Ο γερο-Μιχαήλ, γεννήθηκε στην Σύμη το 1906 και εκάρη μοναχός στην Καλύβη του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου από τον μοναχό Αρσένιο.
Σε όσους τον ρωτούσαν τους έλεγε για τη νοερά προσευχή. Αυτός βοηθήθηκε εκτός από το γερο-Θεόπεμπτο και από ένα γέροντα που ασκήτευε στο ξερονήσι του Αγίου Χριστοφόρου, απέναντι από τα Καυσοκαλύβια.
Συνδέθηκε με αγάπη αδελφική με τον τότε μονάζοντα στα Καυσοκαλύβια γερο-Πορφύριο. Αγωνίζονταν μαζί από δόκιμοι. Δεν ήταν απλή συμπάθεια η φιλία τους, αλλά με το χάρισμά του ο γερο-Πορφύριος έβλεπε εμφανώς τη χάρη που είχε….
Έλεγε ότι ο Γέροντας Μιχαήλ είχε πλούσια τη χάρη του Θεού από μικρό παιδί. Τον θαύμαζε, γιατί ήταν αρκετά χαριτωμένος. Γι’ αυτό και όταν εκοιμήθη είπε να τον θάψουν στον τάφο του π Μιχαήλ, όπως και έγινε.