Αυτό το ντοκιμαντέρ που σκηνοθέτησε ο Paul Moreira, αφηγείται την ιστορία των τραγικών γεγονότων που έλαβαν χώρα στην Οδησσό, τον Μάιο του 2014: την πυρκαγιά στον Οίκο των Συνδικάτων και τον εμπρησμό τουλάχιστον 48 ανθρώπων (σύμφωνα με επίσημα στοιχεία) και 300 (ανεπίσημες πηγές). Ένα μακελειό που δεν τράβηξε ιδιαίτερη προσοχή.
«Ο ρωσικός στρατός μάχεται αυτήν τη στιγμή εναντίον κυρίαρχων δυνάμεων που επιβάλλουν έναν μονοπολικό κόσμο. Δεν μπορούμε να χάσουμε αυτόν τον πόλεμο» αναφέρει ο αναλυτής και σύμβουλος του προέδρου Vladimir Putin, Δρ Aleksandr Dugin στην εφημερίδα Türkiye
Η ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία αποτελεί μια πρόκληση για τον σύγχρονο μονοπολικό κόσμο, αφού χάρη σε αυτή θα εδραιωθεί μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων, πιστεύει ο Ρώσος φιλόσοφος και πολιτικός επιστήμονας Alexander Dugin.
«Ο ρωσικός στρατός μάχεται αυτήν τη στιγμή εναντίον δυνάμεων που θέλουν να επιβάλουν έναν μονοπολικό κόσμο.
Δεν μπορούμε να χάσουμε αυτόν τον πόλεμο.
Διαφορετικά, ολόκληρος ο κόσμος θα μετατραπεί σε μεγάλη πυρκαγιά», προσθέτει.
Σταύρωσαν Ρώσο στρατιώτη σε σταυρό σε σχήμα Χ και τον έκαψαν ζωντανό αφού τον βασάνισαν.. Μεγαλομάρτυρες στην εποχή του Αντιχρίστου!!! Πάσχα….
Οι Ουκρανοί μοιράζουν στο διαδίκτυο αυτή τη φωτογραφία και κοροϊδεύουν το νεκρό σώμα ενός Ρώσου στρατιώτη.
«Ο μεγάλος ρώσος λογοτέχνης L. Tolstoy στο βιβλίο του Παιδικά, Εφηβικά και Νεανικά χρόνια περιγράφει μια εμπειρία του από τα παιδικά του χρόνια, που έμεινε βαθειά χαραγμένη στην ψυχή του.
Φιλοξενούσαν συχνά στο σπίτι τους έναν άνθρωπο πολύ πονεμένο, που ελάχιστες «άσπρες» μέρες είχε δει στη ζωή του. Σε μια από αυτές τις επισκέψεις, ο Tolstoy μαζί με τα μικρά του αδέλφια, παρακολούθησαν κρυφά το γέροντα που προσευχόταν στο δωμάτιο το οποίο του είχαν παραχωρήσει. Και περιγράφει ως εξής την ανεξίτηλη σφραγίδα την οποία άφησε πάνω του αυτή η εμπειρία: «Σταυρώνοντας τα μεγάλα του χέρια στο στήθος, ο Γκρίσα, στεκόταν πρώτα σιωπηλός με σκυμμένο το κεφάλι μπροστά στις εικόνες. Μετά έπεσε στα γόνατα και άρχισε να προσεύχεται. Στην αρχή απάγγειλε σιγαλά γνωστές προσευχές• μετά τις επανελάμβανε δυνατότερα. Μετά άρχισε να προσεύχεται με δικά του λόγια. Προσευχήθηκε για όλους τους ευεργέτες του (έτσι αποκαλούσε αυτούς που τον φιλοξενούσαν)• ανάμεσα σ᾽ αυτούς και για την μητέρα μας και για μας.
Μέσα σε αυτή λοιπόν την παραζάλη, ψάχνω κι εγώ όπως όλοι, να ξαναβρώ τις δικές μου σταθερές… Από το μαγγανοπήγαδο της μνήμης ανασύρω εκείνη τη Σαρακοστή του 2002, όταν έκανα την εκπαίδευσή μου στην παιδονευρολογία στο Γ.Ν. Παίδων Πεντέλης.
Το θυμάμαι σαν σήμερα! Καθαρά Δευτέρα και εγώ να εφημερεύω και να βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να γεμίζω το θάλαμο 252 με δύσκολα και ανίατα περιστατικά – κάποια μάλιστα καταδικασμένα σε θάνατο ήδη από την πολύ βρεφική ηλικία… Περνάει η Κυριακή της Ορθοδοξίας και για μένα ήταν μια μαρτυρική 1η βδομάδα των Νηστειών…
Κάθε φορά που έμπαινα στο θάλαμο κυριολεκτικά πονούσε η ψυχή μου, για τον πόνο που ήταν μαζεμένος μέσα στο θάλαμο αυτό! Κανένας ειδικευόμενος δεν ήθελε να αναλάβει το συγκεκριμένο θάλαμο, από την συναισθηματική φόρτιση που βίωνε – τι σημασία έχει αν είμαστε ειδικοί… και οι ειδικοί είναι άνθρωποι και συμπάσχουν.
Η υπερβάλλουσα θνησιμότητα έχει χτυπήσει «κόκκινο» στην Ελλάδα τον τελευταίο χρόνο και συγκεκριμένα αφότου ξεκίνησαν οι μαζικοί εμβολιασμοί για τον κορωνοϊό.
Αυτό επιβεβαιώνεται και με τον πλέον σοκαριστικό τρόπο από τα νέα στοιχεία της ΕΛΣΤΑT, σύμφωνα με τα οποία το πρώτο δίμηνο του 2022 αυξήθηκαν κατά 24,68% οι θάνατοι απ’ όλα τα αίτια.
Μέσα σὲ αὐτὴν τὴν ἀδελφότητα ὑπῆρχε ὅμως καὶ ἕνας μεγάλος σὲ ἡλικία παππούλης. Ὁ παππούλης τῆς ἱστορίας μας, λοιπόν, δὲν ἔλεγε ποτὲ καλημέρα καὶ περπατοῦσε πάντα μὲ κατεβασμένο τὸ βλέμμα.
Ὅποτε συναντοῦσε κάποιον ἀδελφό του σταματοῦσε μπροστά του χωρὶς νὰ σηκώσει τὰ μάτια του ἀπὸ τὸ ἔδαφος καὶ κατευθείαν γυρνοῦσε τὴν πλάτη του καὶ ἄλλαζε πορεία. Δὲν πήγαινε ποτὲ στίς Παρακλήσεις καὶ στοὺς Ἑσπερινούς.
Ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν υπέγραψε διάταγμα που απαιτεί από τους αγοραστές ρωσικού φυσικού αερίου από χώρες που θεωρούνται εχθρικές να πληρώνουν σε ρούβλια από την Παρασκευή χρησιμοποιώντας έναν ειδικό λογαριασμό σε ρωσική τράπεζα ή να δουν τα συμβόλαιά τους να διακόπτονται.
Η κίνησή του απορρίφθηκε από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, με τη Γερμανία – τη βιομηχανική δύναμη της Ευρώπης – να την αποκαλεί «πολιτικό εκβιασμό».
Πράγματι, τί σχέση μπορεῖ νὰ ἔχουν οἱ μέχρι τότε προσφερόμενες ζωοθυσίες, καὶ μάλιστα ἑκατόμβες, ἀκόμα καὶ οἱ ἀνθρωποθυσίες, ποὺ γίνονταν γιὰ τὸν ἐξευμενισμὸ τῶν θεῶν, μὲ τὴν ζωηφόρο θυσία τοῦ Χριστοῦ πάνω στὸν Σταυρὸ ποὺ ἔγινε γιὰ τὴν δική μας λύτρωση ἀπὸ τὸ κράτος τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου; Πῶς μπορεῖ νὰ συγκριθῆ ἡ θυσία ἁμαρτωλῶν θυτῶν μὲ τὴν θυσία τοῦ ἀναμάρτητου Σωτῆρος; Ἐὰν τὸ αἷμα ταύρων καὶ τράγων εἶχε τὴν δύναμη νὰ ἐξαγνίσῃ «πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα», πόσο μεγαλύτερη δύναμη μπορεῖ νὰ ἔχει τὸ αἷμα τοῦ ἰδίου τοῦ Χριστοῦ ποὺ προσφέρθηκε ὑπὲρ ἡμῶν «εἰς κάθαρσιν καὶ ἁγιασμὸν ψυχῶν τε καὶ σωμάτων», «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν» καὶ «εἰς ζωὴν αἰώνιον»;
Τὸ νέο ἀποχαυνωτικὸ ριάλιτι μιᾶς διανοητικὰ μολυσμένης κοινωνίας
Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Ι. Βαθιώτης
Μιὰ ὁλόκληρη κοινωνία παρακολουθεῖ τὸ νέο ἀποχαυνωτικὸ τηλε-ριάλιτι ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἔχει τίτλο "The Pispirigkou Show", κατὰ παράφραση τῆς ἀμερικανικῆς ταινίας τοῦ 1998 "The Truman Show". Σύμφωνα μὲ τὸ σενάριο αὐτῆς τῆς ταινίας, προβάλλεται ἀπὸ τὴν τηλεόραση, καθημερινῶς καὶ ἀδιαλείπτως ἐπὶ 24 ὧρες, ἡ ζωὴ τοῦ Truman Burbank, ὁ ὁποῖος ἀπὸ τὰ γεννοφάσκια του μεγαλώνει σὲ μιὰ τεχνητὴ εἰδυλλιακὴ πολίχνη, δίπλα σὲ ἠθοποιοὺς ποὺ ὑποδύονται ρόλους γιὰ τίς ἀνάγκες τοῦ τηλε-ριάλιτι καί, ἀντιστοίχως, τῆς εἰκονικῆς ζωῆς τοῦ πρωταγωνιστῆ.
Τώρα περισσότερο από ποτέ άλλοτε επιβάλλει την αποσύνδεση από τον συστημικό τρόπο ζωής τον οποίον έτσι κι αλλιώς οι νεοταξίτες τον γκρεμίζουν εκ θεμελίων οι ίδιοι με προσχεδιασμένα αφηγήματα (ψευδο-πανδημία, ενεργειακή, επισιτιστική και κλιματική κρίση), το στημένο πόλεμο και ό,τι άλλο εκτοξεύσουν εναντίον μας στην πορεία.
Ζούμε σε πλήρη εξέλιξη την ολομέτωπη επίθεση τους που προσπαθεί να κάνει το βίο αβίωτο στους πολίτες των δυτικών χώρων και κυρίως της Ελλάδος – έτσι ώστε να μας περάσουν στο «σύστημα της κοινωνικής πίστωσης» όπου επιβραβεύεσαι όταν εφαρμόζεις τις άνωθεν ολοκληρωτικές εντολές και τιμωρείσαι με απόλυτο διωγμό μέχρι εξόντωσης όταν αρνηθείς να υπακούσεις.
Πολλοί, όταν όλα έρχονται καλά, όπως τα θέλουν, είναι πιστοί.
Πηγαίνουν στην Εκκλησία, ανάβουν κεριά, παρακολουθούν κηρύγματα, προσεύχονται, μελετούν θρησκευτικά βιβλία, συζητούν ωφέλιμα, παίρνουν ενεργό μέρος σε Χριστιανικές Κινήσεις, ενθουσιάζονται για κάθε ευγενικό, υψηλό και ωραίο. Είναι εύθυμοι, είναι γελαστοί, ψάλλουν, τραγουδούν, χαίρονται. Νομίζει κανείς ότι δεν υπάρχουν άλλοι πιο αφοσιωμένοι στον Θεό.
Η σύζυγος δεν βρίσκει λόγους να ευχαριστεί τον Κύριο, διότι ο σύζυγος έρχεται με χέρια γεμάτα. Ο σύζυγος το ίδιο χαίρεται διότι η σύζυγός του είναι καλά στην υγεία, τα παιδιά είναι γερά, η δουλειά πηγαίνει εμπρός.
