 στο χωριό Παρπαριά της μυροβόλου και αγιοτρόφου Χίου. Μόλις ένδεκα ετών ήλθε στο πολυφημισμένο Άγιον Όρος. 

 

Προσήλθε στο Κελλί των Εισοδίων της Θεοτόκου της Κερασιάς το 1925. Εκεί μόναζε ο ενάρετος θείος του ιερομόναχος Αθανάσιος (†1935), που μαζί με τον οσιώτατο Γέροντά του Ιερόθεο (†1902), είχαν έλθει στην Κερασιά από τη μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ψαρών το 1885. 

 

Η συνοδεία συνολικά αποτελείτο από εφτά πατέρες. Διακρίνονταν όλοι για τη μεγάλη τους αγωνιστικότητα, την εγκράτεια, την άσκηση, τη σκληραγωγία και την αυταπάρνηση. Δεν κατέλυαν λάδι επί χρόνια και τους έλεγαν «αλάδωτους».

Εν θλίψει εμνήσθημεν σου, Κύριε

— Γέροντα, μήπως από καιρό σε καιρό επιτρέπει ο καλός Θεός να γίνεται κάποιος διωγμός, ὠστε να δοκιμάζεται η γνησιότητα της πίστεώς μας;

— Το κάνει από καιρό σε καιρό. Παίρνει το κόσκινο και κοσκινίζει. Μας δοκιμάζει και συγχρόνως μας παιδαγωγεί.

“Εν θλίψει εμνήσθημέν σου, Κύριε”, λέγει ο προφήτης Ησαΐας. Μέσα στις θλίψεις και στους πειρασμούς σε θυμηθήκαμε, Κύριε. Κατά την Κατοχή, αλλά και μετά, είχαμε πλησιάσει περισσότερο τον Θεό. 

 

Θυμάμαι στην πατρίδα μου, την Μεσσηνία, κάπου στο 1947 είχαν γίνει πάλι σεισμοί. Και οι Εκκλησίες γέμισαν. Πάνω στο ταρακούνημα τρέχουμε όλοι. Μετά από λίγο δυστυχώς ξεχνάμε τον Θεό.

Ακτημοσύνη

Μἰα φορά ο Ζαχαρίας, ο μαθητής του Αββά Σιλουανού, χωρίς να ρωτήσει τον Γέροντα, πήρε τους άλλους αδελφούς κι έριξαν κάτω τον φράχτη για να μεγαλώσουν τον μικρό τους κήπο.

Όταν το είδε ο Αββάς Σιλουανός, χωρίς να τους πει λέξη, φόρεσε τον μανδύα του και τους αποχαιρέτησε:

– Εύχεσθε για μένα, αδελφοί, ήταν τα μοναδικά λόγια που έβγαλε από το στόμα του καθώς έφευγε.

Εκείνοι σάστισαν που τον είδαν τόσο ξαφνικά να φευγει.

– Πού πας, Αββά; τον ρώτησαν. Τί σου συμβαίνει;

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 20 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2020

 Ὁ Ἅγιος Λέων ὁ Θαυματουργός Ἐπίσκοπος Κατάνης 

Οἰ μὲν νεκρὸς Λέοντος, εἶ δ' οἵου πύθῃ,

Πάντως ἐροῦμεν. Τοῦ προέδρου Κατάνης.

Εἰκάδι ἀμφὶ Λέοντα χυτὴν ἐπὶ γαῖαν ἔχευσαν.

Ὁ Ἅγιος Λέων γεννήθηκε στὴ Ραβέννα τῆς Ἰταλίας ἀπὸ γονεῖς εὐλαβεῖς καὶ εὐγενεῖς. Ἀφοῦ σπούδασε, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στὴ Ραβέννα καὶ ἀργότερα ἐξελέγη γιὰ τὴν καθαρότητα καὶ πνευματικότητα τοῦ βίου αὐτοῦ Ἐπίσκοπος Κατάνης τῆς Σικαλίας.

Γέροντας Νικάνωρ, προηγούμενος Χιλιανδαρινός (1903-1990)

Συνέντευξη με τον Πρωτοπρεσβύτερο π. Σέρμπολιουμπ Μίλετιτς, συγγραφέα του βιβλίου «Γέροντας Νικάνωρ», στην εφημερίδα «Σέρπσκι Γκλάς»

- Πάτερ Σέρμπολιουμπ, μόλις δημοσιεύτηκε το βιβλίο σας για τον Γέροντα Νικάνορα. Είστε ικανοποιημένος με το υλικό που έχετε συλλέξει για αυτόν;

Π. Σέρμπολιουμπ: Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους μου έδωσαν άφθονο υλικό και φωτογραφίες, που συνεργάστηκαν μαζί μου στην έκδοση του βιβλίου, ιδιαιτέρως τον Επίσκοπο Ειρηναίο, ο οποίος ήταν ο εμπνευστής αυτού του έργου. 

Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΤΩΝ ΚΑΡΟΥΛΙΩΝ

     Ο μοναχός Γερόντιος Κατουνακιώτης (1891–1973), κατά κόσμον Μαργαρίτης Κοτζιταμίδης, του Αντωνίου και της Μαρίας, από το Φρενέλιο της Μ. Ασίας, γεννήθηκε το 1891. Προσήλθε στο Ησυχαστήριο των Οσίων Αγιορειτών Πατέρων, στα Κατουνάκια, το 1912. 

   Εκάρη μοναχός από τον ονομαστό Γέροντα Δανιήλ το 1913 και εντάχθηκε στην Αδελφότητα των Δανιηλαίων, σε μια ευλογημένη συνοδεία που πάντοτε διακρινόταν για τη φιλοθεΐα, φιλαδελφία, φιλοξενία, φιλοπονία, φιλοκαλία και τη φιλοτιμία της. 

   Ο Γέροντας Γερόντιος ήταν εξαίρετος αγιογράφος και ιεροψάλτης. Είχε μια φωνή αρχαία, που ερχόταν από τα βάθη της Μικρασίας. Ήταν σοβαρός, ακέραιος, ακριβής, παραδοσιακός, ειλικρινής και ατόφιος. Ήταν ένας από τους λίγους που δεν λησμόνησε το «δι’ ὃ ἐξῆλθε τοῦ κόσμου».

Νέα εντολή της Νέας Τάξης έπεσε στο τραπέζι. ΕΕ: φορολογείστε το κρέας για να αντιμετωπιστεί η κλιματική αλλαγή!!!

Οι εισπράξεις από το φόρο στο κρέας, που θα αυξήσουν την τιμή της μπριζόλας κατά 25%, θα αντισταθμίσουν τις επιπτώσεις της γεωργίας / κτηνοτροφίας στην κλιματική αλλαγή.

Μια περίεργη έκθεση έφερε στη δημοσιότητα η εφημερίδα Guardian, που αφορά την πρόθεση της ΕΕ για επιβολή φόρων στην κατανάλωση κρέατος ώστε να αντιμετωπιστεί η λεγόμενη κλιματική αλλαγή. Πολλοί επιστήμονες απέδειξαν πως η κλιματική αλλαγή είναι ένα φυσικό περιοδικό φαινόμενο.

Λόγια του π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου

– Γέροντα, λένε μερικοί για την Παλαιά Διαθήκη: «Δεν πρέπει να μελετούμε την ιστορία των Εβραίων».

– Δεν είναι ιστορία των Εβραίων. Είναι η προϊστορία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν. Ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ μπορεί να είναι κατά σάρκα πρόγονοι των Ισραηλιτών, αλλά κατά πνεύμα είναι δικοί μας. 

Αυτό το λέγει ο απόστολος Παύλος (Γαλ. 3:7-9). Και ο Κύριος είπε στους Ιουδαίους: Μη νομίζετε, ότι με το να λέτε, Πατέρα έχουμε τον Αβραάμ, έχει κάποια αξία, αφού εσείς δεν πολιτεύεσθε όπως ο Αβραάμ.

Ο Χριστιανικός λαός είναι ο κατά πνεύμα Ισραήλ. Όποιος χριστιανός μιμείται την πίστη του Αβραάμ, αυτός είναι παιδί του Αβραάμ. Και όχι οι Εβραίοι, οι οποίοι απεδοκίμασαν τον Μεσσία, στον οποίον ο Αβραάμ πίστεψε και τον προσδοκούσε. 

Ἅγιος Παΐσιος: Ὅταν δὲν καταλαβαίνουμε τὴν ὑπερηφάνεια

– Ἐγώ, Γέροντα, δὲν καταλαβαίνω νὰ ὑπερηφανεύωμαι γιὰ κάτι συγκε­κριμένο.

– Τότε θὰ ὑπάρχη μέσα σου μιὰ γενικὴ ὑπερηφάνεια. Πολλὲς φορὲς ὁ διάβολος τὰ παρουσιάζει ὅλα καμουφλαρισμένα καὶ δὲν παίρνει ὁ ἄνθρωπος εἴδηση, ὅταν ἐνεργῆ ὑπερήφανα. Ἂν ὅμως παρακολουθῆ καὶ ἐξετάζη τὸν ἑαυτό του, βλέπει ποῦ ἐνήργησε μὲ ὑπερηφάνεια. 

Μπορεῖ νὰ μὴν καταλαβαίνη ὅλη τὴν ὑπερηφάνεια ποὺ ἔχει, ἀλλὰ λίγο θὰ τὴν καταλαβαίνη. Θὰ δῆ ὅτι νιώθει μέσα του μιὰ ἐγωιστικὴ ἱκανοποίηση, μιὰ ὑπεροχὴ ἀπέναντι στοὺς ἄλλους.

– Καὶ ὅταν, Γέροντα, κάποιος δὲν μπορῆ νὰ καταλάβη καθόλου ὅτι ἔχει ὑπερηφάνεια, τί γίνεται;

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Ἡ Ἁγία Φιλοθέη ἡ Ὁσιομάρτυς ἡ Ἀθηναία 

Ὅρπηξ Ἀθηνῶν ἐστιν ἡ Φιλοθέη,

Ἐχθρὸν βαλοῦσα σταυροῦ τῇ πανοπλίᾳ.

Ἡ Ὁσία Φιλοθέη γεννήθηκε τὸ ἔτος 1522 μ.Χ. στὴν τουρκοκρατούμενη τότε Ἀθήνα. Οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς της ὀνομάζονταν Ἄγγελος καὶ Συρίγα Μπενιζέλου. Ἡ μητέρα της ἦταν στείρα καὶ ἀπέκτησε τὴν Ἁγία μετὰ ἀπὸ θερμὴ καὶ συνεχὴ προσευχή.

Ὁ Κύριος ποὺ ἱκανοποιεῖ τὸ θέλημα ἐκείνων ποὺ Τὸν σέβονται καὶ Τὸν ἀγαποῦν, ἄκουσε τὴν δέησή της. Καὶ πράγματι, μία ἡμέρα ἡ Συρίγα μπῆκε κατὰ τὴν συνήθειά της στὸ ναὸ τῆς Θεοτόκου γιὰ νὰ προσευχηθεῖ καὶ ἀπὸ τὸν κόπο τῆς ἔντονης καὶ ἐπίμονης προσευχῆς τὴν πῆρε γιὰ λίγο ὁ ὕπνος.

Γέρων Δανιήλ Κερασιώτης

Κάτωθεν τοῦ Κελλίου Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου τῆς Κερασιᾶς, πλησίον τοῦ δρόμου ποὺ ὁδηγεῖ στὸ Κλέφτικο, τὸν ἀρσανᾶ τῆς Κερασιᾶς, στὸ ἀριστερὸ μέρος τοῦ βράχου κατηφορίζοντας γιὰ τὴν θάλασσα, σώζεται μέχρι σήμερα τὸ ἀπέριττο ἀσκητήριο τοῦ Γέροντος Δανιήλ. 

 

 Ἀποτελεῖται ἀπὸ ἕνα διώροφο μικρὸ σπιτάκι· κάτω ἔχει τὸ Κελλὶ ποὺ ἔμενε, μὲ ἕνα ξυλοκρέβατο, μία πρόχειρη κτιστὴ σόμπα καὶ δίπλα στὴν πόρτα τὸ προσευχητάρι μὲ τὶς χάρτινες, καπνισμένες ἀπὸ τὸν καιρὸ εἰκόνες. Τὸ ἔδαφος τοῦ δωματίου χωμάτινο, τὰ πάντα ἐν τάξει (βιβλία, ῥοῦχα) καὶ ἐν πλήρει καθαριότητα, ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν τοῦ δωματίου. 

 

Τὰ καυσόξυλα στοιβαγμένα μὲ τάξη, κομμένα ἀπὸ τὸν ἴδιο μὲ τὸ τσεκούρι. Ἀνερχόμενοι ὀλίγα σκαλιά, εἰσερχόμεθα στὸ ἄνω δῶμα. Ἐκεῖ βρίσκονται διάφορα βότανα ἀπὸ τὸν Ἄθωνα, τσάι βουνοῦ, μέντα καὶ ἀμάραντος, ἀπὸ τὸν ὁποῖο κατασκεύαζε σταυροὺς καὶ στεφανάκια, μὲ τὰ ὁποῖα οἱ Πατέρες διακοσμοῦσαν τὶς εἰκόνες στὰ Κελλιά τους. 

Γιατί δεν τιμωρεί ο Θεός τους ασεβείς;

Πολλοί συνάνθρωποι μας αναρωτιούνται σήμερα γιατί άνθρωποι αμαρτωλοί (εφόσον υπάρχει Θεός), άνθρωποι που εμπορεύονται τις ζωές άλλων ανθρώπων, δεν τιμωρούνται απ’τον Θεό, αλλά αντιθέτως ζουν και βασιλεύουν.

Ζουν εις βάρος των φτωχών οικογενειών και όχι μόνο. Απαντήσεις δύσκολα θα δοθούν και γι’αυτό οι απόψεις και οι συμπεριφορές ποικίλλουν και συστηματικά διαφοροποιούνται.

Έτσι επιτυγχάνεται η διάσπαση ενός πληγωμένου κοινωνικά σώματος και η απομόνωση αποτελεί μονόδρομο στη περιοχή του ατομισμού. Και για να είμαι ειλικρινής δεν το βρίσκω οξύμωρο αλλά απόλυτα φυσιολογικό.

Δυστυχώς οι μέρες μας δεν φημίζονται για τη καλλιέργεια του εσωτερικού ανθρώπου και η αυτογνωσία μέσα από φιλοσοφικές σκέψεις έχει καταντήσει χόμπι για λίγους και εκλεκτούς. «Εδώ το στομάχι μας είναι άδειο, αδελφέ, κι εσύ μας μιλάς για φιλοσοφικούς στοχασμούς;», εύλογα θα έθετε το ερώτημα κάποιος.

Πρώτη φορά μίλησα στην Παναγία!

Έδειχνε κουρασμένη η κυρία Στέλλα. Τρεις μήνες στο ίδιο κρεβάτι του δίκλινου θαλάμου του μεγάλου Νοσοκομείου. Αν είχε στόμα να μιλήσει το κρεβάτι της, δεν θα ’φταναν ώρες να διηγείται τους πόνους και τα βογγητά της…

–Αχ, Θε μου, πότε θα πάρω κι εγώ το εξιτήριο να πάω στο σπιτάκι μου, στους δικούς μου! Όσες άρρωστες ήρθαν στο διπλανό κρεβάτι δεν έμειναν πάνω από μια βδομάδα, κι εγώ κλείνω σήμερα εδώ μέσα τρεις μήνες!
Σχώρα με, Θε μου, δε γογγύζω, μα κουράστηκα. Γι’ αυτό τα λέω σε σένα που σε νιώθω πατέρα μου στοργικό.

Πριν αποσώσει καλά – καλά τις σκέψεις της, φέρνουν μ’ ένα φορείο στο θάλαμο μια φρεσκοχειρουργημένη νεαρή κοπέλα, που την συνόδευε ένας νεαρός. Και οι δυό τους είναι κατατρυπημένοι με σκουλαρίκια και γεμάτοι με ανατριχια­στικά τατουάζ. Από ο,τι δείχνουν φαίνεται αρκετά δύσκολο να επικοινωνήσει κανείς μαζί τους.

Το καλό δεν φέρνει καλό όταν καλώς δεν γίνεται - Μοναχός Μωυσής ο Αγιορείτης (†)

Δεν χρειάζεται ούτε υπερβολική αυστηρότητα ούτε μεγάλη επιείκεια. Άστοχες και αδιάκριτες παρεμβάσεις έκαναν ανθρώπους να πικραθούν και να απογοητευθούν για πάντα. Στα θέματα προσεγγίσεως των άλλων δεν ωφελούν πείσματα, ρηχότητες και προχειρότητες. 

Η διάκριση προέρχεται από γνώση, εμπειρία, πνευματική καλλιέργεια και ωριμότητα. Είναι αποτέλεσμα αυτοελέγχου, αυτοκριτικής, μελέτης και θείου φωτισμού. Η διάκριση παρηγορεί και αναπαύει ψυχές. 

Η αδιακρισία πληγώνει, κουράζει και ταλαιπωρεί. Έχουν ευθύνη οι καθοδηγοί. Μη δημιουργούν νέα προβλήματα με επιπόλαιες κατευθύνσεις.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Ὁ Ἅγιος Λέων πάπας Ρώμης

Ψυχὴν ὁ θεῖος ἐξερεύγεται Λέων,

Καὶ δαιμόνων φάλαγξιν ἐμβάλλει φόβον.

Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ τε Λέων ἠρεύξατο θυμόν.

Ὁ Ἅγιος Λέων γεννήθηκε στὴ Ρώμη περὶ τὰ τέλη τοῦ 4ου αἰῶνος μ.Χ. καὶ ἔζησε στὰ χρόνια τῶν βασιλέων Μαρκιανοῦ καὶ Πουλχερίας (450 – 457 μ.Χ.). Διετέλεσε διάκονος τῶν Ἐπισκόπων Ρώμης Καλλίστου καὶ Σίξτου (432 – 440 μ.Χ.) καὶ ἐξαιτίας τῆς πολλῆς ἀρετῆς, τῆς συνέσεως καὶ τῆς καθαρότητας τοῦ βίου του χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Ρώμης στὶς 29 Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 440 μ.Χ.

Μοναχός Βαρνάβας Σταυροβουνιώτης (1864 - 17 Φεβρ. 1948)

Γεννήθηκε στο προάστιο της Λευκωσίας Κύπρου Καϊμακλί το έτος 1864. Νέος εργάσθηκε ως οικοδόμος. Το 1888 αναχώρησε με δύο αδέλφια του για το Άγιον Όρος. Τους πρώτους μοναχικούς αγώνες του έζησε στο αυστηρό κοινόβιο του Καρακάλλου, όπου εκάρη μεγολόσχημος μοναχός και συνδέθηκε πνευματικά με τον λίαν ενάρετο Γέροντα Κοδράτο (†1940). 

 

Από εδώ επέστρεψε στο αγιασμένο του νησί την Κύ­προ το 1897. Εισήλθε στην ιερά μονή Σταυροβουνίου και παρέμεινε σε αυτή επί έξι δεκαετίες. Το 1902 ανέλαβε τη διεύθυνσή της και το 1911 ενθρονίσθηκε επίσημα ηγούμενος της υψιβάμονης αυτής μονής.

Η Παναγία έσωσε ένα ευλαβικό παιδί

Στα μέρη της Λομβαρδίας ζούσε ένα αντρόγυνο πολύ ενάρετο.

Έτρεφαν για την Παναγία τόση πολύ ευλάβεια, που αγιογράφησαν με πολύ πόθο σε έναν από τους τοίχους του σπιτιού τους την εικόνα της, ξοδεύοντας πολλά χρήματα για να γίνει ωραία και ευπαρουσίαστη.

Κάθε μέρα και ώρα, όσες φορές κι αν περνούσαν μπροστά από την αγία εικόνα της, προσκυνούσαν την Παναγία και της έλεγαν τον αγγελικό ασπασμό.

Χάρη σε αυτήν την καλή τους συνήθεια η χάρις της τους έστελνε όλα τα καλά και κάθε ευφροσύνη. Περνούσαν μεταξύ τους αλλά και με τους γείτονές τους τόσο ενάρετα και ασκανδάλιστα ώστε τους επονόμασαν και τους έλεγαν όλοι «ειρηνικούς»!

Εξι στους δέκα μαθητές Δημοτικού (!) με προφίλ σε κάποιο κοινωνικό δίκτυο. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί πάμε κατά διαόλου...

Δεύτερη φύση των παιδιών στην Ελλάδα – όπως άλλωστε και παγκοσμίως – από την πολύ τρυφερή ηλικία, αυτήν του Δημοτικού, έχει γίνει το Ίντερνετ και η χρήση των social media.

Μάλιστα, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν άμεσο αντίκτυπο στην ψυχολογία των παιδιών, τα οποία, πάντως, δεν συζητούν με τους γονείς τους για την ασφαλή χρήση του Διαδικτύου.

Το 59% των παιδιών Δημοτικού και το 94% των παιδιών Γυμνασίου και Λυκείου έχει προφίλ σε κάποιο κοινωνικό δίκτυο, ενώ η ενασχόληση με το YouTube είναι καθολική (95,5% στο δημοτικό – 97% στο Γυμνάσιο/Λύκειο). 

Στο ίδιο τσουβάλι Ελλάδα, Κύπρος, Τουρκία για τις ΗΠΑ; Όλοι υπεύθυνοι;

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Όταν ένας ανώτερος αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, απαντώντας σε σχετική ερώτηση σε Επιτροπή του αμερικανικού Κογκρέσου, υποστηρίζει ότι λίγο-πολύ όλοι ευθύνονται για τις εντάσεις που στην πραγματικότητα προκαλεί μόνο η Τουρκία, τότε η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν σοβαρό πρόβλημα….

Δεν είναι ότι δεν πείθουν τα ελληνικά και τα κυπριακά επιχειρήματά για την παραβατικότητα της Τουρκίας. Όχι, αντίθετα. Η Αμερική, στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν συμπεριφέρεται σωστά και καλύπτει μία χώρα, η οποία με τις πράξεις της θα μπορούσε να προκαλέσει ένα περιφερειακό πόλεμο.

ΕΝΑΣ «ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΣ» ΕΡΗΜΙΤΗΣ

   Καταγόταν από τα μέρη της Θεσσαλίας. Μεσόκοπος ήλθε στο Άγιον Όρος. Έμενε ψηλά από τα Κατουνάκια προς τη Σκήτη του Αγίου Βασιλείου. Συνήθιζε να επισκέπτεται τα Μοναστήρια και τις ελεημοσύνες που του έδιναν (παξιμάδι, ρύζι, κηπευτικά, κ.α.), τις μοίραζε όλες στους ηλικιωμένους και ασθενείς ερημίτες με πολλή αγάπη, συμπάθεια και προθυμία.

     Συνήθιζε, επίσης, να ελεεινολογεί συνεχώς τον εαυτό του και να τον ονομάζει «ταλαίπωρο». Έτσι, όταν συχνά τον ρώτησαν οι Πατέρες «τι κάνει;», μονότονα αυτός απαντούσε: «Τι να κάνω, ο ταλαίπωρος, εγώ;… Μόνο αμαρτίες κάνω!...».

Ἅγιος Παΐσιος: Οἱ Ἅγιοι Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα εἶναι τὸ ἀπαθέστερο ζευγάρι

– Γέροντα, πέστε μας γιὰ τὴν Ἁγία Ἄννα καὶ τὸν Ἅγιο Ἰωακείμ, τοὺς Θεοπάτορες. Κάποτε κάτι ἀρχίσατε νὰ μᾶς λέτε.

– Ἀπὸ μικρὸς εἶχα σὲ μεγάλη εὐλάβεια τοὺς Ἁγίους Θεοπάτορες. Μάλιστα εἶχα πεῖ σὲ κάποιον ὅτι, ὅταν μὲ κάνουν καλόγερο, θὰ ἤθελα νὰ μοῦ δώσουν τὸ ὄνομα Ἰωακείμ. 

Πόσα ὀφείλουμε σ᾿ αὐτούς! Οἱ Ἅγιοι Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα εἶναι τὸ ἀπαθέστερο ἀνδρόγυνο ποὺ ὑπῆρξε ποτέ. Δὲν εἶχαν καθόλου σαρκικὸ φρόνημα.

Ὁ Θεὸς ἔτσι ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο καὶ ἔτσι ἤθελε νὰ γεννιοῦνται οἱ ἄνθρωποι, ἀπαθῶς. Ἀλλὰ μετὰ τὴν πτώση μπῆκε τὸ πάθος στὴν σχέση ἀνάμεσα στὸν ἄνδρα καὶ στὴν γυναίκα. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 17 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Μεγαλομάρτυρας ὁ Τήρων 

Τήρων, ὁ δηλῶν ἀρτίλεκτον ὁπλίτην,

Θεῷ πρόσεισιν, ἀρτίκαυστος ὁπλίτης.

Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ πυρὶ Τήρωνα πυρὶ φλεγέθουσιν.

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Τήρων καταγόταν ἀπὸ τὸ χωριὸ Ἀμάσεια στὴ Μαύρη Θάλασσα, ποὺ ὀνομαζόταν Χουμιαλὰ καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τῶν αὐτοκρατόρων Μαξιμιανοῦ (286 – 305 μ.Χ.), Γαλερίου (305 – 311 μ.Χ.) καὶ Μαξιμίνου (305 – 312 μ.Χ.). Ὀνομάζεται Τήρων, διότι κατετάγη στὸ στράτευμα τῶν Τηρώνων, δηλαδὴ τῶν νεοσυλλέκτων, διοικούμενο ὑπὸ τοῦ πραιπόσιτου Βρίγκα.

Ὅρος ἀσύνορο (Ἡμερολόγιο Ἄθωνος 2019 (Μέρος 1ο)

 Τέλος, τέρμα καὶ ἄκρια δὲν ἔχει τὸ Ἅγιον
Ὅπου ὁδηγεῖ ἡ Παναγιά, γίνεσαι Χριστοφόρος
Ἀνόθευτή του ἡ ὀμορφιά, θάλασσα ἡ εὐλογία
ἀχείμαστή του ἡ ἄνοιξη, ζῶσα ἡ μαρτυρία.

Στῶν πρεσβευτῶν του τὶς μορφές, θυσία τοῦ ἐλαχίστου
στῶν καντηλιῶν τους τὶς φωτιές, ἡ ἐπίγνωση τοῦ ἀπίστου.
Δὲν εἶναι ἀπόδημη ἡ καρδιὰ ποὺ γεύτηκε τὸ Θεῖο
Νὰ μεγαλώσει σὰν ποθεῖ τῆς χάρης τὸ δοχεῖο

Μύρια ψηφιά δὲν μοῦ ἀρκοῦν μιὰ εἰκόνα του νὰ φτιάξω
Σὲ εἰκονοστάσι ἀθωνικὸ νὰ βρῶ νὰ συνταιριάξω.
Καὶ μύριες λέξεις κι ἂν γραφτοῦν τὸ αἰώνιο δὲν τ᾿ ἀγγίζουν
Ὄνειρο ἀχειροποίητο πλάθουν ψυχὲς ποὺ ἐλπίζουν

ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΕΙΣ ΠΑΡΟΧΕΣ ΣΤΑ “ΑΣΥΝΟΔΕΥΤΑ ΑΝΗΛΙΚΑ”.

Γράφει ο Δημήτρης Βαλασίδης

Μόνον αγανάκτηση προκαλεί η υπ' αριθ. Δ11/οικ.60207/2717 (ΦΕΚ 4924) σκανδαλώδης απόφαση της νεαράς υφυπουργού εργασίας και κοινωνικών υποθέσεων κας Δόμνας-Μαρίας Μιχαηλίδου. Η απόφαση αφορά την “Ημιαυτόνομη διαβίωση ασυνόδευτων ανηλίκων ηλικίας άνω των 16 ετών σε εποπτευόμενα διαμερίσματα”.

Διαβάζοντας τις πλούσιες παροχές που δίδονται στα “ασυνόδευτα” από ένα πτωχευμένο κράτος διαπιστώνουμε, ότι ο μέσος Έλληνας ούτε μπορεί να τις διανοηθεί.